• Sonuç bulunamadı

Birleştirme I ve I : Grup içinde yüksek düzeyde bağımlılık

SONUÇ VE ÖNERİLER

4.1. Sonuç

Tarih öğretiminde yapılandırmacı öğretim anlayışıyla modellendirilmiş etkinliklerle yapılan öğretimde, öğrenciler, Atatürk İlkeleri olan “Cumhuriyetçilik, Milliyetçilik, Halkçılık, Devletçilik, Laiklik, İnkılapçılık” kavramlarını kazanmada geleneksel öğretim yöntemiyle öğrenim gören öğrencilerden daha başarılı olmuşlardır.

4.2. Öneriler

1. Tarih dersinin sıkıcı dersler kategorisinden çıkartılabilmesi için, öğrencilerin tarih öğrenicisi olmalarının dışında, tarih araştırmacısı becerilerine de sahip olması gerekmektedir. Tarih eğitiminin, yaşanmış bir tarihi öğrenmek dışında, yaşanmış bir tarihle ilgili “tarih yazabilme” becerisini de taşıması gerekmektedir. Bunun için öğrencilerin gerçek araştırma yaşantıları yaşamalarına imkan hazırlanmalıdır. Yani öğrencilerin biraz da tarihçi olmaları sağlanmalıdır. Bu da öğrenciyi merkeze alan, öğrencilerin, gerçek yaşantılarla öğrenmesini ve aktif bir şekilde öğretim faaliyetlerinin içinde bulunmasını sağlayan, bireysel farklılıkları dikkate alan ve bu farklılıkları avantaja çevirmeyi sağlayan; öğrenirken becerilerini de geliştiren, diğer insanlarla birlikte çalışmayı öğrenerek farklı yeteneklerin bir araya gelmesinin daha büyük başarılara kapı açacağı inancını aşılayabilen bir eğitim anlayışıyla mümkündür.

2. Öğretim faaliyetlerinde imkânlar dâhilinde yerel mekânın özelliklerinin de eğitim faaliyetlerinin içinde yer alması sağlanmalıdır. Böylece hayatla öğretim arasındaki ilişki öğrenci tarafından hissedilecek ve öğrenim gerçek anlamda yaşamın bir parçası durumuna gelecektir.

3. Öğrencilere oluşturdukları materyalleri sunma imkanı verilmelidir. Bu sayede onların öz güvenleri artabilir, öğrenciler kendilerim ifade etme imkanı bulabilirler.

4. Öğrenciler sınıf ortamına ön bilgi ve yaşantılarıyla geldiği için öğretmenler öğrencilerini çok iyi tanımalı ve öğretim etkinliklerini planlarken bunları da göz önünde bulundurmalıdır, öğrenciler hep aynı etkinlikler yapmaya zorlanmayıp ilgilerine göre tercih yapmaları sağlanmalıdır.

5. Kavramlar eğitim sisteminin her aşamasında önemli yer tutmaktadırlar. Kavramları yazılı metinler üzerinde okuyup ezberlenecek şeyler olmaktan çıkarabilmek için eğitim ortamına mümkün olduğunca gerçek yaşantı ya da gerçek yaşamla ilgili bağlantıların taşınması gerekmektedir. Bu sayede kazanılacak kavramlar kalıcı olacaklardır.

6. İlköğretimde yapılandırmacı yaklaşıma dayalı olarak geliştirilen müfredatların uygulanışında ders kitabının dışında, öğrenci çalışma kitabı ve öğretmen kılavuz kitapları da hazırlanmıştır. Oysa ortaöğretimde müfredatları değişen derslerde sadece ders kitabı basılmıştır. Öğretmenlerin kitaplardaki etkinlikleri nasıl yürütecekleri konusunda sağlıklı fikirleri yoktur. Bu nedenle öğretmenler dersleri geleneksel metodlarla işleme eğilimine girmektedirler. Ortaöğretimde de öğretmenlerin eğitim-öğretim faaliyetlerine rehberlik edecek öğretmen kılavuz kitaplarının da basılması gereklidir. Tarih ders programları görsel materyallerin(fotoğraf, resim, gravür, minyatür, karikatür, vb.) varlığı dikkate alınarak yapılmalıdır. Tarih ders kitapları da ders programlarının yapısına uygun olarak, hikaye kitapları formundan kurtarılıp, görsel materyallerin etkili ve yeterli şekilde kullanıldığı, baskı kalitesi yüksek kitaplar haline getirilmelidir.

