Etik Kurallar’da, müşteri kabul kararlarının tek seferlik bir husus olarak düşünülmeme-si gerektiği açıkça ifade edilmektedir. Etik Kurallar’ın müşteri kabulüne ilişkin 210.5.
paragrafında “Denetçilere, tekrar eden iş-ler için kabul kararlarını periyodik olarak gözden geçirmeleri önerilir.” hükmü yer al-maktadır. Hem denetim kuruluşu hem de müşterinin durumundaki değişiklikler, de-netimden etik olarak veya mesleki olarak vazgeçilmesini gerektirebilir veya yüksek seviyede risk ortaya çıkarabilir. Bu nedenle müşteri ilişkisinin devam ettirilmesine yö-nelik değerlendirmeler önemlidir.
KKS-1’in A21’nci paragrafına göre; bir müş-teri ilişkisinin devam ettirilmesine karar verilirken mevcut veya önceki denetimler sırasında ortaya çıkan önemli konular ve bu konuların ilişkinin devam etmesine olan et-kileri dikkate alınır. Örneğin bir müşteri, de-netim kuruluşunun gerekli uzmanlığa sahip olmadığı bir alanda ticari faaliyete başlamış olabilir.
Yukarda yeni müşteri kabulüyle ilgili olarak yapılan değerlendirmeler, uygulanabildiği ölçüde ilgili mevzuat ve standartlar da göz
önünde tutularak, mevcut müşteriler için de geçerlidir. Mevcut müşteri ilişkisinin devam ettirilmesine karar vermek için her yıl müş-teri yeniden değerlendirilmeli ve verilen ka-rar belgelendirilmelidir.
Kabul edilebilir denetim riskinin belirlen-mesi acısından, mevcut müşteriye hizmet vermeye devam edilecek olması durumun-da, ön araştırmaların yapılması ve değişen koşul ve gelişmeler ile sözleşmenin feshini veya değiştirilmesini gerektirebilecek du-rumların varlığı değerlendirilmelidir.
Denetçi, mevcut müşterinin denetimine de-vam edip etmeme kararını almadan önce, müşteri işletmenin yöneticileri ile daha ön-ceki deneyimlerini göz önüne almalıdır. Ör-neğin, denetçi önceki denetimlerde, bulunan önemli hata ve hileler ile yasadışı eylemleri dikkate almalıdır. Denetim sırasında, denet-çi şarta bağlı borçların ve zararların mevcut olup olmadığını, yönetim kurulu kararları-nın tamamıkararları-nın karar defterinde kayıtlı olup olmadığını, mevzuata uygunluğun sağlanıp sağlanmadığını ve bu gibi konuları yönetici-lere sorar. Önceki denetimlerde bu sorulara yöneticilerin verdiği yanıtların doğruluk de-recesi, yöneticilerin dürüstlüğünü değerle-mede dikkate alınmalıdır.
SONUÇ
Bağımsız denetimde son derece önemli ve ilk aşama olan yeni müşteri kabulüyle ilgi-li hususlar esas itibariyle Türkiye Denetim Standartları’nın birer parçası olan KKS-1, BDS-210, BDS-220, BDS-300 ve Etik Kural-lar’ın değişik maddelerinde düzenlenmiştir.
Ayrıca 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu ve Bağımsız Denetim Yönetmeliği’nde de konu-ya ilişkin bazı hükümler bulunmaktadır.
Yeni müşteri kabulüne karar vermek için, müşterinin dürüstlüğünün, etik kurallara uyumun ve denetim ekibinin yetkinliği, de-netimi yürütmek için zaman ve kaynaklar dâhil gerekli beceri ve kapasiteye sahip olup olmadığının değerlendirilmesi gerekmekte-dir.
