1.3. II Abdülhamid Döneminde Vilayet Düzeni
1.3.4. Vilayet Meclisleri
1.3.4.3. Hükümet Konağı
Merkezileşme çabalarının zirveye ulaştığı II. Abdülhamid devrinde Osmanlı Devleti’nin taşradaki gücünü ortaya koyan en önemli yapılar hiç kuşkusuz hükümet konaklarıdır. Bu minvalde bütün vilayet ve sancak ile kaza merkezlerinde bu yapıların yapımına hız verilmiştir. Bu gayretlerin önündeki en önemli engel hiç kuşkusuz ödenek teminindeki sıkıntılar olmuştur. Bu kurumlar merkezden finanse edilmeye çalışılmış fakat dönem içindeki siyasî olaylar ve devletin içinden geçtiği ekonomik buhrandan dolayı ödenek aktarımında aksamalar meydana gelmiştir. Bundan dolayı yereldeki idareciler çareyi vilayet içindeki kaynakların kullanılmasında aramışlardır. Diğer Anadolu vilayetlerinde olduğu gibi Bitlis vilayetinin de daha kaza iken yapılmış ve
317BOA. DH. MKT. 2872/89, 22 C 1327 (10 Haziran 1909). 318BOA. DH. MKT. 2871/94, 21 C 1327 (10 Temmuz 1909). 319BOA. DH. MKT. 2876/12, 25 C 1327 (14 Temmuz 1909).
320 Yasemin Avcı, Bir Osmanlı Anadolu Kentinde Tanzimat Reformları ve Kentsel Dönüşüm: Denizli
(1839-1908), Yeditepe Yayınevi, İstanbul 2010, s.142.
birkaç odadan müteşekkil hükümet konağı vardır. Burası vilayet olduktan sonra artan hizmet alanları ve memur sayısına karşın, bina yetersiz kalmıştır. Buna bir de çok yıprandığı için binanın sık sık tamir görmesi de eklenince yeni bir hükümet konağının yapımı için 1880 yılından itibaren hazırlıklara girişilmiştir. Bu kapsamda ihtiyaç duyulan ödeneğin tedariki için yerelden kaynak temini yoluna gidilerek Bitlis halkından
30.000 kuruş322, Siirt’ten sikke-i mağşûşe323 olarak elde edilen 40.300 kuruş temin
edilmiştir. Öte taraftan Bitlis Belediyesinden de 70.000 kuruş alınması planlanmıştır. Fakat belediye kanunu gereği bu talep yerinde görülmemiştir. Bundan dolayı binanın yapımından vazgeçilip tamirine karar verilmiştir. Hükümet konağı boşaltılmış ve buraya askerler yerleştirilmiştir. Konağın civarında hizmeti ifa edebilecek standartta ev bulunmadığından konakta hizmet gören memurlar konağın bahçesindeki çadırlarda görevini yürütmeye gayret etmiştir. 27 Mart 1880 tarihinde Bitlis’in ilk valisi Arif Paşa tarafından durum merkeze aktarılarak, vaziyetin vahameti izah edilmiştir. Zira kış gelmeden tamir ve tefrişin tamamlanması gerekmektedir. Merkezden cevap gelmeyince Bitlis valiliğince Dâhiliye Nezareti’ne 25 Nisan, 25 Mayıs, 27 Mayıs, 9 Haziran ve 29 Haziran 1880 tarihinde hem resmi yazı ve hem de telgraflarla durumun vahameti izah
edilerek inşaata başlamak için acilen izin talep edilmiştir324. Nihayetinde Şûrâ-yı
Devlet’e arz edilen durum için 26 Temmuz 1880 tarihinde karar çıkmıştır. 1880 yılı içinde tamir ve tefriş için onaylanan 50.153 kuruştan 22.299 kuruşu harcanmış ve geriye kalan 27.851 kuruşun harcanması için 1881 yılı bütçesi beklenmiştir. Yani kalan kısmın
gelecek yılki bütçeye dâhil edildikten sonra kullanılmasına izin verilmiştir325. Hükümet
konağının bir kısmının tamiri yapılmış ve buraya memurlar yerleştirilmiştir. Lakin bina zaten yetersiz olduğundan hâlâ çadırlarda kalan memurlar vardır. Bir de tahsis edilen para ancak binanın bir kısmına yetmiştir. Bu durumda ya binanın geri kalan kısmının tamiri yapılarak bir şekilde sıkışık da olsa bütün memurlar binaya yerleştirilecek ya da çadırlarda kalan memurlar için yakındaki bir ev kiralanacaktır. Ev kiralansa 18.000 kuruşluk bir masraf ortaya çıkacak, bina tamir edilse 27.851 kuruşluk bir tahsisat ile yetinilmek zorunda kalınacaktır. Bu durum 4 Ekim ve 10 Kasım 1880 tarihlerinde merkeze arz edilmiştir. 29 Kasım 1880 tarihinde merkezden yazılan cevabi yazıda bina
322 Aslında çok daha fazlası toplanacakken meydana gelen kıtlıktan dolayı ancak bu kadarı
toplanabilmiştir. Toplanan 30.000 kuruş ile de yeni binanın yapımı mümkün olmadığından binanın tamirine kullanılmasına karar verilmiştir. Daha fazla bilgi için bkz. BOA. İ.ŞD (İrâde Şûrâ-yı Devlet). 51/2857, 10 N 1297 (16 Ağustos 1880).
