3.3. Avrupa Birliği-Türkiye Sosyal Sermaye Politikası
3.3.3. ABD, Avrupa Birliği ve Türkiye’nin Sosyal Sermaye Yapılarının
Sosyal sermaye baĢta ABD olmak üzere Avrupa Birliği ve Türkiye için önemlidir. Ülkelerin daha sağlam adım atabilmesi için ülkelerdeki bireylerin sosyal sermayelerinin güçlü olması gerekmektedir. ABD, AB ve Türkiye gibi ülkeler sosyal sermayelerini aile ortamında, çevrelerinde geliĢtirecekleri gibi eğitim alanlarında da
112
geliĢtirmektedir. Ülkelerin sosyal politikalarını incelerken onların eğitim ve sağlığa dair verilerden yola çıkarak yorumlama yapmamız doğru olmaktadır. Bir ülkede eğitim gören öğrenci sayısının fazla olması o ülkenin sosyal sermaye politikalarını yeterli kullandığını göstermektedir. Tablo 3.3‘da ABD, AB-28 ülkelerinin ve Türkiye‘nin eğitim alan öğrenci miktarı gösterilmektedir.
Tablo 3.3: ABD, AB-28 Ülkeleri ve Türkiye’nin Öğrenci Sayısı (Bin KiĢi)
Kaynak: Eurostat, Education and Training, Education,
http://ec.europa.eu/eurostat/tgm/table.do?tab=table&plugin=1&language=en&pcode=tp s00062 EriĢim Tarihi: 16.05.2015.
Eğitim, ülkelerin olmazsa olmazlarındandır. Sağlıklı ve devamlı bir politika izlemek için eğitimi de geliĢtirmek oldukça önemlidir. Tablo 6‘da ABD, AB-28 ülkeleri ve Türkiye‘nin sosyal sermaye konusunda önemli katkısı olan eğitimin içindeki öğrenci sayıları üzerinde durulmaktadır.
AB-28 ülkelerine genel olarak baktığımızda öğrenci sayısı her sene düzenli olarak artmaktadır. 2008 senesinde 19180 bin kiĢi olan öğrenci sayısı 2012 yılına gelindiğinde bu miktar 20245 bin kiĢi olarak belirlenmektedir. Aynı Ģekilde ABD‘de de öğrenci sayısı artmıĢtır ve 2008 yılında 18248 bin olarak ölçülen öğrenci sayısı 2012 yılında oldukça fazla artarak 20994 bin kiĢi olmuĢtur. Türkiye‘de ise durum farksız
Ülkeler
2008(bin kişi) 2009(bin kişi) 2010(bin kişi) 2011(bin kişi) 2012(bin kişi)
AB (28 Ülkeler)
19,180.6
19,609.4
19,991.1
20,283.3
20,245.9
AB (27 Ülkeler)
19,037.2
19,470.4
19,841.2
20,129.3
20,088.6
Euro Alanı (18 Ülkeler)
11,572.0
11,850.3
12,203.5
12,661.9
12,870.9
Euro Alanı (17 Ülkeler)
11,444.2
11,724.9
12,090.9
12,558.0
12,773.9
Almanya
2,245.1
2,438.6
2,555.6
2,763.1
2,939.5
İspanya
1,781.0
1,800.8
1,879.0
1,950.5
1,965.8
Fransa
2,164.5
2,172.9
2,245.1
2,259.4
2,296.3
İtalya
2,013.9
2,011.7
1,980.4
1,967.6
1,925.9
Romanya
1,056.6
1,098.2
999.5
871.8
705.3
İngiltere
2,329.5
2,415.2
2,479.2
2,492.3
2,495.8
Türkiye
2,532.6
2,924.3
3,529.3
:
4,353.5
ABD
18,248.1
19,102.8
20,427.7
:
20,994.1
113
değildir son 4 senede neredeyse 2 kat artmıĢtır öğrenci sayısı. 2008 yılında 2532 bin kiĢi iken öğrenci sayısı, 2012 yılında 4353 bin kiĢi olmaktadır.
