S İ TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE TRAVMATOLOJİ KONGRESİ Eylül Almatı - Kazakistan ÖZET VE BİLDİRİ KİTABI

(1)

Zİ ER

CAN

N BİNALİ YILDIRIM ÜN İVER ES SİT İ

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

(2)

11-15 Eylül 2019

Almatı - Kazakistan

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

N BİNALİ YILDIRIM Ü NİVERSİT

İES

Başkanlar Prof. Dr. Vedat ŞAHİN Prof. Dr. Nurlan BATPENOV

Sekreterler Doç. Dr. Serkan İLTAR Doç. Dr. Saruarbek ALHODJAEV

Düzenleme Kurulu Prof. Dr. Cemil Yıldırım TÜRK

Prof. Dr. Zekeriya ÖZTEMUR Doç. Dr. Doğan ATLIHAN

Doç. Dr. Sarper GÜRSU Doç. Dr. İbrahim KARAMAN

KONGRE DÜZENLEME KURULU

(3)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

DERNEK YÖNETİM KURULU

Başkan

Prof. Dr. Vedat ŞAHİN

Başkan Yardımcısı Prof. Dr. Cemil Yıldırım TÜRK

Sekreter Doç. Dr. Serkan İLTAR

Sayman

Doç. Dr. İbrahim KARAMAN

Üyeler

Doç. Dr. Cengiz ALDEMİR Uzm. Dr. Gökhun ARICAN Doç. Dr. Doğan ATLIHAN

Doç. Dr. Sarper GÜRSU

(4)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

BİLİMSEL KURUL

Doç. Dr. Seydali ABDALYEV Prof. Dr. Urazbay ABDURAZAKOV Uzm. Dr. Oktay ADANIR

Prof. Dr. Cebrail ALEKBEROV Doç. Dr. Saruarbek ALHODJAYEV Prof. Dr. Bektur ANARKULOV Uzm. Dr. Gökhun ARICAN Prof. Dr. Hüseyin ARSLAN Doç. Dr. Ahmet ASLAN Doç. Dr. Doğan ATLIHAN Prof. Dr. Nuri AYDIN Doç. Dr. Kerem AYDIN Prof. Dr. Nevres AYDOĞAN Dr. Nurjan AZHİBEKOV Prof. Dr. Celal BAKİ

Prof. Dr. Nurlan BATPENOV Prof. Dr. Ahmet BAYAR Prof. Dr. Doğan BEK

Prof. Dr. Tahsin BEYZADEOĞLU Prof. Dr. Murat BEZER

Doç. Dr. Ökkeş BİLAL Doç. Dr. Yalkın ÇAMURCU Prof. Dr. İlyas ÇAPOĞLU Doç. Dr. Meriç ÇIRPAR Doç. Dr. Atilla ÇITLAK

Prof. Dr. Sabırbek DJUMABEKOV Prof. Dr. Birjan DOSMAİLOV Prof. Dr. Bülent EROL Doç. Dr. Cemil ERTÜRK Prof. Dr. Erdinç ESEN Dr. Rafael GAYSYN

Doç. Dr. İbrahim KARAMAN Uzm. Dr. Deniz KARGIN

Prof. Dr. Mehmet Akif KAYGUSUZ Doç. Dr. Mehmet Nuri KONYA Dr. Öğretim Üyesi Mehmet KÖSE Doç. Dr. Fatih KÜÇÜKDURMAZ Doç. Dr. Gökhan MARALCAN

Dr. Öğretim Üyesi Ahmet Şükrü MERCAN Dr. Anarbek MONGOL

Doç. Dr. Hanat MUHAMETZHANOV Prof. Dr. Hasan Hilmi MURATLI Prof. Dr. Ergali NABİYEV Doç. Dr. Müfit ORAK Doç. Dr. Kuanış OSPANOV Uzm. Dr. Ali ÖNER

Prof. Dr. Özal ÖZCAN

Prof. Dr. Hacı Mustafa ÖZDEMİR Doç. Dr. Ahmet ÖZMERİÇ Doç. Dr. Zekeriya ÖZTEMUR Prof. Dr. Ahmet PİŞKİN Prof. Dr. Ilqar QASİMOV

Doç. Dr. Yerik RAYMAGAMBETOV Doç. Dr. Gürsel SAKA

Doç. Dr. Mehmet Mesut SÖNMEZ Prof. Dr. Janış SULEYMANOV Prof. Dr. Temirbolat SULTANBAYEV Prof. Dr. Vedat ŞAHİN

Uzm. Dr. Adem ŞAHİN Prof. Dr. Muhittin ŞENER Dr. Kairat TAJİN

Prof. Dr. Kayrat TAZHYN

(5)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

09:00-13:00 KAYIT (Kazakistan Otel)

Açılış Seremonisi S.D. Asfendiyarov Kazak Milli Tıp Üniversitesi’inde gerçekleşecektir.

17:00-17:30 Protokol konuşmaları

17:30-18:00 Konferans: Şiirlerimizde Kardeş Türk Şehirlerinden Esintiler Prof. Dr. Süreyya Ali BEYZADEOĞLU

18:00-18:45 Tören 18:45-19:30 Kokteyl

12 Eylül 2019, PERŞEMBE

09:00-10:15 1. OTURUM (TRAVMA): Üst Ekstremite Kırıklarına Güncel Yaklaşım Oturum Başkanları: Prof. Dr. Nurlan BATPENOV, Prof. Dr. Vedat ŞAHİN

09:00-09:15 Humerus Üst Uç Kırıklarına Güncel Yaklaşım Doç. Dr. Zubi Yusuf HALAF 09:15-09:30 Dirsek Çevresi Kırıklarında Tedavi Planlaması Prof. Dr. Sabırbek DJUMABEKOV 09:30- 09:45 Ön Kol Kırıklarına Güncel Yaklaşım Dr. Nurlan TURBEKOV 09:45-10:00 Radius Distal Uç Kırıklarında Cerrahi Tedavi Seçenekleri Doç. Dr. İbrahim KARAMAN 10:00-10:15 Tartışma

10:15-10:45 Kahve Molası

10:45-12:15 2. OTURUM (TRAVMA): Alt Ekstremite Kırıklarına Güncel Yaklaşım Oturum Başkanları: Prof. Dr. Asadula GUSEYNOV, Uzm. Dr. Ali ÖNER

10:45-11:00 Femur Boyun Kırıklarına Yaklaşım Doç. Dr. Gürsel SAKA

13 Eylül 2019, CUMA ANA SALON

(6)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

13 Eylül 2019, CUMA ANA SALON

13:30-14:00 KONFERANS: Osteoporoz

Oturum Başkanı: Prof. Dr. Vedat ŞAHİN

13:30-14:00 Osteoporoz Tanı ve Tedavisi Prof. Dr. İlyas ÇAPOĞLU

14:00-15:30 3. OTURUM (ARTROPLASTİ-I): Primer Kalça Artroplastisi Oturum Başkanları: Prof. Dr. Akif GÜLEÇ, Prof. Dr. Ergali NABİYEV

14:00-14:20 Koksartrozda Artroplasti Dışı Tedavi Yöntemleri Uzm. Dr. Adem ŞAHİN 14:20-14:40 Kalça Artroplastisinde İmplant ve Yüzey Seçimi Uzm. Dr. Çağatay ZENGİN 14:40-15:00 Genç Hastalarda Total Kalça Artroplastisi Prof. Dr. Özal ÖZCAN 15:00-15:20 Primer Çimentolu Kalça Artroplastisi İçin Endikasyonlar Prof. Dr. Ömer Selim YILDIRIM 15:20-15:30 Tartışma

15:30-16:00 Kahve Molası

16:00-17:30 4. OTURUM (ARTROPLASTİ-II): Zor Kalça Artroplastileri

Oturum Başkanları: Prof. Dr. Sabırbek DJUMABEKOV, Prof. Dr. Hakan GÜRBÜZ

16:00-16:20 Displazik Kalçalarda Artroplasti Prof. Dr. Ilqar QASİMOV

16:20-16:40 Femoral Osteotomi Geçirmiş Hastalarda Artroplasti Prof. Dr. Doğan BEK

16:40-17:00 İnflamatuvar Artritli Kalçalarda Artroplasti Doç. Dr. Mehmet Mesut SÖNMEZ

17:00-17:20 Femur Üst Uç Tümörlerinde Protez Uygulamaları Prof. Dr. Ahmet KAPUKAYA

17:20-17:30 Tartışma

(7)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

13 Eylül 2019, CUMA KÜÇÜK SALON

07:45-09:00 1. SERBEST BİLDİRİ OTURUMU (TRAVMA)

Oturum Başkanları: Doç. Dr. Saruarbek ALHODJAYEV, Doç. Dr. Atilla ÇITLAK

S02 Comparison of Short Term Outcomes of Ilizarov External Fixator and MIPO in Tibia Pilon Fractures Sinan Oguzkaya, Mehmet Halıcı, Halil Ibrahim Kafadar, Ibrahim Karaman

