I. HAREKET
1. Dünyada pahasız olan yedi nesne vardır.
2. Onu kimse kimseye satmamış; halk da onunla birbirini aldatıp soymamıştır.
3. Büyük küçük, zengin fakir, padişah halk, hatta dilenci kim olursa olsun, bu yedi şeyde birbirine üstünlüğü yoktur.
4. Biri alıp birbirine vermemiş; birinde var da ötekinde bulunmaz değildir. 5. Bu, yedi kıt’a halkına da apaçık eşitçe esirgenmeden verilmiş nimetlerdir. II. HAREKET
6. O nimetin birincisi nefestir.
167 7. Allah her bir anında bin defa insanı onunla hayatta tutar.
8. Hakk’ın nimetlerinden olan bu nefeslerin her biri bir lokmadır; yemeyen yaşamaz. Can bu nefesle tende yer eder; nefes gidince can da gider.
9. Genç ihtiyar, padişah halk, kim varsa herkes bu nefesi parasız bol bol alıp verir. Bunu kimse kimseden satın almamıştır; bu şekilde bir alış veriş de görülmemiştir. 10. Dağda, ovada, kırda, evde, şehirde, köyde, deli olsun uslu olsun herkes gece gündüz nefes alır.
III. HAREKET
11. Bir diğer nimet, insanoğlunu hayatta tutan ve âlemi kaplayan güneştir. 12. Toprağa düşen taneyi bitiren, bitince olgunlaştıran odur.
13. Vahşî hayvanlar, kuşlar, insanlar ve cinler şüphesiz onunla barınırlar. Böylece onun sıcaklığından faydalanıp, soğukların zahmetinden uzak dururlar.
14. Kimi onun ışığından neşelenir ve karanlık geceden kurtulur.
15. O şüphesiz bütün mahlûkata lâzımdır, halk onun yüzünü görmeyince hayat bulup toplanmaz.
16. O da her bir varlığa bedava verilmiştir; zengin ve fakir de para ile almaz.
17. Güneşi kimse satmamış, ölçüye vurup hesap da etmemiştir. Ölçeğe konup kaç batman olduğu bilinmedi ve evlere girmekle hiç eksilmedi.
18. Mecusî, Hıristiyan ve Müslüman evleri, hatta dilenci, hizmetçi ve padişah evleri onun için eşit eşit oldu.
19. O güneş halkın üstüne hiç esirgenmeden doğar, dost olsun düşman olsun hepsine bedavadır.
IV. HAREKET
20. Dünyadaki bedava şeylerden biri de, sayısız ve hesapsız, perde olmadan âlemin yüzünü görmektir.
168 22. Kimse, “niçin bakıyorsun?” demez; öyle deseler bile söyledikleri kabul edilmez. 23. Zengin fakir, bey hizmetçi ayrımı olmadan bin kişi de baksa gördükleri yalnız bir yüzdür.
24. Âlemin bir yüzü vardır, fakat halkın gözü çoktur; o yüzü görmekte kimse kimseye satmamış, dedemin mülkü diye de düşünmemiştir.
25. Satın almak istense de kimse kimseden alamaz, bütün gözler kaybolsa bile o tastamam ve açıkça ortadadır.
26. Onun yüzüne bakmak bedavadır; bu bakışta kimse kimsenin gözüne engel olamaz.
V. HAREKET
27. Bir bedava şey daha var.
28. O düşüncedir; onunla gönül çok uzaklara gider ve bütün ayrılıklar kavuşmaya dönüşür.
29. Gönül neye ulaşmak isterse ona anında ulaşır ve neyi görmek dilerse o anda hemen görür.
30. Ahır da, saray da düşünce içindedir; hatta Hindistan ve Çin ülkesi de. O bazen ahır, bazen de sarayda yürür; bazen Hindistan’a bazen de Çin’e gider.
31. İstediği zaman o, binlerce asker dışarda beklerken, gidip sarayları ve otağları dolaşıp gelir.
