Örgütsel adalet algısının örgütsel sessizlik üzerindeki etkisine yönelik sonuç ve tartışma

Araştırmada öğretmenlerin örgütsel adalet algılarının örgütsel sessizlik düzeyleri üzerindeki etkileri incelenmiş ve şu sonuçlara ulaşılmıştır

 Örgütsel sessizliğin örgütsel adalet algısı düzeyine etkisine ilişkin bulgular incelendiğinde okulda çalışan öğretmenlerin savunma amaçlı seslilik ve sessizlik düzeyleri öğretmenlerin etkileşimsel adalet düzeylerini azalttığı çalışmanın bulgularıyla ortaya konmuştur. Bu nedenle öğretmenlerin kendi fikirlerini açıklaması aynı zamanda öğretmenlerin yönetici pozisyonundaki kişinin kendilerine karşı sergilediği tutumda yanlılık hissinin oluştuğunu söylemek mümkün olmaktadır.

 Aynı zamanda örgüt yararına seslilik ve sessizlik, kabul edilen seslilik düzeylerinin ise aynı şekilde örgüt içindeki diğer öğretmenler arasında kendilerine adil olarak davranılmadığı hissini oluşturmakta olduğu anlaşılmaktadır.

 Kabul edilen sessizlik düzeylerinin ise okulda çalışan öğretmenlerin yaptıkları işleri diğer meslektaşlarıyla kıyasladığında dağıtımsal adalet düzeylerini azaltmış olduğu görülmektedir.

 Öğretmenlerin genel örgütsel sessizlik düzeylerini genel örgütsel adalet düzeyleri azaltmaktadır.

Ulaşılan sonuçlar incelendiğinde, işlemsel adaletin öğretmenlerin örgütsel sessizlikleri üzerinde etkisinin olmadığı, etkileşimsel adaletin önemli etkilerinin olduğu, genel anlamda adalet algısı düştükçe örgütsel sessizliğin de azaldığı görülmektedir.

Alanyazında yapılan araştırmalarda farklı sessizlik ölçekleri kullanıldığı için boyut bazında farklılaşan sonuçlara ulaşılmaktadır. Ancak genel sonuçlar ele

alındığında, araştırmaların ulaştığı ortak sonuç, örgütsel adalet algısının örgütsel sessizlik üzerinde azaltıcı bir etkisinin olduğudur. Araştırma sonuçları bu noktada birbirleriyle paralellik göstererek, sonuçlar birbirini desteklemektedir (Aküzüm, 2014; İşleyici, 2015; İşleyici ve Nartgün, 2013; Taşkıran, 2010; Ünlü, 2015).

5.6 Öneriler

Araştırmadan ulaşılan sonuçlar doğrultusunda aşağıdaki öneriler getirilmiştir:  Araştırmada öğretmenlerin düşük mobbing algısına sahip olmaları, istenen bir

sonuçtur. Mevcut durumun korunarak geliştirilmesi için öğretmen ve yöneticilere mobbinge karşı bilinçli yaklaşmalarına yönelik bilinç geliştirme çalışmaları düzenlenebilir.

 Öğretmenlerin örgütsel adalet algılarının yüksek olması, eğitim kurumlarımız olan okullarda demokratik bir ortamın oluşturulduğu ve adaletin sağlandığı sonucuna götürmektedir. Bu olumlu durumun korunması ve geliştirilmesine yönelik okul yöneticilerinin zaman zaman fikir ve görüşleri alınmalı, aksayan veya geliştirilmesi gereken durumlar yoklanmalı ve bu doğrultuda uygulamalar yapılmalıdır.

 Öğretmenlerin sessiz kalmamaları, toplumun gelişmesi, geleceğimiz olan yeni nesillerin daha özgüvenli ve bilinçli olmaları açısından önemlidir. Çıkan sonuçlar öğretmenlerin okulda ve çalışma yaşamında yaşanan durum ve olaylar karşısında okul çalışanlarının sessiz kalmadığını göstermektedir. Bu durumun korunmasına yönelik, öğretmenlerin özgüvenlerini ve öz-yeterliliklerini artıracak uygulamalar yapılabilir.

