Konu ile ilgili gerçekleştirilen diğer çalışmalar

Akay (2011) ise sekizinci sınıf öğrencilerinin DG konusunda akran öğretimi yönteminin matematik başarılarına ve matematik dersine yönelik tutumlarına etkisini incelemiştir. Ayrıca kız ve erkek öğrenciler arasında matematik başarıları ve matematiğe karşı geliştirilen tutuma ilişkin farklılık olup olmadığını da inceleyen bir çalışmadır. Deney ve kontrol grubu ile çalışılmış olup deney grubundaki öğrencilerle DG konusu akran öğretimi yöntemiyle, kontrol grubundaki öğrenciler geleneksel yöntemle derslerini işlemişlerdir. Veri toplamada Matematik Başarı Testi ve Matematik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarında ise, DG konusunda akran öğretimi yönteminin öğrencilerin matematik başarısını ve matematiğe karşı olan tutumlarını pozitif yönde etkilediği görülmüştür. Kız ve erkek öğrencilerin matematik başarıları ve matematiğe karşı tutumları arasında anlamlı bir farkın olmadığı ortaya çıkmıştır.

Bulut, Boz Yaman ve Yavuz (2016) tarafından yapılan 2009 yılındaki Matematik Öğretim Programı açısından yedinci sınıf matematik ders kitaplarındaki DG işlenişinin incelenmesini amaçlayan bu çalışmada, nitel araştırma desenlerinden doküman analizine göre 4 adet 7. sınıf matematik ders kitabı incelenmiştir. Veriler Öğretim, Beceriler ve Ölçme Değerlendirme açısından bakılarak oluşturulan kod matrisine yerleştirilerek değerlendirmeler yapılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre,

kitapların öğretim programındaki konuların işlenişi ile ilgili keşfetme aşamasında eksiklikler olduğu, ilişkilendirme becerisine kitaplarda yer verildiği, özellikle gerçek yaşam durumları ile ilişkilendirmenin hatta tarihten ve sanattan yapılan ilişkilendirmelerin de bazı kitaplarda kullanıldığı görülmüştür. İletişim becerisinin ilgili kazanımların işlenişlerinde yer aldığı; fakat farklı gösterim biçimlerine daha az yer verildiği, matematiksel dili yazılı veya sözlü olarak kullandırılması ile ilgili kazanımların yer aldığı görülmüştür. Akıl yürütme becerisine yönelik olarak kitapların öğrencilerin mantıklı çıkarımlar ve genellemeler yapmasını belirli bir miktarlarda sağladığı görülmüştür. Ölçme değerlendirme aşamasında kitaplarda kısa cevap gerektiren sorular, tüm kitaplarda tercih edilirken, sadece iki kitapta eşleştirme, boşluk doldurma veya doğru yanlış soru çeşitleri kullanıldığı görülmüştür. Öz değerlendirme için ise sadece iki kitapta formların bulunduğu görülmüş ancak akran değerlendirme formlarına hiçbir kitapta rastlanmadığı gözlenmiştir. Sonuç olarak ders kitaplarının, öğretim programının beklentisi dahilindeki uygulamalara sınırlı şekilde yer verdiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, DGO'nun DG konusunun öğretiminde yer verilmesi gereken uygulamalardan olduğu düşünülmektedir

Faydacı (2008) tarafından yapılan bu çalışmada geometrik dönüşümlerden öteleme kavramının bilgisayar destekli ortamda öğretiminin incelenerek nasıl algılandığını ve hangi bileşenlere dikkat ederek yapılandırıldığını ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Bu çalışmada dönüşümün öğretimi için teknoloji destekli (Wingeom-tr yazılımı yardımıyla) bir müfredat parçası geliştirilmiş ve öğretim deneyi tasarlanmıştır.

İlköğretim altıncı sınıf öğrencilerin öteleme dönüşümünün kavramlarını nasıl algıladıkları ve anlamlandırdıkları üzerine analizler yapılmıştır. Öğretim deneyi ve yapılan mülakatlar nitel yöntemlerle analiz edilmiş olup analizler sırasında öğrencilerin ekrandaki çizimlere mi yoksa geri plandaki matematiğe mi odaklanarak algılamalar ve anlamlandırmalar yaptıklarına bakılmıştır. Araştırmada öğrencilerin öteleme dönüşümünü yapılandırırken deneysel işlemlerden matematiksel soyutlamaya nasıl geçtiğine bakılmış ve bu geçişin sağlanmasına bakılmıştır. Araştırma sonucunda hazırlanan müfredat parçasının öğrencilerin öteleme ile ilgili öğrenmelerine katkı sağladığı, DGY'nin ötelemeyi öğrenirken çizimden figüre geçişte etkin olduğu gözlenmiştir.