7. Ortaöğretimde görev yapan öğretmenlerimize, yeni müfredatlara geçilirken hizmet içi eğitim faaliyetleri düzenlenmeli, bu düzenlemelerde, programların felsefesini anlatan seminer şeklindeki hizmet içi faaliyetlerinin dışında,

yapılandırmacı yaklaşımla geliştirilmiş, somut, örnek öğretim uygulamaları verilmelidir.

8. Öğretmenler işbirliği içinde ortaöğretimdeki Tarih derslerine yönelik yapılandırmacı yaklaşıma dayalı öğrenme materyalleri hazırlanarak etkinlik bankası oluşturulabilir.

9. Öğretmen yetiştiren kurumlarımız olan eğitim fakültelerinin programları Milli Eğitim sistemindeki yeni yapılanmaya uygun öğretmen yetiştirecek şekilde programlarını yenilemelidir. Aynı şekilde, eğitim fakültelerine öğrenci gönderme açısından kaynaklık eden öğretmen liselerindeki öğretmenlik meslek derslerinin öğretim müfredatlarının da yeni anlayışı doğrultusunda düzenlenmesi gerekmektedir.

KAYNAKÇA

AÇIKGÖZ, Kamile Ün. (1998). Tarih Derslerinde Öğrencileri Güdüleme Stratejileri. S. ÖZBARAN(Haz.),Tarih Öğretimi ve Ders Kitapları. İzmir:Dokuz Eylül Yayınları. 323-339.

………..(2003). Aktif Öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.

AKARSU, Bedia.(1984).Felsefe Terimleri Sözlüğü. Ankara:Savaş Yayınları

AKBABA, Bülent. (2003). Tarih Öğretiminde Fotoğraf Kullanımı. Ankara : Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

AKINOĞLU, Orhan ve DİRİÖZ Umut.(2007). Tarih Öğretiminde Eleştirel ve Yaratıcı Düşüncenin Geliştirilmesi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

AKSU, Meral.(1996-1997). Nasıl Bir İnsan, Nasıl Bir Öğretim? Gelişmeler ve Yeni Arayışlar. Yeni Türkiye. 55: 101-105.

ALKAN, Cevat ve diğerleri.(1995). Eşitim Teknolojisine Giriş, Ankara: Önder Matbaacılık

ALTUN, Sertel ve BÜYÜKDUMAN F.İlke.(2007) Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi.2:7, 30-39.

Arslan, A. ve Şahin- Yanpar, T. (2004). ‘’Oluşturmacı Yaklaşıma Dayalı İşbirlikli Öğrenmenin İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Duyuşsal Öğrenmelerine Etkisi.’’ XII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı Bildiri Özetleri, 06–09 Temmuz, İnönü Üniversitesi, Öncü Basımevi, Ankara.

ARSLAN, Ayşe. (2004). Lise 2 Öğrencilerinin Potansiyel Enerji Konusundaki Kavram Yanılgıları Ve Yapılandırmacı Öğretim Modeli İle Giderilmesi.

Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

ARSLAN, Mehmet.(2007). “Eğitimde Yapılandırmacı Yaklaşımlar”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi.40/1:41-46

ATA, Bahri.(1998). Okul Dışı Tarih Öğretimi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1/18. 87–94

………. (2000a), Tarih Öğretiminde Bir Araç Olarak Tarihî Romanlar. Türk.

