1. BÖLÜM
7.3. ĠZMĠR ĠLĠ DAHĠLĠNDE ÇIKARILAN DĠĞER HALKEVĠ DERGĠLERĠ
7.3.3. Güzel Günler (Ġzmir Halkevi Dergisi)
Dergi 26 Aralık 1931-29 Ekim 1933 tarihleri arasında dört sayı çıkmıĢtır.
Yayınına Halkevi kurulmadan önce baĢlayan derginin ilk üç sayısı, CHP Ġzmir Vilayet Merkezi tarafından çıkarılmıĢtır. Dördüncü sayısı, Ġzmir Halkevi tarafından yayımlanır. Dergide yüksek edebî değere sahip eserler yerine daha çok didaktik, güdümlü ve propaganda amaçlı eserler yayımlanmıĢtır. Ayrıca dergide Cumhuriyet’in ilk 10 yılı ile ilgili makaleler de yer almıĢtır.32
____________________________________________
29 Güz, a.g.e., s. 148.
30 Özsarı, a.g.m., s. 412; Güz, a.g.e., s. 148; “Halkevi Haberleri”, Fikirler, C: X, S. 213, 1 Mart 1941, s. 12; Murtaza Gürkaynak, “Ġzmir Mecmuaları Arasında”, Fikirler, S. 226-227, Ocak-ġubat 1942, s. 27.
31 Güz, a.g.e., s. 149.
32 Özsarı, a.g.m., s. 410.
SONUÇ
Kemalist rejim kendini gerçekleĢtirmek ve ifade edebilmek için bir dizi toplumsal kurum yaratmıĢtır. Halkevleri de toplumsal değiĢmenin aracı olarak, Türkiye Cumhuriyeti tarihi içinde yaratılmıĢ olan en geniĢ ve en etkili kuruluĢlardan birisidir.
Halkevleri, tarihsel bir geliĢim ve oluĢum süreci sonucu doğmuĢ olan yeni Türkiye Cumhuriyeti’nin, geniĢ anlamıyla Türk Devrimi’nin, toplumsal bir değiĢim ihtiyacı olarak ortaya çıkmıĢtır.
Halkevlerinin tarihsel nitelikleri olan asıl toplumsal görevi, tüm toplumu hiçbir ayrıntı gözetmeksizin bir çatı altında Atatürk ilkeleri ve ulusal değerler ıĢığı altında toplamak ve tüm ulusu çağdaĢ uygarlık düzeyine yönelik bir uğraĢı ve çaba ortamına sokmaktır. Yani Halkevleri, temelden toplumun bütün katlarına dönük bir iç yapıya ve felsefeye sahip olmuĢ; bireyin toplumdaki yerini kavramasına ve kiĢiliğini geliĢtirmesine yardımcı olarak, siyasal sürece bilinçle katılmasını sağlamak için gerekli eğitimi vermek ve bir kültür bütünlüğü sağlama amacı gütmüĢtür.
Bu anlamda Halkevleri, Cumhuriyet’i halka götürüp halk ile yeni Türk Devleti’ni bütünleĢtirmeye çalıĢan merkezler olmuĢ ve tüm vatandaĢlara kucağını açarak yurtta sosyal ve kültürel bir kalkınma sağlanmasında dönüm noktası olmuĢtur.
GerçekleĢtirdiği faaliyetlerle, modernize olmaya çalıĢan yeni Türk Devleti ile toplum arasındaki kopukluğu gidermeye çalıĢmıĢ, 1932’den 1951 yılına kadar geçen süre içinde kültür sanat etkinlikleri ile Türkiye’de toplumsal geliĢmenin itici gücünü oluĢturmuĢ, Cumhuriyet devriminin kültür ve sanat kurumları iĢlevini görmüĢtür.
ÇağdaĢ bir ulus yaratma çabası içinde Kemalist ideolojiyi oluĢturan altı temel ilke doğrultusunda, çalıĢmalarını dokuz Ģube ile gerçekleĢtirmiĢ olan ve Kemalizmin Halk Okulları olarak da anılan Halkevleri, yaptığı çalıĢmalar itibarıyla ulusal kültür ve eğitim yuvası olarak ulusal kalkınma hareketiyle yakından ilgilenmiĢtir. Ferdin olgunluğu ve kültürel bir Ģahsiyet oluĢturabilmesinde sosyal bir çevre oluĢturarak kiĢiye hem kendini hem de baĢkalarını yetiĢtirme imkânı tanıyan Halkevleri, Cumhuriyet döneminin önemli sayıda yazar, Ģair ve araĢtırmacısının yetiĢmesine de ev sahipliği yapmıĢtır.
