h›zl›d›r. Ayr›ca laboratuvar infeksiyonlar› da önlenmifl olur (14).
II. ‹ndirekt Tan› Testleri (Serolojik Testler)
Serolojik test sonuçlar› ancak infeksiyon s›ras›nda immün cevab›n seyri ve brusellozda de¤iflik dönemlerdeki tedaviler bilinirse do¤ru olarak ifade edilebilir.
Tablo 1. Brucella infeksiyonu s›ras›nda immün cevap(21)
Rose Bengal (RB)
Brucella abortus suflunun S kolonilerinin süspansiyonu Rose Bengal boyas› ile boyan›r ve pH 3.65’e ayarlan›r. En h›zl› ve duyarl› tarama testidir. Endemik bölgelerde tüm ateflli hastalara uygulanmal›d›r. Y.enterocolitica O:9 sufluyla verdi¤i çapraz reaksiyon nedeniyle yanl›fl pozitifliklere yol açabilir. Piyasada bulunan RB testlerinin sensitivitesi %96 ile %100 aras›nda de¤iflir (21).
Spot Test
Tam kan kullan›larak yap›lan lam aglütinasyon testidir. Özellikle kitle taramalar›nda parmaktan al›nan kan ile çal›fl›l›r (22).
Serum tüp aglütinasyon testi (STA) tek bafl›na veya 2- mercatoethanolle birlikte (2-ME)
Yeni tan› yöntemleri ile birlikte de¤erlendirildi¤inde serum aglütinasyon testi Brucella aglütininlerini saptamada hala alt›n standart testtir. Kullan›lan antijen Brucella abortus’un S kolonilerinden haz›rlanan fenolle inaktive edilmifl standart süspansiyondur. (sufl 1119-3 pH:7.2-7.4) LPS benzerli¤inden dolay› B.abortus, B.suis ve B.melitensis’le eflit flekilde sonuç verir. STA testinin düflük spesifitesi di¤er proteinlerle olan çapraz reaksiyonlardan kaynaklanmaktad›r. Romatoid faktör aktivitesi ile oluflan IgM ise STA testindeki spesifite düflüklü¤ünden sorumludur. STA testi uygun tedavi protokolünün seçiminde ve hastal›¤›n seyrini göstermede önemli olan farkl› immünglobulin s›n›flar›n› ay›rt edemez (21). Redüktan ajanlar›n varl›¤›nda STA testi spesifik IgG antikorlar›n› ölçebilir. 2-ME uygulamalar›ndan sonra oluflan aglütinasyon IgG ile iliflkilidir. Birçok araflt›rmac› 1/160 ve üstü titrelerin aktif infeksiyonu gösterdi¤ini, 1/80 titrenin flüpheli oldu¤unu kabul eder. Intermediate titlerin de¤erlendirilmesi zordur, çünkü pek çok sa¤l›kl› kifli daha önce Brucella ile karfl›laflmas›na ba¤l› olarak serum-aglütininlerine sahip olabilir, belirtisiz veya latent infeksiyon olabilir. Ayr›ca aktif brusellozda daha düflük titrelere de rastlanabilir. Hastal›¤›n erken döneminde veya persistant bruselloz olgular›nda serolojik olarak negatif olan hastalar›n kan kültürleri pozitif olabilir. Bu durumdan inkomplet veya blokan antikorlar›n sorumlu oldu¤u düflünülmektedir. Prozon olay› ise bakteriyel yüzeyi kaplayan antikor fazlal›¤›nda ya da bakteriyel aglütünasyonu inhibe eden nonspesifik ‘serum faktörleri’ varl›¤›nda gözlenir. Blokan antikorlar ve prozon olay› anti- human antikorlar›n›n eklenmesi ve santrifüj basama¤› ile
önlenir (23).
Akut bruselloz belirti ve bulgular› olan hastalar›n taranmas›nda STA testi uygun bir testtir. Ancak inkübasyon döneminde, kronik brusellozda ve özellikle afl›lanma veya infeksiyon sonucu oluflan antikorlar›n ayr›m›nda kullan›m› s›n›rl›d›r (21, 23, 24, 25, 26).