S03 Tibia Plato Kırıklarında Metafizyel Defetleri Doldurmak İçin Sentetik ß-Trikalsiyum Fosfat Uygulanmasının Erken Dönem Radyolojik ve Klinik Sonuçları

Sabri Kerem Diril, Anıl Agar, Emir Sholla, Cemil Ertürk

S04 Alt Ekstremite Uzun Kemik Kırıklarında Minimal İnvaziv Plak Osteosentez Uygulamalarımız Yusuf Alper Katı, Özdamar Fuad Öken

S05 IMÇ Yapılan Tibia Diafiz Kırıklarında Distal Dinamik Vidanın Çıkarılmasının Kırık Kaynamasına Etkisi

Ömer Kays Ünal, Mirza Zafer Dağtaş

S06 Kompleks Tibia Plato Kırıklarında Postero-Medial Plak Uygulamaları ve Erken Dönem Klinik ve Radyolojik Sonuçlarımız

Mehmet Salih Söylemez

S07 Distal Tibia Kırığında Suprapatellar Girişli İntramedüller Tibia Çivisi Uygulama Sonuçları Ali Eray Günay, Erdal Uzun, İbrahim Karaman

S08 Dinamik Kalça Çivisi ve Derotasyon Vidası İle Tespit Edilen Kollum Femoris Kırıklarının Klinik ve Radyolojik Sonuçları

Adem Şahin, Anıl Agar, Gürkan Çalışkan, Cemil Ertürk

S09 Bir Yıl İçerisinde Acil Servise Başvuran Ayak Travmalı Hastalarda İhmal Edilen Peritalar Kırıkların Değerlendirilmesi

Adem Şahin

S10 İnkomplet Atipik Femur Kırık Radyolojik Tiplerinin Dağılımı ve Kemik Mineral Yoğunluğunun

(8)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

13 Eylül 2019, CUMA KÜÇÜK SALON

09:00-10:15 1. OTURUM (ÇOCUK ORTOPEDİSİ - I): Pediatrik Skolyoz

Oturum Başkanları: Prof. Dr. Mehmet Akif KAYGUSUZ, Doç. Dr. Kuanış OSPANOV

09:00-09:10 İdiopatik ve Erken Başlangıçlı Skolyozlarda Tedavi Seçenekleri Dr. Nurjan AZHİBEKOV 09:10-09:20 İdiopatik Skolyozda Konservatif Tedavi Algoritması Doç. Dr. Deniz KARGIN 09:20- 09:30 İdiopatik Skolyozda Cerrahi Tedavi Seçenekleri Doç. Dr. Seydali ABDALYEV 09:30- 09:40 Erken Başlangıçlı Skolyozda Büyüme Dostu Tedavi Seçenekleri Prof. Dr. Murat BEZER 09:40-09:50 Rijit Omurga Deformitelerinde Uygulanan Doç. Dr. Hanat MUHAMETZHANOV

Osteotomi Teknikleri 09:50-10:15 Tartışma

10:15-10:45 Kahve Molası

10:45-12:15 2. OTURUM (ÇOCUK ORTOPEDİSİ - II): Ayak Deformiteleri

Oturum Başkanları: Doç. Dr. Kanat TEZEKBAYEV, Doç. Dr. Cemil ERTÜRK

10:45-11:00 PEV'de Patolojik Anatomi, Tedavi Prensipleri Doç. Dr. Yalkın ÇAMURCU 11:00-11:20 Ponseti Tekniği ve Uygulama Videosu Doç. Dr. Timur YILDIRIM 11:20-11:35 Ponseti Sonrası İkincil İşlemler ve Cerrahi Tedavi Doç. Dr. Mehmet Nuri KONYA 11:35-11:50 İdiopatik Olmayan PEV'de Tedavi Prof. Dr. Hüseyin ARSLAN 11:50-12:15 Tartışma

12:15-13:30 Öğle Yemeği

(9)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

13 Eylül 2019, CUMA KÜÇÜK SALON

14:00-15:30 3. OTURUM (ÇOCUK ORTOPEDİSİ - III): Pediatrik Kalça

Oturum Başkanları: Prof. Dr. Temirbolat SULTANBAYEV, Doç. Dr. Timur YILDIRIM

14:00-14:15 GKD'de Konservatif Tedavi ve Açık Redüksiyon Uzm. Dr. Oktay ADANIR 14:15-14:30 GKD de Pelvik Osteotomiler (Salter) Prof. Dr. Eyüp Selahattin KARAKAŞ 14:30-14:45 GKD de Pelvik Osteotomiler (Triple) Prof. Dr. Eyüp S. KARAKAŞ 14:45-15:00 GKD de Pelvik Osteotomiler (Pemberton) Prof. Dr. Celal BAKİ

15:00-15:15 GKD de Femoral Osteotomi Doç. Dr. Müfit ORAK

15:15-15:30 Tartışma 15:30-16:00 Kahve Molası

16:00-17:30 2. SERBEST BİLDİRİ OTURUMU (GENEL ORTOPEDİ VE ARTROSKOPİ) Oturum Başkanları: Doç. Dr. Kanat TEZEKBAYEV, Doç. Dr. İbrahim KAFADAR S13 Artroskopik Menisküs Onarımı Yapılan Hastaların Orta Dönem Sonuçları

Sadullah Turhan

S14 Outcomes Related to the Body Mass Index and Injury Period Following Meniscal Repair Bekir Eray Kilinc, Ahmet Onur Akpolat, Murat Kaya

S15 Grade III Meniskopatisi ve Orta Düzey Osteoartriti Olan Hastalarda Artroskopi Yapmalı mı?

Gökhun Arıcan, Kemal Şibar, Ahmet Özmeriç, Serkan İltar, Özgür Şahin, Ercan Dinçel, Bahadır Alemdaroğlu

S16 Kıkırdak İyileşmesinde Amniyon Sıvısı İle Yüksek Molekül Ağırlıklı Hyaluronik Asitin

Karşılaştırılması

(10)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

13 Eylül 2019, CUMA KÜÇÜK SALON

S19 Kalsifiye Aşil Tendiniti Operasyonu Sonrası Tendon Gücünde Kayıp Olur mu?

Emre Baca, Alican Koluman

S20 Yapay Sinir Ağlarının Kullanımı ile Osteoporoz Ön Tanısına Alternatif Bir Yaklaşım Yasemin Alakoç, Volkan Akdoğan, Murat Korkmaz, Orhan Er

S21 Kondral Flep Tarzı Kıkırdak Hasarı Olan Freiberg Hastalarında Tamir Sonuçlarımız Kutsi Tuncer

S22 El Bilek Yerleşimli Ganglion Kist Eksizyon Sonuçlarımız Muhammed Çağatay Engin, Sevilay Özmen

S23 Karpal Tünel Sendromunda Cerrahi Yaklaşım Türlerinin Nüks Açısından Riski Var Mıdır?

Nizamettin Koçkara, Hakan Yurten, Fatih Fariz

17:15-17:30 Tartışma

(11)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

14 Eylül 2019, CUMARTESİ ANA SALON

09:00-10:15 5. OTURUM (ARTROPLASTİ III): Revizyon Kalça Artroplastileri Oturum Başkanları: Prof. Dr. Nuri AYDIN, Prof. Dr. Berik TOLEBAYEV

09:00-09:20 Aseptik Gevşemede Revizyon Doç. Dr. Şükrü Sarper GÜRSU

09:20-09:40 Enfekte Kalça Protezinde Revizyon Doç. Dr. Mehmet Mesut SÖNMEZ 09:40-10:00 Periprostetik Kırıklara Yaklaşım Dr. Öğr. Üyesi Nizamettin KOÇKARA 10:00-10:20 Tartışma

10:20-10:45 Kahve Molası

10:45-12:15 6. OTURUM (ARTROPLASTİ IV): Primer Diz Artroplastileri

Oturum Başkanları: Prof. Dr. Janış SULEYMANOV, Doç. Dr. Kerem AYDIN

10:45-11:00 Gonartrozda Etyopatogenez ve Konservatif Tedavi Yöntemleri Doç. Dr. Cemil ERTÜRK 11:00-11:15 Gonartrozda Artroplasti Dışı Cerrahi Tedavi Yöntemleri Prof. Dr. Ahmet PİŞKİN 11:15-11:30 Total Diz Artroplastisinde İmplant Seçimi ve TDA Uygulaması Prof. Dr. Mehmet HALICI

11:30-11:00 Valgus Dizlerde Artroplasti Prof. Dr. Özal ÖZCAN

11:45-12:00 İleri Varuslu Dizlerde Artroplasti Prof. Dr. Sacit TURANLI 12:00-12:15 Diz Çevresi Tümörlerde Protez Uygulamaları Prof. Dr. Bülent EROL 12:15-12:30 Tartışma

12:30-13:30 Öğle Yemeği

13:30-14:45 7. OTURUM (ARTROPLASTİ V): Revizyon Diz Artroplastileri

Oturum Başkanları: Prof. Dr. Bektur ANARKULOV, Prof. Dr. Sacit TURANLI

(12)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

14 Eylül 2019, CUMARTESİ KÜÇÜK SALON

07:45-09:00 3. SERBEST BİLDİRİ OTURUMU (ÇOCUK ORTOPEDİSİ)

