Sabri Kerem Diril, Anıl Agar, Emir Sholla, Cemil Ertürk
Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Suam, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği
Tartışma
Radyolojik sonuçlarımızda, erken dönemde, hastalarımızın %80’inde iyi ve mükemmel sonuç elde ettik. Öztürkmen ve ark (11) tibia plato kırığı nedeniyle açık redüksiyon ve internal fiksasyon yaptıkları 28 hastaya kalsiyum fosfat sement uygulamışlar ve hastaların Rasmussen radyolojik skorları 17 hastada mükemmel, 9 hastada iyi ve 2 hastada orta olarak belirtmişlerdir. Ayrıca hastalardakii Lysholm diz skorlarını da 16 hastada mükemmel, 8 hastada iyi ve 4 hastada orta olarak açıklamışlardır. Lundusi ve ark (12) tibia plato kırığı nedeniyle opere edilen 24 hastada yaptıkları çalışmada sentetik greft kullanımı gerçekleştirmişler ve rasmussen fonksiyonel skalasına göre hastalarının 14’ünde mükemmel 10’unda ise iyi sonuç bildirmişlerdir.
Bucholz ve ark (13) deplase tibia kırığı olan 40 hastayı iki gruba ayırmış, birinci grubun defektlerini otogreftle doldurmuş, diğer grubun defektlerini ise kalsiyum fosfat temelli kemik sementi ile doldurmuştur. Hastaların radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarında bir fark olmadığını bildirmişlerdir. Simpson ve Keating (14) proksimal tibia kırığı nedeniyle opere ettikleri 26 hastayı otogreft ve kalsiyum fosfat temelli kemik grefti uygulaması olarak iki gruba ayırmış, 1 yıllık takip sonucunda otogreft kullanılan grupta ortalama 4mm, kalsiyum fosfat temelli kemik grefti kullanılan grupta ise ortalama 0,7 mm lik çökme ile karşılaşmışlardır. Ayrıca kalsiyum fosfat greft kullanılan grupta daha az donanım kullandıklarını ve operasyon süresinin de ortalama %40 kısa sürdüğünü bildirmişlerdir.
Bizim saptadığımız %80’inde iyi ve mükemmel sonucun nedeni, hastalarımızın %30’unda ameliyat öncesi Tip VI kırık bulunması olabilir. Bilinmektedir ki, kötü prognozu kırık tipi belirlemektedir.
Plato tibia kırıklarında defektif alanı desteklemek ve eklem uyumunu sağlamak amacıyla bir çok materyall kullanılabilmektedir. Literatürü bakıldığında otogreft, allogreft ve sentetik greft kullanımı arasında anlamlı fark gözükmeyip sentetik greft kullanılan çalışmaların sonucu da çalışmamız ile paralellik göstermektedir. Bunun
Kaynaklar
1. Mallik AR, Covall DJ, Whitelaw GP. Internal versus external fixation of bicondylar tibial plateau fractures.
Orthop Rev 1992;21(12):1433-6.
2. Su EP, Westrich GH, Rana AJ, et al. Operative treatment of tibial plateau fractures in patients older than 55 years. Clin Orthop Relat Res 2004;(421):240- 8.
3. Blokker CP, Rorabeck CH, Bourne RB (1984) Tibial plateau fractures. An analysis of the results of treatment in 60 patients. Clin Orthop Relat Res 182:193–199
4. Goff T, Kanakaris NK, Giannoudis PV. Use of bone graft substitutes in the management of tibial plateau fractures. Injury. 2013;44 Suppl 1:S86-94. doi:
10.1016/S0020-1383(13)70019-6. PubMed PMID:
23351879.
5. Ertürk C, Altay MA, Işikan UE. Femoral segment graft is a suitable alternative to stabilize pelvic osteotomies in developmental dysplasia of the hip: a comparative study. J Pediatr Orthop B. 2012;21(3):200-5. doi:
10.1097/BPB.0b013e32834f7f9d. PubMed PMID:
22198271.