Görüldüğü üzere Halkevleri, Atatürk’ün düĢüncelerinin topluma götürülmesi ve halk arasında kökleĢmesinde, demokratik toplum düzeninin oluĢumu açısından toplumsal değiĢmenin aracı olarak önemli iĢlevler görmüĢ, Atatürk Devrimi açısından yeni bir aĢama olup, ülke çapında yeni bir dönem baĢlatmıĢtır. Halkçılıkla desteklenen ulusalcılığın bir ideoloji olarak kitlelere yayılması, Halkevlerinin kuruluĢu ile gerçekleĢebilmiĢtir. Halkevleri, halk kültürünün aydınlar tarafından araĢtırılıp öğrenilmesi iĢlevini görmekle beraber, Kemalist kadronun halkçı ve ulusçu ideolojisinin Anadolu’ya yayılmasının kitle örgütleri olarak tarihsel bir görevi yerine getirmiĢlerdir.
Halkevi çalıĢmaları halka doğru, halka yönelik çalıĢmalar olduğundan, Halkevleri halktan dil derlemeleri, türkü derlemeleri, yerel ve millî oyunların derlemeleri, yani millî kültürün unsurlarını almıĢ; halka ise çağdaĢ uygarlığın gerektirdiği bilgileri vererek halkla kaynaĢmaya, millî kültüre bağlı aydın Türk insanını yetiĢtirmeye çalıĢmıĢtır. Türk halkından bir yandan folklorik derlemeler yaparken aynı zamanda çevrede tarihî ve etnografik araĢtırmalar yapmıĢ; çevrenin sosyo-kültürel kalkınmasıyla da yakından ilgilenmiĢtir. Böylece aydın-halk dayanıĢmasının ve bütünleĢmesinin en canlı örnekleri de Halkevlerinde yaĢanmıĢtır.
Buraları aynı zamanda birer halk eğitim merkezi olarak kütüphaneleri, tiyatro, konferans salonları, sahneleri ve daha pek çok kullanım alanlarıyla Türkiye’de yeni bir toplumsal anlayıĢ, ruh ve yaĢamın mekânları durumuna gelmiĢlerdir.
Devlet, bu dönemde sanatı yönlendirme ve canlandırma iĢini mecburen üstlenmek zorunda kalmıĢ, bu arada Halkevlerinden propaganda maksadıyla da yararlanmayı bilmiĢtir. Dönemin Ģartları ve dünyadaki örneklere bakıldığında da Halkevlerinin CHP’nin kültürel ve siyasal ideolojisinin vasıtası olması kaçınılmaz gözükmektedir. Bu nedenle Halkevleri zaman zaman eleĢtirilere maruz kalmıĢ olsalar da; her Ģeye rağmen, açıldıkları 1932 yılından kapatıldıkları 1951’e kadar Cumhuriyet devriminin kültür sanat iĢlevini görürken, özellikle de gençler ve kadınlar için birer çekim merkezi olmuĢ, Türk kültürünün geliĢmesi ve yaygınlaĢmasında büyük ve etkili bir rol oynamıĢlardır. Halkevi çalıĢmalarında eĢit kalkınma modellerinin uygulanması önem taĢırken, bu süreç aynı zamanda demokrasi bilincinin oluĢturulmasına da katkıda bulunmuĢtur.
Batı Anadolu’nun önemli yerleĢim yerlerinden biri olan Ġzmir Ģehri de, Cumhuriyetin ilk yıllarında sosyo-kültürel geliĢimini Cumhuriyet idaresinin uyguladığı bu programla gerçekleĢtirmiĢtir.
Ġzmir Halkevi Dil, Edebiyat, Tarih ġubesi ile, Ģehir halkını Ġzmir’in tarihi hakkında bilgilendirmiĢ, TDK ve TTK ile iĢbirliği içinde çalıĢarak halka tarih bilinci aĢılamıĢ ve halkın edebi zevklerinin geliĢmesine çalıĢmıĢtır. Düzenlediği konferans, anma törenleri, müsabaka vs. ile halkın etkinliklere bizzat katılımını teĢvik ederek, halkta kültürel bilinçlenme ve sosyalleĢme sağlamıĢtır. Ayrıca Ģube, Cumhuriyet dönemi Ġzmir’in tarihinin araĢtırılıp incelenmesinde temel kaynak olan Ġzmir Halkevi Dergisi’nin yayımını da gerçekleĢtirmiĢtir. Böylece, Ġzmir’in geçirmiĢ olduğu kültürel değiĢim sürecinde Ġzmir Halkevi faaliyetlerinin oynadığı rol daha geniĢ Ģekilde anlaĢılabilmiĢtir.
