• Sonuç bulunamadı

Radikal yaplandrmacln önde gelen teorisyeni Ernst von Glasersfeld’dir. Radikal yaplandrmaclk, yaplandrmac örenme yaklamnn felsefi temelleri ile ilgilenen eklidir. Özellikle; “Bilgi nedir?”, “Gerçeklik nedir?”, “Bilgi ve gerçek nasl örenilir?” gibi epistemolojik ve ontolojik sorularn cevaplarn arar (Sarolu, 2002: 45).

Glasersfeld’e göre, radikal yaplandrmacln felsefesi “Bilgi ve gerçeklik kendi kendine yaplandrlr.” eklinde özetlenebilir. Yaplandrmacln radikal tanm, “birey kendi gerçekliini ve kendi bilgisini d dünyadan etkilenmeden, bamsz olarak zihninde kendi yaplandrr.” eklindedir (Martinez-Delgado, 2002). Radikal yaplandrmaclara göre birey, kendi zihninde kendi gerçeini oluturur. Radikal yaplandrmaclar, bilisel yaplandrmaclara oranla daha sk ve güçlü bir biçimde bilginin yaplandrlmasn savunmaktadrlar; bireyin örendiklerinin, bire bir d dünyann yansmas olduu görüünün de karsndadrlar (Ataizi, 2002). Radikal yaplandrmaclar, bilimsel bir topluluk tarafndan ortaya konulan bilgi ve gerçekliklerin kabul edilmesinin örenmeyi

olumsuz etkilediini, bunun yerine her insann bamsz bir ekilde kendi bilgi ve gerçekliini yaplandrmas gerektiini savunmaktadrlar (Sarolu, 2002: 46).

Radikal yaplandrmaclara göre örenmenin tek yolu, öretmenin desteinin snrl olduu, örencilerin kendi zihinsel yaplarn oluturduklar bir ortam yaratmaktr. Daha lml yaplandrmaclar ise öretim yaplabileceini ve örencilerin kendi bilgi modellerini yaplandrmalar için uygun etkinliklerin düzenlenmesi gerektiini savunmaktadrlar (Koç, 2002: 17).

Radikal yaplandrmac yaklam, yaplandrmacln en fazla eletiri alan eklidir. Bu yaklam, geleneksel ve nesnelci anlaya dayal öretim anlayn sorgulamas ve onlarn yanllarn daha net bir ekilde ortaya koymasndan dolay oldukça dikkat çekmekte; dier taraftan yaplandrmacln felsefi alandaki boluklarn doldurmas açsndan önemli bulunmaktadr (Ekiz, 2001).

Yaplandrmac Yaklamda Öretmenin Rolü ve Özellikleri

Örenci merkezli yeni eitim anlaynda öretmenin rolü yeniden tanmlanmaktadr. Yeni tanma göre öretmen, örencilerine bilgi aktaran konumda olmayp örencileriyle birlikte aktif olan, sanki onlarla birlikte örenen, bu esnada onlar yönlendiren ve örencilerin kendilerinin örenmelerine uygun ortam hazrlayan bir konuma gelmektedir. Bu eitimde örencinin rolü ise kendisinin kefetmesi ve örenmesidir. Bunu salamak için örenci, öretmen tarafndan kefetmeye özendirilir, doas gerei kefettikçe derse ilgisi artar, örenmeyi örenir ve örenmekten mutlu olur. Doal olarak örenci merkezli eitimde öretmenin yönlendirme, örencinin de kefetme ve örenme sorumluluklar vardr (T.D. (2518), 2000: 1002).

Yaplandrmac yaklamda örenci, bilgiyi örenmede pasif deil, aktif bir role sahiptir. Yani yaplandrmac yaklam modeli, örenci merkezli bir öretim modelidir. Örenci merkezli öretim denilince öretmenin görevinin azald düünülmemelidir. Aksine yaplandrmac yaklamda öretmen daha aratrc olmaldr (Köseolu ve Kavak, 2001; Yenice, 2006).

