47. 8. madde, Sözleşme ile bu Protokol arasındaki ilişkiye ilişkindir. Bu hüküm, Sözleşme’nin bir kısım hükümlerinin bu Protokol’e dahil edilmesi gerekliliğini ortadan kaldırmaktadır. Buna göre, Sözleşme’nin bazı hükümleri, mutatis mutandis bu Protokol bakımından da geçerli olacaktır (örn. tali sorumluluk ve yaptırımlar, yetki ve nihai hükümlerin bir kısmı). 2. paragraf, Sözleşme’de tanımlanan tedbirlerin, Protokol’de öngörülen suçlar bakımından da uygulanacağını hatırlatmaktadır. Açıklık ge-tirmek amacıyla, ilgili hükümler belirtilmiştir.
Bölüm IV – Nihai hükümler
48. Bu Bölüm’de yer alan hükümler, büyük çoğunlukla, Bakanlar Komitesi’nin Şubat 1980’de yapılan 315. toplantısında benimsenen “Avrupa Konseyi çerçevesinde akdedilen antlaşma ve anlaşma-lar için Örnek Nihai Hükümler”e dayanmaktadır. 9. maddeden 16. maddeye kadar olan hükümler, ya örnek hükümlerdeki standart dili kullanmakta ya da Avrupa Konseyi’nin yerleşik antlaşma akdetme uygulamasına dayanmakta, bu nedenle de özgül bir yoruma ihtiyaç göstermemektedir. Ancak, standart örnek hükümlere getirilen bazı değişiklikler ile yeni bazı hükümlerin açıklanması gerekmektedir. Bu çerçevede örnek hükümlerin, bağlayıcı olmayan bir dizi hüküm olarak benimsendiğine işaret edilmiş-tir. Örnek hükümlerin giriş kısmında da ifade edildiği üzere, “bu örnek hükümler, sadece uzmanlar komitelerinin görevlerini kolaylaştırma ve metinler arasında gerekçeden yoksun farklılıklar ortaya çıkmasını önleme amacını taşımaktadır. Bu örnek hükümler hiçbir şekilde bağlayıcı değildir ve somut durumlara uygun farklı hükümler benimsenebilir.” (Bu çerçevede ayrıca bakınız Sözleşme’ye İlişkin Açıklayıcı Rapor’un 304 ilâ 330. paragrafları).
49. 12. maddenin 2. paragrafı, Taraf Devletlerin bu Protokol’ün 3, 5 ve 6. maddelerinde belir-tilen çekinceleri ileri sürebileceğini belirtmektedir. Bunlar dışında çekince ileri sürülemez.
50. Bu Protokol sadece Sözleşme’yi imzalamış olan devletlerin imzasına açıktır. Protokol, Sözleşme’ye Taraf beş Devletin bağlanma iradesini ifade etmelerinden üç ay sonra yürürlüğe girer (Madde 9-10).
51. Sözleşme, belli hükümlere çekince konulmasına olanak sağlamaktadır, ki Protokol’ün her iki belgeyi birbirine bağlayan 8. maddesi aracılığıyla, bu durum Taraf Devletlerin Protokol çerçeve-sindeki yükümlülükleri üzerinde de etki doğurabilecektir. Ancak bir Taraf Devlet, bu çekinceyi Proto-kol’ün içeriği bakımından uygulamayacağını Genel Sekreter’e bildirebilir. Bu husus, ProtoProto-kol’ün 12.
maddesinin 2. paragrafında ifade edilmiştir.
52. Ancak, bir Taraf Devlet Sözleşme çerçevesinde çekince koyma olanağından yararlanma-mışsa, Protokol’de sayılan suçlarla ilgili yükümlülüklerini sınırlama ihtiyacı söz konusu olabilir. 12.
maddenin 2. paragrafı, Sözleşme’nin 22. maddesinin 2. paragrafı ve 41. maddesinin 1. paragrafı bakı-mından Taraf Devletlere bu imkanı sağlamaktadır.
