Mevcut adaptasyon faaliyetleri

 AB Düzeyinde mevcut politika çerçevesi ve ilgili adaptasyon faaliyetleri i. Deniz Çerçeve ve Taşkın Direktifleri

Su Çerçeve Direktifi geçiş suları ve kıyı sularında, Üye Devletlerin karadan 1 deniz mili mesafe uzağına İyi Ekolojik Durum, 12 deniz mili uzağına İyi Kimyasal Durum tanımlarını getirmiştir. Bu direktifin uygulanması sırasında yarı nehir havzası yönetim planları da özellikle iklim değişikliği adaptasyon önlemlerine odaklanmıştır. Taşkın Direktifi özellikle kıyısal taşkınların üzerinde durmuştur. 2012 yılından önce üye devletler Avrupa Komisyonu’na kendi ülkelerindeki nehir havzalarında öncelikli

kıyısal alanlarda taşkın riski bulunan bölgelerin risk değerlendirme raporlarını teslim etmiştir. 2009 senesinde AB üyesi devletlerin oluşturduğu Su Yöneticileri (Water Directors) iklim değişikliğine adaptasyonda su yönetimine yardımcı olunması amaçlı kılavuz belge yayınlamıştır. Bu kılavuz iklim değişikliğine Su Çerçeve Direktifi, Taşkın Direktifi, Su Kıtlığı Stratejisi, Kuraklık ve AB Su Politikalarının nasıl uygulanacağı konusunda bir yaklaşım sağlamaktadır.

ii. Deniz Stratejisi Çerçeve Direktifi

Deniz Çerçevesi Direktifi, Bütünleşik Denizcilik Politikasının çevresel boyutunu içermektedir. Bu direktifin amacı; bütünleşik, adaptif ve ekosistem tabanlı yaklaşım ile insan aktivitelerinin denizde ve kıyıda yönetiminin sağlanmasıdır. Hedef, 2020 yılına kadar tüm Avrupa deniz ve kıyı sularında “İyi Çevresel Durum”a ulaşmaktır.

iii. Bütünleşik kıyı yönetimi

Mart 2013 yılında komisyon denizcilik mekânsal planlaması ve bütünleşik kıyısal yönetim için çerçeve oluşturan bir direktif yayınlamıştır. Bu direktifin amacı denizlerde artan denizcilik aktiviteleri ve deniz kaynaklarının kullanımında sürdürülebilirliği sağlamaktır. Bütünleşik kıyısal yönetim stratejileri 2002 yılındaki Barselona Kongresi’nde (Akdeniz’i Kirliliğe karşı Koruma Kongresi) deklare edilen Bütünleşik Kıyısal Alan Yönetimi Üzerine Tavsiyeler ve Bütünleşik Kıyısal Alan Yönetim Prensipleri üzerine kurulacaktır. Ulusal kıyı stratejileri hazırlanırken bu tavsiyeler kara ve deniz alanlarının yönetimi ile kıyısal planlama ve yönetimin sekiz prensibi için stratejik bir yaklaşım ve taslak görevi görecektir. 2009 yılında

İyi Çevresel Durum’un genel olarak tanımı;

 Ekosistemlerin hidromorfolojik (su kaynaklarının değişimi ve yapısı gibi)

fiziksel ve kimyasal durumlarını da içeren, insan kaynaklı çevresel değişimlere karşı tamamen işlevsel ve dirençli dirençli olması;

 İnsan aktiviteleri sebebiyle biyolojik çeşitliliğin azalmasının önlenmesi ve

biyolojik çeşitliliğin korunması;

 İnsan aktiviteleri sonucu denizel çevreye giriş yapan madde ve enerjinin

kirlilik yaratmaması ve insan kaynaklı oluşan gürültünün denizel çevreye ve denizel ekosistemlere uyumlu olması (Url-1).

yayınlanan Beyaz Belge sayesinde Komisyon, kıyı ve deniz alanlarında koordineli ve bütünleşik yaklaşımı teşvik ederek adaptasyon için gerekli kılavuzları anons etmiştir. Komisyon bu tarz kılavuzlar geliştirerek üye devletlerin bütünleşik kıyısal yönetim stratejileri uygulamalarını desteklemeyi amaçlamaktadır.

iv. Natura 2000, habitatlar ve kuş direktifleri

Natura 2000 ağı; yüksek biyolojik çeşitlilik değeri olan alanlarda, Habitat ve Kuş Direktifleri doğrultusunda oluşturulmuştur. Natura 2000 kıyı ve deniz bölgelerinin büyük bir bölümünü korumaktadır.

