Vaftiz

Anabaptistler, vaftiz konusunda yetişkin vaftizini kabul ederler. Çünkü onlara göre, Kutsal Kitap’ta bebek vaftizine dair herhangi bir işaret bulunmamaktadır. Bu sebeple, Hristiyanların uyguladığı bebek vaftizini bir sakrament olarak görmezler. Gerçek sakramentin, Kutsal Kitap’ta geçtiği üzere yetişkin vaftizi olduğunu iddia ederler.224

Menno Simons’un yetişkin vaftizi ile tanışması, onun ekmek şarap ayini hakkındaki gerçekleri öğrenmek için Leeuwarden’de tekrar vaftiz olan Sicke Snyder’ın yanına gitmesi ile başlar. Menno, Snyder’ın yanına ekmek şarap ayini hakkında bilgi almak için gitmişken, yetişkin vaftizi ile tanışır ve bu sefer de Kutsal Kitap’ta bebek vaftizi ile ilgili birşeyin olup olmadığını araştırır. Kutsal Kitap’ta bebek vaftizinin geçmediğini gören Menno, böylelikle de eski yazarların kitaplarını araştırmaya başlar. Menno, o ana kadar asli günahtan kurtulmak amacıyla vaftiz edildiklerini öğrettikleri için sadece kendi inayetine dayanarak karar vermek istemez. Bu yüzden vaftiz hakkında bilgi almak için Luther’in yanına gider. Luther kendisine, çocukların kendi imanları için vaftiz edildiklerini söyler. Ancak Menno, bu sözlerin Tanrı’nın sözü ile uygun düşmediğini sezmiştir. Bu cevaptan tatmin olmayan Menno, danışmak için Martin Bucer’in yanına gider. Bucer kendisine, bebeklerin İsa’nın yolundan gitmelerine alışmaları için vaftiz ettiklerini anlatır. Menno, bu fikrin de temelsiz olduğunu düşünür. Daha sonra Menno, Bullinger’in yanına gider. Bullinger de İsa’nın bir sünneti olduğunu

of The Evangelical Mennonites VI.”, Evangelical Christendom: Its State and Prospects, The Evangelical Alliance, C. IX. London, 1897, s. 74- 78.

223 _{Simon, Menno, “A Foundation and Plain Instruction”, The Complete Work of Menno Simons, s.}

111- 112; Buckwalter Horst, Irvin, “Menno Simons: The Road to A Voluntary Church”, The Dutch Dissenters: A Critiacal Companion to Their History and Ideas, Leiden, Holland, 1986, s. 194- 195.

ve bir anlaşma olduğunu söyler. Menno, farklı yazarlardan farklı görüşler alması sebebiyle, bu kişilerin Kutsal Kitap’a göre değil de kendi görüşlerine göre cevap verdiklerine inanır. Bundan sonra Menno, bebek vaftizi konusunda kandırıldıklarını kabul eder. Artık vaftiz ve ekmek şarap ayini hakkındaki gerçekleri bildiğini ifade eder. Bu konular hakkında tam bir yıl düşündüğünü söyleyen Menno, Münsterite Hareketi ile karşılaşana kadar huzursuzluk yaşadığını ve acı çektiğini belirtir. Artık Münsterite Hareketi ile birlikte yetişkin vaftizi hakkında tatmin olmaya başlar.225

Menno Simons, vaftizi kabul eden Anabaptist liderlerden birisidir. Menno, İsa Mesih’in, cennetteki Baba’nın yanına yükselmesinden sonra “gidin bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları, Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adıyla vaftiz edin”226_,

şeklinde geçen pasaja dayanarak vaftizi kabul etmektedir.227

Anabaptistler, Kutsal Kitap hükümlerine dayalı olarak inşa edilmeyen hiçbir kilisenin ibadet, dini tören ve uygulamalarını kabul etmeyeceklerini ilan eder. Luther’e göre ise Yeni Ahit’te açıkça yasaklanmayan kuralları uygulamada özgürlük tanınmalıdır.228 _{Fakat eski ibadetler yaygın bir şekilde yapılmaktadır. Önde gelen}

reformcular, bebek vaftizini ve diğer uygulamaları kabul etmiştir. Luther yanlıları, cin çıkarma ve şeytan büyüsünü bile kabul etmiştir. Menno Simons ise cin çıkarmayı zavallıca görmekle birlikte, vaftiz ile alakası olmayan ve Kutsal Kitap’ta geçmeyen bebek üzerine soluma, ona tuzlu su serpme, onu yağ veya tükürük ile mesh etme gibi uygulamalara karşı çıkmıştır.229

Menno Simons’a göre bebek vaftizi, apostolik bir uygulama, pratik veya kutsal bir emir niteliği taşımamaktadır. Bebek vaftizi yapanların hiçbir kazanç sağlamadıklarını, hatta Tanrı’nın önünde utanç verici bir duruma düştüklerini söylemektedir. Bebek vaftizini, dünyada daha iyi bir şekilde yaşamak için, Tanrı’nın emirlerine daha iyi uymak için, miras olarak aldıkları günahın temizlenmesi için, İsa Mesih’in ölümü gibi ölüp, dirilmek için ve Kutsal Ruh’a katılmak için yaptıklarını iddia edenlerin birer yalancı, düzenbaz ve şeytan hilesi kimseler olduklarını iddia etmiştir.

225 _{Simon, Menno, “Menno Simons’s Renunciation of The Church of Rome”, The Compelete Works of}

Menno Simons,Elkhart, Indiana, 1871, s. 3- 5.

226 _{Kutsal Kitap, Matta 28: 19, s. 1241.}

227 _{Simon, Menno, “An Explanation of Christian Baptism in The Water From The Word Of God”, The}

Compelete Works of Menno Simons, s. 196.

228 _{Horsch, John, a.g.e., s. 125.}

229 _{Simon, Menno, “A Foundation and Plain Instruction”, The Compelete Works of Menno Simons, s.}

Kutsal Kitap’ta vaftizin emredildiğini, ancak bebek vaftizi diye bir emrin bulunmadığını ileri sürer. Bu yüzden Menno, yetişkin vaftizinin gerçek vaftiz olduğunu savunmaktadır. Ayrıca bu iddiasına kanıt olarak, Kutsal havarilerin vaftiz olduklarını ve vaftiz olmadan önce iman ikrarı yaptıklarını ve bir bebeğin iman ikrarı yapamayacağını göstermiştir.230

Nitekim Menno, İsa’nın da otuz yaşına kadar vaftiz olmadığını hatırlatarak İsa’nın açık bir şekilde vaftizin; tövbenin yanında olduğunu ve vaftize inanan herkesin kurtulacağını belirtir. Bu tarz bir uygulamayı bir bebeğin yapamayacağını söyler. Kişinin, günahlarından dolayı affedilmek istiyorsa tövbe edip, vaftiz olması gerektiğini belirtir.231 _{Bu yüzden Menno, dini uygulamalar hatasız bir şekilde yapılmak isteniyorsa,}

bunun için tek kaynağın Kutsal Kitap olduğunu ileri sürer.232

Menno Simons, asli günah konusunda Martin Luther ile aynı fikri paylaşmaktadır. O da Âdem’den gelen günahı kabul etmektedir. Bütün insanlık Âdem’den kalma asli günahı taşır. Ancak Menno, bu asli günahtan bebeklerin vaftizi ile değil, İsa Mesih’in kendini kurban etmesi ile kurtuluşun sağlandığını ileri sürer.233