Okul Kültürü İlgili Yurt Dışında Yapılmış Araştırmalar

Cavanaugh ve Dellar’ın (1998) Okul Kültürünün Gelişimi, Sürdürülmesi ve Dönüşümü isimli makalesinin amacı, Batı Avustralya’daki önde gelen liselerin kültürlerinin bir çalışmasını sunmaktır. Araştırmacılar, okul kültürünün altı yönünü incelemek için kültürel unsurlar anketi geliştirmişlerdir. Bunlar; mesleki değerler, öğrenme üzerine vurgu, meslektaş dayanışması, birlikte çalışma, ortak planlama ve dönüşümsel liderlik. 8 okuldaki 422 öğretmen bu çalışmaya katılmıştır. Aynı zamanda 2 okuldaki öğretmenler tasarlanan çalışmayı doğrulamak için çalışmayı tamamlamışlardır. Araştırmacı okul kültürünün okul gelişim modelini geliştirmek için orijinal teorik çerçeve ve çalışma bulgularını kullanmışlardır. Bu makalenin amacı okul kültürünün, okul gelişiminin ve eğitimsel sistem değişikliğinin doğasını incelemede bu modeli kullanmaktır. Bu konunun tartışılması aşağıdakilerle ilgili öneri ifadelerinin kümesine dayalıdır; kültürel istikrar üzerine iç ve dış etkiler; okul alt kültürleri; okul gelişimi ve kültürel büyüme; kültürel momentum; geleneksel okul gelişim programları; kültürel uyarma; sistematik okul gelişimi ve kültürel müdahale ile okul gelişimi. Bu çalışma özellikle bunlara dikkat atfetmiştir.

Okulun ve sistematik olarak gelişim programların başarısı, baskın okul kültürünün göz önüne alınmasını gerektirir.

Cavanaugh ve Dellar’ın (1997b) Subjektiv bir olay üzerine nicel bir bakış : Okul kültürü isimli makalesi okulların gelişimi ve kültürünün incelenmesi üzerine nicel bir yaklaşım sunar. Araştırmacı tarafından geliştirilen Okul Kültürel Unsurları Anketi, okulun eğitim programlarını etkilemesi umulan okul personeli arasındaki

156

kişiler arası ilişkilerin yönlerini ölçmek için geliştirilmiştir. Okul Kültürel Unsurlar Anketi, gelişmiş öğrenci öğrenme çıktıları, öğretmen etkinliği, öğrenme üzerine vurgu, meslektaş dayanışması, birlikte çalışma, ortak planlama ve dönüşümsel liderlik gibi okul kültürünün altı unsurunu ölçer. Bu anket öğretmenlere uygulanmış ve her bir okuldaki öğretmenlerin 1/3 ile mülakat yapılmıştır (İngilizce, matematik, sosyal bilgiler ve fen ). 6 kültürel unsurdan üçü için iki okulun kültürleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. 1 yıl sonra uygulandığında bir okulda 6 unsurdan üçünün istatistiksel olarak anlamlı değişikliklerle birlikte, temel bir kültürel değişiklikten geçtiğini göstermiştir.

Cavanaugh ve Dellar’ın (1997a). Okul Kültürü modeline doğru isimli makalelerinin amacı, Batı Avustralya okullarının kültürünü Okul Kültürel Unsurları Anketi kullanarak incelemektir. Okul Kültürel Unsurları Anketi ilk önce Batı Avustralya’da 8 okulda 422 öğretmene uygulanmış, 1 yıl sonra da 3 ortaokulda 146 öğretmene uygulanmıştır. Aynı zamanda iki okuldaki öğretmenlere mülakat uygulanmıştır. Bu model aşağıdaki önerilerden bazılarını öne çıkarır.

1. Okul kültürü kültürel unsurlardan oluşur.

2. Kültürel unsurlar kültürel sürdürme ve büyümeyi kolaylaştırır. 3. Kültürel unsurlar okulların etkinliğini iyileştirme araçlarıdır.

4. Kültürel büyüme ve okul gelişimi kültürel unsurlar iyi geliştiğinde meydana gelir.

5. Güçlü kültürler dış baskılara maruz kaldıklarında dirençlidirler

6. Kültürler doğası gereği kararsızdırlar. Dış baskılara maruz kaldıklarında daha fazla kararsız olabilirler veya güçlenebilirler.

