T.C.
ANKARA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ
ÖZEL HUKUK (MEDENÎ USUL VE İCRA-İFLÂS HUKUKU) ANABİLİM DALI
MEDENÎ USUL HUKUKUNDA DAVADAN FERAGAT
DOKTORA TEZİ
Leyla AKYOL ASLAN
Ankara-2010
SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ
ÖZEL HUKUK (MEDENÎ USUL VE İCRA-İFLÂS HUKUKU) ANABİLİM DALI
MEDENÎ USUL HUKUKUNDA DAVADAN FERAGAT
DOKTORA TEZİ
Tez Danışmanı Prof. Dr. Ejder YILMAZ
Leyla AKYOL ASLAN
Ankara-2010
İÇİNDEKİLER
İÇİNDEKİLER ... I BİBLİYOGRAFYA ... XI KISALTMALAR CETVELİ ... XLIV
GİRİŞ ... 1
A) KONUNUN ÖNEMİ, SINIRLARI VE İNCELEME PLANI ... 1
I. Konunun Önemi ve Sınırları ... 1
II. Konunun İnceleme Planı ... 4
B) GENEL OLARAK MEDENÎ USUL HUKUKUNA HÂKİM OLAN İLKELER VE ÖZELLİKLE TASARRUF İLKESİ ... 5
I. Genel Olarak Medenî Usul Hukukuna Hâkim Olan İlkeler ... 5
II. Tasarruf İlkesi ... 8
BİRİNCİ BÖLÜM DAVADAN FERAGAT KAVRAMI, ÖZELLİKLERİ VE HUKUKÎ NİTELİĞİ § 1. DAVADAN FERAGAT KAVRAMI VE AMACI ... 14
A. DAVADAN FERAGAT KAVRAMI ... 14
B. DAVADAN FERAGATİN AMACI ... 17
§ 2. DAVADAN FERAGATİN BENZER KAVRAMLARLA KARŞILAŞTIRILMASI ... 19
A. DAVADAN FERAGAT VE DAVANIN GERİ ALINMASI…………..19
B. DAVADAN FERAGAT VE KABUL ... 27
C. DAVADAN FERAGAT VE SULH ... 33
D. DAVADAN FERAGAT VE KANUN YOLLARINDAN FERAGAT ... 38
II
E. DAVADAN FERAGAT VE ESAS HAKTAN FERAGAT ... 48
§ 3. DAVADAN FERAGAT NİTELİĞİ TAŞIMAYAN BAZI DURUMLAR…54 A. HUMK m. 186,I HÜKMÜ ... 54
B. HUMK m. 409 HÜKMÜ ... 57
C. TEBLİGAT KANUNU m. 5 HÜKMÜ ... 62
§ 4. DAVADAN FERAGATİN ÖZELLİKLERİ ... 65
A. FERAGATİN BİR TARAF USUL İŞLEMİ OLMASI ... 65
B. FERAGATİN HÜKÜM VE SONUÇ DOĞURMASININ DAVALININ KABULÜNE BAĞLI OLMAMASI ... 74
C. FERAGATİN TAM VEYA KISMÎ OLARAK YAPILMASININ MÜMKÜN OLMASI ... 76
D. FERAGATİN ŞARTA BAĞLI OLARAK YAPILMASININ MÜMKÜN OLMAMASI ... 78
E. FERAGATTEN RÜCU EDİLEMEMESİ ... 84
F. FERAGATİN AÇIK VE KESİN OLMASI ... 89
I. Genel Olarak ... 89
II. Davadan Zımnî Feragatin Kural Olarak Mümkün Olmaması .. 93
1. Kural... 93
2. İstisna: Davanın Tamamen Islahı Halinde Zımnî Feragat .... 94
3. Kısmî Davada Zımnî Feragat Sorunu ... 98
a) Genel Olarak ... 98
b) Açılan Davanın Kısmî Dava Olduğunun Dava Dilekçesinden Anlaşılamaması Halinde, Bunun Sonucunun Ne Olacağı Sorunu ... 103
aa) Genel Olarak………103
bb) Kesin Hüküm Görüşü ... 105
cc) Görüşümüz ... 107
c) Kısmî Davada, Dava Dışı Bırakılan Kesimin, Islahla Talep
Edilip Edilemeyeceği ... 111
aa) Genel Olarak ... 111
bb) Dava Dışı Bırakılan Kısmın Islahla Talep Edilemeyeceği Görüşü ... 113
cc) Bizim de Katıldığımız, Dava Dışı Bırakılan Kısmın IslahlaTalepEdilebileceğiGörüşü………..114
G. DAVADAN FERAGATİN, DAVANIN DEĞİŞTİRİLMESİ YASAĞININ İSTİSNALARINDAN BİRİ OLUP OLMADIĞI ... 117
§ 5. DAVADAN FERAGATİN HUKUKÎ NİTELİĞİ ... 120
A. GENEL OLARAK ... 120
B. DAVADAN FERAGATİN HUKUKÎ NİTELİĞİ HAKKINDA İLERİ SÜRÜLEN GÖRÜŞLER ... 121
I) Davadan Feragatin Salt Bir Maddî Hukuk İşlemi Olduğu Görüşü (Maddî Hukuk Teorisi) ... 121
1. Genel Olarak Maddî Hukuk Görüşü ... 121
2. Görüşe Yöneltilen Eleştiriler ... 122
II. Davadan Feragatin Salt Bir Usul Hukuku İşlemi Olduğu Görüşü (Usulî Teori) ... 123
1. Genel Olarak Usul Hukuku Görüşü ... 123
2. Görüşe Yöneltilen Eleştiriler ... 130
III) Davadan Feragatin Karma Karakterli (Çift Nitelikli) Bir İşlem Olduğu Görüşü (Karma Görüş) ... 131
1. Genel Olarak Karma Görüş ... 131
2. Görüşe Yöneltilen Eleştiriler ... 135
IV) Görüşümüz ... 136
IV İKİNCİ BÖLÜM
DAVADAN FERAGATİN KONUSU VE USULÜ
§ 6. DAVADAN FERAGATİN KONUSU ... 141
A. GENEL OLARAK DAVA KONUSU ... 141
B. DAVA KONUSUNA İLİŞKİN TEORİLER... 142
I. Eski Maddî Hukuk Teorileri ... 142
II. Saf Usulî Teoriler ... 143
1. Talep Sonucu ve Vakıalar Karışımını Dava Konusunun Eşdeğerli Unsurları Olarak Kabul Eden Teori... 144
2. Dava Konusunun Belirlenmesinde, Talep Sonucuna, Vakıalar Karışımına Nazaran Üstünlük Tanıyan Teori ... 144
3. Dava Konusunun Yalnızca Talep Sonucuna Göre Belirlenmesini Öngören Teori ... 145
III. Yeni Maddî Hukuk Teorileri ... 145
IV. Kanaatimiz ... 146
C. DAVADAN FERAGAT AÇISINDAN DAVA KONUSU İLE TALEP SONUCU İLİŞKİSİ ... 147
D. DAVA KONUSUNDAN (TALEP SONUCUNDAN) FERAGAT ... 148
E. DAVA ÇEŞİTLERİNE GÖRE DAVADAN FERAGATİN KONUSU………...150
I. Genel Olarak ... 150
II. Terditli (Kademeli) Davalarda Feragat ... 150
III. Seçimlik Davalarda Feragat ... 155
IV. Objektif Dava Birleşmesi Halinde Feragat ... 157
V. Mütelâhik Davalarda Feragat ... 159
VI. Kısmî Davada Feragat ... 160
§ 7. DAVADAN FERAGAT BEYANININ MAHKEMEYE KARŞI YAPILMASI……… ... 162
A. GENEL OLARAK ... 162
B. DAVADAN FERAGAT BEYANININ YAPILMASI İLE İLGİLİ BAZI ÖZEL DURUMLAR ... 167
I. Görevsiz ve Yetkisiz Mahkemede Yapılan Feragat ... 167
II. Naip Hâkim Veya İstinabe Edilen Hâkim Önünde Feragat ... 170
III. Yasaklı (Memnu) Veya Reddedilen Hâkim Önünde Feragat .. 171
IV. Keşif Sırasında Feragat ... 173
V. Hakemler Önünde Feragat ... 174
VI. İcra Organları Önünde Feragat ... 175
VII. Mahkeme Dışında Yapılan Feragat ... 177
§ 8. DAVADAN FERAGATİN ŞEKLİ……….180
A) GENEL OLARAK USUL İŞLEMLERİNDE ŞEKİL ... 180
B) DAVADAN FERAGATİN ŞEKLİ ... 186
I. Genel Olarak ... 186
II. Sözlü Olarak Yapılan Feragat ... 189
III. Yazılı Olarak (Dilekçe ile) Yapılan Feragat ... 192
§ 9. DAVADAN FERAGATİN ZAMANI ... 195
A. GENEL OLARAK ... 195
B. HÜKMÜN VERİLMESİNDEN ÖNCE DAVADAN FERAGAT EDİLMESİ ... 200
C. HÜKMÜN VERİLMESİNDEN SONRA DAVADAN FERAGAT EDİLMESİ ... 202
I. Kanun Yoluna Başvurulmasından Önce Davadan Feragat Edilmesi ... 202
II. Kanun Yoluna Başvurulmasından Sonra Davadan Feragat Edilmesi ... 209
1. İstinaf Aşamasında ... 209
2. Temyiz Aşamasında ... 212
VI
3. Karar Düzeltme Aşamasında ... 218
D. HÜKMÜN BOZULMASINDAN SONRA DAVADAN FERAGAT EDİLMESİ ... 220
E. HÜKMÜN ŞEKLÎ ANLAMDA KESİNLEŞMESİNDEN SONRA DAVADAN FERAGAT EDİLMESİ ... 223
F. YARGILAMANIN YENİLENMESİ HALİNDE DAVADAN FERAGAT EDİLMESİ ... 224
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM FERAGAT EDİLEBİLECEK DAVALAR VE DAVADAN FERAGAT EDEBİLECEK KİŞİLER § 10. FERAGAT EDİLEBİLECEK DAVALAR ... 229
A. KURAL OLARAK HER DAVADAN FERAGATİN MÜMKÜN OLMASI ... 229
B. DAVADAN FERAGATİN SONUÇ DOĞURMADIĞI DURUMLAR.231 I. Hâkimlere Karşı Açılan Tazminat Davasından Feragat... 231
II. Ortaklığın Giderilmesi Davasından Feragat ... 233
III. Sahtelik İddiasından (ve Davasından) Feragat ... 237
IV. Boşanma ve Ayrılık Davasından Feragat ... 239
V. Evliliğin Butlanı Davasından Feragat ... 243
VI. Sosyal Sigortalılık Süresinin Tespiti Davasından Feragat ... 246
