Al lah... O'ndan baş ka ilah yok tur. Di ri dir, Ka im dir. (Al-i İm ran Su re si, 2)
Ba zı in san lar ka inat ta ki ku sur suz sis te min bir kez var edil di ği ni ve bun dan son ra da iş le yi şi ne ken di ken di ne de vam et ti ği ni dü şü nür ler.
Bu çar pık inanç sü rek li di le ge ti ril me se de in san la rın bi lin çalt la rın da ha kim olan ge nel ka nı bu dur. Ken di le ri ni Al lah'a kar şı so rum lu his set mek is te me yen, Al lah'ın ken di le rin den is te dik le ri ni ye ri ne ge tir me yi ka bul len me yen in san lar ara sın da bu dü şün ce, bir ne vi ka çış yo lu dur. Böy le dü şün dük le rin de Rab bi mi z'e kar şı olan so rum lu luk la rı -nın aza la ca ğı gi bi yan lış bir fik re ka pı lır lar.
An cak var lı ğın te me lin de o ka dar in ce ve has sas de tay lar la be zen miş ka nun lar, se bep ler var dır ki, her an üs tün bir gü cün kont ro lü ol -ma dan bun la rın iş le yi şi ni sür dür me si müm kün de ğil dir. Gö ren, du yan ve gö rüp duy duk la rın dan ba si ret le so nuç çı ka ra bi len in san la r bu bü yük ger çe ği he men far k eder ler. Ni te kim Fa tır Su re si'nin 41. aye tin -de Al lah gök le ri ve ye ri Ken di si' nin tut tu ğu nu şöy le bil di rir:
Şüp he siz Al lah, gök le ri ve ye ri ze val bu lur lar di ye (her an kud re ti al tın da) tu tu yor. An dol sun, eğer ze val bu la cak olur lar sa, Ken di si'n den son ra ar tık kim se on la rı tu ta maz. Doğ ru su O, Ha lim'dir, ba ğış la yan dır. (Fa tır Su -re si, 41)
Yu ka rı da ki ayet te de gö rül dü ğü gi bi ka ina tı Al lah ya rat mış tır ve her an de ne ti mi al tın da tut mak ta dır. Ya şa mın sür me si, ev ren de ki has sas den ge le rin, ola ğa nüs tü in ce lik ler le ya ra tıl mış sis tem le rin de vam et me si de Al lah'ın kont ro lüy le müm kün dür. O'nun di le me si dı -şın da hiç bir şey var lı ğı nı sür dü re mez. Al lah'ın yok tan var et ti ği ev ren yi ne O'nun 'Ka im' sı fa tı ile ayak ta dur mak ta dır. Bu ger çe ği ha ber ve
-Al lah... O'ndan baş ka İlah yok tur. Di ri dir, ka im dir. O'nu uyuk la ma ve uy ku tut maz. Gök ler de ve yer de ne var sa hep si O'nun dur. İz ni ol mak sı zın O'nun Ka tın da şe fa at te bu lu na cak kim dir? O, ön le rin de ki ni ve ar ka la rın da ki ni bi lir. (On lar ise) Di le di ği ka da rı nın dı şın da, O'nun il min -den hiç bir şe yi kav ra yıp-ku şa ta maz lar. O'nun kür sü sü, bü tün gök le ri ve ye ri kap la yıpku şat mış tır. On la rın ko run ma sı O'na güç gel mez. O, pek Yü ce dir, pek bü yük -tür. (Ba ka ra Su re si, 255)
(Ar tık bü tün) Yüz ler, di ri, ka im ola nın önün de eğik dur muş tur ve zu lüm yük le nen ise yok olup git miş tir. (Ta -ha Su re si, 111)
Biz gö ğü 'bü yük bir kud ret le' bi na et tik ve şüp he -siz Biz, (onu) ge niş le ti ci yiz. Ye ri de Biz dö şe yip-yay dık; ne gü zel dö şe yi ci(yiz). Ve Biz, her şe yi iki çift ya rat tık. Umu lur ki, öğüt alıp-dü şü nür sü nüz.
Öy ley se, Al lah'a doğ ru (yö ne lip, şirk ten ve bo zul ma lar dan) ka çın. Ger çek ten ben si zi, O'ndan ya -na açık ça uya rı yo rum. Al lah ile be ra ber baş ka bir
ilah(ı or tak) kıl ma yın. Ger çek ten sizi, O'ndan yana açık ça uyarıyorum.
(Zariyat Suresi, 47-51)
KA RİB Ya kın olan
Kul la rım Be ni sa na so ra cak olur sa, mu hak kak ki Ben (on la ra) pek ya kı nım. Ba na dua et ti ği za man dua ede nin du ası na ce vap ve ri rim. Öy ley se, on lar da Be nim çağ rı ma ce vap ver sin ler ve Ba -na iman et sin ler. Umu lur ki ir şad (doğ ru yo lu bul muş) olur lar.
(Ba ka ra Su re si, 186)
Al lah'ı ge re ği gi bi ta nı ma yan lar ve Ku ran ayet le rin den uzak ya şa -yan lar, Al lah'ın var lı ğı hak kın da çok pus lu, ger çek ten ye ter siz bil gi ve dü şün ce le re sa hip tir ler. Bu kim se le re so rul du ğu za man "ye ri ve gök le ri ya ra tan Al lah'tır" der ler. Fa kat in sa nı en in ce ay rın tı sı na ka dar plan la yıp, en gü zel su ret te ya ra tan Al lah'ın gök ler de ol du ğu nu ve ken di le -rin den çok uzak ta bu lun du ğu nu zan ne der ler. Hal bu ki Al lah Ka tın dan gön der di ği ayet ler le Ken di si'ni kul la rı na ta nı tır. İn sa na ne ka dar ya kın ol du ğu nu Kaf Su re si'nin 16. aye tin de şöy le bil di rir:
An dol sun, in sa nı Biz ya rat tık ve nef si nin ona ne ves ve se -ler ver mek te ol du ğu nu bi li riz. Biz ona şah da ma rın dan da ha ya kı nız. (Kaf Su re si, 16)
Öy le ki "iki ki şi ko nu şur ken üçün cü sü Al lah'tır, üç ki şi ko nu şur ken dör dün cü sü Al lah'tır." Bir in san fı sıl da sa da Al lah onu du yar, ye rin den kı pır da sa bi le onu gö rür. Al lah ki şi nin için den ge çen her dü şün ce yi bi -lir. O uyur ken de, yü rür ken de, ko nu şur ken de Al lah ya nın da dır. O bü tün bun la rı ya par ken Al lah'ı ya nın da gö re mez, fa kat Al lah onu gö -rür.
... Öy ley se O'ndan ba ğış lan ma di le yin, son ra O'na tev be edin. Şüp he siz be nim Rab bim, ya kın olan dır, (du ala rı) ka bul eden dir." (Hud Su re si, 61)
De ki: "Eğer ben sa pa cak ol sam, ar tık ken di nef sim aley hi ne sap mış olu rum; eğer hi da ye ti bu la cak ol sam, bu da Rab bi min ba na vah yet mek te ol du ğu (Kur'an) sa