Deney ve Kontrol Gruplarının Öz Yeterlik Algısı Puanlarına İlişkin

4.2.2.1.Okuma

Araştırmanın yürütüldüğü deney ve kontrol gruplarının ön test ve son test puanları arasında okuma faktörü açısından anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için tek faktörlü kovaryans analizi yapılmıştır. Analizin sonuçları Tablo 19’da gösterilmektedir.

Tablo 19. Okuma Boyutu Açısından Öğrencilerin Son Test Öz Yeterlik Algısı Puanlarının Ortalama, Standart Sapma Değeri ve Kovaryans Analizi

Grup N ̅ Ss Düzeltilmiş ̅ Deney Grubu 14 3,25 ,63 3,21

72

Tablo 19 incelendiğinde deney grubundaki öğrencilerin son teste göre düzeltilmiş öz yeterlik algısı puanları ortalaması 3,21’dir. Kontrol grubundaki öğrencilerin düzeltilmiş öz yeterlik algısı puanları ortalaması ise 3,34’tür. Bu puanların deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği tek faktörlü kovaryans analiziyle (One Factor ANCOVA) yapılmış ve analiz sonuçları Tablo 20’de gösterilmiştir.

Tablo 20. Okuma Boyutu Açısından Öz Yeterlik Algısı Ölçeğinin Kovaryans Analizi Sonuçları

Varyansın Kaynağı Kareler Toplamı sd Kareler Ortalaması F Anlamlılık Düzeyi (p) Son Test 7,635 1 7,635 34,920 ,000 Grup ,101 1 ,101 ,464 ,503* Hata 4,810 22 81,773 Toplam 279,839 25

ANCOVA sonuçlarına göre deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin okuma faktörü açısından öz yeterlik algısı puanları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı görülmektedir [F= ,464, p>0,05].

Bu bulgular değerlendirildiğinde deneysel işlem süreci sonunda okuma faktörü açısından deney grubu ve kontrol grubunun öz yeterlik algı puanları arasında anlamlı bir farklılık oluşmadığı görülmektedir.

4.2.2.2.Yazma

Araştırmanın yürütüldüğü deney ve kontrol gruplarının ön test ve son test puanları arasında yazma faktörü açısından anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için tek faktörlü kovaryans analizi yapılmıştır. Analizin sonuçları Tablo 21’de gösterilmektedir.

73

Tablo 21. Yazma Boyutu Açısından Öğrencilerin Son Test Öz Yeterlik Algısı Puanlarının Ortalama, Standart Sapma Değeri ve Kovaryans Analizi

Grup N ̅ Ss Düzeltilmiş ̅ Deney Grubu 14 2,96 ,55 2,87

Kontrol Grubu 11 2,99 ,96 3,10

Tablo 21 incelendiğinde deney grubundaki öğrencilerin son teste göre düzeltilmiş öz yeterlik algısı puanları ortalaması 2,87’dir. Kontrol grubundaki öğrencilerin düzeltilmiş öz yeterlik algısı puanları ortalaması ise 3,10’dur. Bu puanların deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği tek faktörlü kovaryans analiziyle (One Factor ANCOVA) yapılmış ve analiz sonuçları Tablo 22’de gösterilmiştir.

Tablo 22. Yazma Boyutu Açısından Öz Yeterlik Algısı Ölçeğinin Kovaryans Analizi Sonuçları

Varyansın Kaynağı Kareler Toplamı sd Kareler Ortalaması F Anlamlılık Düzeyi (p) Son Test 6,487 1 6,487 20,695 ,000 Grup ,300 1 ,300 ,957 ,338* Hata 6,896 22 ,313 Toplam 234,530 25

ANCOVA sonuçlarına göre deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin yazma faktörü açısından öz yeterlik algısı puanları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı görülmektedir [F= ,957, p>0,05].

Bu bulgular değerlendirildiğinde deneysel işlem süreci sonunda yazma faktörü açısından deney grubu ve kontrol grubunun öz yeterlik algı puanları arasında anlamlı bir farklılık oluşmadığı görülmektedir.

4.2.2.3.Dinleme

Araştırmanın yürütüldüğü deney ve kontrol gruplarının ön test ve son test puanları arasında dinleme faktörü açısından anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için tek faktörlü kovaryans analizi yapılmıştır. Analizin sonuçları Tablo 23’te gösterilmektedir.

