• Sonuç bulunamadı

İkindi Namazından Sonra İki Rekât Namaz

BÖLÜM 2: ZEYD B. SÂBİT’İN RİVÂYETLERİ VE DEĞERLENDİRİLMESİ

2.1.4. Namaz/Salât

2.1.4.8. İkindi Namazından Sonra İki Rekât Namaz

ُنْب ِللها ُدْبَع اَنَ ثَّدَح ،َةَعيَِلَ ُنْبا اَنَ ثَّدَح ،ىَسوُم ُنْب ُنَسَح اَنَ ثَّدَح َّنَأ ِْيرَ بُّزلا َلآ ْتَرَ بْخَأ َةَشِئاَع َّنِإ :ُلوُقَ ي ، بْيَؤُذ َنْب َةَصيِبَق ُتْعَِسْ :َلاَق ،َةَرْ يَ بُه َلاَق .اَهَ نوُّلَصُي اوُناَكَف ،ِرْصَعْلا َدْعَ ب ِْيَْ تَعْكَر اَهَدْنِع ىَّلَص َمَّلَسَو ِهْيَلَع ُللها ىَّلَص ِللها َلوُسَر َز َلاَقَ ف :ُةَصيِبَق ُمَلْعَأ ُنَْنَ َةَشِئاَعِل ُللها ُرِفْغَ ي : تِباَث ُنْب ُدْي

318 Abdurrezzâk, el-Musannef, 2: 107; Buhârî, “Ezan”, 88; Ebû Dâvûd, “Salât”,127; Nesâî, “iftitah”, 68; İbn Huzeyme, Sahih, 1: 259; Taberânî, el-Mu‘cemul-kebîr, 5: 122. (İbn Huzeyme’deki rivâyetten de ُأَرْقَتَأ

َحَأ ُ الله َوُه ْلُق ـِب ِبِرْغَمْلا يِف

َرَثْوَكْلا َكاَنْيَطْعَأ ا نِإَو ،ٌد okunan sürelerin ihlâs ve Kevser olduğu teyid edilmiş olmaktadır.)

Hz.

Peygamber Zeyd b. Sâbit

Mervân b

Hakem Urve b. Zübeyr

Hişâm b.Urve

İbn Ebi'z

Zinad Tayâlisî Ahmed b. Hanbel

Abde b.

Süleyman İbn Ebî Şeybe Ebû Üsame Muh. b. Alai

Şuayb b.

İshâk Veki'

Muhadır

el-Müverri' Muh . b. Yahya

İbn Huzeyme

Hammâd Haccac Huzeymeİbn Tahâvî

Veki ' İbn Ebi Şeybe Ubeyd b Gannem Taberânî

İbn Ebi Müleyke İbn Cüreyc Muh. b. Ca'fer Abdurrezzâk ve İbn Bekr Ahmed b. Hanbel Abdurrezzâk Hasen b. Ali Ebû Dâvûd Hüseyin b. Mehdi Huzeymeİbn İshak b.Ed-deberi Taberânî Ebû Asım Buhârî Ebu Müslim el-Keşşi Taberânî Bündar Ravh b.Ubâde Muh. b. Mamer İbn Huzeyme

Halid AbdualaMuh. b

Ebu'l Esved Amr b. el-Haris İbn Vehb Muh. b. Seleme Nesâî Harmele

b.Yahya Abdullah b Muh. İbn Hibbân

Abdülazîz Amr b.

Abdülaziz Taberânî

Hayve Ebû Züra SüleymanRebi b. Tahâvî

İbn Lehia Yahya b Bükeyr Ahmed b. Rışdin Taberânî Muh. b.

Abdurrahm an

Amr b.

el-Haris Amcası İbn Vehb Huzeymeİbn

Urve b.