 Öğretmenlerin mobbing algısı, örgütsel adalet algısı ve örgütsel sessizlik düzeyleri arasındaki ilişkiler araştırma sonuçlarıyla ortaya konulmuştur. Araştırma sonuçları, Afyonkarahisar il merkezinde görevli öğretmenleri kapsarken, araştırmada kullanılan ölçeklerle sınırlıdır. Araştırma sonuçlarından genellemeye gidilebilmesi için, daha geniş örneklemler üzerinde ve daha farklı ölçekler kullanılarak araştırmalar gerçekleştirilebilinir.

 Mobbing hakkında yapılan araştırmalar incelendiğinde nicel araştırmalardan oluştuğu görülmekte ancak nicel araştırmaları destekleyici ve sebepleri hakkında detaylı araştırmalar yapılabilmesi için nitel araştırmaların yapılması gerekmektedir.

 Mobbing konusunda yanlış anlaşılmaların ve kavramın daha iyi tanınması açısından yöneticilerin ve öğretmenlerin desteklenmesi gerekirken, ilerleyen araştırmalarda milli eğitim kapsamında olan diğer çalışanların(hizmetli ve memur) da araştırmaya dahil edilmesi faydalı olacaktır.

 Örgütsel adalet algısının yüksek boyutlarda tutulabilmesi Milli Eğitim Bakanlığının çalışma alanlarında olmasının yanı sıra, sürdürülebilir politikalar, ödül-ceza ile ilgili yaptırımlarım açık bir şekilde politikayla belirlenmesi gerekmektedir.

 Örgütsel sessizlik ile ilgili yapılan araştırmalar özellikle eğitim alanında kısıtlı olduğu görülmüştür. Bu nedenle eğitim alanında daha çok çalışmanın yapılması gerekmektedir. Farklı yapılardaki ölçeklerin geliştirilerek uygulanması daha faydalı sonuçların alınmasını sağlayacaktır.

 Öğretmenlerin mobbing algısı, örgütsel adalet ve örgütsel sessizlik algılarını öğretmenlerden sağlıklı sonuçlar alınabilmesi için okullarda öğretmenlerin sorunlarını aktarabileceği ya da fikirlerini ifade edebilecekleri platformalar oluşturulması gerekmektedir. Böylece öğretmenlerin fikirlerini ifade etmeleri ve okullarda istenmeden yapılan davranışların engellenmesi sağlanabilir.

6. Kaynakça

Açıkgöz, A. (2009). Okul yöneticilerinin çatışma yönetim stilleri ile öğretmenlerin

örgütsel adalet algısı arasındaki ilişki (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant

İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Afşar, L. (2013). Örgütsel sessizlik ve örgütsel güven ilişkisi: konuya ilişkin bir

araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal

Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Akan, D. Yıldırım, İ. ve Yalçın (2013). Okul yöneticilerinin aşağıdan yukarı doğru uygulanan yıldırma (Mobbing) Davranışları. International Online Journal of

Educational Science, 5(3), 646-659.

Akgeyik, G. (2014). Anadolu liselerinde görevli yönetici ve öğretmenlerin örgütsel

adalet Algıları: Diyarbakır ili örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dicle

Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır.

Aküzüm, C. (2014). The effect of perceived organizational justice on teachers’ silence: A practice in primary education ınstitutions. International J. Soc. Sci. &

Education, 5(1), 96-107.

Aleksynska, M. (2007). Attitudes towards immigrants and relative deprivation: the case of a middle-ıncome country. Munich Personal RePEc Archive ,Paper No. 4595. Alioğulları, Z.D. (2012). Örgütsel sessizlik ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki

ilişki -bir uygulama (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi

Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

Alkan, E. Yıldız, S, M. ve Bakır, M. (2011). Yıldırmanın (mobbing) beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin tükenmişliği üzerine etkisi. Selçuk Üniversitesi Beden

Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 13(3), 270-280.

Alparslan, A. M. (2010). Örgütsel sessizlik iklimi ve işgören sessizlik davranışları

arasındaki etkileşim: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi öğretim elemanları üzerinde bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel

Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.

Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2010). Değerlere göre yönetim ve örgütsel adalet ilişkisinin ortaöğretim okulu öğretmenlerinin algılarına göre incelenmesi. Kuram ve

Altok, T. (2009). Çalışanların motivasyonunu etkileyen faktörlere ilişkin hizmet ve

imalat işletmelerinde karşılaştırmalı bir araştırma (Yüksek Lisans Tezi).

Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.

Alzubi, H. A. (2010). A study of relationship between organizational justice and job satisfaction. International Journal of Business and Management, 5(12), 102-109. Apak, E. G. (2009). Yıldırmaeylemleri ve örgütsel adanmışlık ilişkisi (Yüksek lisans

tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Atalay, İ (2010). Mobbing’in örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi kamu sektöründen bir

örnek (Yüksek Lisans Tezi), Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,.

Ankara.

Ataman, G. (2002): İşletme yönetimi: temel kavramlar & yeni yaklaşımlar, 2. Bask. İstanbul: Türkmen Kitabevi.

Ayhan, Ö. (2013). Algılanan örgütsel politikanın örgütsel adalet ve işten ayrılma niyeti

üzerine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).Gebze Yüksek Teknoloji

Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü. Gebze.

Baldwin, S. (2006). Organizational justice. Institute for Employment Studies, p. 1-13 Baş, G. ve Şentürk, C. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adalet,

örgütsel vatandaşlık ve örgütsel güven algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim

Yönetimi, 17(1), 29-62.

Bayram, T. Y. (2010). Üniversitelerde örgütsel sessizlik(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Beşoğul, Ç., (2014) Öğretmenlerin mobbinge maruz kalma düzeyleri ile örgütsel

bağlılıkları arasındaki ilişki: Kocaeli Gölcük ilçesi örneği (Yayınlanmamış

yüksek lisans tezi) Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli. Beugre, C. D. (2005). Understanding ınjustice- related aggression in organizations: A

cognitive model. Human Resource Management, 16 (7), 1120-1136.

Bies, R. J. ve Moag, J. F. (1986). Interactional justice: Communication criteria of fairness. Research on Negotiations in Organizations, (1), 43–55.

Bies, R. J. (2001). Interactional (In) Justice: The Sacred and the Profane. Greenberg J. ve Cropanzano R. (Ed). Advances in Organizational Justice (s.89-118). Stanford University Press.

Bildik, B. (2009). Liderlik tarzları, örgütsel sessizlik ve örgütsel bağlılık

ilişkisi(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü,

Bos, Van den K., Vermunt, R. ve Wilke, H. A. (1997). Procedural and distributive justice: What is fair depends more on what comes first than on what comes next.

Journal of Personality and Social Psychology,72(1), 95.

Bozbel, S. ve Palaz, S. (2007). İşyerinde psikolojik taciz (mobbing) ve, hukuki sonuçları. TİSK Akademi, 2 (3), 66–80

Brinsfield, C. T., Edwards, M. E., ve Greenberg, J. (2009). Voice and silence in

organizations: Historical re-view and current conceptualizations. UK: Emerald

Group Publishing Limited.

Brinsfield, C.T. (2009). Employee silence: Investigation of dimensionality,

development of measures, and examination of related factors. (Unpublished

Ph.D. Thesis), The Ohio State University Labor and Human Resources Graduate Program. Ohio.

Budak, G. (2015).Psikolojik dayanıklılık ve örgütsel adalet algısının örgütsel

vatandaşlık davranışına etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Başkent Üniversitesi,

Ankara.

Bucuklar, N. M. (2009). Öğretmenlerin maruz kaldıkları yıldırma eylemlerinin

tükenmişlikleri ve bazı değişkenler ile ilişkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış

yüksek lisan tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Bulut, H. U. (2007). Ortaöğretim öğretmenlerinde psikolojik şiddet düzeyi

(mobbing)(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler

Enstitüsü, Niğde.

Bülbül, A., (2010). Çalışanların örgütsel adalet algısının, örgütsel vatandaşlık ve

örgütsel bağlılığa etkisi üzerine bir çalışma(Yayımlanmamış yüksek lisans

tezi).Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.

