5. SONUÇ VE ÖNERĠLER
5.2. Öneriler
AraĢtırmacıların bir çoğu duygusal zekanın eğitim programları yoluyla geliĢtirilebileceğini söylemektedir (Cherniss ve Caplan, 2001; Clark vd., 2003; Kerr vd., 2005; Sosik ve Megerian, 1999). Bu sebeple hali hazırda okullarda görev yapmakta olan okul yöneticilerinin duygusal zekâ seviyelerinin artırılması için profesyonel anlamda eğitim programlarına yer verilmesi faydalı olabilir.
Duygusal alanlar erken çocukluk yaĢlarında geliĢirken, duygusal özdenetim, algılama ve ustalıkla tepki vermenin beĢiği olan beyindeki ön loblar 16 ve 18 yaĢlarına kadar geliĢebilirler (Goleman, 2005, 284). Bu yaĢtan sonra yapılacak değiĢikler ancak, kiĢinin değiĢme isteğinin çok güçlü olmasına bağlıdır ve uzun sürede gerçekleĢebilmektedir. Bu kapsamda okul öncesi ve ilk ve ortaokullarda duygusal zekâ çalıĢmaları yapılmalı ve bu konuya gerekli önemin verilmesi sağlanmalıdır.
Bayanların doğaları gereği üzerilerinde barındırdıkları ihtiyaçları fark etme, karĢılama, besleyici olma özellikleri ile kendilerini rahat hissetme, hissettirme ve dengeli davranma çabaları giderek daha da kritik ve talep edilir hale gelmektedir (Acar,2013). Bu kapsamda daha çok bayan okullarda örgütsel ağlara ve yönetsel pozisyonlara dâhil edilmelidir.
TanımlanmıĢ görevlerde iĢlemci liderlik bir amaca hizmet edebilir. Lidere gereksinimin az olduğu ya da gerekli olmadığı görevlerde laissez-faire liderlik tarzı uygun olabilir (Hartog ve diğ, 1997). Liderin daha az rolü takipçilerin sorumluluk almasını sağlar. ÇalıĢanları çok yüksek seviyede motive olmuĢ okullarda uzun süreli olmamak kaydıyla laissez-faire liderlik tarzı da uygulanması sağlanmalıdır.
KoĢullu ödül stili performansı (Bass,2003), takipçilerin adanmıĢlığını ve memnuniyetini (Bycio vd.,1995; Chen, 2005) pozitif bir Ģekilde öngörmektedir. Fakat okul yöneticileri belirelenen performanstan öteye geçememesinden dolayı tek baĢına koĢullu ödülü kullanmamaları konusunda uyarılmalıdır.
Okul yönetcileri okulları genelleyerek değil kiĢiselleĢtirerek yönetmelidir. Bu kapsamda okul yöneticisi çalıĢanların kültürel değerlerinin farkında olmalı, liderlik davranıĢlarını buna göre ayarlamalıdır. Müdür yardımcılarına, öğretmenlere ve öğrencilere bütün
149
bireylere benzer Ģekilde davranmak yerine lider çalıĢanların her biriyle bireysel olarak esnek bir Ģekilde ilgilenmeli, astlarının bireyselliğine ve özgün kiĢiliğine saygı göstermelidir.
Stresle baĢa çıkma yöntemleri, liderlik stillerini belirleyen temel öğelerden biri olarak dikkate alınmalı ve geliĢtirilmesi gereken özelliklerden biri olarak kabul edilmelidir. Bu sebeple, liderlik programlarında stresle baĢa çıkma yöntemlerinin geliĢtirilmesine yönelik gerek kavramsal gerekse uygulamalı eğitimlere yer verilmesi önemli katkılar sağlayabilir. ÇalıĢma sonuçları duygusal zekâ ile stresle baĢa çıkmanın liderlik stilinin öngörmekte kullanılabileceğini gösterirken gelecek araĢtırmalar liderlerin kendi yetenekleri ve özelliklerinin yanında liderlik davranıĢlarını etkileyen faktörler (yöneticilerin gözetim ve denetimi, toplumun okula katılımı, okulun imkanları ve profesyonel geliĢim olanakların kalitesi) araĢtırılmalıdır.