Sosyal sermaye özellikle ülkelerin kendi kültürlerinde, ailelerinde meydana gelen geliĢmedir. Türkiye, AB tam üyesi olmak için oldukça fazla çaba sarf etmektedir. Her konuda Avrupa Birliği‘ne uyum sağlamaya çalıĢmaktadır bu durum ülkemizin kendi öz kültürlerinden vazgeçmesini içermektedir. Bir de buna ABD hegemonyası eklenince ülkemizin uyum göstermesi gereken koĢullar artmaktadır. Ülkemiz, ABD hegemonyasından dolayı bir çok gelenek ve göreneklerini yapmamaktadır ve sosyal sermayesi daha yavaĢ ve az geliĢme göstermektedir. ABD hegemonyası genel olarak istihdam da daha ağırlıklı etki yaratmaktadır; ülkelerin istihdamını kendi ülkesine yönlendirerek çevre ülkelerdeki istihdamın azalarak iĢverenlerin istihdam bulmada zorluk çekmesi olarak ortaya çıkmaktadır.
114 SONUÇ
Hegemonya bir veya daha fazla ülke üzerinde güç oluĢturup kendi yaptırımlarını uygulaması anlamında kullanılmaktadır. Özellikle büyük ülkeler, çevresinde yer alan küçük ülkelere sistemlerini aĢılayarak kendilerine bağımlı hale gelmesini amaçlamaktadır. Bu durum çok önceden beri uygulanmıĢ olsa da ―hegemonya‖ kavramı 1817 yılında Gramsci tarafından ortaya atılmaktadır. Kimi zaman hegemonya geri kalmıĢ ülkelerin yararına olsa da genel olarak bakıldığında daha da geriye götürecek etkileri içermektedir. Hegemon devlet, hegemonyası altında tuttuğu devletlerin büyümesini engellemek için sürekli baskı altında tutarak o ülkelerin baĢ kaldırmasını engellemeyi amaçlamaktadır.
Hegemonya kavramının geliĢmesine ve herkes tarafından bilinmesine en fazla katkıyı Antonio Gramsci sağlamaktadır. Gramsci, hegemonya kavramına okulların, dini kurumların, siyasi partilerin ―özel‖ konumunu korumaları için o kurumlara verilmiĢ ayrıcalık olarak görmektedir. Ġtalya‘da doğan Gramci Klasik dönemin ardından oldukça saygı duyulmaya baĢlamıĢtır. Gramsci, hegemonya kavramını sosyal sınıfın iliĢkilerini, köylü halk ile burjuvazi halkın iliĢkilerini incelemek için ortay çıkarmıĢtır. Hegemonyanın geliĢimine Gramsci‘den farklı olarak Immanuel Wallerstein, Giovanni Arrighi, Robert J. Cox ve Stephen Gill‘de katkı sağlamıĢtır.
Dünya üzerinde hegemonik güç oluĢturmuĢ ülke oldukça fazladır. Fakat hegemonya konusunda en büyük güç ABD‘dir. ABD yıllardır bir çok ülke üzerinde hegemonyasını oluĢturmuĢ bulunmaktadır. ABD‘nin çok fazla geliĢmiĢ olması, siyasi üstünlüğünün fazla olması, para sisteminin tüm dünyada kullanılıyor olması ABD hegemonyasını her zaman artırmaktadır. Son yıllarında Japonya ve Çin gibi bir çok ülke de hegemonya oluĢturmaktadır ama biz ―ABD Hegemonyasının Avrupa Birliği - Türkiye Ġle Olan Ġstihdam Ve Sosyal ĠliĢkilerine Etkisi: 2008-2014‖ isimli tezimizde özellikle ABD hegemonyasını incelemiĢ bulunmaktayız.
ABD hegemonyası, ekonomik veya sosyal etkiler olarak ülkeleri etkisi altında tutmaktadır. Bunların baĢında da istihdam, iĢsizlik ve sosyal sermaye konuları gelmektedir. ABD hegemonyasının her ne kadar doğrudan etkisi bulunmasa da dolaylı olarak etkilemektedir. Büyük bir güç olan ABD‘nin istihdamı ülkesine çekmesi veya
115
hegemonyasını kurduğu ülkelere kaydırması diğer ülkelerin zararına iken ABD‘nin daha da güçlü olmasını sağlamaktadır. Türkiye ve Avrupa Birliği ülkeleri de ABD gücünden etkilenmektedir.