Yeni bir müşteri kabul edilirken ilk olarak, müşterinin dürüstlüğüne yönelik kabul edi-lemeyecek risk oluşturacak bir sorun olup olmadığını değerlendirmek için denetlene-cek müşterinin, ortaklarının, yöneticilerinin ve faaliyetlerinin araştırılması gerekmekte-dir. Ayrıca denetçinin öncelikle denetimin ön şartlarının sağlanıp sağlanmadığının tespi-ti için, finansal tabloların hazırlanmasında kullanılacak finansal raporlama çerçevesi-nin kabul edilebilir olup olmadığını belirle-mesi gerekir.
İkinci olarak Etik Kurallar’ın, özellikle de bağımsızlık ve çıkar çatışmaları ile ilgili hü-kümlerinin hem denetim kuruluşu hem de denetim ekibi açısından göz önünde tutul-ması ve değerlendirilmesi gerekir. Denetim kuruluşu ve denetim ekibinin ilgili etik hü-kümlere uygunluk sağlayıp sağlayamadı-ğı araştırılmalıdır. Bu kapsamda, denetim müşterisine verilecek denetim dışı hizmetler ve denetim ücreti de değerlendirilmelidir.
Üçüncü olarak denetim ekibinin, deneti-min yürütülmesi için uygun yeterliğe sahip olup olmadığı ile zaman ve kaynaklar dâ-hil gerekli beceri ve kapasitesinin bulunup bulunmadığı değerlendirilmeli ve denetim kuruluşları, sahip oldukları organizasyon, personel ve mesleki uzmanlıkları ile sonuç-landıramayacakları bir denetim hizmetini üstlenmemelidirler.
Ayrıca, denetim isteğinde bulunan müşteri-nin daha önce başka bir denetim kuruluşu tarafından denetlenmiş olması durumunda, yeni denetçi ilgili etik kurallara uygun olarak, müşteriden tercihen yazılı olarak izin alarak önceki denetçiyle iletişime geçmelidir.
Diğer taraftan mevcut müşteri ilişkisinin de-vam ettirilmesi için, yeni müşteri kabulüyle ilgili olarak yapılan değerlendirmeler, her yıl yeniden yapılmalı, ayrıca mevcut veya önce-ki denetimler sırasında ortaya çıkan önemli konular ile bu konuların müşteri ilişkisinin devam ettirilmesine etkileri değerlendiril-melidir.
KAYNAKÇA
ACCA, Acceptance Decisions for Audit and Assurance Engagements, http://www.accaglobal.com/ie/
en/student/exam-support-resources/professional-exams-study-resources/p7/technical-articles/
acceptance-decisions.html , Erişim: Eylül 2016.
Doğan, A., Bağımsız Denetimde Zorunlu Rotasyon, Muhasebe ve Denetim Dünyası, Sayı:1, Nisan &
Haziran 2016: s. 1-22.
FMA (Financial Markets Authority), Audit Quality Review Report, For the year ended 30 June 2013, December 2013.
Gramling, A.A., Schatzberg, J.W., Bailey Jr., A.D., Zhang, H., The Impact of Legal Liability Regimes and Differential Client Risk on Client Acceptance, Audit Pricing, and Audit Effort Decisions, Journal of Accounting, Auditing & Finance, 13, s.437-460, October 1998.
IAASB, Handbook of International Quality Control, Auditing, Review, Other Assurance, and Related Services Pronouncements, Volume I-II-III, IFAC, New York, 2015.
IESBA, Handbook of the Code of Ethics for Professional Accountants, IFAC, New York, 2015.
IFAC, Guide to Quality Control for Small and Medium-Sized Practices, Third Edition, August 2011.
IFAC, Guide to Using ISAs in the Audits of Small and Medium-Sized Entities, Volume 1-2, Practical Guidance, Third Edition, November 2011.
Johnstone, K. M., Client-Acceptance Decisions: Simultaneous Effects of Client Business Risk, Audit Risk, Auditor Business Risk, and Risk Adaptation, AUDITING: A Journal of Practice & Theory, Vol. 19, No. 1 s. 1-25, March 2000.