Yaplandrmac yaklama göre öretmenler, örencilerin daha önceki bilgilerini aratrp örenmeli ya da tahmin etmelidirler. Bu ekilde öretmen, skc tekrarlardan kaçnp ön bilgilerini kullanarak örencilerin yeni bilgilere ulamalarn salamaldr. Yaplandrmac yaklam örenci merkezlidir; fakat bu öretmenin çalmayaca anlamna gelmez, tam aksine öretmenin daha etkin rolde olmasn gerektirir. Yaplandrmac yaklamda, öretmen ve örenci sorumluluklar birlikte paylarlar (lter, 2002: 36). Yaplandrmac yaklama göre örencilerin okulda örendikleri veya gelitirdikleri süreçleri pekitirmeleri ve bakalarnn yardm olmakszn kendi balarna çalmalar salanarak özgüvenleri gelitirilmelidir.

Pek çok Fen öretmeni, ana görevlerinin temel Fen kavramlarn mantkl bir yolla örencilere sunmak olduuna inanmaktadr. Onlara göre, örenciler bu temel kavramlar örendikten sonra kavramlar aras balantlar ve anlama kendiliinden meydana gelir. Bu tür bir Fen öretimi yaklam etkili örenmeye yol açamayaca gibi, ezber yoluyla kazanlan bilgi kolayca unutulur ve benzer durumlara uygulanamaz. Bu nedenle yaplandrmac düünceye göre, örenmenin etkili ve anlaml olabilmesi için, örencinin örenme faaliyetlerine aktif olarak katlmas ve örenmede sorumluluk almas gerekmektedir (Özmen, 2002).

Yaplandrmac yaklamda öretmenin balca görevi, örencilerin ön bilgilerini ortaya çkarmaktr. Öretmen bunu, çocuklarn konuya ilikin bilgileri daha önce nasl yaplandrdklarn anlamak için sorular sorarak yapar. Öretmen, örencilerin çeitli aktiviteleri yapmalarna ve sonuçlar bulmalarna olanak salayarak onlara rehberlik eder. Öretmen, her çocuun yeni bilgiyi anlaml bir ekilde yaplandrmalarna yardm eder (Martin, 1997).

Yaplandrmac yaklamda bilgi ve örenme esastr. Öretmen, örencilerine yol gösteren bir rehberdir. Örenciler, bu yönlendirme dorultusunda kendi yollarn daha çok kendileri bulurlar (lter, 2002: 41). Öretmene düen sorumluluk, örenmeyi kolaylatrmak ve bilginin örenci tarafndan yaplandrlmasna rehberlik etmektir (en,

2002: 39). Yaplandrmacln uyguland eitim ortamlarnda öretmen, daha çok düzenleyicilik ve danmanlk rollerini yerine getirir. Öretmen bu rollerini, snfta bir örenme ortam oluturup, örenciyi bu ortamn etkin bir üyesi yaparak yerine getirmeye çalr (Yaar, 1998: 72). Yaplandrmac snflarda öretmenler bilgiyi aktaran deil, örencilerin kendilerinin yaplandrmalarn salayan kiilerdir.

Öretmen, örencilerini her zaman yüreklendirmeli ve yaratclklarn desteklemelidir. Örencilere açk uçlu sorular sorarak, onlar düünmeye sevk etmeli, düünmeleri için gerekli zaman vermelidir. Yaplandrmac öretmen, bir bilgisayardaki gibi ham verileri örencilere sunmal, örencilerin bu verileri gelitirmelerini salamaldr. Öretmen bir rehber konumunda olduu için, zaman zaman örencilerin dersi sürüklemelerine izin vermelidir. Örenci, kendi gerekli görürse dersin içeriini bile deitirebilir. Örencilerin özgür bir ortamda fikir alverii yapmalar salanrsa, eitim ve öretimde en önemli güdüleyici olan coku, ilgi, heyecan birbirleriyle iletiim içine girebilirler. Bu da öretimin daha üst basamaklara çkmasna neden olur. Öretmen örencilere bu özgür ortam salarken, kendini bu ortamdan soyutlamamal, tam tersine o ortamn içinde örencilerin fikirlerini paylaarak, onlar daha çok güdülemelidir (lter, 2002: 42).