Ülke nüfusunun çalıĢmak isteyen ve çalıĢabilir durumda olan nüfusuna istihdam ya da iĢgücü denilmektedir. Ġstihdamın oluĢmaması veya eksik oluĢmasında ise iĢsizlik meydana gelmektedir. Ülkelerin en büyük sorunlarından biri de iĢsizliktir. Emek talebinin eksikliğinden ortaya çıkan iĢsizlik, emek arzının fazla olmasına rağmen o iĢte çalıĢmayı kabul etmeyen kiĢiler tarafından ortaya çıkmaktadır. ĠĢsizlik öncelikle iĢ arayan kiĢilerin yeteneklerine göre, mezun oldukları bölüme göre ve tatmin olacakları maaĢları iĢverenden bulamadıkları için ortaya çıkmaktadır. Bu durum iĢverenler için de geçerli olmaktadır; iĢveren, iĢ yerinde çalıĢacak yetenekli, iĢ sorumluluğu fazla dahi olsa çalıĢabilecek, bu durumda çalıĢacak kiĢiye de maaĢı yüksek olarak verileceği Ģeklinde eleman aramaktadır. KarĢılıklı isteklerin karĢılanmadığında ise iĢsizlik ortaya çıkmaktadır. ĠĢsizlik ülke ekonomisi üzerinde büyük yüktür ve baĢta ABD olmak üzere Türkiye ve AB‘de bu sorun üzerine politikalar geliĢtirip uygulamaktadır.
ABD‘nin 2008 yılındaki istihdam miktarı, 145.363 bin kiĢi iken iĢsizlik miktarı 8.924 bin kiĢi olarak ölçülmüĢtür. ABD 2011 yılına geldiğinde istihdam seviyesi düĢerek 139.869 bin kiĢi; iĢsizlik ise, 13.747 bin kiĢi seviyelerine yükselmektedir. Görülmektedir ki, 2008 Küresel Krizi (Eylül 2008‘de görülmeye baĢlayan bu kriz ABD‘deki gayrimenkullerin aniden değer kaybetmesiyle ortaya çıkan kiĢisel iflasların artması olarak bilinmektedir) baĢta ABD olmak üzere bir çok ülkeyi etkilemektedir. 2013 yılına gelindiğinde ise istihdam, 143.929 bin kiĢi seviyelerine gelmektedir; ancak ABD istihdamını artırmıĢ olsa da 2008 yılı seviyelerine hala ulaĢamamaktadır. ĠĢsizlik ise, 11.460 bin kiĢi seviyelerine gerilemiĢtir. Ġstihdamda olduğu gibi iĢsizlik de 2008 yılındaki iĢsizlik seviyesine gelememektedir. Ve istihdam ile iĢsizlik verilerinde 2008- 2013 yılları arasında çok fazla istikrarsızlık yaĢanmaktadır.
Ġstihdam konusun da ülkeler 2008 Küresel Krizi‘nden oldukça etkilenmelerine rağmen, Türkiye bu duruma zıt olarak istihdamını artırarak iĢsizlik düzeyini dengeli tutmaktadır. 2008 yılında Türkiye‘nin 21.194 bin kiĢi olan istihdam miktarı 2011 yılında 24.110 bin kiĢi seviyelerine yükselmektedir. YaklaĢık olarak 3 milyon kiĢi iĢ imkanı bularak istihdam miktarını artırmaktadır. 2013 yılına gelindiğinde ise bu miktar 25.524 bin kiĢi olarak istihdam tekrardan yükselmektedir. ĠĢsizlik miktarı ise 2008-2013
116
yılları arasında aynı seviyelerde bulunmaktadır. 2013 yılı iĢsizlik oranı, %9,7 olarak hesaplanmaktadır. Hegemonya kavramının etkisi genel olarak verilerle açıklanamasa da genel etkilerinden bahsedilmektedir. Türkiye‘nin istihdamında ve iĢsizliğinde doğrudan ABD hegemonyasının etkisi bulunmasa da dolaylı olarak; istihdam sağlanan firmaların özelleĢtirilmesi ve teĢvik edilmesi sağlanmaktadır.
AB 28 ülkelerinin verileri incelendiğinde ise ABD hegemonyasının etkisini verilere bakarak belirlemek zor olmaktadır. Ancak çoğu ülkenin üzerindeki hegemon etki bir çok etkiye dayanarak açıklamak mümkündür. Bunlardan bir tanesi de ülkelerin verilerinin aĢırı dalgalanma göstermesidir. AB 28 ülkenin 2008 yılı toplam istihdam miktarı, 218.340 bin kiĢi iken 2011 yılında 214.045 bin kiĢi seviyelerine düĢmektedir. Bu düĢüĢ özellikle küresel krizin etkisinin bulunmasıdır. Ġstihdamda bu düĢüĢün en fazla yaĢandığı ülkeler Ġspanya, Yunanistan, Ġtalya, Letonya ve Portekiz‘dir. Diğer ülkeler de ise fazla bir düĢüĢ olmamasına ilaveten artıĢlarda gerçekleĢtirilmiĢtir. 2013 yılında ise istihdam, 213.001 bin kiĢi olarak tekrardan istihdamda düĢüĢ yaĢanmaktadır.
