SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ
TARİH ANABİLİM DALI
YAKINÇAĞ TARİHİ BİLİM DALI
SULTAN II. ABDÜLHAMİD’İN MISIR POLİTİKASI
Musa GÜMÜŞ
DOKTORA TEZİ
Danışman
Prof. Dr. İzzet Sak
T.C.
SELÇUK ÜNİVERSİTESİ
Sosyal Bilimler Enstitüsü
Müdürlüğü
Ö
ğre
nc
in
i
n
Adı Soyadı
Musa GÜMÜŞ
Numarası
074102041003
Ana
Bilim/Bilim Dalı
Tarih/Yakınçağ Tarihi
Danışmanı
Prof. Dr. İzzet SAK
Tezin Adı
Sultan II. Abdülhamid’in Mısır Politikası
ÖZET
Bu çalışmada Sultan II. Abdülhamid Döneminde Mısır Meselesi ve Osmanlı
Devleti’nin bu mesele etrafında Mısır politikasının temel dinamikleri üzerinde
durulmaya çalışılmıştır. Bu amaçla, giriş bölümünde Mısır’ın tarihî geçmişine kısaca
değinilmiş, Mısır’da İslam ve Osmanlı fethi, Osmanlı Devleti’nin Mısır’daki konumu ve
bunun Mısır’da Osmanlı idaresine yansıması ele alınmıştır. Yine Mısır Meselesi’ne
medhal olarak İsmail Paşa döneminde Mısır Meselesi etrafında Osmanlı Devleti’nin
Mısır politikalarına değinilmiştir. Akabinde de Mısır’ın İngilizler tarafından işgal
edilmesi süreci ve Osmanlı Devleti’nin bu süreci engelleme çabaları, diplomasileri ve
mücadeleleri çalışmada yer bulmuştur. Başta Süveyş Kanalı meselesi olmak üzere,
Sudan Meselesi, Sevakin’de strateji mücadelesi ve Akabe-Taba Meseleleri gibi Mısır
Meselesi’nin etrafında değerlendirilebilecek olan meseleler ve bunların Mısır
Meselesi’ne etkilerine değinilerek Osmanlı Devleti’nin bölge politikalarına yansımaları
irdelenmiştir. Devletin Mısır politikalarına yaklaşımına kuramsal bir çerçevesi olmak
üzere, Sultan II. Abdülhamid ve Mısır Meselesi başlığıyla devletin, Mısır ile siyasî,
hukukî, dinî bağlarını, padişahın Mısır’a dair politika tanzim ederken politikalarını nasıl
şekillendirdiğine değinilmiştir. İşgal ile birlikte Osmanlı Devleti’nin Mısır’daki konumu,
hâkimiyet paradigmaları üzerinden belirlenmeye çalışılarak, buna İngilizlerin nasıl karşı
paradigmalar ürettiği, bunun Osmanlı Devleti’nin Mısır’daki konumunu nasıl
sınırlandırdığı ve İngilizlerin Mısır’da bütün otoritelerin üstünde nasıl bir konum elde
ettiği belirlenmeye çalışılmıştır. Mısır Meselesi’nin uluslararası boyutuna da
değinmeden geçemezdik. Bu amaçla, başta İngiltereolmak üzere Fransa Rusya, Almanya
ve İtalya’nın, Mısır Meselesi'nde nasıl bir konum elde etmeye çalıştıklarını ve bunun
diplomasiye nasıl yansıdığını ortaya koymaya çalıştık.
T.C.
SELÇUK ÜNİVERSİTESİ
Sosyal Bilimler Enstitüsü
Müdürlüğü
Ö
ğre
nc
in
i
n
Adı Soyadı
Musa GÜMÜŞ
Numarası
074102041003
Ana
Bilim/Bilim Dalı
Tarih/Yakınçağ Tarihi
Danışmanı
Prof. Dr. İzzet SAK
Tezin Adı
Sultan Abdülhamid II.’s Egyptian Policy
SUMMARY
In this study, the matter of Egypt in the term of II. Sultan Abdulhamit and the
basic dynamics of Ottoman Empire's politics about Egypt are discussed. Based on this
sentence, in the prolog, the history of Egypt is mentioned, Islamic and Ottoman conquest
in Egypt, the location of Ottoman Empire in Egypt and the reflection of this situation to
Ottoman administration are handled. And again related to the Matter of Egypt, Ottoman
Empire's politics about Egypt in the term of Ismail Pashaare dealt with. Right after, the
invasion of Egypt by the English and the efforts, diplomacies and struggles of Ottomans
to hinder this process are taken place in this study. As first, Suez Canal, the Matter of
Sudan, the strategy struggle in Sevakin and the Matter of Akabe-Taba that can be
evaluated around the Matter of Egypt and also refering the effects of these matters to
Egypt, Ottomans' effects on regional politics are dealt with. As the theoretical frame on
the approach of the state to the politics of Egypt, we mentioned about the political, jural
and religious relations of the state with Egypt and hoe the sultan figured out these
policies while he arranged them with the heading “Sultan II. Abdulhamit and the Matter
of Egypt”. Trying to define the position of Ottoman State in Egypt with the invasion on
the basis of domination paradigms we defined how the English produced versus
paradigms and how this affects the position of Ottoman in Egypt and also the English
tried to gain the leading position superior of all the authorities. We couldn't overpass
without mentioning the international aspect of the Matter of Egypt. With this statement,
we tried to study on how other countries; as first England, then France Russia, Germany
and Italy made an effort to have a position on the Matter of Egypt and how this affects
the international diplomacy.
KISALTMALAR
A.DVN.MSR
: Bab-ı Asafi Divan-ı Hümayun Mısır Valiliği Kalemi
A.MKT.MHM
: Sadaret Mektubi Mühimme Kalemi Evrakı
BEO.NGG.d
: Bâbıâli Evrak Odası Nezaret Gelen-Giden Defterleri
BEO.VGG.d
: Bâbıâli Evrak Odası Vilayet Gelen-Giden Defterleri
BEO
: Bâbıâli Evrak Odası Evrakı
bkz.
: bakınız
HAT
: Hatt-ı Hümayun
HR.HMŞ.İŞO
: Hariciye Nezareti Hukuk Müşavirliği İstişare Odası
Evrakı
HR.TO
: Hariciye Nezareti Tercüme Odası Evrakı
İ.DUİT
: İrade Dosya Usulü
İ.MTZ. (05)
: İrade Eyalet-i Mümtaze Mısır
İ.HHP.E.
: İSAM, Hüseyin Hilmi Paşa Evrakı,
MV
: Meclis-i Vükela Mazbataları
TTK.MMDİSD
: Türk Tarih Kurumu, Mısır Mesâlîhine Dair İrâdât-ı
Seniyye Defteri
vs.
: vesaire
Y.A.HUS
: Yıldız Sadaret Hususi Maruzat Evrakı
Y.A.RES
: Yıldız Sadaret Resmi Maruzat Evrakı
Y.EE.d
: Yıldız Esas Defterler
Y.EE.KP
: Yıldız Sadrazam Mehmed Kâmil Paşa Evrakı
Y.EE
: Yıldız Esas Evrakı
Y.MTV
: Yıldız Mütenevvi Maruzat Evrakı
Y.PRK.A
: Yıldız Perakende Evrakı Sadaret Maruzatı
Y.PRK.ASK
: Yıldız Perakende Evrakı Askeri Maruzat
Y.PRK.AZJ
: Yıldız Perakende Evrakı Arzuhal Jurnal
Y.PRK.BŞK
: Yıldız Perakende Evrakı Başkitabet Dairesi Maruzatı
Y.PRK.EŞA
: Yıldız Perakende Evrakı Elçilik Şehbenderlik ve
Ateşemiliterlik
Y.PRK.HR
: Yıldız Perakende Evrakı Hariciye Nezareti Maruzatı
Y.PRK.KOM
: Yıldız Perakende Evrakı Komisyanlar Maruzatı
Y.PRK.MK
: Yıldız Perakende Evrakı Müfettişlikler ve Komiserlikler
Tahriratı
Y.PRK.MYD
: Yıldız Perakende Evrakı Yaveran ve Maiyyet-i Seniyye
Erkan-ı Harbiye Dairesi
Y.PRK.NMH
: Yıldız Perakende Evrakı Name-i Hümayunlar
Y.PRK.SGE
: Yıldız Perakende Evrakı Mabeyn Erkanı ve Saray
Görevlileri Maruzatı
EK LİSTESİ
1. Belge 1
2. Belge 1 Transkripsiyonu
3. Belge 2
4. Belge 2 Transkripsiyonu
5. Napolyon Bonapart
6. Mehmed Ali Paşa
7. Hıdiv İsmail Paşa
8. Hıdiv Mehmed Tevfik Paşa
9. Ahmed Arabî
10. Ahmed Arabî 2
11. Şerif Paşa
12. Nubar Paşa
13. Lord Cromer
14. Hıdiv Abbas Hilmi Paşa
15. Sir Eldon Grost
16. Lord Kitchener
17. Süveyş Kanalı Haritası
18. Sudan-ı Mısır Haritası
19. Sudan Haritası
20. Mısır Haritası
21. 19. Asır Mısır Haritası
22. Akabe Haritası
23. Mısır Haritası (Osmanlı)
24. Mısır Genel Haritası (Osmanlı)
25. Sudan Haritası (Osmanlı)
İÇİNDEKİLER