Mevcut araĢtırmada kullanılan duygusal zekâ ve liderlik stilleri ölçüm araçları genel kullanım maksatlıdır. Bu ölçüm araçları kurum gözönünde bulundurularak oluĢturulmadığı için her zaman istenilen sonuçlar elde etmek mümkün değildir. Gelecek araĢtırmalarda kullanmak üzere kurumun yapısını gözönünde tutan ölçüm araçları geliĢtirilmelidir.
Ortak yöntem varyans hatasına neden olan en büyük etken değiĢkenlerin aynı kaynaktan toplanmasıdır (Podsakoff vd.,2003). AraĢtırmacılar ortak yöntem varyansın etkilerini sınırlamak için farklı kaynaklardan veri toplamının en etkili çözüm olduğunu belirtmektedir. Bu kapsamda mevcut araĢtırma, duygusal zeka yeterliliği ve stresle baĢa çıkma envanterleri özdeğerlendirme (self report), liderlik stilleri envanteri ise baĢkalarının (takipçiler, akranlar vb.) yaptığı değerlendirme olacak Ģekilde daha büyük örneklem boyutu ile daha büyük coğrafyada tekrarlanmalıdır.
150
KAYNAKLAR
Acar, B.(2013). Türk kültüründe yönetmek. (6. Baskı). Ankara: Remzi Kitabevi.
Acar, F. (2001). Duygusal zeka yeteneklerinin göreve yönelik liderlik ve insana yönelik
liderlik davranısları ile ilişkisi, banka şube müdürleri üzerine bir alan arastırması,
Doktora Tezi, Ġstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.
Acar, F.( 2002). Duygusal zekâ ve liderlik. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,12,53-68. Açıkalın, A. (1998). Toplumsal kurumsal ve teknik yönleriyle okul yöneticiliği. Ankara:
Pegem A Yayıncılık.
Akbaba-Altun, S. (2003). İlköğretim okulu müdürlerinin dönüşümcü liderliğe Verdikleri
önem ve uygulama düzeyleri. İlköğretim-Online. 2(1), 10-17.
Web,http,//www.ilkogretim-online.org.tr sitesinden 27.11.2011‟de alınmıĢtır. Allen, R. J. (1983). Human stress, Its nature and control. New York: Macmillan Inc. Allix, M. N. (2000). Transformational leadership, democratic or despotic, educational
Management & Administration, 28(1).
Altun, S. A (2003) Ġlköğretim Okulu Müdürlerinin DönüĢümcü Liderliğe Verdikleri Önem ve Uygulama Düzeyleri, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, 2 (1), 10- 17.
AltuntaĢ, C. Ö. (2008). Duygusal zeka elemanlarının liderlik tarzları ve örgütsel sonuçlar
üzerindeki etkisi, Isparta ili ilköğretim okullarında bir uygulama, Doktora Tezi,
Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Kocaeli.
Arıcı, H. (2004). İstatistik yöntemler ve uygulamalar. Ankara: Meteksan Matbaacılık ve Teknik San.Tic.
Atkins, P.W.B., & Wood, R. E. (2002). Self- versus others‟ ratings as predictors of assessment center ratings, validation evidence for 360 degree feedback programs,
Personnel Psychology,55, 871–904.
Averill, J. R. (2004). A tale of two sharks, emotional intelligence and emotional creativity compared. Psychological Inquiry, 15(3), 228-233.
151
Avolio, B. J.,Bass, B. M. & Jung, D. I.(1999). Re-examining the components of transformational and transactional leadership using the multifactor leadership questionnaire. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 72(4), 441- 463.
Avolio, B.J., Waldman, D.A., & Einstein, W.O. (1988) Transformational leadership in a management simulation, Impacting the bottom line, Group and Organization
Studies, 13(1), 59-80.
Aydın, M. (2000). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatiboğlu Yayınları.
Aydın, S. A. (2003). Ergenlerde stresle basa çıkma tarzları ile cinsiyet ve cinsiyet rolleri
arasındaki ilişki. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul.
Balcı, A. (2009). Sosyal bilimlerde araĢtırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara, Pegem Akademi.
Barling, J., Slater, F. & Kelloway, E. K. (2000). Transformational leadership and emotional intelligence, an exploratory study. Leadership and Organisation
Development Journal, 21, 157–61.
BaltaĢ, Z. (2006). İnsanın dünyasını aydınlatan ve işine yansıyan ışık duygusal zeka. Ġstanbul: Remzi Kitabevi.