Hegemonya olumsuz etkiler ortaya çıkarsa da çoğu zaman olumlu etkileri de bulunmaktadır. Kadın iĢgücünün istihdama katılmasını sağlamakta bunların baĢında gelmektedir. 2008 ve 2014 yıllarındaki kadın ve erken istihdamında da ABD hegemonyasının etkisinin olup olmadığı incelenmiĢtir. Bu durum öncelikle Türkiye‘yi etkilemektedir ve Türkiye, AB tam üyesi olabilmek için gereken mevzuatları uygulamaya çalıĢmaktadır; özellikle kadın iĢgücünü artırarak istihdam içerisindeki payını artırmak hem AB‘nin hem de ABD hegemonyasının istediği bir durum olmaktadır. Kadın istihdamı, ülkenin geliĢiminin büyük bir kısmının sağladığını, ekonomide ve sosyo-kültürel anlamda ilerleme gösterdiğini belirtmektedir. 2014 yılında AB üye ülkelerinin geneli itibariyle kadın istihdamı artmıĢtır fakat kimi ülke de ise düĢüĢler yaĢanmıĢtır.
ABD hegemonyasının istihdam ve iĢsizliği etkilemesinin yanı sıra sosyal anlamda da etkisi altına almaktadır. Ġstihdam ve iĢsizlik verilerinden her ne kadar tam olarak anlaĢılamasa da hegemonik bir etkinin olup olmadığı tahminlerle yaklaĢılabilmektedir. Fakat sosyal sermayeye etkisinin ölçümü oldukça zordur. Sosyal sermaye, ülkelerin kültürlerinin, sosyal yapılarının, gelenek-göreneklerinin ve ülke içerisinde yaĢayan bireylerin karĢılıklı sorumluluklarıyla oluĢmaktadır. Ülkelerin sosyal
117
sermaye konusundaki birikimleri ne kadar fazla ise geliĢmiĢlik seviyeleri de o kadar fazladır.
Sosyal sermayenin ölçütü, sınır ve kapsamı ülkeden ülkeye, Ģehirden Ģehire ve bireyden bireye değiĢim göstermektedir. Türkiye‘nin doğusu ile batısında yaĢayan bireylerin dahi sosyal sermayesi farklıdır. Coğrafi yapı, merkeze yakınlık ve ülkenin kalabalık olması da etkiler arasında yer almaktadır. KiĢinin sosyal sermayesi aileden baĢlayarak eğitimle devamı getirilir ve böylece de sosyal sermayenin artırılması sağlanmaktadır. Eğitim-öğretim konusunda ise, öğrenim gören öğrenci miktarının artması ülkenin sosyal sermayesinin arttığını göstermektedir. ABD‘nin, 2008 yılındaki öğrenci miktarı 18.248 bin kiĢi seviyelerinden 2012 yılına gelindiğinde 20.994 bin kiĢi seviyelerine yükselmektedir. Bu veri de gösteriyor ki ABD sosyal sermayesini geliĢtirme politikalarını iyi bir Ģekilde oluĢturmuĢtur.
Türkiye‘de ise 2008 yılından 2012 yılına kadar geçen sürede öğrenci miktarı 2 katına yükselmiĢtir. 2008 yılında öğrenci miktarı 2.532 bin kiĢi iken 2012 yılında 4.353 bin kiĢi olarak hesaplanmaktadır. Veriler sonucunda Türkiye‘nin sosyal sermayeye katkısı oldukça yüksek seviyelerdedir. AB 28 ülkelerinde ise, öğrenci miktarı düzenli bir Ģekilde artmıĢtır. 2008 yılında 19.180 bin kiĢi olan öğrenci miktarı 2012 yılında 20.245 bin kiĢi seviyelerinde olmaktadır. Sosyal politikaların etkili olup olmadığı bu verilerden de görülmektedir.