2.7- Avrupa Konseyi üyesi Devletlerin Bakanları tarafından Irkçılığa Karşı Avrupa Kon-feransı’nın 13 Ekim Cuma 2000 tarihindeki kapanış oturumunda kabul edilen Siyasi Bildiri – Çev. İdil Işıl GÜL
HAKAN ATAMAN - HASAN SAİM VURAL 142
EUROCONF (2000) 1 nihai 13 Ekim 2000
Siyasi Bildiri
Biz, Avrupa Konseyi Üyesi Devletlerin Hükümetleri, Dünya Irkçılık, Irk Ayrımcılığı, Yabancı Düşmanlığı Ve İlintili Hoşgörüsüzlük Konferansına Avrupa’nın Katkısı Çerçevesinde,“Herkes Farklı Herkes Eşit: İlkeden Uygulamaya” Avrupa Konferansı Vesilesiyle
Strazburg, 11-13 Ekim 2000
Aşağıdaki hususları tekrar teyit ediyoruz:
Avrupa, geçmişinde, bugününde ve geleceğinde çokkültürlü olan bir ortak değerler topluluğu-dur; hoşgörü, Avrupa’nın kültürel çeşitliliğin desteklendiği çoğulcu ve açık toplumunun güvencesidir;
Her insan özgür ve onurda ve haklarda eşit ve içinde yaşadığı toplumun kalkınmasına ve iyili-ğine yapıcı şekilde katkıda bulunabilecek bir potansiyelle doğar;
Herkes hukuk önünde eşittir ve hukuk tarafından eşit derecede korunma hakkına sahiptir;
Avrupa ve diğer uluslararası insan hakları belgelerinde ifadesini bulan tüm insan haklarının ayrımcılık ve farklılık gözetilmeksizin tam ve etkili şekilde uygulanabilmesi sağlanmalıdır;
Irkçılık ve ırk ayrımcılığı bugünün dünyasında ağır insan hakları ihlalleridir ve bunlarla huku-ka uygun tüm vasıtalarla mücadele edilmelidir;
Irkçılık, ırk ayrımcılığı, yabancı düşmanlığı ve bunlarla bağlantılı hoşgörüsüzlük demokratik toplumları ve onların temel değerlerini tehdit etmektedir;
Avrupa’da ve tüm dünyada istikrar ve barış, ancak hoşgörü ve çeşitliliğe saygı ile kurulabilir;
Tüm insanların onurda eşitliğine ve hukukun üstünlüğüne saygı gösterilmeli ve fırsat eşitliği sağlanmalıdır;
Marjinalleştirme ve sosyal dışlamayla mücadele devam etmelidir;
Daha fazla siyasi, sosyal ve kültürel katılımı sağlamaya yönelik bütün girişimler, özellikle de kırılgan gruplara dahil olan kişilerin katılımını sağlamaya yönelik olan girişimler teşvik edilmelidir;
Tüm Devletler, ırkçılığın Avrupa’da ve dünyanın diğer bölgelerindeki tezahür biçimlerinden dersler çıkartmalıdır;
Kölelik ve sömürgeciliğin neden olduğu acılar hatırlanmalıdır;
Avrupa’daki ve dünyanın diğer bölgelerindeki tüm Devletler etnik ve dini temizlik ve soykı-rımı reddetmeli ve bunların yeniden ortaya çıkmalarını önlemek için birlikte çalışmalıdır;
Yahudi Soykırımı asla unutulmamalıdır.
Bizler,
Uluslararası toplumun ve hükümetlerin tüm çabalarına rağmen, Avrupa’da ve dünyanın diğer bölgelerinde, köleliğin günümüzdeki görünümleri dahil olmak üzere, ırkçılığın, ırk ayrımcılığının, yabancı düşmanlığının, Yahudi düşmanlığının ve bunlarla bağlantılı hoşgörüsüzlüğün devam ettiğinin ve şiddet içeren şekillerde ortaya çıktığının;
Bunların, dil, din veya ulusal veya etnik kökene dayalı olarak, göçmenler, sığınmacılar, mülte-ciler, yerinden edilmiş kimseler, yabancılar, yerliler gibi kimseleri; veya azınlığa mensup olmaya da-yalı olarak Roman/Çingene ve Göçebeleri hedef aldığının;
Bu hususlarla bağlantılı aşağılayıcı muamele ve ayrımcı uygulamaların;
AYRIMCILIĞA KARŞI ULUSLARARASI İNSAN HAKLARI MEVZUATI 143
Birden fazla nedene dayalı ayrımcılığın varlığının;
Ağır ve geniş ölçekli insan hakları ihlallerine neden olabilecek olan saldırgan milliyetçiliğin ve bir etnik grubun diğerlerine üstün olduğu inancının devam ettiğinin;
Avrupa’daki ve dünyanın diğer bölgelerindeki etnik ve dini temizliğin yakın tarihli örnekleri-nin;
Din ve inanca dayalı hoşgörüsüzlüğün, çeşitli biçimleriyle sürdüğünün;
Irkçılığın çeşitli görünümlerine karşı kayıtsız kalmanın tehlikelerinin;
Bazı medya organları ile siyasetçilerin kırılgan gruplara karşı ifade ettikleri düşmanlığın;
Avrupa’da ve dünyanın diğer bölgelerinde yabancı düşmanlığı içeren ideolojileri yayan siyasi parti ve örgütlere yönelik desteğin;
Kitle iletişimin yeni teknolojilerinin ırkçı mesajlar yaymak için kullanıldığının bilincindeyiz ve bundan endişe duyuyoruz.