Güven ve Karataş (2003) tarafından Cabri ile bilgisayar destekli öğrenme ortamına yönelik öğrenci görüşlerini belirlemek amacıyla yapılan çalışmada, Cabri ile oluşturulan materyaller sekizinci sınıf öğrencilerine uygulanmış ve yapılandırılmamış

mülakatlar yoluyla toplanan veriler nitel olarak değerlendirilmiştir. Geometriye yönelik öğrencilerin görüşlerinin olumlu yönde etkilendiği ve öğrencilerin DGY'yi faydalı buldukları gibi sonuçlar ortaya çıkmıştır. Cabri DGY uygulaması ile geometrinin keşfedilerek, araştırma yaparak, kendi çabalarıyla, ezberlenmeden, aktif katılım sağlanarak öğrenilebilecek bir ders olduğu şeklinde öğrencilerin görüşlerinin olumlu yönde değiştiği görülmüştür.

İnce'nin (2012) kırsal bölgelerde ve şehir merkezindeki öğrencilerin DG anlama düzeylerinin ve iki boyutlu geometride uzamsal görselleştirme yeteneklerinin incelenmesini amaçlayan çalışması, sekizinci sınıf öğrencileri ile gerçekleştirilmiştir.

Veri toplama araçları olarak, DG Düzeyleri Anlama Testi ve iki boyutlu geometride Uzamsal Görselleştirme Testi kullanılmıştır. DG anlama düzeyleri ve iki boyutlu geometride uzamsal görselleştirme testinden aldıkları puanlar açısından şehir merkezinde öğrenim gören öğrenciler lehine anlamlı bir fark olduğu yani şehir merkezinde öğrenim gören öğrencilerin kırsal bölgelerde öğrenim gören öğrencilerden daha başarılı olduğu görülmüştür. Kırsal bölgelerde öğrenim gören öğrencilerin DG anlama düzeylerinin daha düşük olduğu ortaya çıkmıştır. Öğrencilerin en fazla yansıma dönüşümü ve alan ölçme kavramı konusunda; en az ise dönme dönüşümü konusunda başarılı oldukları, DG anlama düzeyleri ile iki boyutlu geometride uzamsal görselleştirme yetenekleri arasında pozitif bir ilişki bulunduğu için iki boyutlu geometride uzamsal görselleştirme yetenek düzeyi yüksek olan öğrencinin DG anlama düzeyinin de yüksek olduğu düşünülmüştür.

Uygan (2016) çalışmasında 7. sınıf ortaokul öğrencilerinin dinamik geometri yazılımında zihnin geometrik alışkanlıkları kazanımına yönelik akıl yürütme süreçlerinin gelişimini araştırmayı amaçlamıştır. Nitel türdeki bu çalışmada 21 öğrenci ile öğretim deneyi modeli kullanılmıştır. DGY’de öğrencilerin, verilen göreve uygun aracı seçme ve prosedürünü uygulama, geometrik temsil biçimlerini anlamaya ilişkin enstrümantal zorluklarla karşılaştıkları görülmüştür. Bu zorluklara ilişkin önlemler geliştirilirken, öğrencilerin zihnin geometrik alışkanlıkları temelli problemlerin çözümünde DGY’ye yönelik çeşitli kullanım şemaları oluşturdukları görülmüştür. DGY araçları sayesinde "ilişkilendirme", "genelleme", "değişmezleri araştırma" ve "keşif ve yansıtma" süreçlerinde gelişmeler gösterdikleri belirlenmiştir.

Yıldırım Gül (2014) sekizinci sınıf öğrencilerinin uzamsal becerilerinin, geometri anlama düzeylerinin ve matematiğe yönelik tutumlarının DG başarısıyla ilişkilerini ortaya koymak amacıyla yaptığı çalışmada ilişkisel tarama modeli

kullanılmıştır. Veri toplama araçları olarak Middle Grades Mathematics Project Uzamsal Yetenek Testi, Van Hiele Geometri Düzeyleri Anlama Testi, Matematik Tutum Ölçeği ve Dönüşüm Geometrisi Başarı Testi kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda öğrencilerin DG başarıları, uzamsal yetenekleri, geometri anlama düzeyleri ve tutumları arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu, cinsiyetleri açısından incelendiğinde ise başarı durumları, uzamsal yetenekleri, geometri düzeyleri ve tutumları bakımından erkeklerin lehine olacak şekilde anlamlı bir farklılık bulunmuştur.

Van Hiele geometrik düzeyi ilerledikçe öğrencinin DG konusundaki başarısı, uzamsal yeteneği ve tutumunda artış olduğu görülmüştür.