10. SINIF ANATOMİ VE FİZYOLOJİ SUNULARI
© Bu Sunu’ya ait tüm Haklar Atlas Yayınevine aittir. Hiçbir şekilde üçüncü şahıslara verilemez
ÜNİTE 1
VÜCUDUN TEMEL
YAPISI
KONULAR
1. Anatominin Bölümleri
2. Tıbbi Terimler
3. Anatomik Duruş, Anatomik
Düzlemler, Eksenler,
Vücudun Bölümleri, Vücut
Boşlukları, Yönler
ANATOMİ NEDİR ?
ANATOMİ;vücudu oluşturan organların
yerini, şeklini, yapısını ve bu organlar arasındaki yapısal ve görevsel ilişkileri inceleyen bilim dalıdır.
Anatomi: Ana + Temnein (Yunanca) Ana: İçinden, ayrılmış
Temnein: Kesmek, ayırmak Dissection: Kesmek (Latince)
Keserek ayırma, parçalama anlamına
gelmektedir. Anatomi teriminin
Latince’deki karşılığı disseksiyondur.
Disseksiyon terimi günümüzde,
kadavranın bölgelere ayrılması ve bu bölgelerin kesilerek incelenmesi
yöntemi için genel bir ifade olarak kullanılmaktadır.
FİZYOLOJİ
İnsan vücudunu oluşturan
organların işlevlerini bu
işlevlerle ilgili vücutta oluşan
olay ve değişiklikleri inceleyen
bilim dalıdır.
NEDEN ANATOMİ???????
Anatomi bilmeyen doktorlar köstebekler gibi belirsiz mezarlar açarlar.
Gemi kaptanı için pusula ve harita ne ise
bir doktor içinde anatomi odur.
Sağlık ordusu veya insan ile
ilgilenen herkes insan anatomisini en iyi şekilde öğrenmeye mecburdur
ANATOMİ TARİHÇESİ
En eski temel medikal
Anatomiyle ilgili ilk yazılı kayıtlar eski Yunan’da
Hippocrates(M.Ö.460-377) ile başlar. Hippocrates’in kafa kemikleri ile ilgili tanımlamaları günümüzde de geçerlidir.
Aynı dönemlerin bir başka hekimi
olan Aristoteles’de anatomi ile ilgili
tanımlamalarda bulunmuştur.
Ünlü Yunan hekimi Galenos (M.S.
130-200) ölü hayvan
disseksiyonlarına ağırlık vermiştir. Daha sonra insanlarda da
tanımlanmış olan periferik sinirler, eklemler ve kaslar üzerinde gözlemler yapmıştır. Galenos’un anatomik
oluşumları ve çeşitli hastalıkları
tanımladığı eseri orta çağın sonlarına kadar kullanılmıştır.
M.S. 980-1037 yıllarında yaşayan ve Avrupalılar
tarafından Avicenna ismi ile tanınan İbn-i
Sina “Tıp Kanunu” kitabında anatomi ve fizyoloji ile ilgili konulara da yer vermiştir.
İbn-i Sina eserlerinde Hippocrates ve Galenos’un
Anatominin kurucusu kabul edilen Andreas Vesalius (1514-1564) insan ölüsü incelemiş ve vücut yapısını araştırmıştır. 1543 yılında
yazdığı “De Humani Corporis Fabrica”adlı eseri Avrupa ülkelerinde uzun yıllar anatomi ders
İlk fizyoloji kitabını XVII. yy. da
Descartes yayınlamıştır.
Fizyoloji, bir bilim dalı olarak XVIII yy.
dan itibaren Abrech Von Haller
tarafından tanımlanmıştır.
William Harvey XVII yy. da kan
dolaşımını tanımlamış, kalbin görevlerini açıklamıştır.
MAZHAR PAŞA(1845-1920) ülkemizde
modern anatominin kurucusudur.
Ülkemizde fizyoloji alanında ilk bilim
ANATOMİNİN BÖLÜMLERİ
MAKROSKOPİK ANATOMİ (GROSS ANATOMİ): İnsan vücudunu oluşturan
yapıların ve organların herhangi bir mikroskoba ihtiyaç duymadan gözle görülebilen şekliyle
inceleyen anatomi dalıdır. Bu amaçla kullanılan temel eğitim aracı, ilaçlanarak doku
özelliklerinin uzun zaman kalıcılığı sağlanan ölü insan vücududur (kadavra).