Oturum Başkanları: Doç. Dr. Ökkeş BİLAL, Dr. Anarbek MONGOL

S24 Suprakondiler Humerus Kırıklarının Klinik Sonuçları: Kapalı- Açık Redüksiyonun Karşılaştırılması

Atilla Çıtlak

S25 Perthes Hastalığının Tedavisinde Femoral Varus Osteotomisi: 6-8 Yaş Arasındaki Hastalarda Farklı Osteotomi Tekniklerinin Karşılaştırılması

Atilla Çıtlak

S26 Gelişimsel Kalça Displazisi Tedavisinde Medial Açık Redüksiyonun Uzun Dönem Sonuçları Atilla Çıtlak, Sertaç Saruhan, Celal Baki

S27 Adelosan İdiyopatik Skolyozun Cerrahi Tedavisinde Posteriordan İntraoperatif Geçici Germe Yöntemi İle Tedavi Sonuçları

Baver Acar, Ali Kemal Us

S28 Çocukluk Çağı Eminensia Kırıklarında Artroskopik Çift Tünel Tekniği

Gökhun Arıcan, Niyazi Ercan, Ahmet Özmeriç, Hamit Çağlayan Kahraman, Serkan İltar, Bahadır Alemdaroğlu

S29 Çocuk Femur Diafiz Kırıklarında Titanyum Elastik Nail (TEN) Uçlarının Cilt Dışında Bırakılması Güvenli ve Etkin Midir?

Cemil Ertürk, Necati Doğan

S30 Adölesan Dönem ve Immatür Femur Diyafiz Kırıklarında Plak-vida Tespitinin Klinik ve Radyolojik Sonuçları

Emir Sholla, Necati Doğan, Halil Büyükdoğan, Anıl Agar, Cemil Ertürk

S31 Gelişmsel Kalça Displazisi Tedavisinde Salter Innominate Osteotomisinin Yaş Gruplarına Göre Etkinliğinin Karşılaştırılması

Sinan Yılar

(13)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

14 Eylül 2019, CUMARTESİ KÜÇÜK SALON

09:00-10:15 4. OTURUM (ARTROSKOPİ VE SPOR YARALANMALARI):

Ayak Bileğinde Görülen Spor Yaralanmaları

Oturum Başkanları: Prof. Dr. Ersin JUNUSOV, Prof. Dr. Ömer SELİM

09:00-09:15 Ayak Bileği Sıkışma Sendromları Prof. Dr. Mustafa ÜRGÜDEN 09:15-09:30 Sporcularda Ayak Bileği İnstabilitesi Prof. Dr. Mustafa ÜRGÜDEN 09:30-09:45 Ayak Bileği Kıkırdak Lezyonlarına Yaklaşım - Prof. Dr. Kayrat TAZHYN

Mikrokırık ve Mozaikplasti

09:45-10:00 Sporcularda Görülen Tendinopatilere Yaklaşım Doç. Dr. Yerik RAYMAGAMBETOV 10:00-10:15 Tartışma

10:15-1045 Kahve Molası

10:45-12:15 4. SERBEST BİLDİRİ OTURUMU (ARTROPLASTİ)

Oturum Başkanları: Doç. Dr. Meriç ÇIRPAR, Doç. Dr. Fatih KÜÇÜKDURMAZ

S34 Yaşlıların Femur Proksimal Bölge Kırıklarında Kullanılan Hemiartroplasti Seçeneklerinin Fonksiyonel Etkilerinin Karşılaştırılması

Hasan May, Metin Doğan

S35 Sakroileitli Hastalarda Lokal Ozon Gazı Enjeksiyonunun Klinik Değerlendirilmesi Ali Bilge

S36 85 Yaş Üstü İnstabil İntertrokanterik Femur Kırıklarında Sementsiz Parsiel Kalça Protezi ile İntramedüller Kalça Çivisinin Karşılaştırılması

Mirza Zafer Dağtaş, Ömer Kays Ünal

S37 Midterm Results of Total Hip Arthroplasty in Patients with Developmental Dysplasia of the Hip Ali Öner, Alper Köksal, Oytun Derya Tunç, Mehmet Bülent Balioğlu, Temel Tacal, Mehmet Akif Kaygusuz

S38 Revizyon Total Diz Artroplastisi Yapılan Hastaların Klinik ve Radyolojik Sonuçları

(14)

11-15 Eylül 2019

TÜRK DÜNYASI ORTOPEDİ VE

TRAVMATOLOJİ KONGRESİ

CANZİER

İES

14 Eylül 2019, CUMARTESİ KÜÇÜK SALON

S41 Capsule-Ligament Apparatus and Myotomes Monitoring as a Tool for the Implementation of Rehabilitation Treatment

Nail Nazipovich Aslyamov, Atilla Çıtlak, Radmir Amirovich Saubanov, Timur Bulatovich Minasov, Iskander Bulatovich Minasov, Nail Nagimovich Kalimullin

S42 Rehabilitation Program Within the Framework of Social and Household Reintegration Nail Nazipovich Aslyamov, Radmir Amirovich Saubanov, Timur Bulatovich Minasov, Rasul Radikovich Yakupov, Iskander Bulatovich Minasov

S43 Elastographic Characteristics of the Elements of the Musculoskeletal SystemAafter Arthroplasty of Large Joints of the Pelvic Girdle

Nail Nazipovich Aslyamov, Bulat Shamilevich Minasov, Timur Bulatovich Minasov, Rafik Talgatovich Nigmatullin, Radmir Amirovich Saubanov

S44 Hemiartroplasti Ameliyatı Sonrası Uzamış Yara Drenaj Sıvısının Biyolojik Analizi Umut Canbek, Ulaş Akgün, Nevres Hürriyet Aydoğan

S45 Rastlantısal Bir Bulgu Olarak Artroplasti Cerrahisi Sonrası Parathormon Yüksekliği Alim Can Baymurat, Mehmet Ali Tokgöz, Muhammet Baybars Ataoğlu

S46 Diz Artroplastisinde Turnike Kullanımının Kanama ve Erken Dönem Sağ Kalım Üzerine Etkisi Sadettin Çiftci, Bahattin Kerem Aydın, Ali Özdemir

12:00-12:15 Tartışma 12:15-13:30 Öğle Yemeği

13:30-14:45 5. OTURUM (ARTROSKOPİ VE SPOR YARALANMALARI): Kondral Lezyonlara Yaklaşım Oturum Başkanları: Doç. Dr. Gökhan MARALCAN, Dr. Öğretim Üyesi Mehmet KÖSE

13:30-13:45 Kondral Lezyonlarda Enjeksiyonlar Prof. Dr. Ahmet BAYAR

13:45-14:00 Fokal Kondral Lezyonlarda Yüzey Artroplastisi Prof. Dr. Zekeriya ÖZTEMUR

14:00-14:15 Kıkırdak Yaralanmalarının Tedavisinde Rejeneratif Uygulamalar Prof. Dr. Tahsin BEYZADEOĞLU

(15)

SUNUM ÖZETLERİ

(16)

S-01

Effect of Curcumin on Bone Healing: An Experimental Study in a Rat Model of Femur Fracture Model

Selim Safalı¹, Bahattin Kerem Aydın²

1 Özel Yaşam Hastanesi Ortopedi Polk, Ağrı

2 Selçuk Üniversitesi Ortopedi Abd, Konya

Amaç: Objective: To determine the radiologic, histologic and biomechanical effects of curcumin on bone healing using a total rat femur fracture injury model

Yöntem: Materials and Methods: Sixty four male Wistar –Albino rats weighing 170-210 g were used in this study.

The animals were randomly divided into eight groups and 5 or 6 animals were placed in each cage. A transvers femur shaft fracture model used. The animals in study groups received oral curcumin at a dose of 200 mg/kg for 14 days or 28 days. Remaining animals received only saline solution by oral gavage for a period of 14 days and 28 days as control groups. After sacrification the left femurs used for radiological, histological and biomechanical evaluation.

Bulgular: Results: The groups treated with curcumin showed no significant difference in terms of radiological, histological and biomechanical evaluations in 14 days groups. Also there was no significant difference between curcumin and control groups for 28 days according to radiological, histological and biomechanical tests.

Sonuç: Conclusions: According to our results, curcumin has no positive effect on fracture healing not only histologically but also radiologically and biomechanically. Curcumin’s antioxidant effect may be more noticeable with long term follow up investigation as it may have a positive effect in remodelling phase. Further studies including more rats and immunohistochemical analysis are needed to investigate the effects of curcumin on fracture healing.

