Dalli Yusuf'la Tüllü Kızın Aşkı

Çok eski bir devirde Dalli Yusuf denilen bi adam varmiş. Bu adam evlenme çağuna geldiği halde herhangi bi kızı sevup da onunla evlenememiş; ama harıl harıl da evlenecek güzel bi kız arıyormuş. Günün birinde karli bir havada iki ihtiyar yolda yürüyorlarmış. Bunlarun arkasından da Tüylüce adı verilen bir kız yürüyormuş. Bu kız son derece paspal görünüşlü ve yoksul bir kızmış. Üzerindeki elbisenin tamamı çeşit çeşit tüylerle kaplu olduğu için bu kıza Tüylüce diyorlarmış. Bu iki ihtiyar adam yolda yürürlerken karun üzerinde kan izleri görmüşler. Bu kan izlerini görünce bunlari Dalli Yusuf'un şekline benzetmişler. Arkalarundan gelen bu Tüylüce adli kiz da bunlarun konuşmalarunu duymuş ve onlarun bu sözlerinden etkilenerek Dalli Yusuf'un şekline aşuk olmuş. Aşuk olunca ona bu sefer gece gündüz onu aramaya koyulmuş. Gezmediği yer görmediği şehir sormaduğu

121

insan kalmamuş. Tam üc ayluk bi aramadan sonra sonunda Dalli Yusuf'un arada bir uğradığı kız kardeşinin yerini öğrenir. Üzerinde o tüylü elbisesi olduğu halde Dalli Yusuf'un kız kardeşinin evine gider. Kapiyi çalar üzerinde de o tüylü elbisesi vardır. Dalli Yusuf'un kız kardeşi kapıyı açar. Önce bu kızı dilenci zanneder ve tersler; ama kız dilenci olmadığnı söyleyince ayaküstü biraz konuşurlar. Dalli Yusuf'un kız kardeşi Tüylüce'nin üstüne şöyle bir bakar. Bakar ki tüylerle kaplı önce biraz tiksinir. Tiksinir ama sonra bu tiksintisini üzerinden atar. Tüylüce'yi içeriye alır; ama hiçbir yere oturtmaz çünkü tüylerini döküp ortalığı tolaştıracağını zanneder. Sen şu köşeye geç de ayakta bekle der. Tüylüce bi köşeye geçip beklemeye başlar. Öyle beklerken Tüylüce olan biteni Dalli Yusuf'un kız kardeşine anlatır. Ona abisine aşık olduğunu aylardır onu bulmak için dönüp dolaştiğinı söyler. Dalli Yusuf'un kız kardeşini bu kızın bu içli hali etkiler tabi ona karşı bi sevgi besler; ama der ki benim abim senelerdir evlenecek bi kız arayıp duruyor bir tane bulamadı. Acaba senin gibi bir kızlan evlenir mi der. Tüylüce işinin orasını kendisine bırakmasını söyler. Aradan bir müddet geçtikten sonra Dalli Yusuf arada bir kız kardeşinin ziyaret ettiği evine gider. Kız kardeşi abisini karşılar ve içeri alır. Oturur konuşurlar, muhabbet ederler. Kız kardeşi ilk başta Tüylüce'yi abisine göstermek istemez. İstemez ama bir ara mutfaktan bir şey almak için içeri girince Tüylüce ona yalvarır ve ne götüreceksen ben götüreyim ve ben de abinin yüzünü bir görmüş olurum der. Dalli Yusuf'un kız kardeşi her ne kadar yok dediyse de sonunda Tüylüce'yi kıramadı. Abisine götüreceği şeyi ona verdi ve içeriye yolladı. Tüylüce içeriye girince Dalli Yusuf şaşırdı tabi kız kardeşinin bu paspal görünüşlü kızı nerden bulduğunu merak etti ama ona bi şey söylemedi. Kız kardeşi içeri girip Tüylüce çıktıktan sonra kız kardeşine bu kızın kim olduğunu sordu. Kız kardeşi fakir ve muhtaç bir kız olduğunu içeriye alıp yemek yedirip doyurduğunu birazdan dışari atacağını söyler. Dalli Yusuf Tüylüce'yi dışari atmamasını ona da bakmasını söyler. Ben sana yardım ederim der. Meğer Dalli Yusuf da o eski püskü kıyafetlerin altundaki Tüylüce'nin güzelliğini fark etmiştir. Dalli Yusuf o gün ordan istemeye istemeye ayrılır ama o kız kardeşine ayda bir uğrayan adam Tüylüce'yi görmek için sık sık uğramaya başlar. Aradan bir müddet geçtikten sonra köyde bir düğün olur. Dalli Yusuf da düğüne gelir tabi kız kardeşi de düğüne gider; ama Tüylüce düğüne gitmemiştir. Daha sonra Tüylüce üzerindeki o tüylü elbiseyi çıkarmış. Meğer o elbisenin altında Tüylüce'yi ay parçası gibi gösteren bir kıyafet varmış. Tüylüce o kıyafetiyle birlikte düğüne gider. Düğünde Dalli Yusuf bu kızı görünce hemen yanına sokulur. Onunla ilgilenmeye başlar. O

