Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 50, Temmuz 2017, s

(1)

_____________________________________________________________________________________

Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 50, Temmuz 2017, s. 412-418

Yayın Geliş Tarihi / Article Arrival Date Yayınlanma Tarihi / The Publication Date 25.05.2017 30.07.2017

Ali Nail ŞENGÜL

Istanbul Gelişim Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu aliinaill@hotmail.com

Dr. Ünsal TAZEGÜL unsaltazegul@hotmail.com

GENÇ FUTBOLCULARIN KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE EGO VE GÖREV YÖNELİMLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN ARAŞTIRILMASI

Öz

Yapılan bu çalışmanın amacı genç futbolcuların kişilik özellikleri ile görev ve ego yönelimleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Çalışmanın örneklemini 17- 21 yaş arasındaki 200 futbolcu oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak, Sporda Görev ve Ego Yönelimi Ölçeği ile Gözden Geçirilmiş Eysenck Kişilik Formu kullanılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde SPSS 20 paket prog- ramı kullanılmıştır. Verilerin normal bir dağılıma sahip olup olmadığını öğrenmek için tek örneklem “Kolmogorov-Smirnov” testi homojenliğini belirlemek için

“Anova-Homogenety of variance” testi uygulanmış ve verilerin homojen ve normal bir dağılıma sahip olduğu görülmüştür. Verilerin çözümlenmesinde tanımlayıcı istatistik ve persoan korelasyon analizi uygulanmıştır. Çalışmanın sonunda, örnek- lem gurubundaki futbolcuların ego yönelim skoru 22,8900±6,07474, görev yöne- lim skoru 29,5050±6,39959, dışa dönük kişilik skoru 3,8400±1,46119, nörotisizm skoru 2,8650±1,56493 ve psikotisizm skoru 1,8100±1,29316 olarak belirlenmiştir.

Anahtar kelimeler: Futbol, Ego Yönelimi, Görev Yönelimi, Kişilik.

(2)

Genç Futbolcuların Kişilik Özellikleri İle Ego Ve Gö-Rev Yönelimleri Arasındaki İlişkinin Araştırılması

The Journal of Academic Social Science Yıl: 5, Sayı: 50, Temmuz 2017, s. 412-418

413 THE RESEARCH OF THE RELATIONSHIP BETWEEN PERSONALITY

CHARACTERISTICS AND EGO, TASK ORIENTATION OF YOUNG FOOTBALL PLAYERS

Abstract

The aim of this research is to find out the relationship between person alitu characteristics and ego, task orientation of the young football players.200 football players, changing between 17-21, form the sample of thestudy. Taskand Ego OrientationS- cale in Sport and Revised Eysenck Personality Form have been used as data collec- tion tool in study. SPSS 20 Packet Programme has been used for analysing the col- lected datas. “Kolmogorov-Smirnov” singlesample test has been applied to learn whether the data shave a normal distributionor not. “Anova-Homogenety of Vari- ance” Test has been applied to detect the data shomogenity and It has been found out that Data shave normal and homogene ous distribution. Descriptive Statistic and Persoan Correlation Analysis have been applied for analysing the datas. At theend of the study, ego orientation score 22,8900±6,07474, task orientation score 29,5050±6,39959, out going personality score 3,8400±1,46119, neuroticismscore 2,8650±1,56493 andpsychoticismscore 1,8100±1,29316 have been detected for the football players in sample group of the study.

Keywords: Football, Ego Orientation, Task Orientation, Personality.

Giriş

Literatürde birden fazla kişilik tanımı bulunmaktadır. En genel anlamıyla kişilik, bir insa- nı ilgilendiren a’dan z’ye her şeyi içermektedir. Kişiliğin başlangıcı, insanın ana rahmine düş- mesinden itibaren başlayarak ve hayatının sonuna kadar devam eden uzun ve kesintisiz bir sü- reçtir (Tazegül, 2012., Güney, 2000., Hancerlioğlu,1993., Gençtan,2004).

Sporcuların kişilik özellikleri incelendiğinde, birbirlerine benzedikleri ve bir grup olarak normalden çok büyük bir farklılık göstermedikleri saptanmaktadır. Bulunan fark herhangi bir özel niteliğin olup olmaması tarzında değil de, derece farkı olarak ortaya çıkmaktadır. Bugün yarışma halindeki toplumlarda, atletlerde görülen hırs ve enerji, atlet olmayan kimselerde de vardır, ancak onlarınki değişik alanlara kaymıştır (Özbaydar, 1983).

