Süper Gazeteciler 2 Parktaki Esrar

AKAL, Aytül (2014). Süper Gazeteciler 2- Parktaki Esrar (13. Baskı). (Resimleyen, Erinç Kaan). Ġzmir: Tudem Yayınları.

4.1.5.2.1.Olay Örgüsü

Elif‟in babası belediyede çaycı, annesi apartman görevlisidir. Küçük kardeĢi Arif çok yaramazdır ve Elif kitaplarını kardeĢinden korumak için her hepsini okula götürüp getirmektedir. Genellikle Elif okuldan geldiğinde annesi de servisi bitirmiĢ olur. Oysa o gün Elif eve geldiğinde ne annesinin ne de kardeĢinin sesi duyulur. Elif bir Ģeyler atıĢtırmak için mutfağa geçse de evdeki sessizlik onu tedirgin eder. Annesine ve kardeĢine seslenir ama cevap yoktur. Yatak odasına yönelince kapıyı zorlayarak açar. KardeĢi Arif yatak odasında kanlar içinde yatmaktadır. Onu öyle gören Elif tüm duyularını kaybederek yatağa yığılır. O anda Arif de kahkahalarla kalkarak rolünü güzel oynamanın ve ablasını korkutmanın sevincini yaĢar. Elif ise gözyaĢlarına hâkim olamaz, Arif‟e nefretle bakar. Arif de hem yaptığı Ģakanın sonucundan hem de o kadar salçayı boĢa harcadığı için annesinden yiyeceğini düĢündüğü dayaktan korkmaya baĢlar. Arif ablasına Ģaka yaptığını, özür dilediğini söylerken Elif de Arif gibi birinci sınıfa baĢladığı zaman ne çok sıkıntı çektiğini, kapıcı çocuğu olduğu için herkesin onu dıĢlayacağını düĢünerek herkesten uzak durduğunu ve bu yüzden arkadaĢsız kaldığını, Arif‟in de böyle problemleri olabileceğini düĢünür. Az önceki nefret duygusu acıma duygusuna dönüĢmeye

baĢlar. KardeĢine sarılır ve onu anne babasına söylemeyeceğine söz verir. Arif de bunun karĢılığında kirlettiği giysilerini yıkayıp bahçeye asacak, annesine iĢ çıkarmayacaktır. Arif banyoda köpüklü su ve kirli çamaĢırlarla uğraĢırken içinden bu halini ablasının kimseye anlatmamasını yoksa kız iĢi yaptığı için rezil olacağını düĢünür. O sırada çalan kapıya Elif bakar ve Arif‟e çamaĢır yıkamayı bırakıp kapıya gelmesini, arkadaĢlarının onu beklediğini yüksek sesle söyler. Arif, ablasının arkadaĢlarına bunu söylemesine çok kızarak kapıya geldiğinde kapıda kimse olmadığını görür. ġaka sırası Elif‟tedir.

Arif iĢini bitirince Elif banyoya geçip saçlarını soğuk suyla yıkar. Çünkü saçları sürekli dökülmekte ve Elif buna çok üzülmektedir. Oysa apartmandan biri annesine onların asla kendi paralarıyla alamayacağı kalitede bir Ģampuan vermiĢtir ve Elif saçlarının bu Ģampuanla yıkamaktadır. Parmaklarında, saç fırçasında gördüğü saçlar iyice moralini bozar. O da fabrikaya bir mektup yazıp durumu anlatarak sebebin Ģampuan olup olmadığı konusunda bilgi almaya karar verir. En azından mektubunu okuduklarında iĢe yarar önerilerde bulunabileceklerini düĢünür. Mektubunu yazar ve Ģampuan kutusunun üstündeki adrese postalar.

Elif süper gazete için röportaj yapabileceği birini kararlaĢtırmak için tanınmıĢ insanların telefon ve adres bilgilerini kaydettiği ajandasına bakarken birden Belediye BaĢkanı Hakkı Güven‟i görür. Babası geçenlerde baĢkanın çocuklarla çok ilgili olduğunu, büyük bir çocuk parkı yapılması için çalıĢtığını anlatmıĢtır. ĠĢte bu ilginç bir konu olabilir diye hemen Selin‟i aramaya karar verir. Selin de yaramaz kardeĢinden Ģikâyetçidir ve Elif aradığında telefon yüzünden Selin ve kardeĢinin tartıĢma seslerini duyar. Ġkisi de bir müddet kardeĢinin yaramazlıklarından yakındıktan sonra Elif konuya girer. Babasının belediyede çaycı olduğunu, röportaj tekliflerini baĢkana onun iletebileceğini söyler. Ayrıca Yener ve Evren, Selin ve Elif‟i gazeteye almaya çok sıcak bakmadığı için röportajı kendileri ayarlamazlarsa onların kendilerini atlatıp bu iĢin dıĢında bırakabileceğini düĢünerek hemen kararlarını verirler.

