• Sonuç bulunamadı

PınarbaĢı Mehmet Ali Bey Camii Ġnceleme Tarihi: 19.09

2 KATALOG / ÖRNEKLER

2.14. PınarbaĢı Mehmet Ali Bey Camii Ġnceleme Tarihi: 19.09

Çizim No: 52-54 Fotoğraf No: 223-247

Bulunduğu Yer: Kayseri İli Pınarbaşı İlçesi, Kayaönü Mahallesinde İlçe

Meydanında, Atatürk Büstü‟nün karşınında yer almaktadır.

Tarihi ve Yapım Süreci: H. 1307 /M. 1889 yılında inşa edildiği anlaşılan,

yapının mimari bilinmemektedir. Banisi ise kitabesinden anlaşıldığına göre dönemin Sivas valisi Mehmet Ali Beydir.

Yapının incelenmesi:

Açık bir alana yerleştirilmiş olan cami simetrik olmayan kare bir plan gösterir. Yapı güneyden kuzeye doğru genişlemektedir (Çizim 52). Harimin mihrap önü kubbesi ile mahfil kısmı düz tavan şeklinde kapatılmıştır.

Malzeme ve Teknik

Yapının beden duvarlarında yerli kesme taş kullanılmıştır. Kadınlar mahfili ve minberinde ahşap, tavan göbeği ve mihrap üzerindeki kabartma süslemelerde ise alçı malzeme kullanılmıştır. Yapının asıl inşa malzemesi kesme taştır. Kubbesi ise sonradan sacla kaplanmıştır.

Avlu

Yapıda avlu görülmez fakat bugün etrafı açılarak park düzenlemesi yapılmıştır (Fot.223) Önüne de bir tane abdestlik yerleştirilmiştir. Yapının 1995„lerde bahçesinin etrafı avlu duvarı ile kapalı iken günümüzde açılmıştır.

Son Cemaat Yeri

Caminin kuzey cephesinde, dört ahşap direğin taşıdığı beş kemer gözlü bir son cemaat yeri bulunur (Fot.224). Doğu ve batı tarafı duvarla kapatılmıştır. Üst

örtüde içerden düz ahşap tavan, dışarıda ise kırma çatı kullanılmıştır. Kemer açıklıkları yarım daire formludur. Kapı girişi aksındaki kemer daha küçük tutulmuştur. Direklerin kaide ve başlıkları taştan yapılmıştır. Başlıklar iyon görüntüsü verse de korint şeklinde düzenlenmiştir. Akant yaprakları ile hareketlendirildiği görülür. Ahşap direkler ise aşağıdan yukarı doğru daralarak yükselmektedir.

Cephe Düzeni

Son cemaat mahallinin yerleştirildiği kuzey cephe sade bir düzenlemeye sahiptir. Ortada büyükçe bir kapı açıklığı, bunun iki yanında simetrik yerleştirilmiş ikişerden dört pencere şeklindedir (Çizim 53), (Fot.225). Yanlardaki ikişer pencerenin arasına ise Osmanlı üslubunu yansıtan birer tane mihrap nişi açılmıştır.

Kapı lentosunda hilal gülbezek ve yarım daire motiflerinin işlendiği görülür(Fot.226). Lentonun üzerinde ise kademeli silmelerle içeri çökertilmiş kareye yakın pano bulunur. Panonun yan tarafları yarım daire formunda dışarı taşırılmıştır. İçerisinde dört satırlık beyaz mermere işlenmiş kitabesi yer alır.

Caminin genelde dış cephesi oldukça sade düzenlenmiştir. Güney cephede mihrabın iki yanına yerleştirilen pencere açıklıkları dikdörtgen formdadır(Fot.227). Bir de mihrabın üzerine denk gelecek şekilde yarım daire kemerli pencere açıklığı görülür. Mihrap çıkıntısı ya da taşıntı yoktur. Düz duvar şeklinde kesme taştan yapılmıştır. Çatı saçağı dışa taşırılmıştır.