VII. Kadastro Davalarından Feragat ... 250
VIII. İflâs Davasından Feragat ... 256
IX. İhalenin Feshi İsteminden Feragat ... 260
X. Konkordatonun Tasdiki Talebinden Feragat ... 262
XI. İdarî Davalardan Feragat ... 267
1. Genel Olarak... 267
2. Tam Yargı Davasından Feragat ... 271
3. İptal Davasından Feragat ... 273
a) Bireysel İşlemlerin İptali Davalarından Feragat ... 273
b) Düzenleyici İşlemlerin İptali Davalarından Feragat ... 277
§ 11. DAVADAN FERAGAT EDEBİLECEK KİŞİLER ... 284
A. DAVADAN FERAGAT EDEBİLECEK TARAF DAVACIDIR ... 284
B. DAVADAN FERAGATTE TEMSİL ... 287
I. Feragatte Kanunî Temsil ... 287
1. Gerçek Kişilerin Davadan Feragatte Temsili ... 287
2. Tüzel Kişilerin Davadan Feragatte Temsili ... 292
a) Genel Olarak ... 292
b) Özel Hukuk Tüzel Kişileri Bakımından ... 293
aa. Dernekler ve Vakıflar Bakımından ... 293
bb. Şirketler ve Kooperatifler Bakımından ... 294
c) Kamu Tüzel Kişileri Bakımından ... 296
aa) Belediyeler Bakımından ... 296
bb) Köy Tüzel Kişiliği Bakımından ... 296
cc) Devletin, Ayrı Kamu Tüzel Kişiliği Olan Genel Müdürlüklerin ve İl Özel İdarelerinin Taraf Bulunduğu Davalar Bakımından .... 297
II. Feragatte İradî Temsil: Vekilin Davadan Feragat Etmesi……..299
C. DAVAYA MÜDAHALE VE DAVANIN İHBARI HALİNDE DAVADAN FERAGAT ... 301
I. Davaya Müdahale Halinde Davadan Feragat ... 301
1. Aslî Müdahale Halinde ... 301
2. Fer’î Müdahale Halinde ... 304
3. Davanın İhbarı Halinde ... 307
VIII
II. Dava Arkadaşlığı Halinde Davadan Feragat ... 310
1. Mecburi Dava Arkadaşlığında ... 311
a) Maddî Bakımdan Mecburi Dava Arkadaşlığında .... 311
b) Şeklî Bakımdan Mecburi Dava Arkadaşlığında ... 315
2. İhtiyarî Dava Arkadaşlığında ... 317
III. İflâs İdaresinin Davadan Feragat Yetkisi ... 320
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM DAVADAN FERAGATİN HÜKÜM VE SONUÇLARI § 12. DAVADAN FERAGAT İLE DAVANIN SONA ERMESİ ... 323
A) GENEL OLARAK ... 323
B) ALMAN HUKUKU ... 323
C) İSVİÇRE HUKUKU ... 329
D) AVUSTURYA HUKUKU ... 331
E) TÜRK HUKUKU ... 332
I. Davanın, Ancak Feragat Esas Alınmak Suretiyle Mahkemece Verilecek Hükümle Sona Ereceği Görüşü ... 333
II. Davanın, Mahkemenin Hükmüne Gerek Kalmaksızın, Doğrudan Doğruya Feragatle Sona Ereceği Görüşü ... 334
F) GÖRÜŞÜMÜZ ... 336
§ 13. FERAGATİN KESİN HÜKÜM TEŞKİL EDİP ETMEYECEĞİ ... 344
A) GENEL OLARAK KESİN HÜKÜM KAVRAMI VE ÇEŞİTLERİ . 344 B) FERAGATİN KESİN HÜKÜM TEŞKİL EDİP ETMEYECEĞİ SORUNU . ... 347
I. Alman Hukuku ... 347
II. İsviçre Hukuku ... 348
III. Avusturya Hukuku ... 349
IV. Türk Hukuku ... 350
1. Feragatin, Maddî Anlamda Kesin Hüküm Teşkil Edeceği Görüşü ... 350
2. Feragatin, Sadece Şeklî Anlamda Kesin Hükmün Hukukî Sonuçlarını Doğuracağı Görüşü ... 352
3. Görüşümüz ... 353
§ 14. DAVADAN FERAGAT HALİNDE KANUN YOLLARINA GİDİLİP GİDİLEMEYECEĞİ ... 358
A) ALMAN HUKUKU ... 358
B) İSVİÇRE HUKUKU ... 360
C) AVUSTURYA HUKUKU ... 360
D) TÜRK HUKUKU ... 361
I) Olağan Kanun Yollarına Başvurulup Başvurulamayacağı ... 361
1. Olağan Kanun Yollarına Başvurulabileceği Görüşü ... 361
2. Bizim de Katıldığımız, Olağan Kanun Yollarına Başvurulamayacağı Görüşü ... 363
II) Olağanüstü Kanun Yoluna (Yargılamanın Yenilenmesi Yoluna) Başvurulup Başvurulamayacağı ... 365
1. Yargılamanın Yenilenmesi Yoluna Başvurulacağı Görüşü.366 2. Bizim de Katıldığımız, Yargılamanın Yenilenmesi Yoluna Başvurulamayacağı Görüşü ... 367
§ 15. DAVADAN FERAGATİN ESAS HAKKA ETKİSİ ... 368
A) GENEL OLARAK ... 368
B) DAVADAN FERAGATİN ESAS HAKTAN VAZGEÇME SONUCUNU DOĞURMAYACAĞI GÖRÜŞÜ ... 370
C) DAVADAN FERAGATİN ESAS HAKTAN VAZGEÇME SONUCUNU DOĞURACAĞI GÖRÜŞÜ ... 372
D) GÖRÜŞÜMÜZ ... 373
X
§ 16. FERAGAT EDİLEN DAVANIN TEKRAR AÇILMASI HALİNDE,
DAVALININ BUNA NASIL KARŞI KOYACAĞI SORUNU ... 376
A) GENEL OLARAK ... 376
B) KESİN HÜKÜM İTİRAZINDA BULUNULACAĞI GÖRÜŞÜ ... 377
C) FERAGATİN DEF’İ OLARAK İLERİ SÜRÜLECEĞİ GÖRÜŞÜ ... 378
D) GÖRÜŞÜMÜZ ... 379
§ 17. DAVADAN FERAGATİN MADDÎ HUKUKTAKİ İRADE SAKATLIĞI HALLERİNE DAYANILARAK İPTAL EDİLİP EDİLEMEYECEĞİ ... 384
A) ALMAN HUKUKU ... 385
B) İSVİÇRE HUKUKU ... 394
C) AVUSTURYA HUKUKU ... 395
D) TÜRK HUKUKU VE GÖRÜŞÜMÜZ ... 396
§ 18. DAVADAN FERAGATTE YARGILAMA HARÇ VE GİDERLERİ ... 408
A) GENEL OLARAK ... 408
B) KARAR VE İLÂM HARCI ... 409
C) VEKÂLET ÜCRETI ... 412
§ 19. İCRA EDİLEBİLİRLİK AÇISINDAN DAVADAN FERAGATİN DURUMU... ... 417
SONUÇ ... 420
BİBLİYOGRAFYA*
ACEMOĞLU K.: İrade Bozuklukları Yüzünden Sözleşme ile Bağlı Kalmak İstemediğini Bildirme Bir Üst ile Sınırlanmış mıdır? (İÜHFM 1964/3-4 s. 915-920).
ADDOR F.: Die Gegenstandslosigkeit des Rechtsstreits, Bern 1997.
AKALIN M. F.: Hukuk Davalarında Müdahale (AD 1954/2 s. 117-125).
AKCAN R.: Usul Kurallarına Aykırılığa Dayanan Temyiz Nedenleri, Ankara 1999.
AKINCI Z.: Milletlerarası Tahkim, Ankara 2003.
AKİPEK J. G./AKINTÜRK T.: Türk Medenî Hukuku Başlangıç Hükümleri, Kişiler Hukuku, Yenilenmiş 6. Bası, İstanbul 2007.
AKİPEK J G./AKINTÜRK T.: Türk Medenî Hukuku, Aile Hukuku, İkinci Cilt, Yenilenmiş 10. Bası, İstanbul 2006 (AKİPEK/AKINTÜRK-Aile Hukuku).
AKYOL Ş.: Borçlar Hukuku Genel Hükümler I, İstanbul 1995.
ALANGOYA Y.: Yargılama Sırasında Tarafta (Yanda) İradî Olarak Meydana Gelen Değişme Hakkında Düşünceler (MHAD 1969/5 s. 124-190) (ALANGOYA-Tarafta İradî Değişme).
ALANGOYA Y.: Yargılamanın Sevkinde Prensipler (HUMK’nu Değiştiren 1711 Sayılı Kanun ve Noterlik Kanunu Hakkında Sempozyum), İstanbul 1976 (ALANGOYA-Sempozyum).
ALANGOYA H. Y.: Medenî Usul Hukukunda Vakıaların Ve Delillerin Toplanmasına İlişkin İlkeler, İstanbul 1979 (ALANGOYA-İlkeler).
* Bibliyografyada kısaltılmış şekilleri ayrıca gösterilmeyen eserler, metinde, yazarların soyadı ile belirtilmiştir. Aynı yazarın birden fazla eserine yollama yapılmışsa, kullanılan kısaltmalar, ilgili kaynağın yanında parantez içinde ayrıca gösterilmiştir.
XII ALANGOYA Y.: Kısmî Dava Hususunda Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun Bir Kararı Hakkında (Kazancı Hukuk Dergisi 2004/2 s. 27-38) (ALANGOYA-Kısmî Dava Hususunda).
ALANGOYA Y./YILDIRIM M. K./YILDIRIM-DEREN N.: Medenî Usul Hukuku Esasları, 6. Bası, İstanbul 2006.
ALTAŞ H.: Şekle Aykırılığın Olumsuz Sonuçlarının Düzeltilmesi, Ankara 1998.
ALP N. A.: Hukukta Müdahale ve Tatbikatı (AD 1951/4 s. 519-537).
AMMANN N.: Die Entschädigungspflicht der Parteien im zürcherischen Zivilprozess, Zürich 1971.
ANSAY S. Ş.: Sulh (AÜHFD 1944/1 s. 200-209) (ANSAY-Sulh).
ANSAY S. Ş.: Hukuk Yargılama Usulleri, B. 7, Ankara 1960 (ANSAY).
ANSAY S. Ş: Hukuk İcra ve İflâs Usulleri, B.5, Ankara 1960.
