Talas Han Camii Ġnceleme Tarihi:24.08

Çizim No:56-59

Fotoğraf No:270-296

Bulunduğu Yer: Kayseri İli, Talas İlçesi Tablakaya (Han) Mahallesi‟nde

bulunmaktadır.

Tarihi ve Yapım Süreci: Harim giriş kapısı üzerindeki kitabeden anlaşıldığına

göre cami H.1316/M. 1899 yılında Meşihat Müsteşarı Derviş Efendi tarafından yaptırılmıştır. Mimarı hakkında bilgi bulunmamaktadır.

Caminin Han Camii olarak adlandırılması bir rivayetle alt katının han olarak yapılması ya da kullanılmasından kaynaklandığıdır (Kayademir, 2006:61).Bununla beraber Sayın Kerim Türkmen yayınında bu kısmın sıbyan mektebi olduğu şeklinde bilgi verir (Türkmen, 1997:157).

Yapının incelenmesi:

Yapı küçük bir avlu içerisinde iki katlı olarak inşa edilmiştir. Alt kat doğu batı uzantılı üç koridora ayrılmıştır. Üst kat ise kare planlıdır (Çizim 56-57).

Malzeme ve Teknik

Cami tamamen kesme taştan yığma tekniğinde inşa edilmiştir (Fot.270). Minber, vaaz kürsüsü ve zemin katın üst örtüsü ile kapı ve pencere kanatları ile çerçevelerinde ahşap malzeme kullanılmıştır.

Avlu

Yapının batı tarafında hem alt kata hem de üst kata ulaşmayı sağlayan küçük bir avlu düzenlemesi görülür. Bir kısmı bahçe olarak kullanılmaktadır. Avluda sekizgen bir şadırvan düzenlemesi bulunur (Fot.271).Şadırvan sade ve gösterişsizdir. Sekizgen su haznesinin üzeri gövdeden taşıntı yapan külah örtü ile kapatılmış ve sacla kaplanmıştır. Şemsiye görüntüsü vermektedir. Bugün sadece tek muslukla

çalışmaktadır. İlgili araştırmalarda hiç bahsi geçmediği için sonradan eklenmiş olduğu düşünülebilir.

Avludan bir merdiven yardımı ile ikinci katın kuzey girişine ulaşılır (Fot.272). Burası teras şeklinde düzenlenmiştir. Eğri bir plan arz eder. Aynı zamanda avlunun bir parçası olarak da düşünülebilir ( Çizim 58). Bu kısmın doğu tarafına bir kapı yerleştirilmiştir. Aslında avlu kapısı olarak düzenlenen açıklık oldukça vurgulanmıştır.

Üçgen alınlıklı dikdörtgen formlu kapıda alınlığın içerisinde boş bir kitabe panosu ve bunun üzerinde yelpaze ya da güneş kursu diyebileceğimiz bir motif bulunur (Fot.273). Panonun hemen iki yanında dışa kıvrılan bağımsız iki yay şeklinde motif görülür. Uçları içeri doğru kıvrılarak rulo şeklini almıştır. Bütün bu şekiller ise alınlığın içerisinde, bir dış bükey silme ve bundan çıkan testere dişi motifi ile çerçevelenmiştir. Üçgen alınlığın iki yanında ise konsol şeklinde kare kaideye oturan yumurta dizili yüksek kabartma motif işlenmiştir. Dikdörtgen girişin üst tarafı ise bitkisel motiflerle kabartma tekniğinde işlenmiştir. Özellikle üst iki köşesinde kıvrımlı konsol şeklinin üzerinde kare çiçek motifi görülür. Bunun devamında, kare çiçek panosunun yanından başlayan rulo desenin uzantısı, lentonun ortasında yine rulo şeklinde içeri kıvrılarak son bulur. Lentonun karın kısmına bakıldığında merkezinde kabartma şeklinde bir çiçek rozeti olduğu görülür. Aynı desen girişin iki köşesinde aynı şablonla uygulanmıştır.

