ÇalıĢmanın bu kısmında araĢtırmacılara, öğretmen ve öğrencilere, çalıĢmamızdan elde edilen sonuçlar doğrultusunda çeĢitli öneriler sunulmuĢtur. Böylelikle araĢtırma ve uygulamalarında onlara yeni ufuklar açılması amaçlanmıĢtır.
―Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Duygu Durumlarını Yansıtan Kısa Filmlerin OluĢturulması ve Öğrenci BaĢarısına Etkisi‖ konulu araĢtırmanın alan yazın taramasından da anlaĢılacağı üzere Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde materyal kullanımı, film kullanımı, kısa film kullanımıyla ilgili yapılan araĢtırmaların sayısı son yıllarda oldukça fazladır. Buna rağmen bu alan için özel olarak hazırlanmıĢ kısa filmlerin ya da teknoloji destekli materyallerin yeterli olmadığı bu araĢtırmamız süresince tespit edilmiĢtir. AraĢtırmamızda ele aldığımız kalıp ifadeler konusunun dil öğretimindeki gerekliliği ve etkisi üzerine yaptığımız çalıĢmadan hareketle araĢtırmacılara aĢağıdaki önerilerde bulunulmuĢtur.
Daha önce yapılan çalıĢmalarda Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde, öğretilmesi gereken kalıp ifadeler için herhangi bir tasnife rastlanmamıĢtır. AraĢtırmacılar, A temel seviyeden baĢlayarak seviye seviye öğretilmesi gereken
kalıp ifadeler konusunda bir araĢtırma yapabilirler. Bu kalıp ifadelerin günlük konuĢma dilinde çok kullanılan ve iletiĢimsel (SelamlaĢmada, kutlamada, taziyede, alıĢ veriĢte…) olan kalıp ifadelerden seçilmesine de dikkat edilmesi Türkçenin yabancı öğrencilere öğretilmesi açısından gereklidir.
Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi için teknoloji tabanlı materyal eksikliği, bu alandaki büyük bir boĢluktur. Bu alanda yapılmıĢ ve proje aĢamasında yapılmakta olan çalıĢmalar olmasına rağmen büyük ölçüde video destekli materyallere ihtiyaç vardır. Bu boĢluğun doldurulması için ADP‘deki kazanımlara uygun materyaller hazırlanarak öğrenci baĢarısı üzerindeki etkisi araĢtırılabilir. Tezimizi bitirme aĢamasında, Yunus Emre Enstitüsü Z-Kitap uygulamasını dil öğretiminde aktif olarak kullanmaya baĢlamıĢtır. Bu çalıĢma, Yedi Ġklim Türkçe Öğretim Seti‘nin zenginleĢtirilmiĢ kitap olarak dijital ortama aktarılmıĢ halidir. Bu çalıĢmayla video, ses, animasyon, çeĢitli eğitici oyun ve uygulamalar içeren "Dijital Türkçe Öğretim Seti" oluĢturulmuĢtur. Öğretmenlerin sınıf içi uygulamalarda akıllı tahta yardımıyla kullanabilecekleri Z-Kitap Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılabilecek zenginleĢtirilmiĢ bir materyaldir. Z- kitap uygulaması için hazırlanan videolar, kısa filmler, eğitici oyunlar üzerine yüksek lisans ve doktora tezleri hazırlanabilir. Böylece materyallerin dil öğretimine etkisi ve katkısı somut olarak ortaya konabilir.
AraĢtırmacılar, ADP‘deki kazanımları göz önünde bulundurarak her seviye için, dört temel beceriye uygun kısa filmler çekebilirler. Bu filmlerin seviyelere göre öğrenci baĢarısı üzerindeki etkisi hakkında araĢtırma yapabilirler. Bu filmler sadece bir araĢtırma materyali olarak kullanılmayıp araĢtırma sonrasında Türkçenin öğretiminde bir ders materyali olarak bu olana hizmet edecektir.
Hazırlanacak kısa filmler sessiz filmler olabilir. Bu filmlerde sadece verilmek istenen konu, görüntü Ģeklinde konuĢma olmadan öğrenciye izlettirilir ve sonrasında film hakkında konuĢma ve yazma etkinliği yaptırılabilir.
Sesli ve alt yazılı olarak hazırlanacak kısa filmler ise öğrencinin anlama, dinleme, konuĢma ve yazma becerilerinin hepsine birden katkı sağlayacaktır.
