4. ARAŞTIRMA BULGULARI
4.6. Verilere İlişkin Regresyon Analizi ve Sonuçları
Tablo 4.33. Çevreye Duyarlı Ürün Satın Alma Bilincine İlişkin Regresyon Analizi Sonuçları
Bağımlı Değişken Çevreye Duyarlı Ürün Satın Alma Bilinci
Değişkenler Katsayılar Significant R2 Düzeltilmiş
R2 F
Anova
Sig. Toler. VIF
B Beta t Sig. Sabit -1,736 -2.906 .004** ,345 ,336 39,008 .000* Sonuçların Farkındalığı ,275 ,110 2.601 .010 * .988 1.013 Kişisel Sorumluluk ,064 ,080 1.786 .075 ** .875 1.143 Kişisel Norm ,431 ,360 7.038 .000* .677 1.477 Sürdürülebilir Çevre Bilinci ,529 ,375 5.692 .000 * .408 2.452 Sürdürülebilir Ekonomi Bilinci ,199 ,142 2.265 .024** .451 2.217 Standartlaştırılmamış regresyon katsayılarına göre oluşturulan tahmin denklemi
Çevreye Duyarlı Ürün Satın Alma Bilinci= -1,736 + 0,275 Sonuçların Farkındalığı + 0,064 Kişisel Sorumluluk + 0,431 Kişisel Norm + 0,529
Sürdürülebilir Çevre Bilinci + 0,199 Sürdürülebilir Ekonomi Bilinci
B= Standartlaştırılmamış Katsayıları, Beta: Standartlaştırılmış Katsayıları ifade etmektedir. (P ≤ 0,01*, P ≤ 0,05**, P ≤ 0,10*** )
Çevreye Duyarlı Ürün Satın Alma Bilinci faktörüne ait regresyon analizi 0,01, 0,05 0,10 anlamlılık düzeylerine uygun olarak incelenmiştir. F testine ait sonuçlara bakıldığında F değerinin 39,008 ve P değerinin 0,00 olması oluşturulan modelin anlamlı bir yapıya sahip olduğunu göstermektedir. Sabit parametreler ve bağımsız değişkenler incelendiğinde P değerlerinin 0,01, 0,05 ve 0,10 anlamlılık değerlerinden küçük olduğundan dolayı mevcut değişkenlerin anlamlı olduğu söylenebilir. Belirlilik katsayısı (R2
) incelendiğinde R2 değerinin 0,345 olduğu görülmektedir. Belirlilik katsayısı doğrultusunda sonuçların farkındalığı, kişisel sorumluluk, kişisel norm, sürdürülebilir çevre bilinci ve sürdürülebilir ekonomi bilincinin çevreye duyarlı ürün satın alma bilinci faktörünü %34 oranında açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır. Buna göre sonuçların farkındalığı, kişisel sorumluluk, kişisel norm, sürdürülebilir çevre bilinci ve sürdürülebilir ekonomi bilincinin çevreye duyarlı ürün
satın alma bilinci faktörü üzerinde etkisinin olduğu söylenebilir. Beta değerlerine bakıldığında en çok sürdürülebilir çevre bilincinin (0,375) ve kişisel normun (0,360) çevreye duyarlı ürün satın alma bilinci faktörüne etki ettiği söylenebilir.
Oluşturulan modellerde çoklu doğrusal bir bağlantı olup olmadığını belirleyebilmek için Tolerance ve VIF değerlerinin incelenmesi gerekmektedir. Bu iki değere ilişkin verilerde bağlantı probleminin olmaması için değerlerin 10’dan küçük olması gerekmektedir (Padem, Göksu ve Konaklı, 2012: 190). Bu açıklama doğrultusunda Tolerance ve VIF değerlerine bakıldığında değerlerin 10’dan küçük olmasından dolayı modelde çoklu bağlantı probleminin olmadığı saptanmıştır. Sonuç olarak H7a hipotezi kabul edilmiştir.