Coombs Testi (CT)
‹nkomplet veya blokan antikorlar hastal›¤›n akut safhas›nda oldu¤u gibi çok yüksek konsantrasyonlarda olmazlarsa konvansiyonel aglütinasyon testlerinde aglütine olmazlar. Brusellozlu hastalar›n serumlar›ndaki varl›klar› Coombs testi ile ortaya konabilir ki bu da bir aglütinasyon testidir. Inkomplet antikorlar direkt ve spesifik olarak karfl› gelen antijene adherans gösterirler. Aglütinasyon daha sonra ilave edilen anti- human globulin ile (Coombs serumu) indüklenir. Yüksek devirde santrifüjlemede mekanik olarak inkomplet antikorlar›n aglütinasyonunu provake eder. Bu metod prozon olay›n›n hemen hemen tamama yak›n elimine eder. Relapstan sonra CT ile ölçülen ortalama titreler belirgin flekilde artar (21).
Kompleman Fiksasyon Testi (KFT)
KFT en sensitif ve en spesifik konvansiyonel serolojik yöntem olmas› nedeniyle bruselloz tan›s›nda do¤rulama testi olarak kabul edilmektedir. STA testi sonuçlar›n›n yetersiz kald›¤› veya negatif oldu¤u inkübasyon dönemi, geç kronik safha veya afl›lanmalarda KFT önemli tan› yöntemidir (24).
‹mmünfloresan Test (IFT)
Konvansiyonel metodlarla karfl›laflt›r›ld›¤›nda farkl› antikor s›n›flar›n› saptamadan baflka bir avantaj› yoktur (21).
Radioimmunoassay (RIA)
Blokan veya non-aglütinan antikorlarla ilgili problemler RIA’da önlenmifltir. RIA’n›n sensitivitesi yüksektir (21).
Enzyme Linked ‹mmunosorbent Assay (ELISA)
ELISA tüm bakterinin, soluble antijenlerin (örn; S-LPS veya nativ hapten polisakkaridi) veya hücre extraktlar›na (d›fl membran, sitoplazmik proteinler) karfl› anti-Brucella antikorlar›n› saptamada yararl› olabilir. ELISA, RIA, jel presipitasyon gibi primer ba¤lanma testleri bruselloz tan›s›nda epeyce geliflmifltir. ELISA tüm di¤er testlerin yerini alabilir. Sensitivitesi RIA ve IFT ile eflittir. Kompetetif ELISA testlerinde çapraz reaksiyon indirekt ELISA ve konvansiyonel testlere göre daha az görülür. ‹nsan kan›ndaki Brucella antijenleri direkt olarak sandwich ELISA ile saptanabilir, kan kültürü pozitif hastalarda spesifitesi %99.5, sensitivitesi %100’dür (27).
Dot-‹mmunobinding (DIA) ve Dipstict Deneyi
Soluble Brusella antijenleri nitroselüloz membranlara fixe edilmifltir, s›¤›r ve koyunlarda anti-brucella antikorlar›n›n saptanmas› için kullan›l›r. Enzimle konjuge edilmifl antikorlar›n kullan›ld›¤› DIA dot-ELISA STA, RBT ve KFT’den daha sensitif bulunmufltur.
Smits ve ark. (28) 1999’da piyasada bulunmayan insan brusellozu tan›s› için h›zl› bir dipstick yöntemi gelifltirmifllerdir. Bu testin sensitivitesi hastal›¤›n ortaya ç›k›fl›ndan 2 hafta sonra al›nan serumlarda %89, spesifitesi %98.6 olarak saptanm›flt›r. Saha çal›flmalar› için uygun olabilir. M›s›r’da kullan›lm›flt›r. Türkiye’de yap›lan bir çal›flmada hastal›¤›n ilk iki ay›nda
Bruselloz evresi IgM IgG IgA
Akut BBBB BBB (IgG1 ve IgG3) B
Kronik BB (IgG1 ve IgG4) BB
KL‹M‹K 2005 XII. TÜRK KL‹N‹K M‹KROB‹YOLOJ‹ VE ‹NFEKS‹YON HASTALIKLARI KONGRES‹
sensitivitesi %89 olarak bulunmufltur. Uygun laboratuar flartlar› olmayan yerlerde ve k›rsal bölgede h›zl› tan› testi olarak kullan›labilir (29).