ÖZET ... III SUMMARY ... V KISALTMALAR ... VII EK LİSTESİ ... IX İÇİNDEKİLER ... X ÖN SÖZ ... XIIIKONU, AMAÇ VE KAYNAKLAR ... 1
GİRİŞ ... 7
I- MISIR’DA FRANSIZ İŞGALİ: MISIR MESELESİ’NİN TARİHÎ DİNAMİKLERİ ... 8
II- MEHMED ALİ MISIR’DA: BAĞIMSIZ MISIR’IN İNŞASI ... 11
III- İSMAİL PAŞA’NIN HIDİVLİĞİ: MISIR’IN İŞGALİNİ HAZIRLAYAN EKONOMİ-POLİTİK DİNAMİKLER ... 15
IV- MISIR’DA MALÎ BUHRAN VE YABANCI MÜDAHALESİ ... 19
V- İSMAİL PAŞA’NIN AZLİ SÜRECİNDEN İŞGALE MISIR’DA SİYASÎ BUHRAN ... 23
V.a. Mısır’da Yabancı Müdahalesi ve Milliyetçi Tepki Hareketi ... 26
BİRİNCİ BÖLÜM İNGİLİZ İŞGALİ DÖNEMİNDE OSMANLI DİPLOMASİSİ VE OSMANLI DEVLETİ’NİN MISIR POLİTİKASI ... 31
I- İNGİLİZ İŞGALİNİN SOSYAL ZEMİNİ ... 31
II- OSMANLI DEVLETİ’NİN MISIR’A MÜDAHALE GİRİŞİMLERİ ... 35
III- İNGİLİZ MÜDAHALESİNE DOĞRU ... 40
A- İskenderiye’nin Bombalanması ... 45
B- İstanbul Konferansı’nın Mukadderatı ... 50
C- İngilizlerin Mısır’a Müdahale Girişimleri ... 52
D- Tellü’l-Kebir Hezimeti ve Mısır’ın İşgali ... 58
IV- İNGİLZLERİN MISIR’I İŞGALİ VE MEŞRUİYET ARAYIŞLARI ... 61
A- Diplomatik Mücadele, Başarısızlık ve Tamir Çabaları ... 63
İKİNCİ BÖLÜM MISIR MESELESİ’Nİ ETKİLEYEN DİĞER MESELELER ... 81
I- SÜVEYŞ KANALI MESELESİ ... 81
A- Süveyş Kanalı’nın Açılması ve Sonuçları ... 90
B- Süveyş’te İngilizlerin Diplomasi Zaferi ... 95
II- MEHDÎ İSYANI VE SUDAN MESELESİ ... 103
III- SEVÂKİN MESELESİ VE KIZILDENİZ’DE STRATEJİK ÜSTÜNLÜK MÜCADELESİ . 117 IV- AKABE MESELESİ VE İNGİLTERE’NİN BÖLGEYİ KENDİ ÇIKARLARINA GÖRE TANZİM ETME ÇABALARI ... 124
V- OSMANLI DEVLETİ’NİN AKABE STRATEJİSİ VE TABA MESELESİ ... 130
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM SULTAN II. ABDÜLHAMİD VE MISIR MESELESİ ... 137
I- MISIR MESELESİ’NDE SULTAN II. ABDÜLHAMİD’İN POLİTİKALARI ... 138
A- Mısır Meselesi’nde Basın ve Diplomasi ... 149
II- SARAY VE BÂBIÂLİ: SULTAN, SADRAZAM, POLİTİKALAR, FARKLILIKLAR VE MISIR MESELESİ ... 152
A- Saray ve Babıali: Mısır’da Farklı Siyasî Stratejiler ... 157
III- MISIR’DA OSMANLI OTORİTESİNİN MANEVİ DAYANAKLARI VE HALİFELİK ... 159
IV- SULTAN II. ABDÜLHAMİD’İN DIŞ POLİTİKA ANLAYIŞI VE MISIR MESELESİ ... 166
A- Mısır Meselesi’ne Diplomatik Çözüm Arayışları ... 172
B- Mısır’ın İşgali Karşısında Mısır İdaresinin Tutumu ... 176
C- Mısır ile Sudan’a Osmanlı Askerinin Sevki Meselesi ve Sultan II. Abdülhamid’in Yaklaşımı ... 180
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM MISIR’DA İŞGAL DÖNEMİ VE OSMANLI DEVLETİ’NİN DEĞİŞEN HÂKİMİYET ANLAYIŞI ... 187
I- İŞGAL DÖNEMİ MISIR’INDA OSMANLI HÂKİMİYETİNİN YENİDEN İNŞASI ÇABALARI... 187
A- Mısır’da Osmanlı Hukukunda Aşınma ve İngilizler ... 192
B- Osmanlı Diplomasisinin Sürekliliği ve Mısır Fevkalade Komiserliği ... 202
II- MISIR’DA İNGİLİZ SÖMÜRGE SİSTEMİNİN DİNAMİKLERİ... 214
A- Mısır’da Sömürge Yönetiminin Kurulma Çalışmaları ve Lord Cromer ... 215
B- Lord Cromer: Mısır’ın Gerçek Hâkimi ... 218 C- Mısır Ekonomisinde İngiliz Reformları ve Mısır’da Hâkimiyetin Maddî Delilleri . 225
BEŞİNCİ BÖLÜM
MISIR MESELESİ VE ULUSLARARASI DİPLOMASİ ... 231
I- İNGİLTERE VE MISIR MESELESİ: AMAÇLAR, HEDEFLER VE AKILLI DİPLOMASİ .. 231
A- İngiliz Diplomasisi ve 5 Kasım 1885 Mukavelenamesi ... 237
B- İngiltere’nin Mısır’da Kalıcı Olma Çabaları ... 240
C- 1887 Mukavele Metni: İtirazlar ve Yeni Politika Tayinleri ... 246
II- FRANSA VE MISIR MESELESİ: MISIR’DAKİ İNGİLİZ VARLIĞINA KARŞI DİRENÇSİZ MUHALEFET ... 255
III- RUSYA VE MISIR MESELESİ: AKDENİZ MUVAZENESİNDE ROL KAPMA ÇABALARI... 264
IV- İTALYA VE MISIR MESELESİ: “EN KÜÇÜĞÜN” ETKİSİ VE YANSIMALARI... 270
V- ALMANYA VE MISIR MESELESİ: AVRUPA’DA ÜSTÜNLÜK ARAYIŞLARINDA HEDEF SAPTIRMASI ... 277
SONUÇ... 283
KAYNAKÇA ... 287
ÖN SÖZ
Şark Meselesi’nin en önemli ayaklarından biri olan Mısır Meselesi, 19. asır
boyunca diplomatik arenada güncel bir konu olarak kendine sürekli yer bulmuştur.
Mısır’ın Şark Meselesi’nin önemli parçalarından biri olmasında Napolyon
Bonapart’ın 1798 Mısır Seferi oldukça önemli bir rol oynamıştır. Zira bu sefer
Mısır’ın uluslararası sömürge siteminin gündemine girmesine ve büyük güçlerin
Mısır üzerinden sömürge mücadelelerine girişmesine sebep olmuştur. Çünkü bu sefer
sırasında Mehmed Ali Paşa’nın Mısır’a gelmesi ve sebep olduğu siyasî sorunlar,
Süveyş Kanalı’nın açılma serüveni; İsmail Paşa’nın Mısır’da ortaya koyduğu iktisadî
ve malî politikaların sebep olduğu iç ve dış tepkiler nedeniyle yaşanan
huzursuzluklar büyük güçlerin Mısır’a müdahalede bulunmalarına birer bahane teşkil
etmiştir. 19. asır boyunca devam eden Mısır Meselesi, büyük güçlerin çıkar
mücadeleleri ve Osmanlı Devleti’nin karşı politikaları ve diplomasileri ile
şekillenmiştir. Biz de Mısır Meselesi’nin Sultan II. Abdülhamid dönemi boyunca
gelişimini, devletin politikalarını, diplomasi mücadelelerini, Osmanlı Devleti’nin
Mısır’daki hukukî konumunda meydana gelen değişimi ve buna karşı İngiltere’nin
Mısır’da nasıl De Facto konum elde ettiğini irdelemeye çalıştık ve çalışmamızı şu
şekilde kurguladık:
Bu tez beş bölümden oluşmaktadır. I. Bölüm’de İngilizlerin Mısır’ı işgali
öncesi ve işgal süreci, Osmanlı Devleti’nin önce işgali engelleme, sonrasında da
İngiliz işgal askerinin Mısır’dan tahliye edilmesini sağlamak için giriştiği diplomasi
mücadelesi ele alınmıştır. İngilizlerin Mısır’ı işgal etmek için aradığı gerekçelerin
yine İngilizler tarafından bizzat oluşturulması bu bölümde ifade edilmeye
çalışılmıştır. Yine Tellü’l-Kebir Savaşı’yla kesin olarak başlayan İngiliz işgal
sürecine bu bölümde yer verildi. Bunun yanında işgalin sebep olduğu uluslararası
tepki ve bundan doğan diplomasi serüveni de ele alındı. Kısacası bu bölüm tez için
tarihî zemin denemesi olmuştur
II. Bölüm’de ise, Mısır’ı ve Mısır Meselesi’ni doğrudan ilgilendiren konular
işlendi. Başta Süveyş Kanalı olmak üzere, Sudan’da Mehdi İsyanı ve Sudan
Meselesi, İngilizlerin Sudan stratejisi olarak Sevâkin Meselesi, yine Akabe-Taba
Meseleleri ve bunların etrafında Türk-İngiliz mücadelesine bu bölümde yer verilmiş
ve Osmanlı Devleti’nin bölge stratejileri ve politikaları bu konular üzerinden
irdelenmiştir.
III. Bölüm Sultan II. Abdülhamid ve Mısır Meselesi başlığıyla oluşturuldu.
Burada Sultan II. Abdülhamid’in dış politika anlayışı, Mısır Meselesi üzerinden
değerlendirilmeye çalışıldı. Mısır’ın önemli bir İslam beldesi olması sebebiyle,
Sultan II. Abdülhamid’in halifelik sıfatı üzerinden Mısır’la olan manevi bağına ve
Mısır’ın önemli bir Osmanlı toprağı olması sebebiyle de onun saltanat hukukuna
vurgu yapılarak Sultan II. Abdülhamid’in bu konudaki yaklaşımının Mısır
politikasına etkileri ele alındı. Bunun yanında, II. Abdalhamid’in Mısır Meselesi’nde
kriz yönetimini Yıldız Sarayı’nda tek başına gerçekleştirmeye çalışması ve Bâbıâli
ile düştüğü ikileme de değinilmiştir.
