5.2. Öneriler
5.2.1. Uygulayıcılar İçin Öneriler
1. Bu çalışma farklılaştırılmış görsel sanatlar öğretiminin ilgili kazanımına yönelik öğrencilerin derse karşı tutum, akademik başarı ve çalışmaları üzerinde olumlu bir etkisi olduğunu göstermiştir. Öğrencilerin kişisel ihtiyaçlarına cevap veren bir program olması
90
nedeniyle “Sadece yetenekli bireylerin resim yapabileceği” önyargısını ortadan kaldırabilecek önemli bir model olduğu için Görsel Sanatlar Dersinde uygulanması önerilmektedir.
2. Bu çalışma Görsel Sanatlar Dersinin “görsel sanat çalışmalarını oluştururken sanat elemanlarını ve tasarım ilkelerini kullanır” kazanımı için hazırlanmıştır. Farklı konu, kavram veya kazanımlarına yönelik farklılaştırılmış öğretim uygulamaları yapılabilir. 3. Öğretim programı hazırlanırken öğrencilerin ilgi, ihtiyaç, hazıbulunuşlukları, zekâ alanları, öğrenme hızı ve öğrenme stili gibi bireysel özellikleri göz önünde bulundurularak hazırlanmalıdır.
5.2.. Araştırmacılar İçin Öneriler
1. Farklılaştırılmış öğretimin başarı, tutum ve çalışmaları dışında öğrencilerin yaratıcılıkları, eleştirel düşünme becerileri, öz düzenleme becerileri, problem çözme becerileri gibi farklı değişkenlere olan etkisi incelenebilir.
2. Bu çalışma 7. Sınıf öğrencileri üzerinde gerçekleştirilmiştir. Farklılaştırılmış öğretim konusunda farklı öğretim kademelerinde, üstün yetenekli öğrenciler, veliler, öğretmenler gibi farklı örneklemlere yönelik çalışmalar yapılabilir.
3. Bu çalışmada farklılaştırılmış öğretim yöntemlerinden ilgi merkezi; farklılaştırma modellerinde “Paralel Müfredat Modeli” kullanılmıştır. Farklı müfredat farklılaştırma modelleri ve farklı öğretim yöntemleri de denenebilir.
4. Yalnızca sonucun değil sürecin de değerlendirmeye dâhil edildiği etnografik araştırmalar, eylem araştırmaları, olgubilim, kuram oluşturma gibi farklı nitel araştırma yöntemleri de kullanılabilir.
5. Farklı ülkelerin farklılaştırma programları araştırılıp çeşitli karşılaştırmalar yapılarak aralarındaki farklılıklar veya benzerlikler ortaya konabilir.
91
KAYNAKÇA
Abacı, O. (2005). Çocuğun sanatsal gelişimi. Vedat Özsoy (Ed.), İlköğretim sanat eğitimi
kuramları ve yöntemleri içinde (s. 44-52). Ankara: GÖRSED.
Akaroğlu, E.G., & Dereli, E. (2012). Okul öncesi çocukların görsel algı eğitimlerine yönelik geliştirilmiş eğitici oyuncakların çocukların görsel algılarına etkisi.
Jornual of World of Turkish, 4(1), 201-222.
Akça, Ü. (2013). Üstün zekalı ve yetenekli öğrencilere uygulanan farklılaştırılmış Türkçe
öğretim uygulamalarının etkililiğinin sınanması. Doktora Tezi, İstanbul
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Akkaş, E., & Tortop, H.S. (2015). Üstün yetenekliler eğitiminde farklılaştırma: temel kavramlar, modellerin karşılaştırılması ve öneriler. Üstün Yetenekliler Eğitimi ve
Yaratıcılık, 2(2), 31-44.
Altunçelik, A., Yaman, S. & Koray, Ö. (2005). Öğretmen adaylarının öz yeterlik inanç düzeyleri ve problem çözme becerileri üzerine bir araştırma (Kastamonu ili örneği).
Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 93-102.
