Yahuda İskariyot

Yahuda İskariyot, İsa’yı ele vermesiyle tanınan havaridir. “İskariyot” adının soy belirtmediği, suikastci, katil veya hain anlamlarına gelen Latince “Sircarius” 706 _{Yu. 1:44-50} 707 _{www.the Jewishencyclopedia.com/bartholomew (16.08.2003)} 708 _{Bar. 75} 709 _{Bar. 103} 710 _{Bar. 177}

711 _{Abdurrahman Küçük, Ermeni Kilisesi ve Türkler, s. 36}

712 _{F. L. Cross-E. A. Livingstone, “Gospel of St. Bartholomew”, The Oxford Dictionary of The Bible, s.}

sözcüğünden bozularak türediği, dolayısıyla Yahuda İskariyot’un o dönemde şiddete de başvuran radikal Yahudi grubu “Sircarii” olduğu ileri sürülmektedir.713 _{Keriot’lu olan} Yahuda, havariler içinde Celile’li olmayan tek kişidir ve memleketi olan Keriot, Hebron’un bir gün ötesinde Yahuda kabilesi topraklarının güney nihayetinde bulunan bir şehirdir.714

Tam adı Simun İskariyot oğlu Yahuda’dır.715 Ondan genellikle Yahuda İskariyot olarak söz edilir. Sinoptik İncillerde geçen havari listelerinde onun adı hep en sonda ve “...sonradan İsa’yı ele veren Yahuda İskariyot” şeklinde görülür.716 Onun vergi ödemenin bir nevi putperestlik olduğunu iddia eden ve vergi mültezemlerinden nefret eden bir tarikattan olduğunu söylenmektedir.717 Ebionlar İncili’nden günümüze kadar ulaşabilen bir pasajda ise Zelotlar’dan olduğu ifade edilmektedir.718

İnciller’de Yahuda İskariyot adı, İsa’nın ele verilmesinden önce havarileriyle birlikte yediği Son Akşam Yemeği’nde öne çıkar. İsa’nın onu, Petrus’u, Yuhanna’yı, Matta’yı bizzat seçtiği gibi çağırdığına dair bir bilgiye rastlanmaz. Ancak her halukârda havari listelerinde yer alır.

Yahuda İskariyot’u odak noktası haline getiren gelişmelerin başlangıcı ve bunların sonuçları Hıristiyanlık için bir dönüm noktasını oluşturur. İsa’nın çarmıha gerilmesini hazırlayan sebeplerin kaynağında hiç şüphesiz o vardır ve yaptığı işlerle ne Hıristiyanlığın asıl sayılan kaynaklarında ne de apokrif kabul edilmiş diğerlerinde ona dair iyilik ifade eden bir söz bulunur. O, hep haindir.

Yahuda İskariyot ve ihanetine dair elimizdeki bilgilerin kaynağı, İnciller ve Resullerin İşleri’dir. Burada olayların anlatımı bakımından birbirine benzeyen sinoptik İnciller, Yuhanna ve ayrıntılarını gördüğümüz Barnaba İncili’nde geçen gelişmeleri sırasıyla Matta İncilinden başlayarak zikredeceğiz.

Matta İncili’ne göre, Fısıh Bayramı’ndan hemen önce İsa, kendisinin çarmıha gerilmek üzere ele verileceğini havarilere haber verir. Bu sırada başkâhinler ve halkın ihtiyarları, Kayafa adındaki başkâhinin sarayında İsa’ya hileyle tuzak kurup öldürmek için planlar yapmakta ve ancak bayram günleri olduğu için halk arasında kargaşalık

713 _{Galip Atasagun, a.g.e., s. 229} 714 _{Ernest Renan, İsa’nın Hayatı, s. 95} 715 _{Yu. 6:71; 13:26}

716 _{Mat. 10:2-4; Mar. 2:13-19; Luk. 6:12-16} 717 _{Ernest Renan, İsa’nın Hayatı, s. 99}

