Araştırma Kapsamındaki Öğrencilerin Staj İçin Hazır Bulunuşluluk

Araştırma kapsamındaki öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmenlere göre öğrencilerin staja başladıklarında işletme açısından genel hazır bulunuşluluk düzeylerine yönelik varyans analizi sonuçları Tablo 106’da verilmiştir.

Tablo 106: Öğrenci, İşletme ve Koordinatör Öğretmenlere Göre Öğrencilerin Staja

Başladıklarında İşletme Açısından Genel Hazır Bulunuşluk Düzey Puanlarına İlişkin Varyans Analizi Sonuçları

Öğrencilerin Hazır Bulunuşluk

Düzeyleri N Χ ss Sd F p Anlam

Öğrenci 233 2,23 0,82

İşletme 58 2,98 0,96

Koordinatör Öğretmen 46 2.47 0,62

2:334 19,462 0,001 1-2 _2-3

Tablo 106 incelediğinde öğrencilerin staj için genel hazır bulunuşluluk düzey puanları (Χ_{=2,23) ile işletmelere göre öğrencilerin staj için genel hazır bulunuşluluk düzey puanları}

(Χ_{=2,98) arasındaki fark 0,05 düzeyinde anlamlı bulunmuştur. Ayrıca işletmelere göre}

öğrencilerin staj için genel hazır bulunuşluluk düzey puanları ile koordinatör öğretmenlere göre öğrencilerin staj için genel hazır bulunuşluluk düzey puanları (Χ_{=2,47) arasında da 0,05}

düzeyinde anlamlı bir fark belirlenmiştir. Öğrenci ile koordinatör öğretmen görüşleri arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır.[F(2:334) = 19,462; p<0.05].

BÖLÜM V SONUÇ ve ÖNERİLER

Bu bölümde araştırma sonucunda elde edilen bulgulara dayalı olarak ulaşılan genel sonuçlara ve önerilere yer verilmiştir.

5.1. Sonuçlar

Araştırma kapsamında 8 ilde, 14 farklı meslek lisesinde okuyan 233 öğrenci, bu öğrencilerin staj yaptıkları tespit edilen 58 işletme ve öğrencilerin stajlarının yürütülmesiyle ilgilenen 46 koordinatör öğretmene 3 farklı anket uygulanmış ve yapılan stajlar değerlendirilmiştir.

Öğrencilerin staj yapacakları işletmeleri genellikle okul yönetiminin belirlediği; staj yerini kendi belirleyen öğrencilerin özellikle dikkat ettikleri beş ölçütün işletmelerin çalışma koşulları, işletmelerin bulunduğu yer, işletmelerin malzeme olanakları, işletmedeki uygulamaların amaç ve kalitesi ve eğitici personelin durumu olduğu tespit edilmiştir.

İşletmelerin genellikle okulların belirledikleri öğrencileri stajyer öğrenci olarak aldıkları; stajyer öğrencileri belli ölçütlere göre seçen işletmelerin en çok sırasıyla öğrencinin geldiği okulun koordinatör öğretmenlerinin davranışlarına, öğrencinin başarı ortalamasına ve öğrencinin geldiği okulun işletmeye yakınlığına dikkat ettiği sonucuna ulaşılmıştır.

Koordinatör öğretmenlerin, öğrencilerin staj yapacakları işletmeleri belirlerken okul yönetiminin belirlediği uygun işletmeler arasından seçim yaptıkları; stajyer öğrencileri işletmelere dağıtırken de en çok işletmelerin ulaşım imkânlarına ve işletmelerin öğrencilerin evlerine yakınlığına dikkat ettikleri tespit edilmiştir.

Staj yapılan işletmelerin teknolojik durumlarının iyi olduğu öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmenlerin görüşleri arasında anlamlı bir fark bulunmadığı; işletmelerin büyük çoğunluğunun stajların öğretim programının %80’ini uygulayacak donanıma sahip oldukları; işletmelerin genellikle teorik eğitim verecek nitelikte öğretici veya eğitici personele sahip oldukları tespit edilmiştir.

işletmelerin sosyal gereksinimler için bulundurdukları yerlerin yetersiz olduğunu fakat işletme ile öğrencilerin sosyal gereksinimler için işletmelerin uygun yerlere sahip olduklarını düşünmelerinden kaynaklandığı tespit edilmiştir.

Öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmenlerin, işletmelerin öğrencilerin iş kazaları ve meslek hastalıklarından korunmaları için uyarı yapıp önlemler almaları konusundaki görüşleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu, farkın daha çok işletmelerin öğrencilerin iş kazaları ve meslek hastalıklarından korunmaları için uyarı yapıp önlemler alma ilgili görüşlerinin oranının çok yüksek olmasından ve öğrenci ile koordinatör öğretmenlerin önlem alma ile ilgili görüşlerinin oranının işletmelere göre daha düşük olmasından kaynaklandığı tespit edilmiştir.

İşletmelerin iş akışı-üretimi-genel işleyişi-iş güvenliği konularında öğrencilere bilgi verme konusunda öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmen görüşleri arasında anlamlı bir fark bulunduğu, bu farkın daha çok öğrenci ve koordinatör öğretmenlerin işletmelerin iş akışı, üretimi, genel işleyişi ve iş güvenliği konularında öğrencilere bilgi verme ile ilgili görüşlerinin oranının işletmelerin görüşlerinin oranına göre daha düşük olmasından kaynaklandığı sonucuna ulaşılmıştır.

Öğrencilerin stajlarını genellikle işletmelerde yaptıkları; okulların hiçbirinde stajını yurt dışında yapan öğrenci bulunmadığı; genellikle işletmelerin mevcut çalışanları arasında stajını aynı işletmede yapan elemanlarının bulunduğu ve işletmelerin büyük çoğunluğunun okullardan stajyer öğrenci talep ettikleri tespit edilmiştir.

İşletmelerin okullarla genellikle, okulların ise işletmelerle her zaman düzenli ilişkiler kurdukları; işletmelerin genellikle okullardan eğitici personel talep ettikleri, fakat koordinatör öğretmenlerin, işletmelerin eğitici personel talebinde bulunmadıklarını iddia ettikleri tespit edilmiştir.

Öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmenlerin Mesleki ve Teknik Eğitim Yönetmeliği’ndeki stajlarla ilgili maddeleri inceleme durumları arasında anlamlı bir farklılık olduğu, bu farkın daha çok öğrenci ve koordinatör öğretmenlerin genellikle Mesleki ve Teknik Eğitim Yönetmeliği’nde stajlarla ilgili maddeleri incelerken işletmelerin bu maddeleri incelememelerinden kaynaklandığı sonucuna ulaşılmıştır.

İşletmelerin öğrencileri genellikle 5-8 saat çalıştırdıkları; aynı okuldan bir işletmeye 1-4 arası öğrencinin stajyer olarak gittiği; stajların teorik eğitiminin öğrenci ve işletmelere göre staj yapılan işletmelerde yapıldığı, koordinatör öğretmenlerin büyük çoğunluğuna göre ise

okullarda yapıldığı ve stajın teorik eğitiminin işletmelerdeki eğitici personel tarafından verildiği sonucuna ulaşılmıştır.

İşletmelerde öğrencilerin staj yapacakları birimlerin genellikle işletmelerdeki yöneticiler tarafından belirlendiği; öğrencilerin genellikle bazı bölümlerde üretime katıldıkları ve öğrencilerin genellikle üretim, paketleme, kalite kontrol, model-kalıp ve tasnifte çalıştıkları tespit edilmiştir.

Model tasarlamak, kalıp hazırlamak ve ürün tanıtımlarını planlamak konularında öğrencilerin yeterlilik düzeyleri ile ilgili öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmen görüşleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu, öğrencilerin bu konuda kendilerini iyi düzeyde, fakat işletme ve koordinatör öğretmenlerin öğrencileri orta düzeyde gördükleri tespit edilmiştir.

Bilgisayarda model tasarlamak ve kalıp hazırlamak konusunda öğrencilerin yeterlilik düzeylerine ilişkin öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmen görüşleri arasında anlamlı bir farklılık bulunduğu, öğrencilerin bu konuda kendilerini iyi düzeyde ve işletmelerin öğrencileri iyi düzeyde gördükleri, fakat koordinatör öğretmenlerin öğrencileri çok zayıf düzeyde gördükleri sonucuna ulaşılmıştır.