Anderson, G., Boud, D. & Sampson, J. (1998). Qualities of learning contracts. Higher
Education for Capability. http://bestvet.eu/wp-content/uploads/2013/07/Qualities-
of-Learning-Contracts.pdf sayfasından erişilmiştir.
Anderson, K.M. (2007). Differentiated İnstruction on Include All Students, Preventing
School Failure. 51(3), 49-53.
Artut, K. (2009). Sanat eğitimi kuramları ve yöntemleri. Ankara: Anı.
Aslantaş, S. (2014). Görsel sanatlar dersine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi.
92
Atalay, Z.Ö. (2014). Farklılaştırılmış Sosyal Bilgiler öğretiminin üstün zekalı öğrencilerin
akademik başarı tutum eleştirel düşünme ve yaratıcılıklarına etkisi. Doktora Tezi,
İstanbul Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Avcı, S., & Yüksel, A. (2014). Farklılaştırılmış öğretim teori ve uygulama. Ankara: Nobel. Avcı, S., & Yüksel, A. (2015). Okuma çemberi temelli öğrenme öğretme yaklaşımı. Ekici, G. (Ed.), Etkinlik örnekleriyle güncel öğrenme öğretme yaklaşımları III içinde (s.208-257). Ankara: Pegem Akademi.
Avcı, S., Yüksel, Y. & Akıncı, T. (2010). Okuma alışkanlığı kazandırmada etkili bir yöntem: Okuma çemberi. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 32, 5- 24.
Bahar, M., Nartgün, Z., Durmuş, S., & Bıçak, B. (2012). Geleneksel tamamlayıcı ölçme ve
değerlendirme öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Bailey, J.P. & Williams-Black, T.H. (2008). Differentiated instruction: Three teachers’ perpectives. Collage Reading Associting Yearbook, 29, 133-151.
Bakioğlu, A., & Levent, F. (2013). Üstün yeteneklilerin eğitiminde Türkiye için öneriler.
Üstün Yetenekli Eğitimi araştırmaları Dergisi, 1(1), 31-44.
Bayındır, N. (2013). Çocuklarda yaratıcılık ve geliştirilmesi. Ankara: Eğiten.
Beler, Y. (2010). Farklılaştırılmış öğretim ortamının sınıf yönetimine ve öğrencilerin
akademik başarılarına etkisi. Yüksel Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Bender, M.T. (2004, Nisan). Sanat eğitiminde değerlendirme üzerine. II. Sanat Eğitimi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Beşoluk, Ş., & Önder, İ. (2010). Öğretmen adaylarının öğrenme yaklaşımları, öğrenme stilleri ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 9(2), 679-693.
Bıkmaz, F.H. (2014). Öz yeterlik inançları. Y. Kuzgun & D. Deryakulu (Ed.), Eğitimde
bireysel farklılıklar içinde (s. 291-316). Ankara: Nobel.
Bilasa, P. (2011). Öğrenme stilleri ve stil odaklı öğretim. S.B. Filiz (Ed.), Öğrenme
93
Burns, B. (1998). Changing the classroom climate with literatur circles. Journals of
Adolescent & Adult Literacy, 42(2), 124-129.
Buyurgan, S., & Buyurgan, U. (2012). Sanat eğitimi ve öğretimi. Ankara: Pegem Akademi. Büyüköztürk, Ş., Çakmak E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2013).
Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Challis, D., Holt, D., & Palmer, S. (2009). Teaching and learning centers: Towards maturation. Higher Education Research & Development, 28(4), 731-783.
Chen, W.R. (2011). Differentation in the art education: exploring two art teachers’
responsive pedegogy in an elementary school in taiwan. Doktora Tezi, Elementary
Education in the Graduate College of the University of Illinois at Urbana- Champaign. Urbana.
Clark, G., & Zimmerman, E. (1997). Project arts: Programs for ethnically diverse,
economically disadvantages, high ability, visual arts students in rural communities.
İndiana University, Department of Education.