Birey sportif etkinliklerde hem özgürlüğü tadar, hem de başkalarının özgürlüklerine say- gılı olmayı ve kendini kontrol etmeyi öğrenir. Sporda uygulanan otokontrolün kendisi spordur.

İsteğe bağlı özgür organizma ile düşünce arasındaki bu gerçek etkileşim sporda oyuna dönüşür (Tosunoğlu, 2008).

Spor Bireylerin sosyalleşmesinde bir araç olduğu gibi, içerisinde barındırdığı hareketler ve oyunlar sayesinde, bireye duygularını ifade etme ve kendini gerçekleştirebilme imkânı ver- mektedir. Birey spor sayesinde, başta saldırganlık dürtüsü olmak üzere birçok olumsuz güdüle- rini boşaltır ve onları kontrol altında tutmasını öğrenir (Öztürk,2007).

Spor, bireyin biyolojik kökenli içgüdülerinden kaynaklanan dürtülerin hedefe ulaşmasını sağlarken, aynı zamanda temel gereksinmelerini de karşılayan bir davranış biçimidir. Amacı ise, bireysel, toplumsal ya da ekonomik olabilir. Spor yapmak sadece fiziksel bir uğraş olmayıp, aynı zamanda bireyin sosyalleşmesinde ve topluma uyum sağlama sürecinde bir araçtır. O halde spor ortamındaki etkileşim, duyguların boşalımı ve kontrolü için uygun olanaklar sağlar. Sportif

(3)

414 etkinliklere katılan birey, hareketler aracılığıyla kendini ifade etme olanağı bulur. Olumsuz dav-

ranışlar olarak nitelendirilen saldırganlık, öfke, utangaçlık, kıskançlık gibi duyguların boşalma- sını ve olumsuz duyguları kontrol edebilmeyi öğrenir. Böylece uyum sağlama sürecine de olumlu etki yapmış olur. Aynı zamanda spor, nörovejatif sinir sistemi üzerine olumlu etki yaparak bu sistemin dengeli bir şekilde çalışmasını sağlar. Böylece aşırı heyecanların, saldırganlık duygula- rının, sinirlilik hallerinin giderilmesine yardımcı olur. Sporda kazanılan başarılar, kendine gü- veni artırır (Feist,1990; Kuru, 2003).

Hills ve Argyle (1998) serbest zaman aktivitelerinin yarattığı pozitif duygu durumlarını ve bunların kişilikle etkisini inceledikleri çalışmalarında, her türlü serbest zaman etkinliğinin pozitif duygu durumlarının kaynağı olduğunu bulmuşlardır. Ayrıca bu aktivitelerin her birinin dışadönük (extravert) kişilik özelliği ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Spor ile extravert kişilik özelliği arasındaki ilişki özellikle takım sporlarında ortaya çıkmıştır (Pehlivan ve Ada, 2011).

Duda ve White (1992) Nicholls’un gelişimsel temelli algılanan yetenek kuramından yola çıkarak sporda görev ve ego yönelimi iki ayrı kavram olarak ortaya çıkmıştır. Görev ile ilişkili hedef yönelimini benimseyen sporcular beceri gelişimini, öğrenmeyi, görevde ustalaşmayı, ta- kım uyumunu ve işbirliğini önemseyen sporculardır.

Ego hedef yönelimine sahip olan sporcular üstün olmaya, rakiplerini alt etmeyi ve etkin- liğin sonuna odaklanır. Konu ile ilgili yapılan çalışmaların sonunda, ego ile ilişkili hedef yöne- liminin direnç eksikliğine, yüksek kaygı düzeyine, sportif etkinlikten daha az hoşlanmaya ve doyuma yol açtığı ortaya çıkmaktadır (Boyd, 1990).