Zübeyr Hişâm b. Urve Yahya b. Said Ahmed b. Hanbel

79 َ تَأ ِباَرْعَْلْا َنِم اًساَنُأ َّنَِلْ َكِلَذ َناَك اََّنَِّإ ،َةَشِئاَع ْنِم َمَّلَسَو ِهْيَلَع ُللها ىَّلَص ِللها ِلوُسَرِب ُدَعَقَ ف ، يرِجَِبِ َمَّلَسَو ِهْيَلَع ُللها ىَّلَص ِللها َلوُسَر اْو ُهَنوُلَأْسَي او َرَصْناَف َرْصَعْلا ىَّلَص َّتََّح ْمِهيِتْفُ ي َدَعَ ق َُّثُ ،ِْيَْ تَعْكَر ِّلَصُي َْلََو َرْهُّظلا ىَّلَص َّتََّح ،ْمِهيِتْفُ يَو اَُُ َََّّصَف ،اًًْيَش ِرْهُّظلا َدْعَ ب ِّلَصُي َْلَ ُهَّنَأ َرَكَََف ،ِهِتْيَ ب َلَِإ َف ِفْغَ ي ،ِرْصَعْلا َدْعَ ب َص ِللها ُلوُسَر ىَهَ ن " ،َةَشِئاَع ْنِم َمَّلَسَو ِهْيَلَع ُللها ىَّلَص ِللها ِلوُسَرِب ُمَلْعَأ ُنَْنَ ،َةَشِئاَعِل ُللها ُر َدْعَ ب ِة َََّّصلا ِنَع َمَّلَسَو ِهْيَلَع ُللها ىَّل " ِرْصَعْلا Bize Hasan b. Mûsâ tahdîs etti. (o) dedi ki: Bize İbn Lehîa tahdîs etti. (o) dedi ki: Bize Abdullah b. Hübeyre anlattı. (o) dedi ki: Kabîsa b. Züeyb’i şunu söylerken işittim: “Âişe (r.ha) Zübeyr ailesine Rasûlullah’ın (s.a.v.) ikindi namazından sonra yanında iki rekât namaz kıldığını, kendilerinin de bunu kılmaya devam ettiklerini haber verdi. Kabîsa dedi ki: Zeyd b. Sâbit bunun üzerine şöyle dedi: Allah Âişe’yi affetsin, biz Rasûlullah’ı ondan daha iyi biliriz. Bedevîler öğle vakti Rasûlullah’ın (s.a.v.) yanına gelip oturdular ve soru sordular. O da onlara fetvâ verdi. Rasûlullah (s.a.v.) öğle namazını kıldırmış ancak iki rekât kılmamıştı. İkindi namazını kılıncaya kadar onlara cevap vermeye devam etti. Ardından ayrılıp evine gitti. Öğle namazının farzından sonra hiç bir şey kılmadığını hatırladı. İki rekâtı ikindi namazından sonra kıldı. Allah Âişe’yi affetsin, biz Rasûlullah’ı (s.a.v.) ondan daha iyi biliriz. Rasûlullah ikindiden sonra namaz kılmayı yasakladı.”319

Ahmed b. Hanbel'in şeyhi Hasan b. Mûsâ el-Eşyeb (ö. 210/825) sika ve sebt bir râvîdir.320 O’nun hadisi aldığı Abdullah İbn Lehîa’yı (ö. 174/790), güvenilir sayanlar olduğu gibi ömrünün sonlarında geçirdiği hastalık nedeniyle hafızasının zayıflığı ve çok iyi tanımadığı râvîlerden hadis rivâyet etmekle eleştirilenler de vardır. Ona, kitapları yandığı için rivâyetlerinde hata yaptığı ve hocasının zayıflığını gizlemek için tedlis yaptığı yönünde eleştirilerde yöneltilmiştir. Zehebî, tüm rivâyetlerini yok sayacak kadar tenkitte ileri gidilmesinin doğru olmadığını belirtir.321 Rivâyetleri bazı şartlarla tahric

319 Ahmed b. Hanbel, Müsned, 5: 185; a.mlf, Müsned, Thk. Şuayb el-Arnaût, 35: 479.

320 İbn Sa‘d, et-Tabakât, 9: 339; Buhârî, et-Târîhu’l-kebîr, 2: 306; İbn Ebî Hâtim, el-Cerh ve’t-ta’dîl, 3: 37-8; İbn Hibbân, es-Sikât, 8: 170; Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, 6: 328-333; Zehebî, Siyer, 9: 559-560; İbn Hacer, Takrîb, 243.

321 İbn Sa‘d, et-Tabakât, 9: 524; Buhârî, et-Târîhu’l-kebîr, 5: 182; İbn Ebî Hâtim, el-Cerh ve’t-ta’dîl, 8: 335; İbn Hibbân, el-Mecrûhîn, 1: 502-505; Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, 15: 487-503; Zehebî, Siyer, 8: 11-32; İbn Hacer, Takrîb, 538; a.mlf, Tabakâtü’l-Müdellisin, 54; Alâî, Camiu’t-tahsil, 215.

80

edilmiştir.322 Abdullah b. Hübeyre (ö. 126/744) Sahih-i Müslim’de rivâyetleri bulunan sika bir râvîdir.323 İbn Hacer, hadisin tâbiî râvîsi Kabîsa b. Züeyb’in küçüklüğünde Hz. Peygamber’i gördüğünü belirtir. Ancak ondan hadis nakledecek yaşta olmadığını ifade etmek için ‘lehu ru’ye’ tabirini kullanmıştır.324 Sika, me’mûn ve kesîru'l-hadîs şeklinde tevsîk edilen Kabîsa 87/706 senesinde Şam’da vefat etmiştir.325

