Forfaiting

“Forfaiting, mal ve hizmet ihracatından doğan ve gelecekte tahsil edilecek bir alacağın, vadeden önce satılarak tahsil edilmesi olarak tanımlanabilmektedir. Alacağın satıcısına “forfaitist” devralan kuruluşa “forfaiter” adı verilmektedir.”331

“Forfaiting’in tarihsel gelişimine kısaca bakıldığında şunları belirtmek mümkün olmaktadır işletmelerin finansman gereksinimlerinin karşılanmasında önemli bir işlevi olan forfaiting, 2. Dünya Savaşı’ndan sonra geliştirilmiş bir dış ticaret finansman tekniğidir. Söz konusu tekniği geliştiren İsviçre bankaları 1969’ların başında ABD ile Sovyet birliği arasındaki ticarette aracılıkta kullanmışlardır.”332

“Forfaiting, özellikle vadeleri altı aydan başlayan yatırım malları ihracatında kullanılan bir finansman tekniği olarak karşımıza çıkmaktadır. Forfaiting genellikle yatırım malları ihracatından doğan ve belli bir ödeme planına göre tahsil edilecek olan alacakların bir banka ya da bu alanda uzmanlaşmış bir finansman kuruluşu tarafından satın alınmasıdır. Forfaitingde ithalatçının borcu karşılığında ihracatçıya verdiği emre yazılı senet ya da poliçeler kullanılmakta ve işlem tamamlandıktan sonra ihracatçının hiçbir yükümlülüğü kalmamaktadır.”333

“Her türlü alacak ister senetli olsun ister senetsiz olsun forfaiting in konusu olabilmektedir. Ancak, uygulamada poliçe ve bono gibi senetlerle temsil edilen alacaklar üzerinden forfaiting yapılmaktadır. İthalatçı, güvenilir bir borçlu değilse, forfaiter, kendisine devredilecek olan alacağın, aval veya benzeri şekilde kabul edileceği bir banka teminatına bağlanmasını isteyebilir. Böylece, forfaiter’in alacağı tahsil edememe riski azalmaktadır. Diğer taraftan, alacağın ikinci piyasada işlem görmesine olanak sağlamaktadır. Böylece, forfaiter’in, söz konusu alacağı vade sonuna kadar portföyünde tutmasına gerek kalmamaktadır.”334

“Forfaiting işleminin başlangıcı, ihracatçının henüz proje aşamasında yani satmış olduğu mallarını sevk etmeden önce forfaiter a yani kambiyo senedini alacak

331

CEYLAN, s. 185

332

BERK, N.; “Bankacılığın Dışa Açılması ve Dış Kredi İlişkileri”, İstanbul, 1985, s. 33

333

PARASIZ,İ., YILDIRIM, K.; “Uluslararası Finansman,” Bursa, 1994, s. 367

olan tarafa müracaat ederek iskonto sözü almasıyla olmaktadır. Bu şekilde ihracatçı mallarını sevk ederken karşı ülkeden yani satmış olduğu malların alıcısı tarafından gönderilen “kambiyo senetlerinin forfaiter tarafından ıskonto edileceğini, bunun şartlarının neler olacağını” önceden bilmenin güvencesi ve rahatlığı içindedir.”335

“Aynı zamanda forfaiting işlemi ihracatçının yanı sıra ithalatçı tarafından da başlatılabilir. Ayrıca forfaiting firmaları, başkaları (ihracatçı ve ithalatçılar) adına kotasyon isteyen aracı bankalardan da teklif alabilmektedirler. Bu durumda forfaiterin saptaması gereken şey bu bankaların ilk (principal) forfaiter mi yoksa ikinci (secondary) forfaiter mi olarak bir kotasyon talebinde bulunmakta olduğudur.”336

“Forfaiting işleminin işleyişi aşağıdaki grafikte görülmektedir.

335

ERDEMOL,H.; “Factoring, Akbank Ekonomi Yayınları, İstanbul, 1992, s. 17

336

CANPOLAT, T.; “Ticaretin Finansmanında Factoring ve Forfaiting,” Türkiye Kalkınma Bankası Finansal Kiralama Müdürlüğü Basılmamış Etüd, Ankara, Ağustos 1990, s. 6

Şekil 7: Forfaiting’in işleyişi

1. Satış Sözleşmesi 2. Malların Sevkıyatı

3. Avalli Senetlerin Gönderilmesi 4. Senetlerin Garantisi 5. Forfaitingin Sözleşmesi 6. Senetlerin Teslimi

İHRACATÇI

(Forfaitist)

İTHALATÇI

İHRACATÇININ BANKASI(Forfaiter) İTHALATÇININ BANKASI (Aval veren banka) 1 2 3 5 6 7 8 4 9 10 11

7. Ödeme 8. Senet Tahsili 9. Ödeme 10. Ödeme

11. Senetlerin Tahsili”337

Forfaiting işleminde kullanılan her ürün (işlemde kullanılan paranın birimi, vadesi, işlemin hukuki niteliği ve işleme konu olan senetler) kendisine has birtakım özellikler taşımaktadır.

