Kore’nin hudutları, yüzölçümü ve tabii durumu

Kore, Asya Kıtası’nın doğusunda; kuzey-güney doğrultusunda uzanan bir yarımadadır. 34-43’üncü paraleller ile 124-130 ncu meridyenler arasında yer alır. Kore yarımadası; doğuda Japon Denizi (Kore’de Doğu denizi olarak bilinir), batıda Sarı Deniz ve güneyde Kore’yi Japonya’dan ayıran Kore Boğazı ile çevrilidir. Kuzeyde Mançurya (Çin) ve Rusya Federasyonu ile çevrilidir. Kuzeyde doğal sınırını Yalu (Amnok) ve Gang (Tuman) ırmağı oluşturur.

Kore’nin bütün olarak kuzey-güney istikametinde uzunluğu 800-960 kilometre, doğu - batı istikametinde genişliği 200-400 kilometredir. Yüzölçümü 220.675 kilometre karedir. Bunun 127.080 kilometre karesi Kuzey Kore’de, 93.595 kilometre karesi Güney Kore’dedir.266

Kore dağlık bir ülkedir. Dağlar Çin hududunda Yalu ve Tuman Nehirleri arasında sönmüş bir yanardağ olan Paektu-San’dan başlar, batıya doğru kollar salar ve yarımadanın doğu kıyıları boyunca güneye uzanır. Düzlükler, genel olarak yarımadanın batı kısmındadır. Bu kesim nehir ağızlarındaki kıyı düzlükleri ile nehir ovalarından ve nehir vadileri arasındaki alçak tepelerden meydana gelmiştir.

266 _{M.M.V. E.U.Rs. Harp Dairesi, Kore Harbinde Türk Silahlı Kuvvetlerinin Muharebeleri (1950-1953 )}

Kore akarsuları oldukça çok olan bir ülkedir. Nehirlerin çoğu yılın büyük bir kısmında zorlukla geçit verir. Kore’de başlıca on üç nehir bulunur. Bunlar; Yalu Nehri, Taeryong-gang (Karyong-gang) Nehri, Chongchon Nehri, Taedong Nehri, Yesong Nehri, İmjin Nehri, Han Nehri, Kum Nehri, Yongson Nehri, Naktong Nehri, Songchon Nehri ve Tuman Nehri’dir.267

Kore’nin iklimi; yazın sıcak kışın soğuk ve serttir. Kış aylarında bol kar, yaz aylarında bol yağış alır. İlk ve sonbahar mevsimleri ılıman ve yumuşak geçer. Kışın ısı Kuzey Kore yaylalarında sıfırın altında 35-40, güneyde Naktong Havzası’nda 15-20 dereceye kadar düşer. Yazın sıcaklık güney bölgelerinde sıfırdan yukarı 31 dereceye kadar çıkar. Yağmurların miktarı bölgeden bölgeye değişir. Haziran ve Eylül ortasında ortalama yılda bir-iki kere tayfun olur. Tayfunla beraber şiddetli yağmurlar yağar. Saatte 190 km.yi aşan rüzgarlar eser. 268

Kore’nin 1950’li yılların başında sahip olduğu yol şebekesi, 40 yıl süren Japon işgali sırasında yapılmıştı. Kaplamaları iyi yapılmadığından yolların durumu iyi değildi. Yolların meyilleri fazla dağlık bölümlerde virajları keskindi.269 Kore’nin en önemli iki karayolu x şeklinde Seul’de birleşiyordu. Bunun bir kolu kuzeybatıda bulunan Yalu Nehri ağzındaki Sinuiju’dan güney doğu kıyılarındaki Pusan‘a, diğeri kuzeydoğudaki Tuman Nehri ağzından güney batıda Mokpo limanına uzanıyordu. Tuman ve Yalu nehirlerinden güneye inen yollar arasında tali irtibat yolları adeta yok gibiydi. Doğudaki ve batıdaki kıyı yolları arasında başlıca üç tali yol vardı. Birincisi Hamhung-Tockhon- Kujang’dong, ikincisi, Wonson-Yangdok-Songchon-Pyongyang, üçüncüsü, Wonsan- Kumhwa-Kumchon’du. Arazi dağlık olduğundan genel olarak yollar vadileri takip ediyordu.270