Anahtar Kelimeler: Rat, femur, fracture, union, curcumin

(17)

S-02

Comparison of Short Term Outcomes of Ilizarov External Fixator and MIPO in Tibia Pilon Fractures

Sinan Oguzkaya, Mehmet Halıcı, Halil Ibrahim Kafadar, Ibrahim Karaman

Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye

Amaç: Pilon fractures involve the distal articular surface of the tibia. Gold standard surgical treatment remains controversial for pilon fractures. The purpose of this retrospective study was a comparison of short term and midterm results of tibia pilon fractures who were treated with Ilizarov external fixator and Minimally Invasive Plate Osteosynthesis Yöntem: Fifty patients included that study with minimum of 12 months follow up. Patients divided into two groups according to the treatment method. The first group consisted of patients who were treated with Ilizarov external fixator and the second group was treated with MIPO. American Orthopaedic Foot and Ankle Score (AOFAS), Foot and Ankle Disability Index and Visual Analogue Scale used to measure clinical outcomes. In the last follow up, clinic and radiologic results evaluated and compared between two groups.

Bulgular: Each group consists of 25 patients. Between the two groups, there was no significant difference according to age and demographic data. According to postoperative 15th month follow up, no difference found between two groups for osteoarthritis frequency (Group 1 n:2, Group 2 n:2, P=1). There was no significant difference between two groups in AOFAS, FADI and VAS scores) (P>0.05). There was no difference in soft tissue complications between the two groups. Poor and fair postoperative reduction quality found related to increase in osteoarthritis rates Sonuç: MIPO and Ilızarov treatment found equally effective in the treatment of tibia pilon fractures. Postoperative AOFAS, FADI and VAS scores and rate of osteoarthritis directly related to reduction quality independent from the choice of treatment.

Anahtar kelimeler: MİPO, İlizarov, Plafond, Tibia pilon

(18)

S-03

Tibia Plato Kırıklarında Metafizyel Defetleri Doldurmak İçin Sentetik ß-Trikalsiyum Fosfat Uygulanmasının Erken Dönem Radyolojik ve Klinik Sonuçları

Sabri Kerem Diril, Anıl Agar, Emir Sholla, Cemil Ertürk

Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Suam, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği

Amaç: Tibia plato kırıklarında eklem bütünlüğünü sağlanmak için açık redüksiyon ve plak ile tespitin yanında, saptanan metafizyel defektleri doldurmak için otojenik, allojenik veya kemik greftinin yerine geçen sentetik materyaller de kullanılmaktadır. Bu çalışmada açık redüksiyon ve plak ile tespit edilen tibia plato kırıklarında metafizyel defektleri doldurmak için sentetik ß-trikalsiyum fosfat uygulanmasının erken dönem radyolojik ve klinik sonuçlarını geriye dönük olarak değerlendirmeyi amaçladık.

Yöntem: 26 hasta 26 plato kırığı (6 kadın, 20 erkek; ortalama yaş: 47,15±13,96, dağılım 21-75 yaş) idi. 26 dizin 10’u sağ, 16’sı sol taraftı. Hastalarımızın 2’si diyabet, 17’si sigara içiydi. Kırık nedeni 13’ü düşme, 8’i trafik kazası, 3’ü yüksekten düşme, 2’si ağır cisim ile yaralanma idi. Sekiz hastamızda tibia plato kırığına eşlik eden ek ortopedik travma (5 femur kırığı olup, ikisi ipsilateral, 1 humerus kırığı, 1 radius distal kırığı ve 1 el parmak çıkığı) mevcuttu. Hastalarımızın dördünde ise çoklu alt ekstremite kırığı vardı. Schatzker Sınıflamasına göre 12’si Tip II, 4’ü Tip III, 1’i Tip IV, 1’i Tip V ve 8’i tip VI idi. 19 hastaya unilateral plak, 7’sine bilateral plak ve vidalarla açık redüksiyon ve internal fiksasyon yapıldı. Ameliyat sırasında saptanan metafizyel defektleri doldurmak için sentetik ß-trikalsiyum fosfat grefti uygulandı. Hiçbir hastaya artroskopik cerrahi uygulanmadı. Son takipte; radyolojik değerlendirme Modifiye Rasmussen Kriterlerine göre, kullanılan greftin kaynaması ise Van Hemert Skorlamasına göre yapıldı. Klinik değerlendirmede ise Lysholm Diz Skorlaması kullanıldı.

Bulgular: Ortalama takip süresi 13,61±6,08 ay (dağılım:5-25 ay) idi. 4 yüzeyel enfeksiyon gelişen olgunun birinde enfeksiyonun ilerlemesi sonucu artrodez ameliyatı uygulandığı için 25 hasta değerlendirildi. Radyolojik değerlendirmede, ortalama skor 7,76±1,39 (dağılım 5-10) idi. 20 olgu mükemmel ve iyi, 5 olgu ise orta ve kötü olarak değerlendirildi. Van Hemert greft bütünleşme skor ortalaması 4.04 olarak saptandı. Hiçbir olguda grefte bağlı komplikasyon saptanmadı. Klinik değerlendirmede, ortalama 81,08±17,07 (dağılım 39-100) idi. 14 olgu mükemmel ve iyi, 11 olgu ise orta ve kötü olarak değerlendirildi.

Sonuç: Radyolojik sonuçlarımızda, erken dönemde, hastalarımızın %80’inde iyi ve mükemmel sonuç elde ettik.

Bunun nedeni hastalarımızın %30’unda ameliyat öncesi Tip VI kırık bulunması olabilir. Bilinmektedir ki, kötü prognozu kırık tipi belirlemektedir. Bunun yanında, hastalarımızın ancak yarısında klinik olarak iyi ve mükemmel sonuç elde edebildik. Bunun nedeni ise, hastalarımızın %30’unda eşlik eden ek travmaların bulunması olabilir. Dahası bu hastaların yarısında çoklu alt ekstremite kırıkları vardı. Kullandığımız greft bütünleşmesinde erken dönemde olsa %80 kaynamanın nedeni ise, izlem süresinin kısa olmasına bağlanabilir. Sonuçta, tibia plato kırıklarında metafizyel defektleri

(19)

S-04

Alt Ekstremite Uzun Kemik Kırıklarında Minimal İnvaziv Plak Osteosentez Uygulamalarımız

Yusuf Alper Katı¹, Özdamar Fuad Öken²

1 Sağlık Bilimleri Üniversitesi Antalya Eğitim Ve Araştırma Hastanesi

2 Sağlık Bakanlığı Ankara Şehir Hastanesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı; alt ekstremite uzun kemik kırığı olan ve kliniğimize başvuran hastalara uygulanan minimal invaziv plak osteosentezi tedavisinin; klinik, radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarını retrospektif olarak incelemek ve literatür ile karşılaştırmaktır.

Yöntem: Bu amaçla 30 hastanın 34 kırığı çalışmada incelenmiştir. Hastalar yaş, cinsiyet, taraf, travma mekanizması, tedavi zamanları (preoperatif süre, operasyon süresi, hastanede yatış süresi), traksiyon, anestezi şekli, komplikasyonlar ve takip süresi gibi verilerle incelenirken, kırıklar AO(Arbeitsgemeinschaft für Osteosynthesefragen) sınıflaması, açık ya da kapalı kırık olması, ekleme uzanımı olup olmaması gibi verilerle incelendi. Tüm sonuçlar hastaların kanama miktarları ve LEFS(Lower Extremity Functional Scale) skorları ile karşılaştırarak tedaviye olan etkileri belirlenmeye çalışıldı.

Bulgular: Yaş ortalaması 30,6+ 8,4(18 - 40)idi. 20 hasta erkek(%66,7) ve 10 hasta kadındı(%33,3). Bir hastada bilateral femur distal uç kırığı, bir hastada sağ femur distal uç ve sol tibia proksimal uç kırığı vardı. Bir hastada ise sağda tibia proksimal cisim ve tibia distal uç solda da tibia proksimal bölge cisim kırığı vardı. Hastaların 13(%43,3)’ünde sağ ekstremite, 14(%46,7)’ünde sol ekstremite etkilemiş iken 3(%10,0) hastada bilateraldi. 4(%11,8) kırık femur cisimde, 10(%29,4) kırık femur distalde, 4(%11,8) kırık tibia proksimalde, 6(%17,6) kırık tibia cisimde ve 10(%29,4) kırık tibia distalde idi. Kırığın basitten komplekse doğru gittiği AO sınıflamasındaki sıralamada A tipi kırıklar 11(%32,3) iken, B tipi kırıklar 7(%20,76) ve C(%47) tipi kırıklar 16 idi. Hastaların hemoglobin düzeyleri yatış sırasında(ort. 13,5+1,5 gr/dl), preoperatif son değeri(11,1+1,5 gr/dl) ve postoperatif ilk değeri(10,5+1,0gr/dl) olarak hesaplandı. Bu 3 veri alınarak hemoglobin düşüşleriyle hastaların kanama miktarlarının karşılaştırılması planlandı. Hastaların yatış anındaki değerleri ile preoperatif son değerleri karşılaştırıldığında aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulundu(p<0,001).

Sonuç: Sonuç olarak; doğru endikasyonlar belirlenerek uygulanan minimal invaziv plak osteosentez uygulamaları;

hastanın tedavi süresini kısaltan, enfeksiyon ve kaynamama gibi bir çok komplikasyonu azaltan, hastanın kırık öncesi fonksiyonel düzeyine yakın tedavi başarısına ulaşan başarılı bir tedavi seçeneği olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler: Alt ekstremite uzun kemik kırıkları, minimal invaziv plak osteosentezi, LEFS.

