3.2. Araştırma Bulguları
3.2.6 Polisle İlgili Farklı Özelliklerin Vatandaş Nezdinde Önem Dereceleri
YÜZDE(%)
ÖNEMLİ DEĞİL 2,3
ÖNEMLİ 13,6
ÇOK ÖNEMLİ 84,1
TOPLAM 100,0
Polisin “tarafsız ve objektif” olması özelliğine katılımcıların %84,1’i “çok önemli olduğunu vurgulamıştır. Polis teşkilatı güvenirliğini artırmak istiyorsa tarafsız ve objektif davranmayı ilke edinmelidir. Kanunlardan aldığı yetkiyi hiçbir görüşün, düşüncenin veya şahsın etkisinde kalmadan uygulamalı ve uygulatmalıdır.
Tablo- 32. Saygı ve kibarlık
YÜZDE(%)
ÖNEMLİ DEĞİL 2,3
ÖNEMLİ 22,7
ÇOK ÖNEMLİ 75,0
TOPLAM 100,0
Polisin “saygılı ve kibar” olması özelliğine katılımcıların %75,0’ı “çok önemli”, %22,7’si “önemli” şeklinde belirtmişlerdir. Katılımcıların %97’si polis de olması gereken özellikler arasında saygı ve kibarlığın önemini belirtmektedir.
Tablo- 33. Halkla ilişkiler YÜZDE(%) ÖNEMLİ DEĞİL 2,3 NE ÖNEMLİ NE ÖNEMSİZ 2,3 ÖNEMLİ 25,0 ÇOK ÖNEMLİ 70,5 TOPLAM 100,0
Polisin “halkla ilişkilere” dikkat etmesi gerektiğine katılımcıların %2,3 “önemli değil” şeklinde görüş belirtmektedir. Geriye kalan çok büyük oran halkla ilişkilerin önemini vurgulamaktadır. Toplum destekli polislik aslında halkla ilişkilerin çift yönlü ilişki biçimi şeklinde uygulanmasıdır.
Tablo- 34. Dürüstlük YÜZDE(%) NE ÖNEMLİ NE ÖNEMSİZ 2,3 ÖNEMLİ 20,5 ÇOK ÖNEMLİ 77,3 TOPLAM 100,0
Polisin “dürüst” olması özelliğine katılımcıların %97’si önemli veya çok önemli olduğunu belirtilmekte. Onun için teşkilat içerisinde dürüst çalışmayanlara göz yumulmamalıdır.
Tablo- 35. Eğitimli ve kültürlü olması
YÜZDE(%) ÖNEMLİ DEĞİL 2,3 NE ÖNEMLİ NE ÖNEMSİZ 6,8 ÖNEMLİ 22,7 ÇOK ÖNEMLİ 68,2 TOPLAM 100,0
Polisin “eğitimli ve kültürlü olması” gerektiğine katılımcıların %68,2’si “çok önemli” demektedir. Eğitim ve kültürlü polislerin halkla ilişkileri daha ileriye götüreceği değerlendirilmektedir.
Tablo–36. Adil olması YÜZDE(%) NE ÖNEMLİ NE ÖNEMSİZ 2,3 ÖNEMLİ 18,2 ÇOK ÖNEMLİ 79,5 TOPLAM 100,0
Polisin “adil olması” gerektiğine katılımcıların önemli bir çoğunluğu evet demektedir. Yaptığı görev gereği her zaman ve her şartta adil olması gereken polis teşkilatının adil davranması polise olan saygı ve güveni arttıracaktır.
Tablo- 37. Güler yüzlü olması
YÜZDE(%)
NE ÖNEMLİ NE ÖNEMSİZ 9,1
ÖNEMLİ 18,2
ÇOK ÖNEMLİ 72,7
TOPLAM 100,0
Polisin “güler yüzlü olması” gerektiğini deneklerin %91’i önemli bulmaktadır. Emniyet teşkilatı devletin vatandaşla en fazla yüz yüze gelen kurumudur onun için devleti temsil eden polislerin vatandaşına karşı güler yüzlü hizmet vermesi gerekmektedir.