Güzel Sanatlar ġubesi, resim, müzik, heykelcilik, fotoğrafçılık gibi pek çok alanda düzenlediği kurslar ile kent halkına sanat zevki aĢılamıĢtır. Ġzmir ve Ege Bölgesi’ndeki genç yeteneklerin bir araya toplayarak sanatsal geliĢimlerini gerçekleĢtirmelerine ev sahipliği yapmıĢtır.
Temsil ġubesi, bir yandan Ģehir halkının tiyatro ihtiyacını karĢılarken, bir yandan da Cumhuriyet değerlerinin halka ulaĢmasını sağlayacak oyunlar sergilemiĢ ve devrimlerin yaygınlaĢmasını sağlamıĢtır. BaĢarılı oyuncuların yetiĢmesinde de bir okul vazifesi görmüĢtür.
Spor ġubesi, düzenlediği kurs ve yarıĢmalar ile halkın sporun hemen her dalı ile ilgilenmesini, aktif olarak katılmasını ve sporu yaĢam biçimi haline getirip daha sağlıklı yaĢam için bilinçlenmesini sağlamıĢtır. Ġzmir Halkevi salonu, gençliğin ihtiyacına ve spor eğitimine verimli bir vasıta olarak kullanılmıĢ, Ģehir halkı çeĢitli spor dallarını bu sayede tanımıĢ ve spora karĢı büyük bir ilgi ve sevgi uyanmıĢtır.
Sosyal Yardım ġubesi, yardıma muhtaç vatandaĢlara yiyecek, giysi, kitap, kırtasiye, hasta tedavisi, ilaç yardımı vs. ile halkın sevgi, Ģefkat, yardımlaĢma duygusunu uyandırmıĢtır.
Halk Dershaneleri ve Kurslar ġubesi, öncelikle halka okuma-yazma öğreterek halkın hemen her konuda bilinçlenmesine çalıĢmıĢtır. Yabancı dil kursları, spor,
resim, müzik, el sanatları, pozitif bilimler kursları ile halkın kültür düzeyinin yükselmesine büyük rol oynamıĢtır. ÇalıĢmalar, diğer Ģubelerle ortaklaĢa yürütülmüĢ, böylece katılımcı sayısı arttırılmıĢtır. ġube, yabancı vatandaĢlar için de, Türkçe kursları düzenleyerek Türk kültürü ve milli değerlerin yaygınlaĢmasına büyük katkı sağlamıĢtır.
Kütüphane ve Yayın ġubesi ile, hemen konuda yayın çeĢidi ve sayısı arttırılmıĢ ve diğer Ģubelerle de yardımlaĢma sağlanarak köylere kadar seyyar kütüphaneler gönderilmiĢ, kısa sürede okuyucu sayısında önemli bir yükseliĢ sağlanmıĢtır. Fikirler dergisinde “Gençlik Sayfası” açılarak gençlere okuma-yazma alıĢkanlığı kazandırılmıĢ, duygu ve düĢüncelerini geliĢtirmeleri için fırsat yaratılmıĢtır.
Köycülük ġubesi ile, Ġzmir Halkevi’nin Ģehir halkına sağladığı tüm olanakları köy halkına da sağlamak amacıyla birçok köy ile temas kurularak ihtiyaçları giderilmeye çalıĢılmıĢtır. Köylere geziler düzenlenerek konferanslar verilmiĢ, tiyatro oyunları sergilenmiĢ, okuma odaları açılmıĢ, köy hayatı ile ilgili konularda köylünün anlayabileceği dilde broĢürler (köy temizliği, köy sağlığı, ziraat, hayvancılık vs.) bastırılmıĢtır. Ġzmir Halkevi salonunda köy gençlerinin katıldığı törenler düzenlenmiĢ, böylece sağlık, estetik, kültür açısından köylü ile Ģehirli arasındaki fark giderilmeye, dayanıĢma duygusu güçlendirilmeye çalıĢılmıĢtır.
Müze ve Sergi ġubesi, halka tarih kültürü vermek amacıyla eski uygarlıkların eserlerini toplayıp folklorik araĢtırmalarla elde ettiği malzemeleri sergilemiĢtir. Eski eserlerin korunması için ilgili makamların dikkati çekilmiĢtir. Türk el emekleri sergisi ve arkeolojiyi bir araya getiren sergiler açılmıĢ; halkın, Ġzmir’in eski coğrafya ve tarihi hakkında bilgilenmesi sağlanmıĢtır. Ġzmir Enternasyonel Fuarı’nda düzenlenen Eski ve Yeni Türk el emekleri sergileri de, Türk kültürünün dıĢa tanıtılması için imkân sağlamıĢtır.