Tablo 4.34. Geri Dönüşümlü Ürün Satın Alma Bilincine Göre Regresyon Analizi Sonuçları
Bağımlı Değişken Geri Dönüşümlü Ürün Satın Alma Bilinci
Değişkenler Katsayılar Significant R2 Düzeltilmiş
R2 F
Anova
Sig. Toler. VIF
B Beta t Sig. Sabit - 2.705 -2.517 .012** .126 .115 10.703 .000* Sonuçların Farkındalığı .633 .163 3.325 .001* .988 1.013 Kişisel Sorumluluk .177 .143 2.749 .006* .875 1.143 Kişisel Norm .368 .197 3.343 .001* .677 1.477 Sürdürülebilir Çevre Bilinci .333 .152 1.993 .047** .408 2.452 Sürdürülebilir Ekonomi Bilinci .262 .120 1.657 .098** .451 2.217 Standartlaştırılmamış regresyon katsayılarına göre oluşturulan tahmin denklemi
Geri Dönüşümlü Ürün Satın Alma Bilinci= -2,705 + 0,633 Sonuçların Farkındalığı +0,177 Kişisel Sorumluluk + 0,368 Kişisel Norm + 0,333 Sürdürülebilir Çevre Bilinci + 0,262 Sürdürülebilir Ekonomi Bilinci
B= Standartlaştırılmamış Katsayıları, Beta: Standartlaştırılmış Katsayıları ifade etmektedir. (P ≤ 0,01*, P ≤ 0,05**, P ≤ 0,10*** )
Geri Dönüşümlü Ürün Satın Alma Bilinci faktörüne ait regresyon analizi 0,01, 0,05 ve 0,10 anlamlılık düzeylerine uygun olarak incelenmiştir. F testine ait sonuçlara bakıldığında F değerinin 10,703 ve P değerinin 0,00 olması oluşturulan modelin anlamlı bir yapıya sahip olduğunu göstermektedir. Sabit parametreler ve bağımsız değişkenler incelendiğinde P değerlerinin 0,01, 0,05 ve 0,10 anlamlılık değerlerinden küçük olduğundan dolayı mevcut değişkenlerin anlamlı olduğu söylenebilir. Belirlilik katsayısı (R2) incelendiğinde R2 değerinin 0,126 olduğu görülmektedir. Belirlilik katsayısı doğrultusunda sonuçların farkındalığı, kişisel sorumluluk, kişisel norm, sürdürülebilir çevre bilinci ve sürdürülebilir ekonomi bilinci faktörlerinin geri dönüşümlü ürün satın alma bilinci faktörünü %12 oranında açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır. Buna göre sonuçların farkındalığı, kişisel sorumluluk, kişisel norm, sürdürülebilir çevre bilinci ve sürdürülebilir ekonomi bilincinin geri dönüşümlü ürün satın alma bilinci faktörü üzerinde etkisinin olduğu söylenebilir. Beta değerlerine bakıldığında bütün değişkenlerin yaklaşık aynı düzeyde geri dönüşümlü ürün satın alma bilinci faktörüne etki ettiği söylenebilir. Tolerance ve VIF değerlerine bakıldığında değerlerin 10’dan küçük olmasından dolayı modelde çoklu bağlantı probleminin olmadığı saptanmıştır. Tüm verilerden elde edilen sonuçlar doğrultunda H7b hipotezi kabul edilmiştir.
