Moda Figürü Çizim Teknikleri

SanayileĢen toplumlarda endüstri geliĢimine paralel olarak bir sanat ve iĢ eğitimi anlayıĢı geliĢmiĢtir. Endüstrinin hızla geliĢmesiyle birlikte satıĢı artan endüstriyel ürünlerin (mobilya, giysi, aksesuar, ayakkabı, makine vs.) doğru çizilmesine yönelik bir eğitim önem ve yaygınlık kazanmıĢtır. Endüstriyel geliĢimin gereksinimlerini karĢılamak için çabuk, hatasız ve doğru çizimlerin yapılması alıĢkanlığının tüm öğrencilere kazandırılması amaçlanmıĢtır (Yılmaz, 2010: 225).

Moda resminin amacını, geliĢimini hem bir stil ifadesi olarak, hem de bir fikri iletme ve iletiĢim aracı olarak kavradıktan sonra çağdaĢ ve kiĢisel çizim stilinin geliĢmesinin ilk yolu, moda figürünün çok iyi bir Ģekilde kavranmasıdır (Hopkins, 2013: 49). Moda figürleri de zaman içerisinde moda anlayıĢına göre değiĢikliklere uğramıĢtır. 20‟li ve 30‟lu yıllarda moda figürleri daha sade ve normal insan vücuduna yakın ölçülerde çalıĢılmıĢtır. 40‟lı ve 50‟li yıllarda ince uzun figürlerde cinsiyet vurgusu hakimdir ve detaylı yüz çalıĢmaları yapılmıĢtır. 60‟lı ve 70‟li yıllarda bacak boyları uzamıĢ omuzlar geniĢlemiĢtir. 80‟lerin baĢında omuzlar oldukça geniĢlemiĢ; 90‟lara doğru çizgilerde yalınlık ve detaylarda azalma görülmüĢtür. Giysi ön plandadır. 90‟lardan sonra ise siluet boyları oldukça uzamıĢ, deformasyon artmıĢ; az çizgi ile kuvvetli bir ifade yakalanmaya çalıĢılmıĢtır (Olgaç, 2005: 116).

Gerçekçi bir poz yani figür duruĢu çizebilmek moda illüstrasyonunun temelini oluĢturmaktadır (Neild, 2018: 26). Genellikle moda figürü çizimine baĢlarken insan vücut ölçülerine yakın idealize edilmiĢ bir figür çizilmektedir. Bu figürün çiziminde baĢ (çok uzun yüzyıllardan Antik Yunandan beri kabul gördüğü gibi) ölçü birimi olarak kabul edilmiĢ, vücut ise 8 birim yani 8 baĢ olarak kabul edilmiĢtir. Figür dik durduğunda onu ortadan kesen hat tam olarak ikiye bölmektedir. Omuz geniĢliği pelvis kadardır, bel omuzların üçte ikisi kadardır. Kasıktan geçen hattın vücudu eĢit iki parçaya böldüğü kabul edilmektedir. Ayak bir birim yani baĢ kadardır (Durudi, Paci, 2010: 14-20). Vücudu yukarıdan aĢağıya bir baĢ ölçüsüne göre boyuna bölümlediğimiz her bir birimden geçen hayali çizgiye kanon demekteyiz. Ġlk kanon çeneden, ikinci kanon göğüs hattından, üçüncü kanon bel çizgisinden ve dirseklerden, dördüncü kanon kasıktan, beĢinci kanon parmak uçlarının bitimine varan üst baldırdan, altıncı kanon hemen dizlerin bitiminden, yedinci kanon alt baldırdan ve son kanonun da ayak tabanından veya parmak uçlarından geçtiği kabul edilmektedir (Drudi, Paci, 2001: 20).