çıkması endişesiyle çekinmektedirler. O sıralarda, Onikiler’den biri olan Yahuda İskariyot, başkâhinlere giderek İsa’yı ele vermesi karşılığında kendisine ne verileceğini sorar. Otuz gümüş verirler ve Yahuda İskariyot, o andan itibaren İsa’yı ele vermek için fırsat kollamaya başlar.719 Nihayet akşam yemeği için İsa, havarileriyle birlikte sofraya oturur ve yemek yerlerken, kendisini içlerinden birinin ele vereceğini söyler. Bunun üzerine havariler endişelenirler ve keder içinde bu sözü kimin için söylediğini sorarlar. İsa, ele verecek olan kişinin sofrada bulunduğunu, elindeki ekmeği kendisiyle birlikte sahana batırmakta olduğunu bildirir. İsa’nın bu sözünü üzerine alan Yahuda İskariyot, bunun kendisi için söylenip söylenmediğini öğrenmek ister. İsa, Yahuda İskariyot’un merakını onun aleyhindeki sözüyle giderir.720

Daha sonra İsa, havarilerle birlikte Zeytin Dağı’na gider ve Getsemani diye bilinen yere gelir.721 Nihayet Yahuda İskariyot, ihanetinin sonucu olarak buraya yanında başkâhinlerle halkın ihtiyarları tarafından gönderilmiş kılıçlı sopalı büyük bir kalabalıkla gelir. Önceden, bu kalabalığın ileri gelenleriyle anlaştığı gibi kimi öperse onu tutuklamalarını söyler. Dosdoğru gidip İsa’yı selamlar ve öper, bunun üzerine adamlar İsa’yı yakalayıp tutuklarlar.722 Ertesi gün İsa, bütün başkâhinler ve halkın ihtiyarlarının ortak kararıyla ölüm cezasına çarptırılır. İsa’yı ele veren Yahuda İskariyot, onun mahkum olduğunu görünce yaptığına pişman olur ve aldığı otuz gümüşü geri götürür. Suçsuz birini ele vermekle günah işlediğini anlatır. Adamlar bunun kendilerini ilgilendirmediğini söyledikleri zaman Yahuda İskariyot, paraları tapınağın içine fırlatarak oradan ayrılır ve kendini asar. Yahuda İskariyot’un attığı paraları toplayan başkâhinler, aralarında anlaşarak bu paraları yabancılar için mezarlık yapmak üzere Çömlekçi Tarlası’nı satın alırlar. Bu tarlaya da zamanla “Kan Tarlası” demek âdet haline gelir.723 _{Görüldüğü gibi Matta, diğerlerinden farklı olarak, Yahuda İskariyot’un} aldığı paranın miktarını ve vicdan azabına yenik düşerek intihar ettiğini yazmaktadır.

Markos İncili, Yahuda İskariyot ile ilgili bölümlerde şu bilgileri vermektedir: “Fısıh ve Mayasız Ekmek Bayram’ına bir gün kala Yahuda İskariyot, İsa’yı ele vermek amacıyla başkâhinlerin yanına gitmiştir. Onlar bunu işitince sevinirler ve kendisine para vermeyi vaat ederler. Yahuda İskariyot da planını uygulamak için vakit kollamaya 719 _{Mat. 26:14-15} 720 _{Mat. 26:20-25} 721 _{Mat. 26:36} 722 _{Mat. 26:47-49} 723 _{Mat. 27:1-8}

başlar.724 Havariler, fısıh yemeği için hazırlıklarını yaparlar ve akşam olunca İsa, havarileriyle birlikte sofraya oturur. Orada bulunanlardan birinin kendisini ele vereceğini söyler. Havariler, şaşkınlık içinde İsa’nın kendilerini denemek için mi bunu söylediğini sorarlar. İsa, kendisini ele verecek olanın hiç doğmamış olmasının daha iyi olduğunu söyleyerek ekmeği böler ve bir kâse alıp bundan havarilere içirir.725 Ardından Zeytin Dağı’na doğru giderler ve İsa, Getsemani denilen yerde konuşurken Yahuda İskariyot, yanında başkâhinler, din bilginleri ve ihtiyarlar tarafından gönderilmiş kılıçlı sopalı bir kalabalıkla birlikte gelir. Kimi öperse onu tutuklamalarını söyler, İsa’ya yaklaşıp öper.726 Yahuda İskariyot’un ihanetine dair malumat, Markos’ta bu şekilde sona ermektedir.