Tablo–38. Dış görünüşüne dikkat etmesi.
YÜZDE(%) HİÇ ÖNEMLİ DEĞİL 4,5 ÖNEMLİ DEĞİL 6,8 NE ÖNEMLİ NE ÖNEMSİZ 13,6 ÖNEMLİ 22,7 ÇOK ÖNEMLİ 52,3 TOPLAM 100,0
Polisin “Dış görünüşüne dikkat etmesi” gerektiği sorusuna katılımcıların %52,3’ü “çok önemli” olduğunu vurgulamaktadır. Disiplin, polis teşkilatının vazgeçilmez bir unsurudur. Bundan dolayı emniyet teşkilatı çalışanları dış görünüşlerine dikkat etmelidir.
SONUÇ VE DEĞERLENDİRME
Güvenliğin sağlanması, çağdaş toplumların olmazsa olmaz ilkeleri arasında yer almakta ve devletlerin var olma nedenlerinin başında gelmektedir. İç güvenlik hizmetlerinin yürütülmesi bakımından kamu düzeninin korunması ve devamının sağlanması, toplumun emniyet içinde varlığını sürdürmesi yönüyle vazgeçilmezdir. Genel anlamda polislik faaliyetleri olarak isimlendirilen bu hizmetler kapsamında, suçla mücadeleyi etkin kılmanın ve güvenli bir ortamı sağlamanın, güvenlik hizmetlerine toplumun katılımı ve desteğiyle mümkün olacağı açıktır. Gelişmiş demokratik ülkelerin çoğunluğunda başarılı bir şekilde uygulanan “Toplum Destekli Polislik” anlayışının, ülkemizde de hayata geçirilmesi vazgeçilmez bir gereklilik hâline gelmiştir.
Dünya’da toplum destekli polislik anlayışı 1980’li yıllardan sonra gündemde daha çok yer aldı üzerine çeşitli araştırmalar yapıldı. Amerika ve Avrupa’daki üniversitelerde suç oranlarının artışı ile ilgili araştırmaların sonucunda polisin halktan uzak olduğu ve halkın güvenlik konusunda sorumluluk almadığı görüşü çıktı. Başta Amerika olmak üzere Avrupa ülkelerinde de toplum destekli polislik uygulamaları başladı ve sonuçlarını aldı.
Polis, toplumu sosyolojik özellikleriyle ve kültürüyle tanımalı. Halka karşı davranışlarında bu özelliklere dikkat etmelidir. Her kültürün ve milletin örf ve adetleri farklıdır. Kanunları uygularken bu konulara dikkat etmelidir. Yapılan ankette polisle toplum arasındaki iletişim kopukluğunun net sonucunu görülebilmekte. “Polisin toplumla olan iletişiminin yeterli olduğuna inanıyorum.” Sorusuna %70,5’i bir şekilde katılmadığını belirtmiştir. Bu oldukça büyük bir orandır. Polisin, toplumla iletişiminin ne kadar zayıf olduğunu göstermektedir. Bu iletişim bozukluğu hem suçların artmasına neden olur, hem toplumda güvensizlik duygusuna neden olur. Suçla mücadelede büyük başarılar yakalana bilir, suç oranları düşürülebilir bunların toplumla paylaşılması gerekmektedir. İletişim araçları kullanılarak topluma eldeki bilgiler paylaşılmalı. Ayrıca personellin toplumla iletişim konusunda eğitilmesi bu sorunların çözümünde fayda sağlayacaktır.
Suç öncesi polislik olarak da adlandırılan proaktif polislik anlayışına göre; suç oluşmadan önleyici polislik hizmetleri ile suçun önlenmesi büyük önem taşımaktadır. Suçun oluşmaması halinde suçtan zarar görenler olmayacak, suçun toplumda oluşturacağı olumsuzluklar bertaraf edilmiş olacak ve toplumsal yapı bozulmayacaktır. Diğer taraftan polisin işlevi, suç kovuşturmaktan daha çok halkı suç konusunda bilgilendirmek ve önleyici polislik hizmetleri sunma olacaktır.