BaltaĢ, A. & BaltaĢ, Z. (1999). Stres ve başa çıkma yolları. Ġstanbul, Remzi Kitabevi.
Barbuto, J. E. (2005). Motivation and transactional, charismatic, and transformational leadership, A Test of Antecedents, Journal of Leadership and Organizational
Studies,11(4)
Barbuto, J. E. & Burbach, M. E. (2006). The emotional intelligence of transformational leaders, A field study of elected officials. The Journal of Social Psychology,146(1), 51-65.
Barent, J.M. (2005). Principals‟ levels of emotional intelligence as an influence on school
152
Barling, J., Slater, F., & Kelloway, E. K. (2000). Transformational leadership and emotional intelligence, An exploratory study. Leadership and Organizational
Journal, 21(3), 157-161.
Bar-On, R. (1997). Emotional quotient inventory. Technical Manual. Toronto: Multi Health System.
Bar-On, R. (2001). Emotional intelligence and self-actualization. In J. Ciarrochi, J.Forgas, and J Mayer (Eds.), Emotional intelligence in everyday life, a scientific Inquiry (pp. 82-97). New York: Psychology Press.
Barsade, S. G. & Ward, A. J. (2000). To your heart's content, a mode of affective diversity in top management teams. Administrative Science Quarterly, 45, 802-836. Bass, B. M. (1990a). From transactional to transformational leadership, Learning to share
the vision. Organizational Dynamics, 18, 19-31.
Bass, B. M. (1990b). Bass and Stogdill‟s handbook of leadership. Theory, research and
managerial applications (3rd ed.). New York: Free Press.
Bass, B.M. (1997). Personal selling and transactional/transformational leadership. The
Journal of Personal Selling & Sales Management, 3(17), 19-27.
Bass, B. M. (1999). Two decades of research and development in transformational leadership. European Journal of Work & Organizational Psychology, 8(1), 9-33. Bass, B. M. (2003). New paradigms in leadership. “ The new paradigma and the ethics of
pseuodotransfortional leadership”.Safty, A. and Güven H.(Ed.), (118-135). Ġstanbul,
BahçeĢehir Üniversitesi Yayınları.
Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1990). Developing transformational leadership, 1992 and beyond. Journal of European Industrial Training 14 (5), 21–27.
Bass, B. M. & Avolio, B. J. (1994). Improving organizational effectiveness through
transformational leadership. London: Sage.
Bass, B.M. & Avolıo, B.J. (1997). Full range leadership development, manual for the
153
Bass, B.M., Avolio, B.J., & Atwater, L.(1996). The transformational and transactional leadership of men and women. International Review of Applied Psychology, 45, 5– 34.
Bass, B. M. & Steidlmeier, P. (1999). Ethics, character, and authentic transformational leadership behavior. Leadership Quarterly, 10(2), 181-217.
Bennis, W. G. (1989). On becoming leader, New York, Addison Wesley.
Bennis, W.G. & Nanus, B.(1985). Leaders, The strategies for taking charge, New York: Harper and Row Publishers.
Black, S. (2006). Assessing transactional and transformational characteristics of air force
squadron commanders, A case study, Dissertation for the degree Doctor of
Philosophy. Capella University, Minnesota.
Boyatzis, R. (1982). The competent manager, A model for effective performance. New York: John Wiley & Sons.
Boyatzis, R., Goleman, D., & Rhee, K. (2000). Clustering competence in emotional intelligence, insights from the emotional competence inventory (ECI). In R. Bar-On and J.D.A. Parker (Eds.), Handbook of Emotional Intelligence. San Francisco: Jossey-Bass
Boyatzis, R.E., & McKee, A. (2005). Resonant leadership, renewing yourself and
connecting with others through mindfulness, hope, and compassion. Boston: Harvard
Business School Press.
Boyatzis, R. E. (2006). An overview of intentional change theory from a complexity perspective. Journal of Management Development, 25, 607-623.
Boyatzis, R.E., & McKee, A. (2005). Resonant leadership, renewing yourself and
connecting with others through mindfulness, hope, and compassion. Boston: Harvard
Business School Press.
