Ramazan AKSOY a Tevfik OĞUZ b
5. Kdz Ereğli’deki İmalat ve Hizmet Üretici İşletmeler Üzerinde Yapılmış Bir Alan Araştırması
5.4. Verilerin Analiz
5.4.1. Frekans Analizleri
Yapılan anket çalışmasındaki sorularla oluşturulan, örnek hacmini temsil eden fre- kans dağılımları aşağıda tablo 5.1 ve 5.2’de görülmektedir.
Tablo 5.3: İşletmelerin Tedarikçi Seçme ve Değerlendirme Yöntemi Kullanımlarına Göre Dağılımı
Frekans % Oranı Birikimli % Oranı
Evet 15 14,3 14,3
Hayır 90 85,7 100,0
Toplam 105 100,0
Tablo 5.3. incelendiğinde, tedarikçi seçme ve değerlendirme yöntemi kullanan 15 işletme olduğu saptanmıştır. Bu 15 işletmenin tamamının, değerlendirmeyi kendi bünyelerinde yaptıkları ve değerlendirmeyi yapan 15 işletmenin 13’ünün kendi geliştirdikleri bir yöntemi, diğer 2 işletmenin ise hazır aldıkları bir yöntemi kullan- dıkları tespit edilmiştir.
5.4.2. Dickson’ın Belirlediği Seçme ve Değerlendirme Kriterlerinin Önem
Seviyelerindeki Değişimler
Dickson’ın yapmış olduğu çalışmanın 1966 yılına ait olduğu ve çalışmadan bu yana 50 yıl geçtiği, geçen zaman zarfı içerisinde de dünyanın küreselleştiği ve yaşanan değişimlerin de etkisiyle, örgütsel müşterilerin tedarikçi seçerken ve değerlendirir- ken kullandıkları kriterlerin önem seviyelerinin de ne derecede değişime uğradığını belirlemek oldukça önemlidir.
Dickson’ın yapmış olduğu seçme ve değerlendirme kriterleri ile Kdz. Ereğli bölge- sindeki imalat ve hizmet üretici işletmeler üzerinde yapılan çalışma sonucu elde edilen veriler birbirleri ile karşılaştırılmıştır. Karşılaştırma sonucu tablo 5.4‘de gö- rülmektedir.
Dickson’a ait çalışmanın sonucunda kalite kriteri, seçme ve değerlendirme sürecinde kullanılan kriterler arasında en önemli kriter olarak seçilmiştir. Yapmış olduğumuz çalışmanın sonucunda da işletmeler için en önemli kriterin kalite olması çarpıcıdır. Dickson’un 50 yıl öncesi saptadığı kriterlerin Kdz. Ereğli için de benzer olduğu varsayılabilirse, günümüzde de işletmelerin tedarik süreçlerinde en yüksek kalitede hammadde yada yarı mamül alma isteklerinde değişim olmadığı öne sürülebilir. Bununla birlikte, çalışmamızın kolayda örnekleme olması sebebiyle, genelleme imkanı mevcut değildir. Diğer yandan, işletme kültürü, yönetici profili, sektörel farklılıklar vb. çevresel faktörlerin farklı olması her iki çalışmanın sonuçlarının da farklı olmasını sağlayabilir. Bizim çalışmamız ileride bu konuda yapılacak çalışma- lar için karşılaştırmalarda kullanılabilecek bir temel özelliği taşıyabilir.