Figürü kağıda yerleĢtirirken ilk çalıĢmalarda çekül yardımı ile denge hattı daha kolay bir Ģekilde belirlenebilir. Model iki ayağına eĢit ağırlık vererek iki ayağı yan yana basıyorsa çekülün ağırlık noktası modeli bedeninden ve bacaklarından iki eĢit

yarıya bölmektedir. Model tek ayağının üzerine ağırlık vermiĢse çekül boynun ortasından ve basan ayak bileğinin ortasından geçmektedir (Komsuoğlu vd., 1988: 56). Vücudun denge ve ağırlık merkezi bu Ģekilde kolaylıkla tespit edilmektedir. Figürün yere sağlam basması moda figürü çiziminde önemli bir kuraldır. Dikey pozisyonda ağırlığın bindiği bacağın bağlandığı kalça yönü, yukarıya doğru hareket etmektedir. Ağırlığın bindiği ve ağırlık merkezinin geçtiği bu ayak eksen ayaktır. Eksen ayağın topuğundan çizilen dik çizgi figürün boyun merkezi çizgisine yakın geçmektedir (BaĢ, 2004: 153). Bu boyun boĢluğundan zemine dik olarak inip figürü dengede tutan denge çizgisidir (Tahmasebi, 2016: 11). Diğer bacak ise moda figürüne çekicilik katmak için eksen bacaktan biraz daha uzun çizilmektedir (BaĢ, 2004: 153). Uzatılan bacaklarda özellikle alt baldır kısmı bir parça daha uzatılmakta, bedenin geri kalan kısmı da bacaklara uyumlu Ģekilde uzatılarak zarif ve orantılı bir görünüm elde edilmelidir (Tatham, Seaman, 2016: 62).

Figür stilize edilmelidir, yani karakteri kaybolmadan basitleĢtirilerek, sadeleĢtirilerek, Ģematik olarak biçimlendirilmeli, üsluplaĢtırılmalıdır (Turani, 2006: 129). Uzman 18 figürü stilize edebilmek için kavranması gereken noktaları Ģöyle vurgulamaktadır: “Moda illüstrasyonu, o formu kendi hayalince bozarak, ama

özelliğini kaybetmeden, güncelliği yakalayacak biçime getirmek. Eğer çocuk esasını bilemiyorsa, bozamaz. Bozduğu zaman kötü durur…çocuk esas vücudu çizecek, kemik yapısını. Biz iskeletle çalışırdık. Anatomiyi bilirdik tıp öğrencisi gibi. Kemik nerede, diz nerede, eklem yerleri nerede? Ondan sonra bozacak” (Uzman 18 ile

kiĢisel iletiĢim, 6 Haziran 2017).

Ne kadar az o kadar iyi. Çok basitmiĢ gibi görünse de sadeleĢtirme ancak zorlukla tanımlanabilen görüntüleri, Ģekilleri bile en iyi Ģekilde tanımlamaktadır. Her türlü grafiksel sanatta kompozisyon ve düzen ne kadar basit ise, tasarım o kadar büyük etki yaratmaktadır. Burada anahtar olan Ģey, figürün ya da giysinin içerdiği biçim detaylarından bağımsız olarak, akıllıca düĢünülmesi ve seçim yapılıp, bazı detayların elenerek geliĢtirilmesidir, bu Ģekilde çizim daha ilginç ve dinamik bir hale gelmektedir (Donovan, 2010: 40). Moda çizimlerinin cazibesinin önemli bir nedeni görünüĢteki çabasız stilidir (Hopkins, 2013: 57). Ne kadar çok alıĢtırma ve pratik

yapılırsa o denli çabasızmıĢçasına çizilen stile ulaĢılabilir. Hayal gücünü katarak kiĢisel zevk ve estetik anlayıĢ yakalanıp, görsel bir stil, tarz, imaj oluĢturmak gerekir.

Tasarımcının amaçladığı estetik ve biçimsel baĢarıyı yakalaması için iyi bir anatomi bilgisine sahip olması gerekmektedir. Çıplak ve giysili vücudu tasvir edebilmek için figürün dıĢ görünüĢü, iskelet yapısı, kas kütlesini, vücut oranlarını, vücudun bölümleri arasındaki oranları, uyumu, insanları resmetmeye yarayacak bir takım standart kuralları bilmek (Civardi, 2014b: 8) her zaman moda figürü çizen tasarımcıya ya da illüstratöre katkı sağlayacaktır.