Girişin kapı kanatları ahşaptan yapılmıştır. Çift kanatlıdır. Son Cemaat Yeri

Caminin kuzey cephesinde doğu batı uzantılı dikdörtgen plana sahiptir ( Çizim 58).Üst katı kadınlar mahfili olarak yapılmıştır. Dikdörtgen kapısının üzerinde yarım daire bir pencere açıklığı görülür. Kapı ile pencere arasında lento sınır olarak kullanılmıştır (Fot.274). Pencerelerde demir ferforjeler kullanıldığı görülür. Cephede kapının iki yanında iki pencere açılmıştır. Kapıdan girildiğinde dikdörtgen plan bizi karşılar. Doğu tarafında iki kapı açıklığı bulunur. Bunlardan kuzey uca yakın olan depo olarak kullanılan mekâna geçişi sağlarken, güney uçtaki kapı açıklığı ise

caminin minaresine çıkışı sağlayan kapı olarak kullanılmaktadır (Fot.275). Batı tarafında ise kuzey cepheye yakın bir kapı açıklığı daha bulunur. Burası da tam olarak fonksiyonunun ne olduğu anlaşılmayan, uzun koridor şeklinde bir bölümdür. Bu bölümün üzerinde girişi dışarıdan olan üst kata çıkışı sağlayan merdiven yer almaktadır. Son cemaat yerinin güney cephesi yani harimin dış kuzey cephesi daha düzenli bir işçilik gösterir. Özellikle son cemaat girişinin devamında aynı aksta harim giriş kapısı açılmıştır. Aynı düzenleme ile iki yanına da iki pencere yerleştirilmiştir. Bununla beraber harim giriş kapısı dönemin süslemesi ile oldukça güzel vurgulanmıştır.

Kapı girişinin yanlarında iki blok taştan elde edilen, lentoların taşıdığı yarım daire kemer formu görülür(Fot.276). Lento başlıkları silmelerle kabartılmıştır. Kemerin kilit taşı ise tek parça dilimli mermerden akant yapraklı kabartılarak merkeze yerleştirilmiştir. Taşın kabartılan kısmı yandan bakıldığında “S” kıvrımlı uçları rulo halinde karşımıza çıkar. Kilit taşının kemer karnına gelen kısmı da akant yaprağı ile kabartılmıştır.

Kapıdaki asıl dikkat çeken uygulama ise iki yanında kare kaideler üzerinden daralarak yükselen sütunlar, sütunların üzerinde dor nizamlı başlıklar üzerine oturan kare yastıklar ve bunların üzerine yerleştirilen konsol şeklindeki akant yapraklı kısımdır. Bu kısım, sütunun üzerinde kare şekilli tek parça taş olarak yerleştirilmiştir. Kilit taşındaki uygulamada olduğu gibi taşın kuzeye bakan cephesi “S” kıvrımlı uçları rulo edilmiş konsolun yüzeyi akant yaprağı ile kabartılmıştır. Hemen üzerine beş silmeli dışarı doğru kademelenen bir yastık daha yerleştirilmiştir. Üzerine ise açılmamış lotus şeklindeki bir kabaranın yerleştirildiği görülür. Kapının iki yanında yükselen bu düzenlemenin arasına kilit taşının hemen üzerine 1.17x1.01cm. ölçülerindeki kitabe panosu yerleştirilmiştir. Kitabe panosu ile sütunlar arasındaki kalan üçgen boşluklara ise iki çiçek rozeti simetrik olarak kabartılmıştır.

Kitabe panosu; beyaz mermerden, altın sırmalı, celi sülüs yazı ile iki mısra altı satır şeklinde işlenmiştir (Fot.277). Çerçevesi üç kademeli dışarı taşıntı yapan silmelerle sınırlandırılmıştır. En içteki silme testere dişi şeklinde, ortadaki dış bükey, dıştaki ise düz yüzeyli olarak yapılmıştır.