Evren ve Yener sabah okula giderken serviste Süper Gazete planlarını konuĢmaktadır. Evren yazıları yazar, Yener de fotoğraflar ve yazıları düzenler

Evren‟e verir, Evren de renkli yazıcıdan gazetenin çıktılarını alır ve düzenleyip zımbalar. Böylece Süper Gazete dağıtıma hazır olur. Evren ve Yener bu iĢe birlikte baĢlamıĢ ve gayet güzel yürütmektedir. Bu yüzden ikisi de gazeteye baĢka kiĢilerin alınmasını istemez. Geçen sefer Selin ve Elif zorla gazeteye dâhil olmuĢ olsa da bu defa onlara fırsat vermemekte kararlıdırlar. Okula gelince kızlar çok ilginç bir konu bulduklarını söyler. Evren ve Yener ise konuyu çoktan belirlediklerini, onları bu röportaja dâhil etmeyeceklerini söyler. Ders zili çalar ve sınıfa girerler. Temel Hak ve Özgürlükler dersinde Selin, öğretmene bugün okul çıkıĢında Elif ile birlikte belediye baĢkanıyla, yapılacak büyük çocuk parkı hakkında bir röportaj yapmaya gideceklerini söyler. Öğretmen bu konuyla yakından ilgilenir ve bu röportaj sonuçlarını sınıfta sundukları takdirde yüksek bir sözlü notu alacaklarını söyler. Bir Ģekilde planlarını Evren ve Yener‟in öğrenmesini ve dikkatlerini çekmeyi baĢarmıĢlardır. Teneffüste Evren ve Yener konuyu çok beğendiklerini ve röportajı birlikte yapıp Süper Gazete‟de yayımlamak istediklerini söylerler. Bu sandıkları kadar kolay olmamıĢ, kızlar bu röportaj karĢılığında kalıcı olarak Süper Gazete üyesi olmak istediklerini söylerler. Erkekler bunu ilk anda kesin bir dille reddeder. Röportajı Selin ve Elif yapacaktır.

Elif‟in annesine apartmandan biri geçici bir iĢ bulmuĢtur. Acilen bitirilmesi gereken bir kozmetik dolum iĢi vardır ve bu iĢ için sürekli çalıĢanlar dıĢında birkaç geçici iĢçi bulunmuĢtur. Elif‟in annesi de bu geçici iĢçilerden biridir ve tam da röportaj günü iĢe baĢlayacaktır. ĠĢ saati okul çıkıĢına geldiği için Arif ile Elif ilgilenecek, annesi apartmanda servisi bitirip iĢe gidecektir. Röportaj ertelenmeyeceği için annesi ilk iĢ gününde Arif ile gitmek zorunda kalır. Orada Arif‟e de bir iĢ verirler.

Selin ve Elif, okuldan sonra, belediye baĢkanının gönderdiği bir arabayla belediyeye giderler. Röportaj sorularını da yolda hazırlarlar. Aslında röportaj pek de bekledikleri gibi geçmemiĢtir. Çünkü baĢkan onlara belediyede iĢlerin nasıl yürütüldüğünü, belediye meclisinden geçmeyen herhangi bir kararı baĢkan bile olsa uygulayamayacağını, yaptırımının sadece halkın yararına görmediği kararları reddetmek veya geciktirmek olduğunu anlatır. Hatta o geniĢ araziye büyük bir park yapma fikri bile baĢkandan çıkmamıĢtır. Bütün bunlar kızları hayal kırıklığına