74

Tablo 23. Dinleme Boyutu Açısından Öğrencilerin Son Test Öz Yeterlik Algısı Puanlarının Ortalama, Standart Sapma Değeri ve Kovaryans Analizi

Grup N ̅ Ss Düzeltilmiş ̅ Deney Grubu 14 3,22 ,55 3,17

Kontrol Grubu 11 3,10 ,80 3,16

Tablo 23 incelendiğinde deney grubundaki öğrencilerin son teste göre düzeltilmiş öz yeterlik algısı puanları ortalaması 3,17’dir. Kontrol grubundaki öğrencilerin düzeltilmiş öz yeterlik algısı puanları ortalaması ise 3,16’dır. Bu puanların deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği tek faktörlü kovaryans analiziyle (One Factor ANCOVA) yapılmış ve analiz sonuçları Tablo 24’te gösterilmiştir.

Tablo 24. Dinleme Boyutu Açısından Öz Yeterlik Algısı Ölçeğinin Kovaryans Analizi Sonuçları

Varyansın Kaynağı Kareler Toplamı sd Kareler Ortalaması F Anlamlılık Düzeyi (p) Son Test 4,084 1 4,084 14,295 ,000 Grup ,000 1 ,000 ,001 ,979* Hata 6,286 22 ,286 Toplam 262,068 25

ANCOVA sonuçlarına göre deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin dinleme faktörü açısından öz yeterlik algısı puanları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı görülmektedir [F= ,001, p>0,05].

Bu bulgular değerlendirildiğinde deneysel işlem süreci sonunda dinleme faktörü açısından deney grubu ve kontrol grubunun öz yeterlik algı puanları arasında anlamlı bir farklılık oluşmadığı görülmektedir.

4.2.2.4.Konuşma

Araştırmanın yürütüldüğü deney ve kontrol gruplarının ön test ve son test puanları arasında konuşma faktörü açısından anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için

75

tek faktörlü kovaryans analizi yapılmıştır. Analizin sonuçları Tablo 25’te gösterilmektedir.

Tablo 25. Konuşma Boyutu Açısından Öğrencilerin Son Test Öz Yeterlik Algısı Puanlarının Ortalama, Standart Sapma Değeri ve Kovaryans Analizi

Grup N ̅ Ss Düzeltilmiş ̅ Deney Grubu 14 3,17 ,78 3,15

Kontrol Grubu 11 3,22 ,94 3,25

Tablo 25 incelendiğinde deney grubundaki öğrencilerin son teste göre düzeltilmiş öz yeterlik algısı puanları ortalaması 3,15’tir. Kontrol grubundaki öğrencilerin düzeltilmiş öz yeterlik algısı puanları ortalaması ise 3,25’tir. Bu puanların deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği tek faktörlü kovaryans analiziyle (One Factor ANCOVA) yapılmış ve analiz sonuçları Tablo 26’da gösterilmiştir.

Tablo 26. Konuşma Boyutu Açısından Öz Yeterlik Algısı Ölçeğinin Kovaryans Analizi Sonuçları

Varyansın Kaynağı Kareler Toplamı sd Kareler Ortalaması F Anlamlılık Düzeyi (p) Son Test 13,402 1 13,402 83,591 ,000 Grup ,067 1 ,067 ,417 ,525* Hata 3,527 22 ,160 Toplam 272,944 25

ANCOVA sonuçlarına göre deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin konuşma faktörü açısından öz yeterlik algısı puanları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı görülmektedir [F= ,525, p>0,05].

Bu bulgular değerlendirildiğinde deneysel işlem süreci sonunda konuşma faktörü açısından deney grubu ve kontrol grubunun öz yeterlik algı puanları arasında anlamlı bir farklılık oluşmadığı görülmektedir.

76

4.3.Deney ve Kontrol Gruplarının Öz Yeterlik Algısı ve Akademik Başarı Puanlarına İlişkin Korelasyon Analizi Sonuçları

Bu kısımda harmanlanmış öğrenme ortamında bulunan deney grubundaki öğrencilerin ve geleneksel yüz yüze ortamda bulunan kontrol grubundaki öğrencilerin akademik başarıları ile öz yeterlik algıları arasındaki ilişkiyi araştırmakta kullanılan korelasyon analizi sonuçlarına yer verilmiştir.

Araştırmanın üçüncü sorusunda, harmanlanmış öğrenme ortamında bulunan deney grubundaki öğrencilerin ve geleneksel yüz yüze ortamda bulunan kontrol grubundaki öğrencilerin akademik başarıları ile öz yeterlik algıları arasında anlamlı bir ilişkinin var olup olmadığı araştırılmıştır.