ÇeĢitli bakıĢ açılarından değerlendirilen baĢ çiziminde yüz oranları ve baĢın durma açısı değiĢtikçe gözlerin, burnun, ağzın vs. görünüĢ açıları da değiĢmektedir. BaĢarılı bir çizimde baĢın pozisyonuna göre yüzün görünümü ve yüze verilen duygu ifadesini yansıtabilmek (Barber, 2009: 152), figüre uygun saçlar çizebilmek önemlidir. Bir sunumun satması için bazen çok iyi yapılmıĢ saç, makyaj, ayakkabı gibi unsurlar etkileyici olabilmektedir. Kimlik yüz ile yakından alakalı olduğu için baĢ çizimi yerine göre ön plana çıkmaktadır. Çizgiyi en aza indirerek elemine etmek iĢin püf noktasıdır (Bryant, 2013: 136). Ancak moda resminde daima yüz ve saç detaylarına girilmeyebilir. Daha sanatsal ifadelerde ve illüstrasyonda kullanılan baĢ, saç ve yüz ifadesi moda çizimlerinde bazen kullanılmamakta, daha sade bir ifade tercih edilmektedir.

Pazarlar ve beden Ģekilleri arasındaki farklılıkları tanımak estetik, göze hoĢ gelen siluetler üretmenin anahtarıdır (Szkutnicka, 2012: 23). Çizimi yapan kiĢi mutlaka cinsiyet farklarını, hedef kitlesinin beklentilerini, vücut tiplerini, duruĢları, vücut tipine uygun çizmeyi, karakteristik özellikleri iyi bilmelidir. Özellikle farklı bedensel özelliklerde yaratılmıĢ olan kadın ve erkek figüründe, çiziminde ve detaylandırılmasında çok tipik farklılıklar bulunmaktadır

Kadın yüzü erkek yüzüne göre daha yumuĢak ve yuvarlak olarak çizilmektedir, saçlar genellikle daha uzun ve hacim olarak kalındır. Burun daha küçük, belli belirsiz çizilirken, kaĢlar daha aralıklıdır. Gözler daha iri ve biçimli kaĢlar daha yumuĢak ve yay biçimindedir. Dudaklar daha yuvarlak çizilirken, çene ve çehre de yumuĢak bir biçimde narince çizilmektedir (Barber, 2009: 118). Kadının kol kaslarında vurgu

yapılmaz kollar ince ve zarif omuzlar küçük ve yuvarlaktır. Genellikle figüre daha fazla zarafet katabilmek için eller ve kollar hareketli ve stilize çizilir.

Moda figüründe her Ģey olabildiğince stilize edilmeli ve basit tutulmalıdır. Çok gerçekçi ve ayrıntılı el çizimi çizimin odak noktası haline gelebilir ki bu da moda resminde istenmeyen bir durumdur. Genellikle kadın figüründe stilize edilen zarif, küçük eller kullanılır ancak çok aĢırı küçük tutulmamalıdır (Neild, 2018: 68). Parmaklar genellikle uzun olur. Parmaklar deforme edilirken, 2-3 parmak veya bütün parmaklar zarifçe birleĢik çizilirken ölçü-orana bağlı kalınarak estetik görünümün bozulmamasına dikkat edilmektedir (Olgaç, 2005: 149). Gözler ve dudaklar esas hatlar olduğu için moda resminde ve illüstrasyonunda burun çizimine pek fazla önem verilmemekte (Hopkins, 2013: 64); gözler ve dudaklar daha vurgulu çizilerken burun hafifçe belli edilmektedir.

Erkek figürün proporsiyonunu ve oranlarını belirlerken de tıpkı kadında olduğu gibi bir baĢ, birim ölçüsü olarak kabul edilmekte ve vücudun belli baĢlı oranları baĢ ölçüsüne göre orantılanarak belirlenmektedir. Erkek figürünü boyuna baĢ ölçüsüne göre bölümleyerek tüm boydan aĢağıya doğru indiğimizde her bir baĢ ölçüsü kadar olan yerden geçen hayali çizginin kanon olarak isimlendirildiğini belirtmiĢtik. Erkekte klasik kabul edilen boy ölçüsü 7,5 baĢ yani 7,5 birimdir (kanondur). Antik çağda ve Rönesans döneminde de bu Ģekilde kabul edilmiĢtir. Ġlk kanon çeneden, ikinci kanon göğüsten, üçüncü kanon belden (dirsekler yukarıda kalır), dördüncü kanon kasıktan, BeĢinci kanon üst baldırdan dizin biraz üzerinden, altıncı kanon alt baldırdan dizin bir miktar altından, yedinci kanon ayak bileklerinden ve kalan yarım kanonluk birim de topuklardan geçmektedir. Vücudun en geniĢ kısmı omuzlardır. Eller bir baĢ kadar ayaklar biraz daha büyüktür (Drudi, Paci, 2014: 12-19).

