TEMEL EĞITIM BÖLÜMÜ ÖĞRETMEN ADAYLARININ 21. YÜZYIL ÖĞRENEN
3. Sonuç ve Öneriler
Araştırmaya katılan 161 öğretmen adayının %65.8’ini kadın adaylar.
%34.2’sini erkek öğretmen adayları oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan 161 öğretmen adaylarının %58.4’üOkul Öncesi Eğitimi Bölümü. %41.6’sını Sınıf Eğitimi Bölümünde okuyan öğretmen adayları oluşturmaktadır. Okul Öncesi Eğitimi Bölümü veSınıf Eğitimi Bölümünde.1. sınıfta okuyan öğretmen adaylarından %19.9’u. 2. sınıfta okuyan öğretmen adaylarından
%44.1’i. 3. sınıfta okuyan öğretmen adaylarından %30.4’ü. 4. sınıfta okuyan öğretmen adaylarından %5.6’sını oluşturmaktadır.
Araştırmadan elde edilen betimsel bulgulara göre. Öğretmen adaylarının genel olarak her madde için görüşlerinin “genellikle”, “her zaman” ve “ara sıra” derecelerinde yoğunlaştığı bulunmuştur.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının 21.yüzyıl öğrenen becerileri olarak;
“Toplumsal konulara duyarlı davranış gösterme” konusunda “her zaman” düzeyinde katılım gösterdikleri sonucuna ulaşılmıştır. Buna benzer olarak, “Dikkatimi çeken konularda araştırma yaparım. ”Öğrenme topluluklarında gerçekleşen fikir alışverişlerine katkıda bulunurum.
”Kişisel ilgi ve ihtiyaçlarıma en uygun olan kaynakları seçerim. ”İlgi alanlarıma uygun bilgiler arasında bağlantı kurarım. ”Sorularıma yanıt
Aynur Yüce, Mürşet Çakmak 178.
buluncaya kadar araştırma yapmaya devam ederim. ”İlgi alanlarımın neler olduğunun farkındayım. ”Edindiğim bilgilerin günlük yaşantımda işe yaraması için çaba sarf ederim. ”Bir yargıya varmak için eleştirel düşünme becerilerimi işe koşarım. ”Bir konuyla ilgili bilgi düzeyimin sınırlarını bilirim. ”Öğrendiğim bir konuda neden-sonuç ilişkilerini keşfederim. ”Aradığım bilgiye nasıl erişeceğimi bilirim. ”Eriştiğim bilgilerin başka bir bakış açısıyla oluşturulduğunu bilirim. ”Çalışmalarımı aldığım dönütlere göre yeniden düzenlerim.” “İlgi alanlarıma uygun fırsatları değerlendiririm. ”Öğrendiklerimi karşılaştığım başka problemlerin çözümünde kullanırım.” Bilişsel becerileri düzeyine denk gelen maddelere “genellikle” düzeyinde görüş bildirildiği fark edilmiştir.
Otonom becerilere denk gelen; “Yeni araştırma fikirleri geliştiririm.”
“Herhangi bir konuda diğerlerinin düşündüğünden daha farklı düşünürüm.”
“Karşılaştığım sorunları tek başıma çözerim.” “Grup çalışmalarında bana düşen görevi gruptan bağımsız olarak yapmayı tercih ederim.” “Önemli kararları tek başıma alırım.” “Öğrendiklerimi uygulamaya gerek kalmadan zihnimde canlandırırım.” Maddelerine de “genellikle” düzeyinde katılım göstermişlerdir. Buna karşın, işbirliği ve esneklik becerilerine denk gelen
“Fakültedeki laboratuvarları/atölyeleri ders dışında da kullanırım. Tercihi
“nadiren” düzeyinde katılım gösterilmiştir.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının okudukları bölümlere yönelik 21.yüzyıl tüm öğrenen becerilerine ilişkin okul öncesi öğretmen adaylarının görüşlerinin aritmetik ortalamasının sınıf eğitimi öğretmen adaylarının ortalamasından daha yüksek olduğu görülmektedir. Görüşler arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildir. Daha önce Orhan-Göksun (2016) tarafından yapılan araştırmada sınıf eğitimi bölümü öğretmen adaylarının diğer bölüm öğretmen adaylarına göre eğitim fakültelerinde yoğun biçimde içerik bilgisi edinmeleri, bir başka ifade ile öğretim programlarının yoğunluğundan kaynaklanan yüksek çalışma tempoları öğrenme süreçlerinde 21. yy. öğrenen becerilerini işe koşmaları önünde engel oluşturarak bu farklılığa neden olmuş olabileceği ifade edilmiştir.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının cinsiyete göre 21.yüzyıl tüm öğrenen becerileri okul öncesi öğretmen adaylarının görüşlerinin aritmetik ortalamasının sınıf eğitimi öğretmen adaylarının ortalamasından daha yüksek olduğu görülmektedir. Görüşler arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildir. Erdemir, Bakırcı ve Eyduran (2009) yaptıkları çalışmada kadınların öğretim etkinliklerinde teknoloji kullanma özgüvenlerinin erkeklerden daha yüksek olması ve buna bağlı olarak eğitim etkinliklerinde kavram, zihin ve bilgi haritaları gibi materyalleri daha etkili kullanabildikleri sonucuna ulaşmışlardır.