Tablo 27. Deney ve Kontrol Gruplarının Öz Yeterlik Algısı ve Akademik Başarı Puanlarına İlişkin Korelasyon Analizi Sonuçları

Öz Yeterlik Algısı Alt Boyutları Akademik Başarı N r Sig. (2-tailed) Okuma 25 -,036 ,862 Yazma 25 -,334 ,102 Dinleme 25 -,053 ,800 Konuşma 25 ,006 ,978 Toplam 25 -,116 ,582

Tablo 27 incelendiğinde öz yeterlik algısı ve öz yeterlik algısının alt boyutları olan okuma, yazma, dinleme ve konuşma açılarından öğrencilerin akademik başarı puanları ile ilişkisinin anlamlı olmadığı görülmüştür [p>.05].

Araştırma sonuçlarına göre elde edilen bulgulara ilişkin yorumlar aşağıda sunulmuştur. Deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin akademik başarıları deneysel işlem başlamadan önce ölçülmüştür. Deneysel işlem öncesi yapılan ölçüm sonucunda grupların akademik başarı açısından birbirine benzer olduğu görülmüştür. Deneysel

77

işlem sonrasında yapılan son test akademik başarı puanı testi sonuçlarına göre uygulanan deneysel işlemin etkili olduğu görülmüştür.

Harmanlanmış öğrenme ortamında eğitim gören deney grubu öğrencilerinin, deneysel işlem başlamadan önce uygulanan ön test akademik başarı testine göre ortalamaları 56,88’dir. Geleneksel yüz yüze öğrenme ortamında eğitim gören kontrol grubu öğrencilerinin ise 60,04’tür. Yapılan analizler sonucunda deney ve kontrol gruplarının ön test akademik başarı puanları açısından anlamlı farklılık göstermediği bulunmuştur [t(23)=,414, p>,05]. Buna göre deney ve kontrol gruplarının deneysel işlem başlamadan önce akademik başarı açısından benzer oldukları söylenebilir.

Deneysel işlem sonrasında uygulanan akademik başarı testi sonuçlarına göre deney grubundaki öğrencilerin ortalamaları 69,34’tür. Kontrol grubundaki öğrencilerin son test akademik başarı testindeki ortalamaları ise 64,01’dir. Deneysel işlemin akademik başarı açısından etkili olup olmadığını test etmek için yapılan kovaryans analizi sonucunda deney grubunun düzeltilmiş son test akademik başarı ortalamasının 70,38, kontrol grubunun ise 62,69 olduğu görülmüştür. Sonuçta deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin akademik başarı puanları arasında anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür [F=55,896, p<,05]. Sonuçta harmanlanmış öğrenme ortamında eğitimlerine devam eden öğrencilerin geleneksel yüz yüze ortamda eğitimlerine devam eden öğrencilere göre akademik başarılarının daha yüksek olduğu görülmüştür.

Harmanlanmış öğrenme ortamının öğrencilerin akademik başarıları üzerinde olumlu etkilerinin bulunması Moskal, Dziuban ve Hartman, 2013; Yapıcı ve Akbayın, 2012; Fenouillet ve Kaplan, 2009; Topal, 2013; Yıldız, 2011; Akgündüz, 2013; Dikmenli, 2013; Çardak, 2012; Usta, 2007 ve Garrison ve Kanuka, 2004’nın araştırmalarının bulgularını desteklemektedir. Moskal, Dziuban ve Hartman, 2013; Yapıcı ve Akbayın, 2012; Fenouillet ve Kaplan, 2009; Topal, 2013; Yıldız, 2011; Akgündüz, 2013; Dikmenli, 2013; Çardak, 2012; Usta, 2007 ve Garrison ve Kanuka, 2004’nın araştırmaları sonucunda harmanlanmış öğrenme ortamlarının akademik başarıyı arttırdığı bulunmuştur. Harmanlanmış öğrenme ortamının öğrencilere bilgi kaynaklarına daha kolay ve hızlı ulaşım imkânı sunması akademik başarılarının artmasında destekleyici rol oynamaktadır.

