Değer: Tevekkül ve Sabır
Tanım: Sözlükte dayanmak, güvenmek, vekil tutmak anlamlarına gelen tevekkül, terim olarak; hedefe ulaşmak için gerekli olan maddi ve manevi sebeplerin hepsine başvurduktan ve yapacak başka bir şey kalmadıktan sonra Allah’a dayanıp güvenmek ve ondan ötesini Allah'a bırakmak demektir.
Sabır kelimesi ise "dayanma, dayanıklılık, olacak ya da gelecek bir şeyi telaş göstermeden bekleme, öfke doğuracak bir şey karşısında bile öfkelenmeme durumu (BTS) gibi anlamlara gelir. Ahlâkî bir değer olarak, başa gelen musibetlerden dolayı Allah'tan başka kimseye şikâyetçi olmamak, yakınmamak, sızlanmamak; nefse ağır gelen ve hoşa gitmeyen şeyler karşısında dünya ve âhiret yararını düşünerek, ruhi dengeyi bozmamak için insanın kalbinde bulunmakta olan sükûnet ve dayanma gücü demektir.(www.mumsema.org) Ahmed Mürşidî Efendi ‘‘Fi Beyân-ı Mebhâs-ı Rızk’’ bölümünde rızka karşı kanaatli olmamız gerektiğini açıklamıştır. Bu konuyu açıklarken tevekkül ve sabır kavramlarına da açıklık getirmiştir. Başta kendi nefsine seslenerek,
kanaati kendisine tavsiye etmesi, Mürşidî Efendi’nin değer eğitimini anlatması
bakımından önemli bir özelliği olmuştur.
Ahmedi sen pend idersin pendi tut Bu fenâda eyle kût u lâ yemût Ger ne denlü rızkın olırsa kalil Kıl kanaat herkese olma zelil
Rızkın oldur ki boğazından iner Artub eksilmez dolanma derbeder
Ahmed Mürşidî Efendi, sadece insanların değil, bütün mahlûkatın rızkının
ezelden takdir edildiğini ifade etmiştir. Bunun için, Allah’ın ilminin ve kudretinin yeterli olduğunu şöyle belirtmiştir:
Âdemi halk itmeden Perverdigar Eyledi rızkını akdem ihtiyar Kıldı evvel rızk ile ömrü irâd Sonra Âdem hilkatın kıldı murâd
66
Rızkın insanın ayağına kadar geldiğini anlatırken, insanın da sebepler dairesinde üzerine düşen görevi yerine getirmesini çeşitli menkıbeler ile anlatmıştır. İnsan dünyada olduğu müddetçe, rızkının da onun peşinden gönderildiğini şöyle ifade etmiştir:
Rızk ile ömri olanlar fânide Oldığınca iş iderler fâide Ol mukadder rızkı fânide yiyer Kalmayınca fâniden kılur sefer Kâni ol rızkına israf eyleme İhtiyarı boşına sarf eyleme Rızkın üzre yazılır ismin senin Âkıbet arar bulur cismin senin
Rızık bulma endişesi ile tevekkül ve sabır değerleri arasında bir ilişki vardır. Fakat insan rızkını ararken tembellik etmemeli, üzerine düşen görevi yaptıktan sonra tevekkül ile sabretmelidir. Dolayısıyla tevekkül ve sabır bizi tembelliğe değil, daha çok çalışmaya teşvik eden önemli iki değerimizdir. Ayrıca rızka muhtaç insanlar, çalışarak çeşitli sanat ve meslek grupların ortaya çıkmasına da vesile olmuşlardır. Bundan dolayı insanlar helal bir iş ile rızkını aramalı ve tevekkülü elden bırakmamalıdır.
Rızka muhtaç olmasa âdemi zât Kim kılurdu san’at ile melbusât İrdi bir iş vasıta her bir kula Ol tarik ile varub rızkı bula Bir helal işe yapış eyle taleb Râzık’ın rızkı verir çekme ta‘ab
Ahmed Mürşidî Efendi bu bölümün sonunda bütün mahlûkatın rızkına Allah’ın kefil olduğunu, fakat bir sebep ile insanın da çalışması gerektiğini ifade eder. Bazı insanların varlıkta bazılarının ise darlıkta olmasını Allah’ın hikmetine bağlar ve bunun fikir ile anlaşılamayacağını ifade eder.
Kullarının hadd-i rızkını bilir Herkese haddi kadar rızkı verir Ol bilür haddini israf eylemez Bazı kula az virür sarf eylemez Kimse bilmez ol Hüda’nın hikmetin Fikre varma âna yetmez tâkatin
Öngörülen kazanım/lar:
Tevekkül kelimesinin anlamını kavrar ve buna uygun davranışlar sergiler. Çalışmalarını tevekkül bilinciyle yapar.
67
Sabır ve tevekkül kelimelerini ilişkilendirerek hayatını planlar.
Belirlenen değerlerin günümüz toplum hayatındaki yeri ve önemi:
Tevekkül ve sabır kavramları yukarıda ifade edildiği üzere kişinin üzerine düşen vazifesini yaptıktan sonra gerisini sabrederek Allah’a dayanmasıdır. Bundan dolayı insan, yaptığı işin kurallarına uygun hareket edecek, çaba sarfedecek ve sonucun kendisine hayırlar getirmesi için dua edip sabırla bekleyecek. Yoksa tembellik yaparak, çalışmadan, alın teri dökmeden bir şeyler beklemek insanın kaybetmesine sebep olacaktır.
Evrende yaratılan bütün varlıkların bir çaba içerisinde olduğunu görebiliyoruz. Bitkiler, hayvanlar, insanlar başıboş bırakılmış değillerdir. “İnsan için kendi çalışmasından başka bir şey yoktur” (Necm, 39) ayet-i kerimesi bu bakımdan konumuzu aydınlatmaktadır. Demek ki insan tevekkül ve sabır kavramlarını doğru anlamalı ve hayatına doğru bir şekilde uygulamalıdır. Tevekkül tembellik olmadığı gibi sabır da çaresizce bir bekleyiş değildir.
Toplum olarak bizler tevekkül ve sabır değerlerini hayatımızın her alanına yaymak için gayretli olmalıyız. Öğrenci kendi okulunda, meslek erbabı kendi işinde, memur kendi dairesinde, çiftçi kendi tarlasında; özetle her insan bulunduğu ortam ve şartlar dahilinde bu değerlere yapışmalıdır. Tevekkül ve sabır değerleri toplum tarafından güzel bir şekilde anlaşılırsa pek çok sıkıntının da ortadan kalkacağını ifade edebiliriz.
Tevekkülü doğru anlamak, rızık endişesine girmekten bizi koruyacağı gibi elimizde olana şükretmenin huzurunu da bize tattıracaktır. Bu bakımdan hayatımızın huzurlu olmasını istiyorsak bu değerlere hayatımızda yer vermeli; alın teri dökerek zafere ulaşmanın mümkün olacağına inanmalıyız. Yani çalışmak bizden, başarı Allah’tandır ilkesine sahip olarak derslerimize, işlerimize hedeflerimize yoğunlaşmalıyız.
68