Erkekleri kadınlarla karıĢtırmamak çok önemlidir. Sıklıkla kadınlar erkekler gibi, erkekler de kadınlar gibi çizilmektedir. Moda sistemi içerisinde bazen bir sezon erkekler daha kaslı, maskulen ve iri bir görünüĢe sahipken baĢka bir sezon daha hassas, zayıf ve feminen olabilmektedir. Sezonsal bu çeĢitliliklere rağmen ortada kadın ve erkek arasında açıkça cinsiyete bağlı fiziksel farklılıklar görülmektedir ve bu farklılıklar da mutlaka çizime yansımalıdır (Riegelman, 2006: 326). Erkek moda

figüründe oranlar, kadın figüründen daha az abartılı çizilmelidir. Erkek bedeni kadın bedeninden daha geniĢ olmakla birlikte belirgin kas yapısının dıĢında dikey oranlar kadın figürüne benzemektedir. Torso kadına göre biraz daha uzun çizilirken, göğüs ve bel biraz daha geniĢ çizilmektedir. Omuzlar geniĢ, boyun kalındır. Eller, ayaklar dizler belirgindir (Hopkins, 2016: 174).

Kural olarak hangi tip erkek olursa olsun, vücut hatları ve kasları kadına göre daha büyük, sert ve açısaldır. Erkek baĢı, omuzları ve göğüs çevresi kadınınkinden daha büyük ve geniĢtir. Kollar daha kaslı, kalın, eller daha iridir. Omuzlar kalçalara göre geniĢ, kalçalar kadın kalçasına göre dardır. Beden boyu kanınınkinden daha uzundur. Bel düĢüktür ve pelvis bölgesi dardır. Bacaklar kadın bacağı kadar uzun ince çizilmez, bir miktar kısa, daha kaslı, iri dizler ve ayaklar çizilmektedir (Riegelman, 2006: 326). Erkek figürde kalça açısı kadın kadar belirgin değildir. Ayakta iken bel kemiği kadın kadar S biçimi alarak kıvrılmaz, kalça ve omuzlar birbirine genellikle daha paraleldir. Kadın figürlerine göre daha durağan çalıĢılan erkek moda figürleri spor kıyafetler olduğunda spor halindeyken resmedilebilir (Neild, 2018: 36).

Yüz daha doğrusal ve çene daha köĢeli çizilirken, gözler ortalanır ve kaĢlar net bir ifade vermektedir. Ağız daha geniĢ, düz ve ifadesiz çizilir, genellikle dudaklar belirginleĢtirilmemektedir. Kulaklar doğal yerinde, boyun pek fazla uzatılmaz ve inceltilmez, daha doğal bir biçimde bedenle birleĢmektedir. Kollar genellikle bedene daha yakın çizilir ve kadında kullanılan estetik el kol hareketleri kullanılmamaktadır. Genellikle yanlarda, cepte veya nesne tutar Ģekilde betimlenmektedir. Kadına göre daha az dramatiklik içeren figür, daha gerçekçi ve daha az akıcıdır (Hopkins, 2013: 72). Erkek elleri ise daha köĢeli ve sert çizilebilir (BaĢ, 2004: 147).

Bryant çocuk giysi tasarımlarının ve illüstrasyonlarının daha çok yaratıcılık gerektirdiğini, fazla gerçekçi bir yaklaĢımla çizilirse çocuklar daha olgun ve ciddi görünecekleri için küçük birer yetiĢkin gibi olacaklarını ifade ediyor. Hayal gücünün, oyuncakların, kuklaların, amatör çizimler, resimli hikaye kitaplarının çok faydalı olacağını söylüyor (2013: 99). Çocuk vücudu ve yüzü yetiĢkinlerden oldukça farklı proporsiyon ve özellikler göstermektedir. Çocukların yüzü ve yüz özellikleri daha