Polis kurumunun ve polis alt kültürünün halka anlatılması gerekmektedir. Halk, polisi, polisin çalışma şartlarını ve suçla mücadele yöntemlerini bilmeli ki emniyet hizmetlerinden faydalanırken bunları göz önünde bulundursun.
Toplum destekli polisliğin amacı; güvenlik hizmetlerinin, halkın katılım ve desteğini sağlamak suretiyle etkin ve hızlı bir şekilde yürütülmesini, vatandaş-polis ilişkilerinin geliştirilmesini, suçla mücadelenin güçlendirilmesini ve polislik hizmetlerinin yürütülmesinde çağdaş uygulamaların yaşama geçirilmesini sağlamaktır. Toplum destekli polislik, polis ile halk arasında ilişkiyi güçlendiren, toplumda ortaya çıkan problemlerin altında yatan nedenleri bulmaya çalışarak, suçla etkin bir mücadele sağlayan ve bütün bunların neticesinde de sosyal alandaki yaşam kalitesini arttıran bir polislik anlayışıdır.
Emniyet hizmetlerine toplumun katılımının sağlanması gereklidir. Polisin tek başına suçla mücadele etmesi etkili olsa da istenen başarıyı sağlamaz. Türk polisi delilden sanığa gitme yöntemleri ve kendi öz verili çalışmasıyla suçları aydınlatsa da bu konuda tam başarıyı sağlayamamaktadır çünkü toplumumuz suçla mücadelede polise yardımcı olmamakta. Polise yardımcı olmayı ispiyonculuk gibi değerlendirmektedir. Konya büyük şehir sınırları içerisinde yaptığımız anket çalışmasında ; “Şahit olduğum bir olayda polise bilgi vermekten çekinirim ” ifadesine katılım oranlarına baktığımızda %9,1 “kesinlikle katılıyorum”, %29,5 “katılıyorum”, %11,4 “ne katılıyor ne katılmıyorum”; %27,3 “katılmıyorum” ve %22,7 “kesinlikle katılmıyorum” şeklinde fikir belirtmektedir. Buradan da anlaşılacağı gibi toplumun %50 yakın bir kısmı polise ihbar etmekten çekindiğini belirtmektedir. Yalnız İngiltere de toplumun polise desteği
%90 dır. Çünkü toplum destekli polislik çalışmalarıyla İngiliz halkı suçla mücadelede polise yaptıkları ihbarlarla büyük destek vermektedir. Bir olaya polis ilk beş dakikada müdahale ettiğinde suçu aydınlatma oranı oldukça yüksektir. Polis ilk beş dakikada olay yerinde olması için gören vatandaşların olayı hemen polise bildirmesi gerekmektedir. Toplum destekli polisliğin de asıl amacı suçla mücadelede halkı bu mücadelenin içine çekmektir.
Suçla mücadele siyaseti oluşturulurken toplumun alınan kararlara ortak olması gerekmektedir, böylece hem taleplerini karar aşamasında belirtmiş olur hem de sorumluluk alarak polise alınan kararlarda yön vermiş olur. Yapılan araştırmada Konya da halkın çok büyük bir kısmı bu sorumluluğu almaya hazır oldukları şekilde görüş bildirdiler. Deneklerin ” polis hizmetlerinde alınan kararlarda, halk ile sorumluluk paylaşımı, suçların önlenmesine büyük katkı sağlayacaktır” ifadesine katılımlarına baktığımızda %2,3 “katılmıyorum”; %4,5 “ne katılıyor ne katılmıyorum”; %43,2 “katılıyorum”; %50,0 “kesinlikle katılıyorum” demişlerdir. Bu sonuçtan da anlaşılacağı gibi halkın çok büyük bir oranı emniyet hizmetlerinde alınan karara ortak olmak istiyor. Bu sonuçtan halk toplum destekli polislik çerçevesinde sorumluluk almaya hazır olduğunu anlayabiliriz.