Sütunlar ve kemer kısmı yeşil ağırlıklı karışık renklerle, damarlı mermer görüntüsü verecek şekilde boyanmıştır.

Girişi kapatan ahşap kanatlar zıvana delikleri ile iki yana sabitlenmiştir. Yüzeyi üç panoya ayrılan kanatlar aynı görüntüyü sergiler (Fot.278). Alttaki panoda kemerli bir desen ve ortasında rozet bulunur. Ortadaki pano ise kapı tutacağı gibi algılanan kabartmadır. Yukarıdaki panoda ise dikey silmeler görülür. Panoların içerisi kırmızı ve yeşil renkle boyanmıştır.

Cephe Düzeni

Yapının kuzey cephesi detaylı bir şekilde yukarıda anlatılmıştır (Fot.279).

Caminin iki katlı yapılması ve arazinin meyilli olması cepheleri de farklı şekillere sokmuştur. Özellikle doğu ve güney cephelerinin yarı seviyeleri toprak altında kalmaktadır. Doğu cephenin zemin katı algılanmaz(Fot.280).

Caminin üst katında doğu ve batı cephesi aynı şekilde karşımıza çıkar (Çizim 59). Cephelerde üçer dikdörtgen ve bir rozet pencere, bunları çevreleyen sağır yarım daire kemer, kemerin de üzerinde uygulanan üçgen alınlıklı saçak kısmı görülmektedir (Fot.281). Alınlığın merkezinde bir kenger yaprağı kabartılmıştır. Yapının dört köşesinde yükselen ağırlık kuleleri cepheden 0.10cm. kadar taşırılarak payanda gibi kullanılmıştır. Kulelerin kaideleri 2.75x2.75cm. ölçülerinde oldukça büyük tutulmuştur. Kuleler silindirik şekilde yükselmektedir. Üzerleri kurşunla kaplanıp tepelerine de birer alem yerleştirilmiştir. Kulelerin çevresinde kalan boş alanlar, taşın tuğla gibi kullanılması ile kademeli dizilerek kapatılmıştır. Kubbe dışarıdan onikigendir ve her köşeye 12 yarım daire kemerli pencere açılmıştır. Pencerelerin arasında kalan köşegenin köşeleri kartuş seklinde kabartılmıştır. Kubbenin üzeri, yine taştan elde edilen tuğla ile kademeli olarak dekoratif bir görüntü ile kapatılmıştır. Tepesine de bir alem yerleştirilmiştir. Yapının güney, doğu ve batı cephelerinde üst kat bağlamında hemen hemen aynı görüntü sergilenmektedir. Doğu ve batı cephedeki üçlü pencere uygulamasındaki pencerelerden biri eksik olarak güney cephede tekrarlanmıştır.

Caminin alt katında tek açık cephe batı cephesidir. Cephenin ortasında büyükçe bir kapı bulunur. Kapı yarım daire kemer formludur (Fot.282). Fakat kemerin içerisi iki bölüm şeklinde düzenlenmiştir. Asıl giriş kapısı düz söve ve lentolu olup dikdörtgen forma sahiptir. Lentonun üzerinde kemerli bir pencere açıklığı bulunur. Demir ferforjeler kullanılmıştır. Yapının kuzey cephesindeki gibi iki kademeli düzenlenen kapının duvarın içerisine 0.78cm. girinti yaptığı görülür. Kapının kemer çerçevesini kalın bir kaval silme dolanır. Kapının iki yanında kareye yakın dikdörtgen formda pencereler açılmıştır. Bu pencereler alt katı aydınlatmaktadır.

Minare

Son cemaat mahallinin kuzeydoğusuna bitişik olarak, kesme taştan inşa edilmiş olan minarenin yüksekliği 31.75cm. dir. Tek şerefelidir (Fot.283). Son cemaat mahallinde bulunan 0.75x1.75cm. ebatlarında dikdörtgen kapıdan çıkılır. Şerefeye kadar 81 basamak bulunmaktadır. Basamak yüksekliği 0.25cm. uzunlukları, 0.66–0.84cm. arasında, genişlikleri, 0.26–0.31cm. arasında değişmektedir

(Güleç,2006: 79).