yumuĢak ve yuvarlaktır. 10 yaĢın altındakilerde yüzlerdeki kemikler ve vücut kasları belirginleĢmemiĢtir. Elleri daha yuvarlak ve sevimli çizilmektedir. Çocukla birlikte çizilen oyuncak gibi aksesuarlar çizime hareket katmaktadır (Riegelman, 2006: 370). Çocuk figürleri her yaĢ aralığına göre değiĢmektedir. Bebeklik çağından ergenliğe dek her yıl boyları uzamakta oranları ve ölçüleri değiĢmektedir. Kafa yetiĢkinlerden daha büyüktür, özellikle bebeklik döneminde kafa vücuda göre oranlandığında baĢın oldukça büyük olduğu zamanla boy uzadıkça proporsiyonların da değiĢtiği rahatlıkla belirlenmektedir. Bebek grubu 0-1 infant ve 1,5-3 toodler grubu olarak ikiye ayrılmaktadır. 0-1 yaĢ grubu 4 baĢ, 1,5-3 yaĢ 4,5 baĢ olarak belirlenmektedir. 4-6 yaĢ arası küçük kız ve erkek çocuklar ortalama 5-5,5 baĢ arasında olmaktadır. 9 yaĢ kız ve erkek 6 baĢ, 12 yaĢ 6,5-7 baĢ, 14 yaĢ grubu kız ve erkek çocuk 7 baĢ kanon ölçüleri kadarken, 16-18 yaĢına varan genç kız ve genç erkek 8 baĢ kadardır (Bryant, 2013: 101-131).

Canlı Modelden Moda Figürü OluĢturma: Moda figürü çizimini öğrenmenin en iyi yolu canlı modelden çalıĢmaya baĢlamaktır. Ġnsan vücut oranlarını canlı model üzerinden iyice kavramak gerekmektedir. Fotoğraflar canlı modelin ikincil yorumudur ve sadece fotoğraflardan çalıĢmak çizimleri ve illüstrasyonları doğruluktan ve gerçekçilikten uzaklaĢtırmaktadır (Tahmasebi, 2016: 15). Ġkinci el algıya dayanan donmuĢ imajlar zaten bir fotoğrafçı ya da grafiker tarafından iĢlenmiĢtir ve asla gerçekle bir tutulamaz (Bryant, 2013: 177). Tek gözlü bir kamera asla iki gözü olan sanatçı kadar formu rahat olarak görüp çeviremez, çünkü kamera alanı asla tam olarak algılayamamaktadır. Ancak doku ve detayların kaydedilmesinde kamera olağanüstü yardımcı olmaktadır. Doğru kullanıldığında ve sanatsal beceri yerine kullanılmadığında, referans fotoğraflar, ikna edici örnekler oluĢturmamıza yardımcı olmaktadır (Howard, 1992: 27). Hazır reçetelerin, ezber kalıpların ve Ģemaların verildiği eğitim ortamında Gombrich, ruhu öldürmekten baĢka bir iĢe yaramayan mekanik bir resim dersi yapıldığını vurgulamaktadır ve günümüz sanat anlayıĢı bu tür yöntemlere karĢı çıkmaktadır (Gombrich, 1992: 154).

Ġlham kaynağı ne kadar çekici olursa olsun, bir insan bedeni için tasarım yapıldığı asla unutulmamalıdır. Canlı modelden çizim bunun için çok değerlidir.

Görülenler daha hızlı incelenerek, daha hızlı biçimde değerlendirilebilecektir. Bilgi kaynağı karĢıda dururken bir Ģey icat etmek durumunda olmadığınız gibi, tek yapmanız gereken incelediğiniz vücuda kendi yorumunuzu da katarak çizmektir (Tatham, Seaman, 2016: 66). Profesyonel sanatçıların modelleri genellikle 5 dakika arayla 20 dakika poz verirler. Zamanla poz süreleri kısalabilir ve anı yakalayan hızlı çizimler yapılır. Göz hizasında bir platforma manken 360 derece görülebilecek Ģekilde çıkartılır, ön arka çalıĢabilmek için arkasına ayna yerleĢtirilebilir. Doğal bir poz içerisinde olan model, süre tutularak kısa zamanlı sürelerde problem çözme, çabuk düĢünme ve hızlı çizmeyi geliĢtiren alıĢtırmalar yapılabilir (Bryant, 2013, 177- 181). Moda resminin temeli figürdür. Figürü öğrenmenin en iyi yolu da desen çizmektir. Ġnsan vücut hatları ve anotomisi kavrandıkça öğrenci daha rahat moda figürü çizebilecek, giydirebilecek, tasarlayabilecektir. Hatta kalıbını çıkartmaya da üst düzeyde yardımcı olacağı için, insan vücudunu tanımayan bir moda tasarımı öğrencisi olmamalıdır.