Luka İncili, benzer ifadelerle gelişen olaylar zincirini şu cümlelerle anlatır: “Fısıh denilen Mayasız Ekmek Bayramı’nın yaklaştığı günlerde, başkâhinlerle din bilginleri İsa’yı ortadan kaldırmak için bir yol aramakta ancak halkın tepkisinden de korkmaktadırlar. Şeytan, Onikiler’den biri olup İskariyot diye adlandırılan Yahuda’nın yüreğine girer. Yahuda İskariyot, gidip başkâhinler ve tapınak koruyucularının komutanlarıyla, İsa’yı nasıl ele verebileceğini görüşür. Onlar buna sevinirler ve kendisine para vermeye razı olurlar. Bunu kabul eden Yahuda İskariyot, kalabalığın olmadığı bir zamanda İsa’yı ele vermek için fırsat kollamaya başlar.727 Havariler Fısıh Yemeği için hazırlık yaparlar ve yemek saati gelince İsa, havarileriyle birlikte sofraya oturur. Burada yaptığı konuşmada, bu yemeğin havarileriyle birlikte yediği son yemek olduğunu ve bu yemeği çok arzuladığını, Tanrının egemenliğinde yetkinliğe erişeceği zamana dek bir daha yemeyeceğini bildirir. Sonra eline ekmek alır, şükrederek ekmeği böler ve öğrencilerine verir. Ekmeğin, havarilerin uğrunda feda edilen bedeni olduğunu bildirir. Yemekten sonra eline kâseyi alarak, bu kâsenin de onların uğruna akıtılan kanıyla gerçekleşen yeni antlaşma olduğunu ancak kendisini ele verecek olan kişinin elinin aynı sofrada bulunduğunu söyler ve bu hatayı yapan kimse için beddua eder. Havariler, içlerinden hangisinin bunu yapacağını aralarında soruşturmaya başlarlar.728

724 _{Mar. 14:10-11} 725 _{Mar. 14:17-24} 726 _{Mar. 14:43-47} 727 _{Luk. 22:1-6} 728 _{Luk. 22:14-23}

İsa, Zeytin Dağı’na gider ve havarilere konuşurken bir kalabalık, önlerinde Yahuda İskariyot olduğu halde gelirler. Yahuda iskariyot, İsa’yı öpmek için yaklaşınca, İsa’nın “bir öpücükle mi ele veriyorsun” sözüyle karşılaşır.729

Buraya kadar zikredilenlere bakıldığında Yahuda İskariyot’un, Zeytin Dağı’nda diğer havarilerle bir arada bulunmadığı veya İsa’yı ispiyonlamak için Son Akşam Yemeği bitmeden evvel topluluktan ayrıldığı anlaşılmaktadır. İsa tutuklanıp başkâhinin evine götürülür ve bir dizi yargılama, aşağılama ve çarmıhla başlayıp havarilere son defa göründüğü Beytanya yakınlarında göğe alınışıyla sona eren olaylar anlatılır.

Luka İncili, ihanetin gerekçesini şeytanın onun içine girmesi olarak açıklar. Diğerlerinde Yahuda İskariyot’un bunu, para elde etmek amacıyla yaptığı ifade edilmektedir.

Yukarıda zikrettiğimiz gibi Yahuda’nın ihanetine dayanamayıp intihar ettiği hususu Sinoptik İnciller içinde sadece Matta’da yer almakta, diğerleri bundan hiç söz etmemektedirler.

