60 yaş ve üstü kişilerin sayısının 2030'a kadar 20 milyonu geçmesi beklenmektedir. 65+ yaş grubundakilerin sayısının önümüzdeki 17 yıl içinde yüzde 40'ın üzerinde (%40,77) yaklaşık 16 milyonu aşması öngörülmektedir. 2040'a gelindiğinde, Birleşik Krallık'da yaklaşık dört kişiden biri (%24,2) 65 yaş ve üzeri olacaktır. 60 yaşın üzerindeki toplam nüfusun yüzdesinin 2035'te %24.2'den%29'un üzerine çıkacağı tahmin edilmektedir. Birleşik Krallık'da 85'in üzerindeki insan sayısının önümüzdeki 23 yıl içinde 3,4 milyonun üzerine çıkması bekleniyor. Gelecek 30 yılda 75 yaşın üzerindeki nüfusun ikiye katlanması beklenmektedir.
Birleşik Krallık'da şu anda yaklaşık beş kişiden biri 100. yaşını görmek için yaşayacaktır. Bu, 2011'de doğan insanların %29'unu içermektedir. Ancak, Office for National Statistics (ONS)'e göre İngiltere'nin nüfusu, AB-27'de 2035 yılına kadar en az yaşlı ülkelerden biri olduğu tahmin edilen diğer AB ülkelerinden daha yavaş yaşlanmaktadır (Age UK, 2018: 3-4).
5.1.1. Nüfus İçinde Yaşlının Durumu
Birleşik Krallık'da 65 yaş üstü 3.64 milyon kişi yalnız yaşamaktadır. Bu, İngiltere'de 65 yaşın üzerindeki herkesin % 32'sini oluşturmaktadır. Bunların yaklaşık % 70'i kadındır. 75 yaşın üstünde 2 milyon insan yalnız yaşıyor; bunların 1,5 milyonu kadındır. İngiltere ve Galler'deki dulların (erkek ve kadın) % 61'i 75 yaş ve üzerindedir. Siyah ve azınlık etnik (BME) grupları İngiltere ve Galler nüfusunun % 20'sinden biraz daha azını oluşturmaktadır. İngiltere ve Galler'deki insanların % 8'i 60 yaş ve üstüdür. İngiltere'de, 1,5 milyonu 50 yaşın altında olan 14 milyon büyükanne ve büyükbaba olduğu tahmin edilmektedir (Age UK, 2018: 4-6).
5.1.2. Yaşam Beklentisi
Ulusal İstatistik Ofisi'nin Birleşik Krallık'da doğumda kadınlarda yaşam beklentisi tahmini 82,8 yıl ve erkeklerde 79,1 yıldır. Birleşik Krallık'da yaşam beklentisi tahmini 65 yaşın üzerinde kadınlar için 85,9, erkekler için 83,4'tür. Ortalama olarak, doğumda yaşam beklentisi, İngiltere ve Galler'deki tüm yerel bölgeler için erkekler için 1.5 yıl, 2006–08 ve 2011–13 arasındaki kadınlar için 1.1 yıl artmıştır. Yaşam beklentisi 65 yaşındayken, Harrow'daki erkekler için en yüksek orandı; bu oranlar, Manchester'daki erkekler için 16.0 yıl ile karşılaştırıldığında, 21,1 yıl daha yaşayabiliyordu. 65 yaşında kadınlar için yaşam beklentisi Camden'de (24.0 yıl) en yüksek ve Halton'da (18.8) en düşüktür. 2010 yılında 75 yaş üstü insanlar, ortalama 13.0 yıl (kadınlar için) ve erkekler için 11,2 yıl yaşayabiliyordu. 2011'de doğan bir bebeğin 100 yaşına ulaşma olasılığı, 1931'de doğan bebeğin sekiz katıdır. Birleşik Krallık'da yaşayan yüz yaşını geçenlerin sayısı 2002 ile 2012 yılları arasında %73 artarak 13.350'ye yükselmiştir. Birleşik Krallık'da doğan bebeklerin yaşam
beklentisi, 81.4 yılla AB ortalamasından biraz daha yüksektir. AB ortalaması 80,9 yıldır. 28 AB ülkesinden İspanya, kadınlar için 86,2 yılda en yüksek yaşam beklentisine sahipken, Bulgaristan'daki kadınlar 78.0 yıl (en az 8.2 yıl) ile en düşük seviyesine sahiptir. Erkekler için, yaşam beklentisi Kıbrıs'ta en yüksek, 80.9 yıl ve Litvanya'da en düşük, 69.1 yıldır (Age UK, 2018: 5-11).