AraĢtırmacılar kısa filmlerin öğrenci baĢarısına etkisini beceri beceri: 1. Yazma becerisine etkisi,
2. Anlama becerisine etkisi, 3. Dinleme becerisine etkisi,
4. KonuĢma becerisine etkisi, Ģeklinde tek tek ele alırlarsa bu alan için çok sayıda araĢtırma ortaya çıkacaktır.
Uygulama sonrasında öğrencilerin kalıp ifadeler baĢarı son test puanlarının sadece öğrencilerin bildikleri dil sayısına göre anlamlı bir farklılık gösterdiği; 2 dil bilen öğrencilerin 4 dil ve üzerinde dil bilen öğrencilere göre kalıp ifadeler baĢarı son test puanlarının daha düĢük olduğu belirlenmiĢtir. Bu araĢtırmacılar için bir araĢtırma konusu teĢkil edebilir. Öğrencilerin bildikleri dil sayılarının ve hangi dil ailesine mensup dilleri bildiklerinin Türkçe öğrenmeye etkisi güzel bir araĢtırma konusu olabilir.
Dil öğretiminde materyal kullanımının gerekliliği ve öğrenci baĢarısına katkısı bizim çalıĢmamız ve bizden önce bu doğrultuda yapılmıĢ çalıĢmalar doğrultusunda desteklenmiĢtir. Bu amaçla öğretmen ve öğrencilere önerilerimiz Ģu Ģekilde olacaktır:
Öğretmenler, derslerin içeriğine ve amaçlarına uygun olarak öğrencilerden kısa metinler oluĢturmalarını; bu metinleri canlandırıp kameraya kaydetmelerini isteyebilir. Bu hem öğrenciler için eğlenceli bir etkinlik hem de derste kullanılabilecek faydalı bir materyal olacaktır. Bu etkinlikle öğrenci metin yazarak hem yazma becerisini hem de rol yapma tekniğiyle konuĢma becerisini geliĢtirecektir.
Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin, dinlemeye dayalı etkinliklere ihtiyaç duydukları, önceki çalıĢmalar neticesinde ve bizim yaptığımız anketler sonucunda ortaya çıkmıĢtır. Bu sebeple öğrencilerin dinleme becerilerini geliĢtirmeye yönelik etkinliklere derslerde daha fazla yer verilmelidir. Dinleme etkinlikleri iletiĢimci yöneteme uygun olarak hazırlanırsa öğrencilerin daha çok ilgisini çekebilir.
Dil bilgisi dersinin öğretimine yönelik, öğrencilerin anketlerde belirtikleri istekler doğrultusunda, dil bilgisi kurallarını pratiğe dökmelerine yardımcı olacak kısa diyalogların, monologların yer aldığı kısa filmler hazırlanabilir.
Son olarak Türkçenin öğretimi için emek harcanarak yapılacak her çalıĢmanın dilimizin güzelliğini ve gücünü göstermek için önemli bir görev üstlendiğini düĢünmekteyiz.
KAYNAKLAR
Adanır, O. (2006). Kültür, politika ve sinema. Ġstanbul: Pmp.
Akpınar, M. (2010). Deyim ve atasözlerinin yabancılara Türkçe öğretiminde kullanımı
üzerine bir araĢtırma. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
Aksan, D. (1982). Her yönüyle dil(3). Ankara: TDK. Aksoy, Ö. A. (1984a). Atasözleri sözlüğü. Ankara: TDK.
Aksoy, Ö. A. (1984b). Tek sözcüklü deyim var mı. Ġstanbul: ÇağdaĢ EleĢtiri. Aksoy, Ö. A.(1993 ) Atasözleri ve deyimler sözlüğü. Ġstanbul: Ġnkılap.
Aksoy, Ö. A.(1996) Bölge ağızlarında atasözleri ve deyimler sözlüğü. Ankara: TDK. Arslan, M. & Adem, E. (2010). Yabancılara Türkçe öğretiminde görsel ve iĢitsel araçların
etkin kullanımı. Dil Dergisi, 147, 63-86.
Avrupa Konseyi (2001). Common European framework of references for language
teaching, assesments. Cambridge: Cambridge UP.
Avrupa Konseyi (2009). Diller için Avrupa ortak baĢvuru metni öğrenme-öğrenme-
değerlendirme. (Ö, Demirel, A, Çakır., N, Sevil.,Ġ, Egel.,G., Yüksel.,B,
Haznedar.,…A, Daloğlu., Çev.). Ankara: T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu BaĢkanlığı.