IV. Bölüm Osmanlı Devleti ile İngiltere’nin Mısır’da giriştiği hâkimiyet
mücadelesi ve karşılıklı oluşturulmaya çalışılan hâkimiyet paradigmalarına ayrıldı.
Burada Ahmed Muhtar Paşa, Mısır’daki Osmanlı varlığının en önemli simgesi olarak
betimlendi ve Osmanlı Devleti’nin Mısır’daki hâkimiyet paradigmalarının onun
eliyle nasıl oluşturulmaya çalışıldığı tartışıldı. Yine bu süreçte Lord Cromer’in
Mısır’daki konumu, örnek olaylarla ele alınarak buradaki İngiliz hâkimiyet
paradigmaları belirlenmeye çalışıldı. Ancak bölümün ana fikri Osmanlı Devleti’nin
Mısır’daki hâkim hukuk ve konumunu İngiltere’ye kaptırması düşüncesi ile
oluşturuldu.
V. Bölüm’de ise, Mısır Meselesi özelinde şekillenen diplomasi ile büyük
devletlerin Mısır Meselesi’ne yaklaşımı ve Sultan II. Abdülhamid’in bu yaklaşımları
denge politikalarının merkezine alarak yürütmeye çalıştığı Mısır Meselesi
diplomasisi incelendi. Yine, başta İngiltere olmak üzere Fransa, Rusya, İtalya ve
Almanya gibi devletlerin Mısır Meselesi üzerinde geliştirdikleri politika ve
diplomasiler ve bunların Osmanlı Devleti’ne yansımaları bu bölümde ele alındı.
Burada bazı kişi ve kurumlara teşekkür etmeden geçemeyeceğim. Başta tez
danışmanım hocam Prof. Dr. İzzet SAK’a bana özgür bir ortamda çalışma fırsatı
verdiği için saygı ve şükranlarımı ifade ediyorum. Yine tezimi okuyarak katkıda
bulunan Yrd. Doç. Dr. Mehmet YILMAZ, Yrd. Doç. Dr. Fariz FARZALİ hocalarıma
teşekkür ederim. Ayrıca Arapça metinlerin çözümünde yardımlarını esirgemeyen ve
tez çalışmalarımda desteklerini her zaman gördüğüm hocam Yrd. Doç. Dr. Mithat
ESER ile Arş. Gör. İsmail ALAN’a; tez çalışmam sürecinde teşvik ve desteklerini
gördüğüm Arş. Gör. Bahattin ÇATMA, Arş. Gör. Turan GÜLER ve Arş. Gör. Murat
PARLAKPINAR ve adını burada zikredemediğimiz değerli dostlarıma teşekkür
etmeyi borç biliyorum. Ayrıca araştırma sürecinde bizden güler yüzünü ve
yardımlarını esirgemeyen Başbakanlık Osmanlı Arşivi’nde görevli Atilla AYDIN’a;
İSAM’dan kaynak ve belgelerin temin edilip tarafıma gönderilmesini sağlayan İSAM
Kütüphanesi çalışanlarına; Türk Tarih Kurumu Kütüphanesi görevlilerine ve
hasseten Mustafa SÖNMEZ’e teşekkürü gerekli görüyorum. Ayrıca Yüksek Lisans
ve Doktora tez çalışmalarım sürecinde sabırla bana katlanan eşim Hacer’e ve onunla
oyun oynama zamanımın çoğunu bu tez çalışmasında kullandığım oğlum
Muhammed Baturalp’e ve eğitim hayatım boyunca benden desteklerini esirgemeyen
annem ve babama ve kardeşim Sultan GÜMÜŞ’e şükran dolu duygularla teşekkürü
bir borç bilirim.
Musa Gümüş
Muş / 2013
KONU, AMAÇ VE KAYNAKLAR
Bu çalışmanın konusu, 19. Asır boyunca Osmanlı Devleti’ni uğraştıran ve
devletin uluslararası etkinliğinin sorgulanması konusunda önemli ipuçları veren
Mısır Meselesi’nin Sultan II. Abdülhamid dönemindeki sürecidir. Bu konunun
çalışılmasındaki amaç ise Mısır Meselesi özelinde Sultan II. Abdülhamid döneminde
Osmanlı Devleti’nin Mısır politikalarının ortaya koyulması, Osmanlı topraklarında
büyük güçlerin çıkar mücadeleleri ve Osmanlı Devleti’nin karşı politikaları ve
diplomasileri, Osmanlı Devleti’nin Mısır politikalarını etkileyen konjonktürel siyasî
şartları ve bunlara dayalı olarak Osmanlı Devleti’nin Mısır politikalarında meydana
gelen paradigma değişimlerini ortaya koymaktır.
İlk önce, tezimizde kullandığımız birinci el kaynaklardan arşiv belgeleri ve
fonlarını değerlendirerek başlayalım.
a) Yıldız Sarayı Arşivi
Sultan II. Abdülhamid devrinin en önemli arşiv kaynakları şüphesiz Yıldız
Sarayı Arşivi’dir. Devletlerarası ilişkiler, Şarkî Rumeli, Ermeni ve Mısır Meseleleri,
Girid hadisesi, sınır olayları gibi önemli devlet problemlerinden zaptiye jurnallerinde
geçen adî vukuata kadar bu dönemin çeşitli özelliklerini yansıtan bir fondur. Sultan
II. Abdülhamid (1876-1909), tahta çıkısından bir müddet sonra ikâmet mahalli olarak
Yıldız Sarayı’nı seçmiş ve devleti buradan idâre etmiştir. 33 yıllık saltanatı sırasında
hükümdarın bütün meseleler hakkında bilgi edinmek ve karar vermek arzusu, Yıldız
Sarayı’ndaki belge sayısını her sene arttırarak önemli bir arşiv teşekkülüne sebep
olmuştur. Yıldız Sarayı Arşivi kendi içinde çeşitli fonlara ayrılmıştır. Çalışmamızda
aşağıdaki fonlardan azamî ölçüde yararlanmaya gayret ettik. Bu fonlar Yıldız Esas
Evrakı Yıldız Sadaret Hususi Maruzat Evrakı çalışmamızda en yoğun kullandığımız
belgeler bu fonda bulunmaktadır. Osmanlı Devleti’nin dış politika ilkeleri,
Bâbıali-Saray ilişkilerine, Hıdiv-Bâbıali-Saray ilişkilerine ve Osmanlı Devleti’nin diplomasi
arenasındaki konumuna işaret eden belgelerin önemli bir kısmı bu fonda
bulunmaktadır. Bunun yanında, Yıldız Sadaret Resmi Maruzat Evrakı, İrade Eyalet-i
Mümtaze Mısır, Yıldız Esas Defterler, Yıldız Mütenevvi Maruzat Evrakı, Yıldız
Perakende Evrakı Sadaret Maruzatı, Yıldız Perakende Evrakı Hariciye Nezareti
Maruzatı, Yıldız Perakende Evrak-ı Umumi, Yıldız Perakende Evrakı Müfettişlikler
ve Komiserlikler Tahriratı, Yıldız Sadrazam Mehmed Kâmil Paşa Evrakı ve Yıldız
Perakende Evrakı Komisyonlar Maruzatı gibi fonlar yine Yıldız Sarayı Arşivi’nden
kullandığımız belgeler arasında yer almaktadır
b) Sadaret Hususî Maruzat Evrakı
Sadaret makamının, yapılan işlerin neticeleri, iç veya dış bazı mesele ve
hâdiseler hakkında padişaha bilgi vermek maksadıyla, Yıldız Sarayı’na takdim ettiği
hususî maruzatı muhtevî olup, umumiyetle beyân-ı hâl ve arz-ı malûmattan ibarettir.
Yıldız Sadaret Hususî Maruzatı büyük bir ekseriyetle haricî meseleler, özellikle Sarkî
Rumeli, Ermeni Meseleleri, Girid hâdisâtı, Mısır Meselesi, İtalya’nın Afrika’ya dahli
ve benzeri hâdiseler, devletlerarası münasebetler ve Osmanlı Devleti’nin takip ettiği
siyaset bakımından ve ayrıca dış basında Osmanlı Devleti’ni ilgilendiren yazılar ve
bunlarla ilgili yazışmalar bu fonda ehemmiyet arz eder.
c) Mütenevvî Maruzat Evrakı
Mütenevvî Maruzat Evrakı; daha evvel bahsi geçen Yıldız Tasnifi
bölümlerinin ihtiva ettiği vesikaların dışında kalan Seraskerlik, Bahriye, Tophâne-i
Âmire, Adliye ve Mezâhib Nezareti, Evkâf, Maârif, Ticaret-Nâfia ve Zaptiye
Nezaretleri ile diğer nezaretler ve Meşîhat Dairesi’nce Mâbeyn’e doğrudan sunulan
tezkire, arîza, istîzân, ve benzeri vesikalardan oluşmaktadır. Ayrıca ahalinin
Mâbeyn’e doğrudan gönderdikleri arzuhâl, şikâyet, teşekkürnâme ve mahzar gibi
vesikalar da bu bölüm evrakı arasında bulunmaktadır. Mütenevvî Maruzat Evrakı’nın
ekserîsi askerî konularla alâkalıdır. Bunlar genellikle içte ve dışta cereyan eden
hâdiseler, asayiş konuları, Mısır Meselesi, Ermeni Meselesi ve şekavet hâdiseleri,
sınır hâdiseleri, ataşemiliterlerin bulundukları ülkelerin askerî ahvâline dair verdiği
bilgilerden oluşmaktadır.