Senetli ve senetsiz olan alacakların her türlüsü forfaiting e konu olabilmekte fakat ticari senetler açısından uygulamada uluslar arası kabul görmüş olan yasal bir çerçevenin olması, işlemlerde herhangi bir karmaşıklılığının olmaması ve yapılacak işlemlerin kolay olması anlamında bono ve poliçenin esas alınması durumu vardır. Bu tür senetler forfaiting sonrasında ikincil piyasalarda da satılabilme olanağına sahiptirler. Forfaiting işlemine konu olan senetler genel olarak poliçe ve emre muharrer senetler (bono) olmaktadırlar. Yapılan işlem uluslar arası bir piyasada (ithalatçı – ihraçcı) meydana geldiğinden bu hususlar önem arz etmektedir.

“Bir forfaiting işleminin rantabl olarak yerine getirilmesi için, alacağın hukuki

niteliğinin şu şekilde olması gerekmektedir.

1. Alacak, ticari değeri olan, geçerli bir döviz cinsinden olmalıdır. 2. İhracat alacağının temlik edilebilir bir alacak olması zorunludur. 3. Borçlular birinci derecede ödeme sorumlusu olmalıdır.

4. Ödeme şartları uluslar arası ticari teamüllere uygun olmalıdır.

5. Alacak forfaiting anlaşması yapıldığı sırada mevcut olmalıdır. Mallar, ithalatçıya sevk veya teslim edilmiş olmalı ve ithalatçının ithalat için gerekli bütün izinleri almış olması gereklidir. Diğer bir deyişle, üretim maliyetinin finansmanı amacıyla forfaiting yapılmaz.

6. Alacak, ithalatçının bankası veya uluslar arası alanda tanınmış diğer bir banka tarafından garanti edilmiş olmalıdır. Forfaiting’de borç senetleri üzerinden verilen garanti veya aval, senetleri ödememesi halinde forfaiter’in tek güvencesi olduğu gibi, iskonto edilen bu senetlerin ikincil piyasada daha kolay alıcı bulmasını da sağlamaktadır.

7. Alacağın minimum vadesi 6 ay olmalıdır. Daha kısa vadeli işlemlerde forfaiting rantabl değildir.”338

“Forfaiting işleminde vade 6 aydan 10 yıla kadar olabilmekle beraber genellikle ihracatın 2-7 yıl vadeli yatırım malları satışları, bu işlemlere konu olmaktadır. Bunun dışında forfaiting, ülkemiz dışındaki yerlerde, yol, baraj, liman gibi bayındırlık tesisleri yapımları ve büyük inşaat programlarına ilişkin hizmet ihracatının finansmanında da kullanılmaktadır.”339 _{Tüm bu kullanımlardan ortaya çıkan sonuç} forfaiting günden güne kullanım alanı anlamında geniş bir alana yayılmaktadır. Ülkemiz dışında böyle bir alanda kullanılabilen forfaiting in ülkemizde de bu alanlarda etkin olarak kullanılabilmesi KOBİ’lerimizin yatırım olanaklarını daha da artıracaktır. Bunun sonucunda da artan olanaklarla istihdam oldukça üst seviyelere çıkacak son yıllarda artan işsizlik problemine de çözüm olabilecektir.

“Forfaiting işleminde toplam maliyet şu unsurlardan oluşmaktadır;

1. Ticari riske karşı koruma maliyeti: Bu maliyet, ithalatçıya aval veya garanti veren bankanın komisyonudur. İthalatçı tarafından karşılanan bu komisyon forfaiting maliyetine girmediğinden, ihracatçıya herhangi bir yük getirmemektedir.

2. Politik ve transfer riskinden koruma maliyeti (ülke riski): İthalatçı ülkenin kredi değerliliğine göre belirlenen maliyet, yıllık % 0.5 ile % 5 arasında değişmektedir.