323 Saf olmayan, içine başka madenlerin karıştırıldığı hileli madeni para. Devellioğlu, a.g.e., s.648. 324BOA. ŞD.1874/20, 04 Ş 1297 (12 Temmuz 1880).
için gerekli keşif ve planlamanın yapılması ve gelecek yılki bütçeye dâhil edildikten
sonra ödeneğin kullanılmasına müsaade edilmiştir326. Görünen o ki kalan ödeneğin
kullanılabilmesi için gereken izin gecikmiş ve kış bastırdığı için 1881 yılının Ocak
ayında tamir ve tefrişin tamamlanabilmesi için vilayetten tekrar izin talep edilmiştir327.
Bir süre sonra tamir ve tefriş için onay alınmış ve bu ödeneğe ek olarak Bitlis
Belediyesi tarafından 6.000 kuruşluk bir borç para ile bina tekrar tamir edilmiştir328.
Resim 1- Bitlis Hükümet Konağı.
Bitlis hükümet konağının tamiri tamamlansa bile yetersiz kalacağı görüldüğünden yeni bir binanın yapımı için tekrar hazırlıklara başlanmıştır. Bu amaçla merkezin talep ettiği keşif defteri ve haritalar bir süre sonra hazırlanarak merkeze
gönderilmiştir329. Fakat gönderilen evraklar yeteri kadar açıklayıcı olmadığından 1881
yılının Kasım ayında iade edilmiş ve detaylı bir şekilde yeniden hazırlanması
istenmiştir330. Bitlis’ten buna verilen cevapta önceki çizim ve hesaplamaların bir binbaşı
tarafından yapıldığı ve binbaşının kısa bir süre önce vefat ettiği cevabı verilmiştir. Vilayette bunu yapabilecek başkaca bir mühendisin de olmamasından dolayı şuan için keşif ve harita çiziminin mümkün olmadığı fakat bu duruma çare bulmaya gayret
326 Binanın keşfi ve haritasının yapımı işini yapacak memur bulunmadığından Dördüncü Ordu-yı
Hümâyun’dan bir askerin bu işi yapması sağlanacaktır. BOA. ŞD. 1874/23, 29 Ra 1298 (1 Mart 1881).
327BOA. ŞD. 1874/22, 06 S 1298 (8 Ocak 1881). 328BOA. İ.DH.. 1351/36, 03 B 1315 (27 Kasım 1897).
329 İki adet haritanın hazırlanıp gönderildiği ifade edilmiştir. BOA. ŞD. 1874/27, 22 N 1298 (18 Ağustos
1881).
330 Binanın yapımı için gönderilen fotoğraf, keşif defteri ve haritaların tatmin edici bilgiler ihtiva
etmediği, ayrıca yapılan hesaplamalarda yanlışlıklar yapıldığı ifade edildikten sonra oda, salon ve koğuşların ne amaçla kullanılacağına kadar detayların hesaplanarak tekrar hazırlanması istenilmiştir.
