Nüfus Değişiklikleri ve Eğitim (Planlaması) Üzerindeki Etkileri

Demografik analizler, nüfusun mevcut durumunun (nüfus yapısı ve kompozisyonu) yanında nüfu-sun değişimiyle ilgili nüfus hareketlerine (doğurganlık, ölüm, evlilik, göç vb.) odaklanmakta, zaman içindeki artış (bazen azalış) eğilimlerini dikkate almaktadırlar. Öte yandan, nüfus büyüklüğünün gele-cekteki eğilimi ve onun okul çağı nüfusu üzerindeki etkileri eğitim planlamacılarının özel ilgi alanıdır.

Karakütük’ün (1998) belirttiği gibi göç hareketleri; yeni yatırımlar, kapasite kullanımı, verimlilik vb.

konulardaki eğitime ilişkin kararları etkileyen önemli unsurlardan birisidir. Bu nedenle burada, öğ-renci sayılarının tahmini ve demografik değişimlerin eğitim harcamaları üzerindeki etkilerine dikkat çekilecektir.

2.2.2.1. Nüfus değişiklikleri ve öğrenci sayılarının tahmin edilmesi

Gelecekteki öğrenci sayılarının kestirilmesi iki farklı basamağı içermektedir: Bunlar ulusal ve yerel düzeylerdir. Ulusal düzeyde öğrenci sayılarının tahmini, toplam eğitim maliyetleri ve kaynak ihtiyacı-nın hesaplanması için temel oluşturur. Diğer taraftan bir eğitim plaihtiyacı-nının uygulanmasıyla ilgilenildiği zaman, yerel düzeyde öğrenci sayılarına ilişkin bilgiye ihtiyaç vardır. Bu da yerel düzeyde tahminler gerektirir (Châu, 2003):

(1) Ulusal düzeydeki tahminler

– Öncelikle okul çağı nüfusunun hesaplanmasına ihtiyaç vardır.

– Zorunlu eğitim kademesine kadar, öğrenci sayılarının tahminine ilişkin bir güçlük yoktur. Çünkü zorunlu eğitim düzeyinde kayıtlı öğrenci sayısı yaklaşık olarak okul çağı nüfusuna eşit olacaktır.

– Diğer eğitim kademelerinde öğrenci sayılarının tahmini, başka faktörlerle ilgilidir. Çünkü teoride, eğitime erişim oranları sosyal talep ve hükümet politikalarına bağlıdır. Ancak pratikte okullaşma oranları her iki faktörün bileşimince belirlenir.

Toplam öğrenci sayısının tahminini izleyen soru şudur; bu toplam öğrenci ülke düzeyinde nasıl dağılacaktır? Bu nedenle, ulusal düzeydeki öğrenci tahminlerinden sonra yerel düzeydeki tahminlerin yapılması gerekir.

(2) Yerel düzeydeki tahminler

– Yerel düzeydeki tahminlerde, öncelikle “iç göç” olgusunu hesaba katmak gerekir. İç göçler, okul çağı nüfusunu güçlü bir biçimde etkiler. Göç hareketleri bazen çok geniş olabilir. İç göç hareketleri nedeniyle şehir ve kasabalardaki nüfus artışları, doğal nüfus artışından yüksek olabilir.

– İç göç sürecinde çok farklı yönlere akışlar vardır (Ülkenin bir yerinden başka bir yöresine, kırsal kesimden yakın kentlere, büyük kent merkezlerinden kentin dış çevresine doğru vb.). En yaygın olanı, kırsal kesimlerden kentlere göçtür ve eğitimsel gelişme üzerinde de en fazla etkili olan göç türü budur.

– Çeşitli faktörler nedeniyle iç göç hareketleri yerel düzeyde etkili olur ve yerel otoriteler, bölge ya da alanlarının eğitim sorunlarını, geçmişteki okullaşma oranlarını vb. çok iyi bilirler. Tüm bu nedenlerle, gelecekteki öğrenci sayılarının tahmini konusunda hataları en aza indirmek için mümkün olduğu ölçüde yerel yetkililerle yakın çalışmak gerekir.

Vincent-Lancrin’e göre (2008); büyük demografik değişmeler yükseköğretimdeki öğrenci sayıları üzerinde kısa sürelerde dikkate değer bir etki yapmazlar, etkilemeleri uzun zaman alır. Çünkü, değiş-meler meydana gelmeye başladığında daha önceki genç nüfusun öğrenimleri devam ediyor olacaktır.

Öte yandan Willekens’e göre (2008); nüfusbilim, yükseköğretimin geleceğini iki şekilde etkiler. Bi-rincisi yükseköğretime olan taleptir. İkincisi yükseköğretim kurumlarındaki araştırmacı ve öğretim elemanlarının yaşlanmasıdır. Yükseköğretimdeki öğretim elemanları, araştırmacılar ve diğer personel yaşlanmaktadır ve bu sürecek olan bir eğilimdir. Bunun temel nedeni, sadece nüfusun yaşlanması değil aynı zamanda çalışma yaşamının uzamasıdır.