AytaĢ M. (2015). Film yapım aĢamaları. http://www.videoanimasyon.com/kisa-film- yapim-asamalar.sayfasından eriĢilmiĢtir.
Aytolun, Z. (2006). Ulusal Sinemamızda Kısa Filmin Yeri. Cumhuriyet. www.kisafilm.com/etikanroportaj.doc. sayfasından eriĢilmiĢtir.
Banguoğlu, T. (1995). Türkçenin Grameri. Ankara: TDK Yayınları.
Barın, E. (2007). Yabancılara Türkçe öğretiminde kısa filmlerin yeri. Gazi Üniversitesi,
Gazi Eğitim Fakültesi Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi Ulusal Kongresi, Kongre Bildiriler Kitabı, 191-195.
Barın, E. (1992). Yabancılara Türkçenin öğretiminde bir metod denemesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Barın, E. (1994). Yabancılara Türkçenin öğretimi metodu. Ankara Üniversitesi TÖMER
Dil Dergisi,17, 53-56.
BaĢaran, U. (2013) . Atasözlerinin kalıpsallığı üzerine. Turkish Studies, 8(9), 757-770. BaĢkan, Ö. (2006). Yabancı dil öğretimi ilkeler ve çözümler. Ġstanbul: Multilingual.
Baysal, T. (2004). The Comminacative fonction of intonation. Yüksek Lisans Tezi,
Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
Benhür, M. H. (2002). Türkçenin yabancılara öğretiminde tartıĢılmayan ana kavramlar. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bilim ve Sanat Terimleri Ana Sözlüğü. (2014).
http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bilimsanat&view=bilimsanat. sayfasından eriĢilmiĢtir.
Bilkan, N. (2006). Türkçe öğretiminde çoklu zekâ uygulamaları. Ġzmir: Dilset.
Bogdan, R. C.& Biklen, S. K. (1998). Qualitative research for education: An Introduction
to Theory and Methods. Needham Heights, MA: Allynand Bacon.
BölükbaĢ, F. (2004). Yansıtıcı öğretim ile yabancı dil olarak Türkçe öğretimi. Dil Dergisi,
126, 19-28.
Brooks, N. (1986). Culture in the classroom. Joyce Merill Valdes (Eds.), Culture Bound içinde (pp.123-129). Cambridge University.
Bulut, S. (2012) . Anadolu ağızlarında kullanılan kalıp sözler ve bu kalıp sözlerin kullanım özellikleri . Turkish Studies, 7(4), 1117-1155.
Burçak, E. (2004). Kısa film. Antrakt Dergisi, 78,15.
Büyüköztürk, ġ. & Çakmak, E.K. (2012). Bilimsel araĢtırma yöntemleri. Ankara: PegemA Akademi.
Caınes, G., Caines R. N. & Crowell, S. (1999). Mindshifts: a brain- compatible processfor
professinal development and the renewal of education. Ed. Tucson, AZ: Zephyr.
Calp, M. (2005). Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi. Konya: Eğitim.
Camkıran, Ö. (2007). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenenler için Ģimdiki zamanın
metinlerle öğretimi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ġzmir.
Cooper, P. & Dancyger, K. (2006). Kısa film yazmak. Ġstanbul: Es.
Cortazzi, M. & Lixian, J. (1999). Cultural mirrors‛. Culture in second language teaching
and learning. Eli Hinkel( Ed.). Cambridge:Cambridge University.
Çetinkaya, B. (2006). Ad aktarma yapısındaki öfke göstergeleri. Sosyal Bilimler
Dergisi,2,8-9.
Çiğdem, E. (2007). Türkiye Türkçesinde kalıp sözler üzerine bir inceleme. Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Demir, N. & Yılmaz, E. (2010). Türk dili el kitabı. Ankara: Grafiker.
Demircioğlu, Ġ.H. (2007). Tarih öğretiminde filmlerin yeri ve önemi. Bilig,Yaz 42, 77-93. Demirel Ö. (1993). Yabancı dil öğretimi ilkeler yöntemler teknikler. Ankara: Usem.
Demirel, Ö. (2001a). Öğretimde yeni yaklaĢımlar, öğretimde planlama ve değerlendirme, EskiĢehir: Anadolu Üniversitesi.