Yaplandrmac öretmenler, kendi bildii kavramlar örenciler ile paylamadan önce, örencilerin bu kavramlar konusundaki anlaylarn aratrrlar (örencilerin ön bilgilerini kontrol ederler). Örencilerin ilk cevaplarn genileterek, onlara ilaveler yaparak ve örnekler vererek, ilenen konular daha anlalr hale getirmeye çalrlar (en, 2002: 43).

Yaplandrmac Yaklamda Örencinin Özellikleri

Günümüzde bireyler, içinde yaadklar dünyaya ait bilgilerin pasif alcs deil, geliim ve deiimin yaratcs ve aktif kullancs olmak durumundadrlar. Buna bal olarak “bilgiyi öretmenden alan örenci modeli” yerini, bilgiye ulaan, istedii bilgiyi

karmak bir bilgi a içerisinden seçip alabilen ve bu bilgiyi kullanarak sorunlarn çözebilen örenci modeline brakmak zorundadr (Korkmaz ve Kaptan, 2002: 91).

Öretmen merkezli ve örencilerin pasif dinleyiciler olduklar geleneksel öretim yöntemlerinin aksine yaplandrmac örenme modeli, örencinin örenmede çok aktif bir konumda olmas gerektiini savunmaktadr; örencinin kendisine ulaan bilgileri aynen almad, örenmede bireyin ön bilgilerinin, kiisel özelliklerinin ve örenme ortamnn son derece önemli olduunu vurgulamaktadr. Öretmen, arkada çevresi, derslik gibi unsurlarn etkin rol oynad bu örenme ortamnda, öretmenin kulland stratejiler örenmeyi etkiler (Nakibolu, 1999: 272).

Bilgiyi anlamlandrrken, bakalarnn fikirlerine önem veririz. Bakalaryla paylamak, kendi fikirlerimizi snamamz salar. Örenciler gruplar halinde çalr ya da kendi çkarmlarn arkadalaryla paylap, onlarn çkarmlarn duyarlarsa ve tartma ortam yaratlrsa, kendi çkarmlarn snayacaklardr ve eer dier gruplar da ayn çkarmlar yapmlarsa, edindikleri bilgi ya da deneyimin geçerlilii kantlanm olacak, böylece de bu çkarmlar benimseme olaslklar artacaktr. Eer bir grup örencinin çkarmlar dierlerininkinden fark ise, bunlar çkarmlarn tekrar gözden geçirecek ve gerekirse deney ya da gözlemlerini tekrarlayacak, aratrmalarn derinletireceklerdir. Vygotsky’nin savunduu gibi, örenciler birlikte çalrlarken birbirlerinin örenmesine de yardm ederler ve bu sayede problem çözme becerilerini gelitirirler. Yani yaplandrmac Fen öretiminde, tercihine göre grupla birlikte ya da tek bana hareket eden, snfta istedii örenme eklini kullanarak bilgiye ulamaya çalan, gerektiinde aratrma ya da gözlem için snf dna çkabilen ve örendiklerini paylaan bir örenci profili vardr (Bac Klç, 2001: 54).