338

KILIÇKAYA, H.; “İhracatın Finansmanında Genel Bir Yöntem: Forfaiting”, Hazine ve Dış Ticaret Dergisi, Sayı: 1, 1991, s. 61

339

AKGÜÇ,Ö.; “Dış Satım Finansmanında Bir Yöntem: Forfaiting”, Banka ve Ekonomik Yorumlar Dergisi, Sayı: 1, 1986, s. 35

3. Finansman sağlama maliyeti: Forfaiting işleminin yapıldığı para cinsi Euro pazarlarından sağlandığından finansman maliyeti de bu pazarlarda uygulanan faiz oranları düzeyinde oluşacaktır (Libor gibi).

4. Faiz riskine karşı koruma maliyeti: Forfaiting’in sabit faizli yapılması durumunda, ıskonto edilen senetlerin vadeleri süresince oluşacak faiz değerlerinden korunmak için eklenen maliyettir.

5. Taahhüt Komisyonu: İhracatçının, ihracat işlemi gerçekleştirmeden önce bankadan aldığı kesin forfaiting teklifinin, ihracat gerçekleşene kadar sabit olarak kalmasını sağlamak amacıyla bankaya ödediği komisyondur. Bu oran yıllık % 4 ile % 0.5 arasında olabilmektedir. Uygulanacak sabit faiz haddi, iskonto işleminden önce belirleniyorsa forfaiter’in yalnız işlem tarihinden Euro pazarlarındaki faiz haddi değil, faiz hadlerindeki genel eğilimi de göz önüne alınması gerekir. Bu nedenle bir taahhüt süresi söz konusu olduğunda, bu işlem için uygulanacak faiz haddi, hemen ıskonto edilen senetlere uygulanan faiz oranına göre de yüksek olmaktadır.

6. Tahsilat süresi: Her bir poliçenin vadesinde tahsil edilmesi sırasında ortaya çıkacak gecikmeyi önlemek üzere, poliçelerin vadelerine eklenen gün sayısıdır. Bu da bir maliyet unsuru oluşturmaktadır.”340

“İhracatçı açısından forfaiting’in faydalarını şu şekilde sıralayabiliriz.

1. Forfaiting işleminin temeli, poliçenin ciro edilmesine dayanır. Bu nedenle factoring, leasing gibi diğer finansman türlerinde olduğu gibi özel sözleşmelere gerek yoktur. Bu da forfaiting maliyetlerini düşürücü bir unsurdur.

2. İhracatçı, kredili mal satışından doğan alacaklarını hemen nakde çevirerek likiditesini arttırdığından bilanço yükünü hafifletme imkanı bulan ihracatçının kredilibilitesi de artar.

3. Forfaiting’le sağlanan finansmanda ihracatçıya rücu hakkı olmadığından, ihracatçı bir kere alacağını iskonto ettirdiğinde tahsilat işlemlerini forfaiter gerçekleştirmektedir.

4. Forfaiting ihracatçıyı, sabit faizli finansman sağlayarak faiz oranlarındaki dalgalanmalardan korur.

5. İhracatçı, alıcı hakkındaki her türlü istihbaratı forfaiter’den elde edebilmekte, bu şekilde ithalatçı hakkında bilgi toplamak için ayrı zaman ve maliyetten kurtulmuş olmaktadır.”341

6. “Forfaiting işleminin maliyeti daha önceden bilindiğinden, bu değer satış fiyatı üzerine konarak tamamen veya kısmen ithalatçıya aktarılabilir.

7. Forfaiting ile ihracatçı sadece ticari risklerden değil, politik risklerden de korunur. Bunun için ayrı bir ihracat kredi sigortasına gerek kalmamaktadır. Ayrıca alacağın ithalatçıdan tahsil edilmemesi durumunda, bunun ihracat kredi sigortası ile tahsili belirli bir süreyi gerektirirken, forfaiting’de poliçe peşin olarak ödenmektedir.

Görüldüğü gibi forfaiting işleri ihracatçıya pek çok fayda sağlamakla birlikte, diğer finansman yöntemlerine göre daha pahalıdır. İthalatçı açısından ise, işlemlerin basit ve hızlı olması, sabit faizle bir finansman sağlaması gibi avantajların yanında forfaiting maliyetinin ithalatçıya yansıması ithalatçı açısından bir dezavantaj olmaktadır.”342

Belgede Kobi'lerde sermaye yapısı ve kar dağıtım politikasının büyüme üzerine etkileri (sayfa 155-161)