uğratsa da röportajı tamamlayıp çıkarlar. Gazete için bir iĢe yaramasa da Temel Hak ve Özgürlükler dersindeki yüksek notu almak için röportajı düzenlemeye karar verirler. Belediyeden çıktıklarında Evren ve Yener‟in kendilerini beklediğini görürler. Evren ve Yener bu röportaj karĢılığında o ikisini sadece bu sayıya dâhil edebileceklerini söyler. Kızlar bunu kabul eder. Belediyenin aracı dördünü de evlerine bırakır. Elif annesinin akĢam yemeği hazırlamasına yardım ederken az önce top oynamak için dıĢarı çıkan Arif telaĢla eve koĢup gelenler olduğunu söyler. Birazdan kapıda beliren ziyaretçi Elif‟te Ģok etkisi yapar. Çünkü gelen Belediye BaĢkanı Hakkı Güven‟dir. BaĢkan o röportajın kesinlikle hiçbir yerde yayımlanmamasını, hemen röportaj notlarını ve park alanıyla ilgili fotoğrafları geri vermesini söyler. Elif olan bitene anlam veremez. Notlar ve fotoğraflar da Selin‟dedir. Yarın babasıyla yollamayı teklif etse de baĢkan kabul etmez. Yarına okula Ģoförünü gönderip o notları aldıracaktır. Elif ĢaĢkın bir halde Selin‟i arayıp olanları anlatır. Babasının gelmesinden biraz sonra kapı yeniden çalar. Bu ziyaretçi de Elif‟i çok ĢaĢırtır, gelen Selin‟dir. Selin kendisini babasının Ģoförü Sedat amcanın getirdiğini, Elif ile bugünkü röportajla ilgili konuĢmak istediğini söyler. Elif ailesinden izin alıp çıkar. Arabada, o gün olanları detaylıca konuĢurlar. Selin‟e göre belediye baĢkanının mesai saati dıĢında, yanında hiçbir koruma olmadan kalkıp Elif‟in ayağına gelmesi, bu röportajın yayımlanması konusundaki endiĢesinin büyüklüğünü göstermektedir. AnlaĢılan bu parkın yapımında baĢkan onaylayan değil askıya alan kiĢi konumundadır. Ġtibarı için röportajı kabul etmiĢ, reklam yapmak için onları söylemiĢtir. Bu konuyu Selin düĢünecek, Elif de Evren ve Yener‟e verecekleri cevabı bulacaktır. Bu Ģekilde anlaĢırlar ve Selinde Elif de evlerine gider.

Kızlar olan biteni Evren ve Yener‟e anlattığında onlar bunu komik bir Ģaka olarak düĢünüp gülseler de birazdan durumun ciddiyetinin farkına varırlar. Ancak bunlara inanmak için okul çıkıĢı kızlarla belediyeden gelecek arabayı beklemeye baĢlarlar. Birazdan gelen Ģoför baĢkana verilecek zarfı isteyince kızlar bir yanlıĢ anlaĢılma olduğunu, baĢkanın bunu bizzat kendilerinin teslim etmesini istediğini söylerler. Dördü de arabadadır ve birazdan belediye baĢkanının karĢısına çıkacaklardır. BaĢkana, röportajı düzenlediklerini söyleyip son kez incelemesini rica ederler. Ancak baĢkanın buna niyeti yoktur ve bu röportajın hiçbir Ģekilde

yayımlanmayacağını söyler. Buraya geldikleri için de kızar. Bu sırada baĢkanın telefonu çalar ve bu konuĢma baĢkanı epey terletir. Çocuklar daha fazla ısrar etmeye cesaret edemeden odadan ayrılırlar. Bu karıĢıklıkta Yener masanın üzerinden, içinde röportaj notlarının bulunduğu zarfı alır ve bunu kimse fark etmez.

Dört kafadar belediyeden ayrılırken bulundukları yere çok da uzak olmayan bu park alanını bir görmeye karar verir. Giderken de durum değerlendirmesi yaparlar. Telefon konuĢmasından duyduklarına yoğunlaĢınca baĢkanın baĢının belada olduğunu düĢünseler de bu bela hakkında bir fikirleri yoktur. Üstelik Atilla ġen röportajında yaĢadıklarından sonra baĢkalarının sorunlarının kendi baĢlarına ne gibi sorunlar açabileceği konusunda yeterli bilgileri vardır.