Tablo 4.35. Enerji Tasarruflu Ürün Satın Alma Bilincine Göre Regresyon Analizi Sonuçları
Bağımlı Değişken Enerji Tasarruflu Ürün Satın Alma Bilinci
Değişkenler Katsayılar Significant R2 Düzeltilmiş
R2 F
Anova
Sig. Toler. VIF
B Beta t Sig. Sabit 1.170 2.013 .045** .300 .290 31.643 .000* Sonuçların Farkındalığı .050 .021 .486 .627 .988 1.013 Kişisel Sorumluluk -.039 - .052 - 1.128 .260 .875 1.143 Kişisel Norm .362 .321 6.073 .000* .677 1.477 Sürdürülebilir Çevre Bilinci .362 .273 4.001 .000* .408 2.452 Sürdürülebilir Ekonomi Bilinci -.089 - .068 1.045 .297 .451 2.217
Standartlaştırılmamış regresyon katsayılarına göre oluşturulan tahmin
denklemi
Enerji Tasarruflu Ürün Satın Alma Bilinci= 1,170 + 0,050 Sonuçların Farkındalığı - 0,039 Kişisel Sorumluluk + 0,362 Kişisel Norm + 0,362
Sürdürülebilir Çevre Bilinci – 0,089 Sürdürülebilir Ekonomi Bilinci
B= Standartlaştırılmamış Katsayıları, Beta: Standartlaştırılmış Katsayıları ifade etmektedir. (P ≤ 0,01*, P ≤ 0,05**, P ≤ 0,10*** )
Enerji Tasarruflu Ürün Satın Alma Bilinci faktörüne ait regresyon analizi 0,01, 0,05 ve 0,10 anlamlılık düzeylerine uygun olarak incelenmiştir. F testine ait sonuçlara bakıldığında F değerinin 31,643 ve P değerinin 0,00 olması oluşturulan modelin anlamlı bir yapıya sahip olduğunu göstermektedir. Sabit parametreler ve bağımsız değişkenler incelendiğinde kişisel norm ve sürdürülebilir çevre bilinci faktörlerinin P değerlerinin 0,01, 0,05 ve 0,10 anlamlılık değerlerinden küçük olduğundan dolayı mevcut değişkenlerin anlamlı olduğu söylenebilir. Belirlilik katsayısı (R2
) incelendiğinde R2 değerinin 0,300 olduğu görülmektedir. Belirlilik katsayısı doğrultusunda kişisel norm ve sürdürülebilir çevre bilincinin enerji tasarruflu ürün satın alma bilinci faktörünü %30 oranında açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır. Buna göre kişisel norm ve sürdürülebilir çevre bilincinin enerji tasarruflu ürün satın alma bilinci faktörü üzerinde etkisinin olduğu söylenebilir. Beta değerlerine bakıldığında en çok kişisel normun (0,321) enerji tasarruflu ürün satın alma bilinci faktörüne etki ettiği söylenebilir.
Tolerance ve VIF değerlerine bakıldığında değerlerin 10’dan küçük olmasından dolayı modelde çoklu bağlantı probleminin olmadığı saptanmıştır. Tüm verilerden elde edilen sonuçlar doğrultunda H7c hipotezi kısmen kabul edilmiştir.
Tablo 4.36. Ürün Kullanımında Tasarruf Bilincine Göre Regresyon Analizi Sonuçları
Bağımlı Değişken Ürün Kullanımında Tasarruf Bilinci
Değişkenler Katsayılar Significant R2 Düzeltilmiş
R2 F
Anova
Sig. Toler. VIF
B Beta t Sig. Sabit - 3.407 -4.615 .000* .326 .316 35,722 .000* Sonuçların Farkındalığı .597 .196 4.563 .000* .988 1.013 Kişisel Sorumluluk .100 .103 2.257 .025** .875 1.143 Kişisel Norm .625 .428 8.255 .000* .677 1.477 Sürdürülebilir Çevre Bilinci .398 .231 3.461 .001* .408 2.452 Sürdürülebilir Ekonomi Bilinci .269 .157 2.478 .014** .451 2.217 Standartlaştırılmamış regresyon katsayılarına göre oluşturulan tahmin denklemi
Ürün Kullanımında Tasarruf Bilinci= -3,407 + 0,597 Sonuçların Farkındalığı - 0,100 Kişisel Sorumluluk + 0,625 Kişisel Norm + 0,398 Sürdürülebilir Çevre
Bilinci + 0,269 Sürdürülebilir Ekonomi Bilinci
B= Standartlaştırılmamış Katsayıları, Beta: Standartlaştırılmış Katsayıları ifade etmektedir. (P ≤ 0,01*, P ≤ 0,05**, P ≤ 0,10*** )
Ürün Kullanımında Tasarruf Bilinci faktörüne ait regresyon analizi 0,01, 0,05 ve 0,10 anlamlılık düzeylerine uygun olarak incelenmiştir. F testine ait sonuçlara bakıldığında F değerinin 35,722 ve P değerinin 0,00 olması oluşturulan modelin anlamlı bir yapıya sahip olduğunu göstermektedir. Sabit parametreler ve bağımsız değişkenler incelendiğinde sonuçların farkındalığı, kişisel sorumluluk, kişisel norm, sürdürülebilir ekonomi bilinci ve sürdürülebilir çevre bilinci faktörlerinin P değerlerinin 0,01, 0,05 ve 0,10 anlamlılık değerlerinden küçük olduğundan dolayı mevcut değişkenlerin anlamlı olduğu söylenebilir. Belirlilik katsayısı (R2
) incelendiğinde R2 değerinin 0,326 olduğu görülmektedir. Belirlilik katsayısı doğrultusunda sonuçların farkındalığı, kişisel sorumluluk, kişisel norm, sürdürülebilir ekonomi bilinci ve sürdürülebilir çevre bilincinin ürün kullanımında tasarruf bilinci faktörünü %32 oranında açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır.