ARAL F.: Türk Medeni Hukukunda Mirasın Taksimi Davası, Ankara 1979.
ARAL K.: Danıştay Muhakeme Usulü, Ankara 1965.
ARAR K.: İcra ve İflâs Hükümleri, C. 2, İflâs, Ankara 1945.
ARAS S./ARSLAN L./CESUR N.: Hukuk Usulünde Davanın Açılmamış Sayılmasına Karar Verilecek Haller (AD 1985/2 s. 366).
ARCAK A./İMSEL T.: Mer’a ve Yayla Davaları, Köy Ortak Malları, İdari Sınır Anlaşmazlıkları, Ankara 1970.
ARENS P.: Willensmängel bei Parteihandlungen im Zivilprozess, Berlin-Zürich 1968 (ARENS-Willensmängel).
ARENS P.: Streitgegenstand und Rechtskraft im aktienrechtlichen Anfechtungsverfahren, Bielefeld 1960.
ARENS P./LÜKE G.: Zivilprozessrecht, Erkenntnisverfahren, Zwangsvollstreckung, 9. Auflage, München 2006.
ARESS H.: Klagerücknahme und Verzicht, Köln 1936.
ARIK K F.: Mahkeme Önünde Sulh (SBFD 1954/1 s. 141-157) (ARIK-Sulh).
ARSLAN R.: Medeni Usul Hukukunda Yargılamanın Yenilenmesi, Ankara 1977 (ARSLAN-Yargılamanın Yenilenmesi).
ARSLAN R.: İcra-İflâs Hukukunda İhale ve İhalenin Feshi, Ankara 1984 (ARSLAN-İhalenin Feshi).
ARSLAN R.: Medenî Usul Hukukunda Dürüstlük Kuralı, Ankara 1989 (ARSLAN- Dürüstlük Kuralı).
ARSLAN R./TANRIVER S.: Yargı Örgütü Hukuku Ders Kitabı, 2. Baskı, Ankara 2001.
ARTUÇ M./ÇETİN A./GEDİKLİ C.: Türk Ceza Kanunu, 2. B, Ankara 2008 ASLAN K.: Medeni Usul Hukukunda Davadan Feragat (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara 1999 (ASLAN).
ASLAN K.: Hacizde İstihkak Davası, Ankara 2005 (ASLAN-İstihkak).
ASLANKÖYLÜ R.: Sosyal Sigortalar Kanunu Yorumu ve İlgili Kanunlar, 1. Cilt, 2.
Baskı, Ankara 2004.
ATALAY Ö.: Uygulamada HUMK 409/2 maddesi (ABD 1979/6 s. 24-28).
ATALI M.: Medeni Usul Hukukunda Davanın İhbarı, Ankara 2007 (ATALI).
ATALI M.: İsviçre Federal Hukuk Muhakemeleri Kanunu Taslağı (MİHDER 2005/1 s. 123-188).
AYBAY A.: Müşterek Mülkiyette Taksim, İstanbul 1966.
XIV AYDINALP S.: Hâkimlerin Hukukî Sorumluluğu, Ankara 1997.
AYGÜN M. Y.: Davanın Açılmamış Sayılması (YD 1979/5 s. 829-851).
AZRAK A. Ü.: İptal Davalarının Objektif Niteliği Üzerine Düşünceler (ONAR Armağanı, İstanbul 1977 s. 145-155).
BALLON O.: Einführung in das österreichische Zivilprozessrecht, Streitiges Verfahren, 10. Auflage, Salzburg 2004.
BALLON O.: Die Zulässigkeit des Rechtsweg, Berlin 1980.
BAUMANN J.: Grundbegriff und Verfahrensprinzipien des Zivilprozessrechts, 2.
Auflage, Stuttgart-Berlin-Köln-Mainz 1979.
BAUMBACH/LAUTERBACH/ALBERS/HARTMANN: Zivilprozessordnung, 65. Auflage, München 2007.
BAUMGÄRTEL G.: Wesen und Begriff der Prozesshandlung einer Partei im Zivilprozess 2. Auflage, Köln-Berlin-Bonn-München 1972 (BAUMGÄRTEL- Prozesshandlung).
BAUMGÄRTEL G.: Neue Tendenzen der Prozesshandlungslehre (ZZP 87 s. 121- 137) (BAUMGÄRTEL-Tendenzen).
BAUMGÄRTEL G./PRÜTTING H.: Einführung in das Zivilprozessrecht, 9.
Auflage, Frankfurt 2002.
BAUR F.: Vereinbarungen der Parteien über präjudizielle Rechtsverhältnisse im Zivilprozess (Festschrift für Eduard Bötticher zum 70. Geburtstag am 29. Dezember, München 1969 s. 1-11).
BAUR F./GRUNSKY W.: Zivilprozessrecht, 9. Auflage, Berlin 1997.
BEHRINGER M.: Die Wirkungen der notwendigen Streitgenossenschaft, Erlangen- Nürnberg 1962.
BEINERT B. G.: Der Umfang der Rechtskraft bei Teilklagen, Hamburg 1999.
BELGESAY E.: Türk Hukukunda Hâkimlerin Hukuki Mesuliyeti (AÜHFD 1955/3- 4 s. 247-320).
BELGESAY M. R.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Şerhi, I-Teoriler, 4. Baskı İstanbul 1956 (BELGESAY-Şerh).
BELGESAY M. R.: Dava Teorisi, İstanbul 1943 (BELGESAY-Dava Teorisi).
BERKİ A. H.: Davanın Hitamı ve Sulh (AD 1937/4 s. 295-302) (BERKİ-Davanın Hitamı ve Sulh).
BERKİ A. H.: İkrar ve Kabul (MHAD 1959/2 s. 54-56).
BERKİ Ş.: Hukuk Muhakemeleri Usulü, Ankara 1959 (BERKİ-Usul).
BERKİ Ş.: Türk Medeni Kanununda Evlenmede Mutlak Butlan (AÜHFD 1962/1-4 s. 201-231).
BERKİN N.: Tatbikatçılara Medeni Usul Hukuku Rehberi, İstanbul (ty) (BERKİN- Usul Hukuku Rehberi).
BERKİN N.: İflâs Hukuku, İstanbul 1972.
BERKİN N.: İflâs Davası Açan Alacaklının Bu Davadan Feragatinin Hukuki Sonucu (Hıfzı Timur’un Anısına Armağan, İstanbul 1978 s. 1049-1053) (BERKİN-Feragatin Hukuki Sonucu).
BERKİN N.: Hak ve Dava Hakkı (Hukuk Dünyası 1944/6-7 s. 175-177) (BERKİN- Hak ve Dava Hakkı).
BEYS K.: Stillschweigend vorzunehmende Prozesshandlungen? (Festschrift für G.
Baumgärtel zum 70. Geburtstag, Köln 1990 s. 7-27).
BİLGE N.: Borçlar Hukuku, Özel Borç İlişkileri, B.2, Ankara 1971.
XVI BİLGE N./ÖNEN E.: Medenî Yargılama Hukuku Dersleri, B.3, Ankara 1978.
BLOMEYER A.: Zivilprozessrecht, Erkenntnisverfahren, Zweite Auflage, Berlin 1985 (BLOMEYER).
BLOMEYER A.: Zum Urteilsgegenstand im Leistungsprozess (Festschrift für Friedrich Lent zum 75. Geburtstag, München und Berlin 1957 s. 43-88) (BLOMEYER-Urteilsgegenstand).
BLOMEYER J.: Zum Streit über Natur und Wirkungsweise der materiellen Rechtskraft (JR 1968 s. 407-420).
BOMSDORF H.: Prozessmaximen und Rechtswirklichkeit, München 1971.
BONIN P.: Der Prozessvergleich unter besonderer Berücksichtigung seiner personellen Erstreckung, Stuttgart 1957.
BOSCH A.: Klagezurücknahme nach Urteilserlass, Stuttgart 1937.
BRUCK.: Bedingugnsfeindliche Rechstgeschäfte, Breslau 1904.
BRUNS R.: Zivilprozessrecht, 2. Auflage, München 1979.
BRÜCKNER K.: Das Verhalten der Streitgenossen im Prozess, Frankfurt am Main 1972.
BUDAK A. C.: Karşılaştırmalı Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı, B. 2, İstanbul 2009.
BUNSEN: Prozessrechtsgeschäfte (ZZP 35 s. 401-423).
BUZ V.: Medeni Hukukta Yenilik Doğuran Haklar, Ankara 2005.
BÜHLER A./EDELMANN A./KILLER A.: Kommentar zur Aargauischen Zivilprozessordnung, 2. Auflage, Aarau-Frankfurt am Main-Salzburg 1998.
BÜLOW O.: Klage und Urteil, Eine Grundfrage des Verhältnisses zwischen Privatrecht und Prozess (ZZP 31 s. 191-270).
CAHN A.: Prozessuale Dispositionsfreiheit und zwingendes materielles Recht (AcP 1988 s. 35-71).
CANDAN T.: Açıklamalı İdari Yargılama Usulü Kanunu, 2. Baskı, Ankara 2006.
COŞKUN S./KARYAĞDI M.: İdari Yargılama Usulü, Örnek İçtihatlar-Yorumlar, Ankara 2001.
CRAUSHAAR G.: Zivilprozess und Zwangsvollstreckung, Stuttgart-Berlin-Köln- Mainz 1979.
ÇAKMAK İ.: Hizmet Tespiti Davaları, Ankara 2005.
ÇAKMAK M.: İdari Yargıda Davadan Feragat (AÜHFD C. 53, S. 1, 2004, s.185- 194).
ÇELİK A.: Tazminat ve Alacak Davalarında Dava Değerinin Arttırılması (İBD 2002/3 s. 659-716).
ÇENBERCİ M.: İş Kanunu Şerhi, B.5, Ankara 1984 (ÇENBERCİ-İş Kanunu Şerhi).
ÇENBERCİ M.: Sosyal Sigortalar Kanunu Şerhi, 1985.
ÇENBERCİ M.: Hukuk Davalarında Kesin Hüküm (AD 1964/9-12 s. 1137-1177) (ÇENBERCİ-Kesin Hüküm).
DAMRAU: Die Entwicklung einzelner Prozessmaximen seit der Reichscivilprozessordnung von 1877, (yy) 1975.
DE BOOR H. O.: Rechtsstreit, Berlin 1940.
DE BOOR H. O./ERKEL G.: Zivilprozessrecht, 2. Auflage, Wiesbaden 1961.
DEGENKOLB H.: Beiträge zum Zivilprozess, Leipzig 1924.
XVIII DEGENKOLB H.: Das Anerkenntnisurteil, Leipzig 1902 (DEGENKOLB- Anerkenntnisurteil).
