• Sonuç bulunamadı

2. TÜRKİYE’DE BÖLGESEL DENGESİZLİKLER VE BU

1.4. Osmaniye İlinin Ekonomik Yapısı

1.4.1. Tarım

1.4.1.1. Tarımsal üretim

İldeki toplam tarım arazisinin yüzde 90 gibi büyük bir çoğunluğu tarla olarak kullanılmaktadır. İl genelindeki bu yapı tüm ilçelerde de gözlenmektedir.

Tablo 3. 17: Osmaniye İli tarım alanlarının kullanım durumu (Da)

İlçe Adı Toplam Tarım Alanı

Tarla Ziraatı

Alanı Sebze

Alanı AlanıSera Meyve Alanı Narenciye Alanı Zeytin Alanı AlanıBağ Çayır Mera Alanı Merkez 311.587 282.268 4.622 25,1 22.100 6.628 15.570 3.510 9.571 Bahçe 52.250 41.500 1.990 1,0 4.790 - 3.500 2450 519 Düziçi 200.000 187.650 1.520 5,44 840 842 14.850 171 4.300 Hasanbeyli 38.060 27.210 620 0 1.410 - 1.350 605 630 Kadirli 449.384 410.150 18.102 7,1 4.260 650 14.000 250 3.830 Sumbas 128.616 106.190 4.090 7,36 1.480 6.250 5.650 10 2.330 Toprakkale 68.103 45.200 1.300 1,0 310 630 3.480 4 18.820 Toplam 124.8000 1.100.118 32.244 48 35.190 15.000 58.400 7.000 40.000 Kaynak: İl Tarım Müdürlüğü-2007

Osmaniye tarım alanları, Türkiye tarım alanlarının %0,46’sını oluşturmaktadır. Tarla bitkileri ekiliş alanlarının oranı diğer ekiliş alanlarına göre daha yüksektir. Bu oran Türkiye genelinde %70 iken Osmaniye’de %90 civarındadır. İlde tarla bitkileri ekiliş alanları Os- maniye Tarım alanlarının %90’ına tekabül ederken Türkiye tarla bitki- leri ekiliş alanlarının %0,60’ını oluşturmaktadır. Buna karşılık sebze ekiliş alanları Osmaniye Tarım alanlarının %4,72’sine tekabül ederken Türkiye sebze bitkileri ekiliş alanlarının %0,75’ine tekabül etmekte- dir. Tarla bitkileri ekiliş alanlarının Türkiye’ye oranla Osmaniye’de daha yüksek olmasının sebebi; tarım alanlarından yılda iki ürün alına- bilmesi, üreticilerin sebzecilik ve meyvecilik gibi fazla emek gerekti- ren bitkisel üretim kollarına fazla ilgi göstermemesidir.

Tüm bitkisel üretim kollarına göre Osmaniye’nin sahip olduğu üretim alanları Türkiye üretim alanları ile karşılaştırıldığında %1’in altında kalmaktadır206.

Osmaniye ilinde polikültür tarım yapılması nedeniyle hayvansal ürünlerde dahil olmak üzere 78 çeşit ürün elde edilmektedir207. Bu ka-

dar farklı bir üretim deseni bulunan bir ilde tüm ürünleri incelemek oldukça zor bir işlemdir. İl’de, yer fıstığı başta olmak üzere buğday, soya, mısır, pamuk, Kırmızı Turp ve Zeytin gibi tarım ürünleri üretimi gerçekleştirilmektedir208.

Aşağıdaki tabloda Osmaniye tarımının 2004 yılında üretim miktarı ve ekim alanı bakımından Türkiye’deki yeri verilmiştir. Tabloda Os- maniye’nin yer fıstığı üretiminde en büyük orana sahip olduğu, buna karşın pamuk üretiminde en alt seviyelerde olduğu görülmektedir.

206 Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Osmaniye İl Müdürlüğü, İl Tarım ve Kırsal Kal- kınma Master Planlarının Hazırlanmasına Destek Projesi Osmaniye İli Tarım Master Planı, Osmaniye, 2004, s.72

207 A.g.e., s.72. 208 KOÇ, a.g.e.,s.169.

Tablo 3. 18: Osmaniye tarımsal durumunun Türkiye tarımındaki yeri (2004)

Ürün Adı TOPLAMI TÜRKİYE OSMANİYE TOPLAMI

TÜRKİYE TARIMIN- DAKİ PAYI % Ekim Alanı (Ha) 9.100.000 95.596 1 BUĞDAY Üretim Miktarı (Ton) 19.000.000 357.139 1,8 Ekim Alanı (Ha) 28.000 11.770 42 Y.FISTIĞI Üretim Miktarı (Ton) 85.000 38.438 45 Ekim Alanı (Ha) 560.000 34.614 6,2 MISIR Üretim Miktarı (Ton) 2.800.000 253.387 9 Ekim Alanı (Ha) 27.000 3.700 13,7 SOYA Üretim Miktarı (Ton) 85.000 12.025 14,1 Ekim Alanı (Ha) 629.610 2.275 0,3 PAMUK Üretim Miktarı (Ton) 2.208.191 3.425 0,1

Kaynak: Osmaniye Tarım İl Müdürlüğü, 2007

Türkiye’de yerfıstığı ekim alanları 1980-1984 dönemi ortalaması- na göre 23.000 ha iken % 22’lik artış göstererek 2004 yılında 28.000 ha olarak gerçekleşmiştir. Yerfıstığı 1999 yılı itibariyle toplam yağ bitkileri ekim alanı içerisinde de ayçiçeği ve susamdan sonra % 4’lük bir payla üçüncü sırayı almaktadır209.