Yapının doğu ve batı cephesinde, dörder tane pencere açıklığı görülür(Fot.228- 229). Son cemaat yeri duvarında ise altlı üstlü ikişer pencere görülür. Doğu ve batı cepheler simetrik düzenlenmiştir.

Batı cephede1959 yılında eklenen kesme taştan yapılan minaresi görülür.

Minare

Caminin kuzeybatı köşesine yerleştirilen minare kare kaide ve silindirik gövdeye sahiptir (Fot.230). Gövdeye geçişte kaide pahlanarak pabuç haline

getirilmiştir. Gövdenin alt ve üst kısmında birer kaval silme bilezik dolanır. Tek şerefeye sahip minarenin şerefe altı testere dişi ve kirpi saçak şeklinde işlenmiştir. Petek kısmı da silindirik şekilde yükselir. Külaha geçerken yine kaval silme kullanılmıştır. Kesme taştan yapılan minare külah ve alemle sonlandırılmıştır.

Harim Kısmı Plan

Genel itibari ile kuzey-güney doğrultulu dikdörtgen bir plan arz eden yapının harim kısmı iki ayrı bölüm şeklinde düzenlenmiştir (Çizim 54). Bunlardan birinci kısmın altı son cemaat yeri olarak düzenlenirken, üst kısmı ise kadınlar mahfili olarak işlev görmektedir. Kadınlar mahfilini taşıyan iki sütun aynı zamanda harim kısmını örten kubbeyi de taşımaktadır. Sütunların araları altta ve üst kısımda kemer düzenlemeleri ile perdelenerek harimden ayrılmıştır. İki sütunun arasına iki de ahşap direk yerleştirilerek ortadaki kemer üç bölümlü hale getirilmiştir. Alt kısımda ise ahşap sunta ve kumaş perdelerle bölümler oluşturulmuştur.

Kubbeyle kapatılan asıl harim kısmı kare bir mekâna sahiptir. Kubbeye geçiş ise dört köşede tromplarla sağlanmıştır. Tromplar kubbe kasnağını sekizgene çevirmiştir.

Harim cepheleri kubbe de dâhil çimento harcı ile sıvanıp üzeri ise beyaz badana ile kapatılmıştır.

Mihrap

Güney cephede duvarın ortasına yerleştirilen 4.07cm. yükseklik ve 2.10cm. genişliğindeki mihrabın niş genişliği 1.60cm. ve derinliği ise 0.54.cm. dir (Çizim 54),(Fot.231-232).

Mihrap günümüze orijinal haliyle ulaşmıştır. Alçı kaplama tekniğinde yapılmış olan tepelik kısmı kabartma desenlerle bezelidir.

Minber

Orijinal olduğu anlaşılan minber ahşap malzemeden yapılmıştır. Döneminin özelliğini yansıtmaktadır(Fot.233-234). Çivilerle birbirine tutturulan ahşap parçalarla elde edilmiştir. Külah altından, yere kadar yüksekliği 5.00cm. olan minberin uzunluğu ise 3.81cm. dir. Minbere çıkışı sağlayan kapı yüksekliği 3.05cm. dir.

Aynalık kısmı oldukça sade olan minberin süpürgelik üzerinde altı adet ajur tekniğinde yapılmış pano görülür. Aşağıdan yukarı birinci panoda çan görüntüsü sergileyen sivri kemerli açıklık görülür. Tam tepesinde ve alt uçlarında ajur tekniğinde küçük işlemeler oyulmuştur. Kemer içleri de testere dişi şeklinde düzenlenmiştir.

İkinci pano ise dilimli baklava motifi şeklinde ajurlaşmıştır. Hemen üzerindeki büyükçe panoda ise “S” ve “C” kıvrımları ile elde edilen palmet, lotus, rumi ve vazo şekillerini anımsatır bir kompozisyon dikkat çeker. Aynı şablonda iki ayrı pano olarak düzenlenmiş ve yan yana yerleştirilmiştir.