Demirel, Ö. (Ed.). (2001b).Öğretim teknolojileri ve materyal geliĢtirme. Ankara: PegemA. Demirel, Ö. (2007). Öğretme sanatı, Ankara: Pegem A.
Demirel, Ö. (2011). Yabancı dil öğretimi, dil pasaportu, dil biyografisi, dil dosyası. Ankara: Pegem.
Dinçer, S. M. (1996). Türk sineması üzerine düĢünceler. Ankara: Doruk.
Doğançay, S. (1990) Your eye is sparkling: formulaic expressions & routines in Turkish.
Penn Working Papers in Educational Linguistics, 6(2), 49-65.
Duman, G. B. (2013). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde materyal geliĢtirme ve materyallerin etkin kullanımı. Ana Dili Eğitimi Dergisi,1(2),1-8.
Duru, H. (2009). Atasözleri ve deyimlerin yabancılara öğretilmesinde yöntem ve teknikler. Yüksek Lisans Tezi, Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.
Elçin, ġ. (1986). Halk edebiyatına giriĢ. Ankara: KB.
Elliot, J. (1991). Action Research for Educational Change. Buckingham: Open University. Ergin, M. (1985). Türk dil bilgisi. Ġstanbul: Boğaziçi.
Ergin, M. (1993). Üniversiteler için Türk dili. Ġstanbul: Bayrak.
ErkuĢ, A. (2003). Psikometri üzerine yazılar. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.
Erol, H. F. (2008). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde bildirme ve tasarlama kiplerinin
öğretimi ve sıralaması. Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ġstanbul.
Fidan, D. (2007). Türkçe ezgi örüntüsünde duygu durum ve söz edimi örüntüsü. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Frankel, J.R. & Wallen, N.E. (2009). How to design and evaluate research ın education. (7). New York: McGraw-Hill Ġnternational Edition.
Glanz, J. (1999). A Primer on Antian Research for the School Administratars. The
Clearing House, May-June, 301 -304.
Göçmenler, H.(2011). Beden dilinin yabancılara Türkçe öğretiminde etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Güner, L. (1999). Türkçe konuĢma ve konuĢmacı tanımaya yönelik veri tabanı örneklemi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Güzeloğlu, O. (2014). Kısa film. http://www.kameraarkasi.org/kisafilm/kisafilm/
kisafilmnedir.html. adresinden eriĢilmiĢtir.
Hacıömeroğlu, M. S. (2007). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenenler için kiplik öğretimi
üzerine materyal geliĢtirme. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ġzmir.
Johnson, A. P. (2002). A Short guide to action research. Boston: Allyn& Bacon. Karaağaç, G. (2009). Türkçenin söz dizimi. Ġstanbul: Kesit
Karababa, C. (2002). Avrupa dil portfolyosu. Ankara Üniversitesi Dil Dergisi, 9, 74-76 Karahan, L. (2003). Türkçede söz dizimi. Ankara: Akçağ.
Karakaya, Ġ. & Tanrıöğen, A.(Ed.). (2009). Bilimsel AraĢtırma Yöntemleri. Bilimsel
AraĢtırma Yöntemleri. Ankara: Anı.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araĢtırma yöntemi. Ankara: Nobel.
Kargı, B. (2006). Edebiyat kılavuzunda sinema yapıtlarının baĢlangıç düzeyi sonrası yabancı dil öğretimine katkısı, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi 22, 60-71.
Keser, S. Y. (2011). Rusça konuĢma dilinde kullanılan sözcük ögelerinin ''Peter FM'' filmi
üzerinden öğretim metotlar. Yüksek Lisans Tezi, Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ġstanbul.
Kıroğlu, K. (2002). Anlamlı öğrenme stratejilerinin Ġngilizce okuduğunu anlamaya etkisi.
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 6-12.
Kono, M. (1980). Role of films in listening, the English teachers. Magazine, 28,13- 18. Korkmaz, Z. (1992). Gramer terimleri sözlüğü. Ankara: TDK.
Köse, D. (2005). Avrupa konseyi yabancı diller ortak baĢvuru metnine uygun Türkçe
öğretiminin baĢarıya ve tutuma etkisi. Doktora tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal
Kövecses, Z. (2000). Metaphor and emotion. Cambridge: Cambridge University. Kramsch, C. (1993). Context and culture in language teaching. Oxford University.
Krech, DJ., Crutchfıeld ,R.S. & Lıvson, N. (1974). Elements of psychology, New York: Alfred A. Knopfınc.