Bozkurt N. (2004). Ġlköğretim öğretmenlerinde, stres yaratan yaĢam olayları ve stresle baĢa çıkma tarzlarının çeĢitli değiĢkenlerle iliĢkisi, Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim
154
Buca/İZMİR XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 Ġnönü
Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya
Bracha, H. S., Ralston, T. C., Matsukawa, J. M., Williams, A. E., & Bracha, A. S. (2004). Does “fight or flight” need updating? Psychosomatics, 45, 448-449. Retrieved May 9, 2008, from ProQuest database.
Bryman, A. (1992). Charisma and leadership. London: Sage Publications.
Buluç, B.(2009). Sınıf öğretmenlerinin algılarına göre okul müdürlerinin liderlik stilleri ile örgütsel bağlılık arasındaki iliĢki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(57), 5- 34.
Burke, R. J. & Weir, T.(1978). Sex differences in adolescent life stress, social support, and well-being, The Journal Of Psychology, 98, 277-288.
Burns, N. R., Bastıan,V., & Nettelbeck, T. (2007). “Emotional ıntelligence, more than personality and cognitive ability?” In G. Matthews, M. Zeidner and R.D. Roberts (Eds.), Emotional ıntelligence, knowns and unknowns, Oxford: Oxford University Press.
Bursalıoğlu, Ziya. (1998). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Yayınları.
Butler, C. J. (2005). The relationship between emotional intelligence and transformational
leadership behavior in construction industry leaders, Thesis for the degree of Doctor,
University of Colorado, Colorado.
Butler, C. J. & Chinowsky, P. S. (2006). Emotional intelligence and leadership behavior in construction executives. Journal of Management in Engineering, 22, 119–25.
Büyüköztürk, ġ., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, ġ & Demirel F. (2008). Bilimsel
araştırma yöntemleri.(1. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Bycio, P, Hackett, R.D., & Allen, J.S. (1995) Further assessments of Bass‟s (1985) conceptualization of transactional and transformational leadership. Journal of Applied Psychology, 80 (4), 468-478.
Can, A. (2014). SSPS ile bilimsel araĢtırma sürecinde nicel veri analizi. (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
155
Carless, S. A.,Mann, L., & Wearing, A. J. (1998). Leadership, managerial performance and 360 degree feedback. Applied Psychology, An International Review, 47, 481– 496.
Cartwright,S. & Cooper, C. L. (1997). Managing workplace stres. California: Sage Publication.
Caruso, D. R. & Salovey, P. (2004). The emotionally intelligent manager, How to develop
and use the four key emotional skills of leadership. San Francisco, CA, Jossey-Bass.
Celep, C. (1992). Eğitim örgütlerinde iletiĢim. Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi.1(8).
Cemaloğlu, N. (2007a). Okul yöneticilerinin liderlik stilleri ile öğretmenlere yönelik yıldırma arasındaki iliĢkinin incelenmesi. H.Ü.Eğitim Fakültesi Dergisi,(33),77-87 Cemaloğlu, N. (2007b). Okul yöneticilerinin liderlik stillerinin farklı değiĢkenler açısından
incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(1), 73-112.
Charbonneau, D., & Nicol, A. M. (2002). Emotional intelligence and leadership in
adolescents. Personality and Individual Differences,33, 1101–1113.
Chen, H.C., Beck, S.L., & Amos, L.K. (2005) Leadership styles and nursing faculty job satisfaction in Taiwan. Journal of Nursing Scholarship, 37(4), 374-380.
Cherniss, C., & Caplan, R. (2001). A case study in implementing emotional intelligence programs in organizations. Journal of Organizational Excellence, 21(1), 73.
Ciarrochi, J., Fogas, J. P., & Mayer, J. D. ( 2001). Emotional intelligence in every day of
life, A scientific inquiry. New York: Psychology Press, Inc.
Ciarrochi, J.V., Cahn, A.,Caputi, Y. & Robert, J. (2001). Measuring emotional Ġntelligence in adolescents. Personality and İndividual Differences, 31, 1105-1119.
Clark, S. C., Callister, R., & Wallace, R. (2003). Undergraduate management skills courses and students‟ emotional intelligence. Journal of Management Education, 27(1), 3-23. Cohen L. & Roth S.(1984). Coping with abortion. Journal of Human Stress,10, 140-145. Cooper, C. L. & R. Payne (1978), Stress at work. New York: Wiley.