Double-Gel ‹mmündifüzyon S-LPS, Counter ‹mmüneLektroforez (CIEP)
Double-gel immündifüzyon S-LPS, counter immünelektroforez (CIEP) ise soluble proteinlere(SP) karfl› antikorlar› tan›mlar. SP‘ye karfl› antikorlar brusellozun geç dönemlerinde ortaya ç›kt›¤› için dipstic IgM testi ile birlikte CIEP hastal›¤›n ilerleyiflini gösterge uygulamas› kolay bir ikili olabilir (21).
Floresan Polarisation Assay (FPA)
Hayvanlarda bruselloz tan›s› için gelifltirilmifltir (21). Brucellacapt
Kuyucuklarda gerçekleflen bir Coombs’lu Brucella aglütinasyon testidir. VIRCELL;S.L taraf›ndan gelifltirilmifltir. Coombs testi ile sensitivite ve spesifitesi ayn›d›r. RB testi veya dipstick test gibi h›zl› testlerin yerini alamaz, pahal› komplex ve zaman al›c›d›r. Coombs testi gibi ikinci seviye bir testtir (30, 31, 32).
Bruselloz Tan›s›nda Di¤er Testler
I-Kan Say›m›: Lökositoz nadirdir, lökopeni olabilir. Periferik yamada lenfomonositoz görülebilir. Kronik infeksiyonda anemi geliflebilir (Hepatosplenomegaliye sekonder olarak anemi).
II-‹drar:Üriner sistem belirtileri varsa tüberküloza benzer steril piüri görülür. Genitoüriner sistem tutulumu varda idrarda üreyebilir.
III-Artrosentez: Septik artritten ay›rt etme amac› ile yap›l›r. Mononükleer hücrelerin hakim oldu¤u düflük hücre say›l› eksudatif bir s›v› vard›r.
IV-Görüntüleme:PA akci¤er filmi ço¤unlukla normaldir. Kranial CT s›kl›kla normaldir, subaraknoid hemoraji, serebral abse olabilir
V-EKG:Endokardit tan›s›nda yard›mc› olabilir (33). VI-BOS ‹ncelemeleri
Menenjit flüphesi varsa beyin omurilik s›v›s› incelenir. BOS’da lenfositik art›fl (pleositoz), protein art›fl›, normal veya düflük glukoz bulgular› vard›r. BOS kültürleri %50’den az›nda pozitif sonuç verir. Antikorlar›n BOS’da saptanmas› tan›ya yard›mc› olur. ELISA ile IgG, IgM ve IgA antikorlar›n›n saptanmas› nörobruselloz tan›s› için güvenilir bir yöntemdir. RB, STA testi ile karfl›laflt›r›ld›¤›nda ELISA özellikle kronik SSS infeksiyonlar›nda seçilmesi gereken serolojik testtir. Moleküler tekniklerle bakteri DNA’s›n›n saptanmas› konvansiyonel mikrobiyolojik yöntemlere göre daha h›zl› ve duyarl›d›r (34, 35, 36).