209 Osmaniye Tarım İl Müdürlüğü, a.g.e., s.32.

Türkiye’de yerfıstığı üretiminin her geçen yıl artmasının nedeni; üretim maliyetinin diğer bitkiler ile kıyaslandığında daha düşük olma- sı, dekardan elde edilen net gelirin yüksek olması ve ikinci ürün olarak ekim alanlarının artmasıdır.

Çukurova Bölgesinde yerfıstığı, ekim nöbetine girmesi, kendinden sonra gelen bitkiye işlenmiş ve azotça zengin bir toprak bırakması ve ikinci ürün olarak yetiştirilebilmesi nedeniyle büyük öneme sahiptir.

Osmaniye’de Türkiye yer fıstığı üretiminin, ekiliş bakımından yüzde 42’si, üretim bakımından ise yüzde 45’i gerçekleştirilmektedir. Osmaniye ilinin simgesi haline gelen yerfıstığı 5.690 ha alanda birinci ürün, 4.750 ha. alanda ikinci ürün olarak ekilmekte olup toplam 36.430 ton üretimi yapılmaktadır. Osmaniye Ticaret Borsası kanalıyla Türkiye yer fıstığı pazarlamasının yüzde 90’ı bu ilde yapılmaktadır. Yer fıstığı sıradan bir tarım ürünü olmayıp; tohumları, dal ve sapları, tarlada kalan artıkları ve hatta işlenmesi sırasında geriye kalan kabuk- ları bile değerlendirilebilen önemli bir bitkidir. Tohumları % 44-56 oranında yağ, %20-30 oranında protein, %18 karbonhidrat içermekte- dir. Ayrıca A, B ve E vitaminleri, potasyum, kalsiyum, magnezyum, fosfor ve kükürt gibi madensel maddeler bakımından zengin değerli bir besin kaynağıdır. Yerfıstığı, gıda (çerez, yağ pasta çikolata, don- durma vb.) ve yem sanayinde de kullanılan önemli bir endüstri bitkisi olarak önem kazanmaktadır. Yerfıstığı üretiminin büyük bir kısmı fıs- tık fabrikalarında işlenerek yurt dışına ihraç edilmekte olup, bu şekilde ihraç bağlantısıyla il ekonomisine büyük girdi sağlanabilmektedir210.

Osmaniye, tarım alanlarının büyük bir bölümünde, ikinci ürün ye- tiştiriciliği yapılabilen bir ildir. İkinci ürün yetiştiriciliğinin yapıldığı yerlerde birinci ürün olarak genellikle buğday yetiştiriciliği yapılmak- tadır. Tek ürün yetiştiriciliğinin yapıldığı tarla alanlarının %85’inde ise yine buğday yetiştiriciliği yapılmaktadır. Verimde yıllara ve iklime

210 Ali ÇERİBAŞ, “İlimizin Simgesi Yer Fıstığı”, Osmaniye Rehberi Dergisi, Yıl:2,

göre değişiklikler kaydedilmesine karşın, Osmaniye İl Tarım Müdür- lüğü 2004 yılı verilerine göre; İlde ortalama 95.000 hektarlık bir alan- da 357.139 ton buğday üretimi gerçekleşmiştir.

Türkiye’deki turp üretiminin yüzde 80’ini Osmaniye, Osmani- ye’deki turp üretiminin yüzde 70’i de Kadirli ilçesinde yapılmaktadır. Osmaniye bu üründen 2007 yılında 61 milyon TL gelir elde etmiş- tir211. Ayrıca ilde narenciye üretimi yapılmakta ve ülke piyasasına arz

edilmektedir. Son yıllarda zeytin üretimi desteklenmekte olup çeşitli zeytinyağı fabrikaları da faaliyete geçmiş bulunmaktadır.

Osmaniye’de yetiştiriciliği yapılan bir diğer önemli bitkisel ürün de soyadır. 2007 yılında 5.188 ton soya üretimiyle Türkiye üretiminde önemli bir yer sahiptir212. Yıllara göre değişmekle birlikte soyanın or-

talama %90’ı ikinci ürün olarak yetiştirilmektedir. Verim yönünden Osmaniye ve Türkiye ortalamaları karşılaştırılacak olursa Osmani- ye’nin verim ortalaması Türkiye’nin verim ortalamasından fazladır.

İlde yetiştirilen en önemli tarım ürünlerinden olan mısır hem birin- ci ürün ve hem de ikinci ürün olarak yetiştirilmektedir. Soya ’da oldu- ğu gibi mısırın da ikinci ürün olarak yetiştiriciliği daha yaygın olarak yapılmaktadır. İlde üretilen mısır Türkiye üretiminin ortalama %11 ’ini oluşturmaktadır213.