6. J. C. Y. Ong, M. T. Kennedy, A. Mitra, J. A. Harty.
Fixation of tibial plateau fractures with synthetic bone graft versus natural bone graft: a comparison study. Ir J Med Sci (2012) 181:247–252 doi: 10.1007/
s11845-011-0797-y
7. Covall DJ, Fowble CD, Foster TE et al (1994) Bicondylar tibial plateau fractures: principles of treatment. Contemp Orthop 28(2): 115–122
8. Rasmussen DS. Tibial condylar fractures, Impairment of knee joint stability as an [10] indica-tion of surgical treatment. J Bone Joint Surg Am.
1973;55(7):1331-10. Lysholm J, Gillquist J. Evaluation of knee ligament surgery results with special emphasis on use of a scoring scale. Am J Sports Med. 1982;10:150–4.
11. Oztürkmen Y, Caniklioğlu M, Karamehmetoğlu M, Sükür E. Calcium phosphate cement augmentation in the treatment of depressed tibial plateau fractures with open reduction and internal fixation. Acta Orthop Traumatol Turc. 2010;44(4):262-9. doi: 10.3944/
AOTT.2010.2406. PubMed PMID: 21252602.
12. Iundusi R, Gasbarra E, D’Arienzo M, Piccioli A, Tarantino U. Augmentation of tibial plateau fractures with an injectable bone substitute: CERAMENT™.
Three year follow-up from a prospective study. BMC Musculoskelet Disord. 2015;16:115. doi: 10.1186/
s12891-015-0574-6. PubMed PMID: 25968241;
PubMed Central PMCID: PMC4460856.
13. Bucholz RW, Carlton A, Holmes R. Interporous hydroxyapatite as a bone graft substitute in tibial plateau fractures. Clin Orthop Relat Res.
1989;(240):53-62. PubMed PMID: 2537166.
14. Simpson D, Keating JF. Outcome of tibial plateau fractures managed with calcium phosphate cement.
Injury. 2004;35(9):913-8. PubMed PMID: 15302246.
Anahtar Kelimeler: Alt ekstremite uzun kemik kırıkları, minimal invaziv plak osteosentezi, LEFS.
Amaç: Bu çalışmanın amacı; alt ekstremite uzun kemik kırığı olan ve kliniğimize başvuran hastalara uygulanan minimal invaziv plak osteosentezi tedavisinin; klinik, radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarını retrospektif olarak incelemek ve literatür ile karşılaştırmaktır.
Yöntem: Bu amaçla 30 hastanın 34 kırığı çalışmada incelenmiştir. Hastalar yaş, cinsiyet, taraf, travma mekanizması, tedavi zamanları (preoperatif süre, operasyon süresi, hastanede yatış süresi), traksiyon, anestezi şekli, komplikasyonlar ve takip süresi gibi verilerle incelenirken, kırıklar AO(Arbeitsgemeinschaft für Osteosynthesefragen) sınıfl aması, açık ya da kapalı kırık olması, ekleme uzanımı olup olmaması gibi verilerle incelendi. Tüm sonuçlar hastaların kanama miktarları ve LEFS(Lower Extremity Functional Scale) skorları ile karşılaştırarak tedaviye olan etkileri belirlenmeye çalışıldı.
Bulgular: Yaş ortalaması 30,6+ 8,4(18 - 40)idi. 20 hasta erkek(%66,7) ve 10 hasta kadındı(%33,3). Bir hastada bilateral femur distal uç kırığı, bir hastada sağ femur distal uç ve sol tibia proksimal uç kırığı vardı. Bir hastada ise sağda tibia proksimal cisim ve tibia distal uç solda
alınarak hemoglobin düşüşleriyle hastaların kanama miktarlarının karşılaştırılması planlandı. Hastaların yatış anındaki değerleri ile preoperatif son değerleri karşılaştırıldığında aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulundu(p<0,005)(Tablo 1).
Tablo 1. Yatış anındaki, preoperatif son değer ve taburculuk öncesi son değerlere göre hemoglobin değerlerinin seviyeleri.
Preoperatif değerler ile postoperatif değerler karşılaştırıldığında da arada oluşan fark yatış anındaki ile preoperatif değer arasındaki fark kadar olmasa da istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edildi(p=0,003).
Hastaların fonksiyonel değerlendirmesi için LEFS