Bütün bu faaliyetleriyle Ġzmir Halkevi, laik Türkiye’nin benimsediği yeni hayat anlayıĢı doğrultusunda çalıĢmalarını gerçekleĢtirirken, köylü-Ģehirli arasında dayanıĢma duygusunu geliĢtirerek, birlik ve beraberliği sağlamıĢ ve sosyo-kültürel farkı gidermeye çalıĢmıĢtır. Halkın yapılan tüm çalıĢmalara aktif olarak katılımını
sağlayarak Ģehir hayatını canlandırmıĢtır. Halk, devrimlerin anlamını, getirdiklerini, Halkevi faaliyetlerinde görmüĢ, kavramıĢ; edebiyat, kültür, sanat, spor vs. pek çok konu Halkevi’nin yaptığı etkinliklerle hayat bulmuĢ, halk böylece modern hayatı gerektiği gibi yaĢama imkânına sahip olmuĢtur. Ġzmir Halkevi, açıldığı günden itibaren dokuz Ģubesi ile gerçekleĢtirmiĢ olduğu tüm faaliyetlerle halkın bilinçlenmesinde ve sosyalleĢmesinde kentin en önemli sosyo-kültürel kurumu olarak, değiĢim ve geliĢim sürecinde Ġzmir için bir kilometre taĢı olmuĢtur.
KAYNAKÇA
1. SÜRELĠ YAYINLAR
a. Gazeteler Anadolu Halkın Sesi
Hakimiyet-i Milliye Hizmet
Yeni Asır Ulus
b. Dergiler
Atatürk AraĢtırma Merkezi Dergisi Atatürk Yolu
ÇağdaĢ Türkiye Tarihi AraĢtırmaları Dergisi Erdem
Fikirler (Ġzmir Halkevi Dergisi) Kadro
Kebikeç Ocak
Tarih ve Toplum Toplum ve Bilim Toplumsal Tarih Ülkü
2. KĠTAP VE MAKALELER
AKYOL, YaĢar, İzmir Halkevi, Ġzmir BüyükĢehir Belediyesi Kültür Yayını, Ġzmir, 2008.
AKYÜZ, Yahya, Türk Eğitim Tarihi, Kültür Koleji Yayınları, Ġstanbul 1993.
ALBAYRAK, Mustafa, Türk Siyasi Tarihinde Demokrat Parti (1946-1960), Phoenix Yayınevi, Ankara, 2004.
ARIKAN, Zeki, “Halkevlerinin KuruluĢu ve Tarihsel ĠĢlevi”, C: VІ, S. 23, Atatürk Yolu, Ġstanbul, 1999.
Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri (ASD), C: ΙІ-ΙΙΙ, TTK, Ankara, 1997.
AVġAR, Abdülhamit, Bir Partinin Kapanmasında Basının Rolü (Serbest Cumhuriyet Fırkası), Kitabevi Yayınları, Ġstanbul, 1998.
AYBARS, Ergün, Atatürk, Çağdaşlaşma ve Laik Demokrasi, Ġleri Kitabevi, 1994.
BALABAN, Rahmi, “Fikirler”, Fikirler, C: VI, S. 133, 1 ġubat 1936.
BALTACIOĞLU, Ġsmail Hakkı, Halkın Evi, Ulus Basımevi, Ankara, 1950.
BAġGÖZ, Ġlhan, Türkiye’nin Eğitim Çıkmazı ve Atatürk, T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, 1995.
BAYDAR, Mustafa, Hamdullah Suphi Tanrıöver ve Anıları, MenteĢ Kitabevi, Ġstanbul, 1968.
BOYACIOĞLU, Levent, “Tek Parti Döneminde Ġnkılâp Temsilleri-І”, Tarih ve Toplum, C: XVII, S. 102, ĠletiĢim Yayınları, Haziran, 1992.
CEM, Ġsmail, Türkiye’de Geri Kalmışlığın Tarihi, ĠĢ Bankası Kültür Yayınları, Ġstanbul, 2011.
CHP Halkevleri Öğreneği, Recep Ulusuoğlu Basımevi, Ankara, 1938.
CHP Halkevleri İdare ve Teşkilat Talimatnamesi, Zerbamat, Ankara, 1940.
CHP Halkevleri Çalışma Talimatnamesi, Ankara, 1940.