Cohen, E.G., Lotan, R.A., Scarloss, B.A., & Arellano, A.R. (1999). Complex instruction: Equity in cooperativelLearning classrooms. Theory Into Practice, 38(2), 80-86. Cood, M. (2004) Recognizing the child gifted and talented in visual art.
http://www.growminds.com/TheArts/GTinArt.htm, sayfasından erişilmiştir.
Çağlayan, N. (2014). Zihinsel engelli bireylerin eğitiminde görsel sanatlar dersinin yeri ve önemi. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(1), 91-101. Çalıkoğlu, B. S. (2014). Üstün zekalı ve yetenekli öğrencilerde derinlik ve karmaşıklığa
göre farklılaştırılmış fen öğretiminin başarı bilimsel süreç becerileri ve tutuma etkisi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Çardak, Ç.S. (2014). Öğretim tasarımı ve iletişim süreci. G. Ekici (Ed.), Öğretim
teknolojileri ve materyal tasarımı, içinde (s. 35-80). Ankara: Paradigma Akademi.
Çetin, Ş. (2011). Probleme dayalı öğrenme. S.B. Filiz (Ed.), Öğrenme öğretme kuram ve
yaklaşımları içinde (s. 334-247). Ankara: Pegem Akademi.
Çukur, D., & Delice, E.G. (2011). Erken çocukluk döneminde görsel algı gelişimine uygun mekan tasarımı, Aile ve Toplum, 7(24), 25-36.
94
Dağlıoğlu, H.E. (2004, Eylül). Okul öncesi çağlardaki üstün yetenekli bireylerin eğitimi. I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi’nde sunulmuş bildiri, İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
Daniels, H. (2002). Literature circles voice and choice in book clubs and reading
groups. Portland: Stenhause.
Demir, (2013). Farklılaştırılmış öğretim yöntemlerinin öğrencilerin akademik başarıları
öğrenme yaklaşımları ve kalıcılık puanları üzerindeki etkisi. Doktora Tezi, Yıldız
Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Demirel, İ.N. (2011). Köy ve Kent Okullarında Öğrenim Gören İlköğretim II. Kademe
Öğrencilerinin Görsel Sanatlar Dersine İlişkin Tutumlarının Karşılaştırılması.
Yüksel Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Demirel, Ö. (2011). Öğrenme sanatı öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. Diğler, M. (2011). İlköğretim 7. sınıf görsel sanatlar dersinde perspektifin işbirliğine
dayalı ve geleneksel öğretim yöntemiyle işlenmesinin öğrenci tutum ve başarılarına etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Dilekmen, M., & Ada, Ş. (2005). Öğrenmede Güdülenme, Kazım Karabekir Eğitim
Fakültesi Dergisi, 11, 112-123.
Doymuş, K., & Doğan, A. (2011). İşbirlikli Öğrenme Yöntemi. S.B. Filiz (Ed.), Öğrenme
Öğretme Kuram ve Yaklaşımları içinde (s. 147-169). Ankara: Pegem Akademi.
Duman, B. (2013). Beyin Temelli Öğrenme Platformu. G. Ekici & M. Güven (Ed.), Yeni
Öğrenme Öğretme Yaklaşımları ve Uygulama Örnekleri içinde (s. 236-296).
Ankara: Pegem Akademi.
Ercan, İ., & Kan, İ. (2004). Ölçeklerde Güvenirlik ve Geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp
Fakültesi Dergisi, 30(3), 211-216.
Erdoğan, S.C. (2014). Bilimsel Yaratıcılığı Temel Alan Farklılaştırılmış Fen ve Teknoloji
Öğretiminin Üstün Zekalı ve Yetenekli Öğrencilerin Başarı Tutum ve Yaratıcılığına Etkisi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
95
Erim, G., & Caferoğlu, M. (2012). Görsel Sanatlar Eğitimi Dersinin Zihinsel Engelli Çocuklara Katkısının Özel Eğitim Öğretmenlerinin Görüşleriyle Belirlenmesi,
Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 321-342.