.179
Eğitim Bilimlerinde Teori ve Araştırmalar II
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının sınıf düzeylerine göre 21.yüzyıl tüm öğrenen becerilerine ilişkin puanlarının 4. Sınıfta okuyanların aritmetik ortalamasının en yüksek olduğu görülmektedir.
Puanların aritmetik ortalaması sırası ile 2.sınıf. 1.sınıf ve 3.sınıf takip etmektedir. Ancak puanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı görülmektedir. Daha önce yapılan araştırmalar neticesinde Şahin (2010) tarafından öğretmen adaylarının katılımıyla yapılan çalışma kapsamında elde edilen sonuçlar katılımcıların %60 oranında 21.yy.
öğrenen becerilerini sağladıklarını göstermektedir. Orhan-Göksun (2016) tarafından yapılan çalışma, öğrenen becerileri ile bunun alt boyutlarının tamamını orta düzeyin üzerinde kullandıkları sonucuna ulaşılmıştır. Yine yapılan bu çalışma kapsamında öğrenen becerileri alt boyutlarından alınan puanlar incelendiğinde, en yüksek puanın bilişsel beceriler alt boyutundan (x̄=4,23) en düşük puanın ise otonom beceriler alt boyutundan (x̄=3,78) alındığı görülmektedir. Bu durumun örneklem farklılığından kaynaklandığı düşünülebilir.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının 21.yüzyıl öğrenen bilişsel beceri görüşlerinin cinsiyete göre anlamlı olarak farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır.21. yüzyıl öğrenen bilişsel becerilerde kadın öğrencilerin erkek öğrencilere göre biraz görüş puan üstünlüğü olduğu görülmektedir.
Her iki cinsiyette de bilişsel beceriler görüş dereceleri “genellikle”
değerlendirilmesine karşılık gelmektedir.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının 21.yüzyıl öğrenen otonom beceri görüşlerinin cinsiyete göre kadın öğretmen adayı görüş puanlarının aritmetik ortalamasının erkek öğretmen adaylarının ortalamasından daha yüksek olduğu görülmektedir. Aynı zamanda görüşler arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Bu durum kadın öğretmen adaylarının erkek öğretmen adaylarına göre özyönetimsel becerilerinin daha çok ön planda olduğunu gösterdiği söylenebilir. Benzer şekilde Orhan-Göksun (2016) un yaptığı çalışmada da öğretmen adaylarının otonom beceriler ile işbirliği ve esneklik becerilerini kullanımları, bilişsel becerileri kullanımlarını yordadığını tespit etmiştir.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının cinsiyet öğesine yönelik öğrenen işbirliği ve esneklik becerileri kadın öğretmen adayı görüşlerinin aritmetik ortalamasının erkek öğretmen adaylarının ortalamasından daha yüksek olduğu görülmektedir. Görüşler arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Bununla beraber hem kadın hem de erkek temel eğitim öğretmen adaylarının işbirliği ve esneklik becerileri görüş dereceleri
“genellikle” tercihi değerlendirilmesine karşılık gelmektedir. Çoklar (2008)’ın yaptığı çalışmada da eğitim teknolojileri kullanım öz yeterliğinin cinsiyet açısından anlamlı düzeyde farklılaşmadığı sonucuna ulaşmıştır.
