• Sonuç bulunamadı

2. KAVRAMSAL ÇERÇEVE ve İLGİLİ ARAŞTIRMALAR

2.4. Öğretmenlik Mesleğinde Yeterlik

2.4.1. Genel Alan Yeterlikler

İçinde bulunduğumuz 21. yüzyıl bilgi çağıdır. Bilgi çağında bilgi üretmek için araştırmalar süratle devam etmekte, her dakikada bir kitap, her saniyede bir makale yayımlanmakta ve bilgi hızla gelişerek mevcut bilgiler yedi yılda bir, ikiye katlanmakta ve teknoloji de ona göre gelişmektedir (Demirtaş, 2002). Bu durumda öğretmen yetiştirme ve öğretmen yeterlikleri hakkında literatürde sayısız kaynak bulunmakla beraber, ideal öğretmen kavramı ve ideal öğretmenin sahip olması gereken standartlar eğitim bilim dünyasında halen tartışılmaktadır. Ülkenin ihtiyacı olan insan gücünü yetiştirmek sorumluluğunu yüklenen eğitim sistemlerinin verimli çalışabilmesi için öğretmenlerin de çok iyi yetiştirilmesi ve öğretmen adaylarının mezun oldukları zaman ideal kabul edilen birtakım öğretmenlik davranışlarına, her türlü bilgiye ve donanımlara sahip olmaları gerekmektedir

XI. Milli Eğitim Şura’sında; öğretmen yetiştirme programlarında alan bilgisine sekizde beş (%62,5), öğretmenlik meslek bilgisine sekizde iki (%25) ve genel kültür derslerine ise sekizde bir (%12,5) oranlarında ağırlık verilmesi kararlaştırılmıştır

(M.E.B, 2006). Bu üç alanda verilen eğitim sonucu öğretmen olan bireyin, geleceğin neslinin eğitimine rehberlik etme yeterliliği kazandığı düşünülmektedir.

Ülkemizde öğretmen yeterlikleri konusu, Temel Eğitime Destek Programının (TEDP) “öğretmen eğitimi” bileşeni kapsamında projelendirilmiştir. Proje faaliyetlerine 2002 yılı, Eylül ayında başlanılmıştır. Proje kapsamında YÖK-MEB, Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü ve Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (EARGED) tarafından daha önce hazırlanan çalışmaların tümü ile proje sekretaryası tarafından hazırlanan 5 ülkeye (İngiltere, ABD, Seyşel Adaları, Avustralya ve İrlanda) ait yeterlik dokümanları incelenerek konuya ilişkin kavram ve terimler üzerinde ortak bir anlayış oluşturulmaya çalışılmıştır. Bu çalışmaların sonuçları Öğretmen Genel Yeterlik Çalışması 1. Ulusal Raporu ile açıklanmıştır. Bu yeterlikler Kasım 2006 tarih ve 2590 Sayılı Tebliğler Dergisinde yayımlanmıştır. Buna göre, öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri; 6 ana yeterlik, 31 alt yeterlik ve 233 performans göstergesinden oluşmaktadır (MEB, 2006: 1492-1540):

• Kişisel ve Meslekî Değerler – Meslekî Gelişim • Öğrenciyi Tanıma

• Öğrenme ve Öğretme Süreci,

• Öğrenmeyi, Gelişimi İzleme ve Değerlendirme, • Okul-Aile ve Toplum İlişkileri

• Program ve İçerik Bilgisi

Genel Öğretmen Yeterlik Alanları ve Alt Yeterlikler A- Kişisel ve Mesleki Değerler-Mesleki Gelişim A1- Öğrencilere Değer Verme, Anlama ve Saygı Gösterme A2- Öğrencilerin Öğrenebileceğine ve Başaracağına İnanma A3- Ulusal ve Evrensel Değerlere Önem Verme

A4- Öz Değerlendirme Yapma A5- Kişisel Gelişimi Sağlama

A6- Mesleki Gelişmeleri İzleme ve Katkı Sağlama

A7- Okulun İyileştirilmesine ve Geliştirilmesine Katkı Sağlama

A8- Mesleki Yasaları İzleme, Görev ve Sorumlulukları Yerine Getirme B- Öğrenciyi Tanıma