Cemaloğlu, N. (2007). Okul yöneticilerinin liderlik stilleri ile psiko-şiddet arasındaki ilişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (33), 77-87.

Cemaloğlu, N. ve Ertürk, A. (2008). Öğretmen ve okul müdürlerinin maruz kaldıkları yıldırmanın yönü. Bilig, (46), 67-86.

Cemaloğlu, N. ve Kılınç, A. Ç. (2012). İlköğretim okulu yöneticilerinin etik liderlik davranışları ile öğretmenlerin algıladıkları örgütsel güven ve yıldırma arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 37(165), 137-151.

Cerit, Y.(2013). Paternalist liderlik ile öğretmenlere yönelik yıldırma davranışları arasındaki ilişki: kuram ve uygulamada eğitim bilimleri. Educational sciences:

Chegini, M.G. (2009). The relationship between organizational justice and organizational citizenship behavior. Department of Management, İslamic Azad

University, Rasht Branch, Iran,1 (2), 171-174.

Chen, Z.X., Francesco, A.M. (2003). The relationship between the three components of commitment and employee performance in China. Journal of Vocational

Behavior, 62 (3), 2003, 490- 516.

Cohen- Crash, Y.ve Spector, P.E. (2001). The role of justice in organizations: A meta- analysis. Organizational Behavior and Human Decision Processes, (89), 278- 321

Colquitt, J. A. (2001). On the dimensionality of organizational justice: A construct validation of a measure. Journal of Applied Psychology, 86(3), 2001, 386- 400. Cropanzano, R. Bowen, D.E. ve Gilliland, S.W. (2007). The management of

organizational justice. Academy of Management Perspectives, 21(4), 34-48. Cropanzano, R. ve Wright, T. A. (2003). Procedural Justice and organizational staffing:

A tale of two paradigms. Human Resource Management Review, 13. 10).

Cropanzano, R., ve Greenberg, J. (1997). Progress in organizational justice: Tunneling through the maze. In C.L. Cooper, & I.T. Robertson (Eds.), International Review

of Industrial and Organizational Psychology (pp.317-372). New York: John

Wiley & Sons.

Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde sessizlik: sessizliğin teorik temelleri ve dinamikleri. Ç.Ü.

Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1), -162.

Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde sessiz kalınan konular, sessizliğin nedenleri ve algılanan sonuçları üzerine bir araştırma. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (1), 117-134.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Çalışma Genel Müdürlüğü (ÇSGB), (2013).

İşyerlerinde Psikolojik Taciz (Mobbing) Bilgilendirme Rehberi. (Editör: Ebru

Öztüm Tümer), Ankara: Özel Matbaası.

Çavuş, M.F., Develi, A. ve Sarıoğlu , G. S.(2013). Mobbing ve örgütsel sessizlik: enerji sektörü çalışanları üzerine bir araştırma. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 3 (1), 10-20.

Çelebi, N. Vuranok, T, ve Tezer, A. (2015). Bazı demografik değişkenler açısından ilkokul öğretmenlerinin örgütsel adalet algıları. Eğitim Ve Öğretim Araştırmaları

Çelik, M. (2011). A Theoretical Approach to the Job Satisfaction. Polish Journal of

Management Studies(PJMS), (4),7-15

Çelik, M., Sarıtürk, M. (2012). “Organizational Justice and Motivation Relationship: The case of Adiyaman University”. Journal of Social Science, Istanbul

Commerce University, 21 (1), 353-382.

Çırak, S. (2013). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adalet algısı.(Yüksek lisans tezi) Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Çobanoğlu, Ş. (2005). Mobbing ve başa çıkma yöntemleri. İstanbul: Timaş Yayıncılık. Çöp, S. (2008). Türkiye’de ve Polonya’da turizm sektörü çalışanlarının örgütsel adalet

ve örgütsel bağlılık algılarına ilişkin bir uygulama (Yayımlanmamış yüksek

lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çukur, C. (2012). İşyerinde psikolojik taciz (mobbing). Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası, 34- 48.

Davenport, N,. Schwartz, R. D. ve Elliot, G. P. (2003). Mobbing: İş yerinde duygusal

incinme. (Çeviren: O. C. Önertoy), İstanbul: Sistem Yayıncılık.