5.1.3. Demans
Demans, ilerleyen yaşamda, bazı kanserler, kardiyovasküler hastalıklar ve inme öncesinde engelliliğin temel nedenlerinden biridir ve Birleşik Krallık'da kadınlar için önde gelen ölüm nedenidir. Birkaç çeşit bunama vardır. En yaygın olanları Alzheimer hastalığıdır (tüm demans vakalarının % 62'si) ve vasküler demans (% 27). Birleşik Krallık’da 850,000 kişinin demansla yaşadığı tahmin edilmektedir. Bunlardan 808.000'i 65 yaş ve üzeridir. 2025 yılına kadar sayının 1,14 milyona çıkması beklenmektedir. 2051 itibariyle 2 milyonu geçmesi öngörülmüştür. 65 yaş üstü üç kişiden biri bir çeşit demans sebebiyle ölecektir. 65 yaşın üstündeki 14 kişiden sadece 1 kişi demans hastasıdır (% 7), ancak bu yaşla birlikte artar: 80 yaş üzerinde 6 da 1 ve 95 yaş üzerinde 3’de 1 olur. (Age UK, 2018: 13)
Demanslı 1000 kişi ile 2014 yılında yapılan bir araştırmaya göre:
Demanslıların yarısından azı kendini toplumlarının bir parçası olarak hissetmektedir. %40’ı son zamanlarda kendini yalnız hissetmiştir. Sadece %47'si bakıcılarının onlara yardım ettiklerini söylemiştir. % 72'si başka bir tıbbi rahatsızlık ya da sakatlığın yanı sıra demans ile yaşamaktadır. İnsanların yarısından fazlası, demans ile iyi yaşadıklarını söylemektedir. Neredeyse her 10 kişiden biri ayda bir kez evi terk etmektedir.
Demans, Birleşik Krallık'a yılda yaklaşık 26,3 milyar sterlin, yani kanserden yaklaşık iki kat daha fazla masraflar getirmektedir. Ancak bu ülke, kanser araştırmalarına demansa kıyasla on iki kat daha harcama yapmaktadır. Demansın başlamasının beş yıl geciktirilmesi, bu durumdan ölümlerin sayısını yarıya indirerek yılda 30.000 kişinin kurtarılmasını sağlayacaktır. Çoğu durumda, ücretsiz aile bakıcıları, kendi fiziksel ve zihinsel sağlıklarını etkileyerek, bakımın büyük
bölümünü sunarlar. Dünya genelinde insanların yaklaşık %60'ı Alzheimer hastalığının yaşlanmanın tipik bir parçası olduğuna inanmaktadır ve % 40'ı hatalı şekilde ölümcül olmadığını düşünmektedir. Son zamanlarda dünya çapında demansı olan 36 milyon insanın 27 milyonunun teşhis edilmediği tahmin edilmektedir. Kanıtlar ayrıca erken teşhisin kişi başına 6,254 pounda kadar tasarruf sağlayabileceğini göstermektedir. Son zamanlardaki çalışmalar iki dilli olmanın, ilerleyen yaşamda bile, demansın başlangıcını 4.5 yıla kadar geciktirebileceğini ileri sürmektedir (Age UK, 2018: 13).
5.1.4. Bakım ve Destek
Evde ya da bakım evinde, giyinme ya da yıkanma gibi yardım hizmeti alan yaşlıların (50 yaş üstü) sadece yaklaşık üçte biri (% 36), saygınlık ve saygı ile muamele gördüklerine inanmaktadır. Yerel yetkililer tarafından finanse edilen, gönüllü ve özel harcamalar da dahil olmak üzere yaşlıların bakımı için birleştirilmiş bakım piyasası değerinin, 22.4 milyar sterlin değerinde olduğu tahmin edilmektedir; bunun 13,4 milyar sterlinine konut bakımı ve 8.8 milyar sterlin konut dışı bakımını içermektedir. İnsanların yaklaşık% 30'u yaşamın son yılında yerel yönetim tarafından finanse edilen bir sosyal hizmet yardımını kullanmaktadır. Son birkaç ayda hastanenin kullanımı belirgin bir şekilde tırmanmasına rağmen, sosyal bakım kullanımı son 12 ayda sabit bir artış göstermiştir.