Yurdu, S.153–154:158–166

……… (2000b) Atatürk, Tarih Öğretimi ve Müzeler. Türk Yurdu, (160),85- 90,

……….(2002). Bahaeddin Yediyıldız ile Tarih Araştırmaları ve Öğretimi Konusunda Söyleşi. Türk Yurdu, (175). 49-53.

………...(2006). “İlköğretim 8. Sınıf Türkiye Cumhuriyeti İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük Dersi’nin Taslak Programının Geliştirilmesinde Karşılaşılan Sorunlar” Türk Eğitim Sisteminde Atatürkçülük ve Cumhuriyet Tarihi Öğretimi, Editör. Yasemin Doğaner, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 121-129.

AYAS, A., ÇEPNİ, S. , JOHNSON, D., TURGUT, M. “Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi”, YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi, Ankara,1997.

AYDIN, İrem Erdem.(2002).Yapıcı Görüşe Göre Ders Kitaplarının Tasarımı: AÖF Uzaktan Eğitim Ders Kitapları Örneği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

BAŞARAN, İbrahim Ethem.(1990). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Gül Yayınevi.

BAYMUR, Fuat. (1949). Tarih Öğretimi. İstanbul: İnkılâp Kitabevi.

BÜYÜKÖZTÜRK, Şener. (2001). Deneysel Desenler. Ankara: Pegem A Yayıncılık. CANDAN, Ahmet Sait.(1998). Kavramlarla Tarih Öğretimi. Ankara: Gazi

Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

ÇAYDAŞ, Erinç.(2003). Orta Öğretim Tarih Derslerinde Tarihsel Düşünme Becerilerinin Geliştirilmesine Yönelik Yapılan Etkinliklerin Değerlendirilmesi:"Adana İli'nde Bir Örnek Olay Çalışması". Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

ÇEÇEN, Ayşe Rezan.(2000).Vyogotsky’nin Sosyo-Kültürel Perspektifi ışığında Bilişsel Gelişime Katkıları. Çukurova Eğitim Fakültesi Dergisi, 2:19,21-25.

ÇELEBİ, Celalettin.(2006). Yapılandırmacılık Yaklaşımına Dayalı İşbirlikli Öğrenmenin İlköğretim 5. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Öğrencilerin Erişi Ve Tutumlarına Etkisi. Konya: Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

ÇİÇEK, Ali İhsan.(2005). Yeni Öğretim Programları ve Yapılandırmacı Eğitim Yaklaşımı.http://www.mehmethekim.com/index.php?option=com_content&task= view&id=1090&Itemid=46 adresinden 11.09.2007 tarihinde alınmıştır.

ÇULLU, Filiz.(2003). Aktif Öğrenmenin Yüklemeler, Başarı İle Hatırda Tutma Üzerindeki Etkileri ve Öğrenci Görüşleri. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

DEMİRCİOĞLU, İsmail H.(2006). Lise Öğrencilerinin Tarih Dersinin Amaçlarına Yönelik Görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 15.10.2007 tarihinde http://www.tebd.gazi.edu.tr/c4s2.html adresinden alınmıştır.

DEMİREL, Özcan ve Arkadaşları.(2000).Yapılandırmacı Yaklaşımın Öğrenme

sürecine Etkileri. IX. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Erzurum, (27-30

Eylül).

DEMİREL, Özcan (2001). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: PegemA Yayınevi.

DERYAKULU, Deniz. (2000). Yapıcı Öğrenme. Sınıfta Demokrasi. Ankara. Eğitim- Sen Yayınları.

DERYAKULU, Deniz ve Eşgi, Nemci. (2001). İnternet Kafelerin Ortam Ve Kullanıcı Profili: Eğitimde İnternet Kullanımına İlişkin Kullanıcı Görüşleri. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(5), 52-60.