Görev yönelimli sporcular ustalık stratejilerini destekler ve belirtilen başarı için kişi refe- ranslı kriter üzerine odaklanırlar. Görev yönelimi yüksek olan sporcular, beceri gelişimi ve ant- renmanda yoğun çalışmaya inanırlar. Bilinçli olarak yaşıtlarıyla normatif karşılaştırmalardan kaçınırlar. Aynı zamanda başarı algılarını kişisel gelişimleri üzerine oturturlar. Zorluk ya da başarısızlıkla karşılaştıklarında, içsel motivasyonel davranışları gösterme ve sürdürmeye daha eğilimlidirler. Bunun aksine ego yönelimli sporcular, başarıyı belirtmek için dışsal kriterler üzerine odaklanırlar. Şans ve sosyal karşılaştırmaların önemli bir başarı kriteri olduğuna inanır- lar. Ego yönelimli sporcular için algılanan yetenek yoğun çalışma ve çabadan daha önemlidir.

Bu sporcular, zorluk ve başarısızlık karşısında, içsel motivasyonel davranışlar göstermemeye eğilimli olurlar. Ego yönelimli sporcular, başarıya ulaşmak için centilmenlik dışı avantajları kullanmaya daha eğilimlilerdir (Duda ve White, 1992).

Yapılan bu çalışmanın amacı, elit düzeydeki genç futbolcuların kişilik özellikleri ile gö- rev ve ego yönelimleri arasındaki ilişkiyi ortaya çıkartmaktır.

Araştırmanın Yöntemi

Yapılan bu çalışmada, "Nicel Araştırma Yöntemi" kullanılacaktır. Nicel Araştırma, Olgu ve olayları nesnelleştirerek gözlemlenebilir, ölçülebilir ve sayısal olarak ifade edilebilir bir şe- kilde ortaya koyan araştırma yöntemidir. Nicel çalışmalardaki amaç, bireylerin toplumsal dav- ranışlarını gözlem, deney ve test yoluyla nesnel bir şekilde ölçmek ve sayısal olarak açıklamak- tır (Gurbetoğlu, 2008).

Örneklem

Yapılan bu çalışmanın evrenini, İstanbul’daki 17-21 yaş arasındaki futbolcular oluşturur- ken, örneklemini ise çalışmaya gönüllü olarak katılan İstanbul’un Güngören ilçesindeki lisansı 200 futbolcuyu oluşturmaktadır.

Veri Toplama Araçları

Sporda Görev ve Ego Yönelimi Ölçeği

(4)

415 Sporda Görev ve Ego Yönelimi Ölçeği Türk sporcularına uyarlama çalışmasını Toros ta-

rafından 2001 yılında yapılmıştır. Ölçeğin biri görev ile ilişkili hedefler, diğeri ise ego (benlik) ile ilişkili hedefler olmak üzere iki alt ölçeği vardır. Ölçek yüksek güvenirlik katsayılarına sa- hiptir (cronbachalpha güvenirlik katsayısı: görev yönelimli hedefler. 87, ego yönelimli hedefler.

85 ve genel. 86) (Toros, 2001).

Gözden Geçirilmiş Eysenck Kişilik Formu

Ölçeğinin' ülkemiz için geçerlik ve güvenirlik çalışması (2007) Karancı ve arkadaşları ta- rafından yapılmıştır. Ölçeğin iç tutarlılığı sırasıyla alt skalalar için:

Dışa dönüklük 0.78, Nörotisizm 0.65, Psikotisizm 0.42, Yalan 0.64’ tür.

Test tekrar test tutarlılığı:

Dışa dönüklük 0.84, Nörotisizm 0.82, Psikotisizm 0.69, Yalan 0.69’ dur.

Her bir faktörün 6 madde ile değerlendirilir. Her bir kişilik özelliği için alınabilecek puan 0 ile 6 arasında değişmektedir (Yıldız, 2008).

Verilerin çözümlenmesi

Verilerin çözümlenmesinde SPSS 20 paket programı kullanılmıştır. Verilerin normal dağılıma sahip olduğunu belirlemek için “Kolmogorov-Smirnov” testi, homojenliğini belirlemek için ise ''Anova-Homogenety of variances” testi uygulanmış ve verilerin homojen ve normal bir dağılı- ma sahip olduğu belirlenmiştir. Bu ilk incelemeden sonra verilerin istatistiksel analizinde para- metrik test yönteminin kullanılmasına karar verilmiştir. Verilerin analizinde, tanımlayıcı istatistik ve pearson korelasyon analizi kullanılmıştır.

Bulgular

Bu bölümde çalışmanın sonunda elde edilen veriler değerlendirilmiştir.