Tablo 5.3: İşletmelerin Tedarikçi Seçme ve Değerlen- dirme Yöntemi Kullanımlarına Göre Dağılımı
Frekans % Oranı Birikimli % Oranı
Evet 15 14,3 14,3
Hayır 90 85,7 100,0
Toplam 105 100,0
Kuruluş Tarihi Frekans % Oranı Birikimli % Oranı
1940 yılı öncesi 1 1,0 1,0 1940 il 1960 arasında 2 1,9 2,9 1960 il 1980 arasında 30 28,6 31,4 1980 il 2000 arasında 47 44,8 76,2 2000 yılı sonrası 25 23,8 100,0 Toplam 105 100,0 Yıllık Ciro 2000000 TL’nin altında 61 58,1 73,5 2000000 ile 4000000 TL 6 5,7 80,7 4000000 ile 6000000 TL 7 6,7 89,2 6000000 ile 8000000 TL 3 2,9 92,8 8000000 TL’nin üzerinde 6 5,7 100,0 Bilgi vermeyen işletmeler 22 21,0
Toplam 105 100,0
Devamlı Personel Sayısı
50’ye kadar 87 82,9 82,9 50 - 100 5 4,8 87,6 100 - 150 4 3,8 91,4 150 - 200 3 2,9 94,3 200 ve üzeri 6 5,7 100,0 Toplam 105 100,0
Geçici Personel Sayısı
75 e kadar 101 96,2 96,2 75 - 150 0 0 0 150 - 225 1 1,0 97,1 225 - 300 2 1,9 99,0 300’ün üzeri 1 1,0 100,0 Toplam 105 100,0 Tedarikçi Sayısı 50’ye kadar 93 88,6 88,6 50 - 100 6 5,7 94,3 100 - 150 2 1,9 96,2 150 - 200 1 1,0 97,1 200 ve üzeri 3 2,9 100,0
Sipariş Verme Şekli
Müşteri taleplerine göre 82 78,1 78,1
Stoğa göre 23 21,9 100,0
Toplam 105 100,0
Cinsiyet Frekans % Oranı Birikimli % Oranı Bayan 6 5,7 5,7 Erkek 99 94,3 100,0 Toplam 105 100,0 Medeni Durum Evli 93 88,6 88,6 Bekar 11 10,5 99,0 Dul 1 1,0 100,0 Toplam 105 100,0 Eğitim Durumu İlköğretim 12 11,4 11,4 Orta öğretim 6 5,7 17,1 Lise 34 32,4 49,5 Önlisans 8 7,6 57,1 Lisans 36 34,3 91,4 Yüksek Lisans 6 5,7 97,1 Doktora 3 2,9 100,0 Toplam 105 100,0 Yaş Aralığı 20 - 29 20 19,0 19,0 30 - 39 19 18,1 37,1 40 - 49 29 27,6 64,8 50 - 59 21 20,0 84,8 60 ve üzeri 16 15,2 100,0 Toplam 105 100,0 Göreve Başlama Tarihi 1960 ile 1970 arasında 3 2,9 2,9 1970 ile 1980 arasında 13 12,4 15,2 1980 ile 1990 arasında 19 18,1 33,3 1990 ile 2000 arasında 27 25,7 59,0 2000 ile 2010 arasında 43 41,0 100,0 Toplam 105 100,0
Tablo 5.1:İşletme Özelliklerine Ait Frekans Tablosu
Tablo 5.2:Anketi
Cevaplandıranlara Ait Frekans Tablosu
Tablo 5.4: Dickson’ın Belirlediği Kriterlerin Önem Seviyeleri İle Anket Çalışmasından Elde Edilen Kriter Önem Seviyelerinin Karşılaştırılma Tablosu
Ölçüt Dickson’nın Belirlediği Kriterlerin Önem Sıraları Dickson’ın Belirlediği Kri- terlerin Ortalama Puanı Çalışma Sonucu Kriterlerin Yeni Önem Sırası Çalışma Sonucu Kriterlerin Yeni Ortalama Puanı Kalite 1 3,508 1 3,79 Teslimat 2 3,147 3 3,64 Geçmiş performans 3 2,998 9 3,16 Garanti politikası 4 2,849 4 3,50 Üretim tesisleri ve 5 2,775 15 2,69 Fiyat 6 2,758 2 3,77 Teknik yeterlilik 7 2,545 7 3,32 Finansal durum 8 2,514 18 2,59 Yöntem uyumu 9 2,488 12 2,83 İletişim sistemi 10 2,426 13 2,70 Endüstrideki yeri ve ünü 11 2,412 19 2,57 İş isteği 12 2,256 10 3,10 Yönetim ve organizasyon 13 2,216 17 2,66 İş kontrolü 14 2,211 5 3,35 Tamir hizmetleri 15 2,187 8 3,18 Tutum 16 2,120 6 3,34 İntiba 17 2,054 16 2,66 Paketleme yeteneği 18 2,009 14 2,70
İşçi ilişkileri kayıtları 19 2,003 23 1,30
Coğrafi yerleşim 20 1,872 21 2,54
Geçmiş dönem iş miktarı 21 1,597 20 2,56
Ürün için eğitim olanağı 22 1,537 22 2,34
Karşılıklı düzenlemeler 23 0,610 11 3,10
Tedarikçi işletmelere ait garanti politikası Dickson’ın yapmış olduğu çalışma sonu- cunda 4. sırayı almıştır. Kdz. Ereğli bölgesinde yapılan çalışmada 4. sırayı alarak önem seviyesi olarak herhangi bir değişime uğramadığı tespit edilmiştir.