DEVECİ, Handan.(2003). Sosyal Bilgiler Dersinde Probleme Dayalı Öğrenmenin Öğrencilerin Derse İlişkin Tutumlarına, Akademik Başarılarına ve

Hatırlama Düzeylerine Etkisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

DİLEK, Dursun.(2000). Öğrencilerde Tarih Düşüncesinin Gelişimi:Tarih Derslerinde Öğrenme ve Anlama. Milli Eğitim. (145).

...(2001). Tarih Derslerinde Öğrenme ve Düşünce Gelişimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

DUMAN, Doğan, ÇULHA, Banu.(2007). Tarihi Tarihsel Mekânlarda Öğrenme Ve Tarihsel Düşünme. III.Sosyal Bilimler Kongresi 18-19-20 Haziran 2007.

http://egitim.cukurova.edu.tr/SBEKONG/makale.asp adresinden 10.11.2007 tarihinde alınmıştır.

EKİNCİ, Arzu. (2007). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programının Yapılandırmacı Yaklaşım Bağlamında Değerlendirilmesi. Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

EKİZ, Durmuş. (2001). İlköğretimde Fen Bilimi Öğretimi ve Öğrenimi. Trabzon Derya Kitapevi.

ERDEM, Eda. (2001). Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

ERDEM, Mukaddes, AKKOYUNLU, Bülent.(2002)."Sosyal Bilgiler Dersi Kapsamında Beşinci Sınıf Öğrencileriyle Yürütülen Ekiple Proje Tabanlı Öğrenmenin Etkililiği Üzerine Bir Çalışma". http://ilkogretim- online.org.tr/vol1say1/v01s01a.htm adresinden 10.11.2007 tarihinde alınmıştır.

ERDEN, Münire.(1996). Sosyal Bilgiler Öğretimi.Ankara: Alkım Yayınevi.

ERPULAT, Didem.(2003). Tarih Eğitiminin İyileştirilme Çalışmaları. Tarih Eğitimine Eleştirel Yaklaşımlar s.123-136. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.

ERTEKİN, Gülten.(2006). “Yapılandırmacı Sınıf Ortamında Çemberde Temel Kavramların Grafik Hesap Makineleri İle Öğretimi”. Konya: Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

GENÇTÜRK, Mustafa. (2005). Tarih Öğretiminde Biyografi Kullanımı. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi

GÖKDERE, Murat ve Küçük, Mehmet.(2001).”Fen Bilgisi Öğretiminde Zihinde Yapılanma Kuramına Uygun 7E Modeline Göre Örnek Etkinlik Geliştirme”, İstanbul: Maltepe Üniversitesi Yeni Bin Yılın Başında Türkiye'de Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu, Bildiri Kitabı.

GÜLTEKİN, Mehmet. (2004). Öğretme Öğrenme Sürecinde Yeni Yaklaşım. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.14,1:25-51

GÜROL, Mehmet.(2002). Eğitim Teknolojisinde Yeni Paradigma: Oluşturmacılık Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12:159-183

GÜROL Mehmet ve TEZCİ Erdoğan.(2002). Teknolojik Öğrenme Çevrelerinin Tasarımı: Oluşturmacı TIE 2001 Bilişim Teknolojileri Işığında Eğitim Konferans ve Sergisi. Ankara: Yayınlanmış Bildiri.

İLKÖĞRETİM FEN BİLGİSİ ÖĞRETİMİ.(1997).YÖK / Dünya Bankası, MEGP

İLKÖĞRETİM SOSYAL BİLİMLER ÖĞRETİMİ.(1997).YÖK / Dünya Bankası MEGP

IŞIK, Hasan.(2002). Yerel Tarih Konularının Sosyal Bilgiler (6. Sınıf) Programı Tarih Üniteleri İle İlişkilendirilmesine Yönelik Bir Uygulama: Pasinler örneği. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

KABAPINAR, Yücel. (1998). Kredili Sistem ve Lise Tarih Kitapları. S. ÖZBARAN(Haz.), Tarih Öğretimi ve Ders Kitapları. İzmir: Dokuz Eylül Yayınları. 221–236.