Planlanan park alanına gelip etrafı incelerler. Alanın ortasında eski bir bina vardır. Orada yasa dıĢı iĢler yapanlar olabileceğini düĢünerek dikkatle ilerlerler. Binanın önünde oynayan bir çocuk vardır. Elif gördüklerine inanamaz. Bu çocuk yaramaz kardeĢi Arif‟tir. Hemen Arif‟in yanına gidip burada ne aradığını sorunca Arif burada çalıĢtığını, binaya bekçilik yaptığını, biri gelirse içeriye haber verdiğini söyler. Ablası ve arkadaĢlarının geliĢini de haber vermelidir ama Elif buna izin vermez. Hiç kimsenin haberi olmadan oradan ayrılırlar. Hepsi çok acıkmıĢtır. Yener onları evlerine davet eder. Hepsine güzel sandviçler hazırlayacağını söyler. Tüm paralarını birleĢtirip oradan geçen bir taksiye binerler. Biraz yol aldıktan sonra hızla gelen çok lüks, kırmızı bir spor arabayla çarpıĢmaktan son anda kurtulurlar. Arabayı bir bayan kullanmaktadır, yanında da bir erkek vardır. Elif gördüklerine bir kez daha ĢaĢırır: Arabayı kullanan, kendi apartmanlarında oturan Nihal ablası olsa da yanındaki genç adam eĢi Yüksel abisi değildir. Ayrıca Yüksel abi bir mühendistir ve böyle pahalı bir arabaları da yoktur. DüĢüncelerini arkadaĢlarıyla da paylaĢır. Üstelik bu spor araba park yapılacak belediye arazisindeki binaya doğru gitmektedir. Akıllarından onları takip etmek geçse de çok acıktıkları için bu fikirden çabuk vazgeçerler.

Yener‟in annesi akĢama kadar bankada olacağı için her akĢam mutlaka ertesi gün için dolaba yemek koyar. Yener kendi yiyeceklerini hazırlamaktan hoĢlandığı için bu yemeklere hiç bakmasa da annesi bu alıĢkanlığından vazgeçmez. Eve

geldiklerinde Yener mutfağa geçer, diğerleri de Selin‟in cep telefonundan ailelerine haber verir. AkĢam olmadan Sedat amca gelip Selin ve Elif‟i alacaktır. Sandviçlerini yiyip çaylarını içerken bir yandan da baĢkanın telefon konuĢmasını canlandırmaktadırlar. Biri baĢkanı diğeri telefonun diğer ucundaki sinirli ve baĢkanı tedirgin eden kiĢiyi canlandırır. Bu durum giderek daha da keyifli hale gelse de bir sonuca ulaĢamazlar. AkĢamüstü Sedat amca gelir, Elif‟i ve Selin‟i eve götürür. Elif gelir gelmez ödevlerine baĢlar. O ödev yaparken ev telefonu çalar. Açınca gayet nazik bir ses, Ģampuanın üretildiği genel merkezden Elif‟in mektubu için aradıklarını ve genel müdürün kendisiyle konuĢmak istediğini söyler. Elif heyecanla bekler. Genel müdür Ģampuanlarının çok kaliteli olduğunu, Ģimdiye kadar saç dökülmesi Ģikayetinin hiç olmadığını, eğer isterse saçının dökülme nedenini tespit etmek için onu fabrikaya beklediklerini söyler. Önemsenmekten mutluluk duyan Elif yarın okuldan sonra fabrikaya gidecektir. Firmanın genel müdürü taksiyle gelmesini, ödemeyi kendilerinin yapacağını söylemiĢtir. Elif çok mutludur ve annesiyle Arif gelir gelmez olanları anlatır. Annesi hakkını arayan, giriĢken kızının mutluluğunu paylaĢır.

Elif ve annesi akĢam yemeğini hazırlarken Elif kardeĢi Arif‟in ortalıkta görünmediğini fark eder. Yatak odasına baktığında kardeĢi Arif‟i bir taĢ bebekle oynarken görür. Nereden bulduğunu sorunca da çalıĢtığı belediye arazisinde dolaĢırken bulduğunu öğrenir. Elif onu aldığı yere bırakmasını söyleyince de arazide iĢ makinesiyle kazılmıĢ küçük çukurlarda bu bebeklerden çok sayıda olduğunu, bu oyuncağın eksikliğini kimsenin fark etmeyeceğini söyler. TaĢ bebek gibi görünen heykelin tarihi eser olabileceğini düĢünen Elif, onu iade etmek için Arif‟ten alır. Elif, bebeği bir beze sarıp çantasına yerleĢtirir. O sırada babası Süleyman Efendi de gelmiĢtir ve yemeğe geçilir. ĠĢlerinden pek bahsetmeyen Süleyman Efendi yemekte kızına geçen röportaja konu ettikleri parkın yapımından vazgeçildiğini, belediye meclisinin ertesi gün bu konuyla ilgili olağanüstü toplantıya çağırıldığını söyler. Elif baĢkanı ilk gördüğünde görevine bağlı, çalıĢkan biri olduğunu hissederek duyduğu saygıyı hatırlar. Oysa bu baĢkan da birçok siyasetçi gibi çıkarlarının esiri olmuĢtur. Bunu görmek Elif‟i hem üzer hem de konuya olan merakını arttırır. Ayrıca annesi ve kardeĢinin farkında olmadan nasıl bir iĢe bulaĢtığını da öğrenmelidir.

