Ormanlık, Fundalık

TR2 Batı Marmara Bölgesinin 4.330.887 ha olan yüzölçümü içinde, toplam orman ve fundalık alanın payı yaklaşık% 38’ dir.

Bölgedeki ormanlar, kızılçam, karaçam, sarıçam, bodur ardıç, meşe, kızılmeşe, köknar, çınar, gürgen, mersin, kocayemiş, kekik, yabani zeytin, kızılağaç, dut, incir, kestane, armut, ahlat, ıhlamur, yaban eriği, dişbudak, palamut, meşin, kayın, gürgen dişbudak, fıstıkçamı, adi porsuk, defne, pırnal meşesi ve söğüt v.b orman ağaçlarından oluşmaktadır.

Bölge illerinden Çanakkale yüz ölçümünün yarıdan fazlası, Balıkesir ve Kırklareli illerinin ise yarıya yakını ormanlarla kaplı iken, Edirne ve Tekirdağ illeri ormanlık sahalarının Türkiye genel ortalamasının çok altında kaldığı görülmektedir.

Bölgedeki toplam 1.677.892,4 hektarlık orman alanının %75,8’i koruluk geriye kalanın ise %24,2’si baltalık orman vasfında bulunmaktadır. Koru ormanlarınında %64,9’nu oluşturan 826.282,9 hektarı normal geriye kalan kısmı ise ıslaha muhtaç bozuk koru alanlarından oluşmaktadır. Koruluk orman sahalarımızın ağırlıklı olduğu iller ise Balıkesir ve Kırklareli’dir.

Tablo 31. TR 2 Batı Marmara Bölgesi Orman Varlığı

İl Adı Normal

Koru (Ha.) Bozuk

Koru (Ha.) KORU

Alanı (ha) Normal

Baltalık (Ha.) Bozuk Baltalık

(Ha.) Baltalık Alan

(ha) Ormanlık Alan

( ha ) Açıklık

Alan (Ha.) Genel Saha

( ha) Ormanlık Oranı (%)

BALIKESİR 304628,5 232971,5 537600 32911,5 107717,5 140629 678229 847824,3 1526053,3 44,44

ÇANAKKALE 287416 155722 443138 33322,5 54640,5 87963 531101 456960 988061 53,75

EDİRNE 45603,5 17250,5 62854 19861,5 23065 42926,5 105780,5 517600 623380,5 16,97

KIRKLARELİ 162144,4 29886,3 192030,7 59745,1 6920,1 66665,2 258695,9 385853,4 644549,3 40,14

TEKİRDAĞ 26490,5 10314 36804,5 39520 27761,5 67281,5 104086 525451 629537 16,53

Batı Marmara

Bölgesi 826282,9 446144,3 1272427,2 185360,6 220104,6 405465,2 1677892,4 2733688,7 4411581,1 38,03

TÜRKİYE 8940214 6499380 15439594 1681006 4068146 5749152 21188746 56657254 77846000 27,22

Bölge Yüzdesi 9,24 6,86 8,24 11,03 5,41 7,05 7,92 4,82 5,67

Kaynak: Çevre ve Orman Bakanlığı

TR21 alt bölgesinin kuzeyinde ve güney kısımlarında nemli deniz ikliminin etkisi ile çeşitli orman toprakları hakimdir. Bölgenin iç kısımlarında ise kurak bozkır özelliklerine uygun orman, otlak ve genellikle tarım alanlarının yaygın olarak bulunduğu, bu sebeple de biyolojik çeşitlilik bakımından çok zengin bir ekolojik sistemler birliği vardır. Çiftçileri topraklandırmak için kurak bozkır otlaklarının dağıtımı ve tarımda makine kullanımının artmasıyla bu otlaklar elden çıkarılmıştır. Bunun sonucu olarak ta bölgede hayvancılık, özelliklede koyunculuk olumsuz etkilenmiştir.Alt bölgenin Marmara denizi boyunca uzanan ve eskiden kaliteli şaraplık üzümlerin yetiştirildiği alanlar ise ikinci konutlara feda edilmiştir.

Alt bölgede Tekirdağ ili orman bakımından yoksul iller arasında mütalaa edilebilir hale gelmiştir. Istranca dağlarının il alanına girdiği kesimlerde, Tekir ve Koru dağlarında yer yer meşelikler bulunmaktadır. Bazı kesimlerde ise az da olsa kızılağaç, karaağaç ve yer yerde çam türlerine rastlanmaktadır. Tipik bitkiler Akdeniz iklimine has makiler, bağlar, meyve bahçeleri ve zeytinliklerdir. Edirne ilinde ise bitki örtüsü, Meriç havzası bakımından ele alırsak, bitki örtüsü havzanın iklim, toprak ve rölyef gibi çevre şartlarına uymaktadır.Istıranca dağlık kütlesinin güney yamaçlarında, kuru ormanların meşe ve gürgen ağacı toplulukları;

Koru dağlarının kuzey yamaçlarında ise yine koru ormanların meşe ve çam ağacı toplulukları yer almaktadır. Ergene havzası kuzey ve güneyden oldukça yüksek dağlarla çevrili bulunduğundan, etrafındaki arazilere göre daha az yağış almaktadır.Sırtlar ve yüksekçe tepelerin tahrip görmeyen kesimleri meşelerle kaplıdır.Diğer ormanlar dışında Karaağaç bölgesini de ele aldığımızda, şehrin temiz bölgelerinden biri olduğunu görmekteyiz.