Demircan Çakar, N., Yıldız: (2009). Örgütsel adaletin iş tatmini üzerindeki etkisi: “algılanan örgütsel destek” bir ara değişken mi? Elektronik Sosyal Bilimler

Dergisi,8 (28), 68- 90.

Demirgil, A. (2008). İşletmelerde mobbing uygulamaları ile örgütsel bağlılık ilişkisinin

incelemesine yönelik bir araştırma. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Yıldız

Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Detert, J.R. ve Edmondson, A.C. (2005). No exit, no voice: The bind of risky voice opportunities in organizations. Academy of Management Proceedings,(1),1-6. Doğan, A. (2008). İlköğretim kurumlarında örgütsel adaletin örgütsel bağlılık

üzerindeki etkisi.(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).Fırat Üniversitesi Sosyal

Bilimler Enstitüsü. Elazığ.

Doğan, H. (2002). İşgörenlerin adalet algılamalarında örgüt içi iletişim ve prosedürel bilgilendirmenin rolü. Akademik Bakış Dergisi, 2, (2), 69-76.

Downs, M. (2004). Putting A workplace bully back ın line. August 20, 2004, Erişim:11.03.2017,

http://www.workplacebullying.org/press/webmd082004.html

Dündar, T. (2011). Öğretmenlerin örgütsel adalet algıları ile iş doyumu düzeyleri

arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi

Dyne, L.V., Ang, S. ve Botero, I.C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies,

40 (6), 1359-1392.

Eğerci, T. Ç. (2009). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin maruz

kaldıkları psiko-şiddetin (mobbingin) örgütsel güven düzeyine etkisi

(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Ehi, Y.D. (2011). Ortaöğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin psikolojik

şiddete (mobbing) ilişkin görüşleri (Şanlıurfa İli Örneği).(Yayımlanmamış

yüksek lisans tezi). Harran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Şanlıurfa. Einarsen, S. ve Skogstad A.(1996). Bullying: Epıdomiological findings in public and

private organization. Europen Journal Of Work and Organizatioanl

Psychology, 5 (2), 185-201

Einarsen, S.(1999). The nature and causes of bullying at work. Inernational Journal of

Manpower. 20 (1-2), 16–27

Einarsen, S., Rakness, B. ve Matthiessen S. (1994). Bullying and ıts relationship to work and enviroment quality. an exploratory study. Europen Work and

Organizational Psychologist. (4), 381–404

Erdemir, S. ve Murat, M. (2014).İlköğretim öğretmenlerinin duygusal zekâ düzeyleri ile yaşadıkları psikolojik yıldırma arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mustafa Kemal

Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (25), 323-340

Erdoğan, E. (2011). Etkili Liderlik Örgütsel Sessizlik ve Performans İlişkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gebze İleri teknoloji Enstitüsü, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Gebze.

Erenler, E. (2010), Çalışanlarda sessizlik davranışının bazı kişisel ve örgütsel

özelliklerle ilişkisi: Turizm sektöründe bir alan araştırması, (Yayımlanmamış

doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Ergenekon, S.(2006). İşyerinde duygusal taciz (mobbing). Kazancı Hakemli Hukuk

Dergisi, 19 (20)

Ergün, E. ve Ördek, M.K. (2016). Mobbingin örgütsel adalet algısına etkisi. Avrasya

Bilimler Akademisi Sosyal Bilimler Dergisi, (1), 429-443

Ertürk, A. (2005). Öğretmen ve okul yöneticilerinin okul ortamında maruz kaldıkları

yıldırma eylemleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal

Ertürk, E. (2011). İlköğretim ve ortaöğretim okullarındaki örgütsel adalet algısı

ileöğretmenlerin örgütsel adanmışlıkları arasındaki ilişki (Yayınlanmamış yüksek

lisans tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur. Fortin, M. (2008). Perspectives on organizational justice: Concept clarification, social

context integration, time and links with morality. International Journal of

Management Reviews, 10(2), 93-126.

Gergen, M.S. Greenberg ve R.H. Willis (Eds.), Social Exchange: Advances in theory

and research (p. 27-55). New York: Plenum Press.