Aşağıdan yukarı dördüncü panoda ise; küçük karelerin içerisine sağ alt köşeden başlayarak yukarı doğru genişleyen yaprak ya da yelpaze motifi diyebileceğimiz işlemeler yerleştirilmiştir. Bir üzerindeki pano da ikinci panonun aynısıdır. Altıncı pano ise külahın tırabzan kısmını oluşturup üç köşeyi dolanmaktadır. Üç köşesinde de topuzlu birer dikit bulunur. İçerisi birbirinin tepesinden yükselen yarım daire kemer motiflerinin oluşturduğu şekillerle ajurlanmıştır. Sivri külahının tepesinde ahşaptan yapılmış ajur tekniğinde işlenmiş, başında selvi motifi, alt kısmında ise “S” ve “C” kıvrımlı yaprak motiflerinin oluşturduğu temsili alem yer alır. Minberin karşı cephesi de aynı motiflerle simetrik olarak düzenlenmiştir.

Aynalık üzerindeki merdiven korkulukları da ajur tekniğinde işlenmiştir. Minbere çıkışı sağlayan kapı yarım daire kemerlidir. Kemerin iç yüzeyi “S” “C” kıvrımlar ve yaprak motifleri ile doldurulmuştur. Kapının kitabelik kısmı da ajur tekniğinde yapılmıştır(Fot.235). Tepelik kısmı ise yekpare parçadan işlenmiş güzel

bir düzenlemedir. Yarım daire kemer formundaki panonun ortasında bir selvi motifi yükselir. Kenarları ise dal ve yaprak motiflerinin işlendiği kompozisyonla doldurulmuştur. Kemerin iki köşesinde iki deniztarağı motifi bulunur.

Mahfil

Yukarıda da bahsedildiği gibi harimin kuzey cephesinde yer alan mahfil kalın iki sütun ve iki ahşap direkle taşınmaktadır (Fot.236- 237). Altında kalan kısım ikinci bir son cemaat yeri olarak kullanılmaktadır. Buradan mahfile çıkışı sağlayan ahşap bir merdiven bulunur.

Harime üç kemer gözünden bakış sağlanmaktadır. Bunlardan ortadaki kemer açıklığı daha geniş tutulmuş ve buraya iki tane ahşap direk dikilmiştir. Bu direklerle kemer açıklığı dilimli kemer şeklini almıştır. Direklerin arasından temsili bir mihrap dışarı taşıntı yapar. Ahşap tırabzanlarla korunmaktadır.

Mahfilin üzeri düz ahşap örtülüdür. Doğu ve batı cephelerinde birer tane pencere açıklığı bulunur.

Harimin doğu ve batı cephelerinde aynı uygulama vardır. (Fot.238-239). Kürsü

Geç dönem eklentisi olduğu anlaşılan ahşap bir kürsü harimin güneydoğu köşesine yerleştirilmiştir (Fot.240). Herhangi bir özelliği yoktur.

Üst Örtü ve Taşıyıcılar

Yapıda iki çeşit örtü sitemi kullanılıp bunlardan birisi düz ahşap tavan, diğeri ise kubbe sitemidir. Düz tavan yapının son cemaat yeri ve kadınlar mahfili örtüsünde kullanılmıştır (Fot.241-242). Taşıyıcı sistem olarak ayak ve ahşap direkler kullanılmıştır. Yapının harim kısmını ise tek kubbe kapatmaktadır (Fot.243). Kubbe üç yönde beden duvarları kuzey yönde ise iki ayakla taşınmaktadır. Kubbeye geçişte ise değişik bir uygulama olarak tromp kullanılmıştır(Fot.244) Tromplar kubbe kasnağını sekizgene dönüştürmüştür.