DEIXLER-HÜBNER A/KLICKA T.: Zivilverfahren, 4. aktualisierte Auflage, Wien 2005.
DELİDUMAN S.: Tebligat Giderinin Zamanında Yatırılmamasının Sonuçları (75.
Yaş Günü İçin Prof. Dr. Baki Kuru Armağanı, Ankara 2004 s. 307-322).
DEMİR M.: Hâkime Hukuksal Sorumluluk Nedeniyle Açılan Tazminat Davası (AÜHFD 2003/3-4 s. 809-868).
DEMİRKOL S./TEKİN M. Ö./TOKTAŞ N.: Danıştay İdari Dava Daireleri Karar Özetleri, 2. Baskı, İstanbul 2006.
DERBİL S.: İdare Hukuku, B. 5, Ankara 1959.
DEREN YILDIRIM N.: Türk, İsviçre ve Alman Medenî Usul Hukukunda Kesin Hükmün Sübjektif Sınırları, İstanbul 1996.
DEVELİOĞLU F.: Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, 24. Baskı, Ankara 2007.
DIRKSEN-SCHWANENLAND M.: Die Auswirkungen der notwendigen Streitgenossenschaft, insbesondere auf der Rechtsmittelverfahren, Frankfurt am Main 1996.
DOĞANAY İ.: Türk Ticaret Kanunu Şerhi, C.I, Ankara 1974.
DOLINAR H.: Ruhen des Verfahrens und Rechtsschutzbedürfnis, Wien-New York 1974.
DOMANİÇ H.: Hukukta Kaziyyei Muhkeme ve Nisbî Kuvveti, İstanbul 1964.
DÖNMEZER S./ERMAN S.: Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku, C.III, Baskı. 10, İstanbul 1985.
DRÜLL A.: Die Anwendbarkeit bürgerlichrechtlicher Normen auf die Parteihandlungen im Zivilprozess, Gelsenkirchen 1934.
DUMAN B.: 506 sayılı SSK’na Göre Hizmetlerin Tespiti, Ankara 2002.
DURAL M./ÖĞÜZ T.: Türk Özel Hukuku, Cilt II, Kişiler Hukuku, İstanbul 2006.
DURAN L.: İdari Yargı Adlileşti (II) (İBD 1982/7-8-9 s. 257-265).
DURMAN O.: Ayrıntılı Açıklamalı Kadastro Kanunu Şerhi, Ankara 2007.
DÜTZ W.: Rechtsstaatlicher Gerichtsschutz im Privatrecht, Gehlen 1970.
ECCIUS.: Besprechung von WACH Handbuch des deutschen Zivilprozessrechts (GruchB 30 s. 457-467).
ELZER O./JACOBY F.: Durch Fax übermittelte Willenserklärungen und Prozesshandlungen (ZZP 97 s. 1821-1830).
ENNECCERUS L.: Recht der Schuldverhältnisse, 17. Auflage, Tübingen 1922.
ERDEMİR İ.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Şerhi, İkinci Basım, C. 1, Ankara 1998.
ERDOĞAN C.: Ortaklığın Giderilmesi Davaları, 3. Baskı, Ankara 1999 (ERDOĞAN C).
ERDOĞAN H.: Ortaklığın Giderilmesi Davaları, Ankara 2008 (ERDOĞAN H).
EREM F.: Türk Ceza Hukuku, Genel Hükümler, C. II, Baskı 12, Ankara 1985.
EREN F.: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Cilt:1, Gözden Geçirilmiş 10. Bası, İstanbul 2008.
ERGÜN Z.: İstinaf, Bölge Adliye Mahkemeleri Hukuk Dairelerinde Yargılama Usulü İstanbul 2005.
ERİŞİR E.: Medeni Usul Hukukunda Taraf Ehliyeti, İzmir 2007.
XX ERİŞİR E.: Manevi Tazminat Yargılamasında Kısmî Davanın Caizliği, Alman Federal Mahkeme Kararı Çevirisi (MİHDER 2006/2 s. 1003-1008).
ERMAN E. S.: Dava Hakkı ve Esas Hakla İlişkisi (AD 1942/78 s. 1162-1163).
ERMENEK İ.: Medenî Usul Hukukunda Davayı Kabul, Ankara 2009.
EROĞLU Y.: Danıştay Kanunuyla Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa Atıf Yapılmayan Hallerde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Hükümlerinin Danıştay’
da Uygulanışı (DD 1973/8 s.25-32).
FASCHING H. W.: Kommentar zur den Zivilprozessgesetzen, 3. Band, §§ 226 bis 460 ZPO, Wien 2004 (FASCHING-Kommentar).
FASCHING H. W.: Lehrbuch des österreischischen Zivilprozessrechts, Zweite Auflage, Wien 1990 (FASCHING-Lehrbuch).
FEYZİOĞLU F. N.: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Cilt-I, 2.Bası, İstanbul 1976.
FISCHER G. E.: Die Kostenverteilung im Aargauischen Zivilprozessrecht, Basel 1984.
GAUL H. F.: Der Widerruf der Rechtsmittelrücknahme nach rechtskräftigem Verfahrensabschluss unter Berücksichtigung des gleichen Problems beim Rechtsmittelverzicht (ZZP 1961/1-2 s. 49-81) (GAUL-Widerruf).
GAUL H. F.: Willensmängel bei Prozesshandlungen (AcP 1972 s. 342-355) (GAUL-Willensmängel).
GAUPP/STEIN: Die Civilprozessordnung für das Deutsche Reich, 4. Auflage, (yy) 1899.
GEHRLEIN M.: Zivilprozessrecht nach der ZPO-Reform 2002, München 2002.
GENÇCAN Ö. U.: 4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu, Madde 1-184, Genişletilmiş 2. Baskı, Ankara 2007.
GEORGIADES A.: Anspruchskonkurrenz im Zivilrecht und Zivilprozessecht, München 1968.
GOLDSCHMIDT J.: Zivilprozessrecht, zweite Auflage, Berlin 1932 (GOLDSCHMIDT-Zivilprozessrecht).
GOLDSCHMIDT J.: Der Prozess als Rechtslage, Berlin 1925.
GÖZÜBÜYÜK S.: Yönetim Hukuku, 26. Baskı, Ankara 2008.
GÖZÜBÜYÜK A. Ş.: Yönetsel Yargı, 27. Baskı, Ankara 2008 (GÖZÜBÜYÜK- Yargı).
GÖZÜBÜYÜK A. Ş./ DİNÇER G.: İdari Yargılama Usulü, 1. Baskı, Ankara 1996.
GÖZÜBÜYÜK Ş./TAN T.: İdare Hukuku Cilt 2, İdari Yargılama Hukuku, 3. Bası, Ankara 2008.
GRUNSKY W.: Grundlagen des Verfahrensrecht, 2. Auflage, Bielefeld 1974.
GULDENER M.: Schweizerisches Zivilprozessrecht, Zürich 1979.
GÜMÜŞ M. A.: Türk Medeni Hukukunda Kayyımlık, İstanbul 2006.
GÜNDAY M.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Hükümlerinin İdari Yargıda Uygulama Alanı (İdari Yargının Yeniden Yapılandırılması ve Karşılaştırmalı İdari Yargılama Usulü, Sempozyum, Ankara 11-12 Mayıs 2001, Danıştay Tasnif ve Yayın Bürosu Yayınları No: 63 Ankara 2003 s. 75-86) (GÜNDAY-Sempozyum).
GÜNDEL A.: Yeni Türk Ceza Kanunu Açıklaması, C. 2, Ankara 2009.
GÜRDOĞAN B.: Medeni Usul Hukukunda Kesin Hüküm İtirazı, Ankara 1960 (GÜRDOĞAN-Kesin Hüküm).
GÜRDOĞAN B.: İflâs Hukuku Dersleri, Ankara 1966 (GÜRDOĞAN-İflâs).
XXII GÜRDOĞAN B.: Boşanma Davalarında Usul Hükümleri (AÜHF Ellinci Yıl Armağanı, C.II, Boşanma Hukuku Haftası, Ankara 1977 s. 205-218).
HABSCHEID W. J.: Schweizerische Zivilprozess- und Gerichtsorganisationsrecht, 2. Auflage, Basel und Frankfurt am Main 1990 (HABSCHEID).
HABSCHEID W. J.: Der Streitgegenstand im Zivilprozess und im Streitverfahren, der freiwilligen Gerichtsbarkeit, Bielefeld 1956 (HABSCHEID-Streitgegenstand).
HABSCHEID W. J.: Der Rechtsmittelverzicht im Zivilprozess (NJW 1965 s. 2369- 2376) (HABSCHEID-Rechtsmittelverzicht).
HABSCHEID W. J.: Die Rechtsnatur der Erledigung der Hauptsache ( Festschrift für Friedrich Lent zum 75. Geburtstag, München und Berlin 1957 s. 153-177).
HANAĞASI E.: Davada Hukuki Menfaat, Ankara 2009.
HÄSEMEYER L.: Parteivereinbarungen über präjudizielle Rechtsverhältnisse-zur Fragwürdigkeit der Parteidisposition als Urteilsgrundlage (ZZP 1972/2 s. 207-228).
HEGLER A.: Beiträge zur Lehre vom prozessualen Anerkenntnis und Verzicht, Tübingen-Leipzig 1903.
HEINSHEIMER K.: Das Zweiparteienprinzip in Prozess und Vollstreckung (Festschrift für Adolf Wach, Leipzig 1913 s. 127-173).
HELLWIG K.: Anspruch und Klagrecht , Jena 1900 (HELLWIG-Anspruch).
HELLWIG K.: Prozesshandlung und Rechtsgeschäft (Festgabe der Berliner juristischen Fakultät für Otto Gierke, 2. Band, Breslau 1910 s. 41-113).
HELLWIG K.: Lehrbuch des deutschen Zivilprozessrechts, Zweiter Band, Leipzig 1907 (HELLWIG-Lehrbuch).
HELLWIG K.: System des deutschen Zivilprozessrechts, B. I, Leipzig 1912.
HELLWIG K.: Wesen und subjektive Begrenzung der Rechtskraft, Leipzig 1901.
HENCKEL W.: Parteilehre und Streitgegenstand im Zivilprozess, Heidelberg 1961 (HENCKEL-Streitgegenstand).
HENCKEL W.: Die Klagerücknahme als gestaltende Verfahrenshandlung (Festschrift für Eduard Bötticher, Berlin 1969 s. 173-193).
HENCKEL W.: Prozessrecht und materielles Recht, Göttingen 1970 (HENCKEL- Prozessrecht).
HESSELBERGER D.: Die Lehre von Streitgegenstand, Erlangen 1970.