Sonuç
‹nsan brusellozunda tan› bakteriyolojik ve serolojik esaslara dayanmal›d›r. Tan›da alt›n standart bakterinin hastadan al›nan örneklerden üretilmesidir (kan, kemik ili¤i, çeflitli vücut s›v›lar› ve doku örnekler). Serum tüp aglütinasyon testinde saptanan yüksek titreler akut bruselloz tan›s› koymaya yeterlidir. Serum tüp aglütinasyon testinde titreler düflükse kompleman fiksasyon testi, Coombs testi yap›lmal› ELISA ile spesifik IgG bak›lmal›d›r. Bunlardan birinde yüksek titre ve STA testinde düflük titre saptanm›flsa bu ilerlemifl bir infeksiyonun
göstergesidir. Bu üç test benzer sonuçlar verdikleri için tan›da birini kullanmak yeterlidir. Seçimde teknik zorluklar göz önüne al›nmal›d›r. Bu aç›dan daha de¤erli olmas›na ra¤men en zoru KFT’dir. Coombs ve ELISA IgG uygun olanlard›r (24).
KAYNAKLAR
1. Dahouk SA, Tomaso H, Nöckler K, Neubauer H, Frangoulidis D: Laboratory-based diagnosis of Brucellosis-A review of the literature. Part I:Techniques for direct detection and identification of Brucella spp. Clin Lab 2003; 49: 487-505.
2. Akta O. Brusellozda mikrobiyolojik tan›. ANKEM Derg 2003; 17: 336-9. 3. Mantur BG, Mangalgi SS. Evaluation of conventional Castaneda and lysis centrifugation blood culture techniques for diagnosis of human brusellosis. J Clin Microbiol 2004; 42: 4327-8.
4. Banntyne RM, Jackson MC, Memish Z. Rapid diagnosis of Brucella bacteremia by using the BACTEC 9240 system. J Clin Microbiol 1997; 35: 2673-4.
5. Ruiz J, Lorente I, Perez J, Simarro E, Martinez-Campos L. Diagnosis of brucellosis by using blood cultures. J Clin Microbiol 1997; 35: 2417-8.
6. Ayasl›o¤lu E, K›l›ç D, Kaygusuz S, Küçük S, Ceken S, Erol O, Alpay Y. The detection of Brucella spp by BACTEC 9050 blood culture system. Mikrobiyol Bul 2004; 38: 415-9.
7. Solomon HM, Jackson D. Rapid diagnosis of Brucella melitensis in blood:some operational characteristics of the BACT/ALERT. J Clin Microbiol 1992; 30: 222-4.
8. Yagupsky PN, Peled N, Pres J, Abramson O, Abu-rashid M. Comparison of BACTEC 9240 Peds Plus medium and Isolator 1.5 Microbial Tube for detection of Brucella melitensis from blood cultures. J Clin Microbiol 1997; 35: 1382-4.
9. Gediko¤lu S, Helvac› S, Özak›n C, Gök›rmak F, K›l›çturgay K. Dtection of Brucella melitensis by Bactec NR 730 and Bactec 9120 systems. Eur J Epidemiol 1996; 12: 649-50.
10. Rubinstein E, Lang R, Shasha B, Hagar B, Diamanstein L, Joseph G, Anderson M, Harrison K. In vitro susceptibility of Brucella melitensis to antibiotics. Antimicrob Agents Chemother 1991; 35: 1925-7.
11. Mortensen JE, Moore DG, Clarridge JE, Young EJ. Antimicrobial susceptibility of clinical isolates of Brucella. Diagn Microbiol Infect Dis 1986; 5: 163-9.
12. Young EJ, Brucella species. In:Mandell GL, Bennett JE, Dolin R (eds.). Principles and Practice of Infectious Disease. Sixth edition, Philadelphia:Churchill-Livingstone 2005: 2669-74.
13. Gotuzza E, Cellillo C. Brucella .In:Gorbach SL, Bartett JG, Blacklow NR (eds.). Infectious Diseases. Third edition, Philadelphia Lippincott Williams and Wilkins Comp. 2004: 1717-24.
14. Dahouk SA, Tomaso H, Nöckler K, Neubauer H. The detection of Brucella spp. using PZR-ELISA and Real-Time PZR assays. Clin Lab 2004; 50: 387-94.