Bizler,
Birleşmiş Milletler’in özellikle Her Türlü Irk Ayrımcılığının Ortadan Kaldırılmasına İlişkin Uluslararası Sözleşme ve İnsan Hakları Yüksek Komiseri’nin faaliyetleri aracılığıyla ırkçılık, ırk ay-rımcılığı, yabancı düşmanlığı ve bağlantılı hoşgörüsüzlük ile mücadeledeki katkılarını;
Avrupa Konseyi’nin, ırkçılık, yabancı düşmanlığı, yahudi düşmanlığı ve hoşgörüsüzlükle mü-cadelede oynadığı ve aşağıda görüldüğü üzere en üst siyasi düzeyde teyit edilen ve ortaya konulan kilit rolünü:
· Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Sözleşme’ye ek Protokoller ile Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ve Mahkeme’nin içtihatlarını;
· Genel bir ayrımcılık yasağı öngören, Sözleşme’ye ek, 12 No’lu Protokol’ün Bakanlar Komi-tesi tarafından kabulünü;
· Avrupa Irkçılık ve Hoşgörüsüzlükle Mücadele Komisyonu’nun (ECRI) faaliyetlerini;
· İnsan Hakları Komiseri’nin katkılarını;
· Avrupa Birliği’nin tüm politikalarıyla, özellikle Avrupa Irkçılık ve Yabancı Düşmanlığını İz-leme Merkezi (EUMC), Avrupa Topluluğunu kuran Antlaşma’ya dayanan ayrımcılık karşıtı düzenle-meler ve başta kişilere ırk ve etnik kökene bakılmaksızın eşit muamele edilmesi ilkesinin uygulanma-sını amaçlayan 2000/43 sayılı Konsey Yönergesi olmak üzere diğer Avrupa Topluluğu mevzuatı ve bu çerçevedeki diğer küresel faaliyetler aracılığıyla ortaya koyduğu ırkçılık, ırk ayrımcılığı, yabancı düş-manlığı ve bağlantılı hoşgörüsüzlükle mücadeleye ilişkin kararlılığını;
· “Herkes farklı herkes eşit” Irkçılığa Karşı Avrupa Gençlik Kampanyası ve Irkçılığa Karşı Avrupa Yılının sonuçlarını;
· Ulusal Azınlıklar Yüksek Komiseri’nin, Demokratik Kurumlar ve İnsan Hakları Ofisi’nin ve Medyanın Bağımsızlığı Temsilcisi’nin faaliyetleri dahil olmak üzere Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı’nın (AGİT) katkılarını;
· Hükümet-dışı kuruluşlar ile diğer sivil toplum aktörlerinin ırkçılık, ırk ayrımcılığı, yabancı düşmanlığı ve bağlantılı hoşgörüsüzlükle Avrupa çapında mücadeleye ilişkin katkılarını;
· Irkçılık, ırk ayrımcılığı, yabancı düşmanlığı ve bağlantılı hoşgörüsüzlükle mücadeleye ilişkin olarak ulusal ve yerel düzeyde önleyici tedbirler alınmasına ilişkin çabaları, özellikle de kültürler arası eğitim dahil olmak üzere, insan hakları eğitiminin teşvik edilmesini,
takdirle karşılıyoruz.