Tablo 1. Tanımlayıcı istatistik bulguları

N Mean Std. Deviation

Ego Yönelimi 200 22,8900 6,07474

Görev Yönelimi 200 29,5050 6,39959 Dışa Dönük Kişilik 200 3,8400 1,46119

Nörotisizm 200 2,8650 1,56493

Psikotisizm 200 1,8100 1,29316

Yapılan tanımlayıcı istatistik analizi sonucunda, örneklem gurubundaki futbolcuların ego yönelim skoru 22,8900±6,07474, görev yönelim skoru 29,5050±6,39959, dışa dönük kişilik skoru 3,8400±1,46119, nörotisizm skoru 2,8650±1,56493 ve psikotisizm skoru 1,8100±1,29316 olarak belirlenmiştir.

(5)

416 Tablo 2. Korelasyon analizi

Dışadönük

kişilik

Nörotisizm Psikotisizm

Ego Yönelim Correlation Coefficient ,024 -,006 ,112

P ,739 ,934 ,113

Görev Yöne- limi

Correlation Coefficient ,193 -,100 -,165

P ,006 ,159 ,020

Yapılan korelasyon analizi sonucunda, görev yönelimi ile dışa dönük kişilik skoru arasın- da olumlu yönde bir ilişki belirlenirken, görev yönelimi ile psikotisizm skoru arasında olumsuz yönde bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır.

TARTIŞMA VE SONUÇ

Yapılan tanımlayıcı istatistik analizi sonucunda, örneklem gurubundaki futbolcuların ego yönelim skoru 22,8900±6,07474, görev yönelim skoru 29,5050±6,39959 olarak bulunurken, dışa dönük kişilik skorunun nörotisizm skoru ve psikotisizm kişilik skorundan daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Futbolcuların dışadönük kişilik skorunun daha fazla gelişmiş olmasındaki en büyük etkenin spor olduğu düşünülmektedir. Spor ve kişilik üzerine yapılan çalışmaların genelinde, sporun kişilik gelişimine olumlu yönde bir katkısı olduğu ortaya çıkmıştır. Tazegül 2014 yılında yaptığı çalışmasında, düzenli olarak spor yapmayan 50 üniversite öğrencisine 3 ay boyunca boks ve kick boks antrenmanları yaptırmıştır. Üç ayın sonunda öğrencilerin dışa dönük kişilik ve sorumluluk boyutlarında olumlu bir yönde gelişme olduğunu bulurken nörotik kişilik boyutunda ise bir azalma olduğunu belirlemiştir.

Spor, kişisel gelişimi pek çok yönden olumlu şekilde desteklemektedir. Laker (2000)’in aktardığına göre, Blake (1996) genel olarak okul eğitimi, toplumdaki tüm bireylerin arzu edilen bireysel karakterlerin gelişimi için fırsatlar sunduğunu belirtmiştir. Özel olarak ise, beden eğiti- minin beceri gelişimi, mücadele ve sosyal değişimleri içeren interaktif bir çevre sunduğunu belirtmiştir. Böylece beden eğitiminin, kişisel gelişime katkı yapan sosyal deneyim ortamı oldu- ğunu belirtmiştir (Laker, 2000).

Yapılan literatür taraması sonunda, futbolcuların kişilik özellikleri ile görev ve ego yöne- limleri arasındaki ilişkiyi doğrudan ortaya koyan bir çalışmanın olmadığı görülmüştür. Ancak sporcuların kişilik özelliklerini ve görev ego yönelimlerini ayrı başlıklar altında gösteren çalış- maların var olduğu görülmüştür. Bu çalışmalardan bazıları aşağıda sunulmuştur:

Yıldız ve Ark.(2009) farklı liglerde yer alan futbolcuların kişilik özelliklerine yönelik olarak yapmış oldukları çalışmada Dışadönük- İçedönük ve Nevrotiklik alt boyutları arasında an- lamlı ilişkiye rastlanmamıştır. Morgan, 1966'da amatör dünya şampiyonasına katılan 12 ABD, 4 Kanada, 7 Güney Afrika güreşçi kolej öğrencileri arasında normal sayılan standartların altında bir nörotizm düzeyi bulmuştur (Aktaran, Tosunoğlu, 2008). Tazegül 2012 yılında yaptığı çalış- masında, Güreşçilerin dışa dönüklük skorunu =3,454, nörotizm skorunu =3,035 ve psikotizm skorunu =1,930 olarak belirlemiştir. Güven (1988), minder güreşini tercih edenlerin psişik özel- liklerini, şahsiyet özelliklerini, ruh sağlığı özelliklerini, zekâ biçimleri ve düzeylerini incelemiş- tir. Minder güreşçileri, sporcu olmayanlara göre psikopatik, paranoid ve histeroid boyutunda daha yüksek puanlar almışlardır. Güreşçiler daha dışa dönüktürler. Güreşçilerdeki somut ve yaratıcı zekâ biçimi ile dışadönüklük boyutu arasında anlamlı bir fark bulmuştur. Tazegül 2015