15. Elfaki MG, Uz-Zaman T, Hokail AA, Nakeeb SM. Detection of Brucella DNA in sera for patients with brucellosis by polymerase chain reaction. Diag Microbiol Infect Dis 2005 (bas›mda).
16. Bricken BJ. Diagnostic strategies used for the identification of Brucella. Vet Microbiol 2002; 90: 433-4.
17. Zerva L, Bourantans K, Mitka S, Kansousdou A, Legakis N. Serum is the preferred clinical specimen for diagnosis of human brucellosis by PZR. J Clin Microbiol 2001; 39: 1661-4.
18. Nimri LF. Diagnosis of recent and relapsed cases of human brusellosis by PZR assay. BMC Infect Dis 2003; 3: 5.
19. Morata P, Queipo-Ortuno MI, Reguera JM, Miralles F, Lopes-Gonzales JJL, Colmenero JD. Diagnostic yield of a PZR assay in focal complications of br›sellosis. J Clin Microbiol 2001; 39: 3743-6.
20. Redkar R, Rose S, Bricker B, Del Vecchio V. Real-time detection of Brucella abortus, Brucella melitensis and Brucella suis. Molecular Cellular Probes 2001; 15: 43-52.
21. Dahouk SA, Tomaso H, Nöckler K, Neubauer H, Frangoulidis D. Laboratory-based diagnosis of Brucellosis-A review of the literature. Part II:Serological tests for brucellosis. Clin Lab 2003; 49: 577-89.
22. Baysal B. Brucella. In:Ustaçalebi fi eds. Temel ve Klinik Mikrobiyoloji. Günefl Kitabevi 1999: 571-7.
23. Y›ld›z F, Tanyel E, Hatipo¤lu CA, Ertem GT, Tülek N, Oral B. Brusellozisli hastalar ile bruselozis d›fl› bakteriyel enfeksiyonu olan hasta ve sa¤l›kl› kontrollerde Brucella tüp aglütinasyon testinin d¤erlendirilmesi. Mikrobiyol Bült 2005; 39: 211-7.
24. Report of A WHO/MZCP Workshop. Human and Animal Brucellosis Epidemiological Surveillance in the MZCP countries. Damastus Surian Arab Republic 1998, Atina 1999.
25. Young EJ. Serologic diagnosis of human brucellosis: Analysis of 214 cases by agglutination tests end review of literature. Rev Infect Dis 1991; 13:
359-72.
26. Nielsen K. Diagnosis of brucellosis by serology. Vet Microbiol 2002; 90: 447-59.
27. Memish ZA, Almuneef M, Mah MW, Qassen LA, Osabo AO. Comparison of the Brucella standard aglutination test with the ELISA IgG and IgM in patients with Brucella bacteremia. Diagn Microbiol Infect Dis 2002; 44: 129-32.
28. Smits HL, Basahi MA, Diaz R et all. Development and evaluation of a rapid dipstick assay for serodiagnosis of acute human brucellosis. J.Clin.Microbiol 1999; 37: 4179-87.
29. Altu¤lu I, Zeytino¤lu A, Bilgiç A, Kanc›o¤lu S, Karakartal G, Smiths H. Evaluation of Brucella dipstick assay for the diagnosis of acute brucellosis. Diag Microbiol Intect Dis 2002; 44: 241-3.
30. Casao MA, Navarro E, Solera J. Evaluation of Brucellacapt for the diagnosis of human brucellosis. J Infect 2004; 49; 102-8.
31. Orduna A, Prado A, Gutierrez MP, Garcia-Pascual A, Cuervo M, Abad R, Duenas A, Bratos MA. Brucellacapt: A new method immocapture- agglutination test for the diagnosis of human brucellosis. Clin Microbiol Infect 2000; 6: 166.
32. Serra J, Velasco J, Godoy P, mendoza J. Can the Brucellacapt test be substituted for the Coombs test in the diagnosis of human brucellosis. Enferm Infecc Microbiol Clin 2001; 19; 202-5.