Kaidesi, 1.90x2.00cm. ölçülerinde kareye yakın dikdörtgen formda olup köşelerden pahlanmıştır. Sekizgen olan pabuca ince bir kaval silme ile geçiş sağlanmaktadır. Pabuçun yüksekliği 4.86cm. olup kaval silme ile sonlanır. Yukarıya doğru incelen minarenin gövde yüksekliği 12.48cm. dir. Güney cephesine yer yer mazgal pencereler açılmıştır. Gövdenin batı cephesinde, caminin çatısına çıkışı sağlayan, dikdörtgen bir kapı daha bulunur. Şerefe altında bulunan ikinci bir kaval silme ile gövde hareketlendirilmiştir. Şerefeye çıkışı sağlayan kapı 1.63x59.5cm. ebatlarında dikdörtgen olup kapı üstü yuvarlak kemer formundadır(Güleç,2006: 79). Şerefenin alt bölümü üçgen dilimlerden oluşan plastik süs kuşağı ile dekore edilmiştir. Şerefe korkulukları sade bırakılmıştır. Korkuluk yüksekliği 0.86cm., kalınlığı 0.10cm. dir. Silindirik petek yukarıya doğru hafifçe daralmaktadır. Korkulukla petek arasında kalan taban 0.49cm. dir. Petek 5.35cm. yüksekliğinde olup ince bir bilezikle sonlanmaktadır. Peteğin üzerine 4.20cm. uzunluğunda sivri konik taş bir külah yerleştirilmiştir. Alemin küp kısmında, taştan vazo formundaki süsleme dikkat çekicidir(Güleç,2006: 79).

Harim Kısmı Plan

İki katlı olarak yapılan caminin alt katına kemerli büyükçe bir kapıdan girilir. İçeride doğu-batı uzantılı üç koridor görülür (Çizim 56.) (Fot.284-285-286). Ortadaki koridordan yanlara açılan kapı girişleri, bölümleri birbirine bağlamıştır. Caminin alt katının sıbyan mektebi olabileceği, verilen bilgiler arasındadır(Türkmen, 1997:157) Güneydeki bölümün duvarında bir de mihrap nişi görülür. Yine bu kısmın kışın namaz kılmak için kullanıldığı da bilinmektedir. Üzeri ahşap yuvalamalarla kapatılmıştır.

Caminin ikinci katına yapının batı tarafından kuzeye doğru yükselen bir merdiven yardımı ve doğu tarafındaki avlu kapısından ulaşılır (Fot 272-273). Son cemaat yerini geçtikten sonra ulaşılan harimin kuzey ve güney duvarlarının uzunluğu sırayla 10.73cm. ve 10.75cm. şeklindedir. Doğu ve batı duvarlarının içerden uzunluğu ise sıra ile 11.20cm. ve 11.13cm. dir. Yani harim kısmı kareye yakın, simetrik olmayan dikdörtgen bir plan gösterir ( Çizim 57). Sivri kör kemerler üzerine oturan bir kubbe ile örtülüdür. Kubbeyi taşıyan sivri kemerler, duvara bağlı bodur ayaklar üzerine oturmaktadır. Kubbeye geçiş pandantiflerle sağlanmış olup, sivri kemerlerin oturduğu ayakların bodur olması, pandantiflerin daha aşağıdan başlamasına sebep olmuştur.

Harimin iç düzenlemesinde doğu ve batı cepheler aynı görüntü ile karşımıza çıkar (Çizim 59) (Fot287-288). Altta üç sıra kemerli pencere ve yukarısında bir adet rozet pencere şeklindeki cephelerin pencere alınlıkları ve boşta kalan yüzeyleri kalemişi süslemelerle bezenmiştir.