HEYDECKE K.: Der Einfluss der Klagerücknahme auf die materiellrechtlichen Wirkungen der Rechtshängigkeit, Düsseldorf 1936.
HEYN K.: Anerkenntnisurteil ohne Antrag? (NJW 1957 s. 1140-1141).
HOFMANN.: Historische und dogmatische Darstellung des Anerkenntnis im Civilprozess, (yy) 1892.
HOLZEN C.: Die Streitgenossenschaft im schweizerischen Zivilprozess, Basel- Genf-München 2006.
HOLZHAMMER R.: Österreichisches Zivilprozessrecht, Erkenntnisverfahren, Wien-New York 1970.
HUBER A.: Die Klageanerkennung nach zürcherischem Recht, Zürich 1954.
İNAN A. N.: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, B.3, Ankara 1984.
İYİMAYA A.: Kısmî Tazminat Davasına İlişkin Bazı Sorunlar (YD 1985/3 s.193- 204) (İYİMAYA-Sorunlar).
İYİMAYA A.: Kısmî Davada Kesinleşen Faiz Oranının Ek Dava İçin Bağlayıcılığı Sorunu (ABD 1989/1 s.13-24).
İYİMAYA A.: Sorumluluk ve Tazminat Hukuku Sorunları, Ankara 1990 (İYİMAYA-Sorunları).
XXIV İYİMAYA A.: Sorumluluk Davasının Açılmamış Sayılması (YD 1990/1-2 s. 46-58) (İYİMAYA-Açılmamış Sayılması).
JAUERNIG O.: Verhandlungsmaxime, Inqusitionsmaxime und Streitgegenstand, Tübingen 1967 (JAUERNIG-Verhandlungsmaxime).
JAUERNIG O.: Materielles Recht und Prozessrecht (JuS 1971/7 s. 329-337).
JAUERNIG O.: Teilurteil und Teilklage (Festgabe BGH 2000, Bd. 3 s. 311-336) (JAUERNIG-Teilklage).
JAUERNIG O.: Zivilprozessrecht, 29. Auflage, München 2007 (JAUERNIG).
KAÇAK N.: Tebligat Kanunu Şerhi, 1. Baskı, Ankara 2004.
KANNOWSKI B.: Die Zulässigkeit einer Teilklage auf Schmerzensgeld, Zivilprozessuale Neuheit oder neue Art der Schadensberechnung? (ZZP 119/1 s. 63- 85).
KAR B.: Islah, Kısmî ve Ek Dava Kavramları ile Dava Konusunun Islah Yoluyla Arttırılmasının Getirdiği Sorunlar (YD 2002/3 s. 416-450).
KARAFAKİH İ. H.: Hukuk Muhakemeleri Usulü Esasları, Ankara 1952 (KARAFAKİH-Usul).
KARAFAKİH İ. H.: Hâkimlerin Verdikleri Kararlardan Dolayı Şahsen ve Devletin Dolayısıyla Sorumluluğu, (SBFD 1956/XI/3 s. 38-47).
KARAGÖZLÜ H. F.: Danıştay Yargılama Usulünde Davadan Feragat ve Kabul, Ankara 1975.
KARAHASAN M. R.: Tazminat Davaları, Ankara 1976 (KARAHASAN-Tazminat Davaları).
KARAHASAN M. R.: Türk Borçlar Hukuku, 3. Cilt, İstanbul 2004.
KARAVELİOĞLU C.: İdari Yargılama Usulü Kanunu, Cilt 2, 6. Bası, Ankara 2006.
KARSLI A.: Medeni Usul Hukukunda Usulî İşlemler, İstanbul 2001.
KAYGANACIOĞLU R./ONURSAN G.: Hukuk ve Ceza Alanındaki Emsal İçtihatlarla Gerekçeli-Açıklamalı Orman Kanunu, İlgili Mevzuat, Ankara 1969.
KAYSER: Rechtsmittelverzicht im Zivilprozess (Deutsche Juristen-Zeitung 1912/11 s. 685-686).
KEMMERZELL G.: Der Verzicht auf die Rechtsmittel des Zivilprozesses, Köln 1959.
KEMPF L.: Zur Problematik des Musterprozesses (ZZP 1960/5-6 s. 342-386).
KICALOĞLU M.: Davanın Islahı-Dava Miktarının Arttırılması (İBD 2004/2 s. 514- 540).
KILIÇ H.: 3402 Sayılı Kadastro Kanunu, 2. Baskı, Ankara 2008.
KILIÇOĞLU A.: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Genişletilmiş 10. Bası, Ankara 2008 (KILIÇOĞLU).
KILIÇOĞLU A.: Hâkimlerin Hukuki Sorumluluğu (AÜHFD 1973/XXX/1–4 s.
231-267).
KISCH W.: Klagverzicht und Erledigung der Hauptsache, Das Recht, Rundschau für den deutschen Juristenstand 1924 s. 1-13 (KISCH-Klagverzicht).
KİRAZ T Ö.: Medenî Yargılama Hukukunda İkrar, Ankara 2005.
KNAUER H.: Die Klagerücknahme und ihre prozessrechtlichen Wirkungen, Göttingen 1934.
KNÖPFEL G.: Der Antrag auf Erlaß des Anerkenntnisurteils (§307 ZPO) (ZZP 68 s. 445-456).
XXVI KOHLER J.: Der Prozess als Rechtsverhältnis, Berlin 1889. (KOHLER- Rectsverhältnis)
KOHLER J.: Gesammelte Beiträge zum Civilprozess, Berlin 1894.
KONURALP H.: Davanın İhbar Edildiği Kimsenin İhbar Edeni Temsil Etmesi (Prof. Dr. Yaşar Karayalçın’a 65 inci Yaş Armağanı, Ankara 1988 s. 550-566).
KOPPEL C.: Die Klageabweisung “zur Zeit”, Berlin 1999.
KULAKSIZ C.: Die Teilklage im deutschen und türkischen Zivilprozessrecht, Frankfurt am Main 2004.
KUMMER M.: Grundriss des Zivilprozesrechts, Zweite Auflage, Bern 1974.
KUNKEL W.: Die Formen bei Prozeshandlungen, Freiburg 1924.
KUNTER N./YENİSEY F.: Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 10, İstanbul 1998.
KURŞAT Z.: Borçlar Hukuku Alanında Hile Kavramı, İstanbul 2003.
KURTOĞLU S.: Keşif Mahallinde Yapılan Sulhtan Vazgeçilebilir mi? (ABD 1958/5 s. 254-258).
KURU B.: Hukuk Muhakemeleri Usulü, Altıncı Baskı, C. I, İstanbul 2001 (KURU- Usul I).
KURU B.: Hukuk Muhakemeleri Usulü, Altıncı Baskı, C. II, İstanbul 2001 (KURU- Usul II).
KURU B.: Hukuk Muhakemeleri Usulü, Altıncı Baskı, Cilt III, İstanbul 2001 (KURU-Usul III).
KURU B.: Hukuk Muhakemeleri Usulü, Altıncı Baskı, Cilt IV, İstanbul 2001 (KURU-Usul IV).
KURU B.: Hukuk Muhakemeleri Usulü, Altıncı Baskı, Cilt V, İstanbul 2001 (KURU-Usul V).
KURU B.: Hukuk Muhakemeleri Usulü El Kitabı, İstanbul 1995 (KURU-El Kitabı).
KURU B.: Nizasız Kaza, Ankara (KURU-Nizasız Kaza).
KURU B.: İflâs ve Konkordato Hukuku, Ankara 1971 (KURU-İflâs ve Konkordato).
KURU B.: İcra ve İflâs Hukuku, C. 2, 3. Baskı, İstanbul 1993 (KURU-İcra 2).
KURU B.: İcra ve İflâs Hukuku, C. 3, 3. Baskı, İstanbul 1993 (KURU-İcra 3).
KURU B.: Görevsizlik ve Yetkisizlik Kararı Üzerine Davalının da Görevli veya Yetkili Mahkemeye Başvurmak Hakkı Var mıdır? (ABD 1967/6 s. 896-900) (KURU-Görevsizlik Kararı Üzerine).
KURU B.: Bugünkü Yapısı İçinde Yargıtay’ın İş Yükünü Azaltma Çareleri (YD 1989/1-4 s. 37-72) (KURU-Yargıtay’ın İş Yükü).
KURU B./YILMAZ E.: 1711 Sayılı Kanuna Göre Gıyap ve Davanın Yenilenmesi Rejimi (HUMK’u Değiştiren 1711 Sayılı Kanun ve Noterlik Kanunu Hakkında Sempozyum, İstanbul 1976 s. 233-271).
KURU B./ARSLAN R./YILMAZ E.: Medenî Usul Hukuku Ders Kitabı, Değiştirilmiş 19. Baskı, Ankara 2008 (KURU/ARSLAN/YILMAZ-Ders Kitabı).
KURU B./ARSLAN R./YILMAZ E.: İcra ve İflâs Hukuku Ders Kitabı, Gözden Geçirilmiş 22. Baskı, Ankara 2008 (KURU/ARSLAN/YILMAZ-İcra).
KURU B./ARSLAN R./YILMAZ E.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu ve İlgili Mevzuat, Otuzikinci Baskı, Ankara 2008.
KUTTNER G.: Das Urteil im Zivilprozess, 3. Auflage, München 1974.
LANGE: Willensmängel bei Prozesshandlungen (ZZP 53 s. 246-256).
XXVIII LARENZ K.: Die Methode der Auslegung des Rehctsgeschäfts, Leipzig 1930.
LAUENBERGER C./LITTER-TOBLER B.: Kommentar zur Zivilprozessordnung des Kantons St. Gallen, Bern 1990.
LEIPOLD D.: Verfahrensbeschleunigung und Prozessmaximen (Festschrift für Hans W. Fasching, Wien 1988 s. 329-354).
LEIPOLD D.: Teilklagen und Rechtskraft (Festschrift für Albrecht Zeuner, Tübingen 1994 s. 431-449).
LEMPP H.: Prozessuale Rechtsgeschäfte, Erlangen 1940.
LENT F.: Die rein prozessuale Bedeutung des Anerkenntnisses (Festgabe für Leo Rosenberg, München-Berlin 1949 s. 123-138).
LEUCH G./MARBACH O./KELLERHALS F.: Die Zivilprozessordnung für den Kanton Bern, 4. Auflage, Bern 1995.
LÜKE G./WAX P.: Münchener Kommentar zur Zivilprozessordnung, 2. Auflage, München 2000.
MALKOÇ İ.: Açıklamalı İçtihatlı 5237 Sayılı Yeni Türk Ceza Kanunu, 3. Baskı, Ankara 2008.