Yükseköğretimin geleceği (2005-2030) ile ilgili çeşitli olası senaryolardan, demografik değişiklikle-rin öğrencilerle ilgili olarak ortaya çıkaracağı eğilimler şöyle öngörülmektedir (OECD, 2008b):

– Öğrenci katılımı artmaya devam edecek ve yükseköğretim sistemlerinin hacimce büyümesi açık şekilde görülecektir. Daralma çok az sayıda ülkede görülecektir.

– Öğrenci nüfusu içinde kadın nüfus çoğunluğu oluşturacaktır.

– Karışık olan öğrenci kompozisyonu daha da çeşitlenecektir. Daha fazla uluslararası öğrenci, daha yaşlı öğrenciler ve yarı-zamanlı öğrenim görenler vb.

2.2.2.2. Nüfus değişiklikleri ve eğitim harcamaları üzerindeki etkileri

Demografik değişiklikler ve onları izleyen öğrenci sayılarındaki artışların, eğitim hizmetlerinin fi-nansmanı üzerindeki doğurguları açıktır. Okul çağ nüfusunun göreli büyüklüğüne ilişkin projeksi-yonlar, öğrenci nüfusunun büyüklüğü ve sunulacak eğitim hizmetlerinin boyutları üzerinde etkilerini gösterir ve kaynak gereksinimini tahmin etmeye yardımcı olur. Bu projeksiyonlar güvenilir veri sağla-makla beraber, söz konusu projeksiyonları yorumlamada dikkatli olunmalıdır (OECD, 2006).

Demog-rafik projeksiyonlar, eğitim sistemlerinin daha etkili işleyişi için insan ve materyal gereksinimlerinin planlanmasında kullanılabilir ve daha spesifik bağlamda zorunlu eğitimle ilgili boyutları daha iyi anla-mamıza yardımcı olur (Eurydice, 2009a). Bir başka deyişle, demografik projeksiyonlar, eğitim plancıları için sadece öğrenci sayılarının kestirilmesi değil, bununla bağlantılı olarak, fiziki yatırım –okul, derslik, laboratuvar vb.- ve öğretmen gereksinimi tahminleri için de güvenilir bir veri sunar.

Mevcut uluslararası kanıtlar, eğitim harcamalarının okul çağı nüfusundaki artışlara paralel olarak artmadığını göstermektedir. Bir başka deyişle, “demografik yükün” arttığı yerlerde öğrenci başına yapılan harcamalar düşme eğilimindedir. Schultz’un çalışması, göreli olarak okul çağ nüfusunun faz-la olduğu yerlerde, öğretmen/öğrenci oranfaz-larında küçük bir azalma eğilimi olduğunu, buna karşılık öğretmen maaşları ve öğrenci başına yapılan kamu eğitim harcamalarının önemli ölçüde azaldığını göstermektedir. Dahası, GSYİH içinde eğitim harcamalarının payı nüfus artış hızıyla ilişkili görülme-mektedir (UN, 2004).

Eğitime erişim eğilimleri nüfus değişiklikleri ışığında yorumlanmalıdır. Genç nüfusun hızlı arttığı ülkelerde, okullaşma oranlarını artırabilmek için, öğrenci sayılarındaki artış nüfus artışından fazla olmak durumundadır. Buna karşılık genç nüfusun durgunlaştığı ya da azaldığı ülkelerde öğrenci sayı-sındaki artışlar eğitimin kapsamının genişlemesi anlamına gelir (UNESCO-UIS / OECD, 2005).

Öğrenci maliyetleri ülkelere göre farklılıklar göstermekle birlikte, bazı istisnalar dışında, eğitim ka-demeleri yükseldikçe öğrenci başına yapılan harcamalar da artmaktadır. Bu bağlamda, eğitim kademe-leriyle ilgili politika önceliklerinin farklı finansal doğurgularının olması kaçınılmazdır. Burada politika yapıcıların seçenekleri şunlardır: Ya üniversiteye bir öğrenci alacaklar ya da liseye 12 çocuğu alarak liseye erişimi yaygınlaştıracaklardır (UNESCO-UIS / OECD, 2002).

Vincent-Lancrin’e göre (2008); yükseköğretim öğrenci sayılarındaki azalma ya da artışların her ko-şulda yükseköğretim bütçeleri üzerinde doğrudan etkileri vardır. Yükseköğretim harcamaları öğrenci sayıları ve birim maliyetlere bağlıdır. Öğrenci sayılarının azalması ya da öğretmen/öğrenci oranlarının düşmesi, öğrenci başına yapılan mali katkıları artırabilir. Diğer koşulların eşit olduğu durumlarda, öğ-renci sayılarının ya da öğöğ-renci/öğretmen oranlarının azalması yönündeki bir eğilim kamu harcamaları üzerindeki baskıları azaltabilir. Yine, öğrenci sayılarının azalması, kurumsal düzeyde öğrenme veya çalışma koşullarını iyileştirerek yükseköğretimin niteliği üzerinde olumlu bir etki ortaya çıkarabilir.