Foeken, W. (2015). Identifying artistically gifted children.
http://www.artisticnetwork.net/arts/260/identifying_artistically_gifted_children.htm l sayfasından erişilmiştir.
Fredericks, A.D. (2005). The Complete Idiot’s Guide to Success as a Teacher. ABD: Alpha Genç, M.A. (2013). Üstün yetenekli öğrencilerin görsel sanatlar eğitiminde
disiplinlerarası öğretim etkinliklerinin değerlendirilmesi (Konya bilsem örneği).
Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Gürlen, E. (2011). Probleme dayalı öğrenme. Ö. Demirel (Ed.), eğitimde yeni
yönelimler içinde (s. 81-91). Ankara: Pegem Akademi.
Gökay, M. (2005). İlköğretim Resim İş eğitiminde çok alanlı sanat eğitimi yöntemlerinin uygulanması. V. Özsoy (Ed.), ilköğretim sanat eğitimi kuram ve yöntemleri içinde (s. 75-100). Ankara: GÖRSED.
Gökdere, M. (2004, Eylül). Bireysel dosyalama tekniği (portfolio) ve üstün yeteneklilerin
eğitimi. I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi’nde sunulmuş bildiri,
İstanbul: Çocuk Vakfı.
Greene, T.M. (2011). Differentiated instruction: Reducing behavioral ıssues in the art
room, Yüksek Lisans Tezi, La Grange Collage, Georgia.
Gregory, G.H., & Chapman, C. (2002). Differentiated instruction strategies: one size
doesn’t all fit. ABD: Corwin.
Hall, T. (2002). Differentiated instruction: Effective classroom practices report. National Center on Accessing the General Curriculum U.S. Depertment of Education. Joseph, S., Thomas, M., Simonette, G., & Ramsook, L. (2013). The impackt of
differentiated instruction in a teacher education setting: successes and challenges. International Journal of Higer Education, 2(3), 28-40.
Kanlı, E. (2011). Üstün Zekalı ve yetenekli bireylerin alan eğitiminde hızlandırma. Hasan
96
Kaplan-Sayı, A. (2013). Farklılaştırılmış yabancı dil öğretiminin üstün zekalı öğrencilerde
erişye eleştirel düşünmeye ve yaratıcılığa etkisi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kapusnick, R.A., & Hauslein, C.M. (2001). The “silver cup” of differentiated instruction.
Kappa Delta Pi Record, 37(4), 156-159.
Karadağ, R. (2010). İlköğretim Türkçe Dersinde farklılaştırılmış öğretim yaklaşımının
uygulanması: Bir eylem araştırması. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Karaduman, G.B. (2012). İlköğretim 5. sınıf üstün yetenekli öğrenciler için farklılaştırılmış
Geometri öğretiminin yaratıcı düşünme uzamsal yetenek düzeyi ve erişiye etkisi.
Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
Karataş, Y.D. (2013). Farklılaştırılmış Matematik öğretiminin üstün zekalı ve yetenekli
bireylerin öğrencilerde erişiye yaratıcılığa tutuma ve akademik benliğe etkisi.
Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Karip, F. (2016). Analyzing the dissertations about differentiated instruction in terms of their contents in Turkey. Educational Research and Reviwes, 11(16), 1590-1597. Kılınç, A. (2007). Probleme dayalı öğrenme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 561-578. Kelecioğlu, H. (1992). Güdülenme. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 175-181. Kemiksiz, C. (2016). 6. Sınıf Fen Bilimleri Dersinde senaryo temelli öğrenme
yönteminin akademik başarı tutum ve kalıcılığa etkisi. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu. Kırışoğlu, O.T. (1991). Sanatta eğitim görmek anlamak yaratmak. Ankara: Demircioğlu. Kırışoğlu, O.T. (2009). Sanat kültür yaratıcılık görsel sanatlar ve kültür eğitimi. Ankara:
Pegem Akademi.
Kırışoğlu, O.T. (2014). Sanat bir serüven. Ankara: Pegem Akademi.