Pencere (Aydınlatma) Sistemi

Yapının aydınlatılmasında çok sayıda pencere açıklığı kullanılmıştır. Harimin doğu ve batı cephesinde dörderden sekiz pencere güney cephede ise üç pencere açıklığı bulunur. Yukarıdaki pencereler kemerli olup kubbe kasnağına açılan pencerelerdir. Kuzey cephesinde ise son cemaat yerine açılan dört pencere bulunur. Mahfilde de doğu ve batıya açılan iki pencere ile aydınlatma sağlanmıştır.

Süsleme

Dış Cephe Süslemesi

Caminin dış cephesi oldukça sadedir. Fazla süsleme unsuru görülmez. Sadece son cemaat yerindeki sütunların akant yapraklı başlıkları süsleme olarak değerlendirilebilir (Fot.245).

İç Mekân Süslemesi

Yapının iç kısmında orijinal kalan birkaç bölüm bulunur. Bunlardan birincisi alçı süslemeli mihrabıdır (Fot.232). Özellikle mihrabın aynalık kısmındaki akant yaprakları ve rozetler incelemeye değer niteliktedir.

Mihrabın yarım daire kemerinin üzengi seviyesinden başlayarak birbirine bağlantılı şekilde yükselen akant yapraklarının, yukarıda bir gül rozetini çevrelemesi ile oluşan kompozisyon görülür.(Fot.246). Bunun üzerinde ise yine sekiz kollu bir yıldız motifinin çevresini dolanan şekiller işlenmiştir.

Orijinal kalan kısımlardan biri de kubbenin ortasında bulunan alçı kabartmalı tavan göbeğidir(Fot.247). Ortada iki kademeli bir fırfır motifi ve bunu çevreleyen dairesel dal şeklinin oluşturduğu kompozisyon görülür. Bu çemberden uzayan dalların uçlarında akantus yaprakları ve vazodan çıkan çiçek demetleri yan yana sıralanmaktadır. Tavan göbeği altın yaldız şeklinde sarı boya ile boyanmıştır.

Camide görülen diğer bir süsleme yukarıda ayrıntılı şekilde tanımlanan ahşap minberde yoğunlaşır.

Kitabe

Caminin harim giriş kapısı üzerinde beyaz mermere işlenmiş dört satırlık

kitabesi bulunur. Arapçası:

Metni bulunamamıştır

Transkripsiyonu:

Rical-i Devlet-i aliyyeden ve Sivas hanedanından Silahdarzade Mehmet Ali Efendi iş bu cami

Bin üç yüz yedi sene–i hicriyesinde bina ve kendisi de

Hitam-ı inşaatda terk-i dağdağa-yı fena eylemiştir. Ruhu-içün el-fatiha

Vakıf ve ArĢiv Bilgileri

2.14.Tavlusun Yukarı Mahalle Camii Ġnceleme Tarihi:03.09.2010

Çizim No:55

Fotoğraf No: 248-269

Bulunduğu Yer: Kayseri ili, Melikgazi ilçesi, Tavlusun ( Eski adı ile

Tavansun ) Mahallesi, İmam Sadık Caddesinde yer alır. Tavlusun mahallesi bir zamanlar merkeze bağlı Aydınlar Köyü olarak anılmıştır (Satoğlu,2002: 434). Arşiv belgelerinde caminin yer aldığı mahalle ise Yukarı Mahalle olarak kayıtlıdır2

.

Tarihi ve Yapım Süreci: Cami giriş kapısı üzerindeki kitabeden anlaşıldığına

göre H. 1311/ M. 1893–94 yıllarında Hacı Cafer Ağa adında bir şahıs tarafından yaptırılmıştır (Kayademir, 2006: 56; Arslan ve Özbek, 2008:231). Tarihinden de anlaşılacağı gibi II. Abdülhamit dönemine denk gelmektedir.

Yapı günümüze gelene kadar çeşitli onarımlar geçirmiştir. Özellikle yapıyla aynı anda yapılan son cemaat mahallinin üzerine ikinci bir kat eklenmiştir. Bu da yapının planını değiştirmiştir. Bununla beraber yapının içerisindeki kalemişi bezemelerde onarımlar sırasında aslına uygun şekilde yeniden yapılmıştır.