Diğer taraftan, toplam nüfus içinde yaşlı nüfusun arttığı ülkelerde, sosyal harcama kompozisyonla-rında yaşlıların lehine bir politik baskının oluşabileceği, bunun da eğitim alanındaki kaynakların daral-masına yol açabileceği yönünde tartışmalar bulunmaktadır (Gradstein ve Kaganovich, 2004). Nitekim OECD ülkelerini kapsayan bir çalışmada (Vincent-Lancrin, 2008); nüfusun yaşlanmasının kamu harca-maları ve onun çeşitli kuşaklar ve yaş grupları arasındaki dağılımı bakımından doğurgularının olacağı vurgulanmakta ve nüfusun yaşlanmasının eğitimin finansmanı üzerinde dolaylı bir etkiye sahip olacağı belirtilmektedir. Buna göre; nüfusun ve seçmenlerin daha büyük bir bölümünün yaşlılardan oluştuğu

toplumlar siyasal karar alıcıların önceliklerini etkileyebilir ve böyle bir ortamda eğitim sektöründeki kamu harcamalarını artırmak güçleşebilir.

Yukarıdaki paragraflarda da görüldüğü gibi, nüfus, eğitim ve kalkınma kavramları arasındaki iliş-kiler çok yönlü ve karmaşıktır. Atauz’un da (2003) belirttiği gibi, eğitim, nüfusun değişme dinamik-lerini etkilediği gibi, nüfusun büyüklüğü ve demografik özellikleri de eğitim hizmetinin büyüklük ve niteliksel özelliklerini etkilemektedir. Aynı şekilde, eğitim ve kalkınma arasındaki ilişkiler de, “tavuk-yumurta” ilişkisine benzemektedir.

Son olarak, yukarıda sunulan nüfus yapısı ve değişimlerinin eğitim üzerindeki (özellikle öğrenci sayıları ve eğitim harcamaları üzerindeki) etkilerinin ötesinde, toplumun eğitimsel özellikleri konusun-da nüfusbilim tarafınkonusun-dan sağlanan ve eğitim sektöründeki politika belirleme ve planlama çalışmalarını (özellikle eğitim politikacıları, üst düzey eğitim yöneticileri ve eğitim plancılarını) doğrudan ilgilendi-rebilecek verilere değinilecektir.

O’Hare, Pollard ve Rituol’a göre (2004); ABD’de, çeşitli nedenlerle (araştırmacıların demografik olay ve süreçleri incelemede rutin olarak eğitimsel ve ekonomik verileri kullanmaları, ekonomik ve eğitim-sel özelliklerin demografik çalışmaların odak noktasında olması ve eğitim ve ekonomiyle ilgili demog-rafik özelliklerin kamu politikalarının biçimlendirilmesinin temelini oluşturması) genel nüfus sayımları ve nüfus araştırmaları yoluyla elde edilen nüfusun eğitimsel özellikleri şunlardır:

– Öğrenci sayıları ve okullaşma oranları (Eğitim kademeleri, cinsiyet, coğrafi yerleşim, kamu-özel okul ayrımına göre)

– Eğitim kademeleri arasındaki öğrenci akışları (Eğitim kademeleri arasındaki geçişler, sınıflar arasındaki geçişler gibi)

– Okur-yazarlık oranları (Yaş grupları ve cinsiyete göre) – Eğitim düzeyi (Yaş grupları ve cinsiyete göre)

Türkiye’de de TÜİK tarafından yürütülen genel nüfus sayımları, Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi (ADNKS) ve beş yılda bir yapılan Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması (TNSA) ile düzenli aralıklarla elde edilen nüfusun eğitimsel özelliklerine ilişkin veri türleri ve veri kaynakları şunlardır:

– Nüfusun okur-yazarlık durumu (Genel Nüfus Sayımı, ADNKS, TNSA / Cinsiyet ve yaş gruplarına göre)

– Nüfusun eğitim düzeyi (Genel Nüfus Sayımı, ADNKS, TNSA / Yaş grupları ve cinsiyete göre) – Okul terkleri (TNSA / Sınıflara ve cinsiyete göre)

– Sınıf tekrarları (TNSA / Sınıflara ve cinsiyete göre)

Genel nüfus sayımı ve nüfus araştırmaları yoluyla elde edilen nüfusun okur-yazarlık ve eğitim düze-yine ilişkin veriler, herhangi bir ülkedeki eğitim kurumlarının/sisteminin, hem nicelik hem de niteliksel çıktılarını temsil eder. Yine bu veriler, eğitim sistemi için geçmişte yapılan yatırımları ve halihazırdaki insan sermayesi stoklarını yansıtır. Öte yandan okul terkleri ve sınıf tekrarları, bir eğitim sisteminin işleyişinin iç etkinliğini gösterir ve birim maliyetlerle doğrudan ilişkilidir. Nüfusbilim tarafından sağla-nan bu veriler, nüfusbilim ile eğitim arasındaki kesişme noktalarını oluştur.