(20)

S-05

IMÇ Yapılan Tibia Diafiz Kırıklarında Distal Dinamik Vidanın Çıkarılmasının Kırık Kaynamasına Etkisi

Ömer Kays Ünal, Mirza Zafer Dağtaş Maltepe Üniversitesi Hastanesi

Amaç: Tbib diafiz kırıklarına IMÇ uygulanan vakalarda distal dinamik ve statik kilitleme konfigürasyonları konusunda halen tartışmalar devam etmektedir. Dinamik kilitleme sistemi felsefe olarak kırık hattında minimal harekete izin vererek kaynamayı hızlandırıcı bir ortam sağladığı düşünülmektedir. Ancak dinamik deliğin her zaman amaçlandığı ölçüde dinamizasyona izin vermediği hasta serilerimizde gözlemlediğimiz bir durumdur. Bu noktadan hareket ile hipotezimiz dinamik kilit deliği dinamizasyon için yetersizdir ve kırık kaynaması geciken olgularda bu vidanında tamamne çıkarılması ile elde edilen kaynama bu durumun göstergesidir.

Yöntem: 2010 ile 2017 tarihleri arası 136 tibia kırıklı hastanın sadece kapalı kırık olup kapalı çivileme yapılmış olan ve kaynama problemi (2. ay sonunda klinik ve radyolojik kaynamama - geç kaynama bulguları) olan hastalar incelendi .Yaş grupları 22 ile 39 olan ve sistemik hastalığı olmayan 64 hasta çalışmamıza dahil edildi. Yüksek enerjili travmalar, araç içi veya araç dışı trafik kazaları ve açık kırıklar çalışma dışında tutuldu. Hastaların hiçbirinde cilt sorunu yoktu.

Tüm hastaların proksimali statik ve distalleri dinamik olarak kitlendi. Tüm hastalara ameliyat sonrası 1. gün parsiel yük 15. gün tam yük verildi. 2. ay sonunda 33 hastanın distal dinamik vidaları çıkarıldı. Hastalar 12 ay süre ile takip edildi.

Bulgular: Distali dinamik kilitlenen ve distal dinamik kilit vidası çıkarılmayan vakalarda ortalama 122 günde (en erken 98 en geç 132 günde), 2. ay sonunda distal dinamik vida tamamen çıkarılan hastalarda ise ortalama 90 günde (en erken 78-en geç 112.günde) klinik ve radyolojik olarak kaynama sağlandı.

Sonuç: Çalışma sonucunda distal kilitleme vidası tamamen çıkarılan hastalarda istenen dinamizasyonun tam olarak sağlandığı ve kaynamanın olduğu görüldü. Kaynama problemlerinde bir çözüm olarak düşünülen distal dinamik vida uygulamaları tam anlamıyla dinamizasyona izin vermediğini düşünmekteyiz. Bu durumun muhtemel sebepleri dinamizasyon deliğinin yeterli uzunlukta olmaması veya uygulanan vidanın her zaman deliğe dik olarak yerleştirilememesine bağlı dinamizasyon hareket aralığının yetersizliği olabilir.

Anahtar Kelimeler: Tibia diafiz kırığı, IMÇ, Dinamik kilit vidası, Kaynama

(21)

S-06

Kompleks Tibia Plato Kırıklarında Postero-Medial Plak Uygulamaları ve Erken Dönem Klinik ve Radyolojik Sonuçlarımız.

Mehmet Salih Söylemez

Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul

Amaç: Bu çalışmada kompleks tibia plato kırığı nedeniyle ameliyat ettiğimiz, posterior kolon kırığı bulunan ve medial kesiden postero-medial plak uygulaması yaptığımız hastaların klinik ve radyolojik sonuçlarını sunduk.

Yöntem: Çalışmaya 2017-2018 yılları arasında aynı merkezde ameliyat edilen ve en az 6 ay takip süresi bulunan hastalar dâhil edildi. Etik kurul onayının alınmasının ardından hastaların dosyaları geriye dönül olarak incelendi. Patolojik kırığı bulunan hastalar çalışmaya dâhil edilmedi. Açık 3C kırıklar ve iskelet gelişimini tamamlamamış hastalar çalışmaya dâhil edilmedi. Ameliyat öncesi tüm hastalara 3D bilgisayarlı tomografi (BT) çekildi. Arka kolonu da içeren 2 ve/veya 3 kolon kırığı bulunan hastalara 2 veya 3 plak kullanılarak ameliyat planlandı. Sadece postero-medial ve medial plak uygulanan hastalara tek medial kesi kullanıldı. Postero-medial, medial ve lateral plak uygulanacak olan hastalara medial ve lateral olmak üzere 2 kesi kullanıldı. Hastaların son takipte; kaynama süreleri, eklem hareket açıklığı(ROM), Knee Society Score(KSS), varsa deplasman miktarları ve olası diğer komplikasyonlar açısından değerlendirilmesi yapıldı.

Bulgular: Kriterlere uygun olduğu saptanan 22 hasta çalışmaya dâhil edildi. Hastaların 18’i erkek ve 4 tanesi kadın idi. Ameliyat tarihinde ortalama yaş 37,5 (19-66) idi. 12 hasta trafik kazası geçirmiş ve 10 hasta yüksekten düşmüştü. 16 hastaya 3 kolon kırığı için 3 plak ve 6 hastaya 2 kolon kırığı için 2 plak uygulanmıştı. Hastaların hiçbirinde ameliyat sonrası dönemde damar ve sinir ile ilgili komplikasyon olmadığı saptandı. Hastaların ortalama takip süresi 8,9 ay (7-21)idi. Hastaların hepsinde kaynama sağlandı. Ortalama kaynama süresi 13,5 (14-20) haftaydı. KSS skoları ortalama 92,3 (81-92) idi. Ortalama ROM miktarı 121(95-130) derece idi. Hastaların hepsi ameliyattan 6 ay sonra koltuk değneksiz mobilize olabiliyor idi. Bir hasta hariç hastaların hiçbirinde redüksiyonda bozulma saptanmadı. Sadece 66 yaşında 20 derece genu valgumu bulunan ve Schatzker tip 4 kırığı bulunan hastada yük vermeye başladıktan sonra kırık hattında 2mm lik açılma saptandı. Ancak bu hastada bu pozisyonda kaynama elde edildi. Sadece 1 hastada lateraldeki keside yüzeyel infeksiyon saptandı ve bu hasta sadece oral antibiotik kullanarak iyileşti. Hastaların hiçbirinde erken dönemde implant çıkartma gerekliliği oluşmadı.

Sonuç: Posterior kolon kırığının eşlik ettiği plato kırıklarında posterior plak uygulaması yaygınlaşmaktadır. Ancak klasik Loben-hoffer insizyonu kullanıldığında, hem hastanın ameliyat sırasında pozisyonunun değiştirilmesi gerekmekte, hem de ameliyatın ilerleyen safhalarında tüm kırık komponentlerine müdahale zorlaşmaktadır. Mevcut kısıtlı sonuçlarımız ayrı bir posterior kesi yapmadan posterior kolon kırığı bulunan hastalarda postero-medial plak uygulamasının güvenle ve uygun bir şekilde gerçekleştirilebileceğini, ayrıca bu kompleks kırıklarda posterior kolon fiksasyonunun takiplerde eklemde çökmeyi önleyerek daha iyi klinik ve radyolojik sonuçlar elde edilmesine olanak sağladığını göstermektedir.

(22)

S-07

Distal Tibia Kırığında Suprapatellar Girişli İntramedüller Tibia Çivisi Uygulama Sonuçları

Ali Eray Günay¹, Erdal Uzun², İbrahim Karaman²

1Kayseri Şehir Hastanesi Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, Kayseri

2Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi Ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Kayseri

Amaç: Tibia distal cisim kırıkları malredüksiyona toleransı göreceli olarak düşük kırıklardandır. Erişkin kırıklarının angulasyonu her planda 5 dereceye kabul edilebilir düzeydedir. Tespitte minimal invazif plaklama ve intramedüller çivileme kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı distal tibia kırıklarında suprapatellar girişli intramedüller tibia çivisi kullanılan 8 olgunun prospektif sonuçlarını sunmaktır.

Yöntem: 2018-2019 yıllarında tibia distal cisim kırığı nedeniyle intramedüller çivileme yapılan hastalar (n=8) çalışmaya dahil edildi. Hastaların cerrahi sonrası ve son kontrollerinde plafond - cisim açısı (AP ve Lateral Grafilerde - varus ve prokurvatum deformiteleri negatif değer olarak kodlandı), cerrahi sonrası kallusun görüldüğü zaman ilk değerlendirme yapıldı.

