• Sonuç bulunamadı

2.4. JEOTERMAL ENERJĠ KAYNAKLARI ALANINDA ÜYE ÜLKELERĠN

2.4.2. Gerekli Ulusal Düzenlemelerin Yapılması

2.4.2.1. Genel Olarak

2009/28/EC sayılı Direktifin 13. maddesinin 1. bendinde Üye Ülkelerin, yenilenebilir enerji kaynaklarından elektrik, ısıtma ve soğutma enerjisinin üretilmesi, iletilmesi ve dağıtılması alanında yetkilendirme, belgelendirme ve ruhsatlandırmaya iliĢkin ulusal kurallarını ve usullerini tayin etmekle yükümlü olduklarını düzenlenmiĢtir.

Söz konusu düzenlemenin esasına göre, Üye Ülkelerin jeotermal enerji alanında da yukarıda sayılan yükümlülüklerini yerine getirmeleri gerektiği aĢikardır. Buna göre Üye Ülkeler, mutlaka jeotermal enerji faaliyetlerine iliĢkin yetkilendirme, belgelendirme ve ruhsatlandırma hakkında ulusal kurallarını ve usullerini tayin etmelidirler. Bu kapsam içine jeotermal enerji faaliyetlerinde uygulama alanı bulan arama ve iĢletme ruhsatların düzenlenmesi, ruhsat baĢvuruları ve iptal koĢulları gibi düzenlemeler girmektedir.

2.4.2.2. Düzenleme Yapılması Gereken Öncelikli Konular

Üye Ülkelerin hem jeotermal enerji hem de diğer yenilenebilir enerji alanında öncelikle aĢağıda belirtilen konularda uygun düzenlemeleri yapmaları gerekmektedir (2009/28/EC sayılı Direktifin 13. maddesinin 1. bendi):

- Uygulamaların planlanması ve yapıların belirlenmesinde Ģeffaf zaman çizelgelerinin kullanılması ile ve Üye Ülkelerin idari yapıları ve kuruluĢları arasındaki farklılıkları gözeterek, ulusal, bölgesel ve yerel idarelerin yetkilendirme, belgelendirme ve ruhsatlandırmaya iliĢkin, ayrıca mekansal planlamada da uygulanan usullerin tayin edilmesi, net bir Ģekilde koordinasyonun sağlanması ve kavramlara iliĢkin tanımların getirilmesi; - Yenilenebilir enerji tesisleri için yetkilendirme, belgelendirme ve

ruhsatlandırma uygulamalarına iliĢkin ve uygulayıcılara sağlanan mevcut yardımlar hakkında uygun düzeyde kapsamlı bilgilerin verilmesi;

- Uygun idari düzeyde modern niteliğe sahip ve hızlı iĢleyen idari usullerin getirilmesi;

- Yetkilendirme, belgelendirme ve ruhsatlandırmaya iliĢkin kuralların, objektif, Ģeffaf, orantılı ve uygulayıcılar arasında ayrımcılığa yol açmayacak ve muhtelif yenilenebilir enerji teknolojilerinin özelliklerini gözetecek Ģekilde düzenlenmesi;

- Tüketiciler, planlamacılar, mimarlar, inĢaat iĢi ile uğraĢanlar, ekipman ve sistem kurucuları ve tedarikçiler tarafından ödenecek idari harçların uygun ve Ģeffaf olarak tayini edilmesi;

- Yetkilendirme usullerinin ağır iĢleyen yönlerinin azaltılması ve sadeleĢtirilmesi, baĢvuru düzenleme altyapısına uygun olarak baĢvuru usullerinin kolaylaĢtırılması, uygun yerlerde yenilenebilir enerji kaynaklarından enerji üretimi için küçük çaptaki projeler ve merkezi olmayan sistemlerin kurulması.

2.4.2.3. Alt Yapı ve ĠnĢaat Alanında Yapılması Gerekenler

Jeotermal ve diğer yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanımının zamanla en üst seviyeye çıkarılabilmesi ve 2009/28/EC sayılı Direktifte tayin edilen hedeflere ulaĢılabilmesi için Avrupa Birliği Üye Ülkelerinin alt yapı sistemleri, kullanılacak araç ve gereçlerin standartları ve özellikle inĢa edilecek gerek konut gerekse kamu binalarının yenilenebilir enerji kullanımına uygun hale getirilmesi gerekmektedir.

Bu amaç doğrultusunda 2009/28/EC sayılı Direktifte Üye Ülkelere alt yapı, jeotermal ve diğer yenilenebilir enerji teknolojilerinde kullanılacak standartlar ve inĢaat alanında bir takım yükümlülükler getirilmiĢtir.

