Yurtiçinde Yapılan Çalışmalar

Türkçe alanyazında tersyüz öğrenme modeliyle ilgili yapılan çalışmalar giderek artmaktadır. Bu çalışmalardan bir kısmı ters yüz öğrenme modelinin ne olduğu, uygulanabilirliği, öğretmen öğrenci görüşleri üzerine (Danişman vd. 2017; Demiralay ve Karataş, 2014; Gençer, 2015; Hayırsever ve Orhan, 2018; Karadeniz, 2015; Doğan, 2015; Torun ve Dargut, 2015; Üğüten ve Balcı, 2017; Yıldız, Kıyıcı ve Altıntaş, 2016) bir kısmı ise ters yüz öğrenme modelinin öğrencilerin akademik başarıya, motivasyona, tutuma vb. (Aydın, 2016; Boyraz,2014; Erdoğan ve Akbaba, 2019; Öztürk ve Çakıroğlu, 2018; Öztürk ve Alper, 2019; Sarıkaya, 2015; Sezer, 2015; Turan, 2015) etkisi üzerine yapılmış çalışmalardır.

Boyraz (2014) ters yüz öğrenme modelinin İngilizce öğretiminde akademik başarıya ve kalıcılığa etkisi incelenmiştir. İki farklı uygulamada konuyu ters yüz öğrenme modeli ile öğrenen deney grubunun akademik başarısı geleneksel eğitim ile öğrenen kontrol grubundan yüksek çıkmış ve gruplar arasındaki farkın anlamlı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca öğrencilerin modele ilişkin olumlu görüşlere sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Demiralay ve Karataş (2014) ters yüz öğrenme modelini harmanlanmış öğrenme ortamları çerçevesindeki yeri açısından tartışarak modelin gelişim fikri ve öğrenme ortamlarında sağladığı dönüşümleri incelenmişlerdir. Ters yüz öğrenme modelinin Türk eğitim sisteminin mevcut yapılanması düşünüldüğünde yapıyla uyumlu, kuruma ek maliyet getirmeden kullanılabilirliğinin diğer modellerden daha yüksek olduğu sonucuna ulaşmışlardır.

Gençer (2015) yaptığı yüksek lisans tezinde ters-yüz öğrenme modelinin kullanımının Türk eğitim sisteminde nasıl uygulanabileceği tartışmış ve sistemi tanımına uygun şekilde kullanan bir okulda vaka çalışması yapmıştır. Araştırmada sonucunda ters-yüz öğrenme modelinin uygulanması sürecinde modeli öğrenmeye ilişkin araştırmaların yapılması gerektiği ve bu modelin öğretmenin iş yükünün arttığı sonucuna ulaşılmıştır. Fakat öğrencilerin öğrenme sürecinde kendi bireysel öğrenme sorumluluklarını almaları, aktif rol oynamaları ve sınıf içi aktivitelere daha

fazla zaman ayırmalarına fırsat verdiği için modelin kabul görüldüğü ve öğrenci başarısına önemli ölçüde katkı sağladığı bilgisine ulaşılmıştır.

Sezer (2015) tarafından yapılan çalışmada tersyüz öğrenme modelini öğrencilerin öğrenme ve motivasyonu üzerine olan etkisi incelenmiştir. Araştırmanın sonunda tersyüz öğrenme modelinin uygulanmasının geleneksel eğitim yöntemine göre hem akademik başarı hem de motivasyon arttırmada daha etkili olduğu belirlenmiştir. Ayrıca görüşme sonuçlarından tersyüz öğrenme modelinin bireysel öğrenme hızına ve etkileşimli derslere katkı sağladığı sonucuna ulaşılmıştır.

Sarıkaya (2015) hazırladığı doktora tezinde tersyüz sınıf modelinin öğrencilerin akademik başarı, öz-yönetimli öğrenme hazırbulunuşluğu ve motivasyonları üzerine olan etkisini incelemiş ve bu modele ilişkin öğrencilerin görüşlerini belirlemiştir. Araştırma sonucunda yapılan 16 haftalık uygulama sonunda öğrencilerin başarılarının ve motivasyonlarının arttığı sonucuna ulaşılmıştır. 5 hafta sonra yapılan kalıcılık testinden de öğrenciler yüksek puan almışlardır. Modele ilişkin öğrencilerin olumlu görüşlere sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Karadeniz (2015) ters-yüz edilmiş sınıfların yapısına değinmek ve bilinmeyen yönlerini ortaya çıkarmak amacıyla bir çalışma yapmıştır. Çalışmasında ters yüz öğrenme modelinin ne olduğu, ne zaman ortaya çıktığı, nelere dikkat edilmesi gerektiği gibi konuları açıklık getirmiştir.

Turan (2015) çalışmasında ters yüz sınıf modelinin akademik başarı, bilişsel yük ve motivasyona etkisini incelemiştir. Deney grubunun dikkat ve uygunluk boyutunda motivasyon düzeyleri kontrol grubuna kıyasla yüksek çıkarken, grupların güven ve doyum boyutuna ilişkin motivasyon düzeyleri arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Ayrıca araştırma sonucunda öğrencilerin model ile ilgili olumlu görüşlere sahip olduğunu belirtilmiştir.

Doğan (2015) ters-yüz edilmiş öğrenme yaklaşımı çerçevesinde sosyal medyanın öğrenme süreçlerinde nasıl daha etkin ve verimli bir biçimde kullanılabileceğine odaklanmıştır. Araştırmada öğrencilerden ters yüz öğrenme modeline ilişkin görüşleri alınmış ve bazı öğrencilerin olumsuz görüşlere sahip

olduğu görülmüştür. Bunun sebebi olarak öğrencilerin modele ilişkin önyargılı olabileceği ifade edilmiştir.