156
Cooper, K. R. & Sawaf, A. (2003). Liderlikte duygusal zeka. (Z.B. Ayman ve B. Sancar, Çev.). Ġstanbul: Sistem Yayıncılık.(Eserin orjinali 1997‟de yayınlandı).
Corona, M. A. (2010). The Relationship between emotional intelligence and transformational leadership. The Business Journal of Hispanic Research, 4(1).
Cüceloğlu, D. (1994). Ġnsan ve DavranıĢı. Ġstanbul: Remzi Kitabevi.
Çakar, U. (2002). Duygusal zekanın dönüşümcü liderlik davranışı üzerine etkisi, Yüksek
Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġzmir.
Çakar, U. & Arbak, Y. (2003). DönüĢümcü liderlik duygusal zeka gerektirir mi? Yöneticiler üzerinde bir örnek bir çalıĢma. D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi.18(2). 83-92. Çakar, U., & Arbak,Y. (2004). Modern yaklaĢımlar ıĢığında değiĢen duygu – zeka iliĢkisi
ve duygusal zeka. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 18(2), 83–98.
Çakır, Ġ. (2006). Polislerin iş stresi ve bazı değişkenlere göre stresle başa çıkma tarzlarının
karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Adana.
Çalık, T. (2003). Performans yönetimi. Ankara: Gündüz Egitim ve Yayıncılık.
Çelik, V. (1998). Eğitimde dönüĢümcü liderlik. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi
Dergisi, 4 (16), 423-442.
Çelik, V. (2004). Liderlik, Yüksel Özden (Ed.), Eğitim ve okul yöneticiliği el kitabı Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Çetin, ġ. (2011). İlköğretim okul müdürlerinin liderlik stilleri ve lider-üye olarak müdür-
öğretmen etkileşimi ile öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişki, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Daft, R. L. (2000). Management. Oak Brook: Dryden Press.
Damasıo, A. (1999). Descartes‟ın yanılgısı,(B. Atlamaz, Çev.). Ġstanbul, Varlık Yayınları. (Eserin orjinali 1994‟de yayınlandı).
Dasborough, M.T. & Ashkanasy, N.M. (2002). Emotion and attribution of intentionality in leader-member relationships. Leadership Quarterly, 13, 615-634.
157
Deanne N, Den H., Jaap J, Van M. & Koopman, P. L. (1997). Transactional versus transformational leadership, An analysis of the MLQ. Journal of Organizational
Psychology,70, 19-34
Deniz, E. & Yılmaz, E.(2005). Üniversite öğrencilerinde duygusal zeka ve stresle baĢa çıkma stilleri arasındaki iliĢkinin incelenmesi. Türk Psikolojik Daışma ve Rehberlik Dergisi,3(25), 17-26.
Derya E. (2008). Okul yönetiminde duygusal zeka ve dönüşümsel liderliğe ilişkin öğretmen
algıları, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Kocaeli.
Dilek, H. (2005). Liderlik tarzlarının ve adalet algısının; örgütsel bağlılık, iş tatmini ve
örgütsel vatandaşlık davranışı üzerine etkilerine yönelik bir araştırma, Doktora Tezi,
Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Kocaeli.
Doğan, S (2005), Çalışan lişkileri Yöneıimi, (1. Baskı), Ġstanbul: Kare Yayınları.
Downey, L. A., Papageorgiou, V. & Stough, C. (2006). Examining the relationship between leadership,emotional intelligence and intuition in senior female managers.
Leadership and Organisation Development Journal, 27, 250–64.
Dökmen, Ü. (1995). İletişim çatışmaları ve empati. Ġstanbul: Sistem Yayıncılık.
Dubinsky, A. J., Yammarino, F. J., & Jolson, M. A. (1995). An examination of linkages between personal characteristics and dimensions of transformational leadership.
Journal of Business and Psychology, 9(3), 15-335.
Dulewicz, S.V. & Higgs, M. (2000). Emotional intelligence, A review and evaluation study. Journal of Managerial Psychology, 15, 341-372.
Dulewicz, S.V., & Higgs, M. (2003). Leadership at the top, the need for emotional intelligence in organizations. International Journal Of Organizational Analysis,
11,193-210.
Dümen, G. (2008). Dönüşümsel liderlik davranışlarının personelin iş tatminine etkisi ve
bir askeri birlikte uygulama çalışması, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal
158
Eren, E. (2004), Yönetim ve organizasyon. (5. Basım). Ġstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.ġ.