HAKAN ATAMAN - HASAN SAİM VURAL 144
Bu çerçevede:
Özellikle Avrupa Konferansı Genel Sonuçlarını akılda tutarak, ırkçılık, ırk ayrımcılığı, yaban-cı düşmanlığı ve bağlantılı hoşgörüsüzlüğü önlemeye ve ortadan kaldırmaya, ve bu çabaları düzenli olarak izlemeye ve değerlendirmeye yönelik ileri adımlar atmayı taahhüt ediyoruz. Bu adımlar arasın-da şunlar bulunmaktadır:
yasal tedbirler
. ilgili tüm evrensel ve Avrupa insan hakları belgelerini ulusal düzeyde tam ve etkili olarak uygulamak ve henüz imzalanmamış veya onaylanmamış bu tür belgeleri, mümkün olduğu hallerde çekince ileri sürmeksizin imzalamak ve onaylamak;
. gerekli hallerde, kamusal yaşamın tüm alanlarında ırkçılıkla açıkça ve özellikle mücadele et-meye ve ırk ayrımcılığını yasaklamaya yönelik ulusal yasal ve idari tedbirleri kabul etmek ve uygula-mak;
. fırsat eşitliği sağlamak suretiyle, kökene dayalı ayrımcılık yapılmaksızın herkes bakımından eşitliği güvence altına almak;
. ırkçılık, ırk ayrımcılığı, yabancı düşmanlığı ve bağlantılı hoşgörüsüzlüğün mağduru olan her-kesin yeterli bilgiye, desteğe ve ulusal yasal, idari ve hukuki hak arama yollarına erişimini sağlamak;
. ırkçı fiiller ile, bunların neden olduğu şiddetten sorumlu olanları adalet önüne çıkartmak, ifa-de özgürlüğü sağlanırken ırk ayrımcılığı yasağını güvence altına almak;
. ırkçı nefrete kışkırtan tüm ifade biçimleriyle mücadele etmek ve bu tür materyallerin genel olarak medya ve özellikle de internet aracılığıyla yayılmasına karşı önlemler almak;
politika tedbirleri
. ırkçılık, ırk ayrımcılığı, yabancı düşmanlığı, Yahudi düşmanlığı ve bağlantılı hoşgörüsüzlük-le mücadehoşgörüsüzlük-leye ilişkin olarak, bu alanda yetki sahibi olacak ulusal nitelikte bağımsız uzmanlık kurumla-rı oluşturmak, veya bu nitelikteki mevcut kurumlakurumla-rı güçlendirmek dahil olmak üzere, ulusal politikalar ve eylem planları oluşturmak,
. kırılgan gruplar içinde yer alan kişiler ile birden fazla nedene dayalı ayrımcılıktan muzdarip kişilere yönelik muamelelere özel ihtimam göstermek;
. ırkçılıkla mücadeleye yönelik politika ve tedbirlerin, kırılgan gruplara dahil olan kadınların kamusal ve özel hayatın tüm alanlarında haklarına saygı gösterilmesini talep edebilmeleri için güçlen-dirilmelerine yönelik bir toplumsal cinsiyet perspektifi benimsemeleri;
. azınlıkların bulunduğu hallerde, bu azınlıklara mensup kişilerin etnik, kültürel, dilsel veya dini kimliklerinin gelişmesi ve korunması için gerekli koşulları yaratmak;
. başta eğitim, istihdam ve barınma imkanlarına eşit erişim sağlamak suretiyle, sosyal dışlanma ve marjinalizasyon ile mücadele etmek;
. vatandaş olmayanların adil muamele görmesini teşvik eden ve sosyal, kültürel, siyasi ve eko-nomik hayatla bütünleşmelerini kolaylaştıran, içinde yaşadıkları toplumun etkin katılımını içeren öz-gül tedbirler alınmasını sağlamak;
. kamu makamlarının tutuklu bulunan vatandaş olmayanlara ayrımcı muamele etmemesine özel dikkat göstermek;
. kırılgan gruplar dahil toplumun tüm üyelerinin, başta yerel düzeyde olmak üzere, karar alma süreçlerine etkili erişimini sağlamak;