Buna göre sonuçların farkındalığı, kişisel sorumluluk, kişisel norm, sürdürülebilir ekonomi bilinci ve sürdürülebilir çevre bilincinin ürün kullanımında tasarruf bilinci faktörü üzerinde etkisinin olduğu söylenebilir. Beta değerlerine bakıldığında en çok kişisel normun (0,428) ürün kullanımında tasarruf bilinci faktörüne etki ettiği söylenebilir.
Tolerance ve VIF değerlerine bakıldığında değerlerin 10’dan küçük olmasından dolayı modelde çoklu bağlantı probleminin olmadığı saptanmıştır. Tüm verilerden elde edilen sonuçlar doğrultunda H7d hipotezi kabul edilmiştir.
SONUÇ VE ÖNERİLER
Sanayi Devrimi’nden günümüze kadar birçok alanda yenilik ve gelişmeler yaşanmıştır. Yaşanılan gelişmeler en çok teknoloji ve endüstri alanında olmuştur. Bu durum ülkeleri ekonomik anlamda farklılaşmaya itmiştir. Ekonomik yapıda gerçekleşen sürekli değişim hali insanların yaşam tarzlarında da inavasyonel bir süreci başlatmıştır.
Endüstriyel ve teknolojik alanda yaşanan devrime küreselleşmenin de dâhil olması yenilikleri sadece ekonomi ve sosyal alandan çıkararak çevreyle birleştirmiştir. Küreselleşmenin önüne geçilemeyecek bir hızla yükselmesiyle birlikte çevresel gelişmelerin yanı sıra çevresel sorunlarda başlamıştır. Çevresel sorunların maksimum düzeye çıkması ekonomik, sosyal ve teknolojik alanlarda çevresel konuları odak noktası yapmıştır. Çevresel konuların bu denli önemli bir konuma gelmesi gerek hükümetleri gerekse insanları çevre konusunda bilinçlenmeye ve çevresel davranışlar sergilemeye itmiştir. Bunun yanı sıra kıt kaynakların tükenme noktasına gelmesi, ekonomik, sosyal ve çevresel alanda kalkınma, tüketim, üretim ve pazarlama gibi birçok alanda sürdürülebilir politikaları doğurmuştur.
Yapılan araştırma ile bu denli önemli olan sürdürülebilir kalkınmaya yönelik farkındalıklar ortaya konularak tüketicilerin yeşil ürün satın alım tercihlerindeki rolünün belirlenmesi amaçlanmıştır.
Araştırma 4 bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm sürdürülebilir kalkınmadan, ikinci bölüm yeşil pazarlama ve yeşil tüketime ilişkin tanımlama ve bilgilerden oluşmaktadır. Araştırmanın üçüncü bölümü araştırmanın yol, yöntem, amaç ve önemi ile ilgili bilgileri içermektedir. Araştırmanın son bölümünde ise araştırmanın amacına uygun olarak elde edilen verilerin istatistiki sonuç ve yorumlarına yer verilmiştir.