Dickson’ın yapmış olduğu çalışma sonucunda teslimat kriteri de, kalite kriteri gibi işletmeler açısından en önemli kriterlerden biri olarak seçilmiştir. Yapmış olduğu- muz çalışmanın sonucunda teslimat kriteri de önemlilik seviyesini korumuş en önemli 3. kriter olarak belirlenmiştir.
Tedarikçi seçme ve değerlendirme sürecinde kullanılan geçmiş performans kriteri ise Dickson’ın çalışmasında 3. en önemli kriter olarak belirlenmiş olmasına rağmen, Kdz. Ereğli’de yapılan çalışma sonucunda önem olarak 9. sırayı alabilmiştir. 3,16’lık ortalama değerle oldukça önemliden, orta önemli seviyeye sahip bir kriter halini almıştır.
Tedarikçi firmaların üretim tesisleri ve kapasitesinin örgütsel müşteriler için önemi değerlendirildiğinde, Dickson’ın çalışmasında 5. sırada ve oldukça önemli bir sevi- yede olduğu görülmektedir. Yaptığımız çalışma sonucunda bu kriterin 15. sıraya gerileyerek orta önemli bir seviyede olduğu tespit edilmiştir.
Fiyat kriteri Dickson’ın çalışmasında 6. sırada yer almıştır. Günümüz koşullarında işletmelerin en ucuza, en yüksek kalitede ürün alma istekleri neticesinde fiyat kriteri yaptığımız çalışmanın sonucunda 2. en önemli kriter olarak karşımıza çıkmaktadır. Dickson, çalışmasında tedarikçinin teknik yeterliliğinin, seçme ve değerlendirme sürecinde kullanılan kriterleri incelerken işletmeler için önem sırasını 7. sırada be- lirlemiştir. Kdz. Ereğli’de yapmış olduğumuz çalışmada teknik yeterlilik kriteri yeniden 7. sırayı alarak önem seviyesinde herhangi bir değişikliğin olmadığı sap- tanmıştır.
Tedarikçinin finansal durumu seçme ve değerlendirme sürecinde ne denli etkili olduğu Dickson’ın çalışmasında bu kriterin 8. sırayı alarak ne denli önemli bir kriter olduğunu göstermiştir. Fakat yaptığımız çalışmanın sonucunda işletmelerin bu kri- tere çok düşük seviyelerde önem verdikleri gözlemlenmektedir. Kdz. Ereğli’de ya- pılan çalışma sonucunda tedarikçinin finansal durumu 18. sırayı gerileyerek, önem seviyesi olarak oldukça alt seviyelere düşmüştür.
Dickson yaptığı çalışması sonucunda belirlemiş olduğu ve önem sırası 9 olan yön- tem uyumu kriteri, Kdz. Ereğli’de yaptığımız çalışma sonucunda 12. sırayı alabil- miş, bölgedeki işletmeler için orta seviyede bir öneme sahip olduğu belirlenmiştir. Dickson’ın yapmış olduğu çalışma sonucunda, iletişim sistemi kriteri seçme ve değerlendirme sürecinde kullanılan kriterler arasında 10. sırayı alabilirken yaptığı- mız çalışma sonucunda bu kriterin 13. sırayı aldığını ve orta seviyede öneme sahip bir kriter olarak kaldığı gözlemlenebilmektedir.
Tedarikçilerin endüstrideki yeri ve ününün, seçme ve değerlendirme sürecinde kul- lanılan kriterler arasında hangi seviyede olduğu Dickson’ın çalışmasının sonucunda 11. sırayı alabilerek orta önemli olarak belirlenmiştir. Yaptığımız çalışma sonucunda ise tedarikçinin endüstrideki yeri ve ünü kriteri işletmeler için daha az önemli bir hal alarak önemsiz sayılabilecek bir seviyede 19. sırayı alabilmiştir.
İş isteği kriteri, Dickson’ın çalışmasından çıkan sonuçta önem sırası olarak 12. sırayı alabilmiş, orta önemli bir kriter olarak belirlenmiştir. Kdz. Ereğli bölgesinde yapılan çalışma sonucunda bu kriterin 10. sırayı alması ve önem seviyesi olarak orta sevi- yelerdeki yerini koruduğu gözlenebilmektedir.