Gök, D. (2014). İlkokul ve ortaokullarda görevli öğretmenlerin örgütsel adalet ve

örgütsel bağlılık algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Şahinbey/Gaziantep Örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gaziantep

Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep

Greenberg, J. (1987). A taxonomy of organizational justice theories. Academy of

Management Review, 12(1), 9-22.

Guerrero, I. M. (2004). The development of moral harassment (or mobbing) law in sweden and france as a step towards eu legislation. Boston College

International and Comparative Law Review,

http://lawdigitalcommons.bc.edu/iclr/vol27/iss2/10

Gül, H. (2009). İş sağlığında önemli bir psikososyal risk: mobbing-psikolojik yıldırma.

TAF Preventive Medicine Bulletin, 8 (6), 515-520.

Gülle, M. (2013). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin okul ortamında maruz

kaldıkları yıldırma algıları ve örgütsel bağlılık düzeylerinin incelenmesi (Hatay ili örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi

Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.

Günce,S. (2013). İlköğretim okullarında örgütsel adalet ile örgütsel bağlılık ilişkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Harran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Şanlıurfa.

Gündüz, H. B. ve Yılmaz, Ö. (2008). Ortaöğretim kurumlarında mobbing (yıldırma) davranışlarına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşleri (Düzce il örneği). Milli

Eğitim Dergisi, (179), 269–282.

Güngör, M. (2008). Çalışma hayatında psikolojik taciz. İstanbul: Derin Yayınları. Gürpınar, G. (2006). An empirical study of relationships among organizational justice,

(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.

Gürüz, D. ve Gürel, E. (2009): Yönetim ve organizasyon: Bireyden örgüte, fikirden

eyleme, 2. Baskı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Güveyi, Ü. (2013). Memur disiplin hukukunda mobbing. Gazi Üniversitesi Hukuk

Fakültesi Dergisi, XVII (1-2),1455-1481

Hasan, G. ve Özcan, N. (2011). Mobbing ve örgütsel sessizlik arasındaki ilişkiler: Karaman il özel idaresinde görgül bir çalışma. Kahramanmaraş Sütçü İmam

Üniversitesi İİBF Dergisi, 1(2), 107-134.

Henriksen, K. ve Dayton, E. (2006). Organizational silence and hidden threats to patient safety. Health Services Research, 41 (4),1539-1554.

Hoel, H., Brian F. ve Cary, C. C. (2004). Bullying İs Detrimental to Health, but All Bullying Behaviours Are Not Necessarily Equally Damaging. British Journal

of Guidance &Counselling. 32 (3): 367-388.

İçerli, L. (2010). Örgütsel adalet: Kuramsal bir yaklaşım. Girişimcilik ve Kalkınma

Dergisi, (5:1), 67-92.

İşleyici, K. (2015). Örgütsel adalet ve örgütsel sessizlik arasındaki ilişkinin incelenmesi

(Zonguldak ili örneği). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet

Baysal Üniversitesi, Bolu.

İyigün, N. Ö. (2012). Örgütsel adalet: Kuramsal bir yaklaşım. İstanbul Ticaret

Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi,(21), 49-64.

Jalilian, R ve Batmani, F (2015). The study of the relationship between organizational slience and the employees' performance (Case Study). Indian Journal of

Fundamental and Applied Life Sciences, 5 (3),1563-1573.

James, K. ( 1993). The social context of organizational justice: Cultural, intergroup and structural effects on justice behaviors and perceptions. In R. Cropanzano (Ed.),

Justice in the workplace: Approaching fairness in human resources management

(pp. 21-50). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.

Kahveci, G. (2010). İlköğretim okullarında örgütsel sessizlik ile örgütsel bağlılık

arasındaki ilişkiler. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi

Sosyal Bilimler Enstitüsü. Elazığ.

Kahveci, G. ve Demirtaş, Z. (2013). Okul yöneticisi ve öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları. Eğitim ve Bilim, 38 (167),50-64.

Kalay, F. Oğrak A. ve Nişancı, N. (2012). Mobbing, örgütsel sessizlik ve örgütsel sinizm ilişkisi: örnek bir uygulama. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari

Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(2), 127-143.