Bulgular: Çalışamaya alınan 8 hastanın 1›i cerrahi sonrası pulmoner emboli nedeniyle exitus oldu bu sebeple kaynama süresi değerlendirilemedi. Yedi hastanın yalnızca birinde tibia proskimalinde ağrı şikayeti 3 ay süre ile devam etti (VAS = 2). Kırıklardan biri açık kırık (gustillo anderson tip 1), biri Tsherne tip 3 kontuzyonla beraber kapalı kırık idi. Diğer hastaların kontüzyon düzeyi Tsherne 0 olarak kabul edildi. Ortalama yaş 45.0 ± 15.7 yıl Cerrahi sonrası koronal deformite 0.5 ± 1.9 derece (valgus +, varus -) Cerrahi sonrası sagittal deformite 0.46 ± 0.9 derece (rekurvatum +, prokurvatum -). Kallus görülmesine kadar geçen süre 53.6 ± 8.5 gün olarak bulundu.

Sonuç: Alt ekstremite kırıklarında intramedüller çivileme erken yük verme avantajından dolayı sıklıkla tercih edilir. Tİbia distal cisim kırıklarının tedavisinde de intramedüller çivileme sıklıkla tercih edilir ancak konvansiyonel infrapatellar girişli (IPN) çivileme yönteminde çivi yerleştirilmesi esnasında dizin hiperfleksiyona alınma gerekliliği distaldeki kırığın redüksiyonunun devamlılığını ve bu durumun skopi kontrolünü zora sokmaktadır. Suprapatellar girişli intramedüller tibia çivisinin (SPN) dizin semifleksiyondaki yerleştirme pozisyonunda kırığın redüksiyonunun devamlılığı daha kolay sağlanabilmekte ve skopi ile bu durumun kontrolü daha kolay olmaktadır. Bu çalışmada bütün hastaların cerrahi sonrası ve son kontroldeki angulasyon miktarları kabul edilebilir sınırlar içindedir. Avilucea ve ark. 266 hasta üzerine yaptıkları çalışmada tibia distal kırıkları cerrahisinde SPN’nin daha düşük malalignment riskine sahip olduğunu savunmuşlardır. Suprapatellar çivilemeyi tartışmalı kılan sebepler cerrahi sonrası diz önü ağrısı ve uzun dönemde patellafemoral artrit riskinin yüksek olduğu düşüncesidir. Gao ve ark. yaptıkalrı metaanalizde Lyscholm Knee Score sonuçlarının SPN gruplarında daha iyi olduğunu yayınlamışlardır. Sonuç olarak SPN tibia distal cisim kırıklarının tedavisinde güvenle kullanılabilecek bir yöntem olarak görülmektedir.

Ayrıca yazarların tecrübelerine göre redüksiyonun kontrolü açısından IPN göre daha kolay uygulanabilmektedir.

(23)

S-08

Dinamik Kalça Çivisi ve Derotasyon Vidası İle Tespit Edilen Kollum Femoris Kırıklarının Klinik ve Radyolojik Sonuçları

Adem Şahin, Anıl Agar, Gürkan Çalışkan, Cemil Ertürk

İstanbul Sbü Kanuni Sultan Süleyman Suam Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul

Amaç: Yaşlı popülasyonda kollum femoris kırıklarının tedavisi protez cerrahisi iken genç hastalarda internal fiksasyon ile primer kaynama amaçlanmaktadır. Birçok internal fiksasyon yöntemi tanımlanmasına karşın, kanülle vida ile tespit yaygın bir yöntemdir. Dinamik kalça çivi (DHS) ile derotasyon vidası ile tespit yaptığımız kollum femoris kırıklarının sonuçlarını klinik ve radyolojik olarak değerlendirmeyi amaçladık.

Yöntem: 2015-2018 tarihleri arasında 41 hasta çalışmaya alındı. 30 erkek 11 kadın olan hastalar 18 (8-34) ay takip edildi.

Yaş ortalaması 48 (19-62) hastalar ortalama 11. (4-36) saat içinde ameliyata alındı. Garden sınıflamasına göre 28 Tip 2,12 Tip3 ve 1 Tip 4 kırık tespit edildi. Sekiz hastada ek kırık mevcut idi. Hastaların hepsine skopi altında kapalı redüksiyon yapıldı ve DHS ve rotasyonu engellemek için 1 adet kanüle vida ile tespit yapıldı. Hastalar ortalama 3 gün sonra taburcu edildi.

Bulgular: Ameliyat sonrası 2 hastada yüzeyel yara enfeksiyonu gelişti antibioterapi ile iyileşme sağlandı. Bir hastada emboli gelişmesi üzerine antiembolik tedavi uygulandı. Kontollerde 1 hastada vida migrasyonuna bağlı baştan çıkması üzerine vida çıkarıldı. 5 hastada kaynama olmaması üzerine protez cerrahisi yapıldı. Kontrollerde yapılan radyografik değerlendirmelerde Tip apeks indeksi 34 (10-58) mm olarak saptandı. Ficat evrelemesine göre 16 Tip 0, 18 Tip 1, 2 Tip2, 4 Tip 3 ve 1 hasta Tip 4 olarak tespit edildi. Femur boyun kısalığı 6 (2-20) mm olarak tespit edildi.

Hastaların kontrollerdeki Harris kalça skorlaması 78 (19-100) olarak hesaplandı.

Sonuç: Kollum femoris kırıklarında kaynamayı bir çok faktör etkilemesine rağmen DHS ile yapılan tespitlerde kaynama oranımız litaratürde bildirilen kaynama oranları ile benzerlik göstermektedir. Kollum femoris kırıklarının tedavisinde DHS ve derotasyon vidası ile tespitin etkili ve güvenilir bir yöntem olduğunu önermekteyiz.

Anahtar Kelimeler: Dinamik Kalça Çivisi, Kaynama, Kollum Femoris

(24)

S-09

Bir Yıl İçerisinde Acil Servise Başvuran Ayak Travmalı Hastalarda İhmal Edilen Peritalar Kırıkların Değerlendirilmesi

Adem Şahin

İstanbul Sbü Kanuni Sultan Süleyman Suam Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul

Amaç: Ayak bölgesi kırıkları ve çıkıkları çeşitli sebeplerden dolayı gözden kaçabilmektedir. Ayağın 3 boyutlu yapıda olmasına rağmen; çekilen grafilerin iki boyutlu olması ve o bölgenin grafide kemiklerin üst üste binmesinden dolayı tanıyı koymak zor olduğundan çoğu zaman bu olgular atlanmaktadır. Bu nedenle, ayak travmalı hastaların bu hastalar geçmeyen ayak ağrılarından dolayı poliklinik Bu çalışmada, bir senelik geriye dönük takiplerde acil servise gelmiş daha sonra ağrılarının geçmemesi üzerine poliklinik kontrollerine gelip yapılan değerlendirmeler sonucu kırık tespit edilen peritalar kırıkları değerlendirdik.

Yöntem: 2018-2019 senesine ait bir yıllık ortopedi acil servisine başvuran ayak/ayak bileği yaralanmalarını değerlendirdik. Acil poliklinikte ilk değerlendirmeden sonra şikayetleri devam eden hastaların poliklinik kontrollerinde tekrar yapılan grafi-Bilgisayarlı Tomografi (BT) ve muayenelerinde peritalar bölge kırık saptanan hastalar değerlendirildi.

Bulgular: 2018-2019 tarihleri arasında acil polikiniğe ayak/ayak bileği travması ile 19.200 Hasta başvurdu. Bu hastalardan 5.400’ne kısa bacak alçı/atel uygulandı. Poliklinik kontrollerinde ağrı şikayetleri devam eden hastalar tekrar değerlendirildi.

16 hastada peritalar kırık saptandı.10 erkek 6 kadın olan hastaların yaş ortalaması 34(13-58) İdi. Hastalar travma olduktan ortalama 7 (3-10) gün sonra polikliniğe başvurdu. Hastalardan 5 ‘ünde sadece talus kırığı, 1 tanesinde talus+küboid, 4 kalkaneus, 1’inde kalkaneus+ navikula, 3’de navikula ve 2’sinde medial kuniform kırığı saptandı. Talus kırığı olan 1 hasta ve navikula kırığı olan 1 hasta ameliyat edildi. Diğer hastalara alçı/atel uygulaması ile konservatif tedavi yapıldı.

Sonuç: Sık görülen ayak travmalarında bölgenin anatomik yapısının karmaşıklığından dolayı kırık/çıkıklarının atlanmasının sık görülmesi sebebi ile şüphelendiğimiz hastalar BT/MRI gibi ileri tetkikler ve dikkatli bir fizik muayene yaparak bu tip yaralanmaların gözden kaçmasını engelleyebiliriz.

Anahtar Kelimeler: Ayak, Bilgisayarlı Tomografi, Peritalar kırık

(25)

S-10

İnkomplet Atipik Femur Kırık Radyolojik Tiplerinin Dağılımı ve Kemik Mineral Yoğunluğunun Radyolojik Tip Üzerine Etkisi

Umut Canbek

M.S.K.Ü. Tıp Fakültesi Ortopedi Ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Muğla

Amaç: İnkomplet atipik femur kırıkları (iAFK) uzun süreli bifosfonat kullanımı ile ilişkili olduğu düşünülen femur lateral korteksinde oluşan yetmezlik kırıklarıdır. Bu kırıklar nadir görülmekle birlikte çeşitli radyolojik görünümlerde karşımıza çıkabilmektedir. Çalışmamızın amacı hastaya ait değişkenlerin (KMY) iAFK radyolojik tipine etkisini araştırmaktır.