Güney cephesinde ise alttaki üç sıra pencereden ortadakinin yerine mihrap nişi gelmiştir(Fot.289). Mihrabın üzerindeki rozet pencere diğer cephelerde olduğu gibi yerini almıştır. Ve burada da pencere alınlıkları ve aralarındaki boş yüzeyler kalemişi bezeme ile boyanmıştır.

Mihrap

Güney duvarı ortasında ve giriş aksında yer alan mihrap duvara niş şeklinde yerleştirilmiştir (Fot 290). Duvardan taşıntı yapmaz. 3.06cm. yükseklik ve 1.31cm. genişliğe sahiptir.

Alınlık kısmında dikdörtgen bir pano içerisinde Arapça yazı bulunur. Üzerinde bir vazo ve içerisinde çiçek demeti motifi işlenmiştir. Bunun etrafını ise kıvrım dallar ve çiçek desenleri çevrelemektedir.

Mihrap nişinin çevresini üç sıra bordür dolaşır. Bunlardan en dıştaki bordür aynı zamanda pencerelerinde çerçevelerini dolanır. Dairesel motiflerin birbiri içerisinden geçmesi şeklinde oluşturulmuştur.

Minber

Kare harimin güneybatı köşesine yerleştirilen ahşap minber orijinal olup özgün haliyle günümüze kadar ulaşmıştır (Fot.291). Osmanlı ahşap işçiliğinin sanatsal karakterini taşıyan minber kuzey-güney doğrultusunda uzanıp 3.52x95cm. ölçülerinde bir alan kaplamaktadır. Dokuz merdivenle köşk kısmına ulaşılır. Köşk kısmı dört ahşap direkle taşınan oktogonal bir kasnağın taşıdığı piramidal bir külahla örtülmüş olup tepesine bir alem yerleştirilmiştir. Minberin korkulukları da tamamen ahşap malzemeden yapılmıştır. Ajur tekniğinde dekoratif unsurlar görülür. Duvara bitiştirilen minberin aynalık kısmının doğu yüzü harime bakar. Yine ahşap malzeme ile yapılan bu kısımda dikey silmelerin böldüğü panolar, oyma-yüzeysel kabartma tekniğinde yapılan rozet ve bitkisel desenlerle bezenmiştir. Ahşap bir kapıyla süpürgelik kısmına ulaşılır ve burası depo olarak kullanılmaktadır. Minber köşkünün üst örtüsü oyma tekniğiyle kabartılan rozet, akant yaprakları ve testere dişi zikzakların oluşturduğu yatay şeritlerle saçak şeklinde düzenlenmiştir. Üst örtüyü taşıyan ahşap direklerin üst kısmı ise ajur tekniğinde payandalarla temsili olarak desteklenmiştir. Merkezdeki külahı taşıyan üst örtünün dört köşesinde armudi dikitler yerleştirilmiştir. Külahın tepesinde tunç bir alem bulunmaktadır.

Mahfil

Kadınlar mahfili, son cemaat yerinin üst kısmında bulunup dışarıdan açılan bir kapı ile girişi sağlanmıştır. Bununla beraber bu kısım harimle bağlantıdır fakat ahşap bir paravanla harimden ayrılmıştır. Harimle bağlantısı; dört cephedeki sivri sağır kemerlerden kuzey cephedeki kemerin yarı seviyesinden sonra açılması ile elde edilmiştir (Fot.292). 9.91x4.00m.ölçülerinde doğu-batı doğrultulu bir plana sahip mahfilin üzeri betonla kapatılmıştır (Fot.293) Kuzey cephede iki, doğu ve batı cephede birer tane dikine dikdörtgen pencere açıklıklarıyla ışıklandırma sağlanmıştır.