Ergin, D. (2008). Okul yönetiminde duygusal zeka ve dönüşümsel liderliğe ilişkin öğretmen
algıları, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Kocaeli.
Ergin, F. E. (2000). Üniversite öğrencilerinin sahip oldukları duygusal zeka düzeyi ile 16
kişilik özelliği arasında ilişki üzerine bir araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
ErkuĢ, A. & Günlü, E. (2008). Duygusal zekânın dönüĢümcü liderlik üzerine etkileri,
İşletme Fakültesi Dergisi,9(2), 187-209.
Erseven, N. (1993). Üniversite öğrencilerinde stres düzeyleri, psikopatoloji ve stresle
başaçıkma, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Ankara.
Eryılmaz, F. (2006). Endüstri meslek lisesi okul müdürlerinin dönüsümcü liderlik
özelliklerine sahip olma düzeyleri (Ankara İli Örneği), YayımlanmamıĢ Yüksek
Lisans Tezi. G.Ü, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Folkman, S., & Moskowitz, J. T. (2004). Coping, Pitfalls and promise. Annual Review of
Psychology, 55, 745-774.
Fontana, D. (1989). Managing stres. Guildford, Biddless Ltd.
Forgas, J.P. (1995). Mood and judgment, the affect infusion model. Psychological Bulletin,
117, 39–66.
Forgas, J.P. (1992). Affect in social judgments and decisions, A multi-process model. InM. Zanna (Ed.), Advances in experimental and social psychology (pp. 227–275) San Diego, CA, Academic Press.
Fullan, M. (2001). Leading in a culture of change. San Francisco, Jossey- Bass.
Gardner, H. (2004). Zihin çerçeveleri çoklu, zeka kuramı. (E. Kılıç, Çev.) Ġstanbul, Alfa Yayınları.(Eserin orjinali 1983‟de yayınlandı).
159
Gardner, L., & Stough, C. (2002). Examining the relationship between leadership and emotional intelligence in senior level managers. Leadership and Organization
Development Journal, 23(1/2), 68-79.
Geçmez, T. (2009). Yöneticilerin dönüşümcü ve etkileşimci liderlik stilleri ile çatışma
yönetimi stilleri arasındaki ilişki ve kimya sektöründe bir çalışma. Yüksek Lisans
Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.
George, M. J. ( 1991). State or trait, effects of positive mood on prosocial behaviors at work. Journal of Applied Psychology, 76, 299–307.
George, J.M. & Bettenhausen, K. (1990). Understanding prosocial behavior, sales performance, and turnover, A group level analysis in a service context. Journal of
Applied Psychology, 75, 698–709.
George, M. J. (2000). Emotions and leadership, the role of emotional intelligence. Human Relations. SAGE Publications, 53(8), 1027- 1055.
George, M. (2006). How intelligent are you really? from IQ to EQ to SQ, with a little intuition along the way. Training & Management Development Methods, 20(4), 425- 436.
Gohm, C. L., & Corser, G. Ve Dolsky, D. J. (2005). Emotional intelligence under stress, Useful, unnecessary, or irrelevant. Personality and Individual Differences, 39, 1017- 1028.
Goldenberg, I., Matheson, K. & Mantler, J.(2006). The Assessment of Emotional Intelligence, A Comparison of Performance-Based and Self-Report Methodologies.
Journal of Personality Assessment, 86(1), 33-45.
Goleman, D. (1998). What makes a leader? Harvard Business Review, Web, http,//hbr.org/2005/01/what-makes-a-leader/r/1 adresinden 8 Ocak 2009‟de alınmıĢtır.
Goleman, D. (2001). Emotional intelligence, issues in paradigm building. In C. Cherniss and D. Golemen (Eds.), The emotionally intelligent workplace, How to select
for,measures, and improve emotional intelligence in individuals, groups, and organizations. (pp. 13-26). San Francisco, CA, Jossey-Bass.
160
Goleman, D. (2005a). Duygusal zeka. (B. S. Yüksel, Çev.). Ġstanbul: Varlık Yayınları. (Eserin orjinali 1995‟de yayınlandı).
Goleman, D. (2005b). Yıkıcı duygular ile nasıl başa çıkabiliriz. (S. Hauser, Çev.). Ġstanbul: Ġnkılâp Kitabevi. (Eserin orjinali 2003‟de yayınlandı).