Kalaycı, Ş. (2010), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. 5. Baskı, Ankara, Asil Yayın Dağıtım.

Kara, M. (2011). Resmi ve özel ilköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adalet

algıları (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Harran Üniversitesi Sosyal Bilimler

Enstitüsü, Şanlıurfa.

Karacaoğlu, K. ve Cingöz, A. (2008). Örgütsel sessizlik. M. Özdevecioğlu ve H. Karadal, (Ed.), İçinde Örgütsel davranışta seçme konular: Organizasyonların karanlık yönleri ve verimlilik azaltıcı davranışlar (155-167).Ankara: İlke Yayınevi.

Karaeminoğulları, A. (2006). Öğretim elemanlarının örgütsel adalet algıları ile

sergiledikleri üretkenliğe aykırı davranışlar arasındaki ilişki ve bir araştırma

(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın.

Karslıoğlu, Yeni, G. (2013). Mobbing işyerinde psikolojik taciz. Türk

Metal,webservice.turkmetal.org.tr/AsyaWebXmlService/file.do?id=46523 Kılıç, Y. (2013). Lise öğretmenlerinin örgütsel adalet ve iş doyumu algıları arasındaki

ilişk. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri

Enstitüsü, Elazığ.

Kılıç, Y. ve Demirtaş, Z. (2015). Lise öğretmenlerinin örgütsel adalet algıları. Eğitim ve

Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 46-58.

Kılıçaslan, S. ( 2010). Örgütsel adalet algısı ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkilere

kuramsal bir yaklaşım (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül

Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Koçel, T. (2010). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım.

Kolay, A. (2012). Endüstri meslek liselerinde görev yapan öğretmenlerin örgütsel

sessizlik ve örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans

tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.

Konovsky, Mary A. (2000). Understanding procedural justice and its ımpact on business organizations. Journal of Management, 26 (3), 489–511.

Kök, S. B. (2006). İş yaşamında psiko-şiddet sarmalı olarak yıldırma olgusu ve nedenleri. 14. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildirisi.

Kuşseven, A. (2016). Örgütsel adalet bağlamında mobbing olgusunun

incelenmesi(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal

Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kutlay, Y. (2012). Araştırma görevlilerinin örgütsel adanmışlık ve öz-yeterliliklerinin

örgütsel sessizlikleri üzerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman

Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.

Leventhal, G.S. (1980). What should be done with equity theory? New

approaches to the study of fairnessin social relationship. In Gergen, K. J., Greenberg,

M. S. and Willis, R. H. (Eds),Social Exchange:Advances in Theory and Research. New York: Plenum, 27–55

Lewis, D. (1999). Workplace bullying ınterım findings of a study ın further and higher education ın wales. Internatıonal Journal Of Manpower, 20 (1-2), 106–118 Leymann, H. (1996). The content and development of mobbing at work. European

Journal of Work and Organizational Psychology, 5 (2),165-184.

Mckay, R. Arnold, H. D. Fratzl, J. ve Thomas, R. (2008). Workplace bullying ın academia: Canadian study. Employee Responsibilities and Rights Journal,20 (2), 77-100.

Milliken, F.J. ve Morrison, E.W. (2003). Shades of silence: Emerging themes and future directions for research on silence in organizations. Journal of Management

Studies, 40 (6),1563-1568.

Mooyed, A. F. Daraıseh, N. Shell, R. Salem, S. (2006). Workplace bullying: A systematic review of risk factors and outcomes. Theoritical Issues In

Ergonomics Science, 7 (3), 311–317

Moreno-Riano, G. (2002). Experimental implications for the spiral of silence. The

Social Science Journal, (39), 65-81.

Morrison, E.W. ve Milliken, F.J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development ın a pluralistic world. Academy of Management Review, 25 (4), 706-725

Morsan, J. S. (2002). Mobbing new scourge among union members?.ILO World of

Mourssi-Alfash,M.F. (2014) Workplace bullying and its ınfluence on the perception of

Belgede Mobbing davranışı, örgütsel adalet ve örgütsel sessizlik algıları arasındaki ilişki (sayfa 129-148)