―ABD Hegemonyasının Avrupa Birliği - Türkiye Ġle Olan Ġstihdam Ve Sosyal ĠliĢkilerine Etkisi: 2008-2014‖ isimli çalıĢmamızda hegemonya kavramı detaylandırılmıĢ, ABD hegemonyasının Avrupa Birliğinde Türkiye‘deki etkisi incelenmiĢ. ABD hegemonyası, AB ile Türkiye‘nin istihdamı, iĢsizliği ve sosyal sermayesi konusunda kimi zaman oldukça fazla etkisi bulunurken kimi zaman ABD hegemonyasının etkisinden söz edilmediği sonucuna varılmıĢtır. 2008 yılında gerçekleĢen kriz bu belirsizliği artırmıĢtır çünkü krizin ABD ülkesinde çıkması diğer ülkelerin yanı sıra kendisini oldukça fazla etkilemiĢtir.
118 KAYNAKÇA
Aka A. (2009), ―Antonıo Gramscı Ve ‗Hegemonik Okul‘‖, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 12, Sayı 21, ss.329-338.
Akın C. S. (2013), ―Sosyal Sermaye Ve Ekonomik Büyüme: Farklı Gelir Grupları Üzerine Yatay Kesit Analizi‖, International Journal of Social Science, Doi number: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS1569, Volume 6 Issue 7, p. 13-35.
Aktoprak E. (2004), ―Immanuel Wallerstein: Sosyal Bilimlere Yeniden Bakmak‖, Uluslararası İlişkiler, Cilt 1, Sayı 4, ss. 23-58.
Alancıoğlu E. ve Utlu S. (2012) "Ġstihdam ve Ekonomik Büyüme: Türkiye Örneği." Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), ss. 189-206. Anderson P. (1988), ―Gramsci Doğu-Batı Sorunu ve Strateji‖, Alan Yayıncılık, 1. Baskı, Ġstanbul.
Anderson P. (1988), ―Gramsci Hegemonya Doğu/Batı Sorunu ve Strateji‖, Alan Yayıncılık, çev.Tarık Günersel, Ġstanbul.
Arrighi G. and Silver B. J. (1999), “Chaos and Governance in the Modern World System”, Regents of the University of Minnesota Press, London, ss. 317.
Arrighi G. ve Silver B. J. (2003), ―Polanyi‘s ―Double Movement‖: The Belle Époques of British and U.S. Hegemony Compared‖, Politics & Society, 31 (2), ss. 325-355. Aslan S. (2012), ―Demokrasi Bağlamında Sosyal Sermaye Ve Sivil Toplum ĠliĢkisi‖, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (20), s. 45-58.
Avrupa Komisyonu (2011), ―Türkiye 2011 Yılı Ġlerleme Raporu‖, Komisyon Tarafından Avrupa Parlamentosu‟na Ve Konsey‟e Sunulan Bildirim (Genişleme Stratejisi ve Başlıca Zorluklar 2011-2012)”, {COM(2011) 666} ekindeki Komisyon ÇalıĢma Dokümanı, Brüksel.
Avrupa Komisyonu (2014), ―Türkiye 2014 Yılı Ġlerleme Raporu‖, Komisyon Tarafından Avrupa Parlamentosuna, Konseye, Ekonomik Ve Sosyal Komiteye Ve
119
Bölgeler Komitesine Sunulan Bildirim (Genişleme Stratejisi ve Başlıca Zorluklar 2014-2015), {COM(2014) 700} ekindeki, Komisyon ÇalıĢma Dokümanı, Brüksel. Ay S. (2012), ―Türkiye‘de ĠĢsizliğin Nedenleri: Ġstihdam Politikaları Üzerine Bir Değerlendirme‖, Yönetim Ve Ekonomi, 19 (2), ss. 321-341.
Aydın Y. (2012), ―Say Yasası Üzerine Bir Ġnceleme Klasik Ġktisatçıların Ve Marx‘ın Yorumu‖, Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 1, ss. 1-29.
Aydın Y. (2013), ―Say Yasası: Keynes‘in Yorumu Ve Son Dönem TartıĢmaları‖, İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt: 63, 2013/1 s, 81-130.
Aytaç Ö. (2004), ―Kapitalizm Ve Hegemonya ĠliĢkileri Bağlamında BoĢ Zaman‖, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt : 28, No:2, ss.115-138.
Balibar E. and Wallerstein I. (1995), "Irk Ulus Sınıf" Belirsiz Kimlikler [Race Nation Class, Ambigious Identities], (çev. N. Okten), İstanbul, Metis Yayınları, ss. 160.