Genel olarak yaptığımız anket çalışmasının sonuçlarını değerlendirdiğimizde polisin iletişim sorununun olduğu, halka kendini anlatamadığı, yaptığı başarılı çalışmaları halkın bilmediği onun içinde polisin çalışmadığı düşüncesinin insanlarda yer edebileceği sonuçları çıkmıştır. Bu düşüncelerin insanlarda yer etmemesi için öncelikli olarak polisin halkla iletişiminin çok kuvvetli olması gerekiyor. Halkla iletişimi güçlendirmek içinde basınla ilişkilerinin sağlıklı olması gerekiyor. Basını sürekli meydana gelen olaylarla ilgili özelliklede polislerin karıştığı olaylarda anında bilgilendirmesi gerekiyor ki basında asparagas haberler çıkmasın. Eğer bilgilendirilmezse geçmiş yıllarda olduğu gibi doğru olmayan haberlerin çıkması mümkündür.
Toplum destekli polislik anlayışının ülkemizde suçla mücadeleyi nasıl etkileyeceği ankette verilen cevaptan anlaşılmaktadır. Ankete katılanlar vatandaşın suçla mücadelede polise yeteri kadar destek vermediğini gösteriyor. Fakat destek vermediğinin de bilincinde. Önemli olan yanlışın farkında olmak. Deneklerin “ halkın, polise yeterince yardımcı olduğuna inanıyorum” ifadesi sorulduğunda; %38,6’sı katılmıyorum diye görüş bildirmiş. Bu oran bir anlamda suçla mücadelede yeterince polise yardımcı olunmadığının bir itirafı olarak algılanılabilir. Yine bu sonuçtan ters den okuyarak geçmiş yıllarda polisin ihbar yapanların güvenliğini sağlayamadığı veya sağlıklı bir iletişim kuramadığı için vatandaşın suçla mücadelede polisi yalnız bıraktığı sonucu da çıkarılabilir. Önemli olan bu anlayışı değiştirmek. Bu anlayışı değiştirmek için biran önce toplum destekli polisliğin tüm ülke çapında uygulamaya geçilmesinin sağlanmasıdır.
Toplum destekli polisliğin temelinde, suç olaylarına bakışta çok kurumlu yaklaşım anlayışı vardır. Başka bir ifade ile, suçları önlemek veya suçları araştırmak sadece polisin sorumluluğunda değildir. İlgili tüm kurum ve kuruluşların bu konuda görev üstlenmesi gereklidir. Suçların neden artış gösterdiğinin bilimsel araştırmasını üniversiteler yapmalıdır, sokak çocuklarının suç işlemesinin önüne geçmek için çocuk esirgeme kurumunun çalışma yapması gerekmektedir, trafikteki alt yapı sorunlarının çözümü için belediyeye büyük görevler düşmektedir, burada dikkati çeken husus, bu kurum ve kuruluşların polise yardımcı olmak amacıyla değil, kendi kurumlarının sorumluluğunda olan işleri tam olarak yerine getirmesidir.
Suçla mücadelenin, sadece polis hizmetleri eksenli değil çok yönlü ve bütüncül bir şekilde yürütülmesi gerekmektedir. Bunu sağlamanın temel yöntemlerinden birisi de toplum destekli polislik hizmetlerinin yaşama geçirilmesidir. Toplum destekli polislik hizmetleri, bu yönüyle halkın güvenlik talebine göre şekillenen bir anlayışın polisiye hizmetlerde yaşama geçirilmesi anlamına gelmektedir. Toplumsal sorunlara odaklanan ve çözümlerin bütüncül bir çerçevede ele alınarak toplumun bütün kesimlerinin, kurumlarının ve devlet organlarının yer aldığı bir hizmet anlayışının bu açıdan artık çağın bir gerekliliği olduğu kabul görmektedir. Toplum destekli polislik, bu yönüyle hak
ve özgürlüklerin korunmasını öncelikli kabul eden, insan memnuniyeti merkezli çağdaş güvenlik hizmet anlayışıdır.
Toplumun gönüllülük esasına dayanan desteğini sağlamak ve toplum odaklı hizmet anlayışı içinde, halkın güvenlik hizmetlerinden memnuniyetini artırmak, Toplum Destekli Polislik çalışmalarının asıl hedefini oluşturmaktadır.