ç) Meclis-i Vükelâ Mazbataları
Meclis-i Vükelâ; sadrazamın riyâseti altında Şeyhülislâm ile nâzırlardan
mürekkep olan ve devletin iç ve dış siyasetinde ve mühim islere müteallik hususlar
hakkında karar veren meclisin adıdır. Bu meclise, “Meclis-i Has” veya “Meclis-i
Hass-ı Vükelâ” da denirdi ki bugünkü mânâda “Bakanlar Kurulu” demektir. 1908
Temmuz inkılâbı üzerine kurulan Meşrutiyet rejiminde bu meclis, görevlerinden
dolayı padişaha ve Mebûsân Meclisi’ne karşı müşterek bir mesuliyet altına
sokulmuştur. Bu meclis evrakı arasında, dış olaylar, Mısır ve Ermeni Meseleleri gibi
konular hakkında alınan kararlar bulunmaktadır.
d) Hukuk Müşavirliği İştişare Odası Belgeleri
XIX. asrın son çeyreğinden sonra, devletlerarası ilişkilerde milletlerarası
hukukun ön plâna çıkması ve batılı devletlerin Osmanlı Devleti üzerindeki
baskılarının artmaya başlaması üzerine bu hukukun bilinmesi, Osmanlı
bürokrasisinin daha iyi işlemesi için ihtiyaç haline gelmiştir. Çünkü her müessesenin
gelişiminde ve problemlerinin çözümünde milletlerarası hukukun bilinmesi ve bu
sahada uzman kadroların yetiştirilmesi gerekli görülmekte idi. Bu fonda da, Mısır
Meselesi ve daha birçok mesele hakkında belgeler bulunmaktadır.
e) Mısır Valiliği Kısmi Belgeleri
1517’de Osmanlı Devleti hâkimiyetine giren Mısır, bulunduğu stratejik ve
ekonomik konum münasebetiyle Osmanlı Devleti’nin iç politikasında vazgeçilmez
bir yere sahiptir. Bu konumu sebebi ile Divân Kalemi’nde Mısır’a ait evrak bir araya
getirilerek A.DVN.MSR. kodu altında toplanmıştır. Çalıştığımız dönemle ilgili
birçok belge bu fon altında bulunduğundan önemli bir belge koleksiyonu
niteliğindedir.
f) Tercüme Odası Belgeleri
Hariciye Nezareti Tercüme Odası Evrakı; Osmanlı sefaretleri yabancı
sefaretler, Osmanlı Şehbenderlikleri ile muhtelif yabancı kişi ve kuruluşlardan gelen
yazıların tercüme müsveddelerinden oluşmaktadır. Mısır Meselesi ile ilgili önemli
belgeler ihtiva etmektedir. 1855-1923 yılları arasını kapsamakla birlikte 1890’lı
yıllardan önceki yıllarda yoğunluktadır.
Londra Sefareti Evrakı, Dışişleri Bakanlığı’ndan devlet Arşivleri Genel
Müdürlüğü’ne devredilmiştir. Londra Evrakı, aşağıda genel olarak sıralanan
konularda Hariciye Nezâreti ile Londra Sefareti arasındaki yazışmaları, Londra
Sefareti ile İngiltere Hükümeti arasındaki yazışmaları, Sefaretle İngiltere’deki
şehbenderlikler arasındaki yazışmaları ve Sefarete gönderilen özel mektup ve
yazışmaları kapsamaktadır.
ğ) Hariciye Nezâreti Siyasî Kısmı Belgeleri
Siyasî Kısım Evrakı, Hariciye Nezâreti’nin iç ve dış siyasî olaylar ve
meseleler ile ilgili yaptığı yazışmalardan oluşmuştur.
h) Dosya Usulü İrâdeler
1217-1341/1802-1922 yıllarını ihtiva eden irâdeler, evrakın icrada olduğu
dönemde, ait oldukları nezâret ve dairelere göre değil, ihtiva ettikleri meselelere ve
konulara göre gruplandırılmıştır. Daha sonraki dönemlerde belgeye ulaşımın
kolaylaştırılması amacıyla bazı düzenlemeler yapılmışsa da yine dosya usulüne
yönelik olarak gerçekleştirilmiştir.
ı) Eyâlât-ı Mümtâze İrâdeleri
Eyâlât-ı Mümtâze, Osmanlı İmparatorluğu’na bağlı hususî imtiyaz
anlaşmalarıyla idare olunan eyaletlerdir. Bunlar, devlete maktû bir vergi ve bazıları
sefer zamanında asker vererek, iç işlerinde tamamen serbest bulunurlardı. Muhtelif
tarihlerde görülen Eyâlât-ı Mümtâzelikler şunlardı: Mekke Şerifliği, Mısır Hidivliği,
Sisam Beyliği, Cebel-i Lübnan Mutasarrıflığı, Kıbrıs Adası, Bulgaristan Prensliği,
Bosna-Hersek, Kırım Hanlığı, Erdel Krallığı, Eflâk-Boğdan Voyvodalığı ve Aynoroz
Emâneti. Bu teşekküllerden 1908 inkılâbından sonra elde kalanlarının imtiyazları
kaldırılmıştır
1. İ.MTZ(05) fonu adıyla Mısır Meselesi’ne dair belgeler burada
toplanmıştır.
Arşiv belgelerinin yanında, Mısır Meselesi, birçok yerli ve yabancı
akademisyen ve araştırmacı tarafından çalışılmıştır. Meselenin birçok farklı yönü,
farklı bakış açılarıyla ve disiplinler arası yaklaşımlarla ortaya konulmaya
çalışılmıştır. Bunların bazılarını, konu kapsamı itibariyle değerlendirmek, bizim
çalışmamızın kapsamını ortaya koyması bakımından anlamlı olacaktır. Biz bu
çalışmaları kronolojik sıra ile değerlendirdik.
İbrahim Muhammed is-Sanafiri’nin Osmanlı-Mısır İlişkileri 1863-1882,
(1993) adlı doktora tezi Mısır Meselesi hakkında yapılmış önemli çalışmalardan
biridir. Bu çalışmada, Hıdiv İsmail Paşa döneminde meydana gelen gelişmeler ve
Mısır Meselesi’ne etkileri, Sultan II. Abdülhamid dönemine miras kalan siyasî ve
iktisadî sorunlar, politikalar ve ilişkiler üzerinden değerlendirilmektedir.
Mısır Meselesi’ne dair bir diğer tez çalışması Hasan Korkut’un İngiltere’nin
Mısır’ı İşgali (1882),(1996) adıyla yayınlanan yüksek lisans tezidir. Bu tez,
İngilizlerin Mısır’ı işgal süreci ve buna karşı Osmanlı Devleti’nin politikalarını ele
almaktadır ve 1882’deki süreç tezin konusunu oluşturmaktadır.
Mısır Meselesi’ni inceleyen bir diğer çalışma, Mustafa Gençoğlu’nun İngiliz
Hâkimiyetinde Mısır (1882-1914), (1997) adlı yüksek lisans tezidir. Bu çalışma,
Mısır Meselesi’ni, Mısır’daki İngiliz hâkimiyeti üzerinden okuyarak Mısır’daki
İngiliz yapılanması ve Osmanlı Devleti’nin Mısır’daki değişen konumunu ortaya
koymaya çalışmaktadır.
Mısır Meselesi’ni konu alan bir diğer çalışma Dilek Güldeş’in, Urabi Paşa
Hareketi ve İngilizlerin Mısır’ı İşgali (1999) adlı yüksek lisans tezidir. Bu tez de,
Mısır’ın işgali sürecinde Urabî (Arabî) Paşa’nın faaliyetlerini konu almaktadır.
1
Bu fonlar hakkında daha detaylı bilgiler için Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, Osmanlı Arşivi Rehberi, 3. Basım, Başbakanlık Basımevi 2010’a bakılabilir.
Mısır Meselesi üzerinde yapılmış en önemli çalışmalardan birisi şüphesiz ki,
Süleyman Kızıltoprak’ın Mısır’ın İngiltere Tarafından İşgali ve Osmanlı Devleti’nin
Diplomasi Mücadelesi: 1882-1887,(2001) adlı doktora tezidir. Bu çalışmanın ağırlık
noktasını, Mısır’da gerçekleşen İngiliz işgali ve Osmanlı Devleti’nin bu işgali
sonlandırmak için giriştiği diplomasi mücadelesi oluşturmaktadır. 1887 yılına kadar
getirilen bu çalışmada, Osmanlı Devleti’nin işgal sonrası diplomasisinde uluslararası
dengeler ve Osmanlı Devleti’ne yansımaları ele alınmıştır.
Süleyman Kızıltoprak’ın çalışmasının tarih aralığı paralelinde yapılmış diğer
bir çalışma da Emine Altunay tarafından hazırlanan Şam’ın Mısır’ın 1882’de
İngilizler Tarafından İşgali ve Osmanlı Devleti’nin Takip Ettiği Siyaset, (2001) adlı
doktora tezidir. Bu tezde işgal sonrası süreçte, Osmanlı Devleti’nin işgali sona
erdirmek için giriştiği diplomasi mücadelesi ve sonuçları incelenmeye çalışılmıştır.
Bu çalışma da Mısır Meselesi sürecini 1888 yılına kadar getirmektedir.
Yukarıda verilenlerden başka, değişik ülkelerde Mısır Meselesi hakkında
yapılmış çok sayıda doktora ve Yüksek Lisans tezi bulunmaktadır. Nancy Ann
Kane’in The Egyptian Question in French Foreign Policy (1958) adlı çalışması Mısır
Meselesi’ni Fransız dış politikası üzerinden okumaya çalışmaktadır. Bu çalışma
Mısır Meselesi’ne zemin olmak üzere, Fransız dış politikasında Şark Meselesi’ni ele
almakta, İngilizlerin Mısır’ı işgal ettikten sonra şekillenen uluslar arası diplomasiye
işaret etmekte ve Faşoda Krizi’ne kadar Fransa’nın Mısır konusunda İngiltere ile
mücadelesini açıklığa kavuşturmaya çalışmaktadır.