Kürsü

Harimin güneydoğu cephesinde minber aksına yerleştirilen aynı malzemeden yapılmış kürsü, yarı huni şeklinde yerleştirilmiştir(Fot 294). Korkuluk kısmı ajur tekniğinde “S” ve “C” kıvrımlarının oluşturduğu vazo şeklindeki desenler dekoratif unsur olarak kullanılmıştır. Korkuluğun üst kısmı ise bir çıtanın dışarı uzatılması ve bunun üzerine yerleştirilen düz zeminli geniş bir tahtanın yerleştirilmesiyle küçük bir rahle şeklini alarak vaaz edecek kimsenin kitap ve benzeri malzemelerini koyması için uygulanmış yardımcı bir unsurdur.

Üst Örtü ve Taşıyıcılar

İki katlı düzenlenen yapının alt katının asıl taşıyıcıları beden duvarları ve üst örtüsü ahşap hatıllarla sağlanırken, ikinci katın üst örtüsünü taşıyan asıl elemanlar dört köşeden yükselerek sivri kemer halini alan ve bu kemerler arasında köşelere denk gelen tromp sistemidir (Fot.295-297). Aynı zamanda yapının dört köşesinde ikinci kat da dâhil olmak üzere yükselen ağırlık kuleleri, yapının hem taşıyıcı elemanı hem de demir hatılların birleştirmesiyle bağlayıcı elemanlar olarak kullanılmıştır. İç kısımdan tromplar, ağırlık kuleleriyle birleşerek kubbenin yükünü dört köşedeki ağırlık kulelerine aktarmaktadır. Bu sistem Osmanlı mimarisi içinde değerlendirildiğinde, asıl taşıyıcı unsurlar bunun yanında cepheleri kapatan perde duvar tekniğinin kaba bir uygulaması olarak değerlendirilebilir. Kubbe aynı zamanda kasnak tarafında da taşınmaktadır. Kubbenin dış yüzeyinin ise taş dizileriyle kiremit şeklinde kademelendirildiği görülür.

Son cemaat yerinin üst kısmı, alt katın tavan sistemindeki gibi ahşap yuvalamalarla örtülmüştür Cemaat mahfilinin üstündeki kadınlar mahfilinin örtü sistemi ise harçla yapılan betonarme sistemdir (.Fot.275-292).

Pencere (Aydınlatma) Sistemi

İki katlı yapının alt kat ışıklandırma güneydeki iki pencere ile batı cephedeki giriş kapısının üzerinde bulunan yarım daire kemerli pencere ve cephede kapının iki tarafına yerleştirilmiş dikdörtgen pencere açıklıkları kullanılmıştır. Yapının asıl harim kısmında ise doğu ve batı cephede simetrik olarak yerleştirilmiş içerden yarım daire dışardan dikdörtgen formlu üçer pencere ve bunların üzerine yerleştirilmiş rozet pencere sisteminin uygulandığı görülür(.Fot.286-287-288-291-295). Aynı zamanda bu sistemin güney cephede de batı ve doğu cephede olduğu gibi kullanıldığı, fakat tek farklılıkla üç dikdörtgen pencere sisteminde ortadaki pencerenin yerine mihrap nişinin yerleştirildiği görülmektedir. Kuzey cephe, harim giriş kapısının iki yanına simetrik olarak yerleştirilen iki açıklık ve bunları içerisine alan sivri kemerin yarı seviyesinden açılması şeklinde bir görüntü sergiler. Pencereler son cemaat yerine açılırken kemerdeki açıklık kadınlar mahfili ile bağlantı sağlamaktadır. Böylece kadınlar mahfilindeki kuzeyde iki, doğu ve batıda birer tane olan dört pencereden gelen ışık kemer açıklığı ile harime ulaşmaktadır. Son cemaat yerinde de harimin kuzey cephesindeki aynı ışıklandırma sistemi uygulanmıştır. Yani ortada bir kapı açıklığı, bunun iki yanına yerleştirilen dikdörtgen pencere açıklıkları şeklinde görülür. Harim kısmı oldukça aydınlıktır. Cephelerdeki pencerelerin yanı sıra, kubbedeki on iki adet yarım daire kemer formlu pencereler bu algıyı güçlendirmektedir.