B1- Gelişim Özelliklerini

B2- İlgi ve İhtiyaçları Dikkate Alma B3- Öğrenciye Değer Verme

B4- Öğrenciye Rehberlik Etmek C- Öğrenme ve Öğretme Süreci C1- Dersi Planlama

C2- Materyal Hazırlama

C3- Öğrenme Ortamlarını Düzenleme C4- Ders Dışı Etkinlikleri

C5- Bireysel Farklılıkları Dikkate Alarak Öğretimi Çeşitlendirme C6- Zaman Yönetimi

C7- Davranış Yönetimi

D- Öğrenmeyi, Gelişimi İzleme ve Değerlendirme

D1- Ölçme ve Değerlendirme Yöntem ve Tekniklerini Belirleme

D2- Değişik Ölçme Tekniklerini Kullanarak Öğrencinin Öğrenmelerini Ölçme D3- Verileri Analiz Ederek Yorumlama, Geri Bildirim Sağlama

D4- Sonuçlara Göre Öğretme-Öğrenme Sürecini Gözden Geçirme E- Okul-Aile ve Toplum İlişkileri

E1- Çevreyi Tanıma

E2- Çevre Olanaklarından Yararlanma

E3- Okulu Kültür Merkezi Durumuna Getirme E4- Aileyi Tanıma ve Ailelerle İlişkilerde Tarafsızlık E5- Aile Katılımı ve İşbirliği Sağlama

F- Program ve İçerik Bilgisi F1- Türk Milli Eğitimin Amaç ve İlkeleri

F2- Özel Alan Öğretim Programı Bilgisi ve Uygulama Becerisi

F3. Özel alan öğretim programını izleme-değerlendirme ve geliştirme (MEB, 2006).

Kişisel ve Mesleki Gelişim-Mesleki Değerler:

Öğretmen, öğrencileri birey olarak görür, onlara değer verir. Öğrencilerin sosyal ve kültürel farklılıklarını, yaptıklarını ve ilgilerini dikkate alarak en yüksek düzeyde öğrenmeleri ve gelişmeleri için çaba harcar. Öğrencilerinde geliştirmek istediği kişilik özelliklerini kendi davranışlarında gösterir. Diğer öğretmen, yönetici ve uzmanların başarılı deneyimlerinden yararlanır. Öz değerlendirme yaparak değişim ve sürekli gelişim için çaba harcar. Yeni bilgi ve fikirlere açıktır, kendisini ve kurumu geliştirmede etkin rol oynar. Mesleği ile ilgili mevzuatı (yasa, yönetmelik, genelge v.b.) izleyerek bunlara uygun davranır.

Öğrenciyi Tanıma:

Öğretmen, öğrencinin tüm özelliklerini, ilgi, istek ve ihtiyaçlarını bilir, geldiği ailenin ve çevrenin sosyo-kültürel ve ekonomik özelliklerini tanır.

Öğretme ve Öğrenme Süreci:

Öğretmen, öğretme ve öğrenme süreçlerini plânlar, uygular ve yönetir. Öğrencilerin öğrenme sürecine etkin katılımını sağlar.

Öğrenmeyi, Gelişimi İzleme ve Değerlendirme:

Öğretmen, öğrencilerin gelişim ve öğrenmelerini değerlendirir. Öğrencilerin kendilerini ve diğer öğrencileri değerlendirmelerini sağlar. Ölçme sonuçlarını daha iyi bir öğretim için kullanır; sonuçları öğrenci, veli, yöneticiler ve öğretmenlerle paylaşır.

Okul-Aile ve Toplum İlişkileri:

Öğretmen, okulun bulunduğu çevrenin doğal, sosyo-kültürel ve ekonomik özelliklerini tanır. Aileleri ve toplumu eğitim sürecine ve okulun gelişimi ile ilgili çalışmalara katılmaları yönünde teşvik eder.

Program ve İçerik Bilgisi:

Öğretmen, Türk Millî Eğitim Sisteminin dayandığı temel değer ve ilkeler ile özel alan öğretim programının yaklaşım, amaç, hedef, ilke ve tekniklerini bilir ve uygular. İçerdiği bilgi alanları; Türk Millî Eğitiminin amaçları ve ilkeleri, özel alan öğretim programı bilgisi ve uygulama becerisi, özel alan öğretim programını izleme- değerlendirme ve geliştirme olarak belirlenmiştir (MEB, 2008).