122

gece, gece boyunca beraber olurlar. Dalli Yusuf kızın parmağına bir yüzük takar. Kız o gece ansızın ordan kaçar ve eve gelir. Dalli Yusuf onu ne kadar ararsa da bulamaz. Sonunda düğün dağılır, herkes evine gider. Dalli Yusuf o kızın mutlaka bir köyden bu köyden bir kız olduğunu düşünür. Köydeki tüm evleri dolaşıp genç kızların elinden bir tas çorba içer; ama bir kızı o güzel yüzük taktığı eli bulamaz. Sonunda tekrar eve gider. Aradan günler geçmiştir. Bir gün evde çorba içerken çorbanun dibinde bir yüzük bulur. Kendi yüzüğü olduğunu hemen anlar. Çorbayı kimin yaptığını sorar kız kardeşine. Kız kardeşi ben yaptım der. Peki sofraya kim getirdi der. Bu sefer kız kardeşi Tüylüce'nin getirdiğini söyler. Dalli Yusuf o kızın Tüylüce olacağına hiç ihtimal vermez; ama düşünmeden de edemez tabi. Bir müddet oturduktan sonra kalkar ve gider. Aradan birkaç hafta geçtikten sonra tekrar kız kardeşine gelir Tüylüce'yi sorar. Kız kardeşi Tüylüce'nin hasta olduğunu sallandıkça kemiklerinin çatırdaduğunu söyler. Meğer önceden kız kardeşi Tüylüce'yi içerde yatağa yatırmış altına da bikaç tane yufka koymuştur. Tüylüce kıpırdanurken yufkalar kırulmaktadur, kemikleri kırılıyor gibi bi ses çıkarmaktadur. Dalli Yusuf Tüylüce'nin hasta olduğunu öğrenince üzülür. Odasına girer bakar ki kız sallandıkça her tarafından kemik sesleri geliyor. Bu duruma çok üzülür, çaresini arar, kız kardeşine sorar. Kız kardeşi aşık olduğunu aşık olduğu erkekle evlenmazse ömür boyu böyle ızdırap çekeceğini söyler. Peki der Dalli Yusuf. Kimmiş bu aşık olduğu adam deyince kız kardeşi sensin demiş; ama der nasıl olur ben geçende düğünde bi kız gördüm onu seviyorum, onu arıyorum der. Kız kardeşi bu işi vicdanına bıraktığını söyler. Dalli Yusuf düşünür taşinur der ki ulan Yusuf, bunca güzellerden bir tane beğenip de evlenemedin, şimdi şurda bi gariban senin sevgine muhtaç, sen mutlu olamadın ama bari o mutlu olsun da ızdıraplarından kurtulsun der ve onunla evlenmeye karar verir. Tüylüce'nin odasuna girip durumu ona anlatınca bu sefer Tüylüce ayağa kalkar ve üzerindeki o tüylü elbiseyi çıkarır. Dalli Yusuf ne görsün, o düğünde gördüğü parmağına yüzüğü taktığı kız karşısında duruyor mu? Tabi çok sevinmiş, mutlu olmuş. Sonra kırk gün kırk gece düğün yapmışlar ve ömürleri boyunca mutlu olmuşlar (KK: 52).

16 Numaralı Masalın Motif Yapısı 1. Dalli Yusuf'un şekline âşık olmak

123 3. Tüylü kızın tanınmasını sağlayan yüzük