İsa’nın İnkarnasyonu

Teslis, Hristiyanlığın temelini oluşturan bir inanıştır. Reform lideri olsun veya olmasın Hristiyan liderlerin birçoğu Teslis’i kabul etmektedir. Ancak eski bir rahip olan Adam Pastor’un ortaya çıkmasıyla birlikte yeni bir soru yükselir. Pastor, Teslis’i reddetmektedir. İsa’nın tanrılığını kabul etmemiştir. Yine de Pastor, Anabaptist olarak çalışmalarına devam etmiştir. Pastor’un Kristolojik görüşleri, kıdemliler olan Anabaptist Menno ve Dirk tarafından heretik olarak görülür. 1547 yılında Emden

234 _{Simon, Menno, “Menno Simons’s Renunciation of The Church of Rome”, The Compelete Works of}

Menno Simons, s. 3- 5.

235 _{Simon, Menno, “A Foundation and Plain Instruction”, The Compelete Works of Menno Simons, s.}

konferansında Pastor’un fikirleri tartışılmış, fakat herhangi bir anlaşmaya varılamamıştır. Pastor’un fikirleri üzerine düzenlenen konferanslar, 1547 yılında Goch’da, Aşağı Ren’de ve 1552 yılında Lübeck’de gerçekleşmiştir. Bu konferanslarda herhangi bir anlaşmaya varılamadığı gibi, Pastor bir kerede aforoz edilir. Pastor’un aforoz edilmesindeki sebep, hükümet ile olan ilişkilerde ve kilise disiplinlerinde, diğerlerinden çok farklı fikirler ileri sürmesi olarak gösterilir. O diğerlerinden daha liberaldir. Onun İsa ile ilgili görüşleri, Mennonunkinden fazlasıyla farklıdır. Menno, İsa Mesih’in tanrılığını vurgularken, Pastor, İsa Mesih’in insan olduğunu ileri sürmüş ve onun kurtarıcı olduğuna inanmıştır. Çünkü Pastor’a göre Tanrı, ona kurtarıcı görevini bahşetmiş ve bu görev için onu mukadder kılmıştır. Ama özünde İsa, ilahi veya Tanrı ile eşit değildir. Menno ise İsa’da eşit derecede insani- ilahi tabiatın mevcut olduğu görüşündedir. Onun insanlığından öte tanrısallığını vurgular. Menno’nun İsa Mesih’in inkarnasyonu anlayışı, Melchior Hoffman’ın fikirlerinden alınmadır. Çünkü Menno, daha önceleri Melchiorite hareketine katılmıştır. Menno’nun bu anlayışı, kendi kiliselerinin ayrılmaz bir parçası olmuştur. Menno’ya göre, inkarnasyonda İsa Mesih, Meryem’in rahminden, onun günahkâr vücudundan herhangi bir günah lekesi dahi almadan kolayca geçmiştir. Menno’nun iddiasına göre sadece bu bile, İsa’nın mükemmel bir kurtarıcı olması için yeterlidir. Bu sayede, onun kurtarıcı görevi işleyebilir ve İsa Mesih’in kilisesi mükemmel olabilir. 236

Menno Simons’a göre İsa Mesih, Âdem’in günahkâr çocuklarının neslinden gelen bir insan değildir. Tanrı, onun için Kutsal Ruh vasıtasıyla bir vücut hazırlamıştır. Meryem de gerçekten onun annesidir. O, Meryem’in karnındaki meyve olarak adlandırılmıştır. İsa Mesih, Âdem’in günahkâr etinden saf olmayan bir şekilde insan gibi doğsaydı, o ölüm ve yargılamada günahkâr olurdu. İsa Mesih, borçlu bir şekilde doğsaydı, kendilerinin borçlarını nasıl ödeyebilirdi, şeklinde ifade etmiştir. Bunun da en Yüce’nin ve onun Kutsal Ruh’unun gücüyle mümkün olduğu ve bu olayın da insan aklının kavrayamayacağı düzeyde olduğu ileri sürülür.237 _{Yine Menno, bazı}

Anabaptistlerin, İsa Mesih’in doğumu kadından olamayacağı için dolayısıyla Meryem’den olmadığını, İsa Mesih’in bedeninin insan bedeni, aklının ve ruhunun ise

236 _{Brown, John Newton, The Life and Times of Menno: The Celebrated Dutch Reformer with an}