MANNTEUFEL E.: Die Lehre vom Verzicht im Bürgerlichen Recht, Leipzig 1937.
MEIER I.: Iura novit curia, Die Verwirklichung des Grundsätzes im schweizerischen Zivilprozessrecht, Zürich 1975.
MENDİ M. A.: Açıklamalı İçtihatlı 3402 Sayılı Kadastro Kanunu, Ankara 2008.
MENZEL R.: Der Verzicht auf Rechtsmittel des Zivilprozesses, Zürich 1951.
MES P.: Materiellrechtliche Teilleistung und prozessuales Teilanerkenntnis (ZZP 1972/3 s. 334-347).
MEYDAN N./YAPAL F.: Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Emsal Kararları, C. 1:
2002-2003, İstanbul 2006.
MEYDAN N./YAPAL F.: Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Emsal Kararları, C. 2:
2004-2005, İstanbul 2006.
MOROĞLU E. /MUŞUL T.: Tebligat Hukuku, İstanbul 1990.
MUMMENHOFF W.: Prozessuales Anerkenntnis neben Klageabweisungsantrag (ZZP 1973/3 s. 293-311).
MUSIELAK H. J.: Grundkurs ZPO, 9. Auflage, München 2007.
MUŞUL T.: Tebligat Kanunu ve İlgili Mevzuat, 3. Baskı, İstanbul 2005.
MUŞUL T.: Tebligat Hukuku, 2. Bası, İstanbul 2008 (MUŞUL-Tebligat Hukuku).
MUŞUL T.: Medeni Usul Hukukunda Terdit İlişkileri, İstanbul 1984 (MUŞUL- Terdit İlişkileri).
MÜDERRİSOĞLU H.: Danıştay Kanunu ve Danıştay Yargılama Usulü, Ankara 1978.
MÜLLER H.: Zur Lehre von der Klagezurücknahme Lippstadt/Westfalen 1933.
MÜLLER H.: Wesen und Wirkung des Anerkenntnisses im Zivilprozess, Leipzig 1911 (MÜLLER-Anerkenntnis).
NEUNER R.: Privatrecht und Prozessrecht, München 1925.
NIESE W.: Doppelfunktionelle Prozesshandlungen, Ein Beitrag zur allgemeinen Prozessrechtslehre, Göttingen 1950.
NIKISCH A.: Der Streitgegenstand im Zivilprozess, Tübüngen 1952.
NOMER H.: Manevi Tazminat Alacağında Kısmî Dava Mümkün müdür? (İÜHFM 2000, S. 1-2, s. 221-229).
XXX NUSSBAUM A.: Die Prozesshandlungen, ihre Voraussetzungen und Erfordernisse, München 1908.
OBERHEIM R.: Zivilprozessrecht für Referendare, 6. Auflage, Düsseldorf 2004.
OERTMANN P.: Grundriss des Deutschen Zivilprozessrechts, Leipzig 1930.
OĞUZMAN M. K.: Akdin Hile Sebebiyle İptali Azami Bir Müddetle Tahdit Edilmiş midir? (İBD 1953/4 s. 177-189.).
OĞUZMAN M. K./SELİÇİ Ö./OKTAY-ÖZDEMİR S.: Eşya Hukuku, Gözden Geçirilmiş 11. Bası, İstanbul 2006.
OHR G.: Streitiges Urteil trotz Anerkenntnis? (NJW 1955/7 s. 251-253).
OKURER N./DERELİ M. R./ONUR O.: Yargıtay 8. Hukuk Dairesi Emsal Kararları, Ankara 1970.
OLGAÇ S.: Emsal İçtihatlarla Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu, Ankara 1977.
ONAR S. S.: İdare Hukukunun Umumî Esasları, İstanbul 1952.
ORFANIDES G.: Berücksichtigung von Willensmängeln im Zivilprozess, Köln- Berlin-Bonn-München 1982.
ORHANER A. B./ORHANER S.: Türk İş Hukuku Yargıtay Emsal Kararları, Ankara 1969
OZANALP N.: Tapulama Kanunu Şerhi, B 2. Ankara 1976.
ÖĞÜTÇÜOĞLU T./ÇİTOĞLU A.: Uygulamalı İcra ve İflâs Kanunu, Ankara 1977.
ÖKTEMER S.: İflâs İsteğinden Vazgeçme (YD 1982/1-2 s. 220-235).
ÖMERBAŞ L./ÇETİNTAŞ S.: Temyiz Mahkemesi Hukuk Genel Kurulu Emsal Kararları ve İçtihadı Birleştirme Kararları C. III, Ankara 1960.
ONAR S. S.: İdare Hukukunun Umumî Esasları, İstanbul 1952.
OZANALP N.: Tapulama Kanunu Şerhi, B. 2, Ankara 1976.
ÖNDER A.: Hukuk Davalarında Hüküm Lahik Olduktan Sonra Davadan Feragat Temyiz Mahkemesince Bozma Sebebi İttihaz Olunabilir mi? (AD 1942/51 s. 799- 810).
ÖNEN E.: Medeni Yargılama Hukukunda Sulh, Ankara 1972 (ÖNEN-Sulh).
ÖNEN E.: Feragat ve Kabul Kesin Hüküm Teşkil Etmez (ABD 1976/1 s. 26-39) (ÖNEN-Feragat ve Kabul).
ÖNEN E.: Medeni Yargılama Hukuku, Ankara 1979 (ÖNEN-Usul).
ÖNEN E.: İnşaî Dava, Ankara 1981 (ÖNEN-İnşaî Dava).
ÖZAY İ. H.: Günışığında Yönetim, İstanbul 2002.
ÖZBAY İ.: Hakem Kararlarının Temyizi, Ankara 2004.
ÖZBEK M.: Noter Senetlerinde Sahtelik, Ankara 2001.
ÖZDEŞ O.: Hâkimlerin Hukukî Sorumluluğu ve Devlet (DD 1971/2 s. 9-17) ÖZDEŞ O.: Hâkimin Reddi İsteminde Bulunmaya Yetkili Olanlar, Reddi Hâkim İsteminden Feragat ve Hâkimin Reddi Kararlarının Düzeltilmesi (DD 1972/5 s. 31- 38).
ÖZEKES M.: Medeni Usûl Hukukunda Aslî Müdahale, İstanbul 1995 (ÖZEKES- Aslî Müdahale).
ÖZEKES M.: Medeni Usûl Hukukunda Hukukî Dinlenilme Hakkı, Ankara 2003 (ÖZEKES-Hukukî Dinlenilme Hakkı).
ÖZEKES M.: Medeni Usûl Hukukunda Yok Hüküm Ve Etkisiz Hüküm (YD 2000/4 s. 661-699).
XXXII ÖZGENÇ İ.: Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 3. B, Ankara 2008.
ÖZMEN İ.: Velayet Hukuku Davaları ve Çocuk Mahkemeleri, Ankara 2005.
ÖZMUMCU S.: Müddeabihin Temlikinin Etkilerine İlişkin Sistemler (Prof. Dr.
Yavuz Alangoya İçin Armağan, İstanbul 2007 s. 197-256).
ÖZUĞUR A. İ.: Boşanma, Ayrılık ve Evlenmenin İptali Davaları, 3. Baskı, Ankara 2008.
ÖZUĞUR A. İ.: Velayet-Vesayet-Soybağı, Evlat Edinme Hukuku, Diğer Eşin Rıza ve Onamına Bağlı İşlemler, Genişletilmiş 3. Bası, Ankara 2007 (ÖZUĞUR-Velayet).
PAGENSTECHER M.: Zur Lehre von der materiellen Rechtskraft, Berlin 1905.
PAULUS C. G.: Zivilprozessrecht, Erkenntnisverfahren und Zwangsvollstreckung, Dritte Auflage, Berlin 2003.
PEKCANITEZ H.: İcra-İflâs Hukukunda Şikâyet, Ankara 1986 (PEKCANITEZ- Şikâyet).
PEKCANITEZ H.: Medenî Usûl Hukukunda Fer’i Müdahale, Ankara 1992 (PEKCANITEZ-Fer’i Müdahale).
PEKCANITEZ H./ATALAY O./ÖZEKES M.: Medenî Usûl Hukuku, 7. Bası, Ankara 2008.
PEKCANITEZ H./ATALAY O./SUNGURTEKİN ÖZKAN M./ ÖZEKES M.:
İcra ve İflâs Hukuku, 6. Bası Ankara 2008 (PEKCANITEZ/ATALAY/
SUNGURTEKİN-ÖZKAN/ÖZEKES-İcra).
PFIRTER H. P: Gerichtlicher Vergleich, Klagrückzug und Klaganerkennung unter besonderer Berücksichtigung des baselstädtischen Zivilprozessrechtes, Basel 1977.
POHLE R.: Der materiellrechtliche und der prozessuale Verzicht auf den Grundbuchberichtigungsanspruch (JZ 1956/ 2 s. 53-56) (POHLE-Verzicht).
POHLE R.: Erstreckung der Rechtskraft auf nicht vorbehaltene Nachforderungen des siegreichen Klägers (ZZP 77 s. 98-115).
POHLE R.: Gedanken über das Wesen der Rechtskraft (GS Calamandrei Bd. 2, Tübingen 1958, s. 361-377).
POSTACIOĞLU İ. E.: Şarta Muallâk Hükümler (AD 1941/2 s. 113-122).
POSTACIOĞLU İ. E.: Medeni Usul Hukuku Dersleri, B. 6, İstanbul 1975 (POSTACIOĞLU).
POSTACIOĞLU İ. E.: İflâs Hukuku İlkeleri, İstanbul 1982.
PRÜTTING H.: Die Grundlagen des Zivilprozesses im Wandel der Gesetzgebung (NJW 1980/1 s. 361-378).
PUKAL F.: Der Zivilprozess in der Praxis, 6. Auflage, Baden-Baden 2006.
RECHBERGER W. H/SIMOTTA D. A.: Grundriss des österreichischen Zivilprozessrechts, 6. Auflage, Wien 2003.
RIMMELSPACHER B.: Zur Prüfung von Amts wegen im Zivilprozess, Göttingen 1966.
RIMMELSPACHER B.: Materiellrechtlicher Anspruch und Streitgegenstandsprobleme im Zivilprozess, Göttingen 1970 (RIMMELSPACHER- Streitgegenstand).
RIMMELSPACHER B.: Die Wirkungen des Rechtsmittelverzichts im Prozess (JuS 1988/12 s. 953-957) (RIMMELSPACHER-Rechtsmittelverzicht).
ROIDL W.: Teilleistung, Teilanerkenntnis, Teilerledigung (NJW 1968 s. 1865- 1867).