Ayrıca minare kaidesi üzerine de beş küçük pencere açılmış olup bu pencereler, bezeme öğesi olarak yapılmıştır.

Süsleme

Yapı, iç ve dış cephe süslemesi bakımından oldukça hareketli bir görüntü

sergiler. Dış cephede taş süslemenin kullanıldığı görülürken, iç mekânda kalemişi ve ahşap süslemeler görülür.

Dış Cephe Süslemesi

Yapının dış cephe süslemesi, mimari plastik ve taşın dekoratif unsur olarak kullanılması anlamında gösterişli bir kompozisyon sergiler. Yapı genel anlamda simetrik, düzenli ve özgün bir karakter sergiler. Dış cephe süslemesi yukarıda ana metnin içerisinde detaylı bir şekilde değerlendirilmiştir.

İç Mekân Süslemesi

İç mekan bağlamında yapının süslemesini değerlendirirken son cemaat yerinde harime girişi sağlayan kapı ve kapının yanlarından yükselen sütunların üzerine yerleştirilmiş temsili konsollar ve bu konsolların arasına yerleştirilen kitabe panosu ile güzel dekoratif bir görüntü sergileyen bu kısmın da dahil edilmesi uygun olur. Bu kısmın detaylı incelemesi yukarıda yapılmıştır (Fot. 276).

Caminin ana harim kısmı Osmanlı‟nın Geç Dönem süsleme özelliğini yansıtan bitkisel kompozisyonların uygulandığı kalemişi tekniğiyle yapılmış bezemelerle süslenmiştir. Kalemişi bezemeler yapının dört cephesinde, pencere alınlıklarında, mihrap alınlığında ve kubbe kasnağıyla beraber kasnaktaki on iki adet pencere açıklığının aralarındaki boş yüzeylerde uygulama alanı bulmuştur. Cephe bazında değerlendirildiğinde batı ve doğu cephelerdeki pencere alınlıkları aynı bezemelerle tek şablondan çıkmıştır. Süslemede alınlığın merkezine yerleştirilen temsili bir vazo ve merkezden yanlara doğru uzanan kıvrım dallı sarmaşık motiflerini görmek mümkündür. Harimin kuzey cephesi diğer cephelere oranla daha sadedir. Burada dikdörtgen pencereler ve kapı açıklığının üzerine yapılmış olan bitkisel desenli “S” ve “C” dal kıvrımlı bezemeler temsili birer alınlık şeklinde yerleştirilmiştir. Güney cephesini incelediğimizde ise doğu ve batı cephelerdeki üç pencere sistemini uygulandığı fakat ortada bulunan üçüncü pencerenin yerini mihrabın aldığı gözlenir. Ve süsleme bağlamında en süslü kısım burasıdır (Fot 289). Yarım daire şeklinde güney duvara oyulmuş mihrap nişinin iç kısmı; mavi rengin hâkim olduğu perde motifi ve yukarıdan aşağıya temsili olarak sallanan bir kandil şekli ile bezenmiştir. Perdenin üzeri çiçek desenleriyle dekore edilmiştir. Mihrap nişinin zeminin 1.00m. kadar yukarısında malakari havası verilmiş kıvrık dal ve kenger yaprağı motifi yatay bir şerit olarak işlenmiştir. (Türkmen, 1997:159) Mihrap

nişinin doğu ve batısındaki pencerelerle mihrap nişi arasında kalan duvarlarla sütun üzerine yerleştirilmiş vazoda çiçek (edirnekari) tasvirleri vardır. Buradaki bezemeler, caminin diğer bölümlerine nazaran daha detaylıdır. Mihrabın üzerinde vazo içerisinde tomurcuk ve açmış halde gül ve sümbül çiçeği tasviri, kıvrık dallarla