Aynur Yüce, Mürşet Çakmak 180.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının cinsiyet öğesine yönelik öğrenen yenilikçi becerileri kadın öğretmen adayı görüşlerinin aritmetik ortalamasının erkek öğretmen adaylarının ortalamasından daha yüksek ol-duğu görülmektedir. Görüşler arasındaki bu fark istatistiksel olarak an-lamlı değildir.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının okudukları bölümlere yönelik öğrenen bilişsel becerileri okul öncesi öğretmen adaylarının gö-rüşlerinin aritmetik ortalamasının sınıf eğitimi öğretmen adaylarının or-talamasından daha yüksek olduğu görülmektedir. Görüşler arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Bunun nedeni olarak okul öncesi eği-timi bölümü öğretmen adaylarının dikkatlerini çeken konularda daha çok araştırma yaptıkları, öğrenme topluluklarında daha çok fikir alışverişlerin-de bulunduklarını, eriştikleri bilgilere farklı bakış açısıyla baktıklarından kaynaklanabildiği söylenebilir.
Temel eğitimbölümü öğretmen adaylarının okudukları bölümlere yönelik öğrenen otonom becerileri okul öncesi öğretmen adaylarının gö-rüşlerinin aritmetik ortalamasının sınıf eğitimi öğretmen adaylarının or-talamasından daha yüksek olduğu görülmektedir. Görüşler arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildir. Orhan-Göksun (2016) un yaptığı çalışmada da öğretmen adaylarının sözü edilen becerileri kullanımların-dan, en çok kullandıkları becerilerin bilişsel beceriler, en az kullandıkları becerilerin otonom beceriler olduğu görülmektedir.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının okudukları bölümle-re yönelik öğbölümle-renen işbirliği ve esneklik becerileri okul öncesi öğbölümle-retmen adaylarının görüşlerinin aritmetik ortalamasının sınıf eğitimi öğretmen adaylarının ortalamasından daha yüksek olduğu görülmektedir. Görüşler arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Bu durum okul öncesi öğretmen adaylarının işbirliğine dayalı etkinliklerde sınıf eğitimi öğretmen adaylarına oranla daha aktif rol aldıklarından kaynaklanıyor olabilir şek-linde düşünülmektedir.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının okudukları bölümlere yö-nelik öğrenen yenilikçi becerileri okul öncesi öğretmen adaylarının görüş-lerinin aritmetik ortalamasının sınıf eğitimi öğretmen adaylarının ortala-masından daha yüksek olduğu görülmektedir. Görüşler arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Bu durum okul öncesi öğretmen adaylarının öğrenme süreçlerinde teknolojiden daha fazla yararlandıklarından kaynak-lanabildiği söylenebilir. Orhan-Göksun(2016)a göre yenilikçilik becerileri ile 21. yy. öğrenen becerileri kullanımı arasında anlamlı bir yol tanım-lanmış ancak 21. yy. öğrenen becerileri kullanımının diğer alt boyutları arasında anlamlı yollar tanımlanamamıştır.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının okudukları sınıflara göre
.181
Eğitim Bilimlerinde Teori ve Araştırmalar II
öğrenen bilişsel becerileri öğesine ilişkin puanlarının 1.Sınıfta okuyanların aritmetik ortalamasının en yüksek olduğu söylenebilir. Puanların aritmetik ortalaması sırası ile 2.sınıf. 4.sınıf ve 3.sınıf takip etmektedir. Ancak pu-anlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı görülmektedir.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının okudukları sınıflara göre öğrenen otonom becerileri öğesine ilişkin puanlarının 4. Sınıfta okuyanla-rın aritmetik ortalamasının en yüksek olduğu söylenebilir. Puanlaokuyanla-rın arit-metik ortalaması sırası ile 1.sınıf. 2.sınıf ve 3.sınıf takip etmektedir. Ancak puanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı görülmekte-dir.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının okudukları sınıflara göre öğrenen işbirliği ve esneklik becerileri öğesine ilişkin puanlarının 4. Sı-nıfta okuyanların aritmetik ortalamasının en yüksek olduğu söylenebilir.
Puanların aritmetik ortalaması sırası ile 1.sınıf.2.sınıf ve 3.sınıf takip et-mektedir. Puanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu gö-rülmektedir. Bu farkın kaynağı olarak 4. Sınıf temel eğitim bölümü öğ-retmen adaylarının grup çalışmalarına daha fazla önem verdikleri ve bu çalışmalarda daha aktif rol aldıklarından kaynaklanabildiği söylenebilir.
Orhan-Göksun (2016)’nun yaptığı çalışmada otonom beceriler, işbirliği ve esneklik becerileri gibi gerçek yaşam problemlerini çözmeye yönelik be-cerileri orta düzeyde kullandıkları saptanmıştır.
Temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının okudukları sınıflara göre öğrenen yenilikçi becerileri öğesine ilişkin puanlarının 4. Sınıfta okuyan-ların aritmetik ortalamasının en yüksek olduğu söylenebilir. Puanokuyan-ların aritmetik ortalaması sırası ile 1.sınıf. 2.sınıf ve 3.sınıf takip etmektedir.
Ancak puanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı tespit edilmiştir.
Yapılan çalışmanın sonuçlarına göre öneriler ise;
• Elde edilen verilere göre temel eğitim bölümü öğretmen adaylarının 21. yüzyıl öğrenen becerilerine ilişkin olarak “genellikle” düzeyinde gö-rüşler bildirdikleri tespit edilmiştir. Bu düzeyde görüş birliğinin oluşması-nın nedenleri araştırılabilir.
• Bu çalışma temel eğitim okul öncesi eğitimi ve sınıf eğitimi bölü-münde okuyan öğretmen adayları ile yapılmıştır. Üniversitenin diğer bö-lümlerinde okuyan bütün öğretmen adayları ile de yapılabilir.
• Bu çalışma Diyarbakır ili Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Temel Eğitim Bölümü öğretmen adayları ile yapılmıştır. Başka illerde de benzer çalışmalar yapılıp evren ve örneklem geniş tutularak kar-şılaştırılabilir.
• Bu çalışma nicel olarak yapılmıştır. Aynı konu faklı yöntemler
Aynur Yüce, Mürşet Çakmak 182.
kullanılarak çalışılabilir.
• Bu konu ile ilgili olarak 21. yüzyıl öğreten becerileri ile ilgili de araştırmalar yapılabilir.
• 21. yüzyıl öğreten becerileri ile ilgili nitel bir araştırma yapılıp elde edilen sonuçlar yaptığımız sonuçlarla karşılaştırılabilir.
• Lisansüstü eğitim gören öğrencilerin 21. yüzyıl öğrenen becerileri araştırılabilir.
.183
Eğitim Bilimlerinde Teori ve Araştırmalar II
5.Kaynaklar
Ablak, S. (2020). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Sahip Oldukları 21.
Yüzyıl Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi.
Journal of History School, 48, 3316-334.
Balcı, A. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem teknik ve ilkeler (11.Baskı).
Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Büyüköztürk. Ş. Çakmak. E.. Akgün. Ö.. Karadeniz. Ş.. Demirel. F. (2018).
Bilimsel araştırma yöntemleri (24. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk. Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (24. Baskı).
Ankara: Pegem Akademi.
Can. A. (2017). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi (5. Baskı).
Ankara: Pegem Akademi.
Cemaloğlu. N. (2020). Eğitimin pin kodu. (7. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Cemaloğlu, N.,Aslangilay, A. S., Üstündağ, M. T. ve Bilasa, P. (2019). Meslek lisesi öğretmenlerinin 21. yüzyıl becerileri özyeterlik algıları. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 845-874..
Eker,C.,Akar Elekoğlu, A.,Kamar, P. veKamar, M.(2019). Ortaokul Öğretmenlerinin 21. Yüzyıl Becerilerine Yönelik Yeterlik Algılarının İncelenmesi,Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(20), 26-37.
Çakır İlhan. A. (2004). 21. yüzyılda öğretmen yeterlikleri. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi.58, 40-45.
Çoklar. A.N. (2008). Öğretmen adaylarının eğitim teknolojisi standartları ile ilgili öz yeterliklerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Anadolu Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir.
DPT. (2006). Türkiye’de Bilim Teknoloji Politikaları Ve İktisadi Gelişmenin Yönü, Sosyal Sektörler Ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü Yayın No.
Dpt: 2690.
Ecevit, T., ve Kaptan, F. (2019). Describingtheargumentbasedınquiryteaching model designedforgainingthe 21st centuryskills. Hacettepe UniversityJournal of Education.Advanceonlinepublication. doi: 10.16986/
HUJE.2019056328
Erdemir. N.. Bakırcı. H. ve Eyduran. E. (2009). Öğretmen adaylarının eğitimde teknolojiyi kullanabilme özgüvenlerinin tespiti. Türk Fen EğitimiDergisi, 6(3). 99-108.