KAYNAKLAR
AĞAOĞULLARI, M.A.. (2002). Kent Devletinden İmparatorluğa. İmge Yayınevi, Ankara
AKALIN, M .(1996) “Toplum Polisliği”, Polis Dergisi, s. 2,ss.35.
ALAÇ, Ali Erkan (1993 ) “Halkın Katılımı ve Toplum Destekli Polislik Anlayışı Üzerine” Türk Polis Dergisi s.42.
ALDERSON, J. (1984). Law and Disorder, Hamish Hamilton, London, APAN, A.( 2004), “Toplum Destekli Polislik” Polis Dergisi, s.17.
ARSLAN M. M. ve SEVİNDİK M. (2008), “Denizli Emniyet Müd. Araştırma Raporu (Toplum Destekli Polis)”
AYDIN,A. H.(1996). Polis Meslek Hukuku, Doğu Matbaacılık, Ankara.
AYDIN,A. H.(2001). ‘Post modern toplumda polisin işlevi’, Suç ve Polislik Der. İbrahim CERRAH ve Erol Semiz, Güner Matbacılık, ANKARA, s.84. AYDOĞAN, C.(2002). Polislikte Popüler bir Felsefe, Toplum Destekli Polislik için Türkiye’deki Zemin, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. s. 86.
BAHAR,H. İ. (2002).“Toplum Destekli Polislik ve Türkiye’ye Uygulanabilirliği”. (Türkiye’de Devlet, Toplum ve Polis), Seçkin Yayıncılık, Ankara, ss. 292-306.
BAHAR, H.İ.(1998). Poliste demokrasi ve İnsan Hakları, Türk Demokrasi Vakfı. Ankara. S. 47.
BAYLEY, D.H.(1988). Community Policing:'A Report From Devil's Advocate',New York.
BRECI, M.G.(1997), ‘The Transition to Community Policing: The Departmans Role In Upgrading Officer’s Skills’, An International Journal of Police Strategies ve Management, S. 5.
CANDEMİR, E.(2000). Kamu Güvenliğinin Sağlanmasında Coğrafi Bilgi Sistemlerinin Kullanılması, Yayınlanmamış Master Tezi, İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul. S.46.
CERRAH,İ.(2000). “’Panel Konuşmaları’, 21.yy’da Polis Okullarında Eğitim Vizyonu”, Erzurum Polis Okulu, Erzurum.
CERRAH, İ ve SEMİZ, E. (2001) Türkiye’de: SUÇ VE POLİSLİK, Güner Matbaacılık: Ankara.
CORDNER,G.W.(1995). ‘Community Policing:Elements and Effects, Police Form,no:5(3):s.1-7.
ÇAĞLAR, A.. (1999).”Polis ve Polisliğin Ortaya Çıkışı”,Polis Bilimleri Dergisi,Cilt:1 sayı:4,Temmuz s. 121.
DARCAN, E. (2002) , “Toplum Destekli Polisliğin Gerekliliği”, Polis Dergisi s. 41. DEMİRBAŞ, T.(2002a.) “Suçun Önlenmesi”, www.kriminoloji.com,
DEMİRBAŞ,T.(2002b). “Suçun Önlenmesinin Yolları”, www.kriminoloji.com. DEMİRCİ, S.(2001). New Organized Crime: Problems and Issues for Information
Analysis (Yeni Organize Suç Tipleri: Bilgi Analizinde Karşılaşılan Sorunlar), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, North Texas University, Texas. s.26.
DERDİMAN,C. (1997). Polis Yönetimi ve Hukuku, Arı Ofset Matbaacılık, Tokat. DÜNDAR, A..N. (1993).”Osmanlı Yönetiminde 78, Cumhuriyet Döneminde 70
Yılı Geride Bırakan Bir Polis Teşkilatı” Türk İdare Dergisi, Yıl:55,Sayı:401, s. 213-215.
ECK,J.E. ve SPELMAN,W. (1987). Problem Solving: Problem-Oriented Policing in Newport News, Washington,D.C.: U.S. Department of Justice, Office of Justice Programs, National Institute of Justice and Police Executive Research Forum. s.2.