Johnstone, K. M., Risk, experience and client acceptance decisions, The National Public Accountant, Vol. 46, No. 5, s. 27-38, July 2001
Kadous, K., Kennedy S.J., Peecher, M.E., The Effect of Quality Assessment and Directional Goal Commitment on Auditors’ Acceptance of Client-Preferred Accounting Methods, The Accounting Review, Vol. 78, No. 3, s.759-778, July 2003.
KGK (Kamu Gözetimi Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumu), Bağımsız Denetçiler İçin Etik Kurallar, Kamu Gözetimi Kurumu Uzmanları Derneği, Ankara, 2015.
KGK (Kamu Gözetimi Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumu), Bağımsız Denetim Yönetmeliği, Resmi Gazete, Tarih: 26.12.2012 Sayı: 28509.
KGK (Kamu Gözetimi Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumu), Türkiye Denetim Standartları (Kalite Kontrol Standardı, Bağımsız Denetim Standartları), Kamu Gözetimi Kurumu Uzmanları Derneği, Ankara, 2015.
Laux, V., Newman, P., Auditor Liability and Client Acceptance Decisions, October 2007, http://www8.
gsb.columbia.edu/programs/sites/programs/files/accounting/NEWMAN.pdf , Erişim: Eylül 2016.
MIA (Malaysian Institute of Accountants) Technical Staff, Managing Risk Before Accepting a Prospective Audit Client, MIA Staff Alert, No.1/2011, November 2011.
Mironiuc, M., Chersan, L.C., Robu, L.B.,
The Influence of the Client’s Background on the Auditor’s Decision in Acceptance the Audit Engagement, Communications of the IBIMA, Vol. 2013, Article ID 567289, s.1-16, 2013.
Murray, Z., Client acceptance and continuance, Chartered Accountants Australia and New Zealand April 2014, http://www.nzica.com/News/Archive/2014/April/Client-acceptance-and-continuance.
aspx , Erişim: Eylül 2016.
Ouertani, I., Ayadi, S.D., Auditor Engagement Decision: An Exploratory Study in The Tunisian Context, Accounting and Management Information Systems, Vol. 11, No. 3, s. 371–390, 2012.
Prendergast, K., Client Acceptance Procedures Best Practices Among Accounting Firms, http://www.
researchassociatesinc.com/documents/BestPracticesClient.aspx, Erişim: Eylül 2016.
Rood, D.K., Is this client the right fit for your firm?, Journal of Accountancy, July 2013, http://www.
journalofaccountancy.com/issues/2013/jul/20137770.html , Erişim: Eylül 2016.
Sahnoun, M.H., Zarai, M.A., Effect of Auditee Business Risk, Audit Risk and Auditor Business Risk on Auditor Auditee Negotiation Outcomes: An Experimental Study in Tunisian Context, Economic Research Forum, Working Paper 467, February 2009.
TAC (Transnational Auditors Committee), Client Acceptance and Continuance, Good Practice Guidance, IFAC, New York, October 2010.
Türk Ticaret Kanunu (TTK), Resmi Gazete, Tarih: 14/2/2011, Sayı: 27846.
Zureigat, Q.M., Auditors’ Decision to Accept New SME Clients in Saudi Arabia and Auditors’
Characteristics, International Journal of Business and Social Science, Vol. 5, No. 11(1), s.43-51, October 2014.