CHP Halkevleri ve Halkodaları 1943, Ankara, 1944.
CHP 1935, Halkevleri 1932-1935: 103 Halkevi Geçen Yıllarda Nasıl Çalıştı?, Ankara, 1935.
CHP 3. Büyük Kongre Zabıtları (10-18 Mayıs 1931), Devlet Matbaası, Ġstanbul, 1931.
CHP 16. Yıldönümünde Halkevleri ve Halkodaları, Ulus Basımevi, Ankara, 1948.
ÇANÇAR, Hamdi Nüzhet, “Halkımızda Sanat Terbiyesi”, Fikirler, C: VIII, S. 14, Haziran 1937.
ÇAVDAR, Tevfik, Türkiye’nin Demokrasi Tarihi 1839-1950, Ġmge Kitabevi, Ankara, 2008.
ÇEÇEN, Anıl, Atatürk’ün Kültür Kurumu Halkevleri, Cumhuriyet Kitapları, Ġstanbul, 2000.
________, “Atatürk’ün Kurduğu Halkevleri”, Atatürkçü Düşünce Üzerine Denemeler, Atatürk ve Halkevleri, TTK, Ankara, 1974.
ÇELĠK, Bilgin, “Tek Parti Döneminde Aydın’ın Sosyo-Kültürel YaĢamında Halkevi’nin Yeri”, Toplumsal Tarih, S. 66, Tarih Vakfı, Ġstanbul, Haziran 1999.
DEMĠREL, Meral, “Vanguard ve Cephe’de Londra Halkevi”, Tarih ve Toplum, Nisan 2003.
DÖNMEZER, Sulhi, “Atatürk Ġnkılapları ve Sosyal DeğiĢme Teorileri”, Atatürk Konferansları, TTK, Ankara, 1989.
EKĠNCĠ, Necdet, ІІ. Dünya Savaşı’ndan Sonra Türkiye’de Çok Partili Düzene Geçişte Dış Etkenler, Toplumsal DönüĢüm Yayınları, Ġstanbul, 1997.
EMRE, Necmettin, “Ġzmir Valisi Kâzım Dirik ve Eserleri”, Fikirler, S. 272-275, 30 Haziran-31 Temmuz 1944.
ESKĠ, Mustafa, Cumhuriyet Döneminde Bir Devlet Adamı Mustafa Necati, Atatürk AraĢtırma Merkezi Yayını, Ankara, 1999.
ERGÜN, Mustafa, Atatürk Devri Türk Eğitimi, Ocak Yayınları, Ankara, 1997.
EROĞUL, Cem, Demokrat Parti Tarihi ve İdeolojisi, Ġmge Kitabevi, Ankara, 2003.
GERAY, Cevat, Halk Eğitimi, Ankara Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları No:
73, Ankara, 1978.
_________, Halk Eğitimine Giriş, Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, No: 11, Ankara, 1970.
GÖKBERK, Macit, “Aydınlanma Felsefesi, Devrimler ve Atatürk”, Çağdaş Düşünce Işığında Atatürk, Dr. Nejat F. EczacıbaĢı Vakfı, Ġstanbul, 1983.
GÜMÜġOĞLU, Firdevs, Ülkü Dergisi ve Kemalist Toplum, Toplumsal DönüĢüm Yayınları, Ġstanbul, 2005.
GÜNEġ, Günver, Müslime GÜNEġ, “Cumhuriyet Döneminde Manisa’nın Sosyo- Kültürel YaĢamında Halkevi’nin Yeri ve Önemi”, ÇTTAD, C: VІ, S. 15, Güz/2007.
GÜNGÖR, Nazife (der.), Cumhuriyetin İlk Yıllarından Günümüze Dil, Kültür, Eğitim, Gazi Üniversitesi ĠletiĢim Fakültesi Basımevi, Ankara, 2007.
GÜRKAYNAK, Murtaza, “Ġzmir Mecmuaları Arasında”, Fikirler, S. 226-227, ġubat 1942.
GÜZ, Nurettin, Tek Parti İdeolojisinin Yayın Organları Halkevleri Dergileri 1951), Ankara, 1995.
“Halkevlerinin Sekizinci Yıldönümü”, Ülkü, C: XV, S. 85, Mart 1940.
“Halkodaları Talimatı”, Ülkü, C: XIV, S. 79, Eylül 1939.
HAYRĠ, Münir, “Gezgin Tiyatrolar”, Ülkü, C: IV, S. 34, Aralık 1935.
ĠNALCIK, Halil, “Atatürk ve Türkiye’nin ModernleĢmesi”, Atatürk Konferansları, TTK, Ankara, 1991.