7. Başarılı okul gelişimi kültürel kökenli planlama ve uygulama stratejilerinin kullanımına bağlıdır.

Kuen’in (2009). Okul Kültürü Kavramının ve Okul Kültürü Olgusunun Anlaşılması ve Öğrenilmesine Yönelik Üç Yaklaşım isimli makalesinin amacı, okul kültürü kavramı ve okul kültürü olgusunu anlamak için kullanılan üç yaygın yaklaşımı ele alarak bunları karşılaştırmaktır.

157

Bu yaklaşımlar tipoloji-fonksiyonalist yaklaşım, süreç yaklaşımı, iyileştirme ve etkinlik yaklaşımıdır. Diğer ikisi ile karşılaştırıldığında iyileştirme ve etkinlik yaklaşımı okul gelişim ve etkinliğini iyileştirmek için uygulandığında okul kültürünü kavramsallaştırmak için daha uygun olarak tanımlanır.

Bunun yanında Cavanaugh ve Dellar’ın okul kültürünün okul gelişim modeli sunulmuş ve bu modelin Hong Hong okullarındaki politika belirleyiciliği ve eğitim araştırmaları için etkileri tartışılmıştır.

Quiambao (2004), Okul Kültürünün Özel Öğrenme Özürlü Ortaokul Öğrencilerinin Akademik Başarıları İle Karşılaştırılmaları ve Analizi isimli çalışmasında Osceola bölgesinde merkezi Florida’da seçilen ortaokulların genel kültürlerini araştırmıştır. Bu çalışma özel öğrenme özürlü öğrencilerin akademik başarıları ile ilgili olarak işbirliği, mesleki dayanışma, kendine yetkinlik üzerine mevcut bilgi birikimini geliştirmek için yapılmıştır. Bu çalışmanın popülasyonunu, Osceola bölgesinde kamu okullarında seçilen 2003-2004 öğretim yılında öğrenim gören özel öğrenme özürlü 7. ve 8. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır.

Araştırma sonucunda;

1. Okul kültürünün üç anahtar alanından hiçbiri özel öğrenme özürlü ortaokul öğrencilerinin genel ve özel öğretimde eğitim ortamına yerleştirmede bir tahminde bulunamamıştır.

2. Okul kültürünün üç anahtar alanı ile örneklem içinde özel öğrenme özürlü ortaokul öğrencilerinin FACT okuma ve matematik puanları arasında hiçbir ilişki yoktur.

3. Dört okulun öğretmenlerinin işbirliği ve öğretmen etkinliğini algılamalarında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar vardır.

4. Özel sınıftakilerin aksine genel eğitimdeki öğrencilerin FACT okuma ve matematik puanları arasında anlamlı farklılıklar bulunmuştur.

Smith’in (2008) Lise Mezuniyetini Artırmak, Riskteki Öğrencileri Katmak ve Muhafaza Etmek İçin Hoş Karşılayıcı Bir Lise Kültürü Oluşturmak isimli çalışması liseyi tamamlaması riskli olan öğrencileri okul kültürüne katmak için hoş

158

karşılayıcı bir okul kültürünün oluşturulması için okul personelinin uygulamaları nasıl düzenleyebileceklerini belirlemektir.

Öğrenciler birçok sebepten dolayı riskli olarak tanımlanırlar ve bütün okul kariyerleri boyunca veya hayatlarının bazı dönemlerinde kısa bir süre marjinalize olabilirler. Ergenlik, kaos ve umut dönemidir. Öğrencilerin liseyi tamamlamalarına yardım etmek birey, okul bölgesi ve toplum için yararlıdır. Öğretmenler okul dışında öğrenci hayatı üzerine sınırlı bir etkiye sahiptir. Fakat güçlü bir okul kültürü oluşturabilirler. Lisede riskli olduğu düşünülen genç yetişkinlerle ve sorgulama odak gruplu öğretmenlerle yapılan görüşmelerde okulu tamamlamaya katkı sağlayan faktörler; pozitif bağlantıların gücü ve değer verilmenin önemi. Bu faktörler riskteki öğrencilerin okul başarısı için kritik faktörlerdir.