SİSTEMATİK ANATOMİ:Organizmayı
organ topluluklarından oluşan
sistemlere (Hareket sistemi, dolaşım sistemi gibi.) ayırıp, incelemeyi esas
tutar. Bu öğretim modelinde bir sistem içindeki organlar ve doku grupları belirli bir sırayla öğretilir.
BÖLGESEL ANATOMİ:Vücut
bölgelere ( baş bölgesi, göğüs bölgesi
gibi) ayrılarak buralarda yer alan doku ve organlar dıştan içe incelenir.
MİKROSKOPİK ANATOMİ:Vücudu
oluşturan organlardan özel teknikler ile alınarak boyanan doku örneklerini
mikroskop altında inceleyen bilim dalıdır.
Histoloji; Dokuların yapısını inceleyen
anatomi dalıdır.
Sitoloji;Histolojinin bir bölümü olarak
da kabul görmekte olan hücre bilimidir. Hücreyi oluşturan yapıların ayrıntılı
GELİŞİMSEL ANATOMİ:İnsan
vücudunun şekillenmeye başladığı ilk andan ölümüne kadar geçirdiği evreleri ve normal yapısal değişiklikleri inceler.
Doğum öncesi dönemi anatomisi,
çocukluk dönemi anatomisi, erişkin dönemi anatomisi, yaşlılık dönemi anatomisi gibi alt dallara ayrılır.
RADYOLOJİK ANATOMİ: İnsan
vücudunun değişik radyolojik teknikler ile görüntülenerek incelenmesidir.
TIBBİ TERİMLER
Terim
Bir sözcüğün bilim, sanat, politika vb.
alanlarda kullanıldığında aldığı anlamdır.
Tıp alanında kullanılan sözcüklere ‘tıbbi
terimler’ denir.
Tıp terimleri Yunanca ve Latincedir.
Terimler kök halinde veya ön ekli ve son ekli olarak kullanılır.
TIBBİ TERİMLER
Kök: Anlamlı en küçük dil birimidir. Köke ön
ek, son ek getirilerek anlamlı sözcükler oluşturulur.
Örneğin; ‘Os’ kök sözcüktür ve kemik
anlamındadır. Bu sözcüğe ‘tologia’ son eki getirilerek ‘ostologia’ yani kemik bilimi
sözcüğünü oluşturabiliriz.
Ön ek: Kökün önüne gelerek yeni sözcük
oluşturan eklerdir.
Son ek: Sözcüğün sonuna gelerek yeni sözcük
Tıbbi-anatomik terimlerle ilgili
düzenlemeler ilk olarak 1895 yılında
Basel’de (İsviçre) uluslar arası düzeyde yapılan bilimsel toplantılarla
belirlenmiştir. Bu toplantılarda
30.000’den fazla sayıya ulaşan anatomi terimlerinde sadeleşmeye gidilmiş,
Latince temel alınarak terim sayısı 4.500 dolayına indirilmiştir. Tüm dünyada ortak olarak kullanılan bu terimler
Nomina Anatomica isimli kitaplarda toplanmıştır.
ANATOMİK DURUŞ, DÜZLEMLER, EKSENLER, VÜCUDUN BÖLÜMLERİ, VÜCUT BOŞLUKLARI YÖNLER
ANATOMİK DURUŞ (ANATOMİK POZİSYON)
Ayakta dik duran, yüzü bize dönük, gözleri ile
karşıya bakan, baş ve gövdesi dik, kolları
yanlarda aşağıya sarkık, avuç içi öne bakan, ayakları birleşik bir şekilde duran kişinin
ANATOMİK DÜZLEMLER
1.
Frontal (Alın) düzlem
2.
Median (Orta) düzlem
Orta düzlem (Median – Sagittal düzlem):
Vücudun uzun ekseni
boyunca, yere dik olarak önden arkaya veya
arkadan öne doğru
geçirilen, vücudu sağ-sol iki eşit yarıma bölen
Alın düzlemi (Frontal
–Koronal düzlem):
Sağdan sola ve soldan sağa doğru sagital
düzleme dik açı
yapacak şekilde geçen düzlemdir.