Kore demiryollarını; 1904 yılında Japonlar yapmıştı. 1950’lerin başında 6.000

km.lik bir demiryolu ağı mevcuttu. Demiryollarının yapımında ekonomik şartlardan

267 _{Genelkurmay Harp Dairesi Başkanlığı, Kore Harbinde Türk Silahlı Kuvvetlerinin Muharebeleri (1950-}

1953 ), Gnkur Basımevi, Resmi Yayın Seri no:7, Ankara, 1975, s.31-34. 268 _{M.M.V. E.U.Rs. Harp Dairesi, a.g.e., s.5-8.}

269 _{1938’de 3000 kilometre devlet yolu, 8640 kilometre vilayet yolu ve 11500 kilometre şehir-köy yollu} mevcuttu. M.M.V. E.U.Rs. Harp Dairesi, a.g.e., s.9.

270 _{Askeri açıdan dağ yollarında birliklerin açılması, yayılması çok güçtü. Vadilerde ve kıyı ovalarında ise} arazi elverişli olmasına rağmen pirinç tarlaları, kanallar ve sulama arkları harekâtı güçleştirecek nitelikteydi. M.M.V. E.U.Rs. Harp Dairesi, a.g.e., s.9.

ziyade askeri ihtiyaçlar göz önüne alınmıştı. Kore’nin ana demiryolu Mançuri’de Yalu Nehri ağzındaki Antung’dan başlayıp çift hat olarak Pyongyang, Seul, Taegu’den geçerek Pusan’da son buluyordu. Seul-Pusan ve Seul- Mokpo arasında iki demiryolu daha vardı.

En önemli limanları, Pusan, İnchon, Chongjin, Wonsan başlıca limanlarıdır. Kore Yarımadası’nın doğu kıyılarında girinti ve çıkıntılar az olmasına karşın batı kıyılarında körfezler koylar ve adalar daha çoktur. Bu bakımdan bu kıyılarda iyi limanlar vardır. Doğu kıyılarındaki limanlar, Wonson hariç kışın donar.271

Doğal kaynaklar bakımından zengin bir ülke değildir. Fakat, İkinci Dünya Savaşı’ndan önce yiyeceğinden fazla üretim yapan bir ülkeydi. Japon yönetimi altındayken, yiyecek ve hammadde üretimi açısından hayati bir öneme haizdi.272

Kore Ekonomisi, Japon ekonomisinin tamamlayıcı bir parçası olarak geliştirilmişti. Savaş sonrası Japon idaresi kalkınca Kore sanayi zafiyete uğradı.

Güney, Kuzeye oranla sanayi bakımından nispeten daha zayıftı. Kuzey sanayi malları üretiyordu. Madenleri de daha fazlaydı. Ayrıca hidroelektrik kaynaklarının da çok büyük kısmı kuzeydeydi. Güney Kore sanayinin ihtiyacı olan kömür kaynakları da kuzeydeydi. Yalu Nehri üzerindeki Suiho hidroelektrik barajı Kore’nin, hatta o dönemde bütün Uzak Doğu’nun enerji kaynağıydı.

Kore’nin en büyük şehri ve Güney Kore’nin başkenti Seul, 38. paralelin 60 km. kadar güneyinde, batı kıyısından 32 km. kadar içeridedir. Kuzey Kore’nin başkenti Pyongyang, Seul’un 192 km. kadar kuzey batısında olup Seul ve Pusan’dan sonra Kore’nin üçüncü büyük şehridir. Başlıca şehirleri, Güney Kore’de; Seul, Pusan, Taegu, İnchon, Kwangju, Taejon, Chongju, Kuzey Kore’de; Pyongyang, Chongjin, Hungnam, Wonsan, Hamhung, Chinnampo, Haeju ve Sinuiju’dur. 273

271 _{M.M.V. E.U.Rs. Harp Dairesi, a.g.e., s.9-11.} 272 _{Denizli, a.g.e., s.9.}

Kore Yarımadası’nın nüfusu 1 Temmuz 1953’de 30.500.000 kişiydi. Bu nüfusun 21.375.000’i Güney Kore’ye, 9.125.000’i Kuzey Kore’ye aitti. Yarımada da nüfusun yoğun olduğu yerler, güney ve güney batı bölgelerindeydi. Km. kare başına 139 kişi düşüyordu. Kuzey Kore’de ise bu sayı kilometre kareye 72 kişiydi.274