Yapının çok fazla bir değişikliğe uğramadığı ve özgün halini koruduğu anlaşılmaktadır.

Yapının incelenmesi:

Malzeme ve Teknik

Caminin inşasında yerli kesme taş malzeme kullanılmıştır (Fot.248) Kadınlar mahfilinde ahşap, iç bezemesinde kalemişi boya, pencere çerçevelerinde ahşap ve korkuluklarında ise ızgara şeklinde demir malzeme kullanılmıştır.

Kubbe kaplamasında da dönemin özelliği olarak kurşun malzeme kullanılmıştır. Yine kubbe ve minare alemlerinde de metal malzeme görülür.

Avlu

Yapıda avlu ya da bahçe düzenlemesi yoktur. Bununla beraber güney cephesine bakan caddenin karşısında bir şadırvan olduğu görülür. Şadırvan avlu içerisine alınmıştır (Fot.249) Sonradan eklendiği düşünülmektedir.

Son Cemaat Yeri

Yukarıda da belirtildiği gibi, yapıyla aynı tarihte inşa edilen ve doğudan girişi olan kuzey cephedeki son cemaat yerinin üzerine ikinci bir kat çıkılmıştır.

Doğu-batı uzantılı dikdörtgen plana sahiptir. Giriş doğudandır(Fot.250). Batı ve kuzey cephede ise dikdörtgen birer pencere açıklığı görülür. Girişin kuzey tarafında doğudan batıya doğru yükselen bir merdivenle ikinci kata ulaşılır. Burada da batı cephede bir pencere açılmıştır(Fot.251).

Asıl değişik uygulama ise bu kısımdan harimin kuzeyine yerleştirilen kadınlar mahfiline geçişi sağlayan kubbe kemeri bulunur(Fot.252). İkinci katla kadınlar mahfili arasında kot farkı oluşmuştur. Buradan geçişi engellemek için ise kafesli ahşap paravanlar kullanılmıştır. Üzeri beton malzeme ile düz şekilde kapatılmıştır.

Ahşap kapının orijinal olduğu anlaşılmaktadır. Çift kanatlı olarak yapılmıştır. Kanatlar ise zıvana delikleri ile sabitlenmiştir.

Cephe Düzeni

Yapıya girişi sağlayan ana kapının bulunduğu doğu cephe son cemaat yerinin cepheden taşırılması ile farklı bir görüntüye kavuşmuştur(Fot.253) Özellikle zeminin meyilinden ve yer sıkıntısından kaynaklanan bir durum gibi algılanmaktadır. Bununla beraber minareyi yapıya dâhil etmek için de bu şekilde bir uygulamaya gidilmiş olabilir. Çünkü minare, harim beden duvarından 0.74cm. lik bir taşıntı yapar. Son cemaat yerinin 5.43cm. lik duvarı minarenin devamı şeklinde kuzeye doğru uzanmaktadır. Yani bu şekilde son cemaat yeri de harim duvarından 0.74cm. lik bir taşıntı yapar.

İki mısra şeklinde yedi satırlık kitabesi girişin üzerine yerleştirilmiştir. Kapının girişi çardak şeklindeki yağmurlukla korunmaktadır. Üzeri sacla kapatılmıştır. Sundurmanın hemen üzerinde kitabenin üzerine denk gelecek şekilde bir de dikdörtgen pencere açılmıştır.

Doğu harim cephesi sade bir görüntüye sahiptir. Cephede iki pencere açıklığı görülür. Yapının güneydoğu köşesi pahlanmıştır.

Caminin güney cephesinde de iki pencere açıklığı görülür(Fot.254). Yapının arazisinden kaynaklanan kot farkından dolayı temeli yükseltilmiştir. Daha küçük kesme taştan örülen temel, subasmanı şeklinde algılanır.