Vücudu ön-arka olarak
eşit olmayan iki parçaya ayırır.
Enine düzlem
(Transvers-Horizontal-Aksiyal düzlem):
Vücudun herhangi bir
yerinden, yere paralel olarak geçirilen
düzlemdir.
Vücudu üst ve alt olarak
eşit olmayan iki parçaya ayırır.
TASARILI EKSENLER
İnsan vücudundan geçen ve eklemler
çevresinde oluşan hareketlerin
tanımlanmasında kullanılan yönlerdir. Hareket esnasında yer değiştirmeyen noktaları birleştiren doğruya eksen (axis) denir.
Üç temel anatomik eksen vardır.
Dikey eksen (Vertikal eksen):
Ön-arka enine eksen (Sagittal eksen Sağ-sol enine eksen (Transvers
Dikey eksen (Vertikal eksen):
Vücutta baştan ayaklara doğru, yere dik olarak geçirilen eksendir.
Ön-arka enine eksen (Sagittal
eksen): Ok yönünde, vücudun önünden arkasına veya arkasından önüne doğru, yere paralel olarak geçirilen eksendir.
Sağ-sol enine eksen (Transvers
eksen): Vücudun sağından soluna veya solundan sağına yere paralel olarak
VÜCUDUN BÖLÜMLERİ İnsan vücudu 1. BAŞ, (CAPUT) 2. BOYUN, (COLLUM) 3. GÖVDE, (TRUNCUS), 4. ALT VE ÜST TARAFLAR (Ekstremiteler) Üst ekstremiteler Alt ekstremiteler
1-BAŞ (CAPUT-KAPUT):Vücudun en üst
bölümünü oluşturur. Kafa ve yüz bölgelerinden oluşur. Solunum ve sindirim organlarının
başlangıç kısımları, beyin, gözler, kulaklar, ağız ve burun’u ihtiva eder.
2-BOYUN (COLLUM-KOLLUM) :Baş ve gövde arasında uzanan vücut bölümüdür. Boyunda tiroid ve paratiroid bezi, yutak, gırtlak, soluk borusu ve yemek borusu bulunur.
3-GÖVDE (TRUNCUS-TRUNKUS): Göğüs
(thorax), karın (abdomen) , leğen (pelvis) apış arası (perine), sırt-bel bölgelerinden oluşur.
Göğüs (Thorax): Boyun ve karın
arasında yer alan üst gövde bölümüdür. Önde göğüs kemiği, arkada sırt
omurları ve yanlarda kaburgaların sınırladığı bölümden oluşur.
Karın (Abdomen): Göğüs ve pelvis
arasında yer alır. Gövdenin en geniş kısmıdır. Önde ve yanlarda karın
kasları; arkada, bel omurları ile çevrili bölümden oluşur.
Pelvis (Leğen):Gövdenin en alt
kısmında bulunan bölümüdür. Ön ve yanlarda, kalça kemikleri; arkada
kuyruk sokumu kemiği ile çevrili bölümdür.
4-ÜST TARAFLAR-ÜST YANLAR-EKSTREMİTELER;
Üst ekstremiteler gövdeye her iki yandan omuz ile bağlıdır.
Omuz Kol
Ön kol
5-ALT TARAFLAR-ALT YANLAR-EKSTREMİTELER;
Alt extremiteler her iki alt yandan
gövdeye bağlanırlar.
o Kalça o Uyluk o Bacak
VÜCUT BOŞLUKLARI Vücudumuzda kemik,
kas ve zarlarla çevrili boşluklar
(cavity-cavum) vardır.
Bu boşluklar vücudun
ön tarafında
( ventral boşluk) ve arka tarafında (dorsal
boşluk)
DORSAL BOŞLUKLAR-ARKA
1-Kafatası boşluğu (Cavum cranii):
Kafatası kemiklerinin çevrelediği, içerisinde
beyin, beyincik, hipofiz ve epifiz bezinin yer aldığı boşluktur.