Kök, B. (2012). Üstün zekalı ve yetenekli öğrencilerde farklılaştırılmış Geometri
öğretiminin yaratıcılığa uzamsal yeteneğe ve başarıya etkisi. Doktora Tezi, İstanbul
97
Kronberg, R., York-Berr, J., Arnold, K., Gombos, S., Truex, S., Vallejo, B., & Stevenson, J. (1997). Differentiated teaching and learning in heterogeneous classrooms:
strategies for meeting the needs of all students. Institute on Community Integration,
Universiyt of Minnosota.
Kurt, H., & Ekici, G. (2013). Bireysel farklılıklar ve öğretime yansımaları. G. Ekici & M. Güven (Ed.), Yeni öğrenme öğretme yaklaşımları ve uygulama örnekleri içinde (s. 40-82). Ankara: Pegem Akademi.
Kutlu, Ö., Doğan, C.D., & Karakaya, İ. (2014). Ölçme ve değerlendirme performans ve
portfolyoya dayalı durum belirleme, Ankara: Pegem Akademi.
Kutluca, T. (2013). Yapılandırmacı öğrenme öğretme yaklaşımı. G. Ekici & M. Güven (Ed.), Yeni öğrenme öğretme yaklaşımları ve uygulama örnekleri içinde (s. 620- 653). Ankara: Pegem Akademi.
Kuzgun, Y., & Deryakulu, D. (2014). Bireysel farklılıklar ve eğitime yansımaları. Y. Kuzgun & D. Deryakulu (Ed.), Eğitimde bireysel farklılıklar içinde (s. 1-12). Ankara: Nobel.
Kuzgun, Y. (2014). İlgiler. Y. Kuzgun & D. Deryakulu (Ed.), Eğitimde bireysel
farklılıklar içinde (s. 73-96). Ankara: Nobel.
Lemieux, C.M. (2010). Learning contracts in the clasroom: Tools for empowerment and accountability. Social Work Education 20(2), 263-276.
Levent, F. (2014). Üstün yetenekli çocukları anlamak. Ankara: Nobel.
Malkoç, T. (2004, Eylül). Üstün yetenekli çocuklar ve müzik eğitimi. I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi’nde sunulmuş bildiri, İstanbul: Çocuk Vakfı.
Mamur, N., & Özsoy, V. (2015). Görsel sanatlar eğitiminde portfolyo değerlendirme.
Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 163-177.
MEB, (2009). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. Talim Terbiye Kurulu, Ankara. MEB, (2013). Okul Öncesi Eğitim Programı. Talim Terbiye Kurulu, Ankara.
Metin, M. (2014). Nicel veri toplama araçları. M. Metin (Ed.) Eğitimde bilimsel araştırma
yöntemleri içinde (s. 161-214). Ankara: Pegem Akademi.
98
Özel, A. (2004, Nisan). Sanat öğretimi deneyimlerinde yeni yaklaşımlar. 2. Sanat Eğitimi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Özsevgeç Cerrah, L., & Kocadağ, Y. (2014). Senaryo temelli öğrenme öğretme yaklaşımı. G. Ekici (Ed.), Yeni öğrenme öğretme yaklaşımları ve uygulama örnekleri I içinde (s. 440-468). Ankara: Pegem Akademi.
Özsoy, V., & Şahin, M. (2009). Çok alanlı sanat eğitimi yönteminin ilköğretim 6. sınıf resim iş dersinde öğrenci tutumlarına etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 205-227.
Özyaprak, M. (2012). Üstün zekalı ve yetenekli öğrencilere yönelik farklılaştırılmış
Matematik öğretiminin öğrencilerin erişi tutum ve yaratıcılığına etkisi. Doktora
Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Pattillo, J., & Vaughan, E. (1992). Learning centers for child-centered classroom. Washington D.C.: National Education Association
Polat, M. (2014). Beyin temelli öğrenmenin açılımı nedir?. Eğitim ve Öğretim
Araştırmaları Dergisi, 3(2), 265-274.