Goleman, D. (2007). İş başında duygusal zeka. (H.Balkara, Çev.). Ġstanbul: Varlık Yayınları. (Eserin orjinali 1995‟de yayınlandı).
Goleman, D., Boyatsız, R. & McKee, A. ( 2002 ). Yeni liderler. (F. Nayır ve O. Deniztekin, Çev.). Ġstanbul: Varlık Yayınları.(Eserin orjinali 1995‟de yayınlandı). Goodwin, V. L., Wofford, J. C., & Whittington J.L (1998). A fıeld study of a cognıtıve
approach to understandıng transformatıonal and transactıonal leadershıp Leadership
Quarterly, 9(l), 55-84.
Göçet, E,(2006). Üniversite öğrencilerinin duygusal zeka düzeyleri ile stresle başa çıkma
tutumları arasındaki ilişki, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Sakarya.
Gödelek, E. (1988). Üç farklı iş kolunun psiko-sosyal stres faktörleri yönünden
karşılaştırılması, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Ankara.
Grewal, D., & Salovey, P. (2005). Feeling smart, The science of emotional intelligent.
American Scientists, 93, 339-349.
Gül, Ġ. (2009). Okul yöneticilerinin liderlik yaklaşımlarının okul-çevre ilişkileri üzerinde
etkisinin değerlendirilmesi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ankara
Güler, M. (2008). A tipi kişilik örüntüsünde bilişsel ve duygusal zekanın stresle başa çıkma
ve stres belirtileri ile ilişkisi, Yüksek Lisans Tezi, Kara Harp Okulu Savunma
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Güllü, E. (2009). Sınıf öğretmenlerinin algılarına göre ilköğretim okulu yöneticilerinin
liderlik stilleri ile öğretmenlerin iş doyumu düzeyleri arasındaki ilişki, Yüksek
161
Gürol, Ö. (2008). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin duygusal zeka düzeyleri ile stresle başa çıkma becerileri arasındaki ilişki, Yüksek Lisans Tezi,
Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimleri Fakültesi Eğitim Yönetimi ve Denetimi Ana Bilim Dalı, Ġstanbul.
Güney, S. (2000). Davranış bilimler, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Hall, C. (2007). Examining the relationship between leadership effectiveness, emotional
intelligence, and coping mechanisms for stress of school administrators, Thesis for
the degree of Doctor, Massachusetts University of Massachusetts Lowell, Umass Lowel.
Hancock, P. & Desmond, P. (2001). Stress, workload, and fatigue. Mahwah: NJ, Erlbaum. Hansen, R. (2009). A study of school district superintendents and the connection of
emotional intelligence to ledarship, Thesis for the degree of Doctor, Capella
University, Minnesota.
Harms P.D & Crede M. (2010) Emotional Intelligence and Transformational and Transactional Leadership, A Meta-Analysis, Journal of Leadership & Organizational Studies 17(1) 5–17.
Harrod, N.R. & Scheer, S.D. (2005). An exploration of adolescent emotional ıntelligence in relation to demographic characteristics, Adolescence, 40(159), 498-513.
Hartog, D.N., Muijen, J.V., & Koopman, P.L. (1997) Transactional versus transformational leadership, An analysis of the MLQ. Journal of Occupational and
Organizational Psychology, 70(1), 19-29.
Hayashi, A. & Ewert, A. (2006). Outdoor leaders' emotional ıntelligence and transformational leadership. The Journal of Experiential Education, 28(3), 222-242.
Haygroup (2004). Driving personal and professional development. Accreditation training. Boston.
Hay Management Consultants (2000). Excellence in school leadership. London: Hay Management Consultants
Hay/McBer (2000). Research into teacher effectiveness, A model of teacher effectiveness
162
prepared by Hay/McBer for the government of the United Kingdom.Web,http,//www.dfee.gov.uk/teachingreforms/mcber/‟den2011‟de alındı. Hayward, B. A. (2005). Relatıonshıp between employee performance,leadershıp and
emotıonal ıntellıgence ın a South afrıcan parastatal organısatıon, Dissertation for
the degree of Master, Rhodes Unıversıty, Grahamstown.
Heiken, S. (2007). The perceived relationship between emotional intelligence and
leadership effectiveness in school leaders, A comparison of self ratings with those of