Calvin Alexander Roberts’in, The Egyptian Question And The Triple
Alliance, 1884-1904, (1974) adlı tezi de zikredilmeye değer bir çalışmadır. Bu
çalışma, Mısır Meselesi’nin uluslar arası arenadaki anlamı üzerine yoğunlaşıp,
meseleyi 1904 İngiliz-Fransız anlaşmasıyla sona erdirmekte ve İngilizlerin Mısır
diplomasilerini bu eksen üzerinde irdelemektedir.
Konu ile ilgili bir başka çalışma ise Ann Elizabeth Mayer’in Abbas Hilmî II:
The Khedive and Egypt’s Struggle For Independence,(1978) adlı tezidir. Bu
bağımsızlık anlayışı ve buna karşı duran Lord Cromer’in hassas dengesidir.
İngilizlerin Mısır’daki örtülü himayesi, Hıdiv Abbas Hilmi Paşa’nın İstanbul ile
ilişkilerini tanzim etmede önemli bir etken olduğu tezde işlenen önemli konulardır.
Diane Kunz’un Economic Diplomacy of The Suez Crisis (1989) adlı tezi de
Mısır Meselesi’nin Süveyş Kanalı üzerinden okunduğu önemli bir çalışmadır. Bu
çalışmada Süveyş Kanalı diplomasisi özgün başlıklarla anlatılmaya çalışılmıştır. Bu
çalışmaların dışında birçok tez, kitap ve makale de bulunmaktadır. Bunların önemli
bir kısmına bu çalışma sırasında başvurulmuştur.
GİRİŞ
Mısır (رصم), halk dilinde Masr, eski Sami dilinden gelmektedir. Ülke adı olarak da
Avrupa’da Egypt olarak adlandırılmış, İslamiyet’ten sonra da Kıbt, halkına da Kıbtî
denilmiştir
2. Mısır coğrafî konum olarak Kuzey Afrika’nın kuzeydoğusunda yer alır
3.
Bilinen geçmişi M. Ö. 4000’li yıllara kadar giden Mısır, çok eski ve zengin bir
tarihî ve medenî geçmişe sahiptir
4. Mısır bu özelliğinden dolayı firavunlar devrinden
sonra birçok devletin egemenliğine girmiştir
5. 1516 Mercidabık, 1517 yılında Ridaniye
2
Kramers, J. H. “Mısır”, MEB İslam Ansiklopedisi, (Üçüncü Basılış), C: 8, MEB Yayınevi, İstanbul 1979, s.217.
3 Süleyman Vedad, Mısır coğrafyasını, “Hıtta-i Mısriyye Afrika Kıt’ası’nda vaki’ olub hudûd-ı
erba’ası şarken (el-’Arîş) Kasabasından Akabe Körfezine kadar olan Şibh Ceziresi ile Bahr-i Ahmer’dir. Garben (Vaday), (Lîbâ), (Berka) Çölleri, şimâlen Bahr-i Sefîd ve Cenuben Humlar arazisi ve Habeş Memâliği ve Hatt-ı İstivâ’ya mücavir göllerle muhât ve mahdûddur” şeklinde açıklar Süleyman Vedad, Mısır Tarihçesi, Helâl Matbaası, Dersaadet 1333, s.4; Ramazan Balcı, Osmanlı’nın Son Öyküsü, İstanbul 2006, s.20.
4 Yusuf Ziya, Mısır ve Ordusu, Matbaa-i Askeriye, İstanbul 1330, s.2.
5 Mısır’ın tarihî dönemleri için bkz: Davenport Adams, W. H. Egypt Past and Present,
Paternoster Row Press, London 1894, s.42, 56 ve 72; Ross G. Morison, History of Egypt, Edinburg, (Tarihsiz), s.107; el-Belâzurî, Fütuhu’l-Büldân,(Yayına Hazırlayan: Mustafa Fayda), Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara 2002, s.303-316; Nadir Özkuyumcu, “İhşîdîler”, Türkler, (Editörler: Hasan Celâl Güzel- Kemal Çiçek-Salim Koca), Yeni Türkiye Yayınları, Ankara 2002, s.339-359; Stanley Lane-Poole, History of Egypt, Methuen&Co, V: 6, London 1901, s.117-157; O’Leary, 1923: 52-61, Kazım Yaşar Kopraman, “Mısır Memlûkleri”, Türkler, C: 5, (Editörler: Hasan Celâl Güzel- Kemal Çiçek-Salim Koca), Ankara: Yeni Türkiye Yayınları 2002, s.99-123; Ebülfez Elçibey, Tolunoğulları Devleti (868-905), Yayına Hazırlayan: Fazil Gezenferoğlu), İstanbul 1997; Nadir Özkuyumcu, Mısır ve Kuzey Afrika’nın Müslümanlar Tarafından Fethi, Kültür Bakanlığı Yayınları, Manisa 2007, s.6; Sir Alfred Milner, England in Egypt, Edward Arnold Press, London, 1902, s.1-3; Muhammed H. Kutluoğlu, Egyptian Question (1831-1841), Eren Yayınları, İstanbul: 1998: s.17;
Savaşlarıyla da Mısır’da Osmanlı hâkimiyeti başlamıştır
6. Mısır’da kendine has bir idarî
yapı kurularak Osmanlı teşkilatlanması şekillenmiştir. Mısır, Memlûklerin elinden
alındıktan sonra klasik Osmanlı eyalet sisteminden farklı olarak, ilk defa “Salyaneli
Eyalet” şeklinde tanzim edilmiştir
7.
I- MISIR’DA FRANSIZ İŞGALİ: MISIR MESELESİ’NİN TARİHÎ
DİNAMİKLERİ
İngiltere’nin 1756 yılında itibaren Hindistan’ı sömürgeleri arasına katması
Akdeniz’de dengeleri oldukça değiştirmiştir. Bu da Fransa başta olmak üzere diğer
devletlerin Akdeniz politikalarını etkilemiştir. Değişen bu politikalar stratejik önemi haiz
olan Mısır’ın stratejik önemini daha görünür yapmıştır. Mısır’ın gündeme gelmesine
neden olan olay ise Bonapart’ın Mısır üzerine sefer düzenlemesidir. Mısır’a sefer
düzenlenmesi tasavvurlarını da Talleyrand aracılığıyla Direktuare Meclisi’ne kabul
ettirerek, Mısır’ı ele geçirmek düşüncelerini uygulamaya yönelmiştir
8. Mısır’ı işgal edip
ele geçirirse önemli bir stratejik hamle yapmış olacaktır
9. Ancak Mısır seferinin asıl
önemi Osmanlı Devleti’nin mukadderatını etkilemede oynadığı roldür
10. Bu konuda
Talleyrand’ı da ikna eden Bonapart, onun kanalıyla da Direktuare Meclisi’ni ikna
Nesib Nesibli, “Osmanlı- Safevî Savaşları, Mezhep Meselesi ve Azerbaycan”, Türkler, C: 6, (Editörler: Hasan Celâl Güzel- Kemal Çiçek-Salim Koca), Yeni Türkiye Yayınları, Ankara 2002, s.896; Refet Yinanç, “Dulkadiroğlu Beyliği”, Türkler, C: 6, (Editörler: Hasan Celâl Güzel- Kemal Çiçek-Salim Koca), Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, 2002, s.813.
6 Zekeriya Kurşun, Yol Ayrımında Türk Arap İlişkileri,
İrfan Yayınları, İstanbul 1992, s.18; İsmet Bimark, Mısır Tarihi’nin Kaynakları Bakımından Başbakanlık Osmanlı Arşivi’nin Önemi, devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara 1997, s.5.
7
Mustafa Öztürk, “Arap Ülkelerinde Osmanlı İdaresi”, History Studies Ortadoğu Özel Sayısı/Middle East Special Issue, Samsun 2010, s.330; Stanford J. Shaw, Ottoman Egypt In The Eighteenth Century The Nizamname-i Mısr of Cezzâr Ahmed Pasha, Harvard University Press, Massachusetts 1962, s.3.
8
Taha Niyazi Karaca, “Liberal Emperyalizm: William Ewart Gladstone’un Mısır’ı İşgal Politikası (1882)”, Prof Fahir Armaoğlu’na Armağan, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara 2008, s.192-193.
9 “İngiltere Fransa’nın Mısır’da yerleşmesini ve kudretli Fransa hükümeti ile ittifak etmiş olan
Mısır kuvvetlerinin Hindistan muvasala yolu üzerinde ilerleyerek bu yolu kesmesini kendi cihan hâkimiyeti için tehdid telakki etti” Hans Rohde, Asya İçin Mücadele I. Kitap: Şark Meselesi, (Çeviren: Binbaşı Nihat), Askeri Matbaa, İstanbul 1932, s.29-30; Rıfkı Salim Burçak, Türk-Rus İngiliz Münasebetleri (1791-1941), Aydınlık Matbaası, Ankara 1946, s.15.
10
Reşad Hikmet, “Bonapart’ın Mısır Seferinin Esbâb-ı Hakikiyesi”, Darülfünun Hukuk Fakültesi Mecmuası, S: 4, İstanbul 1332, s.338-339; Darrell Dykstra, “The French Occupation of Egypt, 1798-1801”, The Cambridge History Of Egypt, V: 2, Modern Egypt, from 1517 to the End of the Twentieth Century, (Edited: M. W. Daly), Cambridge University Press, 2008, s.116.
etmiştir
11. Akdeniz planları için Mısır’ı hedef olarak seçen Bonapart
12, yanında önemli
komutanlarla, yaklaşık kırk bin kişilik bir ordu ve beş yüz kişilik bir ilim ve fen
heyetiyle yola çıkmıştır
13. Fransız tasavvurlarından haberdar olan İngilizler ise Amiral
Nelson’u, Toulon’dan çıkan Fransız donanmasını takibe göndermiş, ancak Nelson
Fransız donanmasını yakalayamamıştır
14. Bonapart ise 1798 Temmuz’unda İskenderiye
sularına gelmiş
15ve askerini Mısır’a çıkarmıştır
16. Ehramlar Savaşı ile de Kahire’yi işgal
eden Bonapart, Mısır’daki unsurların tepkilerini azaltacak beyannameler yayınlamıştır
17.