Kırklareli ilinde ise Yıldız Dağlarının Karadeniz’e bakan yamaçları sık bir orman örtüsü ile kaplıdır. Buradaki ağaçlar geniş yapraklı olup kış mevsiminde yapraklarını dökerler. Kuzey yamaçları ve 500-600 m’ye kadar olan güney yamaçlarında, doğu kayın ormanları yaygındır. Denize dökülen akarsuların açmış olduğu vadilerde kayın bulunmaz, ancak bu saha Çoruh meşesi, Macar meşesi ve saçlı meşe türleri ile örtülüdür. Saplı meşe, ayrıca meşe ormanları içerisinde kızılcık, üvez, Akçaağaç, fındık, muşmula ve yabani erik de bulunmaktadır.Titrek kavak ve dişbudak türleride Yıldız dağlarının yüksek kesimlerinde görülmektedir. Ergene bölgesi çoğunlukla orman örtüsünden yoksundur. Bu çıplak görünüşü ile ilk bakışta bir doğal step alanı gibi görünmektedir. Gerçekte ise doğal koşulların yarattığı bir step olmayıp, ormanların insanlar tarafından tahrip edilmesiyle oluşmuştur.

TR22 alt bölgesinde ise Çanakkale ilinde ormanların ibreli ana ağaç türlerini başta Kaz dağı köknarı olmak üzere Karaçam, Kızılçam, Bodur ardıç, Adi porsuk oluşturmaktadır.

Orman alanlarının çevresinde ve içerisinde yer yer maki toplulukları görülür. Akdeniz iklimine özgü bitki topluluğu olan makileri defne, kocayemiş, mersin, pırnal meşesi, kekik ve yabani zeytin ağaçları ile çalılıklar oluşturur. Kıyıdan 30-40 km kadar içeriye sokulan ve 600 m’ye kadar yüksekliklerde görülebilen maki topluluğu daha çok Gelibolu Yarımadasının güneyindeki Lapseki-Biga arasında ve ilin kıyılarında orman alanları sınırına kadar görülür.

Ormanlar genel olarak karışık topluluklar durumundadır.İbreli ağaç türleri dışında meşe, yaban eriği, ahlat, armut, kestane, kayın, çınar, dut, incir ve ıhlamur gibi yapraklı ağaç türleri de vardır.

Koru tipi ormanlara daha çok Kaz Dağı dolaylarında rastlanır. Kaz dağı, Erikabaağaç, Katran dağı ve Gürgen dağı çevrelerinde ulaşım güçlüğü, koru ormanlarının yok edilmesini önemli ölçülerde engellenmiştir. İntepe, Kirazlı, Kaklım ve Sazak dolaylarında düşük yükseltilerde Karaçam, Kızılçam, Köknar, Meşe, Kayın, Kestane karışık ormanları; yükselti arttıkça Karaçam, Kızılçam, Köknar ormanları görülür.

Ormanlar hemen deniz düzeyinde başlamakla birlikte daha yoğun olarak 300 m yüksekliklerden sonra yer alırlar. İç kesimlerde bozkır görünümlü cılız, otlu, tahıl üretimine elverişli alanlar ile su boylarında her mevsim yeşil kalabilen çayırlara rastlanır.

Bozcaada’da zamanla ortadan kaldırılmış ormanların yerini makiler almıştır.Balıkesir ilinde Kazdağı’nın yüksek yerlerinde çam, kızılmeşe, gürgen, ıhlamur, kestane; yamaçlarında kocayemiş, fındık, yabani meyve ağaçları görülür. Ayvalık ve dolaylarında fıstık çamları mevcuttur.Dursunbey’deki ormanların %95’i kara ve kızıl çamdır. Az olarak da gürgen, karaağaç ve çınarlara rastlanır. Edremit merkez ilçesi bölgesinde çam ve meşelere tesadüf olunur.Balya ormanları çam, gürgen, kestane ve kayınca zengindir. Bigadiç ve Sındırgı’da en çok çam bulunur. Susurluk ve Gönen ilçelerinde de daha az olarak meşe, kayın ve palamut nevileri vardır. Akarsu boylarında ise çınar ve söğüt ağaçları yer almaktadır.