Yener, çığlık sesleriyle uyanıp ne olduğunu anlamak için hemen balkona çıkar. Çocuk sesine benzeyen çığlıklar, bu eve taĢındıklarından bu yana hiçbir zaman en ufak bir yaĢam belirtisi görmeyip “perili ev” adını verdikleri yan binadan gelmektedir. Ayrıca evden değiĢik renklerde loĢ ıĢık gelmektedir. Perili evin bahçesindeki ağaçlar Yenerlerin balkonuna kadar uzanıyordu. Yener de yardıma ihtiyacı olan bir çocuk olabileceğini düĢününce balkondan ağaç yardımıyla yan eve geçer. ġimdiye kadar hep kapalı olan diĢ kapının açık olduğunu görünce oyun oynayan bir çocuğun girip evde kaybolmuĢ olabileceğini düĢünüp içeri girer. Evin içi ürkütücüdür ve ses de kesilmiĢtir. Odaları dolaĢmaya baĢlayınca girdiği bir odada bir sihirbazın atölyesinde olduğunu düĢündüren ilginç renklerde, fokur fokur kaynayan değiĢik sıvılar görür. Etrafı incelerken sıvı kaplarından birini yere düĢürür ve kıpkırmızı sıvı terliklerine ve ayaklarına bulaĢır. Ġçinden geçen korkuya daha fazla direnemeyerek geldiği ağaçtan tekrar eve döner ve hemen yatağına girer. Sabah da çığlıklarla uyanır ve salona gittiğinde annesini bir kan gölünün ortasında yatarken bulur.

Yener eve gelince banyoya geçip ayaklarını ve terliklerini yıkamıĢtır ancak banyoya giderken o sıvı yerlere akmıĢ, annesi de sabah iĢe yetiĢme telaĢıyla acele ederken farkında olmadan bu sıvının üstüne basmıĢ, ayağı kaymıĢ ve düĢmüĢtür. Olanlar anlaĢılınca annesi iĢe gider, Yener de hazırlanıp servise biner. Gece yaĢadıklarını Evren‟e anlatır. Okula gider gitmez kızlara da anlatacak hatta isterlerse akĢam dördünün o evi ziyaret edebileceklerini söyleyeceklerdir. Hâlbuki kızların daha önemli bir haberi vardır. Elif ve Selin onlara heykeli gösterir ve ne yapabileceklerini sorarlar. Onlar bir karara varamadan ders zili çalar. Elif ve Selin Temek Hal ve Özgürlükler dersinde belediye baĢkanıyla röportajlarını sunup hak ettikleri yüksek notu alırlar. Ders bittiğinde heykeli götürüp Arif‟in bulduğu yere saklamaya karar verirler. Okuldan çıkarken tarih öğretmenleri Osman Bey ile karĢılaĢırlar. Atilla ġen‟in kaçırılması olayında hep birlikte yer aldıklarından beri Osman Bey ile aralarında bir yakınlık olmuĢtur. Osman Bey çocuklara eskiden arkeolog olduğunu, emekli olunca da yaptığı kazılarda elde ettiği bilgileri kitaplaĢtırmayı düĢündüğünü hatta kitabının ilk kısmını Süper Gazeteciler ile paylaĢmak istediğini söyler. Çocukları evine davet eder. Onlar da Osman Bey‟i

kıramaz. Eve geldiklerinde Osman Bey yazdıklarını okurken çocuklar da sıkıldıklarını belli etmek için etrafı izler. O sırada vitrinde gördüğü heykeller Elif‟i çok heyecanlandırır. Çünkü oradaki heykellerden biri Elif‟in çantasındaki heykele çok benzemektedir. Tarih öğretmenine bu heykeli sorunca da bunların Osman Bey‟in arkeolog olduğu dönemde Alacahöyük‟te yaptığı bir kazı çalıĢmasında elde ettiği tarihi eserlerden biri olduğunu söyler. Tabii ki heykel gerçek değil sahtedir. Osman Bey anı olsun diye kazı çalıĢmalarında bulduğu tarihi eserlerin benzerlerini yaptırmıĢ evine koyuĢtur. Bir anda Elif çantasından heykeli çıkarıp Osman Bey‟e bunun değerini sorar. Küçük bir incelemeden sonra Osman Bey bunun sahte bir heykel olduğunu söyler.