Yöntem: Hastanemizde 2012 – 2019 yılları arasında 34 hastanın 37 femurunda iAFK saptandı. Tüm hastalarda iAFK tanısı ileri bir görüntüleme yöntemi ile (sintigrafi veya MR) teyit edildi. Hastaların yaşları, cinsiyetleri, bifosfonat kullanım süreleri, vücut kitle endeksleri, D vitamin-parathormon-alkalen fosfataz düzeyleri ve kalça KMY T skorları gözden geçirildi. iAFK saptanan hastaların radyografileri 2 ortopedi ve 1 radyoloji uzmanı tarafından oluşan bir heyet tarafından 5 alt tip olacak şekilde (1-fokal kortikal kalınlaşma, 2-çoklu endosteal kalınlaşma, 3-fokal radyolusensi, 4-generalize kortikal kalınlaşma, 5-korkunç siyah çizgi) olarak sınıflandırıldı. Radyolojik alt tiplerle değişkenlerin ilişkisi araştırıldı.

Gruplar arası kategorik değişkenler Pearson ki-kare testi ile, sürekli değişkenler Kruskal Wallis testi ile karşılaştırıldı.

Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 76,4 ± 6,5 idi hepsi kadındı. Ortalama bifosfonat kullanım süresi 8,5 ± 2,9 yıldı.

37 femurun 13’ünde (%35,1) fokal kortikal kalınlaşma, 10’unda (%27) çoklu endosteal kalınlaşma, 2’sinde (%5,5) fokal radyolusensi, 2’sinde (%5,5) generalize kortikal kalınlaşma, 10’unda (%27) korkunç siyah çizgi olduğu görüldü.

Hastalara ait değişkenlerin kırık tipine göre karşılaştırılmasında sadece kalça KMY değerinin ykrk30-2,5 olanlarda çoklu endosteal kalınlaşma görünümünün daha sık olduğu saptandı (Tablo 1).

Sonuç: Uzun süre bifosfanat kullanımı ile ilişkili iAFK’da 5 farklı lezyon tipi tanımladık ve bunların içinde kalça KMY değeri ykrk30-2,5 olan hastalarda çoklu endosteal kalınlaşma ile daha sık karşılaştık. KMY değeri nispeten yüksek olan hastalarda fokal ya da generalize kortikal kalınlaşma oluştuğunu, osteoporoz düzeyi şiddetlendikçe femurda çoklu endosteal kalınlaşmalar şeklinde oluşumlar gerçekleştiğini düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler: İnkomplet, atipik, femur, bifosfanat, osteoporoz

(26)

S-11

Ways to Improve Assistance for Patients with Polytrauma

Asadula Guseinov Guseinovich

Dagestan State Medical University (dsmu), Russia, Makhachkala

Introduction: The aim of the study is to optimize the treatment of fractures in patients with polytrauma. In the message the author’s developments meeting this purpose and protected by patents for inventions are given.

Method: Traditional osteosynthesis by Ilizarov is not optimal for use in polytrauma. Therefore device for osteosynthesis of the tibia is proposed which is mounted in two stages: urgently stabilize the fracture by the installation of the base rings, and parafracture support link in a planned manner. In case of severe open fractures, another variant of fracture stabilization is proposed characterized by replacement of telescopic rods with modular racks. Parafracture rings are imposed and modular racks are removed. When using spokes with emphasis often have to deviate from the optimal level and direction of their implementation. Therefore compression device-”reppeler” wherein the ability is lateral compression without through conduction of spokes through the limb segment.

Results: In case of multiple rib fractures along two or more lines a floating rib panel appears which leads to critical disturbances in gas exchange. Device of Kirchner spokes and details of a set of Ilizarov apparatus is proposed, which armored rib frame and restore biomechanics of external respiration.

Conclusions: The proposed devices and methods have been successfully applied in the treatment of 187 patients in the acute period of concomitant injury. They are simple and effective and can be recommended for wide use in surgical and trauma departments of medical institutions of any level.

Keywords: Polytrauma, osteosynthesis, fractures, external fixation device, traumatic shock, severity of damage

(27)

S-12

Radius Distal Kırıkları Tedavi Sonuçlarımız

Mehmet Köse

Atatürk Üniversitesi Tıp Fak. Ortopedi ve Travmatoloji ABD, Erzurum

Amaç: Radius distal uç kırıkları ilk kez Pouteau ve Abraham Colles tarafından 1800’lü yıllarda tanımlanmış olup eklem yüzeyinden başlayıp 3 cm proksimale kadar uzanan bölgedeki kırıkları ifade etmektedir. Radius distal uç kırıkları tüm kırıkların yaklaşık %10’unu oluşturmaktadır. Radius distal uç kırıklarının tedavisinde ana amaç kabul edilebilir dizilimi elde edip bu dizilimi kırık iyileşene kadar koruyabilmektir. Bu amaç ile tarihsel süreç içerisinde iskelet traksiyonları, kapalı redüksiyon sonrası alçı, kapalı redüksyon sonrası perkütan pinleme, açık redüksiyon sonrası internal veya eksternal tespitler ve eksternal fiksatörler ile tedaviler tanımlanmıştır. Biz bu çalışmamızda radius distal kırığı için nötral pozisyonda alçı, klasik pozisyonda alçı, eksternal fiksatör, kapalı redüksiyon perkütan pinleme ve açık redüksiyon internal tespit ile tedavi ettiğimiz hastaların uyguladığımız tedavi metodlarına göre karşılaştırmalı sonuçlarını paylaşmayı amaçlıyoruz.

Yöntem: 2010-2014 yılları arasında Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı’na radius distal uç kırığı nedeni ile başvuran ve tedavisi planlanan 100 hasta dahil edildi. Hastalar uygulanan tedavi metoduna göre gruplara ayrıldı. Sonuçlar tedavi tamamlandıktan 6 ay sonra Gartland, Werley ile Steavart ve arkadaşlarının değerlendirme kriterlerine göre değerlendirildi.

Bulgular: Hastaların 32’si kadın, 68’i erkek cinsiyete sahipti, ortalama yaş ise 31.8 (18-70) olarak kaydedildi. Hastaların ortalama takip süreleri konservatif tedavi uygulanan grupta 27.3 ay, cerrahi uygulanan grupta ise 14.32 ay idi.

Sonuç: Ekstraartiküler deplase olmamış kırıklarda nötral pozisyonda alçılamanın etkili ve güvenilir bir yöntem olduğu, eklemi ilgilendiren ve parçalı kırıklarda ise başarısız olduğu gözlenmektedir. Intraartiküler uzanımı olan ve parçalı kırıklarda ise açık redüksiyon ve internal tespit metodları ile eksternal tespit metodlarının daha başarılı olduğu gözlenmektedir.

Anahtar Kelimeler: Radius distal kırığı, Konservatif tedavi, Perkütan pinleme, İnternal tesbit, Eksternal fiksatör

(28)

S-13

Artroskopik Menisküs Onarımı Yapılan Hastaların Orta Dönem Sonuçları

Sadullah Turhan

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Antalya Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, Antalya

Amaç: Artroskopik menisküs tamiri yapılan bir dizi hastanın klinik ve fonksiyonel sonuçlarını incelemek,izole popülasyonda menisküs onarımı, çalışma popülasyonunu hastalarda yoğunlaştırmak

Yöntem : Bu çalışma, 2013-2017 arası izole menisküs onarımı yapılan 36 hastadan oluşan bir seriyi temsil etmektedir.

Diskoid menisküs lezyonları ve birleşik ligament yaralanmaları dışlandı. Hastaların yaş ortalaması 19 ila 50 arasında değişen 25.9 idi. Artroskopik menisküs onarımı öncelikle bir seçenek prosedürü idi

Bulgular: Ortalama tüm hastaların takip süresi 12.8 ± 6.8 ay (dağılım; 9 ay, 32 ay) idi. Toplam 36 hastanın medial ve lateral menisküs onarımları arasında fonksiyonel sonuçlar ve tekrar yırtılma oranları tespit edildi. Günlük aktiviteye dönüş toplamda % 79.3 idi (medial menisküs grubu için% 75.9; lateral için% 82.9) menisküs grubu). Takip süresi boyunca 9 ila 32 ay arasında (ortalama, 18.8 ay), tekrar tamir edilen bölgeye 36 dizin 4’ünde (% 11) rastlanıldı.

Sonuç: izole menisküs onarımı uygun hastalarda yaşam konforunu artırıcı etkiye sahitir. çalışmanın dezavantajı takip süresi yeterli olmadığı için uzun dönem gonartroz gelişimi üzerine ikinci bir çalıma yapılabilir.