Osmanlı Devleti ise Fransa’nın bu işgallerine savaş ilanı ile karşılık vermiştir. Amiral
Nelson kumandasındaki İngiliz donanması da İskenderiye önlerinde Fransız donanması
ile karşılaşmış, 1 Ağustos 1798 tarihinde Ebukır koyunda demirlemiş bulunan Fransız
donanması ağır bir yenilgi almıştır
18. Fransızların aldığı bu mağlubiyet onların
Mısır’daki durumları önemli ölçüde sarsmıştır
19.
11 İsmail Kayabalı-Cemender Arslanoğlu, Doğu Problemi, Ankara 1990, s.39-40; “Talleyran
Bonapart’ı telkin ve onu Mısır seferine teşvik etti” Nihat Erim, Devletler Arası Hukuku ve Siyasî Metinleri, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara 1953, s.195; Osman Zeki Soyyiğit, 18. Asırda Fransızların Mısır’ı İşgali (Neden ve Sonuçlar), (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul, s.19; Halil Erdemir, “Real Politics Of International Relations In The Example Of French Invasion Of Egypt”, History Studies, V: 1, I: 1, 2009, s.200.
12
HAT. 144/5061.
13 Bonapart’ın Mısır seferinde, yanında bu kadar bilim adamını götürmesinin en önemli nedeni
emperyalist politikalarına sağlam deliller oluşturmaktı. Bilim adamlarının çalışmaları sonunda ortaya çıkan Description de l’Egypte eser Fransızlara bu konuda önemli bir külliyat kazandırmıştır Helen Wheatley, “From Traveler to Notable: Lady Duff Gordon in Upper Egypt, 1862-1869”, Journal of World History, V: 3, I: 1, s.82-83; Kamil Koçak, “Mısır’ın Fransızlar Tarafından İşgali ve Tahliyesi 1798-1802”, Sakarya Üniversitesi Fen-Edebiyat Dergisi, S: II, Sakarya 2008, s.148.
14 Cole Juan, Napolyon’s Egypt İnvading the Middle East, United States of America 2007, s.7;
Sami Sabit, Napolyon Mısır’da, İstanbul 1327 s.8, 11; Virginia H. Aksan, Kuşatılmış Bir İmparatorluk Osmanlı Harpleri 1700-1870, (Çeviren: Gül Çağalı Güven), İstanbul 2010, s.238; Reşad Hikmet, s.340; Kayabalı-Arslanoğlu, s.43.
15 Yusuf Ziya ve Sami Sabit, Bonaparte’ın İskenderiye’ye asker çıkarmasının ve Kahire üzerine
yürümesinin 1 Temmuz’da vukua geldiğini söyler Yusuf Ziya, s.11; Sami Sabit, s.12; Khaled Fahmy, Paşanın Adamları: Kavalalı Mehmed Ali Paşa, Ordu ve Modern Mısır, İstanbul Bilgi Üniversitesi, İstanbul 2010, s.109; “1 Temmuz 1798 tarihinde Fransız birlikleri İskenderiye’de karaya çıktıklarında hiçbir direnişle karşılaşmadı” Stanford Shaw, Eski ve Yeni Arasında III. Selim, Kapı Yayınları, İstanbul 2008, s.337; Reuven Aharoni, The Pasha’s Bedouin, Tribes and state in the Egypt of Mehemet Ali, 1805–1848, London-Newyork 2007, 26.
16 HAT. 163/6792.
17 Alexander Grab, Napoleon and the Transformation of Europe, Palgrave Macmillan, China 2003:
7; Cole, s.1; “Fransızlar Mısır’da zafer kazanınca Memlüklerin kaçmasına neden oldu” Shaw, III. Selim, s.342.
18 HAT.154/6492. 19 Y.EE., 34/6.
Fransa’nın Mısır seferi İngiltere ve Rusya’yı endişeye sevk etmişti. Bu da onları
Osmanlı Devleti ile ittifak kurma düşüncesine götürmüştür
20. Bu düşünceler, Fransa’ya
karşı Osmanlı-Rus, Osmanlı-İngiliz ve Osmanlı-Sicilya ittifak anlaşmalarını
doğurmuştur
21. Bu ittifaklar Akdeniz’deki dengeleri önemli ölçüde değiştirmiştir
22.
Osmanlı Devleti, ittifaklardan sonra, Mısır’daki Fransız işgalini sonlandırmak için
harekete geçmiş
23, Bonapart ise karşı strateji geliştirmek ve durumunu güçlendirmek için
Suriye ve Akka üzerine sefer düzenlemiştir
24. Ancak burada, Cezzar Ahmed Paşa’ya
karşı gösterilen başarısızlık, Bonapart’ın durumunu güçlendirmek
yerine
güçleştirmiştir
25. Zira Bonapart burada yaklaşık yirmi bin askerini yitirmiştir
26. Bu
gelişmeler, Bonapart’ın gizlice Fransa’ya kaçmasına sebep olmuştur
27. Bundan sonra
Fransızların Mısır’daki durumları kötüye doğru gitmeye başlamıştır. Zira kalabalık
Fransız orduları eriyerek on beş bin kişiye kadar düşmüştür
28. İngilizler ise Fransızların
bu durumunu kullanarak onları, şartları daha ağır anlaşmalara duçar etmeyi
planlıyordu
29. İngilizlerin bu tavrı Mısır’da durmuş olan harp halini yeniden
canlandırmıştır
30. Fransızların müzakere teklifinin Osmanlı Devleti tarafından,
müttefiklerle birlikte karar verileceği şeklinde cevaplandırılması da Fransızları zorlu bir
20 Osmanlı Devleti’ne yardım bahanesiyle Boğazlardan Rus gemilerinin geçişine karşı Sultan III.
Selim, tereddüdünü şu sözlerle ifade etmiştir: “Fransız nakz-ı ahd eylemedikden sonra Rusya’lunun gemi geçirmesi muzırrdır”. Fahir Armaoğlu, 19. Yüzyıl Siyasî Tarihi (1789-1914), Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara 1997, s.84.
21 İsmail Soysal, Fransız İhtilali ve Türk-Fransız Diplomasi Münasebetleri (1789-1802), 2. Baskı,
Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara 1987, s.260; Hasan Şahin, “Doğu Sorunu Çerçevesinde Osmanlı-Fransız İlişkileri [Başlangıcından Paris Barışı’na (1856)]”, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S: 40, Erzurum 2009, s.291; Soysal, s.263; Armaoğlu, s.85; Shaw, III. Selim, s.352; Erim, s.197-200, 201-204.
22 Ömer Kürkçüoğlu, Türk-İngiliz İlişkileri (1919-1926), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler
Fakültesi Yayınları, Ankara 1978, s.18.
23 Gunther Rottenberg, The Napoleonic Wars, Cassell Press, Great Britain 1999, s.51-55; Yusuf
Akçura, Osmanlı Devleti’nin Dağılma Devri (XVIII. ve XIX. Asırlarda), Maarif Matbaası, İstanbul, s.74-75; Nevzat Gündağ, “Grek-Rum ve Mehmed Ali Paşa İsyanlarının Yarattığı Müsait Ortamda Doğu Akdeniz’de Devletlerarasında Denge Arayışları”, Türk Yurdu, C: 20, S: 151, Ankara 2000, s.154.
24 HAT. 140/5826; HAT. 156/6519; HAT. 163/6777.
25 Yusuf Ziya, s.14-15; Atilla Çetin, Kavalalı Mehmed Ali Paşa’nın Mısır Valiliği-Osmanlı
Belgelerine Göre, Fatih Ofset, İstanbul 1998, s.15; Enver Ziya Karal, Fransa-Mısır ve Osmanlı İmparatorluğu (1797-1802), İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul 1938, s.105-106; Soyyiğit, s.45.
26 HAT. 113/4535; HAT. 155/6502. 27 HAT. 142/5890; Y.EE. 34/62. 28
HAT.240/13476.
29 HAT.1246/12584.
30 Yusuf Ziya, s.15; Helen Anne B. Rivlin, The Agricultural Policy of Muhammad Ali İn Eygpt,
sürece sürüklemiştir
31. 8 Mart 1801 tarihinde Ebukır’da ciddi bir yenilgi daha alan
Fransız orduları
32Fransa’yı barış yapmak için müzakere masasına oturmak zorunda
bırakmış ve 25 Haziran 1802 tarihinde de anlaşma imzalanmıştır
33.
Bonapart, Mısır’ı işgal ederek Mısır’ın uluslararası bir mesele olmasına sebep
olmuştur
34. Napolyon Bonapart’ın bu işgali, Mısır’ı uluslararası çıkar çatışmalarına açık
ve fark edilmiş bir hedef haline getirmiştir. İngiltere’nin, Hindistan’da kurduğu
müstemleke dolayısıyla elde ettiği hâkim konum, diğer büyük devletlerin uluslararası
ilişkiler anlayışını da derinden etkilemiştir
35. Zira Napolyon Bonapart’ın Mısır seferi ile
İngiltere’nin Osmanlı topraklarındaki menfaatleri daha da belirgin bir hal almıştır
36. Bu
sefer Osmanlı Devleti’nin diplomasi anlayışını etkilemede önemli bir rol oynamıştır.
Zira tarihte o güne kadar görülmemiş gelişmeler olmuştur: İngiltere ile tarihte ilk kez
askerî ittifak anlaşması yapılmış, yine Rusya tarihte ilk kez Boğazlara inmiştir
37. Bütün
bunlar Mısır seferi gibi önemli bir tarihî olayın, Napolyon Bonapart’ın kişisel kapris ve
hırslarının bir ürünü olmadığını açık bir şekilde göstermektedir
38.