Araştırmanın amacına uygun olarak anket formu hazırlanmış ve anket kolayda örnekleme yöntemiyle online olarak yapılmıştır. Anket formu internette ve sosyal medya kullanıcı ile paylaşılmış ve 414 kişiden geri dönüt alınmıştır. Hatalı ve eksik cevapların elde edilen veri setinden çıkarılması sonucunda 376 kişiden alınan veriler kullanıma uygun bulunmuştur. Analizler 376 kişi üzerinden SPSS veri analiz programı kullanılarak yapılmıştır. Araştırmanın amacına uygun olarak kurulan 7 ana hipotezden 2 hipotez (H1, H7) kabul, 1 hipotez (H2) kısmen kabul edilmiştir. Geriye kalan 4 hipotez (H3, H4, H5, H6) reddedilmiştir. Araştırmada yapılan analizler doğrultusunda elde edilen sonuçlar aşağıdaki gibidir.
Araştırmaya katılan bireylerin cinsiyet dağılımı incelendiğinde 238’inin (%63,3) kadın katılımcılardan 138’inin (%36,7) erkek katılımcılardan oluştuğu tespit edilmiştir. Araştırmaya katılan bireylerin medeni durumları incelendiğinde 238’inin (%63,3) bekâr katılımcılardan 138’inin (%36,7) evli katılımcılardan oluştuğu tespit edilmiştir. Ortaya çıkan bulgular sonucunda katılımın bekâr katılımcılarda evli katılımcılardan daha çok olduğu görülmüştür. Katılımcıların yaşlarına ilişkin tablo incelendiğinde katılımın en fazla olduğu grubun 18-24 (134 kişi, %35,6) yaş aralığındaki bireylerde olduğu görülmüştür. Katılımın fazla olduğu ikinci grup ise 25-31 (114 kişi, %30,23) yaş aralığındaki bireylerdir. Katılımın en az olduğu yaş grubu ise 43+ (62 kişi, %16,5) yaş aralığındaki bireylerdir. Elde edilen veriler sonucunda genç bireylerin çevresel konulara daha fazla duyarlı oldukları ve çevreye yönelik araştırmalara da daha pozitif baktığı söylenebilir. Katılımcıların eğitim seviyelerine ilişkin veriler incelendiğinde katılımcıların büyük çoğunluğunun eğitim seviyesinin lisans (207 kişi, %55,1) ve yüksek lisans / doktora (70 kişi, %18,6) düzeyinde olduğu görülmüştür. Verilerden çıkarılan bir diğer sonuç da araştırmaya her eğitim düzeyinden bireyin katılmasıdır. Bu durum araştırmanın çok yönlü olarak incelenmesine katkı sağlamıştır. Katılımcıların yaptıkları mesleğe göre dağılımı incelendiğinde en büyük katılımın öğrenciler (110 kişi, %29,3), kamu çalışanları (88 kişi, %23,4) ve özel sektör çalışanlarından (77 kişi, %20,5) oluştuğu görülmektedir. Araştırmaya katılan her meslek grubundan 30’un üstünde katılımcı mevcuttur. Katılımcıların gelir düzeylerine ilişkin bulgular incelendiğinde katılımcıların daha çok 0-1000 TL (117 kişi, %31,1) ve 2001-3000 TL (64 kişi, %17) aralığında gelir elde ettikleri görülmüştür.
Yapılan farklılık analizleri doğrultusunda sürdürülebilir kalkınma farkındalığını belirlemeye yönelik ölçekler ve yeşil satın alma davranış ölçeği faktörlerinin demografik özelliklere göre farklılık gösterdiği görülmüştür.
Sonuç olarak tüketicilerin sürdürülebilir kalkınma farkındalıklarının yeşil ürün tüketim eğilimleri üzerinde etkiye sahip olduğu görülmüştür. Bu durum sürdürülebilirliğe ve çevresel konulara ilişkin bilince sahip bireylerin satın alma davranışlarındaki ürün ve hizmet tercihlerinde de çevresel bilince uygun olarak hareket ettiklerinin bir kanıtı niteliğindedir. Araştırmaya ilişkin öneriler ve yorumlar ise aşağıdaki gibidir.