Caminin kuzey cephesi sonradan eklenen son cemaat yeri ile kapalıdır. Cephe iki kat şeklinde yapılmıştır(Fot.255). Ve kat geçişinde demir bağlantılar kullanılmıştır. Alt katta bir adet pencere görülür. Saçak kısmı diğer cephelerle aynı düzenlemeye sahiptir.

Batı cephesi diğer cephelere göre daha yüksektir(Fot.256). Sebebi arazinin meyilli olmasındandır. Bu cephede dört pencere görülür. İkisi harim için ikisi de son cemaat yerinin birinci ve ikinci katı için açılmıştır.

Yapının saçak kısmı silmelerle dışarı doğru taşırılmıştır. Ve yapının tüm çevresini dolanmaktadır(Fot.257). Aynı durum sekizgen kubbe kasnağında da görülür. Kubbenin sekizgenini oluşturan köşe kırılmaları kartuşlarla kabartılmıştır. Üzerlerine ise metal topuzlar yerleştirilmiştir. Saçağın altında köşeli, saçakta ise yuvarlak hatlı silmeler saçak çevresini dolanır. Kubbe dilimli kurşunla kaplanmıştır.

Minare

Son cemaat yeri ile harim beden duvarının bitiştiği yerde doğu cephede bulunan sonradan eklenen minarenin kaidesi kare olup yapının saçak seviyesine kadar yükselmektedir(Fot.258). Saçak seviyesinden sonra direk silindirik gövdeye geçilir. Oldukça kısa bir minaredir. Şerefe altında küçük taş konsollar kullanılmıştır. Şerefe korkuluğu da taş malzemeden yapılmış olup sade bir görüntü sergiler şerefe üzerinden yükselen petek kısmı da silindirik gövdeye sahiptir. Külaha geçişte kırılma

noktasında ince bir kaval silme kullanılmıştır. Külah yukarı doğru sivrilerek uzanır. Üzerine metal bir alem yerleştirilmiştir.

Harim Kısmı Plan

Son cemaat yerinin güney duvarı ortasına açılan yarım daire kemerli kapıdan harime ulaşılır(Fot.259).8.70x7.00cm. ölçülerinde dikdörtgen bir plana sahiptir (Çizim 55). Dört köşeden yükselen kemerler üzerine oturan kasnak üzerindeki kubbe ile kapatılmıştır. Kemerlerden kuzey yöndekinin karnı iyice geniş tutulmuş ve buraya ahşap kadınlar mahfili yerleştirilmiştir. Asıl harim mekânı 7.00x7.00cm. ölçülerinde kare plana sahiptir.

Güney cephenin ortasında niş şeklinde bir mihrabı bulunur(Fot.260). Mihrabın iki yanında iki pencere açıklığı görülür. Pencereler içeriden yarım daire dışarıda ise dikdörtgen formludur. Güneybatı köşeye ahşap bir minber yerleştirilmiştir.

Mihrap

Niş derinliği duvar kalınlığı içerisinde kalır. Yüzeyi sıvanıp badana edilmiştir. Üzeri de kırmızı, beyaz, siyah, sarı ve yeşil renklerle kalemişi tekniğinde bezenmiştir(Fot.261). Tepelik kısmı duvar yüzeyinde karmaşık bir kompozisyonla farklı renklerin şekillendirdiği rumi, dal ve yaprak motifleriyle süslenmiştir.

Kavsara içerisi perde motifi ile süslenmiş bir de şamdan motifi sarkıtılmıştır. Kırmızı, yeşil ve mavi renklerin hâkim olduğu görülür.

Minber

Ahşap minber geç dönemde eklenmiş olup özelliği bulunmaz. Kürsü

Harimin doğu cephesinde farklı bir uygulama ile karşımıza çıkan kürsü, duvarın tam ortasına iki pencere arasına yerleştirilmiştir (Fot.262). Yüksekçe bir yere ters koni şeklinde duvardan taşırılarak yerleştirilen kürsünün tabanı silindirik bir

plana sahiptir. Tabanın yarısı dışarı taşırılırken yarısı duvar içerisine çekilerek duvarda mihrap formunda bir niş açılmıştır (Fot.263). Dairesel metal bir tırabzanla korunmaktadır. Aralarında ise “S” kıvrımlı demir ferforjeler görülür. Hemen üzerinde ise Kur-an koymak için ahşap bir rahle yarım daire şeklinde taşırılmıştır.