II- MEHMED ALİ MISIR’DA: BAĞIMSIZ MISIR’IN İNŞASI
Napolyon Bonapart’ın seferi dolayısıyla, duruma müdahale etmek için, Osmanlı
Devleti tarafından Balkanlardan da asker toplanmıştı. Mehmed Ali de bu toplanan
askerler arasında Kavala’dan Mısır’a gelmişti. Tahir Paşa’dan sonra birliğin başına
31 HAT.140/5826. 32 HAT.154/6492. 33
Akçura, s.82-83; Yusuf Ziya, s.19; Soysal, s.331-337; Shaw, III. Selim, s.360; Bimark, s.7.
34 Çünkü “Napolyon ordularının 1798 yılında Mısır’a çıkması İngiltere’nin bölgedeki durumunu
sarsmış ve tehdit etmeye başlamıştı” Rifat Uçarol, 1878 Kıbrıs Sorunu ve Osmanlı İngiliz Anlaşması, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul 1978, s.31; Bu da Mısır’ın uluslararası bir mesele olmasına yetmiştir; Ş. Tufan Buzpınar, “Suriye ve Filistin’de Avrupa Nüfuz Mücadelesinde Yeni Bir Unsur: İngiliz Misyonerleri (19. Yüzyıl)”, İslam Araştırmaları Dergisi, S: 10, İstanbul 2003, s.108-109.
35 Halford L. Hoskins, “British Policy in Africa 1873-1877: A Study in Geographical Politics”,
Geographical Review, V: 32, I: 1, United State of America,1942, s.140.
36
P. Philip Graves, İngilizler ve Türkler Osmanlı’dan Günümüze Türk-İngiliz İlişkileri (1789-1939), (Tercüme: Yılmaz Tezkan), 21. Yüzyıl Yayınları, Ankara 2000, s.1; “Mısır Fransa’dan kurtarıldı. Ancak İngiltere buradan iki yıl çıkmak istemedi” Kürkçüoğlu, Türk-İngiliz İlişkileri (1919-1926), s.18.
37 Akdes Nimet Kurat, Türk-İngiliz Münasebetlerine Kısa Bir Bakış, Dil, Tarih ve Coğrafya
Fakültesi Yayınları, Ankara 1952, s.14.
38 Edouard Dé Driault, Şark Meselesi Bidâyet-i Zuhurundan Zamanımıza Kadar, (Çeviren
geçen Mehmed Ali, Fransızlara karşı oldukça başarılı savaşlar vermiştir. Mısır’da
Fransız işgali ile değişen dengeler, Mehmed Ali’nin iktidara gelmesini oldukça
kolaylaştırmıştır
39. Mehmed Ali de bu fırsatı değerlendirip Mısır’daki siyasî dengeleri iyi
tahlil ederek buradaki unsurlar arasında anlaşmazlıkları körüklemiş, büyük ustalıkla
çevirdiği hile ve entrikalarla Mısır’da yeni bir dönem başlatmıştır
40. Mehmed Ali
Mısır’da sadece Memlûklere karşı değil, aynı zamanda Mısır’daki Osmanlı valilerine
karşı da önemli siyasî başarılar kazanmıştır
41. Böylelikle Mısır’da şartları kendine uygun
hale getirmiştir
42. Osmanlı Devleti de çareyi kendisine paşalık payesi vererek Mısır’a
vali yapmakta bulmuştur
43. Böylelikle Mısır’ın tehlikeli bir mecraya sürüklemesi bir
süreliğine ötelenmiştir
44.
Mehmed Ali Paşa İngilizlerin, Mısır’dan Fransızları çıkardıktan sonra, buraya
yerleşmeyi düşündüklerinin farkındaydı. Bu yüzden İngilizlere karşı Mısır’daki
unsurlarla birlikte hareket etme kararı almıştır. İngilizlerle mücadeleye girip İngilizleri
El-Hamad’ta mağlup ederek, onların Mısır’ı boşaltmalarını sağlamıştır
45. Mehmed Ali
Paşa, bu süreç sonunda Mısır’ın gerçek hâkimi olmuştur
46. Mehmed Ali Paşa, her
Osmanlı valisi gibi Sultan’ın verdiği görevleri yapmakla yükümlüydü. Vehhabi
Meselesi’nin halli, Girid’de isyanın bastırılması için kuvvet gönderilmesi gibi. Ancak
Mehmed Ali Paşa’nın bu görevlerin yerine getirilmesi karşılığında bulunduğu talepler,
39
Rağıp Raif-Rauf Ahmed, Mısır Meselesi, Matbaa-i Amire, İstanbul 1334, s.4; John L. Stephens, “The Founder of the Khedivate”, The North American Review, V: 129, I: 273, Iowa, s.172; Mehmed Zeki, “Mısır Meselesine Dair”, Tarih-i Osmânî Encümeni Mecmuası, 16. Sene, İstanbul 1926, 245-246.
40 Y.EE., 88/40.
41 Muhammed Ferid Bey, El-Behcetü’l-Tevfikiyye Fi Tarih-i Müesses el-Hailetü’l-Hıdiviyye,
Matbaa-i Darü’l-Kutb, 2006, s.34-37; “Mısır’da bir saltanat kuran Mehmed Ali’ye İstanbul hükûmeti herhangi bir yaptırım uygulama gücünden mahrumdu”, Balcı, Osmanlı’nın Son Öyküsü, s.26.
42 Y.EE., 88/40, 2a.
43 L. Hirszowicz, “The Sultan and the Khedive, 1892-1908”, Middle Eastern Studies, V: 8, I: 3,
1972, s.287; Yusuf Ziya, s.22-23; al-Sayyid Afaf Lutfi Marsot, Mısır Tarihi Arapların Fethinden Bugüne, (Çev: Gül Çağalı-Güven), Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul 2010, s.52-54.
44 Muhammed Ferid Bey, s.39; Rivlin, s.17-18; Kutluoğlu, s.37. 45
Stephence, s.174; Fahrettin Öztoprak, “Kavalalı Mehmet Ali Paşa”, Türk Dünyası Tarih Dergisi, S: 183, Ankara 2002, s.60; Mehmet Karataş, “Mehmed Ali Paşa ve Mısır Meselesi”, EKEV Akademi Dergisi, S: 22, İstanbul 2005: s.268.
46 Michael Brett, “Continuity and Change: Egypt and North Africa in the Nineteenth Century
Egypt in the Reign of Muhammad Ali by Afaf Lutfi Al-Sayyid Marsot Egypt under the Khedives, 1805-1879 From Household Government to Modern Bureaucracy by F. Robert Hunter” The Journal of African History, V: 27, I: 1, Cambridge 1986, s.151; Mehmet Akif Kireççi, “Mehmed Ali Paşa Döneminde 1805-1848 Mısır’da Modernleşme Hareketleri”, Türk Yurdu, S: 148-149, Ankara 1999-2000, s.62.
onun Osmanlı Devleti ile arasının açılmasına sebep olmuştur
47. Navarin baskını ise
Mısır’da Mehmed Ali Paşa gailesinin göstermelik sebeplerini teşkil etmiştir
48. Mehmed
Ali Paşa ile ortaya çıkan bu sorun meselenin uluslararası bir nitelik almasına sebep
olmuştur. Zira Osmanlı padişahı bu meseleyi kendi başına halledemediğinden dış
müdahale ve yardıma başvurulmak zorunda kalınmıştır
49. Büyük devletler meseleye
başlarda tarafsız kalsalar da
50, İbrahim Paşa’nın İstanbul’a dayanması onların bu tavrını
oldukça değiştirmiştir. Zira bu meselede her bir devletin belli bir oranda çıkarları
bulunmaktaydı ve bu da onları bu meselenin içine çekmiş ve Osmanlı Devleti’ne yardım
edilmesi düşüncesine götürmüştür
51. Rusya, Osmanlı Devleti’nin yardım taleplerini
beklenmedik bir hızla kabul etmiş ve bu yardım Hünkâr İskelesi Anlaşması’nı
doğurmuştur
52. Tabii ki bu anlaşma diğer devletleri oldukça endişelendirmiştir. Bu da
Mısır’da Mehmed Ali Paşa gailesinin halledilmesini hızlandırmış, Fransızların
aracılığıyla Mısır ve Osmanlı tarafları Kütahya’da bir araya gelmişler ve burada bir
anlaşma imzalamışlardır
53. Ancak kimseyi memnun etmeyen bu anlaşma, kısa sürede
delinerek iki taraf tekrar savaşa tutuşmuş ve Osmanlılar yeniden yenilmiştir. Devlet
yeniden diplomasi kanalını devreye sokmak zorunda kalmıştır. Bu yeni durum büyük
devletleri yeniden harekete geçirmiştir
54. Başlarda büyük devletlerin diplomatik çabaları
etkisiz kalmıştı. Zira Mehmed Ali Paşa, Fransa’ya güvenerek büyük devletlerin
47 Zekeriya Kurşun, Necid ve Ahsa’da Osmanlı Hâkimiyeti,
Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara 1998, s.50; Ahmed İbrahim, s.198-199; McGregor, s.57-58.
48 Yusuf Ziya, s.23-24; Özer, s.102-103; Enver Ziya Karal, Büyük Osmanlı Tarihi, C: I, Türk Tarih
Kurumu Yayınları, Ankara (Tarihsiz), s.118.
49 Yusuf Ziya, s.28-29; Sebahattin Samur, “Kavalalı Mehmet Ali Paşa’nın (1770-1849) Sosyal
Politikaları; Mısır ve Diğer Osmanlı Eyaletlerindeki Etkisi”, Bilimname, S: XIII, 2007, s.134-135; Fahmy, Paşanın Adamları, s.66, 155-157; Emine Eren, Kavalalı Mehmet Ali Paşa İsyanı ve Mısır Meselesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Eskişehir 2008, s.34; Kutluoğlu, s.83-87.
50 Altundağ, s.109-117; Karal, Osmanlı Tarihi, s.131.
51 Gökhan Çetinsaya, “Ottoman-British Relations In Iraq And The Gulf, 1890-1908”, Turkish
Review of Middle East Studies Annual, Issue: 15, 2004, s.167.