Deneysel işlem sonrasında uygulanan öz yeterlik algısı ölçeği sonuçlarına göre deney grubundaki öğrencilerin ortalamaları okuma için 3,25, yazma için 2,96, dinleme için 3,22 ve konuşma için 3,17’dir. Kontrol grubundaki öğrencilerin ortalamaları ise okuma

78

için 3,28, yazma için 2,99, dinleme için 3,10 ve konuşma için 3,22’dir. Deneysel işlemin öz yeterlik algısı açısından etkili olup olmadığını test etmek için yapılan kovaryans analizi sonucunda deney grubunun düzeltilmiş son test öz yeterlik algısı ortalamasının okuma için 3,21, yazma için 2,87, dinleme için 3,17 ve konuşma için 3,15 olduğu görülmüştür. Kontrol grubunun ise okuma için 3,34, yazma için 3,10, dinleme için 3,16 ve konuşma için 3,25 olduğu görülmüştür. Sonuçta deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin öz yeterlik algısı puanları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür [Fokuma=,464, p>,05; Fyazma=,957, p>,05; Fdinleme=,001, p>,05;

Fkonuşma=,417, p>,05]. Sonuçta harmanlanmış öğrenme ortamında eğitimlerine devam

eden öğrencilerle geleneksel yüz yüze ortamda eğitimlerine devam eden öğrenciler arasında öz yeterlik algıları açısından anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür.

Harmanlanmış öğrenme ortamının öğrencilerin öz yeterlik algıları üzerinde anlamlı bir etki göstermemiş olması Yağız, 2007; Tataroğlu, 2009; Özkan, 2010; Demir, 2010; Aksoy, 2010; Aksoy, 2014; Demirer, 2009’in ve Başaran, 2010’ın çalışmasını desteklemektedir. Demirer (2009) çalışmasında harmanlanmış öğrenme ortamında öz yeterlik algısında anlamlı bir farklılık olmadığını bulmuştur. Başaran (2010) ise araştırmasında teknoloji destekli eğitim alan öğrencilerin üst seviye dil öğrenme durumları açısından öz yeterlik algılarında anlamlı bir farklılık olmadığını iddia etmektedir. Aksoy (2010) ve Aksoy (2014) araştırmasında oyun destekli matematik öğrenen öğrencilerin öz yeterlik algıları üzerinde anlamlı bir değişiklik olmadığını bulmuştur. Demir (2010) web destekli öğrenme halkası yaklaşımının öz yeterlik algısı üzerindeki etkisinin anlamlı olmadığını bulmuştur. Özkan (2010)’ın araştırmasında web destekli öğrenme ortamının öğrencilerin öz yeterlik algıları üzerinde anlamlı bir farklılık oluşturmadığını ortaya koymaktadır. Tataroğlu (2009) çalışmasında matematik öğretiminde akıllı tahta kullanımının öğrencilerin öz yeterlik algıları üzerindeki etkisinin anlamlı olmadığını bulmuştur. Yağız (2007)’ın araştırmasında oyun tabanlı öğrenme ortamı ile anlatıma dayalı öğrenme ortamı arasında öğrencilerin öz yeterlik algıları açısından anlamlı bir farklılık olmadığı bulunmuştur. Bu duruma öz yeterlik algısının değişmek için uzun zaman gerektiren bir özellik olması neden olmuş olabilir. Araştırmada akademik başarı ile öz yeterlik algısı arasında bir ilişki olup olmadığını incelemek amacıyla korelasyon tekniği kullanılmıştır. Yapılan analiz sonucunda son test akademik başarı puanları ile ön test öz yeterlik algısı ölçeğinin alt boyutları olan okuma arasında r = -,134 [p>,05], yazma arasında r = -,096 [p>,05], dinleme arasında r = -,110

79

[p>,05] ve konuşma arasında r = -,116 [p>,05] bulunmuştur. Toplamda son test akademik başarı puanları ile ön test öz yeterlik algısı ölçeği puanları arasında r = -,125 olarak bulunmuştur [p>,05]. Sonuçta araştırmanın değişkenlerinden akademik başarı ile öz yeterlik algısı arasındaki ilişkinin zayıf ve anlamsız olduğu bulunmuştur.

Akademik başarı ile öz yeterlik algısı arasındaki ilişkinin anlamsız olduğunun bulunması Bjørnebekk, Åge ve Ulriksen, 2013;Stankov, Morony ve Lee, 2014; Behjoo, 2013 ve Umaru, 2013’nun araştırmalarının sonuçlarını desteklemektedir. Bjørnebekk, Åge ve Ulriksen, 2013; Stankov, Morony ve Lee, 2014; Behjoo, 2013 ve Umaru, 2013 araştırmalarında akademik başarı ve öz yeterlik algısı arasında anlamlı fark bulunmamıştır.

81

BÖLÜM V

SONUÇ VE ÖNERİLER

Bu bölümde, araştırma sonucunda elde edilen bulgulara dayalı olarak ulaşılan sonuçlara ve bu sonuçlarla ilgili önerilere yer verilmektedir.