Pool, J.L. & Carter, D.R. (2007). Creating print-rich learning centers. Teaching Young
Children, 4(4), 18-20.
Reis, S.M., Westberg K.L., Kulikowich, J., Caillard, F., Hebert, T., Plucker, J., … Smits, J.M. (1993). Why not let high ability students start school in january? the
curriculum compacting study. The National Research Center on the Gifted and
Talented, The Universty of Connecticut Storrs, Connecticut, ABD.
Robinson, A., Shore, B.M., & Enersen, D.L. (2014). Üstün zekalılar eğitiminde en iyi
uygulamalar kanıt temelli bir kılavuz. (Ü. Oğurlu & F. Kaya, Çev.). Ankara: Nobel.
Saban, A. (2010). Çoklu zeka kuramı ve Türk eğitim sistemine yansımaları. Ankara: Nobel.
Sak, U. (2011). Üstün yetenekliler eğitim programları modeli (ÜYEP) ve sosyal gerçeği.
Eğitim ve Bilim, 36(161), 213-229.
Sak, U. (2014). Üstün zekalılar özellikleri tanılanmaları eğitimleri, Ankara: Vize. San, İ. (1979). Sanatsal yaratma çocukta yaratıcılık. Ankara: İş Bankası.
99
Santamaria, L., & Thousand, J. (2004). Colloborating co-teaching and differentiated insturaction: A process-oriented to whole scholing. International Journal of whole
Schooling, 1(1), 13-28.
Sönmez, V., & Alacapınar, F.G. (2011). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı.
Stamps, L.S. (2004). The effectiveness of curriculum compacting in first grade classrooms. Roeper Review, 27(1), 31-41.
Subban, P. (2006). Differentiated instruction: Aresearch basis. International Education
Journal, 7(7), 935-947.
Şahin, F. (2014). Yaratıcılık-zeka ilişkisi: Yeni deliler. İlköğretim Online, 13(4), 1516- 1530
Şaldırak, B. (2012). Farklılaştırılmış öğretim etkinliklerinin Matematik başarısına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Şen, H.Ş. (2011). Öğrenme öğretme stratejileri. S.B. Filiz (Ed.), Öğrenme öğretme
kuram ve yaklaşımları içinde (s.98-113). Ankara: Pegem Akademi.
Şengül, S., & Karancı, Y. (2013). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin “tablo ve grafikler” konusu ile ilgili yakınsal gelişim alanlarının belirlenmesi. International Journal of
Social Science, 6(5), 633-665.
Şimşek, A. (2014). Önbilgi. Y. Kuzgun & D. Deryakulu (Ed.), Eğitimde bireysel
farklılıklar içinde (s. 139-168). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilke LISREL
uygulamaları. Ankara: Ekinoks.
Tan, Ş. (2009). KR-20 ve Cronbach alfa katsayılarının yanlış kullanımları. Eğitim ve
Bilim, 34(152), 101-112.
Tansuğ, S. (1982). Herkes için sanat. İstanbul: Altın Kitaplar.
Tomlinson, C.A. (2014). Öğrenci gereksinimlerine göre farklılaştırılmış eğitim. (T. Bayındır, Çev.Ed.), İstanbul: Redhouse.
Tomlinson, C.A. (2015). Üstün zekalı ve yetenekli öğrencilerin bulunduğu sınıflarda
100
Tortop, H.S. (2015a). Üstün zekalılar eğitiminde farklılaştırılmış öğretim müfredat
farklılaştırma modelleri. Düzce: Genç Bilge.
Tortop, H.S. (2015b). Üstün yetenekliler üniversite köprüsü eğitim programı ÜYÜKEP
Modeli. Düzce: Genç Bilge.
Tuna, S. (2005). Yaratıcılık ve görsel algı. V. Özsoy (Ed.), İlköğretim sanat eğitimi
kuramları ve yöntemleri içinde (s. 54-66). Ankara: GÖRSED.