(6)

417 yılında yaptığı çalışmasında, sporcuların dışa dönüklük skorunu =3,523, nörotizm skorunu

=3,125 ve psikotizm skorunu =1,877 olarak belirlemiştir. Tazegül 2016 yılında yaptığı çalışma- sında elit düzeydeki tenisçilerin bedenlerini beğenme skoru 40,9808 olarak belirlemiştir. Ta- zegül (2016a) yılında yaptığı çalışmasında, 90 ve altı kategoride yarışan vücut geliştirme spor- cularının beden algısı düzeyinin, diğer kategorideki sporculardan daha iyi düzeyde olduğunu belirlenmiştir. Duda (1989)’nın bireysel ve takım sporları yapan, üniversiteli ve liseli sporcular üzerinde yaptığı çalışmada, erkek ve kız öğrencilerin hedef yönelimleri arasında anlamlı bir farklılık ortaya çıkmıştır. Bu araştırma sonucuna göre, bayanların daha çok görev yönelimli, erkeklerin ise ego yönelimli olduğu belirtilmiştir. Carpenter ve Yates (1997)amatör futbolcula- rın, görev yönelimli hedefler düzeyinin yarı profesyonel futbolculardan daha yüksek olduğunu belirtmişlerdir. Toros ve arkadaşları 2010 yılında yaptıkları çalışmalarında, dağcılık sporu yapan sporcuların ego yönelimi ile yaşam doyumu arasında bir ilişki olduğunu belirlemişlerdir.

Yapılan korelasyon analizi sonucunda, futbolcuların görev yönelimi ile dışa dönük kişilik skoru arasında olumlu yönde bir ilişki belirlenirken, görev yönelimi ile psikotisizm skoru ara- sında olumsuz yönde bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. Dışa dönük kişilik ile görev yönelimi arasında ortaya çıkan olumlu ilişkinin normal olduğu düşünülmektedir. Çünkü dışa dönük kişi- lik özelliği gelişen bireyler genel anlamda neşeli, sosyal ve insanlarla iletişim kurmayı seven bireylerdir. Görev yönelimi gelişen sporcular ise, beceri gelişimini, öğrenmeyi, görevde usta- laşmayı, takım uyumunu ve işbirliğini önemserler. Dolayısı ile dışa dönük kişilik ile gören yö- nelimi arasında olumlu yönde bir ilişkinin ortaya çıkması normal olarak düşünülmektedir.

Sonuç olarak, çalışma kapsamındaki sporcuların dışa dönük kişilik skorunun daha fazla gelişmiş olduğu belirlenirken, dışa dönük kişilik ile görev yönelimi arasında olumlu yönde bir ilişkinin olduğu belirlenmiştir. Ortaya çıkan bu ilişki dışa dönük ve görev yönelimi kavramına göre değerlendirildiğinde bu sonucun normal olduğu görülmüştür. Yapılan literatür taraması sonunda, futbolcuların kişilik özellikleri ile görev ve ego yönelimleri arasındaki ilişkiyi doğru- dan ortaya koyan bir çalışmanın olmadığı görülmüştür. Bu nedenle yapılan bu çalışmanın litera- türe büyük katkı sağlayacağı ve bundan sonra yapılacak olan daha kapsamlı çalışmalara örnek teşkil olacağı düşünülmektedir.

KAYNAKLAR

Boyd, M.P. (1990). The effects of participation orientation success-failure on post-competitive affect in young athletes. Yayınlanmamış doktora tezi, University of Southern California.

Duda, J. L. (1989). Goal Perspectives, participation and persistence in sport. International Jour- nal of Sport Psychology, 20, 42-56.