Sürdürülebilirlik, sürdürülebilir kalkınma ve yeşil pazarlama gibi çevrenin korunması ve devamlılığının sağlanmasına ilişkin kavramlar, gelişerek ve değerlenerek geçmişten günümüze kadar gelmiştir. Çevreye yönelik konuların çok önemli bir nitelik almasının yanı sıra çevresel problemlerinde aynı oranda artması çevresel konulara yönelik araştırma ve faaliyetleri de önemli kılmaktadır. Ancak yapılan literatür taramasında bu denli önemli bir konuya ilişkin çok fazla Türkçe araştırmaların olmadığı görülmüştür. İlk olarak çevre, sürdürülebilirlik, sürdürülebilir kalkınma, çevre dostu üretim ve tüketim gibi bu alandaki kavramlara ilişkin daha fazla araştırma yapılarak Türkçe literatürde bu konu daha önemli bir konuma getirilebilir. Bu alanda yapılan araştırmalar desteklenerek diğer araştırmacılar çevresel konulara yönlendirilebilir. Bunun yanı sıra bireylere, çevreye yönelik bilgi verecek ve davranışlarını çevresel bir çerçevede şekillendirmeye yardımcı olacak eğitim ve seminerler verilebilir.
KAYNAKÇA
Afacan, Ö., & Demirci, M. P. (2011). Sürdürülebilir Çevre Eğitimi Kapsamında Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması. In 2nd International Conference on New
Trends in Education and Their Implications, 904-913.
Akdeniz, A. A. (2011). Yeşil Pazarlama Tekstil Sektöründe Örneklerle. İstanbul: Beta Yayınları.
Akgül, U. (2010). “Sürdürülebilir Kalkınma: Uygulamalı Antropolojinin Eylem Alanı. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih- Coğrafya Fakültesi Dergisi(24), 133-164.
Akgün, Ö. (2010). Modern Alışveriş Merkezlerinin Tüketici Davranışlarının Üzerine Etkisi ve Konya İlinde Bir Uygulama. KMÜ Sosyal ve Ekonomik
Araştırmalar Dergisi, 12(9).
Aksu, C. (2011). Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre. Güney Ege Kalkınma Ajansı, 1.
Akyıldız, M. (2007). “Sosyal Sorumluluk ve Ahlaki Yaklaşımlar Çerçevesinde Pazarlamanın Sürdürülebilir Gelişmedeki Rolü. Dokuz Eylül Üniversitesi
Sosyal Bilimler Dergisi, 18-43.
Alagöz, S. B. (2007). Yeşil Pazarlama ve Eko- Etiketleme. Akademik Bakış Dergisi (11).
Albay, M. N. (2010). Geleneksel Pazarlamadan Yeni Yaklaşımlara Geçiş Süreci.
Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2), 213-235.
Altunışık, R., Özdemir, Ş., & Torlak, Ö. (2012). Modern Pazarlama. İstanbul: Değişim Yayınları.
Altunışık, R., Coşkun R., Bayraktaroğlu, S. & Yıldırım, E. (2012). Sosyal Bilimlerde
Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
Arat, G., & Türkeş, M. (2002). Uluslararası Sözleşmeler Ön Rapor. Vizyon 2023:
Bilim ve Teknoloji Stratejileri Teknoloji Öngörü Projesi Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma Paneli, 1-29.
Arslan, İ. K. (2003). Otomobil Alımında Tüketici Davranışlarını Etkileyen Faktörler.
İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi , 83-103.
Atalay, Y. (2012). Türkiye’de Temiz Üretim (Eko-Verimlilik) Alanında Mevcut Durum. TC Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Anahtar Dergisi , 24(280).
Atmaca, A. C., Kıray, S. A., & Pehlivan, M. (2019). Development of a Measurement Tool for Sustainable Development Awareness. International Journal of
Assessment Tools in Education, 6(1), 80-91.
Atmış, E. (1997). Ortak Geleceğimiz Raporunda ve BM Çevre ve Kalkınma Konferansında Ormanlar. Orman Mühendisliği Dergisi(3).