Turanlı, S. (2012). Oyuna dayalı müze etkinliklerinin öğrenci erişi ve Görsel Sanatlar
Dersine karşı tutumları üzerine etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ünsal, H. (2011). Beyin temelli öğrenme. S.B. Filiz (Ed.), Öğrenme öğretme kuram ve
yaklaşımları içinde (s. 250-275). Ankara: Pegem Akademi.
Üstündağ, T. (2014). Yaratıcılığa yolculuk. Ankara: Pegem Akademi.
Yabaş, D. (2008). Farklılaştırılmış öğretim tasarımının öğrencilerin özyeterlik algıları
bilişüstü becerileri ve akademik başarılarına etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans
Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Yaman, Y. (2014). Beyin temelli Fen öğretiminin üstün zekalı ve yetenekli öğrencilerin
akademik başarılarına yaratıcılıklarına eleştirel düşünmelerine ve tutumlarına etkisi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Yavuzer, H. (1995). Resimleriyle çocuk. İstanbul: Remzi.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Yılmaz, B. (2010). Yaratıcı dramanın Görsel Sanatlar Eğitimine etkisinin ilköğretim 5.
sınıf düzeyinde incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Yılmaz, M. (2007). Görsel Sanatlar eğitiminde işbirlikli öğrenme. Kastamonu Eğitim
Dergisi, 5(2), 747-756
101
EKLER
102
Ek.1. Görsel Sanatlar Dersi tutum Ölçeği
GÖRSEL SANATLAR DERSİ TUTUM ÖLÇEĞİ
Aşağıdaki her ifadeyi okuduktan sonra buna ne derece katıldığınızı ya da katılmadığınızı, ifadenin yanındaki kutucuklardan yalnızca bir tanesine (X) işareti koyarak belirtiniz.
Ta mame n Ka tı lı yorum ka tı lı yorum Ka ra rsız ım Ka tı lm ıyoru m Ke sinl ikl e
1. Görsel sanatlar dersi doğadaki güzellikleri fark etmemi sağlar.
2. Görsel sanatlar dersinin bağımsız düşünme becerisi kazandırdığına inanıyorum.
3. Görsel sanatlar dersinin bir olayı çok yönlü düşünebilmemde bana katkı sağladığına inanıyorum.
4. Görsel sanatlar dersinin kendime olan güvenimi arttırdığına inanıyorum. 5. Görsel sanatlar dersinin çekingenlik konusunda sorunların üstesinden gelmek konusunda etkili olduğuna inanıyorum.
6. Görsel sanatlar dersi estetik duygumun gelişmesini sağlar.
7. Görsel sanatlar dersinin hayal dünyamı geliştirdiğine inanıyorum. 8. Görsel sanatlar dersi dikkat yönümü geliştirir.
9. Görsel sanatlar dersi kendimi özgür hissetmemi sağlar.
10. Görsel sanatlar dersine ayrılan zamanın yetersiz olduğuna inanıyorum. 11. Görsel sanatlar dersi en sevdiğim dersler arasındadır.
12. Görsel sanatlar dersi zevkli ve eğlenceli bir derstir.
13. Görsel sanatlar dersinin önemli bir ders olduğunu düşünüyorum.
14. Görsel sanatlar dersinin diğer dersler kadar gerekli bir ders olduğunu düşünüyorum.
15. Görsel sanatlar dersinde kullanılan öğretim tekniklerinin sıkıcı olduğuna inanıyorum.
16. Görsel sanatlar dersi bence boşa vakit harcamaktan başka bir şey değildir.
103
18. Görsel sanatlar dersinde genellikle pasif bir şekilde oturup dersin bitmesini beklerim.
19. Görsel sanatlar dersinde duygu ve düşüncelerimi ifade edebileceğim uygulama çalışmalarına yeterince yer verildiğine inanıyorum.