Bilimsel keiflerin birçou, bir kii yerine bir grup bilim adam tarafndan yaplmtr. Çünkü bilim adamlar genellikle karmak bir problemin çözümünde takm halinde çalrlar (Nesbit ve Rogers, 1997). Örenciler, gruplarda hem anlaml örenmekte, hem de arkadalarnn örenmesine yardm etme, yardmlama, sayg duyma, örenmekten

zevk alma gibi duyusal ürünleri kazanmaktadrlar (Koç, 2002: 37). Grup çalmas yaplrken öretmenin sunaca fikirler önemlidir. Bu fikirler her eyden önce tartlabilir olmal, eletirel düünceyi gelitirebilmeli, örencilerde merak uyandrabilmeli, grup ruhuna uygun olurken ayn zamanda da bireysel yaratcla yer vermelidir (lter, 2002: 35).

Örencilerin okuldaki eitim-öretim ortamnda kazandklar bilgiler, onlarn eitim-öretim ortamna gelmeden sahip olduklar ön bilgilere ve eitim-öretim ortamnn onlara saladna baldr. Bu görüe göre anlama kabiliyetinin gelimesi, uygun örenme deneyimlerinin salanmasna baldr (Kpk, 2001: 28). Kii, daha önce bilmedii bir durumu anlamlandrmak için sadece var olan bilgilerini kullanabilir; yeni örenmeler, d dünyayla etkileim sayesinde önceki bilgilerinin üzerine ina edilir (Johnson ve Gott, 1997; Gott ve Johnson, 1999).

Yaplandrma sürecinde birey, zihninde bilgiyle ilgili anlam oluturmaya ve oluturduu anlam kendisine mal etmeye çalr. Dier bir deyile, bireyler örenmeyi kendilerine sunulan biçimiyle deil, zihinlerinde yaplandrdklar biçimiyle olutururlar (Yaar, 1998: 69). Yaplandrmac yaklam, örenci merkezlidir. Örenci merkezli öretim denilince öretmenin görevinin azald düünülmemelidir. Aksine yaplandrmac yaklamda öretmen daha aratrc olmaldr (Köseolu ve Kavak, 2001: 144-145). Öretmen, örencilerin çeitli aktiviteleri yapmalarna ve sonuçlar bulmalarna olanak salayarak onlara rehberlik etmeli, yeni bilgiyi anlaml bir ekilde yaplandrmalarn salamaldr (Martin, 1997). Yaplandrmac yaklama dayal çeitli etkinlikler ve deneyler yaptrarak örencilerin yeni bilgilerini anlamlandrmalarna ve kavramlar ilikilendirmelerine yardmc olmaldr (Cansz, 2002: 5).

Yaplandrmac yaklama göre; örencilerin okulda örendikleri veya gelitirdikleri süreçleri pekitirmeleri, bakalarnn yardm olmakszn kendi balarna çalmalar salanarak özgüvenleri gelitirilmelidir. Özmen (2004)’e göre öretim, örencilerin yeni örendikleri bilgilerle ön bilgilerini ilikilendirebilmelerine, bir alandaki

bilgilerini dier alanlardakilerle birletirebilmelerine ve snfta örendikleri bilgileri günlük yaamla ilikilendirebilmelerine yardmc olmaldr.

Yaplandrmac yaklamda örenme, daima balangç noktas olarak mevcut anlamay ele alr. Anlaml örenmeyi artrmak için neler yaplabilecei 19. yüzyln sonundan beri Fen eitimi tartmalarnn bir parças olmutur ve günümüzde Fen eitiminin odak noktas haline gelmitir. Ülkemizde eitim çevrelerinde çok kullanlan örenci merkezli yaklamlar da yaplandrmac modeli yanstr. Ancak örenci merkezli olmak, yaplandrmac yaklamn sadece özelliklerinden biridir. Üstelik sadece örenci merkezli klasik yaklamlarda esas amaç ders konusu olduu halde, yaplandrmac örenme ortamnda ders konular, örencilerle interaktif iliki kurmak için araç olarak kullanlr (Köseolu ve dier., 2003: 4).