<͗z E7Dmbd Z7<KEdZK>>7^d ^7
ůŽŐŽ E d7D<hZh>hbh
ZĞĨ͗
DƺƔƚĞƌŝ͗
ƂŶĞŵ͗
z E7Dmbd Z7<KEdZK>>7^d ^7
ǀĞƚͬ
,ĂLJŦƌͬ
zŽŬ
WĂƌĂĨͬ
dĂƌŝŚ
1. 'ƂƌƺƔŵĞƂŶĐĞƐŝ
1.1. ĂŒŦŵƐŦnjŽůĚƵŒƵŵƵnjĚĂŶǀĞĚĞŶĞƚŝŵŝƚĂŵĂŵůĂŵĂŬŝĕŝŶLJĞƚĞƌůŝďŝůŐŝǀĞ
ŬĂLJŶĂŒŦŵŦnjŽůĚƵŒƵŶĚĂŶĞŵŝŶŵŝLJŝnj͍
ϭ͘Ϯ͘ ĞŶĞƚŝŵŝŶŬĂďƵůĞĚŝůŵĞƐŝŶŝŶŝƚŝďĂƌŦŵŦnjƺnjĞƌŝŶĚĞŽůƵŵƐƵnjĞƚŬŝƐŝŽůŵĂLJĂĐĂŒŦŶĚĂŶ
ĞŵŝŶŵŝLJŝnj͍
ϭ͘ϯ͘ ĞŶĞƚŝŵŝŶŬĂďƵůĞĚŝůŵĞƐŝŶŝŶŵĞǀĐƵƚŵƺƔƚĞƌŝůĞƌůĞĕŦŬĂƌĕĂƚŦƔŵĂƐŦ
LJĂƌĂƚŵĂLJĂĐĂŒŦŶĚĂŶĞŵŝŶŵŝLJŝnj͍
1.4. 7LJŝŶŝLJĞƚůŝďŝƌŝƔůĞƚŵĞŽůĚƵŒƵŶĚĂŶĞŵŝŶŵŝLJŝnj͍
ϭ͘ϱ͘ DƺƔƚĞƌŝLJůĞĕĂůŦƔŵĂŬŝƐƚĞŵĞLJĞĐĞŒŝŵŝnjďĂƔŬĂŶĞĚĞŶůĞƌŽůŵĂĚŦŒŦŶĚĂŶĞŵŝŶŵŝLJŝnj͍
;PƌŶĞŒŝŶ͕ĨŝŶĂŶƐĂůŐƺĕůƺŬůĞƌǀĞLJĂĚĂǀĂůĂƌͿ
ϭ͘ϲ͘ bŝƌŬĞƚLJƂŶĞƚŝŵŝŶŝŶ͕ŵƺĚƺƌůĞƌŝŶŝŶǀĞŽƌƚĂŬůĂƌŦŶŦŶĚƺƌƺƐƚůƺŒƺŝůĞŝůŐŝůŝďŝƌĞŶĚŝƔĞ
ǀĂƌŵŦ͍
ϭ͘ϳ͘ bŝƌŬĞƚŝŶƐŽŶŬŽŶƚƌŽůƺLJĂƉŦůĚŦŵŦ͍
ϭ͘ϴ͘ DƺƔƚĞƌŝ͕ĚĞŶĞƚŝŵŬƵƌƵůƵƔƵŶƵŶďŝƌŵƺĚƺƌƺǀĞLJĂĞůĞŵĂŶŦƚĂƌĂĨŦŶĚĂŶŐĞƚŝƌŝůŵŝƔ ŝƐĞ͕ŵƺƔƚĞƌŝŶŝŶŬŝŵůŝŒŝLJůĞŝůŐŝůŝŐĞƚŝƌĞŶĚĞŶ LJĂnjŦůŦƚĞLJŝƚĂůŦŶĚŦŵŦ͍
ϭ͘ϵ͘ ŝŒĞƌŬĂLJŶĂŬůĂƌĚĂŶLJĂnjŦůŦƌĞĨĞƌĂŶƐĂůŦŶĚŦŵŦ͍ĞůŝƌƚŝŶŝnj͗
2. 'ƂƌƺƔŵĞŬŽŶƵůĂƌŦ
Ϯ͘ϭ͘ ,ĂŶŐŝƉĂnjĂƌůĂŵĂŬĂLJŶĂŒŦĂƌĂĐŦůŦŒŦLJůĂLJĞŶŝŵƺƔƚĞƌŝLJŝďƵůĚƵŒƵŵƵnjƵďĞůŝƌůĞĚŝŬŵŝ͍
ĞůŝƌƚŝŶŝnj͗
Ϯ͘Ϯ͘ PŶĐĞŬŝĚĞŶĞƚĕŝŶŝŶŝƐŵŝĂůŦŶĚŦŵŦ͍ĞůŝƌƚŝŶŝnj͗
Ϯ͘ϯ͘ zƂŶĞƚŝĐŝůĞƌŝŶǀĞŽƌƚĂŬůĂƌŦŶŬŝƔŝƐĞůďŝůŐŝůĞƌŝĂůŦŶĚŦŵŦ͍
Ϯ͘ϰ͘ ^ƺƌĞŬůŝĚŽƐLJĂĚĂŬŝ͞'ĞŶĞůŝůŐŝůĞƌ͟ďƂůƺŵƺƚĂŵĂŵůĂŶĚŦŵŦ͍;'ĞĕŵŝƔ͕ďĂŶŬĂǀĞ
ĚĂŶŦƔŵĂŶůĂƌůĂŝůŐŝůŝ ĂLJƌŦŶƚŦůĂƌ͕ŵƺƔƚĞƌŝƚĂŶŦŵĂŬŽŶƚƌŽůůŝƐƚĞƐŝ͕ŝůŐŝůŝŬĂŶƵŶǀĞ
ŵĞǀnjƵĂƚ͕ŝůŝƔŬŝůŝƚĂƌĂĨůĂƌ͕ƂŶĞŵůŝŵƵŚĂƐĞďĞƉŽůŝƚŝŬĂůĂƌŦ͕ŵĞǀĐƵƚĂLJƌŦŶƚŦůŦƌŝƐŬ
ĚĞŒĞƌůĞŶĚŝƌŵĞƐŝͿ
Ϯ͘ϱ͘ ƔĂŒŦĚĂŬŝďĞůŐĞůĞƌŝŶďŝƌĞƌƂƌŶĞŒŝǀĞLJĂĂLJƌŦŶƚŦůĂƌŦĂůŦŶĚŦŵŦ͍