Yönetim ve organizasyon kriteri, Dickson’ın seçme ve değerlendirmede kullanılan kriterlerin önemini belirlemede 13. sırayı ve orta önemli bir seviyede yer almıştır. Kdz. Ereğli bölgesindeki yönetici tercihleri doğrultusunda 17. sırayı alabilmiş, önem seviyesinde düşüş gözlemlenmiştir.
Dickson’ın yapmış olduğu çalışmada, iş kontrolü kriterinin 14. sırada ve orta önemli bir seviyede olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Yapmış olduğumuz çalışmada ise işletme yöneticilerinin iş kontrolüne daha fazla önem vermeleri neticesinde bu kriter sırala- mada 5. sıraya sahip olmuş ve Kdz. Ereğli’deki işletmeler için oldukça önemli bir kriter olduğunu göstermiştir.
Tedarikçilere ait tamir hizmetlerinin önemi belirlendiğinde ise Dickson’ın çalışma sonucunda bu kriter 15. sırayı alabilmiştir. Bizim yapmış olduğumuz çalışmada ise
önem seviyesinde değişim göstermiş ve önem sırası olarak 3,18’lik ortalama puanla 8. sırayı ve oldukça önemli bir kriter halini almıştır.
Tedarikçilerin tutumunun, seçme ve değerlendirme sürecinde kullanılan kriterler içerisinde ne denli etkili olduğu belirlenmeye çalışılmış Dickson’ın çalışması sonu- cunda bu kriterin orta önemli olarak 16. sırayı aldığı, yaptığımız çalışmada ise yö- neticiler için oldukça önemli bir hal alarak 3,34’lük ortalama puanla 6. sırada ol- duğu belirlenmiştir.
Tedarikçilerin intibasının, yöneticiler için seçme ve değerlendirme sürecinde kulla- nılan kriterler içerisindeki önem seviyesi Dickson’ın çalışmasında 17. sırayı alarak orta önemli bir kriter olduğu belirlenmiştir. Bizim çalışmamızda önem seviyesinde fazla bir değişim göstermediği saptanmış ve 16. sırayı alarak günümüzde az da olsa daha fazla önem gösterilen bir kriter olduğu tespit edilmiştir.
Paketleme (ambalajlama) yeteneğinin seçme ve değerlendirme sürecinde, tedarikçi- leri değerlendirirken ne derecede etkili olduğu Dickson’ın çalışmasında 18. sırayı almıştır. Kdz. Ereğli bölgesinde yapmış olduğumuz çalışmanın sonucunda bu kriter orta seviyede bir önem derecesinde 14. sıraya yerleşmiştir. Bölgedeki işletmelerin belli bir kısmının taleplerinin özenli bir paketlemeye sahip olması gerekmeyen kaba mallar olmasına rağmen önem seviyesinde yükseliş gözlemlenmiştir.
Dickson’ın yapmış olduğu çalışma sonucunda, İşçi ilişkileri kayıtları kriteri seçme ve değerlendirme sürecindeki değerlendirme kriterlerinde 19. sırayı alırken, Yaptı- ğımız çalışmada bu kriterin 23. sırada ve en önemsiz seçme ve değerlendirme kriteri olarak seçildiği gözlemlenmektedir.
Dickson, çalışmasında coğrafi yerleşim, seçme ve değerlendirme sürecinde kullanı- lan kriterleri incelerken işletmeler için önem sırasını 20. sırada belirlemiştir. Yaptı- ğımız çalışmada ise bu kriter 21. sırayı alabilmiştir. Önem seviyesinde az da olsa düşüş gözlemlenmektedir.
Tedarikçi ile yapılmış geçmiş dönem iş miktarı Dickson’ın çalışma sonucunda en alt seviyelerde 21. sırayı almıştır. Kdz. Ereğli’de yapılan çalışmanın sonucunda 2,56’lık ortalama puanla 20. sırayı alarak yöneticiler için önem seviyesinde fazla bir değişim gözlemlenmemiştir.
Tedarikçi seçme ve değerlendirme sürecinde kullanılan kriterlerden ürün için eğitim olanağı kriteri Dickson’ın çalışma sonucunda 22. sırayı alabilmiştir. Yaptığımız çalışmada 22. sırayı alarak önem seviyesi en düşük kriterler arasındaki yerini muha- faza etmiştir. Yöneticilerin kriter hakkındaki görüşlerinde değişim gözlenememiştir. Dickson’ın belirlediği 23. sırada olan ve kriterlerin en önemsizi olarak karşımıza çıkan karşılıklı düzenlemeler kriteri, yaptığımız çalışma sonucunda yöneticiler için orta önemli bir puan almış 3,10’luk ortalama puanla 11. sırayı yerleşmiş ve önemli sayılabilecek bir seviyeye yükselmiştir.