Yaplandrmac Yaklama Dayal Fen ve Teknoloji Öretimi

Yaplandrmac örenme yaklamnda ezbere bilgiden kaçnlmas, örencilere verilen bilgilerin önceden sahip olduklar bilgilerle birletirilmesi ve örencilerin örenmeye aktif katlmlarnn salanmaya çallmas amaçland için, özellikle soyut Fen kavramlarnn somutlatrlmas ve örencilerin kendilerinin yapabilecekleri örenme etkinliklerin sunulmas önemlidir.

Örenci, yeni örendii bilgiyi anlamlandrabilmek için eski bilgileri ile balant kurmaldr. Öretmen, deneyler ya da yaplandrmac yaklama dayal çeitli etkinlikler yaptrarak örencinin yeni bilgilerini anlamlandrmasn ve kavramlar ilikilendirmesini salamaldr (Cansz, 2002: 5).

Örenen, yeni bilgiyi kendisinde var olan bilgiye göre yorumlad için yaplandrmac yaklam, örencinin önceki anlaylarna ve daha önce gördüü konularla ilgili oluturduu kanlarna younlar. Ayrca, hatrlama ve tekrarlama bilgisinden ziyade anlamaya younlar ve anlamn oluturulmasnda sosyal etkileim ve ibirliini öne çkarr. Öretme, bilginin aktarlmas (duyurulmas) deil, örencilerin bilgiyi aktif olarak

yaplandrmalarna yardm etmektir. Bu, yaplandrmac örenme ortamnda derslerin olmamas demek deil; derslerin örencinin kendisine verilen bilgileri sorgulamasn ve kullanmasn salayacak etkinliklerle birletirilmesi demektir (Atasoy, 2002: 7-8).

Fen öretiminde etkinliklerin kullanm, yalnzca örencileri megul etmekten ibaret deildir. Etkinlikler, örencilerin merakn uyandrarak onlarn önceliklerini sorgulamalarna ve doal olaylar farkl yönlerden alglamalarna yol açar. Etkinliklerin çou, kavram yanlglarn düzeltmeye yardmc olur (Kaptan ve Korkmaz, 2000: 25). Öretmen, toplad bilgiler dorultusunda örencilerin yeni bilgiyi önceki deneyimleriyle ilikili olarak kefedebilecekleri etkinlikleri bulur ve örenme ortamn hazrlar. Yaplandrmac yaklamda, yaparak ve düünerek Fen öretimi ön plandadr. Örenciler etkinlikleri yaparken özgürdürler ve özgürce kefederler. Öretmen bu aamada rehberdir; çou zaman cevaplar hazr vermez, sadece örencilerin yeni örenme deneyimlerinden hangi anlamlar çkardklarn ve bilgilerini nasl oluturduklarn anlamaya çalr (Bac Klç, 2001: 54).

Öretmenler snfta çok iyi bir öretim yapsalar da, en baarl örencilerde bile yanl kavramalarn var olduunu görmülerdir. Yaplandrmac yaklam, bu örenme farkllklarn açklayabilmektedir. Çünkü yaplandrmac yaklama göre, öretmen kafasndakileri örencinin kafasna dorudan aktaramaz; aksine örenciler kendi kavramlarn, kavramla ilgili daha önceden var olan bilgilerini kullanarak kendileri yaplandrmaktadrlar (Bodner, 1986; Kadayfç, 2001).

Fen öretiminin amaçlarndan biri, örencilerin kavramlar ezberlemeden anlaml örenmelerini ve bu kavramlar yaantlarnda gereksinimleri dorultusunda kullanmalarn salamaktr. Fen öretiminin öneminin gittikçe artt bir dönemde, Fen kavramlarnn doru ve anlalr bir ekilde örenilmesinin yani yaplandrlmasnn önemi, deiik aratrclar tarafndan yaplan çalmalarla ortaya çkarlmtr.