Deniz ekosistemlerinin ve sucul türlerinin korunması AB 2020 Biyolojik Çeşitlilik Stratejisi’nde öncelikli amaçtır. Etkili yönetim ve Natura 2000’in yeniden yapılandırılması iklim koşullarıyla ilgili olmayan baskıyı azaltıp, iklim değişikliğine dirençliliği arttıracaktır.

v. Destek araçları ve bilgilendirme

Kıyısal alan yönetiminde adaptasyon konusunda iyi uygulanmış örneklerin takas yöntemiyle yayılmasının arttırılması için aşağıdaki araçlar geliştirilmiştir:

- İklim-ADAPT: Avrupa İklim Adaptasyon Platformu Mart 2012 yılında yayınlanmıştır. Avrupa’daki adaptasyonla ilgili örnek çalışmalar sayesinde edinilen bilgilerin paylaşılması ve kullanıcılara (kanun yapıcılar, araştırmacılar gibi) kendi iklim değişikliği adaptasyon politikalarını üretmeleri ve potansiyel adaptasyon seçeneklerini sunması için geliştirilmiştir.

- OURCOAST: Bu veri tabanı AB’de uygulanan başarılı bütünleşik kıyısal alan yönetim uygulamalarının yüzlerce örnek çalışmasını içeren kapsamlı bir derlemesidir. Sistem iklim değişikliğine adaptasyon, adaptasyon bilgilendirme ve iletişim sistemleri, planlama ve arazi yönetim araçları ve koordinasyon mekanizmalarına odaklanmıştır.

- EMODnet (A European Marine Observation and Data Network): 2006 yılında başlatılıp, 2008 yılında sonlandırılmıştır. EMODnet araştırmacılar ve hizmet sağlayıcılarının insan aktivitelerinin denizler ve okyanuslar üzerindeki etkilerini görebilmelerini sağlayan yüksek kaliteli veri için ortak bir geçiş noktasıdır. - WISE-Marine (Water Information System for Europe): Sistem deniz bileşenleri

vi. AB Fonu

Avrupa Komisyonu iklim değişikliği konusunda üye devletler ve bölgeler arasında işbirliğini sağlamak amacıyla birçok fon oluşturmuştur. Çok-Yıllı Finans Çerçevesi kapsamında iklim ile ilgili 2014-2020 yılları arasında yapılacak olan harcamaların en az %20’sini temsil edecektir.

 Üye Devletlerin faaliyetleri ve AB Deniz Bölgeleri i. Üye devletlerin faaliyetleri

Ulusal ve yerel yönetimler Avrupa’nın kıyı şeridi konusunda yeterince bilinçlendirilmişlerdir ancak bu bölgelerdeki durum hızlı bir şekilde değişmektedir. Deniz duvarlarının ve sahil besleme sistemlerinin oluşturulması standart faaliyetlerdir. Yapılacak müdahaleler üç ana sınıfa ayrılmıştır.

- Koruma: Deniz duvarları veya sert yapıların oluşturuması. - Geri çekilme yönetimi.

- Konaklama: Tepelerin takviye edilmesi veya sulak alanlar yoluyla dönemsel taşkınlara izin verilmesi.

ii. Kıyı havzaları

Helsinki Komisyonu (HELCOM) Eylem Planı(2007) Baltık Denizi Bölgesinde iklim değişikliğine karşı önlem alınması gerektiğinin üzerinde durmuştur. AB Baltık Stratejisi de Baltık Denizi’ndeki aşırı hava olayları için alınabilecek önlemleri belirtmiştir. BaltCICA (Climate Change: Impacts, Costs and Adaptation in the Baltic Sea Region 2009-2012) Projesi, bölgeleri ve belediyeleri iklim değişikliği etkilerine karşı adaptasyon eylemleri geliştirmek için hazırlamıştır. 2009 senesinde komisyon OSPAR ile 15 hükümetin Kuzey-Doğu Atlantik’in sucul çevresinin korunması için işbirliği halinde hareket etmesini amaçlamaktadır. Alt bölgelerde Kuzey Denizi Safecoast Projesi ile kıyısal taşkın ve erozyon risk yönetimi konularının değerlendirilmesini ve 2050 yılına kadar iklim değişikliği konusunda gelişimi amaçlamaktadır.

Barselona Kongresi tarafından uygulanan Akdeniz Eylem Planı bütünleşik kıyısal alan yönetiminin iklim değişikliğine karşı en etkili şekilde yapılmasını hedeflemektedir. 1992 yılında düzenlenen Bükreş Kongresi, iklim değişikliğinin Karadeniz’e olan etkilerini ve stratejik eylem planı hazırlanması kararlaştırmıştır.

iii. En dış bölgeler

Dış bölgelerdeki iklim değişikliği hassasiyet araştırmaları devam etmesine rağmen öncelik adaptasyon projeleri yerine riskleri anlamaya verilmektedir. Bu bölgelerin adaptasyon yatırımları genellikler sel ve erozyon için yapılmaktadır. Bu önlemler için 1998-2015 yılları arası tahmin edilen maliyet ortalama 237 milyon €’dur.

iv. Arktik bölgeler

1996’daki Ottawa Deklerasyonu Arktik Konseyi oluşturmuştur. Bu konsey Arktik ülkelerinde iletişim, koordinasyon ve etkileşimi destekleyen bir uluslararası forumdur. Altı adet çalışma grubu ‘sürdürülebilir gelişim’in iklim değişikliğine adaptasyon için gerekli tematik alanlardan biri olduğunu vurgulamaktadır.

2.1.6.4 İleride ihtiyaç duyulacak adaptasyon faaliyetleri