edileceği ifade edilmiştir331. Bir süre sonra binanın tekrar yapımı ile ilgili vilayetle nezaret arasında yazışmaların yoğunluk kazanmaya başladığı görülmektedir. Bu sefer Bitlis’te kesinlikle bir hükümet konağının yapılması gerektiği bizzat nezaretçe ifade
edilmiştir 332 . Vilayetten ise inşaat masraflarının 300.000 kuruşu bulabileceği
hesaplanarak nezaretten karşılık bulunması konusunda yardım talep edilmiştir. Dâhiliye Nezareti, inşaatın yapımına onay vermiş ve vilayetteki maarif ianesinden 9.000 kuruşun
buraya harcanmasına izin verildiği cevabını vilayete iletmiştir 333 . İnşaatın
tamamlanabilmesi için Bitlis Şer’iyye Mahkemesi gelirinden 15.000 kuruş ve Bitlis halkından da 70.000 kuruşun alınacağı hesaplanmıştır. Binanın içinde bir de
hapishanenin projelendirildiği ifade edilmiştir 334 . Lakin işler planlandığı gibi
gitmemiştir. Hesaplandığı gibi gereken para toplanamamıştır. Bundan dolayı da eski bina yıkılıp yerine yeni bir bina yapılamamıştır. Eski binanın durumunun vahameti vilayet valisince şöyle izah edilmiştir: “Bitlis’teki hükümet konağı bir vilâyet hatta bir
kazâ hükümet konağı ittihâz olunacak halde bulunmadığı ve birçok mesârıf-ı ta‘mîriye ihtiyâr edildiği halde yine maksâd hâsıl olmadığı, her tarafı harâbe yüz tutmuş bulunan ‘atîk dâ’irenin bir gün ‘azîm bir sakatlığa sebebiyet vereceği içun (yeni) bir binâ yapılmak üzere tahsisât î’tâsına müsâ’ade buyrulmasına…”. Valinin talep ettiği yeni
hükümet konağının maliyet hesaplaması da yapılmıştır. Buna göre 499.528 kuruşluk bir maliyet hesaplanmıştır. Valinin merkeze gönderdiği bunca telgraf ve yazıya rağmen merkezden ödenek yetersizliği beyan edilerek tamiratıyla yetinilmesi tavsiye
edilmiştir335. Bitlis valilerinin raporlarında vilayetteki olanaksızlığı ifade etmek adına
Bitlis’i sık sık Rumeli ile kıyasladığı da görülmektedir. Bitlis hükümet konağının durumunu izah etmek adına “…devâ’ir-i hükümetin bu günde bu halde kalması bir
vilâyet merkezindeki devâ’ir-i resmîyenin Rumeli’ndeki en ‘âdî kazâ hükümet konağından daha aşağı bir derecede …” olduğunu ifade etmiştir336. Bitlis valisinin ısrarları, merkezden tamir ile ilgili gelen cevaplardan sonra da devam etmiş fakat her
seferinde ödeneksizlikten dolayı talebi reddedilmiştir337. İlerleyen yıllarda valinin talep
331BOA. ŞD. 1874/43, 08 Ca 1299 (28 Mart 1882).
332 Bitlis ile birlikte Erzurum ve Mamuratülaziz vilayetlerinde de hükümet konağının yapılması gerektiği
ifade edilmiştir. BOA. DH. TMIK.S.. 15/46, 7 C 1315 (3 Kasım 1897).
333BOA. MF. MKT. 515/12, 17 Ra 1318 (15 Temmuz 1900).
334 Bina içinde yapılmak istenen hapishanenin projede beyan edilmediği ifade edilerek bununla ilgili
izahat talep edilmiş ve neticede durum raporlanarak gerektiği üzere izah edilmiştir. BOA. DH. MKT. 2352/88, 30 M 1318 (23 Mayıs 1900); BOA. DH. MKT. 2462/98, 26 Za 1318 (17 Mart 1901).
335 Binada çalışan memurların binaya girmeye korktukları zira her an binanın yıkılabileceği ifade
edilmiştir. BOA. DH.MB..HPS. 22/54, 21 B 1331 (26 Haziran 1913).
336BOA. DH.MB..HPS. 22/54, 21 B 1331 (26 Haziran 1913). 337BOA. DH.MB..HPS. 71/54, 15 R 1331 (24 Mart 1913).
ettiği bina sadece merkez ile sınırlı kalmamıştır. Bitlis merkez ile birlikte Muş ve Mutki’de de hükümet konaklarının yapılması talebi merkeze iletilmiştir. Bitlis merkez için yapılması planlanan hükümet dairesi için 1.200.000 kuruş tahsisat talep edilmiştir.
Bu talep de reddedilmiştir338.
Bitlis’teki hükümet konağı zamanla çürümeye yüz tutmuş olduğundan küçük depremlerde bile ciddi zedelenmeler yaşayabilmiştir. 1907’deki depremde bina ağır hasara uğradığından bahçesinde barakalar yapılarak, burada hizmet sürdürülmüştür. Barakaların yapımı için 5.000 kuruşluk bir maliyet ortaya çıkmıştır. Bu maliyetin
karşılanması için Sadaretten onay alınmıştır339.
Hükümet konağında yer kalmadığından nüfus dairesi için civardaki bir evin yıllık 1.440 kuruşa kiralandığı anlaşılmaktadır. Aynı şekilde vilayetin tamamında nahiyeler dâhil 39 yerleşim biriminde hükümet konağı olarak hizmet görmek adına
yıllık 29.700 kuruşa binaların kiralandığı görülmektedir340.
Bugün hâlâ bir bütün olarak ayakta duran Osmanlı döneminden kalan hükümet binası (Resim 1) ise 1890 yılında askerî rüşdiye olarak yapılmış, 1903-1916 yılları arasında askerî idâdî olarak kullanıldıktan sonra 1916’dan itibaren Bitlis Valiliği binası
olarak hizmet vermiştir341.