Torun ve Dargut (2015) mobil öğrenme ortamlarında ters yüz sınıf modelinin gerçekleştirilebilirliği üzerine bir çalışma yapmıştır. Çalışmada ters yüz öğrenme modelinin uygulanabileceği bir orta önerisinde bulunulmuştur. Edmoda’nın tanıtımı yapılmış ve ters yüz öğrenme modeliyle kullanılmasının faydalı olacağı ifade edilmiştir.

Aydın (2016) ters yüz sınıf modelinin üniversite öğrencilerinin akademik başarısı, ödev/görev stres düzeyi ve öğrenme transferi üzerindeki etkisini belirlemek ve modele ilişkin öğrenci görüşlerini ortaya koymak için bir çalışma yapmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin akademik başarılarının arttığı, ödev/görev stres düzeylerinin düştüğünü ve öğrencilerin modele ilişkin olumlu görüşlere sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Yıldız, Kıyıcı ve Altıntaş (2016) kimya öğretiminde kullanılan modelini öğretmen adaylarının erişileri ve görüşleri açısından incelenmişlerdir. Araştırma sonucunda deney grubunda Genel Kimya-1 dersinin öğretiminde kullanılan modelinin öğretmen adaylarının erişileri üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu, öğretmen adaylarının ters yüz öğrenme modeli uygulamalarına ilişkin önemli oranda olumlu görüş belirttikleri ve modeli etkili buldukları sonucuna ulaşılmıştır.

Üğüten ve Balcı (2017) “Flip Learning” başlıklı makalelerini alanyazın taraması yaparak gerçekleştirmişlerdir. Bu çalışma ters yüz sınıf modelinin tanımı, avantajları ve dezavantajları, nasıl uygulanacağı ve bu metodun yabancı dil sınıflarındaki etkisi konusunda yürütülmüş araştırmalarla ilgili detaylı bilgi vermektedir.

Danişman ve arakadaşları (2017) çalışmalarında ters yüz öğrenme modelinde uzman uygulayıcıların görüşlerini alarak modelin özellikleri, geleneksel yöntemlerden farkları, ders öncesinde, sırasında ve sonrasında yapılması gerekenler ve uygulanması için gerekenleri tespit etmeye çalışmışlardır.

Hayırsever ve Orhan (2018) ters yüz edilmiş öğrenme modelinin temel özelliklerine, dayandığı öğrenme- öğretme kuram ve yaklaşımlarına ve öğrenme sürecinde etkili uygulanabilmesi amacıyla dikkat edilmesi gereken unsurlara ilişkin kuramsal analizinin yapmışlardır. Derleme çalışması yapılan araştırmada özerk benlik kuramı, öz düzenlemeli öğrenme, bilişsel yük kuramı, aktif öğrenme ve yapılandırmacılık gibi öğrenme-öğretme kuram ve yaklaşımlarını temel alan ters yüz edilmiş öğrenme modelinin geleneksel öğrenme modeline karşı birçok üstün yanı olduğu ve ters yüz edilmiş öğrenme modelinin daha çok araştırmaya konu olması, uygulama örneklerinin arttırılması ve yaygınlaştırılması gerektiği ifade edilmiştir.

Öztürk ve Çakıroğlu (2018) ters yüz öğrenme modeliyle tasarlanan öğrenme ortamında öğrencilerin öz-düzenleyici öğrenme becerilerinin düzeyini belirleyerek akademik başarıları ile öz-düzenleyici öğrenme arasındaki ilişkiyi incelmişlerdir. Araştırma sonucunda öğrencilerin amaç belirleme, ortam düzenleme, görev stratejileri ve özdeğerlendirmesinin yüksek düzeyde; zaman yönetimi ve yardım arama düzeyinin orta düzeyde geliştiği belirlenmiştir. Öğrencilerin akademik başarıları ile görev stratejileri, öz-değerlendirme ve öz-düzenleyici öğrenme toplam puanları arasında ise güçlü ilişki görülmüştür.

Erdoğan ve Akbaba (2019) ters yüz öğrenme modelinin 6. sınıf öğrencilerinin “Sosyal Bilgiler” dersi “İpek Yolunda Türkler” ünitesindeki akademik başarılarını nasıl etkilediğini incelemiştir. Eylem araştırması yapılan çalışma 9 hafta sürmüştür. Araştırma sonucunda, ters yüz edilmiş sınıf modeliyle yürütülen öğretim sürecinin öğrenci başarılarını geliştirdiğine ulaşılmıştır.

Öztürk ve Alper (2019) araştırmalarında ters yüz öğrenme modelinin ortaokul öğrencilerinin başarısına, bilgisayarlara yönelik tutumlarına ve programlama dil öğretiminde öz-yönelimli öğrenme beceri düzeylerine etkisini belirlenmeye çalışmışlardır. Deney ve kontrol gruplu yapılan çalışma sonucunda ters yüz öğrenme modeli ile öğrenim gören öğrencilerin akademik başarıları, teknolojiyle öz-yönelimli öğrenme düzeyleri ve bilgisayar tutumları, geleneksel öğrenme yöntemi ile öğrenim görenlerden daha yüksek olduğu ve yöntem ve gruplar arasındaki anlamlı fark bulunduğu görülmüştür.