32. Bazen hazine malını yağmalar, bırakmak istemeyenleri tepeleyip öldürür.
33. Bazen Mirac önünde, bazen de Tur’dadır; bazen Firdevs cennetinde, bazen de hurilerin yanındadır.
34. İstediği denizden geçirir; hangi ilâçtan arzu ederse içirir.
35. İşte bu şeylerin hepsi, ister güçlü isterse zayıf olsun, fikir ve düşüncede bedavadır.
36. Hiç kimse düşünceyi kimseye satmamıştır; onu zengin fakir, bey ve köle kimse satın almaz. Yaz olsun kış olsun istediği zaman kim isterse düşünce ile iş yapar.
169 VI. HAREKET
37. Dünyada bedava olan bir başka şey uykuda görülen rüyadır; o zaman kişi kendini bazen dağda bazen denizde görür.
38. Bazen kendini gökyüzünde uçar; bazen de yeryüzünde yiyip içer görür. Bazen ata binip gittiğini; bazı zaman ayrılıkta, bazen de kavuşmakta olduğunu görür.
39. Bazen yaratanın takdirini görür; bazen de yaratılanların tedbirine bakar. Bazen kendini ölüm ânında görür, yine de kendini sağlam bulur.
40. Uykuda bazen vurur, bazen tutar; işte bütün bunlar ücretsizdir.
41. Hiç kimse rüyayı satın almamıştır; kimse de düşü alıp satmamıştır. Bey görsün kul görsün, karşılığında bir ücreti yoktur.
42. Kimse kimsenin rüyasına engel olamaz; düş görürken de kimse kimseye karışamaz.
VII. HAREKET
43. Bir başka bedava nimet daha vardır.
44. O da; doğuda, batıda, Anadolu’da, Şam’da çok olan, beylerin ve halkın aldığı isimlerdir.
45. İsteyen istediği kimsenin adını alıp koyar ve ad bulamadım diye üzülmez.
46. İster peygamber, ister padişah ismi; isterse han adı olsun dilediği ismi çocuğuna koyar. İsterse güzel hatun ismini, kimsenin sözüne bakmadan kızına verir. İsterse yiğitlerden birinin adını, halkın ne söyleyeceğine aldırış etmeden kor.
47. Bunda ayıplama ve kınama yoktur; kimse de bu adı neden aldığını sormaz. 48. İşte bu da zengine ve fakire bedavadır; kimse oğluna ve kızına ad satın almaz. 49. Zaten ismi kimse kimseden esirgeyemez; kimse de bulamadım diye adsız değildir.
50. Bu, bedavadır ve kime lâzımsa o alır.
170 VIII. HAREKET
52. Ücretsiz, pahasız, her şeyden üstün bir şey daha var.
53. Bu, kulların Tanrı’ya güvenip her birinin riyasız, “Tanrı benimdir, ben onun kuluyum.” demesidir.
54. Kimse, “Tanrı senin neyindir? Sen ona nasıl lâyık olursun?” demez. “ Tanrı benimdir, kulu sadece benim.” deyip de, kimse yoksulu kovamaz.
55. İşte, “o benim Tanrı’m.” demek bedavadır. Ayrıca “ben onunum” demek için zahmet de yoktur.
56. Bütün insanların sözü şudur, “ o benimdir.” diye herkes çok lâf eder.
57. Zengin fakir, bey halk, büyük küçük herkes, “ ben onun, o da benimdir.” der. 58. Kimisi ondan derdine deva ister; kimisi de ihtiyaçlarını gidermesi için yalvarır. 59. Kimisi, “ sana herkesten yakın benim, bana mal ve nimet ver.” der.
60. Kimisi, “ ben senin, sen benimsin; bu vücudum seninle diri yürür.” der.
61. Bütün milletler onu kendinin bilir, bütün dinlerin sermayesi de bundan başka bir şey değildir.
62. Onu kendinin bilmek bedavadır; hiç kimse, “ ben onunum.” diyeni menedip uzaklaştıramaz.
BEDAVA NİMETLER
Nefes Âlemin yüzünü Rüya “Tanrı benimdir.” görmek demek Güneş Düşünce İsimler
171