Yeterli bir Fen eitimi için, temel Fen kavramlarnn ilk ve ortaöretim süresince tam ve doru olarak örenilmesi son derece önemlidir. Çünkü bu kavramlar ilikili olduu dier kavramlarn ve daha ileri seviyelerdeki Fen kavramlarnn örenilmesine temel oluturmaktadr. Dolaysyla, yeni bilgi daha önceki kavramlarla ilikilendirildiinde anlam kazanr. Temel kavramlarn yanl ya da eksik örenilmesi, yeni oluturulacak bilginin de yanl örenilmesine neden olacaktr (Bayram, Sökmen ve Savc, 1997; Bayram, Sökmen ve Gürdal, 1999: 39).

Yaplandrmac yaklam, kiinin kendi bilgilerini ancak kendisinin oluturduunu savunduu için, bu yaklama dayanan Fen öretiminde bilimsel bilgi örencilere dorudan aktarlmamal, uygun ortamlar salanarak örencilerin bilim insanlar gibi çalp bilimsel bilgilerini kendilerinin kefetmelerine ve arkadalaryla tartarak oluturmalarna yardmc olunmaldr. Yaplandrmac Fen öretiminde amaç, bilim öretimidir. Örencilere birçok konuda s bilgiler aktarmak yerine, onlarn daha az konuda derine dalmalar salanmaldr ki bilimsel becerilerini gelitirebilsinler. Yaplandrmac Fen öretiminde içerik amaç deil, örencilerde bilimsel becerileri gelitirmek için bir araçtr. Uygun içerik seçilerek, çocuklarn bilim insan gibi bilim yapmalar ve bilimsel çalma becerilerini gelitirmeleri salanr. Yaplandrmac Fen öretiminde balangç noktas, örencilerin önceki bilgi ve deneyimleridir. Örencilerin, bilimsel bilgileri önceki tecrübeleriyle anlamlandrarak örenmelerini salamak esastr. Bunu salamak için öretmen, ilk önce örencilerin yeni konu hakknda ne bildiini ve onlarn bu konuyla ilgili önceki deneyimlerinin neler olduunu anlamaya çalmaldr (Bac Klç, 2001: 53).

Yaplandrmac örenme anlaynda deerlendirme yaklam, bilginin ve örenmenin ne olduuna ilikin açklamalar çerçevesinde bilginin deerlendirilmesinden çok, bilgi oluturma süreci ile ilgilidir (Tezci ve Dikici, 2002). Yaplandrmac yaklamda deerlendirme, öretmen ve örencilerle birlikte planlanan ve yürütülen bir süreçtir. Örencilerin belli yorumlar yapp yapamadklar, kavramlarnn öretmenin söylediklerine ya da kitapta yazlanlara ne derece uyduu deil, yorumlar ne derece iyi formüle

edebildikleri incelenir. Deerlendirme örenmenin sonunda yer almaz, örenme süreci ile birlikte devam eder ve öretime yön verir. Yaplandrmac yaklamda deerlendirme, örenmeye yardmc bir araçtr. Örenenler, önceki ve daha sonra kazandklar anlamlar karlatrarak kendi bilgi yaplarn deerlendirirler. Örenenlerin anlamlarn yanstabilmeleri için performans deerlendirme, özgün deerlendirme, günlük yazma, öretmen gözlemleri, görüme, tümel dosya, problem çözme gibi çoklu deerlendirme teknikleri kullanlmaktadr. Yaplandrmac örenme kuram, eitim programnn tüm öelerini etkilemekte ve öretmen merkezli yaklamlardan oldukça farkl ve öreneni etkin klan bir örenme yaps sunmaktadr (Koç, 2002: 32).