ĠNAN, Mehmet Rauf, “Gazi’nin (Atatürk’ün) Halkçılık Ülküsü Halkevleri ve Sonrası, TTK, Ankara, 1988.
_______, Orta Avrupa’da Gelişmenin ve Demokrasinin Temeli, ĠĢ Bankası Kültür Yayınları, Ankara, 1971.
KAFADAR, Osman, Türk Eğitim Düşüncesinde Batılılaşma, Vadi Yayınları, Ankara, 1970.
KARADAĞ, Nurhan, “Halkevleri Tiyatro ÇalıĢmaları 1932-1951”, Erdem, C: ІV, S.
12, Eylül 1988.
________, “Halkevleri Oyun Dağarcığı: 1932-1951”, Erdem, C: V, S. 13, Ankara, Ocak 1989.
KARAÖMERLĠOĞLU, M. Asım, “Tek Parti Döneminde Halkevleri ve Halkçılık”, Toplum ve Bilim, S. 88, Bahar 2001, ĠletiĢim Yayınları, Ġstanbul, 2001.
KARAL, Enver Ziya, Atatürk ve Devrim (Konferanslar ve Makaleler) 1935-1978, ODTÜ GeliĢtirme Vakfı Yayınları, Ankara, 1998.
KOCATÜRK, Utkan, Doğumundan Ölümüne Kadar Kaynakçalı Atatürk Günlüğü, ĠĢ Bankası Kültür Yayınları, Ankara, 1992.
KOÇAK, Cemil, Türkiye’de Milli Şef Dönemi (1938-1945), Yurt Yayınevi, Ankara, 1986.
KONGAR, Emre, Atatürk ve Devrim Kuramları, Türkiye ĠĢ Bankası Yayınları, Ankara, 1981.
“KonuĢma”, Fikirler, C: VII, S. 143, 20 ġubat 1937,
KURTCEPHE, Ġsrafil, Aydın BEDEN, Türkiye Cumhuriyeti Tarihi, Alp Yayınevi, Ankara, 2007.
MĠNEZ, Behzat, “Halkevlerimiz ve Sosyal YaĢayıĢımızdaki Rolleri”, Fikirler, 1 Mart 1946.
Mustafa Necati Sempozyumu (Sempozyum Bildirileri), Kastamonu Eğitim Yüksekokulu Yayınları No: 6, Ayyıldız Matbaası, Ankara, 1991.
Ocak (Urla Halkevi Dergisi), 1 ġubat 1939, S. 1.
“Necip Ali Bey’in Nutku”, Ülkü, C: I, S. 2, Mart 1933.
ORAL, Mustafa, “Halkevlerinin Toplumsal ve Kültürel ĠĢlevleri”, AAMD, C: XVIII, S. 53, Temmuz 2002.
ÖLÇEN, Ali Nejat, Halkevlerinin Yokedilişi, Halkevleri Genel Merkezi Yayını, Ankara, 1988.
ÖZERTEM, Kemal, “Ġzmir Halkevi ÇalıĢmaları”, Fikirler, S. 226-227, Ocak-ġubat 1942.
ÖZSARI, Mustafa, “Ege Bölgesi Halkevleri ve Yayın ÇalıĢmaları”, Atatürk Yolu, C:
VІ, S. 23, Mayıs 1999.
ÖZTÜRK, Cemil, Yahya AKYÜZ, Mustafa KAÇAR, Türk Tarihi ve Kültürü, Pagem Yayıncılık, Ankara, 2006.
PAMĠRTAN, Sıtkı ġükrü, “Ġzmir Köylüleri Halkevimizde”, Fikirler, C: X, S. 291, 31 Mart 1945.
PEKER, Recep, “Halkevleri Açılma Nutku”, Ülkü, C: I, S. 1, ġubat 1933.
SALĠHOĞLU, Mehmet, “Atatürk Devriminin Anlamı ve Ereği”, Atatürkçü Düşünce Üzerine Denemeler, Atatürk ve Devrim, Halkevleri Atatürk Enstitüsü Yardımcı Yayınları, Ankara, 1973.
SARINAY, Yusuf, Türk Milliyetçiliğinin Tarihi Gelişimi ve Türk Ocakları 1931, Ötüken NeĢriyat A.ġ., Ġstanbul, 1994.
SENCER, Muzaffer, Türkiye’de Siyasal Partilerin Sosyal Temelleri, GeçiĢ Yayınları, Ġstanbul, 1971.