6.
Sonuç
Tedarik zincirin felsefesi ile, zincire dahil olan tüm elemanları birbirlerine entegre etmek ve bu yolla müşteri memnuniyetini ve zincir elemanlarının başarılarını en üst seviyede tutmak amaçlanmaktadır. Bu entegrasyondan maksimum verimi alabilme- nin koşullarından birisi de doğru tedarikçiler ile işbirliği yapılmasıdır.
Doğru tedarikçilerle işbirliği içerisinde olmak, ürün kalitesinin artması, taleplerin daha hızlı ve doğru olarak karşılanması, maliyetlerde düşüş gibi avantajları berabe-
rinde getirmektedir. Bu bağlamda, tüm işletmeler kendileri için olumlu etki yarata- cak tedarikçilerle çalışmayı arzu etmektedirler. Tedarikçi seçme ve değerlendirme sürecinde, işletmelerce seçme ve değerlendirme için bilimsel ve biçimsel yöntem kullanılması, çalışılan veya çalışılacak tedarikçinin en doğru biçimde seçilmesini sağlamaktadır.
Bu çalışmanın uygulama kısmında, Kdz. Ereğli Ticaret ve Sanayi Odası’na kayıtlı, imalat ve hizmet üretici işletmelerin, satın alma yöneticilerine yönelik, saha araştır- ması yapılmıştır. Seçme ve değerlendirme kriterlerine verilen önem seviyelerinin tespiti ve bölgede faaliyet gösteren işletmelerin ve bu işletmelerde satın almadan sorumlu kişilerin genel profillerinin tespiti için, işletmelerin satın alma yöneticile- rine yönelik anket hazırlanmıştır. Bu çalışma, kolayda örnekleme olması sebebiyle, sonuçların Kdz. Ereğli’de yer alan işletmelere genellenmesi mümkün değildir. So- nuçlar sadece incelenen 105 işletmeyi temsil etmektedir.
Anket sonuçlarından elde edilen veriler doğrultusunda, frekans analizi ile bölgedeki işletmelerin ve anketi cevaplandıranların profilleri çıkartılmıştır. Frekans analizi sayesinde işletmelerin %85,7’lik büyük bir kısmının profesyonel anlamda tedarikçi seçme ve değerlendirme yöntemi kullanmadıkları saptanmıştır. Anketi cevaplandı- ranlar genel olarak satın alma sürecinde kullanılacak biçimsel bir seçme ve değer- lendirme modelinin varlığından habersizdir. Buna sebep olarak eğitim yetersizliği gösterilebilir.
Dickson’ın 1966 yılında tanımladığı ve önem sırasına koyduğu 23 adet seçme ve değerlendirme kriteri, Kdz Ereğli bölgesi için de ölçülmüştür. Çevresel faktörlerin zaman ve mekan farklılıkları doğrudan karşılaştırmaya imkan vermese de farklılıkla- rın değerlendirmesini de engellemez. Belirlenen farklılıklar özetlenmesi gerekirse, kalite kriterinin çalışmamızda da önemini birinci sırada korumakta olduğu görül- mektedir. Kalite kriteri gibi teslimat ve garanti politikası kriterlerinin de farklı za- man ve mekan da çalışan satın almacılar için önemlerini yitirmedikleri tespit edil- miştir. Teknik yeterlilik, yöntem uyumu, iletişim sistemi, iş isteği, yönetim ve orga- nizasyon, tedarikçi intibası, coğrafi yerleşim, geçmiş dönem iş miktarı, ürün için eğitim olanağı, işçi ilişkileri kayıtları gibi kriterlerin önem seviyelerinde fazla bir farklılık olmadığı gözlemlenmektedir.
Tedarikçinin Üretim tesisleri ve kapasitesi, finansal durumu, geçmiş performansı ve tedarikçinin endüstrideki yeri ve ünü kriterlerinin önem seviyelerinde ciddi düşüşler yaşandığı belirlenmiştir.
Fiyat, ambalajlama, iş kontrolü, tamir hizmetleri, karşılıklı düzenlemeler ve tedarik- çinin tutumu kriterlerinin, günümüzde daha fazla önem kazandığı gözlemlenmekte- dir. Bu kriterler arasında iş kontrolü, tamir hizmetleri, karşılıklı düzenlemeler ve tedarikçinin tutumu kriterlerinin, önem seviyelerinde ciddi yükselişler göze çarp- maktadır.