Duda, J. L.,& White, S. A., (1992). Goal orientations and beliefsa bout the cause of sports uc- cessamong elite skiers. The Sport Psychologist, 6, 334-343.

Feist, J. (1990). Theories of Personality, Mc Neese State University.

Geçtan, E. (2004). Psikanaliz ve sonrası. İstanbul: Metis Yayınları.

Güney, S. (2000). Davranış Bilimler ve Yönetim Psikolojisi Terimler Sözlüğü. Nobel Yayın Dağıtım: Ankara.

Güven, Ö. (1988). Minder Güreşini Seçenlerin Tercihinde Rol Oynayan Psişik özellikler. Dok- tora Tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul

Hançerlioğlu, O. (1993). Ruhbilim Sözlüğü.2, baskı. Remzi Kitabevi, İstanbul

(7)

418 Kuru, E. (2003) Fraklı Statüdeki Beden Eğitimi Öğrencilerinin Kişilik Özelliklerinin. G.Ü. Gazi

Eğitim Fakültesi Dergisi. 23(1):175- 191.

Laker, A. (2000). Beyond the boundaires of physical education. 1.st publised. Routledge Fal- mer: New York.

Öztürk, O.(1997). Ruh Sağlığı ve Bozuklukları, Ankara: Hekimler Yayın Birliği.

Pehlivan, Z., Ada. N. E. (2011). Kişilik Gelişimi İçin Beden Eğitimi Ders Uygulamaları. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğrt. Kongresi 25- 27 Mayıs 2011, VAN/YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi Özel Sayısı,83- 95.

Tazegül, Ü ve Geçer, A. (2016). Spora Özgü Sakatlık Dönemi Beden Algısı Ölçeğinin Gelişti- rilmesi, TheJournal of Academic Social Science Studies,Number: 47: 511-518.

Tazegül, Ü. (2016)Elit Düzeydeki Vücut Geliştirme Sporcularının Beden Algılarını Yarıştıkları Kategorilere Göre Karşılaştırılması, The Journal of Academic Social Science,: 4: 29, s.

444-451.

Tazegül, Ü. (2012). Güreşçilerin Kişilik Özellikleri ile Stresle Başa Çıkma Tarzları Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sağ- lık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi Spor Anabilim Dalı, Kütahya

Tazegül, Ü. (2014). Sporun Kişilik Üzerindeki Etkisinin Araştırılması, International Journal of Social Science, Number: 25, p. 537-544.

Tazegül, Ü. (2014). Sporun Kişilik Üzerindeki Etkisinin Araştırılması, The Journal of Acade- mic Social Science Studies, 25, 537-544.

Tazegül, Ü. (2015). Elit Düzeydeki Sporcuların Kişilik Özellikleri İle Stresle Başa Çıkma Tarz- ları Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi, The Journal of Academic Social Science Studies, Number: 40, p. 453-461.

Tazegül, Ü. (2016). Elit Düzeydeki Tenisçilerin Yaşama Bağlılık Düzeyleri İle Bedenlerini Beğenmeleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4,: 32, 468-474.

Toros, T. (2001).Elit ve Elit Olmayan Erkek Basketbolcularda Hedef Yönelimi, Güdü- sel(Motivasyonel)İklim ve Hedeflerin Özgünlük Güçlük Derecesi Özelliklerinin Yaşam Doyumu Etkisi Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mersin.

Toros. T.,Akyüz,U., Bayansalduz,M., Soyer, F.,(2010).”Görev ve ego yönelimli hedeflerin ya- şam doyumu ile ilişkisinin incelenmesi (dağcılık sporu yapanlarla ilgili bir çalışma)”

Uluslararası İnsan Bilimleri [Bağlantıda].7.2.Erişim:http://www.insanbilimleri.com Tosunoğlu, F. (2008). Orta Öğretimde Okuyan Takım Sporları ile Uğraşan Sporcu Öğrencilerin

Spor Branşlarına Göre Kişilik Özelliklerinin incelenmesi. Yüksel Lisans Tezi Gazi Üni- versitesi. Ankara.

Yıldız, M. (2008). Farklı liglerde yer alan futbolcuların kişilik tipleri ile sürekli öfke-öfke ifade tarzlarının incelenmesi, Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi üniversitesi, sağlık bilimleri enstitüsü, Ankara.