BaĢak S. Ve ÖztaĢ N. (2010), ―Güven Ağbağları, Sosyal Sermaye Ve Toplumsal Cinsiyet‖, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12/1, ss. 27- 56.
Bekiroğlu C. (2010), ―Türkiye‘de ĠĢsizlik Sorununun Çözümlenmesinde Uygulanan Ekonomi Politikalarının Analizi‖, T.C. Kadir Has Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Finans Bankacılık Yüksek Lisans Programı, Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul. Berkay F. (2013), ―1980-2010 Döneminde Sosyal Refah Devleti Çerçevesinde Türkiye‘de Sosyal Güvenlik Harcamalarının GeliĢimi‖, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 9. ss.1-20.
Bilgili E. (2006), ―Türkiye‘nin Üyeliğinin Avrupa Birliği Bütçesine Muhtemel Etkisi‖, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 15, Sayı 2, ss.61-80.
Bilgili F. (2001), ―Exel, Eviews, Rats Programları ile Uygulamalı Ekonometri‖, Erciyes Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi, Yayın No: 17, Kayseri, ss. 208.
120
Bilgin N. ve Kaynak R. (2008), ―Sosyal Sermaye Faktörlerinin ĠĢ BaĢarısına Etkisi: Üniversite ÇalıĢanları Üzerine Ampirik Bir ÇalıĢma‖, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 32 No:1, ss. 29–38.
Bingöl D., Aydıntan B. Ve Göksel A. (2010), ―Örgütlerde Bilgi PaylaĢım DavranıĢı: Sosyal Sermaye Boyutundan Bir BakıĢ‖, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65 (4), ss. 87-109.
Carnoy M. (2001), ―Gramsci ve Devlet‖, Praksis, (3), ss. 252-278.
Cengiz V. (2006), ―Teorik Ve Ampirik Analizler Çerçevesinde Para Politikasının Etkinliği Ve Aktarım Mekanizmaları‖, I.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, No:35, ss. 125-143.
Ceylan S. Ve ġahin B. Y. (2010), ―ĠĢsizlik Ve Ekonomik Büyüme ĠliĢkisinde Asimetri‖, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11 (2), 157-165.
Çabuk D. (2013), ―Avrupa Birliği‘ne Katılım Sürecinde Türkiye‘de Medya Politikalarının DönüĢümü‖, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2 (1), ss. 26-48.
Çiftçi K. (2009), ―Soğuk SavaĢ Sonrasında ABD: ‗Rıza‘ya Dayalı ‗Hegemonya‘dan ‗Ġmparatorluk‘ Düzenine‖, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 5, Sayı 10, ss. 203–219.
Dağcı K. (2008), ―Türkiye - Avrupa Birliği ĠliĢkilerinin Tarihsel Evrimi‖, içinde Caner Sancaktar (ed.), Avrupa Birliği - Türkiye ĠliĢkileri Ve Bu ĠliĢkilerin Türkiye'ye Yansımaları, Tasam Yayınları, Ġstanbul, ss. 9-22.
Daldal ġ. (2006), ―Neo-Liberal Politikalar ve Hegemonya Krizi‖, Marmara Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 21(1), ss. 163-181.
Dedeoğlu S. (2009), ―EĢitlik mi Ayrımcılık mı? Türkiye‘de Sosyal Devlet, Cinsiyet EĢitliği Politikaları ve Kadın Ġstihdamı‖, Çalışma ve Toplum, 2009/2, ss. 41-54.
Devlet Planlama TeĢkilatı Avrupa Birliği Ġle ĠliĢkiler Genel Müdürlüğü (2007), “Türkiye İçin Katılım Ortaklığı Belgesi (14 Nisan 2003 Tarihinde AB Konseyi Tarafından Kabul Edilen Nihai Metin)”, Ankara.
121
Devlet Planlama TeĢkilatı MüsteĢarlığı (2005), ―Türkiye Ġçin Müzakere Çerçeve Belgesi ve Ġlgili Diğer Belgeler‖, Avrupa Birliği ile İlişkiler Genel Müdürlüğü.
Doğan N. ―21. Yüzyılda ABD‘nin Sistemdeki Konumu Ve Küresel Güvenlikteki Rolü‖, 21yuzyildergisi.com.
Doğan S. Ve Soyyiğit Kaya S. (2011), ―Gümrük Birliği Sonrasında (1996-2009) Türkiye‘nin Avrupa Birliği Ġle DıĢ Ticaretinin Ülke Ve Fasıl Bazlı YoğunlaĢma Analizi‖, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri Ve İstatistik Dergisi, Sayı:14, ss. 1–18.