33. Maloney EG, TrDO. CBRNE Brucellosis. http://www.emedicine.com/emerg/topic883.htm
34. Colmenero JD, Queipo-Ortuno MI, Reguera JM, Baeza G, Salazar JA, Morata P. Real time polymerase chain reaction: a new powerful tool for the diagnosis of neurobrucellosis. J Neurol Neurosurg Psychiatry 2005; 76: 1025- 7.
35. Araj GF, Lulu AR, Saadh MA, Mousa AM, Strannegard IL, Shakir RA. Rapid diagnosis of cenrtal nervous system brucellosis by ELISA. J Nuroimmunol 1986; 12: 173-82.
36. Araj GF, Lulu AR, Khateeb MI, Saadah MA, Shakir RA. ELISA versus routine tests in the diagnosis of patients with systemic and neurobrucellosis. APMIS 1988; 96: 171-6.
Brusellozda antimikrobial tedavi semptomlar› hafifletir, hastal›k süresini k›salt›r ve hayat› tehdit edebilen komplikasyonlar›n geliflmesini önler (1).
Brucella türlerinin intrasellüler yaflamas›, mikroabseler yapmas› ve granülomlar oluflturmas› tedavide problemler yaratmaktad›r. ‹n vitro çal›flmalarda bir çok antibiyoti¤in Brucella sufllar›na etkili oldu¤unun gösterilmesine karfl›n, bakterinin makrofaj ve retiküloendoteliyal sistem hücrelerine yerleflmesi nedeniyle in vivo tedavide sorunlar yaflanmaktad›r. Bu nedenle verilen antibiyoti¤in mutlaka makrofajlar›n içine girebilmesi ve tercihan bakterisid etkili olmas› gerekir (2-5).
Bruselloz tedavisinde tetrasiklinler (doksisiklin), aminoglikozidler (streptomisin, gentamisin, netilmisin), rifampisin, trimetoprim-sulfametoksazol, kinolonlar (ofloksasin, siprofloksasin) ve seftriakson kullan›lmaktad›r (6).
Klasik Bruselloz Tedavisi
Dünya Sa¤l›k Örgütü (DSÖ) 1971’de üç hafta tetrasiklin (4x500mg, oral) ve iki hafta streptomisin (1g, ‹M) kombinasyonunu önermifltir. Tetraksiklin ve streptomisin sinerjik etkili olmalar›na karfl›n, bu tedavi ile nüks oran› % 15- 26 aras›nda saptanm›flt›r. Klasik tedavi incelenerek, tetrasiklinin verilme süresinin 3 haftadan 6 haftaya uzat›lmas›yla nüks oran› %2,8-8,4’lere düflmüfltür (1, 7-9).
Streptomisinin 3 hafta kullan›m› önerilmifl ancak iki haftadan uzun kullan›m›n›n nüks oran› azaltmad›¤› ve iflitme kay›b› riskini artt›rd›¤› bildirilmifltir. Streptomisine ba¤l› bafl dönmesi de tedavi s›ras›nda bir baflka yan etkidir, ancak genellikle tedavi de¤iflikli¤i yap›lmas›n› gerektirmez (10-14).
DSÖ 1986’da 6 hafta doksisiklin (2x100mg/gün oral) + rifampisin (15mg/kg/gün oral) kombinasyonunu önerildi. Tetrasiklinden doksisikline geçilmesi, kombinasyonlar›n doksisiklin 6 hafta + streptomisin 2 veya 3 hafta fleklinde veya doksisiklin + rifampisin 6 hafta olarak düzenlenmesine yol açm›flt›r. Bu arada streptomisin yerine alternatif aminoglikozidler aranmaya bafllam›flt›r (15-19).
Yap›lan çal›flmalarla Doksisiklin 45gün + Streptomisin 14 gün tedavisinin etkinli¤ine efl de¤er, Doksisiklin 45gün + Gentamisin 7gün veya Doksisiklin 45gün + netilmisin7 gün kombinasyonlar›, aminoglikozidlerin kullan›m süresini k›saltmakta yan etkileri ve k›smen fiyat› azaltmaktad›r. Ayr›ca günde tek doz uygulanmalar› poliklinik hastalar›nda uyumu artt›rmaktad›r (20-22).