• dŝĐĂƌĞƚƐŝĐŝůŝ
• bŝƌŬĞƚĂŶĂƐƂnjůĞƔŵĞƐŝ
• ĞĨƚĞƌǀĞŬĂLJŦƚůĂƌ
• KƌŐĂŶŝnjĂƐLJŽŶƔĞŵĂƐŦ
• ,ĞƐĂƉƉůĂŶŦ
• ƵƌĂŶǀĂƌůŦŬůĂƌŦŶŬĂLJĚŦ
• ŶƐŽŶǀĞƌŐŝďĞLJĂŶŶĂŵĞƐŝ
Ϯ͘ϲ͘ DƺƔƚĞƌŝĂƔĂŒŦĚĂďĞůŝƌƚŝůĞŶŐĞƌĞŬůŝLJĞƚŬŝůĞƌŝŝŵnjĂůĂĚŦŵŦLJĂĚĂŝŵnjĂůĂŵĂLJŦŬĂďƵů
Ğƚƚŝŵŝ͍
• PŶĐĞŬŝĚĞŶĞƚĕŝĚĞŶďŝůŐŝĂůŵĂ
• ĂŶŬĂLJĞƚŬŝƐŝ
• ŝŒĞƌ;ĞůŝƌƚŝŶŝnjͿ
Ϯ͘ϳ͘ DƺƔƚĞƌŝLJĞĨŝLJĂƚƚĞŬůŝĨŝǀĞƌŝůĚŝŵŝ͍sĞƌŝůĚŝLJƐĞĂƔĂŒŦĚĂĂLJƌŦŶƚŦůĂƌŦŶŦďĞůŝƌƚŝŶŝnj͗
3. KĨŝƐƚĞŬŝŝƔůĞŵůĞƌ
ϯ͘ϭ͘ dƺŵŐĞƌĞŬůŝďŝůŐŝůĞƌŝĕŝŶƂŶĐĞŬŝĚĞŶĞƚĕŝLJĞLJĂnjŦŐƂŶĚĞƌŝůĚŝŵŝ͍
ϯ͘Ϯ͘ ŝnjŝŵĚĞŶĞƚĕŝŽůĂƌĂŬĂƚĂŶŵĂŵŦnjǀĞƂŶĐĞŬŝĚĞŶĞƚĕŝŶŝŶĂLJƌŦůŵĂƐŦŝůĞŝůŐŝůŝƚƺŵ
LJĂƐĂůŚƵƐƵƐůĂƌLJĞƌŝŶĞŐĞƚŝƌŝůĚŝŵŝ͍
ϯ͘ϯ͘ DƺƔƚĞƌŝŚĂŬŬŦŶĚĂĂƌĂƔƚŦƌŵĂLJĂƉŦůĚŦŵŦ͍
ϯ͘ϰ͘ ŝŒĞƌŬĂLJŶĂŬůĂƌĚĂŶďŝůŐŝĂůŵĂŬŝĕŝŶLJĂnjŦŐƂŶĚĞƌŝůĚŝŵŝ͍
ĞůŝƌƚŝŶŝnj͗
ϯ͘ϱ͘ DƺƔƚĞƌŝLJĞǀĞƌĞĐĞŒŝŵŝnjƚƺŵŚŝnjŵĞƚůĞƌůĞŝůŐŝůŝƐƂnjůĞƔŵĞůĞƌǀĞLJĂĚĞŶĞƚŝŵ
ƐƂnjůĞƔŵĞƐŝŐƂŶĚĞƌŝůĚŝŵŝ͍
ϯ͘ϲ͘ 'ĞƌĞŬůŝĚŽƐLJĂůĂƌĂĕŦůĚŦŵŦ͍
ϯ͘ϳ͘ DƺƔƚĞƌŝďŝůŐŝůĞƌŝnjĂŵĂŶĕŝnjĞůŐĞƐŝŶĞŝƔůĞŶĚŝŵŝ͍
ϯ͘ϴ͘ <'<ƚĂƌĂĨŦŶĚĂŶLJĂLJŦŶůĂŶĂŶ ƚŝŬ<ƵƌĂůůĂƌ͛ĂǀĞĚĞŶĞƚŝŵŬƵƌƵůƵƔƵŶƵŶŬĞŶĚŝŬĂůŝƚĞ
ŬŽŶƚƌŽůƉƌŽƐĞĚƺƌůĞƌŝŶĞŐƂƌĞ͕ŐƂnjĚĞŶŐĞĕŝƌŵĞŝĕŝŶŝŬŝŶĐŝďŝƌƐŽƌƵŵůƵĚĞŶĞƚĕŝ
ŐĞƌĞŬŝƉŐĞƌĞŬŵĞĚŝŒŝŶŝďĞůŝƌůĞŵĞŬĂŵĂĐŦLJůĂďŝƌĚĞŒĞƌůĞŶĚŝƌŵĞLJĂƉŦůĚŦŵŦ͍
ϯ͘ϵ͘ ĞŶĞƚŝŵƐƂnjůĞƔŵĞƐŝŵƺƔƚĞƌŝƚĂƌĂĨŦŶĚĂŶŝŵnjĂůĂŶĚŦŵŦ͍
zƵŬĂƌŦĚĂŬŝƐŽƌƵůĂƌĚĂŶŚĞƌŚĂŶŐŝďŝƌŝŶĞ͞,ĂLJŦƌ͟ĐĞǀĂďŦǀĞƌŝůŵŝƔǀĞĚĞŶĞƚŝŵŬĂďƵůĞĚŝůŵŝƔƐĞ͕LJĂƉŦůĂŶŝƔůĞŵůĞƌŝ
ĂƔĂŒŦĚĂĂLJƌŦŶƚŦůŦŽůĂƌĂŬďĞůŝƌƚŝŶŝnj͗
7ŵnjĂ dĂƌŝŚ
ƺnjĞŶůĞLJĞŶ;<ŦĚĞŵůŝͿĂŒŦŵƐŦnjĞŶĞƚĕŝ
'ƂnjĚĞŶŐĞĕŝƌĞŶǀĞŽŶĂLJůĂLJĂŶ^ŽƌƵŵůƵ;ŽƌƚĂŬͿĞŶĞƚĕŝ
ÖZET
H