Duman B. Ve Alacahan O. (2011), ―Sosyal Sermaye/Güven Boyutunda Etniklik‖, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), s.181- 208.
Dura C. Ve Atik H. (2014), ―Avrupa Birliği, Gümrük Birliği ve Türkiye‖, Nobel Akademik Yayıncılık, 4. Baskı, Ankara.
Elmas F. (2012), ―Modern Dünya-Sistemi Analizi Ve DıĢ Ticaret‖, Ekonomik Yaklaşım, 23(1), ss. 133-160.
Erol S. I. (2013), ―Gençlere Yönelik Aktif Ġstihdam Politikaları: Japonya, Kore, Çin Ve Türkiye Örnekleri‖, TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, Cilt: 24 Sayı: 6 / Cilt: 25 Sayı: 1-2, ss. 15-43.
Füsunoğlu M., Gökdere A. Ve Diğerleri (1996), ―Ġktisadın Ġlkeleri‖, Alkım Kitapçılık Yayıncılık, Ankara.
Gökdemir L. Ve Karaman E. (2008), ―Onuncu Yılında Gümrük Birliği: Ne Beklendi?, Ne GerçekleĢti?‖, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 18, Sayı: 2, ss. 277- 296.
Gramsci A. (1999), ―Selections From The Prison Notebooks‖, ElecBook, London, edited and translated by Quentin Hoare and Geoffrey Nowell Smith.
Güney A. (2009), ―ĠĢsizlik, Nedenleri, Sonuçları Ve Mücadele Yöntemleri‖, Kamu-İş, C:10, S:4, ss. 135-159.
122
Hatipler M. (2012), ―Türkiye- AB Gümrük Birliği AntlaĢması Ve AntlaĢmanın Türkiye Ekonomisine Etkileri‖, Akademik Bakış Dergisi, Sayı: 29, ss. 1-14.
Ġbrahimov R. ―Uluslararası ĠliĢkilerde Realistler Ve Realizm Paradigması‖, ss. 1-11,
http://journal.qu.edu.az/article_pdf/1030_350.pdf.
Karacasulu N. (2009), ―Hegemonik Düzen TartıĢmaları Ve EleĢtirel GörüĢler‖, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 11, Sayı:4, ss. 53-71.
Kenar N. (2004), ―Sosyal Sermaye Nedir? Ne ĠĢe Yarar?‖,
http://www.messegitim.com.tr/ti/679/0/Sosyal-Sermaye-Nedir?-
Kesici M. R. (2011), ―Avrupa Emek Piyasası Dinamikleri ve Avrupa Ġstihdam Stratejisi Temelinde Türkiye‘nin Uyumu‖, Çalışma ve Toplum, 2011/1, ss. 75-115.
Kesici M. R. Ve Selamoğlu A. (2005), ―Genel Hatlarıyla Avrupa Ġstihdam Stratejisi Ve Geçirdiği DönüĢüm‖, „İş, Güç‟ Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, Cilt:7, Sayı:2, ss. 25-51.
Keynes J. M. ―The General Theory of Employment, Interest, and Money‖, ss. 1-263
http://cas.umkc.edu/economics/people/facultypages/kregel/courses/econ645/winter2011 /generaltheory.pdf.
Keynes J. M., ―ÇalıĢma, Faiz Ve Para Hakkında Genel Teori, (Tercümenin devamı)‖,çev. Akif Erginay, http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/38/339/3484.pdf. Kirman Ö. (2006), ――Wallerstein‖, Eğitimde AraĢtırma Yöntemleri Dersi Ödevi, TC Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi Teftişi Ekonomisi Ve Planlaması Yüksek Lisans Programı, Ankara. Knight K. (2014), ―AC Pigou‘s The Theory of Unemployment and its Corrigenda: The Letters of Maurice Allen, Arthur L. Bowley, Richard Kahn and Dennis Robertson‖, BOOK OF, 117.
KOSGEB, (2005), ―Ekonomik Kalkınmada Sosyal Sermayenin Rolü‖, Ekonomik Ve
Stratejik Araştırmalar Merkez Müdürlüğü, Ankara,
http://www.akerpatent.com/dokuman1/kosgeb%20dokumanlari/Ekonomik%20Kalkinm ada%20Sosyal%20Sermayenin%20Rolu%20nedir.PDF
123
Machiavelli N. (1955), ―Hükümdar‖, çev. Yusuf Adil Egeli, Yıldız Matbaası, Ankara.