Anahtar Kelimeler: Menisküs onarımı , artroskopi , rerüptür

(29)

S-14

Outcomes Related to The Body Mass Index and Injury Period Following Meniscal Repair

Bekir Eray Kilinc, Ahmet Onur Akpolat, Murat Kaya

University Of Health Science, Fatih Sultan Mehmet Training And Research Hospital, Orthopaedics, Istanbul

Introduction: Our study was to assess the outcome of meniscal repair surgery with anterior cruciate ligament reconstruction, focusing in particular on meniscal healing.

Method: We analyzed whether the time elapsed between the injury and the surgery affected the activity scores as measured by the Tegner Activity Scale, Modified Lysholm Knee Scoring, and Barrett criteria. Similarly, we analyzed whether body mass index (BMI) affected the activity scores.

Results: The average BMI of the patients was 23.99±3.64 kg/ m2 (range: 19.9-34). BMI was graded as underweight (18.5 kg/m2 or less), normal weight (18.5 kg/m2 to 24.99 kg/m2), overweight (25 kg/m2 to 29.99 kg/m2), or obese (30 kg/m2 to 39.99 kg/m2). Patients were divided into two groups. Overweight and obese patients were included in one group, and patients of normal weight or underweight were included in the other group. Out of a total of 34 patients, 3 (8.8%) were underweight, 20 (58.8%) were normal weight, 9 (26.5%) were overweight, and 2 (5.9%) were obese.

Based on the BMI there was no significant difference between the two groups for results of the Tegner Activity Scale, Modified Lysholm Knee Score, and Barrett criteria. BMI of the patients was not a risk factor for the post-operative score scale (P>0.05). There was no significant difference between the injury period (the time elapsed between the injury and the surgery) and activity scores (P>0.05). The injury period had no effect on the post-operative scores.

Conclusions: BMI of the patients and injury time of the meniscus tear had no negative effect on the functional results of the operation. Meniscal lesions with ACL tear should be repaired when diagnosed.

Keywords: Meniscus Repair, Anterior Cruciate Ligament, Body Mass Index, Tegner Activity Score, Modified Lysholm Score

(30)

S-15

Grade III Meniskopatisi ve Orta Düzey Osteoartriti Olan Hastalarda Artroskopi Yapmalı mı?

Gökhun Arıcan, Kemal Şibar, Ahmet Özmeriç, Serkan İltar, Özgür Şahin, Ercan Dinçel, Bahadır Alemdaroğlu SBÜ Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji, Ankara

Amaç: Çalışmamızın amacı, Grade III meniskopati tanısı almış hastalara artroskopik menisektomi veya Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon protokolü uygulanmasının sonuçlarının karşılaştırılmasıdır.

Yöntem: Çalışmaya ACR (American College of Rheumatology) ölçütlerine göre semptomatik primer diz osteoartritli IKDC (International Knee Documentation Committe) kriterlerine göre hafif ve orta derecede olan en az 3 yıllık takipleri olan hastalar dahil edildi. Tüm hastalara medikal tedavi olarak oral ve topikal anti-inflamatuar tedavi uygulandı, standart fizik muayene; ayakta basarak anterior-posterior ve lateral grafiler ile manyetik rezonans (MR) incelemesi yapıldı. Tüm olgularda Grade III menisküs yırtığı tespit edildi. Dahil etme kriterlerini karşılayan tüm hastalara artroskopik cerrahi yapılması önerildi ve ameliyat olmayı reddedenlere konservatif tedavi uygulandı. Grup I en az altı ay medikal tedavi almasına rağmen semptomları geçmeyen diz artroskopisi uygulanan hastalar, Grup II medikal tedaviye orta düzey yanıt veren diz artroskopisinin uygulanmadığı en az 2 ay Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon protokolü uygulanan hastalardan oluşmaktadır. Grup I deki hastalara artroskopik debridman ve lavaj uygulanırken, Grup II deki hastalara günlük ve en az 2 ay fizyoterapi protokolü uygulandı. Bazı hastalara intraartiküler hyaluranik asit enjeksiyonu yapıldı. Tüm hastalar 6.ay ve 1.yıl kontrollerinde WOMAC ve Lysholm Skorlarıyla analiz edildi.

Bulgular: Çalışmamız 52 hasta (29 kadın, 23 erkek, ortalama yaş 48±7; 39-58), Grup I 25 hasta, Grup II 27 hastadan oluşmaktadır. Yapılan 6.ay kontrollerinde diz artroskopisi uygulanan hastalarının WOMAC ve Lysholm skorları 78±12; 75±9, Fizik Tedavi uygulanan hastaların WOMAC ve Lysholm skorları 69±8; 65±10 olarak değerlendirildi. 1.yıl kontrollerinde diz artroskopisi uygulanan hastaların WOMAC ve Lysholm skorları 72±9; 70±8, Fizik Tedavi uygulanan hastaların WOMAC ve Lysholm skorları 66±4; 62±5 olarak tespit edildi. 1.yıl kontrollerinde Grup I deki hastaların WOMAC skorlarının Grup II e istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edildi(p=0.01). 1.yıl kontrollerinde Grup I’in Lysholm skoru açısından Grup II’e kıyasla istatistiksel anlamı olduğu tespit edildi(p=0.002) Sonuç: Grade III meniskopatisi tespit edilen ve medikal tedaviden fayda görmeyen hastalara uygulanan diz artroskopisi, hastanın semptomlarını hafifletmek açısından Fizik Tedavi protokollerine göre üstündür. Bu bilgiler ışığında Grade III meniskopatisi bulunan, ciddi kondral hasarı olmayan hastalarda semptomları hafifletmek amacıyla diz artroskopisi tercih edilebilir.

Anahtar Kelimeler: Menisküs, fizik tedavi, artroskopi, WOMAC; Lysholm

(31)

S-16

Kıkırdak İyileşmesinde Amniyon Sıvısı İle Yüksek Molekül Ağırlıklı Hyaluronik Asitin Karşılaştırılması

Mehmet Emre Baki, Servet Kerimoğlu

Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Abd, Trabzon

Amaç: Bu çalışmada sıçanlar üzerinde oluşturulan deneysel osteoartrit modelinde amniyon sıvısı ile yüksek molekül ağırlıklı hiyaluronik asitin osteoartrit ilerleme hızına ve kıkırdak iyileşmesine olan etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı.

Yöntem: Çalışmada ortalama ağırlıkları 275 gram olan 20 haftalık 28 adet dişi sıçanın sağ dizleri kullanıldı.

Sıçanlar kontrol, serum fizyolojik (SF), amniyon sıvısı (AS) ve hiyaluronik asit (HA) olmak uzere rastgele dört gruba ayrıldı. Anestezi sonrası tüm sıçanlara artrotomi uygulandı. Kontrol grubundaki sıçanlara artrotomi dışında herhangi bir işlem yapılmadı. SF, AS ve HA gruplarına ise medial menisektomi uygulandı. Yeterli kıkırdak hasarını sağlamak icin sıcanların hareket etmelerine izin verilerek 3 hafta beklenildi. Üçüncü haftanın sonunda SF grubundaki sıçanların dizlerine 0.1ml serum fizyolojik, AS grubundakilere 0.1 ml amniyon sıvısı (20 haftalık gebeden onay alınarak amniyosentez yoluyla temin edildi, santrifuj ile hücrelerinden ayrıldı ve -20 derecede saklandı), HA grubundakilere ise 0.1 ml 15mg/ml konsantrasyonunda hiyaluronik asit eklem ici injeksiyon yoluyla uygulandı. Bu injeksiyonlar ayn şekilde 4. ve 5. haftaların sonlarında da tekrarlandı. 6.hafta sonunda tüm sıçanlar servikal çıkık yoluyla öldürüldü, sağ diz eklemleri alınarak tespit ve dekalsifikasyon uygulandı. Kesitler safranin-0 boyası ile boyandıktan sonra Mankin skorlama sistemi kullanılarak değerlendirildi.

Bulgular: Gruplar arasındaki istatistiksel karşılaştırma Kruskal Wallis varyans analizi (post-hoc olarak Bonferroni düzeltmeli Man Whitney U testi) kullanılarak yapıldı. Sonuç olarak AS ve SF grupları arasında anlamlı fark olduğu görüldü (P0.008).

Sonuç: Sıçanlara uygulanan medial menisektomi sonrası, zamanla ilerleyici kıkırdak hasarı oluştuğu görülmüştür.

Yüksek molekül ağırlıklı hiyaluronik asit ve insan amniyon sıvısının kıkırdak hasarının ilerlemesini yavaşlattığı ve kıkırdak iyileşmesi üzerine olumlu etkilerinin olduğu kanısına varılmıştır. HA grubunun Mankin skoru AS grubuna göre rakamsal olarak daha düşük çıkmasına karşın aralarındaki bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görülmüştür. İnsan amniyon sıvısının kıkırdak dokusu üzerindeki olumlu etkisinin mekanizmaların aydınlatılaması ve ilerki çalışmaların bu eksende planlanmasının uygun olacağı kanaatine varılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Kıkırdak, Amniyon sıvısı, Hiyaluronik asit