. Roman/Çingene ve Göçebelerin eşitliğini tam olarak sağlamaya yönelik etkili politikalar ve uygulama mekanizmaları geliştirmek ve iyi uygulamaları paylaşmak;
AYRIMCILIĞA KARŞI ULUSLARARASI İNSAN HAKLARI MEVZUATI 145
eğitim ve öğretime ilişkin tedbirler:
. hoşgörü ortamı yaratmak, insan haklarına ve kültürel çeşitliliğe saygıyı teşvik etmek üzere, gençlere yönelik tedbirlerin alınması ve mevcut tedbirlerin güçlendirilmesi dahil, toplumun tüm ke-simlerinin eğitimine ve bilincinin yükseltilmesine özel ihtimam göstermek;
. polis ve diğer kolluk güçleri, hakimler, savcılar, cezaevi personeli ve silahlı kuvvetler, gümrük ve göç memurları, öğretmenler ve sağlık ve sosyal hizmetler çalışanları gibi kamu görevlilerine yönelik ola-rak, yeterli eğitici ve bilinç yükseltici programların uygulanmasını sağlamak;
· Avrupa’da ve dünyanın diğer bölgelerinde etnik ve dini temizlikle mücadele etmek;
· Hükümet-dışı kuruluşlarla, sosyal ortaklarla ve diğer sivil toplum aktörleriyle diyaloğu güç-lendirerek, bu kuruluşları desteklemek ve bunları ırkçılık ve yabancı düşmanlığıyla mücadeleye yöne-lik politika ve programların tasarlanması ve uygulanmasına daha fazla dahil etmek;
· Başta Avrupa Irkçılık ve Hoşgörüsüzlükle Mücadele Komisyonu olmak üzere, ırkçılık, ay-rımcılık ve bağlantılı hoşgörüsüzlükle mücadelede etkin Avrupa yapılarını en iyi şekilde nasıl güçlen-direceğini mütalaa etmek;
· İlgili Avrupa kurumları ile uluslararası kurumların ırkçılıkla mücadeleye ilişkin faa-liyetlerini karşılıklı olarak desteklemek amacıyla, bunlar arasında işbirliğini güçlendirmek.
2.8- Avrupa Konseyi Irkçılığa ve Hoşgörüsüzlüğe Karşı Komisyonun Tavsiyeleri (Özet) Irkçılığa ve Hoşgörüsüzlüğe Karşı Avrupa Komisyonu(ECRI), 1993’de Avrupa Konseyi’ne üye devletlerin katılımıyla Viyana’da gerçekleşen birinci Hükümet ve Devlet Başkanları zirvesinde ırkçılık, yabancı düşmanlığı, Yahudi düşmanlığı (antisemitizm) ve hoşgörüsüzlükle mücadele etmek
HAKAN ATAMAN - HASAN SAİM VURAL 146
için kurulmuştur. Komisyon, 1997’de Strasbourg’da gerçekleşen ikinci zirvede çeşitli yetkilerle dona-tılmış ve yapısı güçlendirilmiştir. Ekim 2000’de Strasbourg’da gerçekleşen Irkçılığa Karşı Avrupa Konferansı ECRI’nin daha güçlendirilmesi çağrısında bulunmuştur. 13 Ekim 2002’de Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi ECRI’nin yeni tüzüğünü kabul ederek, ırk ve ırksal ayrımcılıkla ilgili sorunlara dair bağımsız bir insan hakları izleme kurulu olan ECRI’nin rolünü daha güçlendirmiştir. ECRI, Avrupa Konseyine üye devletlerin yabancı düşmanlığı, Yahudi düşmanlığı (antisemitizm) ve hoşgörüsüzlükle mücadele etmek için gerekli yasaları, politikaları üretmesi ve diğer önlemleri alması için çaba harca-maktadır. Bu amaçla üye devletler hakkında raporlar hazırlar ve tavsiyelerde bulunur. Bugüne kadar Türkiye hakkında toplam üç adet rapor hazırlamıştır. Bu raporlara ECRI web sitesinden (http://www.coe.int/T/e/human_rights/ecri/4-Publications/) Türkçe olarak ulaşmak mümkündür:
Brinci Rapor: http://www.coe.int/t/e/human_rights/ecri/5-Archives/1-ECRI%27s_work/1-Country_by_country/Turkey%20CBC1%20report%20turkish.pdf
İkinci Rapor: http://www.coe.int/t/e/human_rights/ecri/5-Archives/1-ECRI%27s_work/1-Country_by_country/Turkey%20CBC1%20report%20turkish.pdf
Üçüncü Rapor: http://www.coe.int/t/e/human_rights/ecri/1-ECRI/2-Country-by-country_approach/Turkey/Turquie%203e%20rapport%20-%20turc%20-%20cri05-5.pdf
ECRI ülke raporlarının haricinde üye devletlere yönelik aşağıda özetlerini bulacağınız Genel Politika Tavsiye Kararları almaktadır. ECRI bugüne kadar 10 adet Genel Politika Tavsiye Kararı al-mıştır:
1 No.lu ECRI Genel Politika Tavsiye Kararı – CRI (96) 43 – Strasbourg, 4 Ekim 1996:
Irkçılık, yabancı düşmanlığı, antisemitizm ve hoşgörüsüzlükle mücadele: Bu ilk genel politika tavsiye kararında, ECRI uluslararası düzeyde gösterilen diğer çabalara ilaveten, bilhassa önem taşıyan sınırlı sayıdaki alanda somut ve belirli tedbirler önermek suretiyle üye devletlere ırkçılık, yabancı düşmanlığı, antisemitizm ve hoşgörüsüzlükle etkili bir şekilde mücadele etmeleri konusunda etkin hukuk mekanizmaları yaratmaları ve politikalar üreterek uygulamalarını tavsiye etmektedir. Ayrıca, bu tavsiye kararında ECRI aşağıdaki sözleşmelerin devletler tarafından onaylanmasını ve uygulanmasını tavsiye etmektedir:
- İnsan Haklarını ve Temel Özgürlükleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesi (Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi) (1950) ve bu Sözleşme’ye ek protokoller
- Mültecilerin Statüsüne ilişkin Birleşmiş Milletler Sözleşmesi (1951)
- Uluslar arası Çalışma Örgütü’nün Çalışma ve Meslek Bakımından Ayrımcılığa İlişkin Sözleşmesi (1958)
- Avrupa Sosyal Güvenlik Şartı (1961) ve bu Şart’a protokoller - Eğitimde Ayrımcılığa Karşı UNESCO Sözleşmesi (1960)
- Her Türlü Irk Ayrımcılığının Kaldırılması hakkında Uluslar arası Sözleşme (1965) - Ekonomik Sosyal ve Kültürel Haklar Uluslar arası Sözleşmesi (1965)
- Medeni ve Siyasal Haklar Uluslar arası Sözleşmesi (1966) ve bu Sözleşmeye ilişkin birinci Ek Protokol
- Bölgesel veya Azınlık Dilleri hakkında Avrupa Şartı (1992) - Ulusal Azınlıkların Korunması için Çerçeve Sözleşme (1995)
2 No.lu ECRI Genel Politika Tavsiye Kararı – CRI (97) 36 – Strasbourg, 13 Haziran 1997: Ulusal düzeyde ırkçılık, yabancı düşmanlığı, antisemitizm ve hoşgörüsüzlükle mücadele konusunda uzmanlık organları: ECRI 2 No.lu genel politika tavsiye kararında, üye devletlerin ırkçı-lık, yabancı düşmanlığı, antisemitizm ve hoşgörüsüzlükle mücadele konusunda uzmanlık organları
AYRIMCILIĞA KARŞI ULUSLARARASI İNSAN HAKLARI MEVZUATI 147
oluşturmasını tavsiye eder. Buna paralel olarak ECRI ECRI 2 No.lu politika tavsiye kararında, Hâliha-zırda, ulusal düzeyde ırkçılık, yabancı düşmanlığı, antisemitizm ve hoşgörüsüzlükle mücadele amacıy-la kurulmuş bir uzmanlık organı bulunmadığı takdirde bu tür bir organ oluşturulması imkânını dikkatle incelenmesini ve tavsiye kararındaki ilkeler ışığında hareket edilmesini tavsiye eder.