Mızırak Z., Mercan B. Ve Halıcı N. S. (2006), ―GiriĢimcinin Bölgeye Çekilmesinde Sosyal Sermayenin Rolü‖, Uluslararası Girişimcilik Kongresi, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Ġktisadi ve Ġdari Birimler Fakültesi, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Yayınları: 86, Kongreler Dizisi: 11, BiĢkek, ss. 544.
Mızırak Z., Mercan B. Ve Halıcı N. S. (2006), ―GiriĢimcinin Bölgeye Çekilmesinde Sosyal Sermayenin Rolü‖, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Yayınları: 86, Kongreler Dizisi: 11, BiĢkek, ss. 178-187.
Moggach D. (2002), ―Egemenlik Kavramları: Devlet, Ekonomi ve Kültür Üzerine Tarihsel Yansımalar‖, Liberalizm, Devlet, Hegemonya, der. E. Fuat Keyman, Everest Yayınları, Birinci Basım, Ġstanbul, ss. 9-31.
Oğuz O. (1968), ―Genel Ġktisat Teorisi Dersleri‖, Sevinç Matbaası.
Ökmen M. Ve Canan K. (2009), ―Avrupa Birliği‘ne Üyelik Sürecinde Türk Kamu Yönetimi‖, Yönetim Ve Ekonomi, Cilt:16 Sayı:1, ss. 139-171.
Önsal N. (1993), ―Ġstihdam(Ders Notları)‖, Kamu İşletmeleri İşverenler Sendikası.
Özçelik S. (2012), ―Uluslararası Rejim Kavramı Üzerine Kavramsal Bir Ġnceleme: Yapısalcı, Kurumsal ve BiliĢsel Temel Teoriler‖, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(1).
Özen Ç. (KıĢ 2005-2006), ―NeogramĢiyan Hegemonya YaklaĢımı Çerçevesinde Güç ve Global Finans: Pax Britannica‘daki Büyük DönüĢüm‖, Uluslararası İlişkiler, Cilt 2, Sayı 8, s. 3-31.
Özerdem F. (2010), ―Avrupa Birliği Sosyal Politikası ve Türkiye‘nin Uyumu‖, T.C. Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü Hakemli Araştırma Dergisi Yardım ve Dayanışma, Cilt:1, Sayı:1, ss. 17-28.
Parasız M. Ġ. (1998), ―Ġktisada GiriĢ Prensipler ve Politika‖, Ezgi Kitabevi Yayınları, 5. Baskı.
124
Pıçak M. (2012), ―Faiz Olgusunun Ġktisadi DüĢünce Tarihindeki GeliĢimi‖, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (4), ss. 61-92.
Robinson W. I. (2002), ―Küresel Kapitalizm Ve Ulusötesi Kapitalist Hegemonya: Kuramsal Notlar Ve Görgül Deliller‖, çev. Erdem Türközü, Praksis, (8), 125-168. Samuelson P. A. (1966), ―Ġktisat‖, çev. Y. Demirgil, Menteş Kitabevi, 2. Baskı, Ġstanbul.
Sanal M. E., ―Aktif Ġstihdam Politikaları‖, http://www.toprakisveren.org.tr/2013-99- enginsanal.pdf ss. 1-8.
Sarıöz Gökten, Y. (2013), ―Hegemonya ĠliĢkilerinin Dünü, Bugünü ve Geleceği Neo- Gramsci‘ci Bir BakıĢ‖, NotaBene Yayınları, 1. Baskı, Ankara, ss. 236.
Seçer B. (2009), ―ĠĢgücü Piyasasında Sosyal Sermaye‖, Kamu-İş, 10 (3), s. 103-130.
Selamoğlu A. (2002), ―GeliĢmiĢ Ülkelerde Ġstihdam Politikaları, Esneklik ArayıĢı ve Etkileri‖, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (4) , ss. 33-63.
Smith A. (1985), ―Ulusların Zenginliği‖, çev. AyĢe Yunus ve Mehmet Bakırcı, Alan Yayıncılık, 1. Baskı, Ġstanbul.
Sönmez P. (2006), ―KüreselleĢme, Avrupa Birliği Ve Ġstihdam: ÇalıĢma ĠliĢkilerinde YaĢanan DönüĢüm‖, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, Cilt: 5, No:3, ss. 177-198