Buna göre Üye Ülkeler, jeotermal enerji dahil olmak üzere bütün yenilenebilir enerji kayaklarından enerji üretimini yapanların destek araçlardan yararlanabilmeleri için ekipman ve sistemlerin, teknik araç ve gereçlerin teknik özelliklerini açık bir Ģekilde düzenlemelidir. Avrupa standartlarının mevcut olduğu durumlarda ise teknik özelliklerin bu standartlara uygun olarak çıkartılması gerekmektedir. Yenilenebilir enerji üretim sistemleri ve gereçlerinin sertifikaları varsa bu alanda teknik özelliklerin düzenlenmesine gerek olmamaktadır. Aksi takdirde bu durum iç pazarın iĢlemesine engel olabilecektir (2009/28/EC sayılı Direktifin 13. maddesinin 2. bendi).

Üye Ülkeler, yerel ve bölgesel idarelere ve diğer bütün faal birimlere jeotermal ve diğer yenilenebilir enerji kaynaklarından üretilen elektrik, ısıtma ve soğutma enerjilerine iliĢkin sistemlerin ve araç gereçlerinin merkezi ısıtma ve soğutmada kullanılmasına, ayrıca bunların endüstri ve konut bölgelerinde yapılacak planlama, tasarım, inĢaat ve yeniden yapılandırma projelerinde kullanılmasına iliĢkin tavsiyelerde bulunmalıdır. Bununla birlikte, Üye Ülkeler, uygun olan bölgelerdeki bölgesel ve yerel idari birimleri Ģehirlerin altyapı sistemlerin oluĢturulmasında ısıtma ve soğutmaya iliĢkin enerji ihtiyacının yenilenebilir enerji kaynaklarından karĢılanmasına teĢvik etmelidir (2009/28/EC sayılı Direktifin 13. maddesinin 3. bendi).

Jeotermal ve diğer yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanımının artırılması için Üye Ülkelerin inĢaat normları alanında uygun önlemleri almaları ve gerekli düzenlemeleri yapmaları gerekmektedir. Bu tür düzenlemeler yapılırken veya ulusal destek araçlarında, Üye Ülkeler enerji verimliliğinin artırılmasına ve düĢük veya sıfır enerji harcayan binaların yapılmasına iliĢkin ulusal önlemleri dikkate alabilirler (2009/28/EC sayılı Direktifin 13. maddesinin 4. bendi).

Üye Ülkeler, 31 Aralık 2014 tarihinde kadar, ulusal inĢaat normlarında veya inĢaatı düzenleyen diğer normlarda, yeni ve ana yenilemeye tabi tutulacak mevcut binalarda kullanılması zorunlu yenilenebilir enerji kaynaklı enerji miktarının minimum seviyesini düzenlemek zorundadırlar. Üye Ülkeler belirleyecekleri bu minimum kullanım seviyelerine ulaĢılması için binalarda önemli ölçüde ısıtma ve soğutma alanında yenilenebilir kaynaklı enerjinin kullanılmasını sağlamalıdır (2009/28/EC sayılı Direktifin 13. maddesinin 4. bendin 3. fıkrası).

ĠnĢaat normlarında yapılacak ilgili değiĢikliklerin silahlı kuvvetlerin inĢaatı alanında da geçerli olacaktır. Fakat buradaki düzenlemeler ve önlemler silahlı kuvvetlerinin hizmet etmiĢ oldukları amaçlarla ve askeriyede kullanılan malzemelerle ters düĢmemelidir (2009/28/EC sayılı Direktifin 13. maddesinin 4. bendin 4. fıkrası).

Üye Ülkeler tarafından, 1 Ocak 2012 itibari ile ulusal, yerel ve bölgesel alanındaki yeni kamu binaları ve ana yenilemeye tabi olan mevcut kamu binalarının inĢaat normları alanındaki düzenleme ve değiĢikliklere uygun hale getirilmesi gerekmektedir. Bu yükümlülüğün zamanında yerine getirilebilmesi için düĢük enerjili bina standartlarının uygulanması veya kamu ya da kamu ve özel bina çatılarının üçüncü kiĢilerin kuracakları yenilenebilir enerji tesisatlarına tahsis edilmesi yöntemi izlenebilir (2009/28/EC sayılı Direktifin 13. maddesinin 5. bendi).

Üye Ülkeler, ulusal inĢaat normlarına uygun olarak, az enerji tüketen yenilenebilir enerji kaynaklarından üretilen ısıtma ve soğutma enerjileri için öngörülen sistemleri ve araç gereçlerinin kullanılmasını teĢvik etmelidir. Üye Ülkeler enerjiyi veya ekolojik markaları veya diğer uygun sertifikaları veya ulusal veya Topluluk

düzeyinde geliĢtirilen standartları, bu tür sistemlerin ve araç gereçlerinin teĢvik edilmesi amacı ile kullanmalıdır (2009/28/EC sayılı Direktifin 13. maddesinin 6. bendi 1. fıkrası).