EGM. (2002), Davranış İlkeleri Genelgesi,13.03.2002 tarih ve B.05.1.EGM.0.63.31- 903 sayılı genelge.
EGM. (2007), Asayiş Daire Başkanlığı , Toplum Destekli Polislik Hizmet Standardı ve Kılavuz Belgeleri. Ankara.
Emniyet Dergisi. Mart 1991: 15.
FINDIKLI,R. (1993). İngiliz Polis Teşkilatı,Akid Yay.,Ankara. s
GAİNES, L. K.ve Kappeler,V.E. ve Vaughn,J.B..(1997), Polising in America, Anderson, Ohio,2 edt. s. 345-352.
GELERİ,A.. (2002a). Devriye Polisi, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
GELERİ, A.. (2002b). “Fiziksel Güvenlik Tedbirleri Yoluyla Suç Önleme ve Suçun Yer Değiştirmesi”, (Türkiye’de Devlet, Toplum ve Polis), Seçkin
Yayıncılık, Ankara,
GELERİ,A.. (2003). Önleyici Polislik, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
GLADSTONE, F. J. (1980). Coordinating Crime Prevention Efforts, Gladstone Report-Home Office Research Study, No. 62, Home Office, London. GÖZEL, K. A. (2000), “Partnership Policing in the Light of Exeter Experiment
with References to the Evaluation Research”, Unpublished Ph.D. Dissertation, University of Exeter, Exeter.s.25.
GÖZLÜGÖL S. V. ve Diğerleri, (2003) “İçişleri Bakanlığı Strateji Merkezi Başkanlığı tarafından yaptırılan araştırma sonucu araştırma raporu”.
GÖZLÜGÖL, S.V. ve ve Akaya,A. ve Poyraz,R. ve Dağ, H. ve Alaç, A. E. ve Erdin,Ç ve İsa,T. ve Şimşek, H (2006). “Toplum Destekli Güvenlik Hizmeti Modeli”
HAKKI, Tuncer ( 2003 ) “Toplum Destekli Polislik, ( Problem Odaklı- Proaktif Polislik); Çağın Polisi Dergisi s.40.
İÇ BAK.(2004) s.7
KAVGACI, H. İ(1995). Toplumsal Katılım ve Demokratik Değerler, Başbakanlık Basımevi,Ankara,s.69.
KAVGACI, H. İ. (1997). Demokratik Polislik Temel Yaklaşımlar, Maset Matbaacılık, Ankara.
KAVGACI, H. İ. Ve ÇINAR, B. (1997). ‘Mahalli İdarelerin Polis Üzerindeki Sorumlulukları: İngiltere Örneği’, İller ve Belediyeler Dergisi, sayı:624,
KELLİNG,G. L. ve MOORE, M. H. (1988). The Evolving Strategy of Policing, Perspectives on Policing: U.S. Department of Justice, National Institute of Justice.
KELLİNG,G.L. ve STEWART, J.K.(1989). "Neighborhoods and Police: The Maintenance of Civil Authority."Perspectives on Policing10, National Institute of Justice and Harvard University, Washington,3. edt. s.3-21. KLOCKARDS,C. B.(1985), The Idea of Police, Sage, California.
KUSOV, M.A..(1997).’Determinants of Citizen Stisfaction With The Police The Effects of Residential Location’.
LAP, S.P.(1992), Crime Prevention: Approaches, Practices and Evaluations, 2 edt., Anderson, Ohio. s.29.
LURİGİO, A..J ve SKOGAN, W.G.(1994), ‘Winning the Hearts and of Police Officers: An Assessement of Staff Perceptions of Community Policing in Chicago’, Crime&Delinquincy, vol: 40(3),ss:315-330.
MARENİN.O.(1998), ‘ The Goal of Democracy in International Police Assistance Programs’, Policing: An International Journal of Police Strategies ve
Management, Vol:21(1). s.24.
MASTROFSKI,S. D. (1988), ‘ Community Policing as Reform: A Cautionary Tale’, Community Policing: Rhetoric or Reality, Eds: J.R. Greene & S.D. Mastrofski, Praeger, New York,ss:47-67.