ROSENBERG L./SCHWAB K. H./GOTTWALD P.: Zivilprozessrecht, 16.
Auflage, München 2004.
XXXIV RUDOLPH H.: Rechtsmittelverzicht und Einrede der allgemeinen Arglist im Prozess (JR 1953 s. 286-289).
RUHİ A. C.: Tebligat Hukuku, 6. Baskı, Ankara 2008.
SALDIRIM M.: Özel Hukukta Cumhuriyet Savcısının Görevleri, Ankara 2005.
SALOMON F.: Rechtsmittelverzicht und bedingte Strafaussetzung (DJZ 1914/3 s.
228-230).
SAMPER R.: Die notwendige Streitgenossenschaft im Verfahren, Erlangen 1939.
SAUER W.: Grundlagen des Prozessrechts, Stuttgart 1919.
SAUER W.: Allgemeine Prozessrechtslehre, Berlin 1951.
SCHACK H.: Geschichtliche Entwicklung und Rechtsnatur des Anerkentnisses im Zivilprozess, Göttingen 1931.
SCHELLHAMMER K.: Zivilprozess, 11. Auflage, Heidelberg 2005.
SCHIEDERMAIR G.: Vereinbarungen im Zivilprozess, Bonn 1935.
SCHILKEN E.: Zum Handlungsspielraum der Parteien beim prozessualen Anerkenntnis (ZZP 1977/2 s. 157-184) (SCHILKEN-Handlungsspielraum).
SCHILKEN E.: Zivilprozessrecht 5. Auflage, Köln-Berlin-München 2006 (SCHILKEN-Zivilprozessrecht).
SCHLOSSER P.: Zivilprozessrecht, 2. Auflage, München 1992 (SCHLOSSER- Zivilprozessrecht).
SCHLOSSER P: Einverstaendliches Parteihandeln im Zivilprozess, Tübingen 1968.
SCHNEIDER B.: Die Auslegung von Parteiprozesshandlungen, Wien 2004.
SCHOPP H.: Das Anerkenntnis im Wechselprozess (ZZP 1956/1 s. 1-3).
SCHÖNKE A.: Das Rechtsschutzbedürfnis, Berlin 1950.
SCHÖNKE A. /SCHRÖDER H. /NIESE W.: Lehrbuch des Zivilprozessrechts, 8.
Auflage, Karlsruhe 1956.
SCHÖNKE A./KUCHİNKE K.: Zivilprozessrecht, Karlsruhe 1969.
SCHULTZ H.: Der gerichtliche Vergleich, Bern 1939.
SCHWAB K. H.: Der Streitgegenstand im Zivilprozess, München und Berlin 1954.
SCHWAB K. H.: Probleme der Prozesshandlungslehre (Festschrift für Gottfried Baumgaertel, Köln-Berlin-Bonn-München 1990 s. 503-512) (SCHWAB- Prozesshandlungslehre).
SCHWAB K. H.: Der Stand der Lehre vom Streitgegenstand im Zivilprozess (JuS 1965 s. 81-86): Çev. ALANGOYA Y: İhtilaf Konusu Hakkındaki Doktrinin Durumu (İÜHFM 1968/3-4 s. 288-303) (SCHWAB-İhtilaf Konusu).
SCHWAB M.: Grundzüge des Zivilprozessrechts, 2. Auflage, Heidelberg-München- Berlin 2007 (SCHWAB M).
SCHWARZ G. C.: Anerkenntnis und Vorbehalt im Urkundenprozess (JR 1995/1 s.
1-7).
SCREINDL M: Prozessvoraussetzungen bei Klageanerkenntnis und bei Klageverzicht, Erlangen 1952.
SEIFFERT H. D.: Die Wahrheitspflicht im Zivilprozess in Ihrer Auswirkung auf Geständnis, Anerkenntnis, Verzicht, Vergleich, Versäumnis-und Mahnverfahren, Freiburg 1951.
SELÇUK S.: Medenî Usul Hukukunda Kesin Hüküm, Şartları, Kesin Hüküm İtirazı (AD 1973/11 s. 937-956).
SEVİĞ V. R.: Mukavelelerin Tasnifi ve Borçlar Kanunu Dışında Kalan Mukaveleler, Bilhassa Sulh Mukavelesi (AÜHFD 1949/2-4 s. 136-156).
XXXVI SIEGERT K.: Die Prozesshandlungen, ihr Widerruf und ihre Nachholung, Berlin 1929.
SİRMEN L.: Türk Özel Hukukunda Şart, Ankara 1992.
SONER L. F.: Sulh, Kabul ve Feragata Dair Bazı Sorunlar (ABD 1977/3 s. 439- 448).
SOYASLAN D.: Ceza Hukuku Genel Hükümler, 3. B, Ankara 2005.
STAEHELIN A./SUTTER T.: Zivilprozessrecht, Zürich 1992.
STATHOPOULOS M.: Zur Methode der Auslegung der Willenserklärung (Festschrift für Karl Larenz zum 70. Geburstag, München 1973 s. 357-372).
STECH J.: Unklagbare Ansprüche im Heutigen Recht, (ZZP 1964/77 s. 161-221).
STEIN F./JONAS M.: Kommentar zur Zivilprozessordnung, zweiter Band, Teilband 2, §300-510b, 22. Auflage, Tübingen 2004 .
STÜRNER R.: Verfahrensgrundsätze des Zivilprozesses und Verfassung (Festschrift für Baur, Tübingen 1981 s. 647-672).
SUNGURTEKİN M.: Avukatlık Mesleği, Avukatın Hak ve Yükümlülükleri, İzmir 1995.
SÜSS T.: Die Wirkungsgrenzen des Anerkenntnisses im deutschen Reichszivilprozessrecht, Berlin 1921.
SZÜCS C.: Verzicht und Vergleich im österreichischen, deutschen und schweizerischen Arbeitsrecht, Wien- New York 2006.
ŞEKERCİ E.: Medeni Usul Hukukunda ve İdari Yargılama Usulünde Derdestlik (II) (YD 1986/4 s. 396-406).
ŞENSÖZEN V.: Esas Haktan ve Davadan Feragat (JURISDICTIO 1958/15 s. 1368- 1370).
TANDOĞAN H.: Borçlar Hukuku, Özel Borç İlişkileri, C. I/1, B. 6; İstanbul 1990.
TANRIVER S.: Konkordato Komiseri, Ankara 1993.
TANRIVER S.: İlâmlı İcra Takibinin Dayanakları ve İcranın İadesi, Ankara 1996 (TANRIVER-İlâmlı İcra).
TANRIVER S.: Medenî Usul Hukukunda Derdestlik İtirazı, Tümüyle Gözden Geçirilmiş ve Yenilenmiş 2. Bası, Ankara 2007 (TANRIVER-Derdestlik).
TANRIVER S.: Makalelerim I (1985-2005), Ankara 2005 (TANRIVER-Makaleler I).
TANRIVER S.: Kısmî Dava Kurumu Üzerine Bazı Düşünceler (Prof. Dr. Bilge Öztan’a Armağan, Ankara 2008 s. 851-866) (TANRIVER-Kısmî Dava).
TANRIVER S.: Türk Medeni Yargılama Hukukunda İkrarın Bölünüp Bölünemeyeceği Sorunu (Makalelerim I, 1985-2005, Ankara 2005 s. 1-26) (TANRIVER-İkrar).
TANRIVER S.: Mahkeme Huzurunda Yapılan Sulhler (Makalelerim I, 1985-2005, Ankara 2005 s. 35-52) (TANRIVER-Sulh).
TANRIVER S.: Mahkeme Huzurunda Yapılan Kabuller (Makalelerim-I, 1985-2005, Ankara 2005 s. 59-70) (TANRIVER-Kabul).
TANRIVER S.: Şarta Bağlı Hüküm Kavramı Ve Verilip Verilemeyeceği Sorunu (Makalelerim I, 1985-2005, Ankara 2005 s. 83- 87) (TANRIVER-Şarta Bağlı Hüküm).
TANRIVER S.: Konkordatonun Tasdiki Şartı Olarak Dürüstlük Koşulu (Makalelerim I, 1985-2005, Ankara 2005 s. 303-316).
TANRIVER S./DEYNEKLİ A.: Konkordatonun Tasdiki, Ankara 1996.
TAŞPINAR S.: Medeni Yargılama Hukukunda İspat Sözleşmeleri, Ankara 2001.
XXXVIII TEKİNAY S. S./AKMAN S./ BURCUOĞLU H./ALTOP A.: Eşya Hukuku, B. 5, İstanbul 1989.
TEKİNAY S. S./AKMAN S./BURCUOĞLU H./ALTOP A.: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 7.Bası, İstanbul 1993.
TERCAN E.: Medenî Usul Hukukunda Eski Hale Getirme, Ankara 2006 (TERCAN-Eski Hale Getirme).
TERCAN E.: Hâkimlerin Hukuki Sorumluluğu (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara 1988.
THOMAS B.: Doppelnatur von Klaganerkenntnis und Klageverzicht (ZZP 1976/1, s. 80-93).
THOMAS H./PUTZO H.: Zivilprozessordnung, 23. Auflage, München 2001.
TRAUTMANN F.: Wille und Prozesshandlung, Ein Beitrag zu den Lehren des allgemeinen Zivilprozessrechts, Heidelberg 1931.
TRUTTER J.: Über prozessualische Rechtsgeschäfte, München 1980.
TULUAY M.: Yargılama Hukukunda Dava İlişkisi (DÜHFD 1983/1 s. 101-132).
TUNA Y.: Islah (ABD 1955/1 s. 595-604).
TUNABOYLU M.: Ortaklığın Giderilmesi Davaları, Ankara 1997.
TUNCAY A. C.: Toplu İş Sözleşmelerinde Yer Alan Davadan Feragat Şartı İşçiyi Bağlar mı? (İBD 1972/9-10 s. 889-894).
TUTUMLU M. A: Evliliğin Butlanı, Boşanma, Ayrılık Sebepleri ve Boşanmanın Hukuki Sonuçları, Ankara 2006.
TÜRKÇE SÖZLÜK: Türk Dil Kurumu, 10. Baskı, Ankara 2005.
ULER Y.: İdari Yargıda İptal Kararlarının Sonuçları, Ankara 1970.
ULUKAPI Ö.: Medeni Usul Hukukunda Tarafların Duruşmaya Gelmemesi, Konya 1997 (ULUKAPI-Tarafların Duruşmaya Gelmemesi).
ULUKAPI Ö.: Medeni Usul Hukukunda Dava Arkadaşlığı, Konya 2001 (ULUKAPI-Dava Arkadaşlığı).
ULUKAPI Ö.: Konkordatonun Feshi, Konya 1998 (ULUKAPI-Konkordatonun Feshi).