3 No.lu ECRI Genel Politika Tavsiye Kararı – CRI (98) 29 – Strasbourg, 6 Mart 1998:
Romanlar/Çingeneler’e yönelik ırkçılık ve hoşgörüsüzlükle mücadele: ECRI 2 No.lu genel politi-ka tavsiye politi-kararında, üye devletleri ırkçılık, yabancı düşmanlığı, antisemitizm ve hoşgörüsüzlükle mücadele alanında konuya ilişkin uluslar arası belgeleri, bilhassa, Ulusal Azınlıkların Korunması için Çerçeve Sözleşme’yi ve de Bölge veya Azınlık Dilleri hakkında Avrupa Şartı’nı imzalamak ve onay-lamaya çağırır. Ayrıca, Romanlar/Çingeneler’i mağdur eden ırkçılık ve hoşgörüsüzlükle tezahürlerini göz önünde tutarak, ulusal ceza hukuku, idari hukuk ve medeni hukukta ırkçılık, yabancı düşmanlığı, antisemitizm ve hoşgörüsüzlüğe açıkça ve doğrudan doğruya karşı çıkan hükümlerin yer alması için gerekli tedbirlerin alınmasını tavsiye eder. Ayrıca hem kadın hem de Roman/Çingene olmaları nede-niyle genellikle iki kez ayrımcılığa maruz kalan Roman/Çingene kadınlarının durumuna özel bir önem verilmesini tavsiye eder.
4 No.lu ECRI Genel Politika Tavsiye Kararı – CRI (98) 30 – Strasbourg, 6 Mart 1998:
Potansiyel mağdurların ayrımcılık ve ırkçılık konusundaki deneyim ve algılamalarına ilişkin ulusal anketler: ECRI 4 No.lu genel politika tavsiye kararında, 1 No.lu Genel Politika Tavsiye Kara-rı’nda, ECRI’ın , uygun hallerde ve zamanlarda, verilerin korunması ile özel hayatın korunmasına ilişkin Avrupa yasaları, yönetmelikleri ve tavsiye kararlarına uyulmak kaydıyla, ırkçılık, yabancı düş-manlığı, antisemitizm ve hoşgörüsüzlükten bilhassa mağdur olabilecek toplulukların durumları ile karşılaştıkları olayların değerlendirilmesine sağlamaya yönelik veriler toplanması için üye Devletler’e çağrıda bulunduğunu hatırlatarak,
Üye devletlerin hükümetlerine, tavsiye kararında yer alan esaslardan hareket ederek, potansi-yel mağdurların bakış açısından ırkçılık ve ayrımcılığa ilişkin deneyim ve algılamaları yansıtan ulusal anketlerin düzenlenmesini temin etmeye yönelik tedbirler almalarını tavsiye eder.
5 No.lu ECRI Genel Politika Tavsiye Kararı – CRI (2000) 21 – Strasbourg, 27 Nisan 2000: Müslümanlara karşı ayrımcılık ve hoşgörüsüzlükle mücadele: ECRI 5 No.lu genel politika tavsiye kararında, üye devletlerin hükümetlerine ülkelerindeki Müslüman topluluklarına ve azınlıklara karşı ayrımcılığın ve hoşgörüsüzlüğün önlemesi için her türlü önlemin alınmasını tavsiye eder. Ayrıca hem kadın hem de Müslüman olmaları nedeniyle genellikle iki kez ayrımcılığa maruz kalan Müslüman kadınların durumuna özel bir önem verilmesini tavsiye eder.
6 No.lu ECRI Genel Politika Tavsiye Kararı (15 Aralık 2000’de kabul edilmiştir – CRI (2001) 1 – Strasbourg: İnternet yoluyla ırkçı, yabancı düşmanı, antisemitist materyallerin dağı-tılmasıyla mücadele: ECRI 6 No.lu genel politika tavsiye kararında, üye devletlerin hükümetlerine ırkçılık, yabancı düşmanlığı, antisemitizmin yasaklanması konusunu da içerecek şekilde, uluslararası düzeyde gelecekte ve hali hazırda devam eden çalışmaların internet üzerindeki yasadışı yayınların
6 No.lu ECRI Genel Politika Tavsiye Kararı (15 Aralık 2000’de kabul edilmiştir – CRI (2001) 1 – Strasbourg: İnternet yoluyla ırkçı, yabancı düşmanı, antisemitist materyallerin dağı-tılmasıyla mücadele: ECRI 6 No.lu genel politika tavsiye kararında, üye devletlerin hükümetlerine ırkçılık, yabancı düşmanlığı, antisemitizmin yasaklanması konusunu da içerecek şekilde, uluslararası düzeyde gelecekte ve hali hazırda devam eden çalışmaların internet üzerindeki yasadışı yayınların