Accurate Portrait, Pennsylvania, 1853, s. 20 -30; Simon, Menno, “A Reply to A Publication of Gellius Faber”, s. 95- 97; McGrath, William R., a.g.böl., s. 12.

ilahi olduğunu ileri süren görüşlerini de kabul etmemiştir. Şayet İsa Mesih, Meryem’den insan tabiatını almış olsaydı, yarı insandan fazla bir şey olamazdı. Bu durum insanoğlunun algılayacağı bir durum değildir. Menno’ya göre, ilahi ve insani tabiat İsa Mesih’te birleşmiştir.238 İsa Mesih’in tanrılığını inkâr edenlere karşı Menno, kızgınlığını ifade ederek bu şekilde fikrini beyan etmiştir. Böyle olmasına rağmen Menno’nun inkarnasyon fikri, diğerleri tarafından İsa Mesih’e saygısızlık olarak görülmüş ve Menno, Ortodoks olmakla suçlanmıştır. Menno, İsa Mesih’in Kutsal Ruh’tan doğduğunu kabul etmemektedir. Kutsal Kitap’ın ifadesine dayanarak, İsa Mesih’in Kutsal Ruh aracılığıyla vücut bulduğunu söylemiştir. Buna göre, Kutsal Ruh’tan doğmak ile Kutsal Ruh aracılığıyla vücut bulmanın birbirinden farklı şeyler olduğunu ileri sürmüştür.239

Menno Simons’a göre, İsa Mesih bir hizmetçi formunu alsa bile ilahi formunu korumuştur. “Söz” ete bürünmüş ve kendi doğasında ilahi vasfını korumuştur. Ayrıca Menno, Söz’ün ete büründüğünü ve İsa Mesih’in sadece bir adam olduğunu asla ifade etmediğini vurgulamaktadır. Söz’ün ete bürünmesi ve onun ne kadarının değişip ne kadarının değişmediğinin bilinmesinin gizemli bir olay olduğunu belirtmiş ve bu bilgileri üstün dereceli olan havarilerden öğrendiğini ifade etmiştir. Bütün bu gelişmeler kendilerinin kurtuluşu için İsa Mesih’in herşeye yeten gücü ile gerçekleşmiştir. Ona göre, Âdem yeryüzünde yaratılmış bir adamdı. Âdem yeryüzünde yaratılmış bir adam olsa da toprak oldu.240 İsa’nın ifadesine göre, Âdem tozdan yaratılmıştır. Menno’ya göre Söz, her ne kadar et olmaya katlansa da Söz olma özelliğini kaybetmeyerek ete dönüşmüştür. Bu durum her ne kadar akıl almaz bir yücelikte olsa da Rabb’in bunu bildirmesi, Menno için yeterli görülür. İsa Mesih, Tanrı’nın ta kendisi, gerçek oğul olup başka bir kökeni- doğumu yoktur. İsa Mesih’in doğumu Tanrı’dandır. Bu konu tartışılmayacak kadar gerçektir. O Tanrı’dır ve Tanrı’nın sözüdür. İsa Mesih gerçekten

238 _{Simon, Menno, “A Clear Incontrovertible Confession and Demonstration Founded on The Power of}

The Holy Scriptures”, The Compelete Works of Menno Simons, Elkhart, Indiana, 1871, s. 164, 169.

239 _{Simon, Menno, “A Clear Incontrovertible Confession and Demonstration Founded on The Power of}

The Holy Scriptures”, The Compelete Works of Menno Simons, s. 148. Horsch, John, a.g.e., s. 149, 162.

240 _{Simon, Menno, “A Clear Incontrovertible Confession and Demonstration Founded on the Power of}

Tanrı ve adam, adam ve Tanrı’dır. İsa Mesih’te iki tabiat vardır. Bu iki tabiat, kutsal tabiat ve insani tabiattır.241

Sonuç olarak İsa Mesih, Âdem’den değil de Tanrı’dan doğma olarak, her kim Babası’nın isteklerini yerine getirirse, o kişi cennette ve İsa Mesih’in kardeşi ve kızkardeşi olacaktır. Bu durumda Menno, kendilerini İsa Mesih’in kardeşleri ve çocukları olarak kabul ettiklerini öne sürer. İddiaya göre, Menno bu görüşü, daha Katolik Kilisesi’nden ayrılma aşamasında iken Obbenite hareketinden almıştır. Çünkü Menno’nun yazıları ile bu fikrin uyuşmadığı ileri sürülür.242