"O Al lah ki, O'ndan baş ka ilah yok tur. Me lik'tir; Kud dûs'tur; Se lam'dır; Mü'min'dir; Mü hey min'dir; Aziz'dir; Ceb bar'dır; Mü te keb bir'dir. Al lah, (müş rik le rin) şirk koş tuk la rın dan çok Yü ce -dir." (Haşr Su re si, 23)
Al lah mü min le re dün ya da ve ahi ret te hoş nut luk için de bir ya şam su nar. Bu ya şam her yö nüy le çok mü kem mel ol du ğu gi bi ma ne vi ola -rak da mü min le rin çok güç lü ol ma la rı nı sağ la ya cak şe kil de dir. Al lah sa lih kul la rı na ma ne vi yön den hu zur, gü ven ve emin lik ve rir. Mü min -le rin dün ya da zor luk için de ol duk la rı dö nem -ler de on la rı des tek -ler, kalp le ri ni pe kiş ti rir, Ken di si 'ne olan te vek kül le riy le hu zur lu bir ya şam sür me le ri ne izin ve rir. Ku ran'da Pey gam be ri miz (sav) dö ne min de sa vaş ta alı nan bir ye nil gi nin ar dın dan Al lah'ın mü min le re olan ma -ne vi des te ği şöy le an la tıl mış tır:
An dol sun, Al lah bir çok yer ler de ve Hu neyn gü nün de si ze yar dım et ti. Ha ni çok sa yı da olu şu nuz si zi bö bür len di ripgu rur lan dır mış tı, fa kat si ze bir şey de sağ la ya ma mış tı. Yer ise, bü tün ge niş li ği ne rağ men si ze dar gel -miş ti, son ra ar ka nı za dö nüp ge ri sin ge ri git miş ti niz.
(Bun dan) Son ra Al lah, el çi si ile mü'min le rin üze ri ne 'gü ven duy gu su ve hu zur' in dir di, si zin gör me di ği niz or du la rı in dir di ve in kar eden le ri azab lan dır dı. Bu, in kar cı la rın ce za sı dır. Bu nun ar dın dan Al lah, di le di ği kim se den tev be si ni ka bul eder. Al lah, ba ğış la yan dır, esir ge -yen dir. (Tev be Su re si, 25-27)
Kuş ku suz mü min le rin kar şı sın da her za man in kar da di re nen bir grup ol muş tur. Bu in kar cı ke sim Al lah'a sa mi mi bir kalp le yö ne len
mış lar dır. Bu çağ rı dan yüz çe vi ren le ri ise şid det li bir ezi yet le teh dit et miş ler dir. An cak böy le dö nem ler de de Al lah in kar eden le rin ça ba -la rı nı bo şa çı kar mış ve mü min le re her yön den des tek ol muş tur:
Ha ni o in kar eden ler, ken di kalp le rin de, 'öf ke li soy ko ru yu cu lu ğu'nu (ha mi ye ti), ca hi li ye nin 'öf ke li soy ko ru yu cu lu ğu nu' kı lıpkış kırt tık la rı za man, he men Al lah; el çi si nin ve mü'min le rin üze ri ne '(kal bi tes kin eden) gü ven ve ya tış ma duy gu su nu' in dir di ve on la rı "tak va sö -zü" üze rin de 'ka rar lı lık la ayak ta tut tu'. Za ten on lar da, bu na la yık ve ehil idi ler. Al lah, her şe yi hak kıy la bi len dir.
(Fe tih Su re si, 26)
Al lah'ın tüm mü min le re, özel lik le de el çi le ri ne olan ma ne vi des te ği da ha pek çok ayet te ha ber ve ril miş tir. Pey gam be ri miz (sav) dö -ne min de ki in kar cı ka vim, pey gam be rin hic ret et me si ne se be bi yet ver di ğin de, Al lah onu her tür lü or tam da des tek le ye ce ği ni va at et miş, in kar cı la rın sal dı rı sı nı ön le miş, ma ne vi ola rak da el çi si ne 'hu zur ve gü ven lik duy gu su' in dir miş tir. Al lah'ın bu yar dı mı ayet ler de şöy le ha -ber ve ril mek te dir:
Siz O'na (pey gam be re) yar dım et mez se niz, Al lah O'na yar dım et miş tir. Ha ni ka fir ler iki den bi ri ola rak O'nu (Mek ke'den) çı kar mış lar dı; iki si ma ğa ra da ol duk la rın da ar ka da şı na şöy le di yor du: "Hüz ne ka pıl ma, el bet te Al lah bi zim le be ra ber dir." Böy le ce Al lah O'na 'hu zur ve gü ven lik duy gu su nu' in dir miş ti, O'nu si zin gör me di ği niz or du lar la des tek le miş, in ka ra eden le rin de ke li me si ni (in kar çağ rı la rı nı) al çalt mış tı. Oy sa Al lah'ın ke li -me si, Yü ce olan dır. Al lah üs tün ve güç lü dür, hü küm ve hik met sa hi bi dir. (Tev be Su re si, 40)
Yu ka rı da sa yı lan la rın tü mü Al lah'ın in san la ra dün ya da ver di ği gü -ven lik ve hu zur duy gu su dur. An cak ahi ret te olan hu zur ve gü -ven lik dün ya da ki ile kar şı laş tı rı la ma ya cak ka dar bü yük bir ni met tir. Çün kü
ora da ki ma ne vi hu zur son su za ka dar sü re cek tir ve Al lah di le me dik -çe yok ol ma sı müm kün de ğil dir.
Al lah mü min le rin cen net te ya şa ya cak la rı, mad di ve ma ne vi her yön den tat min bul muş bu ha li şöy le ta rif et mek te dir:
Ger çek ten tak va sa hi bi olan lar, cen net ler de ve pı nar baş la rın da dır. Ora ya esen lik le ve gü ven lik le gi rin. On la rın gö ğüs le rin de kin den (ne var sa tü mü nü) sı yı rıpçek tik, kar deş ler ola rak taht lar üze rin de kar şı kar şı ya dır -lar. Or ada on la ra hiç bir yor gun luk do kun maz ve on lar or dan çı ka rı la cak de ğil dir ler. (Hicr Su re si, 45-48)
Al lah, si ze ev le ri ni zi (için de) "gü ven lik ve hu zur bu la ca -ğı nız yer ler" kıl dı; ve si ze hay van de ri le rin den hem göç gü nün de, hem yer leş me gü nün de ko lay lık la ta şı ya bi le -ce ği niz ev ler; yün le rin den, ya pa ğı la rın dan ve kıl la rın dan bir za ma na ka dar gi yim lik ler-dö şe me lik ler ve (ti ca ret için) bir me ta kıl dı. Al lah, si zin için ya rat tı ğı şey ler den göl ge ler kıl dı. Dağ lar da da si zin için ba rı nak lar-si per ler
kıl dı, si zi sı cak tan ko ru ya cak el bi se ler, si zi sa va şı nız da (zor luk la ra kar şı) ko ru ya cak gi yim lik ler de var et ti. İş te O, üze ri niz de ki ni me ti ni böy le ta mam la mak ta dır, umu lur ki tes lim olur su nuz. Fa kat on lar yüz çe vi rir ler se, sa -na dü şen yal nız ca apaçık bir teb liğ dir. On lar, Al lah'ın nimetini biliyor lar, son ra da in kar ediyor lar; on ların çoğu
in kar eden ler dir. (Nahl Suresi, 80-83)