Ay, U. (2012). Yeşil Ürün Satın Alma Davranışlarının Değer-İnanç-Norm Kuramı
Temelinde İncelenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
Aylan, F. K., & Sezgin, M. (2016). Turistlerin Yeşil Otellere Yönelik Düşünceleri Ve Kalma Niyetleri: Antalya’da Bir Araştırma. Çatalhöyük Uluslararası
Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(1), 285-300.
Aymankuy, Y., Polat, E., Buzlukçu, C., & Aymankuy, Ş. (2016). Çevresel Tutumların Satın Alma Davranışları Üzerindeki Etkisi: Potansiyel Yerli Turistler Üzerinde Bir Araştırma. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli
Bakırcı, M. (2007). Türkiye'de Kırsal Kalkınma: Kavramlar- Politikalar-
Uugulamalar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Barton, H., & Grant, M. (2008). Testing Time For Sustainability And Health: Striving For İnclusiveness Rationality İn Project Appraisal. The Journal for
the Royal Society for the Promotion of Health, 128(3), 130-139.
Barutçu, S., & Tomaş, M. (2013). Sürdürülebilir Sosyal Medya Pazarlaması Ve Sosyal Medya Pazarlaması Etkinliğinin Ölçümü. İnternet Uygulamaları ve
Yönetimi Dergisi, 4(1), 5-24.
Başar, S. (2018). Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre. Erzurum: Fenomen Yayınları.
Bazin, M., & Bazin, S. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma. İstanbul: Carettaçocuk Yayınları.
Benli, T., Karaosmanoğlu, K., & Taş, Ö. (2017). Çalışan Bireylerin Yeşil Ürün Reklamlarına Yönelik Tutumlarını Etkileyen Faktörlerin Demografik Özelliklerine Göre Farklılıkları. Business & Management Studies: An
International Journal, 5(4), 235-256.
Bilgili, M. Y. (2017). Ekonomik, Ekolojik Ve Sosyal Boyutlarıyla Sürdürülebilir Kalkınma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(49).
Bohlen, G., Schlegelmich, B. B., & Diamantopoulos, A. (1993). Measuring Ecological Concern: A Multi‐Construct Perspective. Journal Of Marketing
Management, 9(4), 415-430.
Bozlağan, R. (2005). Sürdürülebilir Gelme Düşüncesinin Tarihsel Arka Planı. Sosyal
Siyaset Konferansları Dergisi(50), 1011-1028.
Chamorro, A., Rubio, S., & Miranda, F. J. (2009). Characteristics Of Research On Green Marketing. Business Strategy And The Environment, 18(4), 223-239.
Çabuk, S., Nakiboğlu, B., & Keleş, C. (2008). Tüketicilerin Yeşil Ürün Satın Alma Davranışlarının Sosyo Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi.
Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1).
Çakılcıoğlu, M. (2013). Turizm Odaklı Sürdürülebilir Kalkınma İçin Bir Yöntem Önerisi. Tasarım + Kuram Dergisi, 9(16), 27-42.
Çankır, B., Fındık, H., & Koçak, Ö. E. (2012). Sürdürülebilirlik ve Sürdürülebilir Organizasyon Yönetimi. 1. Sürdürülebilir Kalkınma ve Sürdürülebilir
Kalkınma için Geçişler Uluslararası Konferansı.
Çelik, İ. E., Akman, Ö., Ceyhan, A., & Akman, V. (2016). Yeşil Pazarlamada Sürdürülebilirlik ve Dünya’dan Bir Örnek: Tchibo. In Internatinal
Conference On Eurasian Economies, Hungary, 272-282.
Çelik, M. (2014). Yeşil Pazarlama ve Yeşil İşletmecilik. Üretim Ekonomisi Kongresi.
Çelik, Y. (2006). Sürdürülebilir kalkınma kavramı ve sağlık. Hacettepe Sağlık
İdaresi Dergisi, 9(1), 19-37.
Çetin, M. (2006). Teori Ve Uygulamada Bölgesel Sürdürülebilir Kalkınma. C.Ü.
İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(1), 1-20.