SEVĠNÇLĠ, Efdal, İzmir’de Tiyatro, Ege Yayıncılık, Ġzmir, 1994.
SÖZER, Ersan, Tanju GÜRKAN, ġefik YAġAR, Türk Eğitim Tarihi, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını, EskiĢehir, 2011.
ġAHĠN, Mustafa, Semiha Kalyoncu ġAHĠN, Mustafa Rahmi Balaban, BERKSAV (Bergama Kültür ve Sanat Vakfı) Yayını, Ġzmir, 1994.
ġAKĠROĞLU, Mahmut H., “Halkevleri Dergileri ve NeĢriyatı”, Kebikeç, S. 3, Ankara, 1996.
ġEMSETTĠN, ReĢat, “Garp Memleketlerinde Halk Terbiyesi”, Ülkü, C: I, S. 4, Mayıs 1933
ġĠMġEK, Sefa, Bir İdeolojik Seferberlik Deneyimi Halkevleri 1932-1951, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, Ġstanbul, 2002.
TARCAN, Selim Sırrı, “Ġtalya’da Halk ve Gençlik TeĢkilatı”, Ülkü, C: I, S. 3, Nisan 1933.
TARTAN, Fikret, İzmir Devlet Tiyatrosu, Ġzmir BüyükĢehir Belediyesi Kültür Yayını, Ġzmir, 2004.
TEKEREK, Nurhan, “Halkevleri (1932-1951), Temsil ġubeleri ve Bir Örnek Adana Halkevi Temsil ġubesi”, Erdem, C: XV, S. 43, Ankara, 2005.
T.C. İzmir Vilayeti İstatistik Müdürlüğü İstatistik Yıllığı, Bilgi Matbaası, Ġzmir, 1933.
Türkiye Cumhuriyeti Tarihi ΙΙ, Atatürk AraĢtırma Merkezi Yayını, Ankara, 2008.
Türk Dil Kurumu Yazım Kılavuzu, Ankara, 2009.
TĠMUR, Taner, Türk Devrimi, Tarihî Anlamı ve Felsefî Temeli, Sevinç Matbaası, Ankara, 1968.
TOPUZ, Hıfzı, Dünya’da ve Türkiye’de Kültür Politikaları, Adam Yayınları, Ġstanbul, 1998.
TURAN, ġerafettin, Türk Devrim Tarihi, ΙΙΙ. Kitap (Birinci Bölüm), Bilgi Yayınevi, Ankara, 2005.
_______, Türk Devrim Tarihi, ΙΙΙ. Kitap (Ġkinci Bölüm), Bilgi Yayınevi, Ankara, 1996.
_______, İsmet İnönü Yaşamı, Dönemi ve Kişiliği, Bilgi Yayınevi, Ankara, 2003.
TUĞLUOĞLU, Fatih, “Türkiye’de Halkçılık Ġdeolojisi ve Halkevleri”, Erdem, C:
XIV, S. 42, Ocak 2005, Ankara, 2005.
TUNAYA, Tarık Zafer, Türkiye’de Siyasal Partiler, C: Ι, ĠletiĢim Yayınları, Ġstanbul, 2009.
TUNÇAY, Mete, Türkiye Cumhuriyeti’nde Tek Parti Yönetimi’nin Kurulması (1923-1931), Tarih Vakfı Yurt Yayınları, Ġstanbul, 2005.
TUTSAK, Sadiye, İzmir’de Eğitim ve Eğitimciler (1850-1950), Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, 2002.
UÇAROL, Rıfat, Siyasi Tarih, Der Yayınları, Ġstanbul, 2008.
ULUSKAN, Seda Bayındır, Atatürk’ün Sosyal ve Kültürel Politikaları, Atatürk AraĢtırma Merkezi Yayını, Ankara, 2010.
ÜSTEL, Füsun, İmparatorluktan Ulus-Devlete Türk Milliyetçiliği: Türk Ocakları (1912-1931), ĠletiĢim Yayınları, Ġstanbul, 2010.
YETKĠN, Çetin, Atatürk’ün Başarısız Demokrasi Devrimi Serbest Cumhuriyet Fırkası, Toplumsal DönüĢüm Yayınları, Ġstanbul, 1997.
YEġĠLKAYA, NeĢe Gurallar, Halkevleri: İdeoloji ve Mimarlık, ĠletiĢim Yayınları, Ġstanbul, 1999.
YILDIZ, Ahmet, Meral UYSAL (der.), Yetişkin Eğitimi, Kaldeon Yayınları, Ġstanbul, 2009.