Kurt, Ġ. (1991). Türk atasözlerine psikolojik bir yaklaĢım. Ankara: Kültür Bakanlığı.
Kuzu, H. (2013). Kısa film nedir ne değildir. http://blog.radikal.com.tr, adresinden 20.01.2013 tarihinde alınmıĢtır.
Lazaraton, A. (2001). Teaching oral skills. M. Celce-Murcia (Ed.),Teaching English as a
secondor foreign language (s. 69-85). Boston, USA: Heinle & Heinle Thomson
Learning.
Liou, H.C.,Katchen J.E. & Wang, H.(2003). Teaching a listening and speaking course with DVD Films: Can Ġt Be Done? 221-236.http://mx.nthu.edu.tw/~katchen/ professional/festschrift.htm sayfasından eriĢilmiĢtir.
Martı, L.(Ed.). (2014). Yabancılara Türkçe öğretimi, politika yöntem ve beceriler. Ankara: Anı.
MemiĢ, M. R. & Erdem, M. D. (2013). Yabancı dil öğretiminde kullanılan yöntemler, kullanım özellikleri ve eleĢtiriler. Turkish Studies. 8(9), 297-318.
Mengi, M. (1986). Necâtî‘nin Ģiirlerinde atasözlerinin kullanımı. Atatürk Kültür Merkezi
Dergisi,2, 47-56.
Meral, H.M., Ekenel, H.K. & Özsoy, A.S.(2003, Haziran). Ses iĢaretinden duygu
çözümlemesi. Sinyal ĠĢleme ve ĠletiĢim Uygulamaları Kurultayı, Koç Üniversitesi,
Ġstanbul.
Milli Eğitim Bakanlığı (2014). Avrupa dilleri öğretimi ortak çerçeve programı. http://adp.meb.gov.tr/nedir.php sayfasından eriĢilmiĢtir.
Mills, G. E. (2003). Action research. a guide for the teacher researcher. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
Mirici, Ġ. H. (2014). Avrupa dilleri öğretimi ortak çerçeve programı ve Avrupa dil
Nunan, D. (2003). Practical english language teaching. USA: McGraw.
OdabaĢı, F. & Namlu, A. G. (1998). Türkçe Öğretiminde Ortamlar. S. TopbaĢ, (Ed).
Türkçe Öğretimi. EskiĢehir: Açıköğretim Fakültesi.
OdabaĢı, F. & Namlu, A.G. (1998). Türkçe öğretiminde ortamlar, Türkçe Öğretimi, EskiĢehir: Açık Öğretim Fakültesi.
OkumuĢ, S. (2014). Yeni medya ve kısa film olgusu. Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Kültür Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.
Ortony, A. & Turner, T. J. (1990). What‘s basic about basic emotions. Psychological
Review, 97(3), 315-331.
Özbay, M. ( 2005 ). Bir dil becerisi olarak dinleme eğitimi. Ankara: Akçağ.
Özbay, M. (2002). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretimi. Türk Dili Dergisi, 602, 112- 120.
Özbay, M. (2005). Sesle ilgili kavramlar ve konuĢma eğitimi. Millî Eğitim, 168,116-125. Özbay, M.& Çetin, D. (2011). Dinleme becerisinin geliĢtirilmesinde prozodik farkındalığın
önemi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Bahar, 26,347-350.
Özbayrak, C. (2006). Türkiye örnekleminde duygular ve biliĢsel duygu değerlendirme
süreci. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi, Muğla.
Özbayrak, C. (2006). Türkiye örnekleminde duygular ve biliĢsel-duygu değerlendirme
süreci. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi, Muğla.
Özçelik, D.A. (2010). Test hazırlama kılavuzu. Ankara: PegemA. Özdemir, E. (1992). Güzel ve etkili konuĢma. Ġstanbul: Remzi. Özgüven, Ġ. E. (2007). Psikolojik testler. Ankara: PDREM. Özön, N. (1981). Sinema ve TV terimleri sözlüğü. Ankara: TDK. Parlakyıldız, H. (2001). Telaffuz ve imlâ. Dil Dergisi, 109, 48-63. Pat, C., Ken, D. (2006). Kısa film yazmak. Ġstanbul: Es.
Saracı, H. (2012).Yabancı dil öğretimi sürecinde sanatsal filmler. Ġdil Dergisi, 1(4), 27-46. Selen, N. (1973). Entonasyon analizleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-
Coğrafya Fakültesi.