Sosyal bakım hizmetlerinin kullanımı belirli koşulların varlığına göre farklılık göstermiştir. Örneğin; akıl sağlığı sorunları olan kişiler, düşme ve yaralanma, felç, diyabet ve astım hastalığı olan kişiler daha fazla kullanmaya eğilimlidir. Kanseri olanların yerel otorite tarafından finanse edilen sosyal bakımı nispeten daha az kullandıkları görülmüştür (Age UK, 2018: 14).
5.1.5. Evde Bakım
Toplamda, 2015/16 itibariyle, 2010/11'den bu yana yaşlı insanların sosyal bakımında toplam olarak 160 milyon sterlin kesinti yapılmıştır. Yaklaşık 1.2 milyon yaşlı (1,183,900) gerekli aktiviteleri yerine getirmede ihtiyaç duydukları yardımı
alamamaktadırlar. Bu durum, 8 yaşlı insandan yaklaşık 1'inin yaşamsal günlük işlerde bir takım karşılanmamış gereksinimle yaşadığı anlamına gelmektedir. Ayrıca, araçsal faaliyetler (alışveriş ve ilaç yönetimi gibi) dikkate alındığında, bu rakam 1,5 milyondan fazladır (1,527,300).
Bakım ve destek hizmetlerinin onlara hangi yollarla yardım ettiği sorulduğunda, en yaygın cevap kişisel bakımın (% 68), güvenlik sağlama (% 55), yemeklerin (% 54), evimin temiz ve rahat tutulduğu (% 51), günlük yaşam üzerinde kontrol sahibi olmak (% 49), sevdiğim insanlarla sosyal iletişim (% 42), bir şeyler yapmak ve zevk almak (% 33) (Age UK, 2018: 15).
5.1.6. Kurum Bakımı
Birleşik Krallık’da 4,699 huzurevi ve bakıcılık hizmeti olmaksızın 6.023 yerleşim evi bulunmaktadır. En son Laing ve Buisson anketine göre, konut bakımında 65+ yaşlarında 421.100 kişi vardır (bakıcılık hizmetini içeren). İngiltere'de 85+ yaş grubundakilerin sadece % 14,8'i bakım evinde yaşamaktadır. Bakım evine kabulden ölüme kadar geçen ortalama süre 462 gündür. İnsanların yaklaşık % 27'si üç yıldan fazla bakım evinde yaşamaktadır. Katılımdan sonraki ilk yıl için insanların % 55'i yaşam şansı vardır, bu da sonraki yıllara geri dönmeden önce ikinci yıl için yaklaşık% 70'e yükselmiştir(Age UK, 2018: 15).
5.1.7. Yoksulluk
Birleşik Krallık’da 1,9 milyon (%16) emekli, yoksulluk içinde yaşamaktadır (yani konut maliyetlerinden sonra ortalama medyan hane gelirinin % 60'ından az gelire denk gelir). 1,9 milyondan bir milyonda ciddi yoksulluk bulunmakta (gelirlerin %50'sinden daha az gelir) ve yoksulluk sınırının hemen üzerinde gelirlerle birlikte 1,1 milyon kişi mevcut (% 60'ın üzerinde fakat medyan gelirlerin% 70'inden daha az). Yaşlı emekliler (özellikle 85 yaş üstüler), yalnız yaşayanlar, özel kiracılar ve siyah ve etnik azınlıklardan emekliler özellikle yoksulluk riski altındadır. Birleşik Krallık’da 65+ yaşlı emeklilerin% 8'i (yaklaşık 900.000) maddi olarak ihtiyaç
içindedir. Yani, finansal, sağlıkla ilgili veya sosyal izolasyon engellerinden dolayı belirli mal, hizmet veya deneyimleri bulunmamaktadır (Age UK, 2018: 16).