3. ANSĠKLOPEDĠLER
ÇAVDAR, Tevfik, “Halkevleri”, CDTA, C: ΙV, ĠletiĢim Yayınları, Ġstanbul, 1983.
“Halkevleri”, Ana Britannica Genel Kültür Ansiklopedisi, C: X, Ana Yayıncılık, Ġstanbul, 1988.
“Halkevleri”, Türk Ansiklopedisi, C: XVІІІ, Milli Eğitim Basımevi, Ankara, 1970.
“Halkevleri”, Büyük Larousse Ansiklopedisi, C: X, Ġnterpress Basın ve Yayıncılık, Ġstanbul, 1986.
4. TEZLER
GÜNEġ, Günver, İzmir Türk Ocağı Faaliyetleri (1923-1931), Dokuz Eylül Üniversitesi (BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi), Ġzmir, 1990.
KARA, Adem, Türkiye’de Halkevleri ve Çorum Halkevi Faaliyetleri, GaziosmanpaĢa Üniversitesi (BasılmamıĢ Lisans Tezi), Tokat, 1997.
EKLER
Ek-1: Ġzmir Halkevi Binası
Kaynak: Anadolu, 22 ġubat 1934, s. 1.
Ek-2: Ġzmir Halkevi’nin Bir Aylık ÇalıĢma Raporu
Kaynak: Fikirler, 1 Nisan 1946, S. 310-311, s.y.
Ek-3: Fethi Okyar’ın Ġzmir Halkevi’ni Ziyareti
Kaynak: Anadolu, 19 ġubat 1940, s. 1-2.
Ek-4: Ġzmir Halkevi’nde YılbaĢı Kutlaması
Kaynak: Anadolu, 1 Ocak 1938, s. 1.
Ek-5: Ġzmir Halkevi’nde Düzenlenen Resmi Kostümlü Balo
Kaynak: Anadolu, 25 Ocak 1938, s. 1.
Ek-6: Halkevleri Yıldönümü Kutlaması
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 52.
Ek-7: Fikirler Dergisi Tahrir Heyetinden Bir Grup
Ġlhan Ġleri, ġinasi Revi, Rahmi Balaban, Hikmet Bozkurt, Ahsen Gürtin, Dr. Lebit, Hadi Akyol, Sıtkı ġükrü Pamirtan, Fahamet Kökel, Nerime Doğrul, Nuri ErkoldaĢ, ġahap Gürsel, Vedide Baha Pars, ġükrü Çağatay, Aladdin Candemir, Muzaffer Uras, Behzat Minez.
Kaynak: Fikirler, 30 Haziran-31 Temmuz 1944, S. 272-275, s. 24.
Ek-8: Fikirler Dergisi Kapak Resmi
Kaynak: Fikirler, Ocak 1947, S. 328-329.
Ek-9:Ġzmir Halkevi Kitapsarayına Devam Eden Gençler
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 37.
Ek-10: 1935-1945 yılları arasında kitap ve okuyucu sayısındaki değiĢim
(1945 yılında kitap sayısı: 6.106; okuyucu sayısı: 7.942’ye yükselmiĢtir.)
Kaynak: Fikirler, 1 Mart 1946, S. 308-309, s. 16.
Ek-11: Ġzmir Halkevi’nin düzenlediği daktilo kursu
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 65.
Ek-12: Ġzmir Halkevi tarafından düzenlenen gece kurslarına katılanlar
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 36.
Ek-13: Ġzmir Halkevi Sosyal Yardım ġubesi tarafından hapishanede kadın tutuklulara verilen dersler
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 59.
Ek-14: Hapishanede halk dershanesine devam edenler
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 61.
Ek-15:Halk Dershanesi ve Kurslar ġubesi’nin düzenlediği Türkçe kursuna devam eden Musevi gençleri
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 36.
Ek-16: Ġzmir Halkevi mandolin kursu katılımcıları
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 23.
Ek-17: Sosyal Yardım ġubesi tarafından düzenlenen millî kıyafet balosu
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 33.
Ek-18: Ġzmir Halkevi’nde düzenlenen millî kıyafet balosu
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 44.
Ek-19: Halkevleri yıldönümünde kızlar korosu
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 87.
Ek-20: Müzik Kolunun düzenlediği halk Ģarkıları konseri
Kaynak: Fikirler, 1 Mart-15 Nisan 1938, S. 166-168, s. 56.
Ek-21: Spor kolunun düzenlediği yöle ve Ģarpi yarıĢları
Kaynak: Fikirler, 1 Mayıs 1941, S. 217-218, s. 21.
Kaynak: Fikirler, 1 Mayıs 1941, S. 217-218, s. 21.