ile farklı şartlar altında, farklı kişilere, değişik anlamlar ifade etmektedir. Hile genellikle doğru, gerçek, adil, haklılık kav-ramlarının zıddı olan kasti eylemler (yalan söylemek ve kandırmak gibi) olarak algılan-maktadır. Bağımsız Denetim Standardı 240 Finansal Tabloların Bağımsız Denetiminde Ba-ğımsız Denetçinin Hileye İlişkin Sorumlulukla-rı (BDS 240) hileyi; yönetim, üst yönetimden sorumlu olanlar, çalışanlar veya üçüncü taraflardan bir veya birden fazla kişinin, haksız veya yasalara aykırı bir menfaat elde etmek amacıyla yaptığı aldatma içeren kasıtlı eylemler şeklinde tanımlamaktadır.Bu çalışmada BDS 240 ve denetimin yürütül-mesine ilişkin ilgili diğer denetim standart-ları çerçevesinde finansal tablostandart-ların bağım-sız denetimi sırasında bağımbağım-sız denetçinin hileye ilişkin sorumluluklarına değinilmiştir.
Anahtar kelimeler: Hile, hileli finansal ra-porlama, varlıkların kötüye kullanılması, hile incelemecileri, adli muhasebecilik, ba-ğımsız denetim, baba-ğımsız denetçi
ABSTRACT
Fraud means different things to different pe-ople under different circumstances. Fraud is often perceived as intentional act (including lying and cheating) which is the opposite of truth, justice, fairness, and equity. Accor-ding to International Standard on Auditing 240 The Auditor’s Responsibilities Relating To Fraud In An Audit Of Financial Statements (ISA 240), fraud is an intentional act by one or