Koleksiyon hazırlamak konusunda öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmenlerin, öğrencilerin yeterlilik düzeylerine ilişkin görüşleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu, öğrencilerin bu konuda kendilerini iyi, işletmelerin öğrencileri orta ve koordinatör öğretmenlerin de öğrencileri zayıf düzeyde gördükleri tespit edilmiştir.

Öğrencilerin pastal atmak ve depolama- sevk konularındaki yeterlilik düzeyleri ile ilgili öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmenlerin görüşleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmadığı, öğrencilerin bu konularda iyi düzeyde olduklarını düşündükleri tespit edilmiştir.

Kesim yapmak, eşleme yapmak, regule etmek, makineyi üretime hazırlamak ve uygun dikim yöntemlerini uygulamak konularında öğrencilerin yeterlilik düzeyleri ile ilgili öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmen görüşleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu, öğrencilerin bu konularda kendilerini çok iyi, işletmelerin ve koordinatör öğretmenlerin ise öğrencileri iyi düzeyde gördükleri tespit edilmiştir.

Öğrencilerin üretimi planlamak konusundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmen görüşleri arasında anlamlı bir farklılık bulunduğu, öğrencilerin üretimi planlamak konusunda kendilerini iyi, işletmelerin öğrencileri iyi ve

Öğrenci, işletme koordinatör öğretmenlerin, öğrencilerin işaretleme yapmak ve uygun paketleme yapmak konularında çok iyi düzeyde olduklarını düşündükleri ve görüşler arasında anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edilmiştir.

Öğrencilerin makine ve teçhizatları kullanmak konusundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmen görüşleri arasında anlamlı bir farklılık bulunduğu, öğrencilerin bu konuda kendilerini çok iyi, işletmelerin ve koordinatör öğretmenlerin öğrencileri orta düzeyde gördükleri sonucuna ulaşılmıştır.

Uygun süsleme yöntemlerini uygulamak konusunda öğrencilerin yeterlilik düzeyleri ile ilgili öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmen görüşleri arasında anlamlı bir faklılık olduğu, öğrencilerin bu konuda kendilerini çok iyi, işletmelerin öğrencileri iyi ve koordinatör öğretmenlerin öğrencileri orta düzeyde gördükleri tespit edilmiştir.

Ütüleme işlemlerini yapmak, ürün kalite kontrolü yapmak ve sağlık-çevre koşullarına duyarlı olmak konularında öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmen görüşleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu, öğrencilerin bu konularda kendilerini çok iyi, işletmelerin öğrencileri çok iyi ve koordinatör öğretmenlerin öğrencileri iyi düzeyde gördükleri tespit edilmiştir.

Öğrencilerin yaratıcı çözüm getirme becerisi konusundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmen görüşleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu, öğrencilerin bu konuda kendilerini çok iyi, işletmelerin öğrencileri çok iyi ve koordinatör öğretmenlerin öğrencileri orta düzeyde gördükleri sonucuna ulaşılmıştır.

İşletmelerdeki çalışan ve yöneticilerin öğrencilere karşı tutumları konusunda öğrenciler, genellikle çalışanların sorulan tüm sorulara ilgiyle cevap verdiklerini, işletmeler ve koordinatör öğretmenler ise çalışanların her zaman her konuda öğrencilere yardımcı olduklarını düşündükleri tespit edilmiştir.

Koordinatör öğretmenlerin dönem sonu notu olarak genellikle kendi notuyla işletmelerden gelen notun ortalamasını verdikleri; öğrenci değerlendirme formlarını genellikle öğrenciler şeflerin doldurduklarını, işletmeler ve koordinatör öğretmenlerin ise büyük çoğunluğu usta öğretici veya eğitimi veren kişilerin doldurduklarını söyledikleri sonucuna ulaşılmıştır.

Öğrenci değerlendirme formlarının güvenirliliği ile ilgili öğrenci, işletme ve koordinatör öğretmen görüşleri arasında anlamlı farklılığın bulunduğu, bu farklılığın daha çok işletmelerin büyük çoğunluğunun öğrenci değerlendirme formlarının güvenilir olduğunu düşünürlerken