Son y›llarda bruselloz tedavisinde kinolonlar›n kullan›m› gündeme gelmifltir. Kinolonlar intrasellüler etkenlere etkili, makrofaj için kolayca giren ve birikebilen antimikrobiyallerdir. Akut brusellozda tek bafl›na siprofloksasin kullan›m›nda semptomlar hafiflese de relaps oran› yüksek oldu¤undan, tek bafl›na kullan›lmamal›d›r. Siprofloksasin ve di¤er kinolonlar bruselloz tedavisinde baflka bir ajanla kombine verilmelidir
(23-30).
Brusella etkeninin in vitro duyarl› oldu¤u çok say›da antibiyotik oldu¤u halde, bunlar›n in vivo etkinli¤inin araflt›r›lmas› gerekmektedir (1, 5).
Lökomotor Sistem Tutulumu Olan Bruselloz Olgular›nda Tedavi
Osteoartiküler tutulum gösteren olgularda yayg›n olarak kullan›lan kombinasyon doksisiklin + aminoglikozittir. Bu kombinasyonla hastalar›n %60-90’n›nda iyileflme görülür. Farkl› çal›flmalarda, spondilitli bruselloz olgular›nda tedavi süreleri 6-12 hafta aras›nda de¤iflmektedir. Eritrosit sedimantasyon h›z› normale dönene ve radyolojik iyileflme görülene kadar tedaviye devam edilmelidir (31-35). Apse oluflan olgularda tedavi en az 3-6 ay olmal›d›r (33-35).
Nörobrusellozda Tedavi
Nörobruselloz tedavisinde kullan›lan ilaçlar Beyin Omurilik S›v›s›na (BOS) iyi geçebilmeli ve tercihen bakterisid olmal›d›r. Nörobruselloz tedavisinde en uygun tedavi rejimi ve süresi konusunda fikir birli¤i yoktur. Fikir birli¤i olmasa da doksisiklinle beraber R, TMP-SMZ, Seftriakson, Streptomisin, Gentamisin, Siprofloksasini 2’li veya 3’lü olarak 3-9 ay süreyle kullan›lmas› önerilmektedir (36-45).
Brucella Endokarditinde Tedavi
Brusellozda en önemli ölüm nedeni brusella endokarditidir. Bu olgular tek bafl›na antibiyotiklerle tedavi edilebildi¤i halde, ço¤u olgu medikal + cerrahi yaklafl›m geretirmektedir (Kalp kapa¤› replasman› gibi). En s›k kullan›lan kombinasyon D+S+R veya D+S+TMP-SMZ’dür (46-48).
Gebelikte Bruselloz Tedavisi
Bruselloz tedavisinde kullan›lan antimikrobiklerin hamilelikde kullan›m› ile ilgili Food and Drug Administration (FDA) s›n›fland›rmas› flöyledir:
Gebelikte antimikrobiklerin risk kategoriler: - Tetrasiklin (doksisiklin) D - Streptomisin, gentamisin, netilmisin D
- Rifampisin C
- Seftriakson B
- TMP-SMZ C
- Kinolonlar C
A- Gebelerde çal›fl›lm›fl, risk yok
B- Hayvan çal›flmalar›nda risk yok, fakat insan çal›flmalar› yeterli de¤il veya hayvan toksitesi var, fakat insan çal›flmalar›nda risk yok.
C- Hayvan çal›flmalar› toksite göstermifl, insan çal›flmalar› yetersiz, fakat kullan›mda görülecek yarar riski aflabilen D- ‹nsanda risk kan›tlar› var, fakat faydas› a¤›r basabilir X- Fetal anormali riski faydadan fazla.
Gebelerde tetrasiklin ve türevleri bruselloz tedavisi için seçilmemelidir. Aminoglikozidlerin gebelerde risk kan›tlar›