KALENDER, Alper. (2006). Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşım Temelli Yeni Matematik Programı”nın Uygulanması Sürecinde Karşılaştığı

Sorunlar Ve Bu Sorunların Çözümüne Yönelik Önerileri. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

KAPTAN, Saim. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.

KAPTAN, Fitnat ve KORKMAZ, Hünkâr.(2001). Fen Eğitiminde Probleme Dayalı Öğrenme Yaklaşımı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi

Dergisi.(20),191-193.

KARABAĞ, Gülin. (2002). Postmodernizm ve Tarih Öğretimi. Türk Yurdu, (175), 61-67.

KARADAĞ, Engin ve KORKMAZ, Tuğba. (2007). Kuramdan Uygulamaya Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı. Ankara: Kök Yayıncılık.

KARADUMAN, Hıdır.(2005). Sosyal Bilgiler Dersinde Yapılandırmacı Öğrenme İlkelerine Göre Hazırlanan Öğretim Materyallerinin Öğrencilerin Derse İlişkin Tutumlarına, Başarılarına Ve Hatırlama Düzeylerine Etkisi. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

KARAKAYA, Şerafettin.(2004). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Asıl Yayın ve Dağıtım.

KARASAR, Niyazi (1991). Bilimsel Araştırma Yöntem. Ankara: Senem Yayıncılık.

KELEŞ, Hamza, ATA Bahri ve KÖKSAL İbrahim. (2006). Tarihî Dokümanla Tarih Öğretiminin Lise Öğrencilerinin Başarısına Etkisi. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 99–112,

KILIÇ, Gülşen Bağcı. (2001). Oluşturmacı Fen Öğretimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi”.1,1:7-22, Haziran.

KILINÇ, Kenan.(2005). Tarih Öğretiminde Karikatür Kullanımı. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

KOÇ, Gürcü ve DEMİREL Mehmet.(2004). Davranışlıktan Yapıcılığa Eğitimde Yeni Bir Paradigma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 27:174-180

KOÇ, Yunus. (2002). Türkiye’de Tarih Öğretiminin Sorunları. Türk Yurdu. (175), 54-55.

KÖKSAL, Hüseyin.(2007). Tarih Öğretiminde Tarihsel Düşüncenin İki Felsefi Dayanağı,Milli Eğitim,175: 230-235. http//: www.meb.gov.tr.dergiler/175/14/pdf adresinden 22.09.2007 tarihinde alınmıştır.

KÜÇÜKAHMET, Leyla.(1997).Bilimsel Araştırma Yöntemi. İstanbul: Alkım Yayınları.

KÜÇÜKAHMET, Leyla.(2001). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

NICHOL, Jon. (1991). Tarih Öğretimi. (Çev. Mustafa SAFRAN), Ankara.

ÖZBARAN, Salih. (1992). Tarih Öğretimi. İstanbul: Cem Yayınevi.

...(1998). Tarih Öğretiminin İyileştirilmesine Yönelik Düşünceler. S.ÖZBARAN (Haz.), Tarih Öğretimi ve Ders Kitapları. İzmir: Dokuz Eylül Yayınları. 55-57.

ÖZMEN, Şeyda G.(2003).Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

ÖZTAŞ, Sezai.(2007). Tarih Öğretimi Ve Filmler: Tarih Öğretiminde Film Kullanılmasının Öğrenci Başarısı Üzerine Etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.

ÖZTÜRK, Mutlu (2003). Türkiye'de Tarih Eğitiminin Temel Sorunları. Tarih Eğitimine Eleştirel Yaklaşımlar, s. 142–152. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.

PAYKOÇ, Fersun. (1991). Tarih Öğretimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

SABAN, Ahmet. (2000). Öğrenme Öğretme Süreci: Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayınları.

SAFRAN, Mustafa. (1993). Lise Öğretmen ve Öğrencilerine Göre Tarih Dersinin Amaçları. Eğitim Dergisi (3), 35–39.