METİN, İ ve ERASLAN, F. (1994),Türkiye’de Polislik ve Kişi Hakları,İletişim Yayınları, İstanbul.
MİNİSTERE, DE INTERIEURE(2000),Police de Proximite, Edition SIRP, Paris. MOORE,M. H. ve STEPHENS, D. W.(1991)Beyond Command and Control: The
Strategic Management of Police Departments, Police Executive Forum, Washington.s.41.
NCPC. (2000), National Crime Prevention Council: Program Ideas, www.ncpc.org/program.htm.
ÖZMEN, F. (2001), ‘Demokratik Toplumlarda Suçu Önleme Yakyaşımları: Toplum Yönelimli Polislik’, 21.yy’da Polisin Eğitim Sempozyumu Bildirileri, Emniyet Genel Müdürlüğü Eğitim Daire Başkanlığı, Ankara, ss: 755-772.
ÖZYİĞİT, E ve USLU, E. (1998), ’Bilgi Toplumunda Polis’,Polis Dergisi sayı:4(14), ss.96-106.
PALMER, F.G.(1998),’Kanada’da Polis Eğitimi’, Uluslar arası Sempozyum: Avrupa Birliği Sürecinde Türk Polisi, Polis Akademisi, Ankara,ss.483-492. PVSK, Md. 1
REITH, C., (1984) A Short History of the British Police, Oxford University Press, Oxford, s.64.
REİNER, R. (1992) The Politics of the Police, Wheatsheaf- Harvester, London. RİCHARDSON, J. F.(1970), The New York Police: Colonial Times to 1901, Oxford University Pres, New York.
SAYLI, M. (2001),'Dünyada Gelişen Teknoloji Yenilikler ve Türk Polis
Teşkilatına Adaptasyonu',21. Yüzyılda Polisin Eğitimi Senpozyumu Bildirileri, Ankara, ss:781-791.
SEYHAN, K.(2002 ).Polislik ve Suçun Önlenmesi, (Türkiye’de Devlet, Toplum ve Polis), Seçkin Yayıncılık, Ankara.
SHEARMAN,L. W.(1992) “Attacking Crime: Police and Crime Control”, (Modern Policing, Ed. TONRY, M. & MORRIS, N.) Chicago University, Chicago. s.575.
SKOGAN, W.G ve LURİGİO, A..J (1994), ‘Winning the Hearts and of Police Officers: An Assessement of Staff Perceptions of Community Policing in Chicago’, Crime&Delinquincy, vol: 40(3),ss:167.
SKOLNİCK J. H. ve BAYLEY D. H., “The New Blue Line: Police Innovations in Six American Cities” (New York: The Free Press, 1986),
SOKULLU, F.(1997). “Polis, Toplumsal Bir Kurum Olarak Gelişmesi Polis Alt Kültürü ve İnsan Hakları”. Gümüş Basımevi, Bilgiç Matbaası, İstanbul. SOYSAL, M. Ve Geliri,A. ve Kaygısız,M. ve Arslan,T.a. (2001). “Önleyici Polis Hizmetleri”, Polis Akademisi Yayınları, SFN Yayıncılık, Ankara. ŞİMŞEK, H. (2002). Toplum Destekli Polislik, Kırıkkale Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale. TOKGÖZ, M. (1990). Polis Meslek Mevzuatı Ders Notu Polis Akademisi,
E.G.M.Yayınları.
TROJANOWİCS, R.ve BUCQUEROUX, B.(1990). “Community Policing: A Contemporary Perspective”, Anderson, Ohio .
WEATHERİTT, M.(1987), ‘Community Policing Now’, “Policing and the Community”, Ed: P.Wilmot, PSI, London.
WİLSON, O.W. ve Digerleri. (1997), Police Administration, McGraw-Hill,Boston. YILMAZ,Y. (1997), Açıklamalı Polis Meslek Hukuku, Başkent Klişe Matbaacılık, ANKARA..
YÖN, H. (2001). “Suçun Bilgisayar Ortamında Haritalanması ve Suç Analizinde Kullanılması” Polis Dergisi, s. 29.