Yuhanna İncilinde ise bu hain havari, Son Akşam Yemeği ve bunu takip eden olaylar zinciri detaylı bir şekilde açıklanmaktadır. Yuhanna İncil’i, Fısıh Bayramı’ndan önce İsa’nın, dünyadan ayrılacağı zamanın yaklaşmakta olduğunu bildiğini yazar ve bu hususla ilgili gelişen olayların ayrıntılarını verir. Akşam yemeği sırasında iblis, Simun oğlu Yahuda İskariyot’un yüreğine, İsa’yı ele verme isteğini koymuştur. İsa, bir süre konuştuktan sonra havarilerden birinin kendisini ele vereceğini söyler. Onlar birbirlerine bakarlar ve Petrus, İsa’nın sevdiği havariye bu kişinin kim olduğunu İsa’ya sormasını ister. İsa lokmayı sahana batırıp kime verdiyse hainin o olduğunu söyler. Lokmayı sahana batırır ve Yahuda İskariyot’a verir. Yahuda İskariyot, lokmayı alır almaz şeytan onun içine girer ve “yapacağını tez yap” der. Sofrada oturanların hiç biri İsa’nın bu sözü niçin söylediğini anlayamazlar. Para kutusu Yahuda İskariyot’ta olduğundan, bazıları İsa’nın ona “bayram için bize gerekli şeyleri al” ya da “yoksullara bir şey ver” demek istediğini zannederler. Yahuda İskariyot, lokmayı aldıktan sonra hemen oradan ayrılır.730 Bir süre sonra İsa havarilerle birlikte Kidron Vadisi’nin ötesine

729 _{Luk. 22:47-48} 730 _{Yu. 13:1-30}

geçip orada bir bahçeye varır.731 Burası İsa’nın havarilerle sık sık buluştuğu yerdir ve Yahuda İskariyot da burayı bilmektedir. Nihayet Yahuda İskariyot, yanına bir bölük asker, başkâhinler ve Ferisilerin gönderdiği görevlileri alarak oraya gelir. İsa, başına geleceklerin hepsini bilmektedir ve öne çıkıp onlara kimi aradıklarını sorar. Adamlar da İsa’yı aradıklarını söylerler.732 İsa, kendisini tanıtınca, komutanla buyruğundaki asker bölüğü ve Yahudi görevliler onu tutup bağlarlar.733

Yuhanna İncili’nde, Yahuda İskariyot’un oynadığı rol yukarıda anlatmaya çalıştığımız şekilde zikredilmekte ve onun ismi sonraki bölümlerde geçmemektedir. Onun ölümünden sonra doğan boşluğu doldurmak üzere on ikinci havari olarak Matiya havariler tarafından seçilmiştir.734

Apokrif kabul edilen Barnaba İncili’nde ise, Yahuda İskariyot ve ihaneti hakkındaki bilgiler, doğal olarak Kanonik İncillerden farklı görünürler. Burada şu bilgilere rastlıyoruz: “Fısıh Bayramı’nın yaklaştığı günlerde İsa, Celile’de havarilerle gizlice konuşup, şeytanın dürtmesi sonucu Yahuda İskariyot’un kurmayı planladığı tuzak konusunu onlara ima eder. Çünkü Melek Cebrail, Yahuda İskariyot’un kâhinlerle nasıl elbirliği içinde olduğunu ve İsa’nın konuştuğu her şeyi onlara bildirdiğini haber vermiştir. İsa’nın bu konuşması üzerine Barnabas, göz yaşları içinde İsa’ya yaklaşarak ihanet edecek olanın kim olduğunu bilmek ister. Ancak İsa, bunu söylemenin uygun bir zaman olmadığını fakat kötü olanın ortaya çıkacağını ve kendisinin de dünyadan ayrılacağını söyler. Havarilerin ısrarına rağmen sırrı açığa vurmaz.735 Barnaba İncili, İsa’nın havari olarak seçtiği kişilerin listesini verirken Yahuda İskariyot’u son sırada sayar ve onun İsa tarafından zekatları toplayıp dağıtmakla görevlendirdiği halde her şeyin onda birini çaldığını736 _{yazar. Buna ilaveten, onun ihanetine gerekçe olarak,} içinde Allah sevgisi için kendisine verilen tüm şeylerin bulunduğu İsa’nın kesesini taşıdığını, bu sebeple de İsa’nın İsrail kralı kendisinin de güçlü bir insan olacağını ümit ettiğini ancak ümidini yitirince ihanetinin hazırlığını yaptığına işaret eder. Yahuda

731 _{Sinoptik İnciller bu yerin, Kidron Vadisi olmayıp Zeytin Dağı ve Getsemani Bahçesi olduğunu}

yazarlar.