Koni şeklindeki altlığın saçak kısmı yumurta dizileri ile hareketlendirilmiştir. Kürsünün niş içerisi ise perde motifi ile kalemişi bezenmiştir. Taç kısmında ise sarı, yeşil, mavi ve kırmızı renklerle armoni yapılan rumi ve dal motifleri göze çarpmaktadır. İçerisinde bir rozet bulunur. Nişin iki yanında iki zencirek motifi bordür olarak kullanılır.

Yapının batı cephesi de doğu gibi düzenlenmiştir (Fot 264). Fakat burada iki pencere arasına temsili bir kürsü motifi yerleştirilmiştir. Aynı düzenlemenin resmi yapılmıştır. Farklı olan ise temsili kürsü nişi içerisine vazoda çiçek motifinin yerleştirilmesidir.

Mahfil

Kuzey cepheye yerleştirilen kadınlar mahfiline alt kısmında hemen kuzeydoğudan yükselen ahşap bir merdivenle çıkılmaktadır (Fot.265-266). Son cemaat mahallini anlatırken de bahsedildiği gibi kubbeyi taşıyan kuzey kemerinin altına yerleştirilmiştir. Doğu-batı doğrultulu 6.07cm. uzunluk ve 2.29cm. genişliğe sahip olan mahfil ahşap malzemeden yapılmıştır. Buradaki ilginç uygulama ise mahfilin kuzeyinde yer alan ve son cemaat yerinin ikinci katını oluşturan, bu kısma bağlantılı diğer bir kadınlar mahfilinin bulunmasıdır. Arada ise yüksekçe bir hat ve bunun da üzerinde ahşap paravan bulunmaktadır.

Mahfil ahşap tırabzanlarla korunmaktadır. Ön cephesinde taban döşemesinde iki kademeli bir uygulama görülür ve ikinci kademeye geçişte küçük ahşap konsollar kullanılmıştır.

Üst Örtü ve Taşıyıcılar

Yapıda harimin üzeri tek kubbe ile kapatılmıştır. Kubbe köşelerden yükselen kemerler, kemerler arasında dört köşede oluşan pandantifler yardımı ile beden duvarı

tarafından taşınmaktadır (Fot.267). Kubbe kasnağı içeride silindirik dışarıda ise sekizgen bir düzenlemeye sahiptir. Sekiz köşesinde sekiz pencere görülür. Son cemaat yerinin üzeri ise beden duvarı ile taşınan düz dam şeklinde beton harcı ile kapatılmıştır.

Pencere (Aydınlatma) Sistemi

Caminin harimi dört yönden açılan ikişerden sekiz pencere ve kubbeye açılan sekiz pencere ile toplamda 16 pencere açıklığı ile ışıklandırılmıştır. Kuzey cephedeki iki açıklık fonksiyonelliğini yitirmiştir. Çünkü son cemaat yerine bakmaktadır. Harim duvarındaki pencere açıklıkları içeriden yarım daire, dışarıdan ise dikdörtgen forma sahiptir. Kubbedeki pencereler ise hem içeriden hem de dışarıdan yarım daire kemerlidir.

Son cemaat yerinin ışıklandırması ise batı cephede alt ve üst kat için birer, kuzeyde sadece alt kat için bir ve doğu cephede ise üst kat için bir pencere açılarak sağlanmıştır. Pencereler dikdörtgen formludur.

Süsleme

Dış Cephe Süslemesi

Caminin dış cephesi sade düzenlenmiştir. Beden duvarı üzerindeki saçak silmeleri, kubbe örtüsünün saçağındaki silmeler ile kubbede açılan sekiz pencerenin