ġahin, S.(2012). Mental fiil kavramı ve Türkmen Türkçesinde mental fiiller. Uluslararası
Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi 1/4, 45-62.
Tarhan, N. (2011). Duyguların Psikolojisi. Ġstanbul: TimaĢ.
TaĢdemir, E., Bilkan, N. & Can, H. (2004). Türkçe öğretim teknikleri. Ġzmir: Dilset. TDK. (2011) . Türkçe sözlük. Ankara: TDK.
Telman, N. & Ünsal, P. (2005). Ġnsan iliĢkilerinde iletiĢim, Ġstanbul: Epsilon.
Temizöz, H. (2008). Yabancı dil öğretiminde dilbilgisi-çeviri yöntemi ve iletiĢimci
yaklaĢım uygulamalarının öğrencilerin öğrenme becerisi üzerindeki etkisi. Yüksek
Lisans Tezi, Ġnönü Üniversitesi, Malatya.
Temur, T. (2010). Dinleme metinlerinden önce ve sonra sorulan soruların üniversite öğrencilerinin dinlediğini anlama beceri düzeyine etkisi. Selçuk Üniversitesi Ahmet
KeleĢoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 303-319.
Tombul, C. (2001). ĠĢbirlikli öğrenmenin Ġngilizce dersine iliĢkin doyum, baĢarı ile hatırda
tutma üzerindeki etkileri ve iĢbirlikli öğrenme uygulamalarıyla ilgili öğrenci görüĢleri. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ġzmir.
Tural, S. (1988). Kültürel kimlik üzerine düĢünceler. Ankara: Ecdat. Türk Dil Kurumu. (1998). Türkçe sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu.
Uçgun, D. (2007).KonuĢma eğitimini etkileyen faktörler. Sosyal Bilimler Dergisi, 22, 59-
67.
Uludağ, M. E. (2008). 1923-1950 dönemi çocuk romanlarında sevgi ve korku motiflerinin
çocuk eğitimine etkisi. Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
Ülker, N. (2007). Hitit ders kitapları örneğinde yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde
kültür aktarımı sürecine çözümleyici ve değerlendirici bir bakıĢ. Yüksek Lisans
Vahapoğlu, E. (2009). Yabancı dil öğrenme yolları. Ġstanbul: Alfa.
Voltan-Acar, N. (1987). Duygu yansıtan sözcüklerin anlamsal çözümlemesi. Nöroloji
NöroĢirurji- Psikiyatri Dergisi, 29-33.
Voltan-Acar, N. (1990). Duygu yansıtan sözcük ve deyimlerin anlamsal çözümlemesi II. V. Ulusal Psikoloji Kongresi ( psikoloji- Seminer Dergisi Özel Sayısı ).Ege Üniversitesi.
Voltan-Acar, N. (2003). PDR’de yirmi beĢ yıl. Ankara: Nobel.
Wierzbicka, A. (1994). Emotion language and culturel scripts. Washıngton: American Pyschological Association.
Wierzbicka, A. (1999). Emotions across languages and cultures. Diversity and Universals. New York: Cambridge University.
Wray, A & Perkins, M.R. (2000). The functions of formulaic language: An integrated model. Language &Communication, 20, 1-28.
Yakıcı, A.,Yücel M.,Doğan M. & Yelok S. (2006). Üniversiteler için Türkçe-2, sözlü
anlatım. Ankara: Gazi.
Yalın, H. Ġ. (2009). Öğretim teknolojileri ve materyal geliĢtirme. Ankara: Nobel. Yalın, H. Ġ. (2010). Öğretim teknolojileri ve materyal geliĢtirme. Ankara: Pegem.
Yaylacı, H.S & Yaylacı, F. (2013). Eğitim teknolojisi dersinde öğretim materyallerinin
geliĢtirilmesi. http://www.egitim.aku.edu.tr/yaylaci.htm sayfasından eriĢilmiĢtir.
Yorulmaz, M. (2009).Göreve dayalı öğretim yönteminin Türkçenin yabancı dil olarak
öğretiminde dinleme becerisinde kullanılmasının avantajları. Yüksek Lisans Tezi,
Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
Yüksel, D. & Tanrıverdi B. (2009). Effects of watching captioned movie clip on vocabulary development of Efllearners. The Turkish Online Journal of Educational
Technology, 48, 48-54.