Eser, B. (2019). Okul Öncesi Dönemde 21. Yüzyıl Becerilerinin Öğretmen Görüşlerine Göre İncelenmesi, V. Uluslararası TURKCESS Eğitim ve Sosyal Bilimler KongresiTam Metin Kitapçığı,Bildiri No: BT297
Gelen. İ. (2002). Sınıf öğretmenlerinin sosyal bilgiler dersinde düşünme becerilerini kazandırma yeterliklerinin değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.10(10). 100-119.
Aynur Yüce, Mürşet Çakmak 184.
Gökçe. E. (2000). Yirmibirinci yüzyılın öğretmeni. Çağdaş Eğitim Dergisi. 270.21- 26.
Göktepe-Yıldız, Sevda. (2020). Lise Öğrencilerinin 21.Yüzyıl Becerilerinin Bazı Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi”. ulakbilge, 51, 884–897.
Günüç, S., Odabaşı, H., & Abdullah, Kuzu (2013). 21. yüzyıl öğrenci özelliklerinin öğretmen adayları tarafından tanımlanması: bir twitter uygulaması, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(4), 436-455.
Gürültü, E., Aslan, M., & Alcı, B. (2019). Ortaöğretim Öğretmenlerinin 21.
Yüzyıl Becerileri Kullanım Yeterlikleri Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(4), 780-798
Gürbüztürk. A. ve Koç. S. (2012) 21. yüzyılda öğretmen adaylarının bilgi okuryazarlık becerilerinin değerlendirilmesi. İnönü üniversitesi. e-Journal of New World Sciences Academy EducationSciences. 7. (1). 27-49.
Hamarat. E. (2019). 21. yüzyıl Becerileri Odağında Türkiye'nin Eğitim Politikaları. İstanbul: Setayayıncılık.s. 7-11.
Karasar, N. (2005) Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel YayınDağıtım.
Kotluk, N.,&Kocakaya, S., (2015). 21.Yüzyıl Becerilerinin Gelişiminde Dijital Öykülemeler: Ortaöğretim Öğrencilerinin Görüşlerinin İncelenmesi. Eğitim Ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(36), 354-363.
Kozikoğlu. İ. ve Altunova. N. (2018). Öğretmen adaylarının 21. yüzyıl becerilerine ilişkin öz-yeterlik algılarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerini yordama gücü.Yükseköğretim ve Bilim Dergisi.3. S. 522-531
MEB (2017). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlilikleri. Öğretmen yetiştirme ve geliştirme genel müdürlüğü, Ankara.Şahin, M. C. (2010). Eğitim fakültesi öğrencilerinin yeni binyılın öğrencileri (OECD-New Millennium Learners) ölçütlerine göre değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi,Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Orhan Göksün, D. (2016). Öğretmen adaylarının 21.yy. öğrenen becerileri ve 21. yy. öğreten becerileri arasındaki ilişki (Yayımlanmamış doktora tezi).
Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir, Türkiye.
Orhan-Göksün, D..,& Kurt, A. A. (2017). Öğretmen adaylarının 21. yy. öğrenen becerileri kullanımları ve 21. yy. öğreten becerileri kullanımları arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 42(190).107-130.
Öğretir-Özçelik. A. (2019). İnovasyon, Yaratıcılık Ve Yenılenme, (Ed.Öğretir-Özçelik. A. ve Tuğluk. M.) Eğitimde ve endüstride 21. yüzyıl becerileri (3. Baskı). Ankara: PegemAkademi.s. 95-103.
Özdaş, F. (2018). Öğrenmeyi öğrenmeye ilişkin öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi. IV. Uluslararası Mardin Kültür ve Medeniyet Kongresi Tam Metin Kitabı, 1-8. 21-23 Aralık 2018, Mardin.1-8.https://docs.
wixstatic.com/ugd/614b1f_dcdef98ca3d34fba93a28c893126d7ec.pdf
.185
Eğitim Bilimlerinde Teori ve Araştırmalar II Şahin, M. C. (2010). Eğitim fakültesi öğrencilerinin yeni binyılın öğrencileri
(OECD-New Millennium Learners) ölçütlerine göre değerlendirilmesi.
Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Yalçın. S. (2019). Öğretmen adaylarının 21. yy. becerilerini ölçmek için kullanabilecekleri araçlar hakkında farkındalıkları ve yeterlik algıları.
Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 19(1). 383-398.
Yeşiltaş, E., ve Kaymakçı, S. (2014). Sosyal bilgiler öğretim programının teknoloji boyutu. Sosyal Bilimler Dergisi, 5(16), 314-340.
Aynur Yüce, Mürşet Çakmak 186.