ULUKAPI Ö.: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu m.87/son Hükmünün İptali (Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 2001/1-2 s. 363-373) (ULUKAPI- İptal).
ULUSAN İ.: Maddi Hukuk ve Usul Hukuku Bakımından Sulh Sözleşmesi (MHAD 1971/7 s. 149-203).
UMAR B.: Türk Medeni Usul Hukukunda İadei Muhakeme (İÜHFM C.XXIX, S.1-2 1963, s. 261-298).
UMAR B.: Anayasa Mahkemesi’nin, HUMK m.87’ deki, “Müddeabihin Islah Yoluyla Arttırılamaması” Kuralını İptal Eden 20.7.1999 Günlü Kararı Üzerine (Yeditepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 2004/1 s. 419-426) (UMAR-İptal Kararı Üzerine).
UYAR T.: İcra Hukukunda İstihkak Davaları, 3. Baskı, İzmir 1994.
ÜSTÜNDAĞ S.: İflas Hukuku, İstanbul 1986 (ÜSTÜNDAĞ-İflas).
ÜSTÜNDAĞ S.: Medeni Yargılama Hukuku, Cilt I-II, 7. Baskı, İstanbul 2000 (ÜSTÜNDAĞ).
ÜSTÜNDAĞ S.: İddianın ve Müdafaanın Değiştirilmesi Yasağı, İstanbul 1967 (ÜSTÜNDAĞ-Yasak).
ÜSTÜNDAĞ S.: Tapu Kütüğünün Tashihi Davası, İstanbul 1959.
XL
ÜSTÜNDAĞ S.: Kısmî Davaya İlişkin Bazı Hukukî Sorunlar (Yargı Dünyası, 2003/89 s. 9-20) (ÜSTÜNDAĞ-Kısmî Dava).
von TUHR A. (Çev. EDEGE C.): Borçlar Hukukunun Umumî Kısmı, Cilt: 1- 2, Ankara 1983.
VOGEL O./SPÜHLER K.: Grundriss des Zivilprozessrechts, Siebte Auflage, Bern 2001.
WACH A.: Handbuch des deutschen Civilprozesrechts I, Leipzig 1890 (WACH- Civilprozesrecht).
WACH A.: Voträge über die Reichs-Civilprocessordnung, 2. Auflage, Bonn 1896.
WACH A.: Das Geständnis (AcP 1881/64 s. 1-255) (WACH-Geständnis).
WAGNER G.: Prozessverträge, Privatautonomie im Verfahrensrecht, Tübingen 1998.
WALDER H. U.: Prozesserledigung ohne Anspruchsprüfung nach zürcherischem Recht, Zürich 1966.
WALDER H. U.: Die Offizialmaxime, Zürich 1973.
WALDER-RICHLI H. U.: Zivilprozessrecht, Vierte Auflage, Zürich 1996.
WALDER-BOHNER H. U./MEIER I./OTTOMANN R./WIGET G.: Der neue Zürcher Zivilprozess, 2. Auflage, Zürich 1979.
WALSCHÖFER A.: Die Abweisung einer Klage als “zur Zeit” unzulässig oder unbegründet (Festschrift für Schwab, München 1990 s. 521-534).
WALSMANN H.: Der Verzicht, Leipzig 1912.
WALTER F.: Willensmängel bei Prozesshandlungen im Zivilprozess, Breslau1931.
WEISMANN J.: Lehrbuch des Deutschen Zivilprozessrechts, I. Band, Stuttgart 1903 (WEISMANN-Lehrbuch).
WEISMANN J.: Hauptintervention und Streitgenossenschaft, (yy) 1884.
WIESER E.: Das Rechtsschutzinteresse des Klägers im Zivilprozess, Bielefeld 1971.
WISSMANN H.: Die Parteihandlungen der freiwilligen Gerichtsbarkeit, Giessen 1929.
WITTE E.: Die Klagrücknahme, Greifswald 1906.
WOLF M.: Das Anerkenntnis im Prozessrecht, Berlin-Zürich 1969.
WOLFF K.: Grundriss des Österreichischen Zivilprozessrechts, Zweite Auflage, Wien 1947.
YAVAŞ M.: Mehaz Kanun ile Türk Hukukunda ve Mukayeseli Hukukta Medeni Yargılamaya Hâkim Olan İlkeler ve Hâkimin Rolü (Prof. Dr. Yavuz Alangoya İçin Armağan, İstanbul 2007 s. 283-336).
YAVUZ N.: Hukuk Davalarında Feragat ve Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin En Son Bir Kararı Üzerine Bazı Düşünceler (ABD 1977/6 s. 1019-1025).
YAZICI H./ATASOY H.: Şahıs, Aile ve Miras Hukuku İle İlgili Yargıtay Tatbikatı, 1952-1970, Ankara 1970.
YEĞENGİL R.: Dava ve Müdafaa Hakkının Suistimali ve Bundan Mütevellit Hukukî Mesuliyet (Hukuk Dünyası 1944/8 s. 8-13).
YILDIRIM M. K.: Medeni Usul Hukukunda Dava Konusu Teorileri (HAD 1991/1- 3 s. 23-50) (YILDIRIM-Dava Konusu).
YILDIRIM M. K.: Hukuk Devletinin Gereği: İstinaf, İstanbul 2000.
XLII
YILDIRIM M. K.: İlkeler Işığı Altında Medenî Yargılama Hukuku, 3. Bası, İstanbul 2002.
YILDIZ E./GÜRSOY S.: Kayyımlık ve Kayyım Katılımıyla Görülmesi Gereken İşler ve Davalar, İstanbul 2007.
YILMAZ E.: İflâs İdaresi, Ankara 1976 (YILMAZ-İflâs İdaresi).
YILMAZ E.: Medeni Yargılama Hukukunda Islah, Ankara 1982 (YILMAZ-Islah).
YILMAZ E.: Medeni Yargılama Hukukunda Yemin, Ankara 1989 (YILMAZ- Yemin).
YILMAZ E.: Olağanüstü Temyiz, Ankara 2003 (YILMAZ-Olağanüstü Temyiz).
YILMAZ E.: İstinaf, Ankara 2005 (YILMAZ-İstinaf).
YILMAZ E.: Savcıların Hukuk Davalarındaki Görevleri (AÜHFD 1972/1-2 s. 255- 288) (YILMAZ-Görevleri).
YILMAZ E.: İdari Yargıda İddia ve Savunmanın Genişletilmesi/Değiştirilmesi Yasağı, ABD 1983/3-4 s. 11-35) (YILMAZ-Yasak).
YILMAZ E.: İflâs Kararının Verilmesinden Sonra İflâs Davasından Feragat (MSÇD 1985/6 s. 73-80) (YILMAZ-İflâs Davasından Feragat).
YILMAZ E.: Islah Yoluyla Dava Konusunun Arttırılması (Özel Hukuk ve Anayasa Mahkemesi Kararları Sempozyumu-I, Bildiriler-Tartışmalar, Ankara 11 Mayıs 2001 s. 97-118) (YILMAZ-Dava Konusunun Islahla Arttırılması).
YILMAZ E.: Hukuk Sözlüğü, Genişletilmiş 9. Baskı, Ankara 2005.
YILMAZ E./ÇAĞLAR T.: Tebligat Hukuku, Genişletilmiş 5. Baskı, Ankara 2007.
YILMAZ E./YILMAZ Ü.: Hukuk Rehberi C.I, 8. Baskı, Ankara 2006.
YILMAZ O.: Taşınmaz Mallara İlişkin Davalarda Sulh (YD 1976/3 s. 88-99).
YILMAZ Z.: Medenî Usul Hukukunda Davanın Açılmamış Sayılması, 2. Baskı, Ankara 2008.
YILMAZ Z.: Hukuk Davalarında Yargılama Harç ve Giderleri ile Vekâlet Ücreti, 2.
Baskı, Ankara 2006.
YURTCAN E.: Şahsi Dava, İstanbul 1977.
YURTCAN E.: Ceza Yargılaması Hukuku, B. 5, İstanbul 1994.
ZEISS W.: Bindungswirkung des Rechtsmittelverzichts (NJW 1969/5 s. 166-170) (ZEISS-Rechtsmittelverzicht).
ZEISS W.: Zivilprozessrecht, 3. Auflage, Tübingen 1978.
ZEISS W./SCHREIBER K.: Zivilprozessrecht, 10. Auflage, Tübingen 2003.
ZIEGLER M.: Der Verzicht auf Berufung und Revision im Zivilprozess, Berlin 1912.
ZIMMERMANN W.: Zivilprozessordnung, 5. Auflage, Heidelberg 1998.
ZÖLLER R.: Zivilprozessordnung, 25. Auflage, Köln 2005.
ZÖLLNER W.: Materielles Recht und Prozessrecht (AcP 1990 s. 471-495).
XLIV
KISALTMALAR CETVELİ
ABD : Ankara Barosu Dergisi AcP : Archiv für civilistische Praxis
AD : Adalet Dergisi
aşa. : aşağıda
AÜHFD : Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Av. K. : Avukatlık Kanunu
AvÜT : Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi
AY. : Anayasa
AYİM : Askeri Yüksek İdare Mahkemesi
B. : Baskı
BATİDER : Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi Bursa BD : Bursa Barosu Dergisi
Bd. : Band
BGB : Bürgerliches Gesetzbuch
BGE : Entscheidung des Schweizerischen Bundesgerichts BGH : Bundesgerichtshof
BGHZ : Entscheidungen des Bundesgerichtshofs in Zivilsachen
bkz. : bakınız
C. : Cilt
Çev. : Çeviren
Dan. : Danıştay
Danıştay D. : Danıştay Dairesi
DD : Danıştay Dergisi
DDDGK : Danıştay Dava Daireleri Genel Kurulu DİDDGK : Danıştay İdari Dava Daireleri Genel Kurulu DJZ : Deutsche Juristenzeitung
dn. : dipnot
DÜHFD : Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
GruchB : Beiträge zur Erläuterung des deutschen Rechts (begründet von Gruchot)
HAD : Hukuk Araştırmaları Dergisi
HD : Hukuk Dairesi
HGK : Hukuk Genel Kurulu Harçlar K. : Harçlar Kanunu
HUMK : Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu İBD : İstanbul Barosu Dergisi
İBK : İçtihadı Birleştirme Kararı İİK : İcra ve İflâs Kanunu
İKİD : İlmî ve Kazaî İçtihatlar Dergisi
İÜHFM : İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası İYUK : İdari Yargılama Usulü Kanunu
JR : Jurisctische Rundschau JuS : Juristische Schulung
JZ : Juristenzeitung
karş. : karşılaştırınız