ELEKTRONİK KAYNAKLAR
http://www.caginpolisi.com.tr/23/40-41-42-43.htm , 01.04.2008 [ HAKKI, Tuncer (2003) “Toplum Destekli Polislik, ( Problem Odaklı- Proaktif Polislik); Çağın Polisi Dergisi s.40. ]
http://www.arem.gov.tr/proje/ars_rapor/td_polis.htm#toplum_destek , 13.09.2008 ( T.C İç İşleri Bakanlığı Araştırma ve Etüt Merkezi )
http://www.arem.gov.tr/proje/ars_rapor/td_polis.htm#analiz_yapma, 13.09.2008 ( T.C İç İşleri Bakanlığı Araştırma ve Etüt Merkezi )
http://www.egm.gov.tr/egitim/dergi/eskisayi/29/yeni/web/Hasan_YON.htm (YÖN, H. (2001). “Suçun Bilgisayar Ortamında Haritalanması ve Suç Analizinde
Kullanılması” Polis Dergisi, s. 29. )
http://www.egm.gov.tr/egitim/dergi/eskisayi/42/makale/Ali_Erkan_ALAC.htm (ALAÇ, Ali Erkan (1993 ) “Halkın Katılımı ve Toplum Destekli Polislik Anlayışı Üzerine” Türk Polis Dergisi s. 42.)
http://www.egm.gov.tr/egitim/dergi/eskisayi/42/makale/Emirhan_DARCAN.htm (DARCAN, E. (2002) , “Toplum Destekli Polisliğin Gerekliliği”, Polis Dergisi s. 41) http://www.sucveceza.com/yazi-739.html [ ARSLAN M. M. ve SEVİNDİK M. (2008), “Denizli Emniyet Müd. Araştırma Raporu (Toplum Destekli Polis)”]
http://www.arem.gov.tr/proje/ars_rapor/td_polis.htm#rol 13.09.2008 (T.C İç İşleri Bakanlığı Araştırma ve Etüt Merkezi )
EKLER
EK–1: Konya’da Toplum Destekli Polislik Uygulaması Üzerine Alan Araştırması Formu
TOPLUM DESTEKLİ POLİSLİK
İyi günler; iletişim Fakültesi Araştırma Yöntemleri Anabilim dalı, Yüksek Lisans çalışması için gerçekleştirdiğimiz anketimize katılımınızı rica eder, şimdiden teşekkürlerimizi sunarız.
SÜLEYMAN HANÇER
1. BÖLÜM K es in likle kat ılı yo rum Kat ılı yo rum Ne Kat ılı yor Ne Kat ılm ıyo rum Kat ılm ıyorum K es inl ikle kat ılm ıyorum
1 Polisin halka açılma - şeffaflaşma çalışmaları yeterlidir. 5 4 3 2 1
2 Vatandaş polisle rahat bir şekilde iletişim kurabilmektedir. 5 4 3 2 1
3 Polis hizmetlerinde halkın katılımının sağlanması yasaların uygulanmasını kolaylaştıracaktır.
5 4 3 2 1
4 Polis hizmetlerinde alınan kararlarda, halk ile sorumluluk paylaşımı, suçların önlenmesine büyük katkı sağlayacaktır.
5 4 3 2 1
5 Güvenliğin sağlanmasında, halkın, polise yeterince yardımcı olduğuna inanıyorum
5 4 3 2 1
6 Polisin toplumla olan iletişiminin yeterli olduğuna inanıyorum 5 4 3 2 1
7 Polisin, görevi esnasında tarafsız olduğuna inanıyorum. 5 4 3 2 1
8 Polis hizmetlerinde hesap sorulabilirlik mekanizmasının yeterince çalıştığına inanıyorum
5 4 3 2 1
9 Polisin vatandaşa davranış tarzının uygun olduğunu düşünüyorum. 5 4 3 2 1
10 Medyanın polis- halk ilişkilerini olumsuz yönde etkilediğini düşünüyorum
5 4 3 2
Polis halk ilişkilerinin geliştirilmesi için her bir faaliyet ne derece önemlidir
Çok Önemli Ö nem li