Cansız Modelden Moda Figürü OluĢturma: Hareketsiz bir biçimde sabit duran bir modelin, dikkatli ve rahatça çizim yapmaya elveriĢli olacağı açıktır. Örneğin büyük bir heykeltraĢın heykelleri anatominin, kompozisyonun, oranların incelenmesi ve gözlemi adına eĢsiz olanaklar sunmaktadır. IĢıklandırılan heykeller değiĢik bakıĢ açılarından ve mesafelerden çalıĢılabilirler (Civardi, 2014a: 5). AhĢap maket modeller de figürleri doğru ve gerçekçi biçimde çizmeye yardım etmektedir. Figürün nasıl büküldüğünü, vücut uzuvlarının nasıl birbirine bağlandığını ahĢap model üzerinde inceleyerek, modele farklı pozlar verdirerek, cansız ahĢap model tekrar tekrar değiĢik hareketlerle daha gerçekçi bir moda figürü çizimine yardımcı olmaktadır (Tatham, Seaman, 2016: 69). Yine vitrin mankenleri, torsolar, bal mumu heykelleri de çizim yapılabilecek durağan cansız figürlere örnek oluĢturmaktadırlar. Basılı Kaynaklardan Moda Figürü OluĢturma: Robertson‟a göre popüler kaynaklardan kopya, çizgi geliĢiminde etkin bir rol oynamaktadır. Kaynaklardan elde edilen deneyim, kolaylıkla canlı modelden çalıĢmaya aktarılabilir (Aktaran: Yılmaz, 2010: 236). Bunlar sadece tekniği geliĢtirmeye yönelik yapılan araĢtırmalardır. Kimi sanat eğitimcilerine göre kopya gördüğünü yansıtma becerisinin öğretiminde

kullanılan yollardan birisidir (Yılmaz, 2010: 235, 236). Basılı kaynaklar (moda dergileri, kataloglar, gazeteler, fotoğraflar…) yürüyen, koĢan, dans eden ve spor yaparken insanların vücutlarının aldığı duruĢlardan moda figürü yapabilmek için estetik olan istediğimiz bir figürü seçebileceğimiz zengin bir kaynaktır. Örneğin hem kadın hem de erkek dansçıların iĢleri ile alakalı olarak verdiği pozlar, sadece estetik değil aynı zamanda özellikle anatomik ve morfolojik açıdan ilginç ve etkileyici pozlardır (Civardi, 2013b: 60). Ve moda figürü oluĢtururken dinamik pozlar çizmede oldukça faydalı birer kaynak oluĢturmaktadırlar. Basılı kaynaktan seçilen moda figürü önce karakalem Ģeklinde etüd edilir, daha sonra giysilerden arınmıĢ, yani soyulmuĢ Ģekilde Ģablon figür haline getirilir. Gerçek insan oranlarında olan bu Ģablon bir miktar boyundan, bir miktar göğüs ve belden kesilerek uzatılır. Özellikle bacak boyu uzun olan bir figür moda resminde Ģu anki moda anlayıĢıyla estetik kabul edildiği için üst baldırdan, dizlerden, alt baldırdan daha fazla olmak üzere bileklerden de kesilip açılarak uzatılır. Nihai olarak tekrar kopya kağıdıyla üzerinden geçilen moda figüründe bozulan yerler düzeltilir ve istenen yerlerde vurgu arttırılarak çarpıcı, estetik ve zarif bir moda figürü (siluet) haline getirilmektedir. Kesilip açılarak uzatılan moda figüründe siluetin sağlam basması için vücudun aksını ve denge hattını kaybetmemek önemlidir.