732 _{Burası, Yeni Ahit’in başka yerlerinde olduğu gibi son derece dikkat çeken bir husustur. Mabette,}

dağda, köyde, şehirde ve her yerde mesajını anlatmak üzere hep hazır bulunan İsa’yı aramaya gelen topluluğun, karşılarında İsa olduğu halde onu sormaları tuhaf görünmektedir. Bkz. Yu. 18:1-5.

733 _{Yu. 18:12} 734 _{Res. İş. 1:15-26} 735 _{Bar. 72} 736 _{Bar. 14}

İskariyot’a göre İsa, şehirlilerin kendisini kral yapmak için aralarında istişare yapmalarına rağmen onun bunu öğrenince kaçtığını, akıllı bir adamın bu şerefli görevden kaçmaması gerektiğini, İsa’nın şayet bir peygamberse parasını çaldığını bilmesi gerektiğini, bunun için de sabrını yitirip kendisine inanmadığını fark edeceği için kendisini hizmetinden kovması gerektiğini düşünür. Bir takım dünyalıklar elde etmek amacıyla, Ferisiler, yazıcılar ve önde gelen kâhinlerle birlikte düzen kurup İsa’yı onlara teslim etmenin planlarını yapar. Ardından da kararını verip, meselenin Nain’de nasıl geçtiğini söz konusu kişilere duyurur. Nihayet başkâhinle istişare eden topluluk İsa’nın kral olması halinde geçimleriyle ilgili olarak sıkıntıya düşebilecekleri ve İsmailîlerin Romalılarla anlaşmaya varıp ülkelerini ellerine vermek suretiyle İsrail’in eskiden olduğu gibi köleleştirileceği endişesiyle harekete geçerler.737 O gün Yahuda İskariyot, herkesten daha çok İsa’nın yokluğuna üzülüyor görünür fakat İsa durumun farkındadır.738 Barnabas, Yahuda’nın ikiyüzlü oluşuna dair de Cüzzamlı Simun’un evinde geçen olayı özetle şöyle anlatır: “İsa, Simun’un evinde akşam yemeği yerken, Lazarus’un kızkardeşi Meryem eve girer ve bir kabı kırıp, İsa’nın başına ve elbisesine yağ merhemi döker. Bunu gören Yahuda İskariyot, Meryem’i bu işten alıkoymaya çalışıp, bunu yapacağına kendisine vermesini böylece yağı satması halinde parasını yoksullara vereceğini söyler. İsa’nın küçük ikazına Yahuda İskariyot, kurnazca cevap verir ancak istediği de olmaz. Bu duruma içinden kızan Yahuda İskariyot, İsa’ya verilen şeylerin onda birini çaldığından otuz gümüşü kaybetmiştir. Bundan sonra başkâhini bulmaya gider ve kâhinleri, yazıcıları ve Ferisîleri bir heyet halinde toplanmış halde bulur. Başkâhine, İsa’yı ele vermesi halinde ne alacağını sorar ve otuz gümüş karşılığında bunun yolunu onlara anlatır.739 _{Fısıh günü gelince kendisine İsa, ihanet} edecek olan Yahuda İskariyot’u, bir şeyler almaya göndermek ister. Yahuda, önce yemek yemeyi arzu ettiğini söyleyince kalkıp bir havlu alır ve beline dolar, sonra bir leğene su koyup havarilerin ayaklarını Yahuda İskariyot’tan başlayıp yıkar ve içlerinden birinin kendisine ihanet edeceğini bildirince havariler birbirlerine bakarlar. Yahuda İskariyot, hainin kendisi mi olacağını sorar. İsa da, ihanet edecek olanın kim olduğunu söylediğini belirtir ancak diğerleri bunu duymazlar. Yemek yenilir ve cin, Yahuda İskariyot’un sırtına biner, evden ayrılırken de İsa, Yahuda İskariyot’a yapması gerekeni