Sonuç olarak tedarik sürecinde yaşanan sorunların, en alt seviyeye çekilmesi için, işletmelerce tedarikçi seçme ve değerlendirme sürecinde biçimsel yöntemlerin kul- lanılması, günümüz koşullarında rekabet avantajı sağlayabilmeleri için zorunlu hale gelmiştir. Bölgedeki işletmeler incelendiğinde, yöntem kullanımının eksikliği göze çarpmaktadır. Bölgedeki işletmelerinin bu eksikliklerini gidermeleri için, yöneticile- rinin konu hakkında eğitim almaları, satın alma konusunda uzman profesyonelleri bünyelerinde barındırmaları, veya satın alma sürecinin takibini ve değerlendirmesini yapacak özel firmalarla çalışmaları, tedarik sürecinde meydana gelebilecek sorun-
larla daha az karşılaşmaları bakımından ve rekabet avantajı sağlamaları açısından oldukça önemlidir.
Kaynakça
Arjan, V. W., (2002); Purchasing and Supply Chain Management: Analysis,
Planning and Practice, Cengage Learning, London., s.14
Bilişim Terimleri; “ERP – MRP II İlişkisi,” http://www.bilisimterimleri.com/
bilgisayar_bilgisi/bilgi/131.html (Erişim Tarihi: 23.12.2009)
De Boer, L., Labro, E. ve Morlacchi P., (2001); “A Review of Methods
Supporting Supplier Selection,” European Journal Of Purchasing and Supply
Management, Cilt7. Sayı 2, s. 75-89.
Dickson, G. W., (1966); ”An Analysis of Vendor Selection Systems and
Decisions”, Journal of Purchasing, Sayı 2, s. 5-17.
Hammervoll, T., (2009); “Value-Creation Logic In supply Chain Relationships,”
Journal of Business-to-Business Marketing, Sayı 16, s. 220-241.
İlter, H. M., (2002); Global Dışsal Tedarik (Outsourcing), İstanbul Ticaret Odası
Yayınları, İstanbul. ss.40-41
Kağnıcıoğlu, C. H., (2007); Tedarik Zinciri Yönetiminde Tedarikçi Seçimi, T.C.
Anadolu Üniversitesi Yayınlar, Eskişehir., ss.13-14
Kasi, V., (2005); “Systemic Assessment of SCOR for Modeling Supply Chains,”
Proceedings of the 38th Hawaii International Conference on System Sciences,
2005, s. 1-10.0
Kotler, P., (2000); Pazarlama Yönetimi, (Çev.: Nejat Muallimoğlu), Beta Basım,
İstanbul., s.192
Leenders, R. M., Harold, E. F., Anna E. F. ve P. F. Johnson, (2001); Purchasing
& Supply Management, McGraw-Hill, Boston, USA.. s.10
Özdemir, A. İ., (2004); “Tedarik Zinciri Yönetimi Gelişimi Süreçleri ve Yararları,”
Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı 23, Temmuz-
Aralık, s. 87-96.
Özdemir, A. İ. ve Seçme, Y., (2009); “İki Aşamalı Stratejik Tedarikçi Seçiminin
Bulanık Topsis Yöntemi İle Analizi,” Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari
Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 11, sayı 2, s. 79-112.
Paksoy, T., (2005); “Tedarik Zinciri Yönetiminde Dağıtım Ağlarının Tasarımı Ve
Optimizasyonu,” Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 14, s. 435-454.
Sezen, B., (2004); “Tedarik Zincirinde Stok Yönetimi Problemleri İçin Elektronik
Tablolar Yardımı İle Simülasyon Uygulaması,” Celal Bayar Üniversitesi Yönetim
ve Ekonomi Dergisi, Cilt 11, Sayı 1, s. 57-68.
Ünüvar, M., (2009); “Tedarik Zinciri Yönetimi Uygulamalarının Örgütsel Yapıya
Etkisi Üzerine Bir Araştırma,” Ege Akademik Bakış, Cilt 9, Sayı 2, s. 559-592.
Yüksel, H., (2002); “Tedarik Zinciri Yönetiminde Bilgi sistemlerinin Önemi,”
Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 4, Sayı 3, s. 261-279.
Yüksel, H., (2004); “Tedarik Zincirleri İçin Performans Ölçüm Sistemlerinin Tasa-