SAFRAN, Mustafa.(1997). Tarih Öğretimi ve Çağdaş Müfredat Teorileri. XII. Türk Tarih Kongresi. Ankara.

SAĞIROĞLU, Ali Zafer.(2002). Yapıcı Öğrenme Modelinin Sosyal Bilimler Dersindeki Tarih Ünitelerine Uygulanması. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

SAKAOĞLU, Necdet (1998). “İlkokul Tarih Programları Ve Ders Kitapları”.Tarih Öğretimi ve Ders Kitapları, s. 143-152. İzmir: Dokuz Eylül Yayınları.

Yapılandırmacı Yaklaşımın Öğrencilerin Öğrenme Düzeylerine, Öğrenmeye Karşı Tutumlarına, Akademik Özgüvenlerine Etkisi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi.

SEMERCİ, Çetin.(2001). Oluşturmacılık Kuramına Göre Ölçme ve Değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1:2, 429-440

SENEMOĞLU, N. GÖMLEKSİZ M. ve ÜSTÜNDAĞ T.(1999). Öğrenimin

Oluşumu “Öğretme Model, Strateji ve Teknikleri”. Modül I:Isparta.

SENEMOĞLU, Nuray. (2004). Gelişim Öğrenme Öğretim: Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi.

SİLİER, Orhan. (2002). Tarih Eğitiminde Yeni Bir Modele İhtiyacımız Var. Toplumsal Tarih, (100), 54-56.

SÖNMEZ, Veysel.(1996). Hayat Bilgisi Öğretimi ve Öğrenme Kılavuzu, Ankara: Anı Yayıncılık.

SUNAL, Cynthia ve HAAS, Mary Elizabeth.(2004). Social Studies For The Elementary And Middle Grades. A Constructivist Approach. Boston: Boston: Allyn and Bacon.

SUSAM, Ezlam.(2006). Lise 1 Kimya Dersinde Yapılandırmacı Yaklaşıma Dayalı Bir Programın Öğrenci Başarısına Etkisi. Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi.

ŞAHAN,Hasan Hüseyin.(2000).Sosyal Bilgiler Dersinin Bilimsel Davranışları Kazandırma Yönünden Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi.

ŞAŞAN, Hasan H.( 2002). Yapılandırmacı. Öğrenme. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. (74-75), 49-52.

ŞEMS, Dilşat.(2006). Lise 1 Biyoloji Dersi Canlıların Temel Bileşenleri Konusunun Öğretiminde Yapılandırmacı Yaklaşımın Etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

ŞİMŞEK, Ahmet.(2003). Tarih Öğretiminde Görsel Materyal Kullanımı. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 4:1,143- 157

ŞİMŞEK, Ali.(2004). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımına Göre Program Geliştirme. Sakarya Üniversitesi 4. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Konferansı Bildirileri, sf.1337-1345.

TAŞPINAR Mehmet. (2004) Öğretim Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.

TEKELİ, İlhan (1998a). Tarih Yazıcılığı Ve Öteki Kavramı Üzerine Düşünceler. Tarih Eğitimi ve Tarihte Öteki Sorunu, s. 1-6, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.

TEKELİ, İlhan. (1998b). Tarih Bilinci ve Gençlik. İstanbul:Tarih Vakfı Yurt Yayınları.

TEKELİ, İlhan. (2000). İlköğretim Okulları ve Liselerde Tarih Öğretimi. Türkiye’de İlk ve Orta Öğrenim Düzeyinde Tarih Öğretiminin Yeniden Yapılandırılması, 2-3 Aralık 2000. İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları. 4-40

TEKİN, Halil.(1991).Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları

TEKİN, Nil Türker. (2002). Tarih Öğretimi ve Ders Kitaplarına Genel Bir Bakış. Toplumsal Tarih, (105)

TEZCİ, Erdoğan (2002). "Oluşturmacı Öğretim Tasarım Uygulamasının İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcılıklarına ve Başarısına Etkisi," Elazığ: Fırat Üniversitesi sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.