737 _{Bar. 138, 142} 738 _{Bar. 143}

çabuk yapmasını söyler.740 Burada bu son ayrıntının Kanonik İncillerde yer almadığını belirtmekte fayda görüyoruz. Nihayet İsa, evden çıkıp ibadet etme âdeti üzerine bahçeye çekilir ve onun havarilerle birlikte bulunduğu yeri bilen Yahuda İskariyot, başkâhine varır ve kendisine vâdedilenin verilmesi halinde İsa’yı ele vereceğini haber verir.741 Askerler Yahuda İskariyot’la birlikte İsa ve o sırada uyumakta olan on iki havarinin bulunduğu yere gelirler. O zaman kuluna gelen tehlikeyi gören Allah, dört meleğe, İsa’yı dünyadan almalarını emreder.742

Yahuda İskariyot, askerlerin yaklaştığını işitip korkudan eve çekilen İsa’nın göğe çekildiği odaya dalar dalmaz, Allah’ın yarattığı yeni bir mucize ile şeklen İsa’ya benzetilir. Bu sırada uykudan uyanan havariler, İsa’ya benzetilen ve onu arayan Yahuda İskariyot’u, İsa zannederler. Askerler onu yakalarlar. Bu sırada havariler delirmiş gibi kaçmışlardır. Neticede kendisinin İsa olmadığını anlatamayan Yahuda İskariyot, hakaret ve tekmelerle Kudüs’e getirilir. Bu sırada Yuhanna ve Petrus, uzaktan askerleri izlemektedirler. İsa’yı idam etmek için toplanmış bulunan Ferisiler heyeti ve başkâhin tarafından Yahuda İskariyot’a yapılan tüm sorgulamaları gördüklerine dair onlar Barnabas’ı ikna ederler. Yahuda İskariyot, delirmiş gibi sözler söylemiş ancak sorgulamayı yapanlar onun gerçekten İsa olduğuna ve ölüm korkusuyla deli numarası yaptığına inanmışlardır. Yazıcılar, Yahuda İskariyot’un gözlerini bir sargıya bağlayıp alay ederler ve yumruklarlar. Sabah olunca, halkın ileri gelenleri ve Ferisilerden oluşan büyük bir heyet toplanır ve başkâhin, Ferisilerle birlikte Yahuda İskariyot’a karşı, İsa olduğuna inandıklarından yalancı şahit ararlar fakat aradıklarını bulamazlar.743 Barnabas burada bir parantez açarak, kendisi de dahil olmak üzere bütün havarilerin, İsa’ya inananların ve hatta İsa’nın annesi Meryem’in bile, Yahuda İskariyot’un İsa olduğuna inandıklarını, İsa’nın söylemiş olduğu her şeyi, dünyadan nasıl çekilip alınacağını, üçüncü bir kişide nasıl işkence çekeceğini ve dünyanın sonuna kadar ölmeyeceğini unuttuklarını yazar.744 İsa’nın annesi ve Yuhanna, çarmıhın yanına giderler. Başkâhin, Yahuda İskariyot’u bağlı olarak önüne getirtir ve ona havarilerini ve akidesini sorar. Yahuda İskariyot, kendinde değilmiş gibi konuyla ilgili hiçbir cevap veremez. Başkâhinin ondan İsrailin yaşayan Allah’ı üzerine, gerçeği söylemesini 740 _{Bar. 213} 741 _{Bar. 214} 742 _{Bar. 215} 743 _{Bar. 217} 744 _{Bar. 217}