52
Kutluoğlu, s.94-95; Marsot, Mısır Tarihi, s.63; Anderson, s.97.
53 “Osmanlı Rusya ile Hünkâr İskelesi Anlaşmasını İmzalayarak İngiltere’nin Yakındoğu’daki
konumuna tehdit yöneltmiş oldu” Kürkçüoğlu, Türk-İngiliz İlişkileri, s.20; Emine Şam-Altunay, Mısır’ın 1882’de İngilizler Tarafından İşgali ve Osmanlı Devleti’nin Takip Ettiği Siyaset, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Samsun 2001, s.27-29; Gideon Biger, “The First Map of Modern Egypt Mohammed Ali's Firman and the Map of 1841”, Middle Eastern Studies, V: 14, 1978, s.323; Gündağ, s.23.
önerilerine ayak diriyordu
55. Ancak 15 Temmuz 1840’ta toplanan Londra konferansında
Mehmet Ali Paşa’ya dair kararlar alındı
56. Ancak Mehmet Ali Paşa, bu kararları,
Fransa’ya güvendiğinden kabul etmedi
57. Bu kararlar arasında, Mehmed Ali Paşa’ya,
haritayla sınırları çizilen bir coğrafyanın yönetimi kayd-ı hayat şartıyla verilmesi de
vardı. Konferans’ta alınan kararları Mehmed Ali Paşa’nın kabul etmemesi, büyük
devletlerin silaha başvurmalarının yolunu açmıştır
58. Bu yüzden Mehmed Ali Paşa
mevcut durum karşısında geri adım atmak zorunda kalmıştır. 1841 yılında yapılan
anlaşma ile de Mehmed Ali Paşa, Mısır’da Osmanlı Devleti’nin bir valisi olarak bütün
taleplerinden vazgeçmiş bir şekilde devlete tabi olduğunu kabul etmiş
59, ek bir fermanla
da, Mısır Eyaleti, “ma’ tevârüs Mehmed Ali Paşa uhdesine ibkâ” olunmuştur
60.
Bütün bu gailelere sebep olan Mehmed Ali Paşa
61, Mısır’ı Memlûk anarşisinden
kurtaran, Osmanlı topraklarından Vehhabileri temizleyen, Sudan’ı Türk hâkimiyetine
alan bir kişi olarak tarihte kendine yer bulmuş ve kendinden sonra, eskisine hiç
benzemeyen, modernleşme sürecine giren bir Mısır kurmuştur
62. Mısır, İbrahim Paşa
(1848)
63, Abbas Hilmi Paşa (1848-1854)
64ve Said Paşa (1854-1863)
65dönemlerinde
bir-iki konu dışında ciddi bir şekilde gündeme gelmemişti, ta ki Süveyş Kanalı’nın
açılmasına kadar. Zira bu kanalın açılması, Avrupalıların dikkatlerini tekrar Mısır
üzerine çekmiştir
66.
55 Armaoğlu, s.211-213; Anderson, s.116-118; “Fransa Mehmed Ali’yi cesaretlendirmeseydi
Mehmed Ali Paşa isyan harekâtına cesaret edemezdi” Necdet Kurdakul, Osmanlı İmparatorluğundan Orta Doğu’ya Belgelerle Şark Meselesi, Beyan Yayınları, İstanbul 1976, s.66.
56 Frederick Stanley Rodkey, The Turco-Egyptian Question in Relations Of England, France And
Russia 1832-1841, The University Of Illinois Press, Illinois 1923, s.120-123; Erim, s.301-302, 3303-308; Aksan, s.423-426; A. Şevket Ovalı, “Doğu Sorunu” Çerçevesinde İngiltere’nin Osmanlı İmparatorluğu Siyaseti”, Prof. Fahir Armaoğlu’na Armağan, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara 2008, s.263; “İngiltere Mısır’ı Mehmed Ali Paşa’nın hâkimiyeti altına verilmesini istemiyordu” Kurdakul, s.66.
57 Y.PRK.MK., 12/78. 58
Ramazan Ata, Osmanlı Kaynaklarına Göre 1839- 1841 Arası Osmanlı-Mısır İlişkileri ve Düvel-i Muazzama, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara 2011, s.141-142.
59 Y.EE., 42/152. 60
A.DVNSMSR.MHM.d., 15, 11.
61
Y.EE., 88/40-2a.
62 Graves, s.4-5; Robert Tollefson, Modernization Colonial Rule in Egypt 1882-1914, New Jersey
1966, s.10-11; Alexander Schölch, “Constitutional Development in Nineteenth Century Egypt: A Reconsideration”, Middle Eastern Studies, V: 10, I: 1, 1974, s.6-7.
63
A.DVNSMSR.MHM.d.,15, 17.
64 A.DVNSMSR.MHM.d.,15, 18. 65 A.DVNSMSR.MHM.d.,15, 47. 66 Y.EE., 88/40, 2a.
III- İSMAİL PAŞA’NIN HIDİVLİĞİ: MISIR’IN İŞGALİNİ HAZIRLAYAN
EKONOMİ-POLİTİK DİNAMİKLER
İsmail Paşa dönemi, Osmanlı Devleti’nin Mısır ile ilişkilerinde dönüm noktası
olmuş, İsmail Paşa’nın, ortaya koyduğu siyasî, iktisadî ve sosyal politikalar, Osmanlı
Devleti’nin “eczâ-i mütemimmesi olan Mısır’ın” devletten ayrılma sürecini
başlatmıştır
67. Yine bu dönem, Sultan II. Abdülhamid’in, Mısır’a dair politikalarının
şekillendirmesinde laboratuvar görevi görmüştür. İsmail Paşa’nın
68, Said Paşa
döneminde İstanbul’a gelip saray ve Bâbıâli ile kurduğu iyi ilişkiler, onun Mısır’a vali
olmasını kolaylaştırmıştır. Sultan Abdülaziz tarafından Mısır valisi olarak tayin edilen
İsmail Paşa
69vali olduğunda 33 yaşındaydı. Onun Mısır’a vali olması ile Mısır’da yeni
bir dönem başlamıştır
70. Vali olduktan sonra Saray ve Babıali ile ilişkilerini iyi tutarak
Saray ve Babıali’nin güvenini kazanmasını bilmiştir. Bunu sağlamak için büyük
meblağlarda para harcamaktan da kaçınmamıştır
71. İsmail Paşa böylelikle Mısır’daki
amaçlarını gerçekleştirecek yolu bulmuştur
72. Sultan Abdülaziz İsmail Paşa’ya
67 “Mısır Valisi olan Hıdiv İsmail Paşa çılgınlıklarıyla Mısır’ın felaketine sebep oldu” Ziya
Kazıcı, Sultan II. Abdülhamid Dönemi Osmanlı Devleti, Kayıhan Yayınları, İstanbul 2009, s.145.
68 İsmail Paşa, 1830 yılında Kahire’de doğmuştur. İbrahim Paşa’nın ikinci oğludur. İsmail Paşa, 14
yaşına kadar Mısır’da kaldıktan sonra gözlerini tedavi ettirmek ve eğitimi tamamlamak amacı ile 1844 yılında Viyana’ya gönderilmiştir. Viyana’da iki yıl kaldıktan sonra Paris’e gitmiş, burada Saint Cyr Harp Akademisinde eğitim görmüştür Özer, 155. İsmail Paşa’nın, Avrupa’da aldığı eğitim, onun zihni yapısında da önemli etkiler bırakmıştır. Süleyman Kızıltoprak, bu etkiyi şöyle açıklar: “İsmail Paşa bir kimlik sorunu yaşıyordu. İsmail Paşa kendisini, aldığı eğitim sebebiyle Avrupalı, dönemin hareketlerinin etkisinde kaldığı içinde Mısırlı olarak görüyordu” Kızıltoprak, s.28.
69 A.DVNSMSR.MHM.d., 15, 49.
70 Özer, s.155; Mohamed Duse, In The Land Of The Pharaohs A Short History Of Egypt From The
Fall Of Ismail To The Assassination Of Boutros Pasha, Stanley Paul, London 1911, s.x; Arthur E. P. Brome Weigall, A History of Events in Egypt from 1798 to 1914, Charles Scribner’s Sons, New York, 1915, s.85; Edward Dicey, The Story of Khedivate, Rivingtons, London 1902, s.47; Sir Valentine Chirol, The Egyptian Problem, Macmillan and Co., London 1921, s.22; J. C. Mccoan Egypt, With A Supplementary Chapter Of Recent Events, Peter Fenelon Collier, New York 1893, s.79.
71 “[İsmail Paşa] Osmanlı Devleti’ne karşı siyasetinde, Mısır’ın istiklalini genişletmeye çalıştı;
fakat Babıali’den kopardığı imtiyazları, büyük babası gibi kuvvetle değil, rüşvet ve hediye vermek suretiyle temin etmek yoluna gitti” Şinasi Altundağ, “İsmail Paşa”, MEB İslam Ansiklopedisi, C: 5/2, İstanbul 1974, s.1116; “İsmail Paşa’nın Babıâli’ye rüşvetleri devletin otoritesini o kadar etkilemiştir ki, hatta bazılarına göre, Mısır parası Tanzimatı çürüten başlıca âmillerinden sayılmış ve Tanzimat sonrası Babıâli ile oynadığı hükümdarlık oyunu uğrunda oniki milyon lirayı harcamıştır” İbrahim Muhammed is-Sanafiri, Osmanlı-Mısır İlişkileri 1863-1882, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), İstanbul 1993, s.29.
72 “[İsmail Paşa] Bir taraftan ubudiyet-i mahsusa iddi’âsıyla cennet mekân Sultan Abdülaziz Han
hazretlerini iğfâl ve bir taraftan Mısır’da hilâfet-i ‘uzmânın nüfûz ve iktidârını imhâya ibtidâr ile saltanat-ı seniyye ‘aleyhinde ifsâda kadar tebsi’-i dâ’ire-i efkâr et”miştir Y.PRK.MK., 1/94.