20. Görsel sanatlar dersinde yapılan etkinlikleri günlük hayatta karşılaştığım problemlerin çözümünde kullanıyorum.
21. Görsel sanatlar dersinin diğer derslere önemli katkısı olduğuna inanıyorum.
22. Görsel sanatlar dersinin ünlü ressamların eserlerini incelememde katkı sağladığını düşünüyorum.
23. Görsel sanatlar dersi için verilen ev ödevlerini düzenli olarak kendim yaparım.
104
Ek.2. Görsel Sanatlar Dersi Başarı Testi
GÖRSEL SANATLAR DERSİ RENK BİLGİSİ BAŞARI TESTİ
1-Aşağıdaki renk gruplarından hangisi nötr renlerdir?
Siyah-Beyaz b) kırmızı-yeşil c) sarı-mavi d) Kırmızı-Pembe
2-Aşağıdaki renk gruplarından hangileri ana renklerdir?
Mavi-Yeşil-Mor b) Mavi-Kırmızı-sarı c) Sarı-Kırmızı-Turuncu d) siyah-Beyaz-Gri
3-Nesnelerin bizden uzaklaştıkça renklerinin farklılaşmasına, giderek silikleşmesine ne denir?
Renk perspektifi b) parlaklık c) psikoloji d) serap görmek
4-Mavi aşağıdaki hangi renk gruplarının karışmasından oluşur?
Hiçbiri b) Kırmızı-Mor c) Turuncu-Siyah d) Sarı-Yeşil
5-Mor aşağıdaki hangi renk gruplarının karışmasından oluşur?
Sarı-Siyah b) Mavi-kırmızı c) Sarı-Kırmızı d) Mor-Yeşil
6-Aşağıdaki zıt renk eşleştirmelerinden hangisi yanlıştır?
Kırmızı-Yeşil b) Mavi-Mor c) Sarı-Mor d) Mavi-Turuncu
7-Aşağıdakilerden hangisi ara renk değildir?
Sarı b)Yeşil c) Turuncu d) Mor
8-Bir sanat eserinde benzer öğelerin tekrarı aşağıdakilerin hangisiyle ifade edilir?
Ritim b) Zıtlık c) Desen d) Sanat
9-Aşağıdaki renk gruplarından hangisi sıcak renklerden oluşur?
mavi-yeşil-mor b) siyah-beyaz-gri c) kırmızı-Beyaz-Pembe d)Sarı-turuncu- kırmızı
10-Aşağıdaki renklerden hangisi soğuk renklerden biri değildir?
Mavi b) Yeşil c) Mor d)Sarı
11-Aşağıdakilerden hangileri tasarımın elemanlarından değildir?
Renk b) Çizgi c) Nokta d) Zıtlık
12-Çizgi nokta renk gibi kavramlar sanatın hangi yönünü tanımlar? Sanatın öğeleri b) Sanatın ilkeleri c) önemi d) amacı
13-Sanatta, büyüklük-küçüklük, sayı veya derece bakımından iki şey arasındaki ilişki hangi kavram ile tanımlanmaktadır?
105
14-Aşağıdaki çizgilerden hangileri daha hareketlidir?
b) c) d)
15-Çalışmalarında farklı çizgi yönleri ve kalınlıkları kullanmak çalışmada ne tür bir etkiye yol açar?
Çalışmaya anlam katar Çalışmaya Hareketlilik katar Çalışmaya sadelik katar Çalışmayı süsler
16-Aşağıdaki çizgi türü-duygu eşleştirmelerinden hangisi yanlıştır?
Düz çizgiler sınırlı durağan Eğri çizgiler durağan
Zikzak çizgiler enerjik hareketli İnce çizgiler hassas
17-Sanat eserini oluşturan elemanlar arasındaki ortak veya benzer yönler aşağıdaki hangi kavram ile açıklanır?
Uyum b) hacim c) Bilgi d) Sadelik
18-Aşağıdaki şekillerden hangisi simetrik değildir?
b)
c)
d)
19-Aşağıdaki rakamlardan hangisi şekil olarak simetriktir?
5 b) 6 c) 7 d) 8
20-Doğadaki bütün renkler aşağıdaki hangi üç rengin farklı karışımlarından oluşur?