more individuals among management, tho-se charged with governance, employees, or third parties, involving the use of deception to obtain an unjust or illegal advantage.
In this study, auditor’s responsibilities rela-ting to fraud in an audit was addressed wit-hin the scope of ISA 240 and other auditing standards related to conduct of an audit.
Keywords: Fraud, fradulent financial repor-ting, misappropriation of assets, fraud exa-miners, forensic accounting, audit, auditor.
GİRİŞ
Dünya ekonomisinde yaşanan kriz dönemle-ri giderek uzamakta ve sıklaşmaktadır. Kdönemle-riz dönemlerinde büyüme eğiliminin kararlı olarak yavaşlamasıyla birlikte, bir yandan yaratılan gelir küçülmekte, diğer yandan yaratılan gelirin bölüşümünde büyük den-gesizlikler ortaya çıkmaktadır. Bu çerçevede bloklar, ülkeler, bölgeler, sınıflar ve işletme-ler arasında yaşanan rekâbette yasalardan, kurallardan, ilkelerden ve etikten sapmalar artmaktadır. Yasalara, kurallara ya da etik ilkelere şeklen uygun olsa da, özünde uygun olmayan iktisadî ve ticarî işlemler ve ilişkiler yoluyla gerçekleştirilen hile ve usûlsüzlük-ler ulusal ve küresel ölçekusûlsüzlük-lerde çeşitli eko-nomik suçlar oluşturmakta, finansal tablo kullanıcılarının iktisadi kararlar alırken fay-dalandıkları en önemli araç olan finansal tabloların doğru ve gerçeğe uygun sunum sağlamasını önlemektedir.
Bu çalışmanın amacı, Bağımsız Denetim Standardı 240 Finansal Tabloların Bağımsız