TİTİZ, Osman. (2005). Yeni Öğretim Sistemi. İstanbul: Zambak Yayınları.

TUNÇAY, Mete. (1977). Türkiye’de Tarih Eğitimi. Felsefe Kurumu Seminerleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.

ÜLGEN, Gülten.(2001). Kavram Geliştirme, Kuramlar ve Uygulamalar. Ankara: PegemA Yayıncılık

TURGUT, Halil.(2001). Fen Bilgisi Öğretiminde Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı İle Modellendirilmiş Etkinliklerin Öğrencide Kavramsal Gelişime Ve Başarıya Etkisi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

YAĞDIRAN, Emine.(2005). Ortaöğretim 9.Sınıf Fonksiyonlar Ünitesinin Çalışma Yaprakları Ve Diyagramları Ve Kavram Haritası Kullanılarak Öğretilmesi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

YALAVUZ, Gülay.(2006).Türkiye’de Tarih Öğretiminde Aktif Yöntemin Uygulanışı. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

YANPAR, Tuğba Şahin.(2001). “İlköğretimde Oluşturmacı (Constructivist) BirSınıf Kültürü Yaratma”. Yaşadıkça Eğitim, 72: 27-32

YANPAR, Şahin, Tuğba. (2001a). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersinde Oluşturmacı Yaklaşımın Otantik Değerlendirme Süreçlerini Kullanarak Öğrenciler Üzerinde Etkisinin Belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, 10. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, (7-9 Haziran). Bolu.

YANPAR, Tuğba Şahin.(2001b). Oluşturmacı Yaklaşımın Sosyal Bilgiler Dersinde Bilişsel ve Duyuşsal Öğrenmeye Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi 1:2, 465–466.

YAPICI,Mehmet.(2007). “Yapılandırmacı Ders”. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi,7:4,http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=33 adresinden 17.01.2008. tarihinde alınmıştır.

YAŞAR, Şefik.(1998). Yapısalcı Kuram ve Öğrenme-Öğretme Süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8:1–2,68–75.

YAŞAR, Şefik.(2005). Sosyal Bilgiler Programı ve Öğretimi. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu. Erciyes Üniversitesi ve Tek Işık Araştırma Geliştirme Vakfı. Kayseri.

YILDIZ, Özgür.(2003). Türkiye’de Tarih Öğretiminin Sorunları Ve Çağdaş Çözüm Önerileri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 15:2,181-190

YILMAZ, Demirhan. (2004). Tarihi Fıkraların Tarih Öğretimindeki Yeri ve Kullanımı. Konya: Selçuk Üniversitesi sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

YURDAKUL, Bünyamin.(2005).Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Öğrencilerin Problem Çözme Becerilerine Bilişötesi Farkındalık ve Derse Yönelik Tutum Düzeylerine Etkisi ile Öğrenme sürecime Katkıları. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

YUVALI, Abdülkadir. (1990). Türkiye’de Tarih Öğretimi. Tarih Metodolojisi ve Türk Tarihinin Meseleleri Kolokyumu. Elazığ: Fırat Üniversitesi.

MEB,(2004). Yeni Programı Tanıtım CD.si. Yalova: 28 Şubat Semineri. http://www.ogm.meb.gov.tr/ 03/12/2007: 22:05

EKLER

EK-1. Etkinlikler

EK-1.6. Devlet Bizim İçin

1-Cumhuriyetin ilk yılarına ait aşağıdaki fotoğraflardan hareketle devletin görevleri hakkında metin yazalım.

2- İlimizde de bunlara benzer kurumlar varsa resimlerini bularak/çekerek aşağıya ekleyelim ve şehrimize kazandırdıklarını kısaca yazalım.

EK-5. Sheffi Testi Sonuç Grafiği GRUP 11/G 11/F 11/E 11/D 11/C 11/B 11/A M e a n o f A 60 50 40 30 20