isteyince, kendisinin Nasıralı İsa’yı ellerine vermeyi vaad eden Yahuda İskariyot olduğunu söylediğini ve olup bitenlere bir anlam veremediğini çaresizlik içinde anlatır. Bunun üzerine başkâhin, onu sapık bir fitneci olarak niteleyerek sahte mucizelerle Celile’den Kudüs’e kadar bütün İsraillileri aldattığını ve numara yaparak kendisine yakışacak olan hak ettiği cezadan kaçmayı düşündüğünü ancak kurtulamayacağını söyler ve adamlarından ona vurmalarını ister. Yahuda İskariyot, inanılmayacak şekilde hakaretlere maruz kalır, bir hokkabaz gibi giydirilir ve görenleri merhamete getirecek şekilde canı yakılır. Ardından onu elleri bağlı şekilde, İsa’yı gizliden gizliye seven valiye götürürler. Vali, hangi nedenle kendisine getirildiğini sorunca Yahuda İskariyot, gerçeği söylemiş olsa bile inanmayacağını söyler. Yahuda İskariyot, valinin ısrarı üzerine, idam edilirse büyük bir yanlışlık yapılmış olacağını, kendisinin Yahuda İskariyot olduğunu ve bir büyücü olduğuna inandığı İsa’nın kendisini bu hale getirdiğini anlatır. Vali bu sözler üzerine merhamet eder ve dışarıya çıkıp, Yahuda’nın anlattıklarını aklen aykırı bulmadığını belirtince, kâhinler, halkın ileri gelenleri, yazıcılar ve Ferisilerin büyük bir tepkisiyle karşılaşır. Çaresiz kalan vali bu durumdan yakasını sıyırmak için, Yahuda İskariyot’un Celile’li olduğunu745 ve Hirades’in de Celile’nin kralı olmak hasebiyle bu davaya bakmasının daha uygun olacağını belirtir. Neticede Yahuda İskariyot, Hirodes’e götürülür. Kralın huzuruna getirilince çok sayıda soru ile karşılaşır. Önceden olduğu gibi İsa olmadığına vurgular yaparak cevaplar verir. Hirodes, olaya şahit olan bütün saray erkanıyla birlikte alay eder ve soytarılara giydirildiği gibi beyazlar giydirtip, Pilatus’a geri göndererek ona İsrail kavminin adaletiyle ilgili başarısızlığa düşmemesini salık verir. Hirodes, Barnabas’a göre Yahudilerden rüşvet almıştır. Vali bunu duyunca o da biraz para koparabilmek için, Yahuda İskariyot’u serbest bırakmak istermiş gibi yapar ve kamçılayarak öldürmeleri için kendilerine yazıcıların ödemede bulunduğu kölelerine onu kamçılatır. Sonra Yahuda İskariyot’un üzerine mor eski bir elbise giydirilir, dikenlerden örülü bir taç başına konur. Asa yerine de eline bir kamış verilen Yahuda İskariyot, yüksek bir yere oturtulunca askerler, onu alay ederek Yahudilerin kralı olarak selamlarlar. Yazıcılar ve Ferisilerle birlikte önde gelen kâhinler, Yahuda İskariyot’un kırbaçlarla ölmemiş olduğunu görünce, Vali Pilatus’un onu serbest bırakmasından korkarak, rüşvet verirler. O da rüşveti alıp ölüm suçlusu olarak yazıcılara ve Ferisilerin ellerine verir. Sonra onu,

cezaya çarptırılan iki hırsızla birlikte suçluları astıkları Kalverî Dağı’na götürerek orada daha çok rezil olması için çıplak olarak çarmıha gererler.746

Barnaba, Yahuda İskariyot’un ses, yüz ve şekil olarak İsa’ya benzetilmesi sebebiyle havariler ve inananların yanılgıya düştüklerini, onun İsa olduğuna inandıklarını, bu sebeple bazılarının İsa’nın sahte bir peygamber olduğunu düşündüklerini ve gösterdiği mucizeleri büyü sanatıyla gerçekleştirdiğine kanaat getirerek ondan ayrıldıklarını anlatmaktadır. Ona göre, havariler ve diğerleri, İsa’nın dünyanın sonunun yaklaştığı zamana kadar ölmeyeceğini söylediğini işte tam o zaman dünyadan alınması gerektiğini düşünmekteydiler. Bu yüzden havarilerinin kendilerine