Yaplandrc yaklamda, ölçme ve deerlendirme amacyla açk uçlu snavlar ve kiisel görümeler yaplr. Açk uçlu snavlar, örencilere birden çok soru yazdrlp belli bir sürede yazl cevap istenen snavlardr. Bu snavlarn özellii, örencinin cevab kendi kendine düünüp bulmak zorunda olmasdr. Ayrca öretmen, örenciler ile kiisel görümeler yapar. Bu ekilde öretmen, örencinin kendi bilgilerini nasl oluturduunu anlamaya çalr. Bunun için kiisel görüme sorular önceden hazrlanmaldr (Semerci, 2001: 436).

Her ne kadar, kuramsal olarak bilisel ve toplumsal yönelimli yaplandrmac görülerde örenme srasnda örencilerin bilgiyi yaplandrmalar bireysel ya da toplumsal bir etkinlik olarak iki farkl biçimde deerlendirilmekte ise de, birçok yaplandrmac öretim uygulamas her üç eilimi (bilisel, sosyal ve radikal) de harmanlayarak kullanmakta, örencilerin örenme srasnda bilgileri hem bireysel olarak hem de toplumsal olarak yaplandrdklarn belirtmektedir. Snf içi tartmalar ve fikir al verileri yoluyla, örenci hem öretmenin hem de öteki örencilerin konuyla ilgili farkl görülerini karlatrmakta; ya kendi görüünü kabul ettirmekte, ya da onlarn görülerini benimsemektedir (Sarolu, 2002: 29). Yaplandrmacla göre bilgi, bir bilenden dierine dorudan transfer edilemez, örenen tarafndan aktif olarak yaplandrlabilir. Fen örenmek, hem bireysel hem sosyal süreçleri içerir (Driver ve dier., 1994). Yaplandrmac örenme yaklamnn, Fen ve Teknoloji öretiminde kullanmna yönelik

çeitli modeller önerilmektedir. Bunlardan biri, Rodger Bybee tarafndan gelitirilen 5E modelidir. 5 basamaktan oluan bu modelin aamalar ve bu aamalarn özellikleri u ekildedir (Karamustafaolu ve Yaman, 2006):

Girme (Enter/Engage):

Bu basamakta öretmen örencinin derse ilgisini çekmek için çeitli sorular sorar ve örencilerin yeni örenecekleri konu hakknda ne bildiklerini, hangi ön bilgilere sahip olduklarn ve ne düündüklerini ortaya çkarmak için deerlendirme yapar.

Örencilerin, daha önceki bilgilerinin ortaya çkarlmas amacyla konu hakknda bildiklerini tanmlamalarna yardmc olunur. Bu aamada, örencilerin dikkatlerini derse toplamalar amacyla elendirici ve merak uyandrc bir girile derse balanr. Örencilere, örenecekleri konuya ilikin sorular sorulur. Bu durumda önemli olan, örencilerin doru cevab bulmalar deil; deiik fikirler ileri sürmelerini ve sorular sormalarn tevik etmektir.

Kefetme (Explore):

Örenciler bu aamada, yeni karlatklar olay kefetmek ve gözden geçirmek amacyla sorgulayarak, serbest düünerek tahminler yaparlar ve hipotezler kurarlar. Örenciler birlikte çalarak, deneyler yaparak, öretmenin yönlendirebilecei laboratuvar ya da bilgisayar ortamnda çalarak sorun çözmek için düünceler üretirler. Bu aama, örencilerin en aktif olduklar aamadr.

Açklama (Explain):

Örencilerin, konulara ilikin kavramlar grup tartmalaryla açklamaya ve tanmlamaya çaltklar, öretmenin ise sorduu sorularla örencilerden daha derin açklamalar yapmalarn istedii aamadr. Örencilere karlatklar durumlarla ilgili düüncelerini açklamalar ve problemleri çözmeleri için yardmc olunur, çözüm yollaryla ilgili açklamalarda bulunmalar salanr.

Derinletirme (Elaborate):

Bu aamada, örenciler kazandklar bilgileri veya problem çözme becerilerini yeni olaylara ve problemlere uygularlar. Böylece örenciler, yeni kavramlar örenmi olurlar.