Ahmed b. Hanbel, bu hadisin Yahyâ b. İshâk > İbn Lehîa tariki ile de rivâyet edildiğini belirtmiştir. Ahmed, hocası Yahyâ b. İshâk’ı (ö. 210/825) sadûk olarak değerlendirir. Yahyâ b. Maîn ve Osman ed-Dârimî onu, ‘sadûku’l-miskîn’ şeklinde vasfeder. İbn Sa‘d sika ve hafız olduğunu, Zehebî hadislerinin hasen derecesinin altına düşmediğini belirtir. Müslim onun rivâyetlerini Sahihine almıştır.326 Bu iki rivâyetin isnadı, İbn Lehîa’nın hafızasının kötü olması nedeniyle zayıftır. Ancak hadis, şevâhidinin bulunması nedeniyle Hasen liğayrihi olarak değerlendirilmiştir.327 Bu rivâyetlerin isnad şeması şu şekildedir:

Hadisin geçtiği diğer kaynaklar şunlardır: Taberânî, Ahmed b. Yahyâ > Muhammed b. Muâviye > İbn Lehîa kanalıyla gelen rivâyeti eserine almıştır. Bu rivâyette sadece “ ىَهَن

322 Kütüb-i Sitte müellifleri, ondan aldıkları rivâyetlerin ya meşhur ve güvenilir talebeleri vasıtasıyla gelmesine veya başka bir yolla da nakledilmiş olmasına dikkat etmişlerdir. Bkz. Nihat Dalgın, “İbn Lehia”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, (Ankara: TDV yayınları, 2000), 20: 158-159.

323 İbn Sa‘d, et-Tabakât, 9: 518; Buhârî, et-Târîhu’l-kebîr, 5: 222; İbn Ebî Hâtim, el-Cerh ve’t-ta’dîl, 5: 194; İbn Hibbân, es-Sikât, 5: 54; Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, 16: 242-4; Zehebî, Kâşif, 1: 605; İbn Hacer, Takrîb, 554.

324 Lehu Ru’ye: Hz.Peygamber’i temyîz yaşından önce görenler. Bunlar sahâbî sayılmaz. Bkz. Aydınlı, Hadis Istılahları, 162.

325 İbn Sa‘d, et-Tabakât, 7: 174-175; Buhârî, et-Târîhu’l-kebîr, 7: 174; İbn Ebî Hâtim, el-Cerh ve’t-ta’dîl, 7: 125; İbn Hibbân, es-Sikât, 5: 317; Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, 13: 476-483; Zehebî, Siyer, 4: 282-383; a.mlf, Tezkiratü'l-huffâz, 1: 60; İbn Hacer, Takrîb, 797. (İbn Şihâb, Mekke’nin fethedildiği yıl doğan Kabîsa hakkında sorulan soruyu ‘bu ümmetin âlimlerinden biridir’ şeklinde cevaplamıştır. Zeyd b. Sâbit'in verdiği hükümleri/fetvaları/yargı kararlarını en iyi bilenin Kabîsa olduğu da belirtilmiştir.)

326 İbn Sa‘d, et-Tabakât, 9: 342; Buhârî, et-Târîhu’l-kebîr, 8: 259; İbn Ebî Hâtim, el-Cerh ve’t-ta’dîl, 9: 126; İbn Hibbân, es-Sikât, 9: 260; Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, 31: 195-197; Zehebî, Siyer, 9: 505-507; İbn Hacer, Takrîb, 1048.

327 Bkz. Ahmed b. Hanbel, Müsned, Thk. Şuayb el-Arnaût, 35: 487-488.

Hz. Peygamber Zeyd b. Sâbit Kabîsa b. Züeyb Abdullah b. Hübeyre İbn Lehîa Hasan b. Musa Yahya b. İshâk Ahmed b. Hanbel

81

ر ْصَعْلا َدْعَب ِة َلَ صلا ِنَع َم لَسَو ِهْيَلَع ُالله ى لَص ِالله ُلوُسَر” kısmı bulunmakta, sebeb-i rivâyet328 denilen olay ise anlatılmamıştır.329 Taberânî bu rivâyetin uzun halini ayrıca Amr b. Ebî Tâhir > Abdülğaffâr b. Dâvûd > İbn Lehîa… kanalıyla eserine almıştır.330

Hadisin Hz. Âişe (ö. 58/678), Ümmü Seleme (ö. 62/681), Ömer, Ali ve Ebû Hureyre’den gelen şahitleri vardır. Bu konuda Rasûlullah’tan ikindiden sonra iki rekât namaz kılmayı bırakmadığını belirten rivâyetlerle, hadisimizde olduğu gibi ikindiden sonra namaz kılmayı yasakladığını belirten birbiri ile çelişik gibi görünen pek çok rivâyet vardır.331 Hadisin isnad şeması şöyle gösterilebilir: