3. OTOMOTİV SEKTÖRÜNÜN EKONOMİYE ETKİLERİ VE İLGİLİ LİTERATÜR
3.4. GELİŞMİŞ ÜLKE ÖRNEĞİ OLARAK JAPONYA
Çalışmada, gelişmiş ülkeler içinden Japonya’ya yer verilmiş olmasının sebebi, 1945’te İkinci Dünya Savaşı’ndan yenik çıkmış bir ülke olan Japonya’nın çok kısa bir sürede dünyanın ekonomik ve teknolojik anlamda süper bir gücü haline dönüşmesi ve buradaki en büyük payın da otomotiv sektörüne ait olmasıdır. 2007 yılı dünya motorlu taşıt aracı üretiminde Japonya 11,6 milyon adetlik üretimi ile birinci sırada yer almıştır403.
Küçük bir pazar ve yetersiz sermaye birikimi ile sektörde çok az bir paya sahip olan Japon üreticiler, 1970’lerin başlarından itibaren seri üretim tekniklerinin Japon piyasa şartları için uygun olmaması nedeniyle “yalın üretim sistemi”ni geliştirmişlerdir. Yalın üretim sistemi ile hızla pazar paylarını artıran Japon firmaları Amerikan ve Avrupalı rakiplerine göre rekabet üstünlüğü kazanmışlardır. Yalın üretim sisteminin temel karakteristik özellikleri takım çalışması, esnek makine
402 Fulcheri, E. (2005). “Overview of Automotive Industry in China and South Korea Market Outlook, Risks
and Opportunities”, Conjoncture, p.22-29
403 OSD, http://www.osd.org.tr/2007yilidegerlendirme.pdf, (30 Ocak 2008).
parkı, tam zamanında üretim ile teslimat ve üretim kararlarına katılımı olan vasıflı işgücü olarak sıralanabilir404.
Ekonomik teoride, otomotiv firmaları yedek parçaların bir kısmını kendileri üretir, birazı kol mesafesindedir, büyük çoğunluk ise anlaşmalarla tedarikçilere ürettirilmektedir. Örnek verilirse Toyota (2008 yılı dünyanın en değerli altıncı markası)405 elektronik parça üreticilerinden bir kısmına ortak olmuş, küçük araba
üreticilerini satın almıştır. Daihatsu da aynı yolu izlemiştir. Ayrıca, parça üreticisi eğer Toyota’ya parça veriyorsa, onun rakibi olan Nissan’a parça satamaz406. Japon
büyük araç üreticileri ise “itaku”yu kullanmışlardır, böylelikle talepleri ilave iç kapasite artışına gitmeden karşılayabilmişler ve diğer üreticilerin rekabet avantajlarından da yararlanmışlardır407. İlave olarak, Japon otomotiv firmalarının
Avrupalı ve Amerikalı rakiplerine göre üretim sahalarında sağladıkları üretkenlik, kalite, stok alanı ve diğer parametrelerdeki üstünlükleri aşağıda tablo 3-4’te görülebilmektedir.
Tablo 3-4: Ortalama Olarak Ana Sanayi Üretim Tesisi Özellikleri
Kaynak: Bedir , A. (1999). “Gelişmiş Otomotiv Sanayilerinde Ana-Yan Sanayi İlişkileri ve Türkiye’de Otomotiv Yan Sanayiinin Geleceği”, DPT Yayınları. No:2495.
404 Biesebroeck, J.V. (2003). “Productivity Dynamics With Technology Choice: An Application to
Automobile Assembly”. Review of Economics Studies, 70, p.167-198.
405 En Değerli Markalar – Dünya, http://www.interbrand.com/, (30 Nisan 2008).
406 Ahmadjian, C,L, Lincoln, J,R, (1997). “Changing firm boundaries in Japanese auto parts supply
networks”, Center on Japanese Economy and Business Working Paper Series, Columbia University.
407 Shioji, H. (1995). "Itaku" automotive production: An aspect of the development of full-line and wide-
selection production by Toyota in the 1960's. The Kyoto University Economic Review. LXV(l), p.18-34. 165
Yalın üretim sisteminin en önemli özelliklerinden biri de iş gücünün son derece verimli kullanılabilmesidir. İşçilerin üretimin her aşamasına ilişkin bilgi birikimine sahip olması ve üretim teknolojisi ile üretim kararlarında katılımının çok yüksek olması yalın üretim sisteminin bir parçasıdır. Üretime ilişkin önerilerde Avrupalı ve Amerikan firmalarında çalışanların ortalaması 0,4 iken Japon firmalarında çalışanların ortalamasının 61,9 olması Japon firmaları çalışanlarının üretime katkısını açıkça göstermektedir. Japon firmalarının gerek işçilerinin eğitimine verdiği önem gerekse de işçilerin üretime katkısının sağlanması yolunda yapmış olduğu çalışmalar işçi verimliliğinde rakiplerine kıyasla üstün olmasını sağlamıştır. Son 10 yılda 18 Avrupalı ve Amerikalı üreticilerin almış oldukları önlemler neticesinde işçi verimliliğindeki fark kapanmış olsa da, aşağıda şekil 3-5’te görüldüğü üzere Japon üreticilerin işçi verimliliğindeki üstünlüğü devam etmektedir.
Şekil 3-5: İşçi Başına Birim Üretim Endeksi (ABD=100)
Kaynak: Key Indicators on the Competitiveness of the EU’s Automotive Industry, 2005
İlave olarak, Japonya’da finansal kurumlar ile endüstriyel şirketler arasında sıkı bağlar mevcuttur. Savaştan sonra endüstriye kredileri finansal kurumlar sağlamışlardır. Büyüme dönemlerinde de bankacılık sistemine büyük görevler düşmüştür. Karar alma mekanizmasına, "demir üçgen - iron triangle" denmektedir,
devlet, hükümet ve özel sektör. Şeffaflıktan ve hesap verebilirlikten yoksun olduğu için bu mekanizma çok eleştirilmiştir408.
Japon otomotiv üreticileri ve tedarikçileri, uzun dönem satın alma anlaşmaları, yoğun işbirliği, birbirine sahiplik, personel ve teknoloji takası ile birbirlerine bağlı ve sadıktırlar. Böylelikle, yeni model geliştirme süresi kısalmış, maliyetler aşağı çekilmiş, talebe en hızlı şekilde cevap verilmiştir. İlave olarak, Japonlar 100 yılı aşkın bir süredir batı ile sıkı bir etkileşim ve iletişim içindedirler409.
Sonuç olarak, Japon otomotiv firmaları otomotiv sektöründe dünyada önemli
söz sahibidirler. Japonya dünyanın lider araba, motorsiklet ve motor
parçaları üreticisidir. Japon araba üreticileri yeni modelleri hızlı geliştirmede
de oldukça başarılıdırlar410. Japon firmaları ilave olarak Güneydoğu Asya’da dabaskındırlar. Japon markaları ASEAN’da (Güneydoğu Asya Ulusları Derneği - Association of Southeast Asian Nations), otomobil satışlarının %80-%90’ına sahiptirler. Japon şirketleri bu bölgede yıllardır araba ve motorsiklet üretmektedirler411. Japon otomotiv firmalarının yüksek adetlerde araç
satabilmelerinde sağladıkları yurtiçi ve yurtdışı otomotiv finansmanının katkısı gözardı edilmemelidir. Özetle, otomotiv finansmanı Japon araçlarının en yüksek adetlerde satılmasına katkı sağlamış, bu otomotiv satışları da Japonya’nın milli gelirine çok önemli katkılarda bulunmuştur. Bu bağlamda Türk ve Japon otomotiv sektörlerinin finansman ve milli gelire katkı bakımlarından benzerlik taşıdıkları ifade edilebilir.
408 Fukukawa, S. (1999). “Japan’s challenge for economic revitalization”, Center on Japanese Economy
and Business Occasional Papers, Columbia University.
409 Gluck, C. (1985). “Japan's Modern Myths: Ideology in the Late Meiji Period”. Princeton, NJ: Princeton
University Press, p.75.
410 Womack, J.P. (1990). “The Machine That Changed the World”. New York: Rawson
Associates/MacMillan., p.43.
411 Doner, R.F. (1991). “Driving A Bargain: Automobile Industrialization and Japanese Firms in Southeast
Asia”. Berkeley: U.C. Press, p.39.