Gruenert’in (1998) Okul Kültürü Araştırmasının Gelişimi isimli çalışmasının amacı, bir okul kültürünü değerlendirecek bir araç oluşturmaktır. Bu araç okul kültürü literatürünün gözden geçirilmesine dayalı olarak geliştirilmiştir. Bu araç Missourideki 632 öğretmene uygulanmış ve 6 faktör belirlenmiştir. Bunlar;

1) İşbirlikçi liderlik, 2) Öğretmen işbirliği, 3) Mesleki gelişim, 4) Amaç birliği, 5) Mesleki destek, 6) Öğrenme işbirliği

Myers (2009), Öğretmenlerin Okul Kültürünü Algılamasının Öğrenci Başarısına Etkisi adlı bir çalıma yapmıştır. Bu çalışmanın belirlemeyi amaçladığı özel araştırma sorusu, öğretmenlerin okul kültürü algılarının öğrenci başarısına katkı sağlayıp sağlamadığıdır. Çoklu regrasyon analizi, pearson korelâsyonunda elde edilen bulgular, bütün okul kültürü değişkenlerinin Criterion Referenced Competency Test (CRCT) puanları ile pozitif ilişkiye sahip olduğunu göstermiştir.

Swindler (2009). Ortaokul Kültürü ve Öğrenci Başarısı isimli çalışma Georgia, Kuzey Carolina ve Güney Carolina eyaletlerinden gelen bilgiler kullanılarak yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak Dr. Jerry Valentine tarafından tasarlanan 35

159

maddeli okul kültür anketi kullanılmıştır. Bu anket 3 eyalette 47 okulda ve 415 öğretmene uygulanmıştır.

Araştırma çalışması aşağıdaki sorulara yöneliktir.

1. Okul kültürü anketinin altı faktörü (işbirliğine dayalı liderlik, öğretmen işbirliği, mesleki gelişme, ortak amaçlar, meslektaş desteği ve birlikte öğrenme) ile öğrenci performansı arasında bir ilişki var mıdır?

2. Okul kültürü anketinin altı faktörü, AYP (Adequate Yearly Progress) çıktılarını tahmin eder mi?

Verilerin analizinde, çoklu regrasyon analizi, Manova kullanılmıştır. Çalışma bulgularına göre;

Okul kültürü faktörleri arasında anlamlı bir ilişki yoktur.

Regrasyon analizi okul kültürünün 6 faktörünün okulun AYP çıktılarını tahmin etmediğini göstermiştir.

Fitzhenry’nin (2010) Okul Kültürünün Algılamaları: Lise Öğretmenlerinin Pedegoji Seçimleri Üzerine Etkileri isimli çalışmasının amacı, öğretmenlerin okul kültürü algıları ile pedagoji seçimleri arasındaki ilişkiyi incelemektir.

Çalışmaya Güneydoğu Pennsylvaniada 5 lisedeki tam zamanlı çalışan 32 öğretmen online olarak katılmış ve katılanlar arasında 4 öğretmen mülakata katılmıştır. Çalışma sonucunda, öğretmenlerin algıladıkları okul kültürü ile pedagoji seçimleri arasında bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. Öğretmenlerin yüksek okul kültürünü sınıflarına yansıttıkları ve öğretmenlerin öğrenci ile ilişkilerinin öğretmenlerin pedagoji seçiminde etkili olduğu belirlenmiştir.

Bolton’ın (2010) Okul Kültürü İle Müdürlerin Dönüşümsel Liderlik Davranışları Arasındaki İlişki isimli çalışmasının amacı, müdürlerin dönüşümsel liderlik davranışları ile kendi okullarının kültürü arasındaki ilişkiyi incelemek ve dönüşümsel liderlik özelliklerinin bir okuldaki mevcut kültür üzerine pozitif bir etkiye sahip olup olmadığını belirlemektir.

Veriler Güneydoğu Pennsylvania iki bölgedeki tüm ortaokullarda online anket kullanılarak toplanmıştır. Çalışma bulgularına göre, müdürlerin liderlik yetenekleri ile