Osman Bey‟in evinden ĢaĢkınlıkla ayrılan çocuklar aralarında tartıĢıp belediye baĢkanına gitmeye ve park yapımını durdurmasına sebep olan bu heykellerin oyuncaktan farksız olduğunu söylemeye karar verirler. Ancak Elif‟in o gün saç dökülmesiyle ilgili, bir kozmetik firmasının genel müdürüyle randevusu vardır. Selin Sedat amcayı arayıp iĢi yoksa kendilerine yardım etmesini rica eder. Birazdan arabadadırlar, Elif‟i fabrikaya bırakacak ve Yenerlerde yemek yiyip Elif‟in dönmesini bekleyeceklerdir. Elif gelince de belediyeye giderek baĢkanla görüĢeceklerdir.

Elif fabrikaya gelip kendini tanıtınca kapıdaki görevli onu genel müdürün odasına götürür. YetiĢkin birini bekleyen genel müdür Elif‟i görünce biraz ĢaĢırsa da Elif‟in terbiyeli ve olgun tavrından sonra on üç yaĢın çok da küçük olmadığını düĢünür. Elif Ģikayetlerini tekrar dile getirir. ġampuan kutusunu da yanında getirmiĢtir. Genel müdür odasına birkaç uzman çağırır. Uzmanlar Elif‟in saçlarını inceler. ġampuanı inceleyip cumartesi sonucu kendisine bildireceklerini, eğer dökülmenin nedeni Ģampuan ise hem tedavi ücretini karĢılayacaklarını hem de ömür boyu Ģampuan ihtiyacını ücretsiz karĢılayacaklarını söylerler. Ayrıca bir zarf içinde geliĢ dönüĢ taksi parası ile bir paket içinde ürettikleri kozmetik ürünlerden krem, sabun, Ģampuan gibi birkaç hediye verirler. Oradan sevinç içinde ayrılan Elif taksi parasının fazla olduğunu ve ilk fırsatta iade etmesi gerektiğini düĢünerek bir taksiye binip Yenerlere gelir. Tok ve keyifli bulmayı düĢündüğü arkadaĢlarını yorgunluktan kıpırdayamayacak halde görür.

Yener, Evren ve Selin Yenerlere geldiklerinde yerdeki kanlı ayak izlerini görürler. Evren ve Selin korkuyla etrafı izlerken Yener de bu izlerin dün perili köĢkte ayağına bulaĢan sıvı olduğunu, temizlemeye fırsat olmadan okula gittiğini söyler. Annesi de iĢten yorgun döneceği için bu lekeleri hep birlikte temizlemeye karar verirler. Ancak bu üĢ sandıkları kadar kolay değildir, sildikçe köpüren bu lekeleri temizlemek hepsini epeyce yormuĢtur. Temizliğin ardından Selin mutfağa geçip güzel bir kahvaltı sofrası hazırlar. O sırada Elif de gelmiĢtir. Karınlarını doyururken Elif fabrikada olanları ve hediyelerini gösterir. Selin ise bunun Elif‟in kozmetik firmasını Ģikâyet etmemesi için verilmiĢ bir rüĢvet olduğu söyler. Elif öyle düĢünmediğini, genel müdürün de uzmanların da çok kibar insanlar olduğunu söylese de Ģampuan ĢiĢesini gören çocuklar Ģüphelerinde daha da ısrarcı olurlar. Çünkü ĢiĢedeki sıvı okuldan geldiklerinden beri yerlerden temizlemeye çalıĢtıkları lekelere çok benzemektedir. Kokusu da rengi de aynıdır. Üstelik Yener‟in annesi de lekeleri görünce Yener‟in banyodaki Ģampuan ĢiĢesini kırdığını düĢünmüĢtür. Çok oyalandıklarını düĢünerek evden ayrılıp belediyeye gitmeye karar verirler. Kaçakçılığını yaptığı tarihi eserlerin sahte olduğunu öğrendiğinde baĢkanın yüzünün gireceği Ģekli görmek için sabırsızlanırlar.

Belediye binasına gelip baĢkanın odasının önünde duraksadıkları anda baĢkan da odasından çıkar ve karĢılaĢırlar. BaĢkan önce ĢaĢırır sonra da çocukları hemen odasına alır. Onların da bu iĢin içinde olduğunu hiç düĢünmediğini söyler. Çocuklar