2-Spinal boşluk (Cavum spinalis- canalis
vertebralis): Omurga içinde yer alan ve
kafatası boşluğunun devamı şeklinde olan boşluktur. Bu boşlukta omurilik yer alır.
VENTRAL BOŞLUKLAR-ÖN BOŞLUK
Göğüs boşluğu, karın boşluğu ve pelvis boşluğudur.
1-Göğüs boşluğu (Cavum thoracica ): Ön tarafta göğüs kemiği, arkada sırt omurları, ön yan ve arkada kaburgaların çevrelediği boşluktur. Göğüs boşluğunu karın boşluğundan diyafragma kası ayırır.
Göğüs boşluğunda; akciğerler, kalp, yemek
borusu ve soluk borusu bulunur. Ana
atardamar (aort), üst ana toplardamarı ve alt ana toplardamarın göğüs bölümü bu boşluktan geçer. Göğüs boşluğunun iç yüzeyi ve akciğerlerin üzeri plevra denilen zarla kaplıdır.
VENTRAL BOŞLUKLAR-ÖN BOŞLUKLAR
2-Karın boşluğu (Cavum abdominalis):
Arkada bel omurları üstte diyafragma, ön arka ve yanlarda kasların çevrelediği
boşluktur.
Karın boşluğu içinde; karaciğer, safra
kesesi, pankreas dalak, ince ve kalın bağırsaklar, böbrekler, böbrek üstü bezleri, aort ve alt ana toplardamarın karna ait bölümleri bulunur.
VENTRAL BOŞLUKLAR-ÖN BOŞLUKLAR
3-Leğen (Pelvis) Boşluğu
Kalça kemikleri ile omurganın alt kısmı olan
sakrum ve kuyruk kemiklerinin çevrelediği
boşluğa pelvis boşluğu denir.
Pelvis boşluğunda mesane (idrar torbası)
rektum (sindirim borusunun dışa açılan bölümü), kadın ve erkek cinsiyet organları
UYGULAMA ÇALIŞMALARI
Aşağıda verilen çalışmaları yaparak konuyu tekrar ediniz.
1. Anatomi ve fizyoloji nedir? Tanımlayınız. 2. Vücudun bölümlerini çizdiğiniz resimde
gösteriniz.
3. Vücut boşluklarını yazınız.
4. Anatomik düzlem ve eksenleri çizerek tanımlarını birer kez yazınız.
5. Yön ve yer bildiren terimleri tablodan ikişer kez yazınız.
BÖLÜM 2
HÜCRE
Konular
1. Hücrenin Yapısı
2. Hücre Bölünmesi
ve Çoğalması
Hücre, canlıların yapısını oluşturan en
küçük canlı birimdir. Hücrenin yapısı ilk kez 1605 yılında
Robert Hooke tarafından tespit
edilmiştir. Hooke; kendi yaptığı
mikroskopta şişe mantarından aldığı bir parçayı incelerken onun bal peteği şeklindeki odacıklardan oluştuğunu görmüştür. Bu odacıklara hücre (= cellula) adını vermiştir. Hücreyi
inceleyen bilim dalı sitoloji(hücre bilimi) dir.
Hücrelerin şekilleri, boyları ve büyüklükleri
birbirinden farklıdır. Yassı, yuvarlak,
prizmatik, ipliksi, küpsü, yıldız, kirpiksi şekilde olanları vardır. Hücreler genellikle renksiz olup bazıları taşımış oldukları renk maddelerine göre farklı renklerde olabilirler. Örneğin, alyuvarlar kırmızı, yağ hücreleri
sarıdır.
İnsan vücudunda en küçük hücre, 2-4
mikron çapında beyindeki mikroglia
hücresidir. En büyük hücre ise 150-200 mikron çapındaki kadın döl hücresi
HÜCRELERİN TEMEL ORTAK ÖZELLİKLERİ
Besin maddelerine ve oksijene
ihtiyaç duyarlar.
Büyüyüp gelişirler.
İç ve dış etkenlerle uyarılırlar. Hareket ederler.
Sayın Eğitimcilerimiz sunumların
tamamına ulaşmak için
yayınevimiz ile irtibata
geçebilirsiniz.
Atlas Sağlık Yayınları