Çobanoğlu, O., & Türer, B. (2015). Fen Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Sürdürülebilir Kalkınma Farkındalıklarının Belirlenmesi . Uluslararası Türk
Eğitim Bilimleri Dergisi(5), 235-247.
Demiral, B., & Evin, H. (2014). Türkiye’de Çevre Politikalarının Gelişiminin Çevresel Etki Değerlemesi Yönetmeliği Üzerinden Değerlendirilmesi . II.
Uluslararası Çevre ve Ahlak Sempozyumu, 37-48.
Diekmann, A., & Franzen, A. (1999). The Wealth Of Nations And Environmental Concern. Environment And Behavior, 31(4), 540-549.
Dietz, T., Fitzgerald, A., & Shwom, R. (2005). Environmental Values. Annu. Rev.
Environ. Resour., 30, 335-372.
Drexhage, J., & Murphy, D. (2012). Sustainable Development: From Brundtland to Rio 2012. International Institute for Sustainable Development (IISD).
Duran, E. (2011). Turizm, Kültür ve Kimlik İlişkisi; Turizmde Toplumsal ve Kültürel Kimliğin Sürdürülebilirliği. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal
Bilimler Dergisi(19), 291-313.
Duru, M. N., & Şua, E. (2013). Yeşil Pazarlama ve Tüketicilerin Çevre Dostu Ürünleri Kullanma Eğilimleri. Ormancılık Dergisi, 9(2), 126-136.
Ekiztepe, B. (2012). Kırsal Turizmin Kırsal Kalkınmaya Etkileri: Teorik Bir Çalışma. International Journal of Social and Economic Sciences (IJSES),
2(2), 85-88.
Engin, E., & Akgöz, B. (2013). Sürdürülebilir Kalkınma Ve Kurumsal Sürdürülebilirlik Çerçevesinde Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramının Değerlendirilmesi. Selçuk İletişim Dergisi, 8(1).
England, R. W. (2000). Natural Capital and the Theory of Economic Growth.
Ecological Economics, 34(3), 425-431.
Erdem, D., Yanmaz, M., & Ertem, M. (2004). Sürdürülebilir Kalkınma Ve Demir Çelik Sektörü. TMMOB Makine Mühendisleri Odası Oda Yayınları.
Erden, C., & Turan Koyuncu, F. (2014). Kalkınma ve Çevresel Sağlık Riskleri: Türkiye İçin Ekonometrik Bir Analiz. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari
Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2), 9-23.
Erdoğan , İ. (2007). Pozitivist Metodoloji: Bilimsel Araştırma Tasarımı İstatistiksel
Erdoğan, B. Z., Tiltay, M. A., & Kimzan, H. S. (2011). Pazarlama Teorisi’nin Felsefi Temelleri: Değişim mi, İlişki mi? Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi,
3(1), 1-28.
Ergün, T., & Çobanoğlu, N. (2017). Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre Etiği. Ankara
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 97-123.
Evren, M. (2016). Sürdürülebilirlik, Sürdürülebilir Kalkınma Ve Ülkemizdeki Mevcut Durum, Kalkınmada Anahtar Verimlilik. TC Bilim Sanayi ve
Teknoloji Bakanlığı Verimlilik Genel Müdürlüğü Dergisi , 335.
Ghazy, H. M. (2015). Achieving Sustainable Development by Applying Biomimicry in Fashion Design. J. Basic. Appl. Sci. Res, 5(12), 42-52.
Ginsberg, B. J., & Bloom, P. N. (2004). Choosing The Right Green Marketing Strategy. MIT Sloan Management Review, 46(1), 79-84.
Gök, A., & Türk, M. (2011). Perakendeci İşletmelerde Çevreyi Koruma Bilinci Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari
Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2).
Gür, B. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma, Kurumsal Sosyal Sorumluluk Ve Türkiye’de Mikro Finansman Uygulamaları. İstanbul Ticaret Üniversitesi
Sosyal Bilimler Dergisi(21), 87-106.
Gürlük, S. (2010). Sürdürülebilir Kalkınma Gelişmekte Olan Ülkelerde