Özellikle mayo defile fotoğrafları ve katalogları figür çizimi için iyi kaynaklardır (Bryant, 2013: 58). Moda resmi dersine giren öğretim elemanlarından Uzman 18 basılı kaynaklardan derste nasıl faydalandıklarını Ģöyle aktarmaktadır: “Örneğin bir manken gibi…magazin sayfasındaki bir silueti kopya aldırıyorum ve

bunu soy diyorum. Üstünü incele. Ne var üstünde? Bir gömlek olabilir, mantolu olabilir. O zaman ne kadar aşağıya gideceğini hesap et…mantonun kol ağzı burada kesilmiş, tenden yola çıkarak kolu bulmaya çalış…Çocuk vücudun aksını çıkarıyor ve o kişinin başı ile ilgili kanonları alıyor. Biz 8’e 1 idealde vermiştik ama o yedi çıkabilir, altı buçuk çıkabilir…Ondan sonra da o silueti inceltmesini, uzatmasını ve değişik hareket verdirmesini öğretiyorum…İnce uzun bir siluet oluşuyor. Sonra diyorum ki siz şimdi özgün siluetleme yapın. Nasıl bir kadın istiyorsun? Beli çok ince yapabilirsin, nasıl bir pozda, göğüsleri geniş ve büyük olsun isteyebilirsin” (Uzman

Ġllüstratörler zaman zaman tek bir resimde birleĢtirmek üzere farklı kaynaklardan görselleri ve figürleri alarak tek bir kompozisyon içerisinde yerleĢtirebilirler. Her bir figürün veya görselin izleyiciye istenen duyguyu yaratmaya yönelik seçilmesi gerekmektedir (Howard, 1992: 31). Koleksiyon çalıĢmalarında toplu olarak figürlerin ve giysilerin yer aldığı kompozisyonlarda tasarımcı veya illüstratör tarafından sıklıkla bu yöntem tercih edilmektedir.

Önceden ÇizilmiĢ Moda Figüründen Yeni Moda Figürü OluĢturma: Bu yöntem moda öğrencileri tarafından oldukça sık baĢ vurulan bir tekniktir. Bir moda figürünü tamamen yeniden çizmek yerine, basit kaydırma teknikleri kullanarak veya kollarının bacaklarının duruĢunu, hareketini değiĢtirerek var olan bir figürden kolaylıkla baĢka bir moda figürü elde edilebilmektedir.

Hayali veya Robot Çizime Dayalı Moda Figürü OluĢturma: Yüzyıllardır insan ve hayvan figürlerinin doğru çizimini yapabilmek için sayısız formüller, kalıplar ve Ģemalar oluĢturulmuĢtur. Günümüzde ise pek çok kitapta yalın diyagramlarla anlatılmaya çalıĢılmaktadır (Yılmaz, 2010: 227). Ġnsan figürünü doğru ve güzel çizebilmek için onu belli kalıplara ve Ģemalara sokmak antik Yunan sanatına kadar uzanmaktadır. Kanon adını verdikleri bu kalıplar gerçeğe uygun figürlerin oluĢması için gereken temel geometrik iliĢkileri içermekteydi. 15. yüzyıldan itibaren Ģemalara dayanan, basit reçetelerle resim çizmeye yol gösteren, basit kanon sistemiyle resmin kolay çizilebilen ve akılda tutulabilen yalın geometrik figürler yardımıyla nasıl oluĢturulabileceğini içeren ilk çizim kitapları ortaya çıkmaya baĢlamıĢtır (Gombrich, 1992: 152, 153). Hayali moda figürü çizimi oldukça zordur ve deneyim istemektedir. Bunu baĢarabilmek için her gün defalarca eskiz defterine canlı modellerden hızlı figür çalıĢmaları yaparak, insan vücut anatomisini ve duruĢlarını iyice pratik etmek gerekmektedir. Ġlk baĢlarda uzun zaman alan canlı modelden çizimler giderek kısalan vakitlere sığdırılmalı ve el hızlanmalıdır (BaĢ, 2004: 51). Canlı modelden desenler çizerek eli alıĢan, insan vücudunu inceleyen ve çözümleyen öğrenciye bilgilerini pekiĢtirmek üzere öncelikle kadın, erkek ve çocuk figürlerinin temel proporsiyonları,